Engelbert Dollfuss
| Engelbert Dollfuss | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Engelbert Dollfuß | |||||
| Naskiĝo | 4-an de oktobro 1892 en Texingtal,  Aŭstrio-Hungario
| ||||
| Morto | 25-an de julio 1934 (41-jaraĝa) en Vieno,  Federacia Ŝtato Aŭstrio
| ||||
| Mortis pro | Hommortigo  vd
| ||||
| Mortis per | Pafvundo vd
| ||||
| Tombo | Engelbert Dollfuss's grave (en)  vd
| ||||
| Religio | katolikismo vd | ||||
| Lingvoj | germana vd | ||||
| Ŝtataneco | Aŭstrio vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Vieno vd
| ||||
| Partio | Patriota Fronto (1933–) Kristansociala partio (–1933) vd
| ||||
Memorigilo 
| |||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | Alwine Dollfuß (en) vd
| ||||
| Infanoj | Eva Dollfuss (en) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto advokato diplomato militisto vd
| ||||
| |||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Engelbert Dollfuß (naskiĝinta la 4-an de oktobro 1892 en Texing, mortinta la 25-an de julio 1934 en Vieno) estis aŭstria Federacia Kanceliero.
Li demokratie enoficiĝis en 1932, sed provis agadi per diktatorecaj metodoj (elimini de la parlamenton kaj la opozicion) per dekretoj (aŭstrofaŝismo). Pro kontraŭstaro al Germanio, li proksimiĝis al Hungario kaj Italio. Lin murdis en puĉ-provo aŭstraj nazioj.
Li studis juron, okupiĝis ĉefe pri agrikulturo, agrikulturaj reformoj.
Li estis unu gvidanto de la Kristansociala Partio (CP). Li servis en 1931-32 kiel agrikultura ministro. Unu lia peranto de kontaktoj al socialdemokratoj estis la sociologo Ernst Karl Winter.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Das Kammersystem in der Landwirtschaft Österreichs. Agrarverlag, Wien 1929
- Engelbert Dollfuß und Hans Walter: Die Altersfürsorgerente in der Land- u. Forstwirtschaft Österreichs. Eine Anleitung für Oberösterreich. Agrarverlag, Wien 1929
- Rudolf Mertha und Engelbert Dollfuß: Die Sozialversicherung in der Landwirtschaft Österreichs nach dem Stande von Ende März 1929. Agrarverlag, Wien 1929
- Der Führer Bundeskanzler Dr. Dollfuß zum Feste des Wiederaufbaues. 3 Reden. 1. Mai 1934. Österr. Bundespressedienst, Wien 1934
- Anton Tautscher (Hrsg.): So sprach der Kanzler. Dollfuss' Vermächtnis. Aus seinen Reden. Baumgartner, Wien 1935
- Edmund Weber (Hrsg.): Dollfuß an Oesterreich. Eines Mannes Wort und Ziel. Reinhold, Wien 1935
- Wolfgang Maderthaner (Hrsg.): "Der Führer bin ich selbst." Engelbert Dollfuß - Benito Mussolini. Briefwechsel. Löcker, Wien 2004, ISBN 3-85409-393-4
Literaturo (elekto)
[redakti | redakti fonton]- Heinrich Bußhoff: Das Dollfuß-Regime in Österreich. Duncker & Humblot, Berlin 1968
- Eva Dollfuss: Mein Vater. Hitlers erstes Opfer. Amalthea, Wien 1994, ISBN 3-85002-354-0
- Ulrich Eichstädt: Von Dollfuß zu Hitler. Geschichte des Anschlusses Österreichs 1933 - 1938. Steiner, Wiesbaden 1955
- James William Miller: Engelbert Dollfuss als Agrarfachmann. Böhlau, Wien 1989
- Dieter Ross: Hitler und Dollfuß. Die deutsche Österreich-Politik 1933 - 1934. Leibniz, Hamburg 1966
- Franz Schausberger: Letzte Chance für die Demokratie. Böhlau, Wien 1993, ISBN 3-205-05141-6
- Gordon Shephard: Engelbert Dollfuss. Styria, Graz u. a. 1961
- Emmerich Tálos, Wolfgang Neugebauer (Hrsg.): Austrofaschismus. Politik, Ökonomie, Kultur. 1933-1938. 5. Aufl., Lit, Münster u. a. 2005, ISBN 3-8258-7712-4
- Gudula Walterskirchen: Engelbert Dollfuß. Arbeitermörder oder Heldenkanzler. Molden, Wien 2004, ISBN 3-85485-112-X
Fontoj
[redakti | redakti fonton]- Interreta enciklopedio pri Aŭstrio Arkivigite je 2009-03-02 per la retarkivo Wayback Machine, germane kaj angle, kun video- kaj bildaro.