Communication Design

İlksel Birikim: Kapitalizmin Rastlantısal Temeli Jason Read Çeviren: Çağrı Barış Kasap Karl Marx'ın, kendi analizi ile ekonomi politiğe ilişkin önceki tüm (burjuva) anlayışlar arasındaki farkı, kapitalizm kavramsallaştırmasının tarihsel olup olmadığı üzerinden tarif ettiği herkesçe malumdur. Çok daha muğlak olan, Marx'ın ya da ondan sonra gelenlerin bu ayrımı nasıl anladıklarıdır: yani, bunun teorik temelleri nelerdir ve felsefe, tarihsel anlayış ve siyasi pratik alanındaki etkileri ne olmuştur ya da olabilir? Bu ayrıma dair pek çok yorum olagelmiştir; içinde bulunduğumuz şu çağda bu ayrım, ya yanlış bir kehanet (kapitalizm çökecek) ya da tarihe dair muğlak ve etkisiz bir farkındalık (kapitalizm öncesinde bir şeyler, bir tür ekonomi var olmuştu) biçiminde temsil edilmektedir. Marx ile ekonomi politik arasındaki ayrıma ilişkin başka bir düşünüş ileri sürmek ya da soruyu, problemi ve soruşturma hattını bu yerleşik akademik sağduyunun berisinden dolaşarak yeniden canlandırmak eğer bugün mümkün olacaksa, Marx için bu farkın, tarihin yarattığı farkın, salt bir kehanetten çok başka temelleri ve etkileri olduğunu ve bunların toplum, ekonomi, somutluk, iktidar ve öznellikten anladığımız şeyi dönüştürecek güçte olduğunu önermek isterim (Althusser ve Balibar 1975 158). Burjuva ekonomi politiğini destekleyen insan doğası ve öznellik kavramsallaştırmasına Marx'ın getirdiği eleştiri, bunun ve bunun yanı sıra, öznelliğin tarihselliği ve somutluğuna dair geliştirdiği kökten farklı düşünüşün—her ne kadar kısmi ve tamamlanmamış olsa da— en güçlü biçimde geliştirildiği yer, Marx'ın kapitalist üretim biçiminin oluşumuna ve bütün diğer üretim tarzlarından kökten farklılığına ilişkin açıklamasını sunduğu noktadır. Burada Kapital'in birinci cildinin son bölümlerinden, yani " sözde ilkel birikim " üzerine olan bölümlerden bahsediyorum. Bu bölümler ne klasik ekonomi politik ile tartışma, ne de kapitalizmin İngiltere'deki tarihi biçiminde okunmalıdır. Louıs Althusser (1994a) ve Antonio Negri (1999) gibi birbirinden oldukça farklı Marksist felsefecilerin iddia ettikleri gibi, Marx'ın ilksel birikim teorisi, toplumsal ilişkiler ve öznelliğin somutluğuna ilişkin anlayışa ve nihayetinde, kapitalist üretim tarzına ilişkin anlayışa yapılmış bir katkı olarak okunabilir. 1 Elbette üretim tarzı terimi Marksist felsefe ve teori içerisinde uzun bir tarihe sahiptir. Bu tarih içerisindeki çeşitli konum alış ve tartışmaların temeli ve ön koşulu belki de Marx'ın " üretim tarzı " terimine verdiği karmaşık ve ikircikli anlamdır. Althusser'in iddia ettiği üzere, Marx, " üretim tarzı " terimini iki ayrı ilişkiyi anlatmak için kullanmıştır: Üretim güçleri ile üretim ilişkileri arasındaki ilişki, dar ve kısıtlı anlamıyla (ki en bilinen örneği Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı'da bulunur); ve altyapı ile üstyapı arasındaki ilişki, ki verili bir toplum içerisindeki tüm toplumsal ilişkileri kapsar (Marx'ın kapitalizm öncesi iktisadi oluşumlar üzerine yazılarında geliştirdiği ve yine Marx'ın evrensel tarih yazımının altında yatan, geniş anlamıyla üretim tarzı) (Althusser, 1995, 45). Bu ikinci anlam, verili bir tarihsel döneme ait iktisadi, siyasi ve toplumsal ilişkileri kapsayan bir toplumsal bütünlük [totalite] kavramsallaştırmasına yaklaşır (Negri 1991, 151). Üretim tarzı üzerine Althusser'i izleyen yazında kısıtlı ilk anlam — " üretici güçler ve üretim ilişkilerinin, üretim ilişkileri hakimiyetinde yapılanmış, eklemlenmiş bileşimi— üretim tarzının meşru anlamı olarak kabul edilmiş, geniş anlamı ise iktisadi ilişkilere fazlasıyla açıklama gücü atfetmesi yüzünden baştanbaşa eleştirilmiştir (Hindess ve Hirst 1975, 13). Üstelik herhangi bir toplumun üstbelirlenmiş yapısının ancak " toplumsal oluşum " kavramıyla, üretim tarzının ekonomik belirlenimini aşan bir yapı yoluyla anlaşılabileceği

In Jena Logic, Hegel describes the point as a determined negation of space
by space with its element of ideal transparency, of absolute indifferentiation, of undetermined continuity of the differenceless original impurity of the Nature as absolute space. While the first spatial negation of space is the point, the second one derives to be the line. The point negates and retains itself, lifts itself (by Aufliebung) into a line that constitutes the truth of the point. This is the reason why the lined shape of the carpet, by capturing the truth of the points will be crossed out. Aha! Who will understand it? I am not trying to acknowledge/impose something that my audiences will not know – as naturally well-trained Hegelians, they already know it. The points that will be crossed are the photographs taken from the point of view of the very spot where they stand on.
Their purpose is to predict the simulative world of both the photographs and the walking path.
Through the non-miming security door -meaning that it equalizes (in transparency) the anterior space passed and the posterior space that is to-come, but not necessarily so either since there is the very act of passing - the passerby will pass into the corridor that entails two television sets that are placed diagonally.

In the course of the most recent two decades, interaction design has risen as a
configuration discipline close by design disciplines, for example, graphic design. While
it is clearer what the graphic designers design, it is more subtle what the final result of
interactive design is.
Interactive systems have been examined inside the field of human-computer
interaction since the 1980s. This examination has delivered important information about
users, systems and design philosophy yet few made inquiries about the way of
interactivity and interactive user experience.
I will approach the question of interactivity from Maurice Merleau-Ponty’s
phenomenological approach to perception.

There has been a lot of debate as well as furious criticism of Deconstruction's 'untying relationship' with radical politics, hence Marxism. I use the term 'untying relationship' on purpose in order to better designate and underline Derrida's declaration of deconstruction's inherent relationship with Marxism. Unrelated with any 'ethical turn' in his thought and work, certain concepts Derrida has integrated into our current lexicon of the criticism of everyday critical life and theory always had a permanent inherence and inspiration driven from Marxism. Rather than choosing to lay out the traces of this relationship through a reading of 'The Specters of Marx', I choose to carry out the inspirational sources of 'différance', 'arche-writing' and 'spacing' or the overturning of the hierarchy between speech and writing from Derrida's early works and try to demonstrate the inheritance these concepts owe to Marx's works. Thus with this claim, it will be purported that the required explanation from deconstruction about its relationship with radicalism in late nineties was futile since the very originary concepts of deconstruction is always already inherited from a Marxist conception of the world.

In his essay, " Relation of the Third Kind " , Maurice Blachot establishes three relations that could be established with the Other. These relationships when compared to its political annotations denote very different connotations. In the socialist state, which is didactic, the educational system is based upon a hierarchy and in the fascist state, hierarchy is threatened as if it does not exist but unification is the sole aim. In order to break from this duality, Blanchot offers a third Other whose coming is going to create an horizon in which there is no horizon. This Other Himwhen seen through an educational lens, I purport, can claim the intellectual emancipation of JosephJacotot. Jacotot's teaching method depends on three principles: (i) all men have equal intelligence, (ii) every man has the faculty of being able to instruct himself/herself and (iii) everything is in everything. There is no intelligence where there is the binding of intelligence to another. The intelligence occurs where each person acts and is capable of telling and verifying what he is doing. In the conclusion, I try to purport that instead of the intellectual and enlightened pedagogy of Socialism ending in Fascism, wherein the Leader turns out to be one who informs the crowd through teaching, whether on a macro or micro level, a new politics could only start in a relation that should be established as the third relation, without a Leader, without a central pedagogical technique where the teaching subject neither unifies nor affirms the Other and wherein the Other can turn into an Atrui and not a subject, but an Other Him, always in distant but still visible.

In the historical affinity of West, language has always been ‘erected’ as a construct of Idea (sign/presence/speech/logos). In this ‘logocentric teleology’ (Derrida), opposition between nature and institution, play of differences between symbol, sign, image etc. is a naïve conceptualization of representation, an uncritical opposition between sensible and intelligible, between soul and body proper and the diversity of sense functions. By the creative links found among various authors such as Walter Benjamin, Theodor Adorno, Gilles Deleuze, Philippe Lacoue- Labarthe, Jacques Derrida, and Jean-Luc Nancy, through the inscription of the below-mentioned keywords found in their numerous studies, this thesis is a theoretical survey of how the erection or the usage of language that has an absolute link with God’s logos that belongs to a particular history and time, can be deconstructed. As a prospect, it, further, will be promised that certain authors in the history of literature, who have been condemned according to their distance from the logos, instead of being rendered in passivity, can be studied by the pathway followed and developed by this thesis.

Rapid and wide-ranging developments about science and technology fields generate the innovations and evolutions which has to be followed continuously and trigger new claims. To meet this new claims, one has to be innovative and easily access the foundations which he/she can learn these innovations [18]. Enhancement about media technology and exposition economy fields extensively influence both education and profession of visual communication design. Designer encounters new confrontations. Variety and complexity of the design arguments have increased [14]. All characteristics which are expected from contemporaneous designer could be ensured via democratic, student-centered and dialog based education. Some characteristics which we expect to see during design education are only achieved with non-formal education activities that provides more free, experimental and inter-disciplinary environments. In present conditions, supporting formal educations with non-formal educations is not only a requirement but a necessity.

alışma; literatür, uygulama ve sonuç olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde oyun kavramı, özellikleri ve oyunun çocuk gelişimi üzerindeki etkisi ile ilgili kaynaklar taranmış ve alıntılar, uygulamanın dayandırıldığı temelleri yansıtacak şekilde sunulmuştur.İkinci bölümünde, yapılan workshop çalışmasının amacı, kapsamı, hedefleri, ortamı ve uygulama süreci betimsel olarak yansıtılmıştır. Sonuç bölümünde ise uygulama tematik olarak analiz edilmiş, bulgular temalar doğrultusunda sunulmuştur.

Children's universities have become a something of importance in the last decade, and in Europe alone, more than 350 children's universities have been established. With there being no single model for a children's university, their common goals are as follows: introducing children to science and art at a young age, allowing them to be curious, allowing them to develop their skills and problem solving, training them to pursue new and original information, instead of repeating it, and helping children to be able to grasp and understand science and its related disciplines.. One of the most important common goals of children's universities surfaced because of the differences in education quality and facilities between different schools.

Seleflerinin tersine, günümüz tasarım mezunları, karmaşık ve hızla değişmekte olan bir meslekle yüz yüzedir. Teknoloji devrimi grafik tasarımı baştan tanımlamakla kalmayıp bu alanda değişiklikler yaratmaya devam etmektedir (Min, 2012). Endüstri devriminden doğmuş olan  tasarım uygulamaları artık sürdürülebilir değildir. Tasarım eğitimi güncelliğini yitirmiştir. Daha da kötüsü, değişim giderek hız kazanmaktadır ve tasarım eğitimi olduğu yerde takılıp kalmıştır (Dubberly, 2012).
Tasarım eğitimi; pek çok problemle karşı karşıyadır ve endüstri çağından kalma öğretim yöntemleri bu problemleri çözmede yetersiz kalmaya başlamıştır. Tasarım eğitimi veren kurumların müfredatlarını ve öğretim yöntemlerini güncellemeleri ve daha esnek, daha özgür, daha demokratik, daha eleştirel, mesleki formasyonun yanında sosyal bilimlerle desteklenen disiplinlerarası bir eğitim yapısına geçmeleri, bilgi toplumunda ayakta durabilen tasarımcılar yetiştirme açısından büyük önem arz etmektedir.

ÖZET Bu çalışmada, yaygın eğitim etkinliklerinden olan çalıştaylar tanımlandıktan sonra sınırlılıkla-rı, avantajları, dezavantajları, süreleri, konuları, mekanları, katılımcıları, düzenlenme nitelikleri açısından incelemiştir. Türkiye' de gerçekleştirilmiş önemli etkinliklerden örnekler tanıtılmış, çalış-tayların tasarım eğitiminde önemine değinilmiş ve bu konuda eğitimcilerin fikirlerine yer veril-miştir. Bilgi çağında bir tasarımcının sahip olmasını beklediğimiz özelliklerin sadece örgün eğitim sis-temi ile kazandırılamayacağı, bazılarının ancak yaygın eğitim ortamlarında kazandırılabileceği pek çok eğitimci tarafından kabul görmüştür. Bunun için çalıştayların eğitim sistemine entegre edilmesi, çalıştayları gerçekleştiren kuruluşlar hakkında öğrencilere bilgi verilmesi ve öğrencilerin bu tarz etkinliklere erişimlerinin desteklenmesi gerektiği vurgulanmıştır.

Özet: Meslek etik kuralları geliştirmek ve uygulamak hem tasarımcının, hem mesleğini hem müşterinin hem de hedef kitlenin zarar görmemesi açısından büyük önem taşımaktadır. Meslekte yaşanan etik dışı davranışların pek çok sebebi olabilmekle birlikte gelişen teknolojinin getirileri lisanssız kullanım, aşırma, basmakalıp veya spekülatif işler yapma gibi bazı etik dışı davranışların "normal" ya da "olağan" algılanmasına sebep olmuştur. Aslında 1964 yılında yayınlanan ve grafik tasarım alnında ilk kez yüksek sesle 'grafik tasarımcılar olarak sorumluyuz' diyen «First Things First» manifestosundan beri meslek etiği ile ilgili tartışmalar devam etmektedir. Ancak içinde bulunduğumuz çağın sürekli değişen kaygan zemininde bu tartışmalar daha da önem arz etmektedir. Çünkü Holland'ın ifade ettiği gibi gibi bir meslek (ve o mesleği icra edenler) ancak yüksek standartlar korunduğu zaman sağlıklı kalabilirler. Bu doğrultuda dünyaca ünlü tasarımcılar, eğitimciler ve meslek kuruluşlarının ilke ve görüşleri incelenerek görsel iletişim tasarımı mesleği için etik dışı kabul edilen davranışlar kategorize edilmiştir.Daha sonra bu kategoriler üzerinden açık uçlu görüşme soruları oluşturulmuş ve Güzel sanatlar fakültesi görsel iletişim tasarımı bölümündee okuyan lisans öğrencileri ile açık uçlu görüşmeler yapılmıştır. Geleceğin tasarımcıları olacak tasarım öğrencilerinin görüşleri mevcut algıyı ortaya koyabilmek, etik dışı davranışların sebeplerini anlayabilmek ve çözüm önerileri geliştirebilmek adına oldukça önemlidir. Öğrencilerin tasarım etiği hakkındaki görüşlerinin analizinde tematik analiz kullanılmış ve bulgular betimsel alıntılar ile desteklenmiştir. Anahtar kelimeler: Birinci kavram, ikinci kavram, üçüncü kavram, beş kavramı geçmeyecek Özet: Developing and applying profession ethical rules are crucial to hold designer, profession, client and audience harmless. Along with there are plenty of reasons of unethical behaviors in profession, continuously developing technology causes unethical behaviors such as unlicensed usage, picking, stereotyped or speculative works to be perceived "normal" and "usual". In fact, since «First Things First» manifest, published in 1964 and called out that "We're also as graphic designers, too." for the first time in graphic designing field, discussions continue regarding occupational ethics. But, this kind of debates become more important on perpetually changing slippery ground of the era we live in. As Holland also states, an occupation (and its executors) can stay healthy only if high standards are preserved. Accordingly, analyzing principles and views of globally known designers, trainers and occupational organizations, behaviors admitted as unethical in visual communication design field are categorized. Afterwards, on these categories, open ended discussion questions are created. Open ended meetings have been held with students, studying visual communication design department in Faculty of Fine Arts. As future designers, opinions of design department's students play an important role to find out existing perception, to make out the reasons of unethical behaviors and develop solutions offers. Thematical analyze is used for analyzing student's view upon ethic of design, and findings are supported with descriptive quotations. Anahtar kelimeler: Birinci kavram, ikinci kavram, üçüncü kavram, beş kavramı geçmeyecek İNTERNET ÇAĞINDA GÖRSEL İLETİŞİM TASARIM ETİĞİ 'Tasarım ve etik, ikisi de dünyanın daha yaşanabilir, daha hakkaniyetli, daha iyi bir yer olmasını amaçlar, bize umur verirler'-Thomas Fisher