Faruk Mike

The aim of this study is to investigate the impacts of economic growth, energy consumption, and the economic globalization process on ecological footprints in the top 10 countries that cause the highest carbon dioxide emissions in the world. The analyses were conducted on annual observations from 1970 to 2017 (a different range for each country) employing the Fourier bootstrap ARDL cointegration method developed by Yilanci et al. (2020) and the Fourier bootstrap Toda–Yamamoto causality method developed by Nazlioglu et al. (2016). In the cointegration approach, an additional F-test provides better insights to define degenerate cases and the bootstrap test performance is powerful than the asymptotic test. In this context, Fourier bootstrap ARDL test results revealed that there is a long-term relationship between ecological footprint and economic growth, energy consumption, and economic globalization in seven countries—namely, Canada, China, Germany, India, Indonesia, Iran, and Saudi Arabia. According to long-run coefficients, in general, economic growth and energy consumption have negative effects on ecological footprint, whereas economic globalization has a positive effect on the ecological footprint for these countries. To evaluate it more specifically, (i) real gross domestic product per capita has positive and statistically significant coefficients on the ecological footprint in China, India, Indonesia, Iran, and Saudi Arabia, except for Germany. (ii) Energy consumption per capita also has positive and statistically significant coefficients on the ecological footprint in China, Germany, Iran, and Saudi Arabia, except for Indonesia. (iii) Finally, the economic globalization process has negative and statistically significant coefficients on the ecological footprint in Canada, China, India, and Saudi Arabia, except for Indonesia. On the other hand, Fourier bootstrap Toda–Yamamoto causality test results show a mixed character. Governments should take action to reduce the negative effects of the climate crisis as immediate as possible, which has been widely expressed recently. Among these, increasing the use of renewable energy sources and new carbon-free technologies in the production process appears as important policy tools.

Bu çalışmada satınalma gücü paritesinin uzun dönemli geçerliliği 15 gelişen piyasa ekonomisi için reel döviz kuru modeli ve satınalma gücü paritesi modeli (kısıtsız form) ile test edilmektedir. Reel döviz kuru modeli için 2003Q1-2015Q4 çeyreklik dönemler itibariyle geleneksel ve yapısal kırılmalı birim kök testlerine, satınalma gücü paritesi modeli için 2003Q1-2015Q4 çeyreklik ve 2003-2015 yıllık dönemler itibariyle zaman serisi ve panel veri analizlerine yer verilmektedir. Çalışmadan elde edilen bulgular genel olarak satınalma gücü paritesinin 15 gelişen piyasa ekonomisi için geçerli olmadığına yöneliktir. Bu durum nispi fiyat hareketlerinin döviz kurlarının gelecek değerlerinin belirlenmesinde etkin bir politika aracı olmadığını ortaya koymaktadır.

Bu calisma, ticari serbestligin cevre kirliligi uzerindeki etkisini, alti farkli kirlilik gostergesi icin, statik ve dinamik panel veri analizleri ile arastirmaktadir. Statik analizlere yonelik olarak sabit ve rassal etkiler modelleri, dinamik analizlere yonelik olarak ise, Arellano ve Bond (1991) tarafindan gelistirilen Genellestirilmis Momentler Metodu (GMM) uygulanmistir. Calismaya dahil edilen kirlilik gostergelerinden dort tanesi icin (sulfur oksit-SO x , nitrojen oksit-NO x , karbon oksit-CO x ve metan icermeyen ucucu organik bilesik-VOC) analizler, 31 OECD ulkesi ve 1995-2015 yillik donemleri kapsamaktadir. Diger taraftan, geriye kalan iki kirlilik gostergesi icin (partikuller madde-PM10 ve 2.5 mikrondan kucuk partikuller madde-PM2.5) analizler ise, 26 OECD ulkesi ve 2000-2015 yillik donemleri kapsamaktadir. Uc farkli test yonteminden elde edilen analiz sonuclari, OECD ulkelerinde ticari serbestligin cevre kirliligi uzerinde negatif ve istatistiksel olarak anlamli sonuclara s...

Enerji tuketimi/kullanimi, gunumuz uretim faaliyetlerinin vazgecilmez bir unsuru olarak kabul edilmekte ve toplumlarin yasam kalitesini belirleyen onemli bir parametre olarak nitelendirilmektedir. Enerji tuketiminin yakinsamasi, surdurulebilir ekonomik buyume ve karbondioksit emisyonunu engelleme konularinda oldukca onemli politika onerilerine sahiptir. Bu anlamda bu calismada OECD ulkeleri arasinda kisi basina enerji tuketiminin yakinsama ozelligi gosterip gostermedigi arastirilmaktadir. Analizler 1965-2019 donemleri icin hem keskin hem de yumusak ve puruzsuz kirilmalari dikkate alan panel duraganlik testi ile gerceklestirilmistir. Elde edilen bulgular 18 ulke icin kisi basina enerji tuketimi serisinin duragan oldugunu ve yakinsama hipotezinin bu ulkeler icin gecerli oldugunu ortaya koymaktadir. Bu durumun OECD ulkelerinde girisilen enerji verimliligindeki artis, enerji yogunlugundaki azalma ve karbondioksit emisyonlarini azaltma cabalarindan kaynaklandigi dusunulmektedir.

This study analyses the long-run effects of economic growth, energy consumption and financial development on carbon dioxide (CO2) emissions in Turkey using annual time series data for the period 1965–2018. This research investigates the relationship between the variables using a RALS-EG (residual augmented least squares–Engle and Granger) cointegration test procedure developed by Lee et al. Stud Nonlinear Dyn Econ 19:397–413, (2015). In addition, this study uses a bootstrap causality analysis developed by Hacker and Hatemi-J J Econ Stud 39:144–160, (2012) to specify the causal relationship between the series. RALS cointegration test results show a long-run relationship between CO2 emissions and economic growth, energy consumption and financial development. According to a dynamic ordinary least squares estimation, economic growth has a negative and statistically significant effect on CO2 emissions, whereas energy consumption and financial development have positive and statistically significant effects on CO2 emissions in the long run. In particular, energy consumption is the most effective parameter of environmental pollution in Turkey. However, the causality test results indicate a unidirectional causal relationship from financial development to CO2 emissions, economic growth and energy consumption. Increasing the investment in renewable energy sources will be an effective policy tool to improve the environmental quality in Turkey.

Abstract This study analyzes the long-run validity of purchasing power parity (PPP) in three types of market economies—developed, emerging, and frontier markets—using the Fourier quantile unit root test. The analyses are conducted on 45 countries, including 10 developed, 20 developing, and 15 frontier market economies, using monthly observations from 1993:1 to 2018:8. Conventional, nonlinear, and Fourier-type unit root tests are also employed for this purpose. The Fourier quantile unit root test results provide more evidence than other tests on the validity of PPP, showing that it is valid in 8 developed, 11 emerging, and 7 frontier market economies.

Bu çalışma, ticari serbestliğin çevre kirliliği üzerindeki etkisini, altı farklı kirlilik göstergesi için, statik ve dinamik panel veri analizleri ile araştırmaktadır. Statik analizlere yönelik olarak sabit ve rassal etkiler modelleri, dinamik analizlere yönelik olarak ise, Arellano ve Bond (1991) tarafından geliştirilen Genelleştirilmiş Momentler Metodu (GMM) uygulanmıştır. Çalışmaya dahil edilen kirlilik göstergelerinden dört tanesi için (sülfür oksit-SOx, nitrojen oksit-NOx, karbon oksit-COx ve metan içermeyen uçucu organik bileşik-VOC) analizler, 31 OECD ülkesi ve 1995-2015 yıllık dönemleri kapsamaktadır. Diğer taraftan, geriye kalan iki kirlilik göstergesi için (partiküller madde-PM10 ve 2.5 mikrondan küçük partiküller madde-PM2.5) analizler ise, 26 OECD ülkesi ve 2000-2015 yıllık dönemleri kapsamaktadır. Üç farklı test yönteminden elde edilen analiz sonuçları, OECD ülkelerinde ticari serbestliğin çevre kirliliği üzerinde negatif ve istatistiksel olarak anlamlı sonuçlara sahip olduğuna işaret etmektedir. Bu durum, gelir seviyesi nispi olarak yüksek olan OECD ülke vatandaşlarının, çevresel kalite ve düzenlemelere verdikleri önemini ortaya koymaktadır.

This study aims to test the long-run validity of purchasing power parity by using Fourier quantile unit root and Fourier cointegration analyses for 12 emerging market economies that practice a flexible exchange rate regime. With the Fourier approach, structural breaks are modelled as a gradual and smooth process. Fourier quantile unit root test results show that real exchange rate series are stationary for Colombia, India, Philippines, Poland, South Africa, and Turkey. On the other hand, Fourier cointegration test results reveal that purchasing power parity is valid for Brazil, Colombia, India, Mexico, South Africa, Thailand, and Turkey.

Bu çalışma,doğrudan yabancı sermaye yatırımlarının çevresel kalite üzerindeki etkisini,102 ülke için 2000-2015 yıllık dönemler doğrultusunda incelemektedir. Dünya Bankası ülke sınıflandırmasından hareket edilerek,dört farklı ülke grubu (düşük, düşük-orta, üst-ortave yüksek gelirli ülkeler) için,üç farklı kirlilik göstergesi (karbon dioksit, nitrojen dioksit ve toplam sera gazı) analizlere dahil edilmiştir. Test yöntemi olarak dinamik panel veri analizi olan ve Arellona & Bond (1991) tarafından geliştirilen Genelleştirilmiş  Momentler  Metoduna  yer  verilmiştir.  Çalışmada  temel  olarak  doğrudan  yabancı sermaye yatırımlarının çevre kirliliğini artırması anlamına gelen “kirlilik sığınağı (cenneti) hipotezi” ile azaltması anlamına gelen “kirlilik hale hipotezlerinin” araştırılması amaçlanmaktadır. Elde edilen bulgular düşük gelirli ülkeler için kirlilik sığınağı (cenneti) hipotezinin; düşük-orta, üst-orta ve yüksek gelir grubu ülkeler için ise kirlilik hale hipotezinin geçerli olduğunu ortaya koymaktadır.

Bu çalışmada satınalma gücü paritesinin uzun dönemli geçerliliği 15 gelişen piyasa ekonomisi için reel döviz kuru modeli ve satınalma gücü paritesi modeli (kısıtsız form) ile test edilmektedir. Reel döviz kuru modeli için 2003Q1-2015Q4 çeyreklik dönemler itibariyle geleneksel ve yapısal kırılmalı birim kök testlerine, satınalma gücü paritesi modeli için 2003Q1-2015Q4 çeyreklik ve 2003-2015 yıllık dönemler itibariyle zaman serisi ve panel veri analizlerine yer verilmektedir. Çalışmadan elde edilen bulgular genel olarak satınalma gücü paritesinin 15 gelişen piyasa ekonomisi için geçerli olmadığına yöneliktir. Bu durum nispi fiyat hareketlerinin döviz kurlarının gelecek değerlerinin belirlenmesinde etkin bir politika aracı olmadığını ortaya koymaktadır.