Essen
Essen (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w zachodnich Niemczech, położone w środku Zagłębia Ruhry; zob. też Essen w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Essen Essen dopełniacz Essen Essen celownik Essen Essen biernik Essen Essen narzędnik Essen Essen miejscownik Essen Essen wołacz Essen Essen
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Nazw mieszkańców i przymiotnika zwykle nie tworzy się i zastępuje formami opisowymi[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
Essen (język angielski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Essen (język niemiecki)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) kulin. jedzenie (potrawa)
- (1.2) jedzenie (pożywienie)
rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1-3)[1]blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik das Essen dopełniacz des Essens celownik dem Essen biernik das Essen
- przykłady:
- (1.1) Essen ist fertig! - schrie die Mutter aus der Küche. → Jedzenie gotowe! - krzyknęła z kuchni mama.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Niemiecki - Posiłki
- źródła: