kolej

kolej (język polski)

kolej (1.1)

czekający na swoją kolej (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈkɔlɛj], AS: [kolei ̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środek transportu lądowego wytyczony torem lub liną; zob. też kolej w Wikipedii

(1.2) następstwo zdarzeń według ustalonego porządku

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolej	koleje
dopełniacz	kolei	kolei
celownik	kolei	kolejom
biernik	kolej	koleje
narzędnik	koleją	kolejami
miejscownik	kolei	kolejach
wołacz	kolei	koleje

przykłady:

(1.1) Era kolei żelaznej zaczęła się w XIX wieku.

(1.1) Związkowcy zapowiadają strajk na kolei.

(1.2) Dzisiaj twoja kolej zmywania naczyń.

składnia:

(1.1) pracować na + D. • jechać + N.

(1.2) kolej na + B. • D. + kolej

kolokacje:

(1.1) kolej żelazna • kolej normalnotorowa • kolej wąskotorowa • kolej szerokotorowa • kolej górska • kolej linowa • kolej zębata • kolej drezynowa • Kolej Transsyberyjska

synonimy:

(1.1) reg. pozn. bana

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolejarz mos, kolejarka ż, kolejka ż, kolejnictwo n, kolejność ż, kolejkowanie mrz, koleina ż, wykolejenie n, wykolejanie n, wkolejenie n, wkolejanie n

czas. wykoleić dk., wykolejać ndk., wkoleić dk., wkolejać ndk., kolejkować ndk.

przym. kolejowy, kolejarski, kolejny, kolejkowy

przysł. kolejowo, kolejno

związki frazeologiczne:

po kolei • koleje losu • bojaźń z nadzieją płyną koleją • kto ma w głowie olej, ten idzie na kolej

etymologia:

(1.1) pol. koło

uwagi:

tłumaczenia:

• abchaski: (1.1) аиҳаамҩа
• angielski: (1.1) rail; (1.2) turn
• arabski: (1.2) دور
• baskijski: (1.1) burdinbide; (1.2) txanda
• bułgarski: (1.1) железница ż; (1.2) ред m
• czeski: (1.1) železnice ż
• dolnołużycki: (1.1) zeleznica ż
• duński: (1.1) bane w
• esperanto: (1.1) fervojo
• francuski: (1.1) chemin de fer m, train m; (1.2) tour m, suite ż
• hiszpański: (1.1) ferrocarril m, tren n; (1.2) turno m, vez ż
• jidysz: (1.1) באַן ż (ban)
• joruba: (1.1) ojú-irin
• kaszubski: (1.1) bana ż
• kataloński: (1.1) ferrocarril m
• niemiecki: (1.1) Bahn ż, Eisenbahn ż; (1.2) Reihe ż
• nowogrecki: (1.1) σιδηρόδρομος m, τρένο n; (1.2) σειρά ż
• rosyjski: (1.1) железная дорога ż, железнодорожный транспорт m; (1.2) очередь ż
• słowacki: (1.1) železnica ż
• szwedzki: (1.1) järnväg w
• ukraiński: (1.1) колія ż; (1.2) черга ż
• wilamowski: (1.1) ban ż, bān ż ż, baon ż
• włoski: (1.1) ferrovia ż; (1.2) seguito m

źródła:

kolej (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tor kolejowy

(1.2) akademik, dom akademicki

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolej	koleje
dopełniacz	koleje	kolejí
celownik	koleji	kolejím
biernik	kolej	koleje
wołacz	kolejí	kolejemi
miejscownik	koleji	kolejích
narzędnik	koleji	koleje

przykłady:

(1.2) Studenti bydlejí na koleji. → Studenci mieszkają w akademiku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: