จิวท่าย
จิวท่าย | |
|---|---|
| 周泰 | |
 ภาพวาดจิวท่ายสมัยราชวงศ์ชิง | |
| เฟิ่นเวย์เจียงจฺวิน (奮威將軍) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 219 – ค.ศ. ? | |
| เจ้าเมืองฮันต๋ง (漢中太守) (ในนาม) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 219 – ค.ศ. ? | |
| ขุนพลปราบคนเถื่อน (平虜將軍) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 217 – ค.ศ. 219 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ อำเภอเฟิ่งไถ มณฑลอานฮุย |
| เสียชีวิต | ป. ค.ศ. 223[a][2] |
| บุตร |
|
| อาชีพ | ขุนพล |
| ชื่อรอง | โย่วผิง (幼平) |
| บรรดาศักดิ์ | หลิงหยางโหว (陵陽侯) |
จิวท่าย หรือ โจวไท่ (เสียชีวิตประมาณปี ค.ศ. 223) ชื่อรอง โย่วผิง เป็นนายทหารที่รับใช้ซุนกวน ขุนศึกในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและช่วงต้นยุคสามก๊กของประเทศจีน ก่อนหน้านั้นรับใช้ซุนเซ็ก ผู้เป็นพี่ชายซุนกวนและผู้ดำรงตำแหน่งคนก่อนหน้า[2]
รับใช้ซุนเซ็ก
[แก้]จิวท่ายมาจากเมืองเซี่ยไก๋ (下蔡縣) นครจิ่วเจียง (九江郡) (ปัจจุบันคืออำเภอเฟิ่งไถ มณฑลอานฮุย) มีอุปนิสัยซื่อสัตย์และสุภาพ ในช่วงประมาณต้นทศวรรษ 190 จิวท่ายและเจียวขิมเข้ามารับใช้ซุนเซ็กที่กำลังพิชิตกังตั๋งและออกรบร่วมกันหลายครั้ง หลังจากอองลองยอมแพ้ ซุนเซ็กได้ยึดครองนครกัวจิ (ปัจจุบันคือนครเช่าชิง มณฑลเจ้อเจียง) และแต่งตั้งจิวท่ายเป็นผู้นำทหารหน่วยพิเศษ (別部司馬) และมอบทหารส่วนหนึ่งไว้ใต้บังคับบัญชา[3]
ช่วยชีวิตซุนกวน
[แก้]ซุนกวน ผู้เป็นน้องชายของซุนเซ็ก ชื่นชอบในตัวจิวท่ายจึงขอให้จิวท่ายย้ายไปอยู่ในหน่วยของเขา มีอยู่ครั้งหนึ่ง ซุนเซ็กยกทัพไปปราบโจรที่ลุกฮือขึ้นมาในหกเมืองของนครกัวจิ และทิ้งซุนกวนไว้ในเมืองเชวี่ยนเฉิง (宣城縣; ปัจจุบันคือเมืองเชวี่ยนเฉิง มณฑลอานฮุย) กับนายทหารไม่ถึง 1,000 นาย ซุนกวนประมาทและไม่ได้ตั้งแนวรับเอาไว้ เมื่อโจรนับพันบุกเข้ามา ซุนกวนพยายามหนี แต่ก็ถูกล้อมเอาไว้[4] โจรเหล่านั้นเข้าโจมตีซุนกวนและฆ่าม้าทิ้ง ทำให้คนของซุนกวนตื่นตระหนก มีเพียงจิวท่ายเท่านั้นที่พุ่งเข้าไปปกป้องซุนกวนและทำให้คนของซุนกวนที่อยู่ใกล้เขาฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากปราบโจรสำเร็จ จิวท่ายมีบาดแผลลึก 12 แห่งทั่วร่างกายและใช้เวลานานพอสมควรในการฟื้นฟู ถ้าวันนั้นจิวท่ายไม่อยู ซุนกวนก็คงตายไปแล้ว ซุนเซ็กประทับใจในความกล้าหาญจึงแต่งตั้งจิวท่ายเป็นเจ้าเมือง (長) เฉิ้งกู่ (春穀縣; ปัจจุบันคือทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองฝันชั้ง มณฑลอานฮุย)[4]
รบกับเล่าซุน
[แก้]ในปี 199 จิวท่ายติดตามซุนเซ็กเพื่อบุกโจมตีเล่าชุนที่เมืองหวัน (皖縣; ปัจจุบันคือเมืองเฉียนชั่น มณฑลอานฮุย) และหองจอที่นครเจียงเซีย (江夏郡; เมืองหลวงของเจียงเซียปัจจุบันอยู่ที่เขตซินโจว เมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์) เมื่อกลับมาจากการรบ จิวท่ายเดินทางผ่านนครยู่จัง (豫章郡) และได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าเมือง (長) อี๋ฉ้วน (宜春縣; ปัจจุบันคือนครอี๋ฉ้วน มณฑลเจียงซี) ชาวเมืองที่อยู่ภายใต้การปกครองของจิวท่ายช่วยจัดหาเงินทุนและเสบียงที่จำเป็นให้แก่กองทัพของเขา[5]
รับใช้ซุนกวน
[แก้]ซุนเซ็กถูกลอบสังหารในปี 200 ขณะกำลังออกล่าสัตว์ โดยซุนกวนรับช่วงต่อ ในปี 208 จิวท่ายเข้าร่วมรบในศึกเจียงเซีย ภายหลังในปีนั้น จิวท่ายเข้าร่วมรบในศึกเซ็กเพ็กภายใต้การบัญชาของจิวยี่และเทียเภา ทัพพันธมิตรของซุนกวนและเล่าปี่เอาชนะทัพโจโฉไปได้ ไม่นานหลังจากศึกเซ็กเพ็ก จิวท่ายรบในศึกเจียงหลิง ทัพซุนกวนเอาชนะโจหยินและยึดนครหนาน (南郡; ปัจจุบันคือเมืองจิงโจว มณฑลหูเป่ย์) หลังจากจบศึก จิวท่ายได้รับคำสั่งให้ไปรักษาการณ์ที่เมืองเสิน (岑縣)[6]
ศึกหรูฉื้อ
[แก้]ในปี 217 โจโฉบุกซุนกวนอีกครั้ง นำไปสู่ศึกหรูฉื้อ จิวท่ายเข้าร่วมรบในแนวป้องกัน และทัพซุนกวนสามารถเอาชนะไปได้ หลังจากโจโฉถอยทัพ จิวท่ายได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนพลปราบคนเถื่อน (平虜將軍) และได้รับคำสั่งให้ป้องกันหรูฉื้อไว้ ในช่วงเวลานั้น จูเหียนและชีเซ่งก็อยู่ที่หรูฉื้อและเป็นผู้ใต้บัญชาของจิวท่าย แต่ก็ลังเลที่จะรับคำสั่ง ซุนกวนเดินทางไปยังหรูฉื้อและจัดงานเลี้ยงให้แก่นายหทารที่นั่น ซุนกวนรินเหล้าให้จิวท่ายด้วยตัวเองและขอให้จิวท่ายถอดชุดออก ซุนกวนชี้ไปยังทุกแผลและถามว่าได้แผลมาจากไหน จิวท่ายก็ตอบว่าแผลนี้มาจากศึกนี้ เมื่อตอบเสร็จ ซุนกวนบอกให้จิวท่ายใส่ชุดและพวกเขาก็มีความสุขกันตลอดทั้งคืน ในวันรุ่งขึ้น ซุนกวนออกประกาศให้มอบร่มจักรพรรดิแก่จิวท่าย[7]
เจียงเปี่ยวเฉฺวียน (江表傳) ระบุเพิ่มเติมไว้ว่า
ซุนกวนยกแขนของจิวท่ายขึ้นมาและน้ำตานองหน้า ซุนกวนเรียกชื่อรองของจิวท่ายและพูดว่า "อิ้วผิง เจ้าต่อสู้เหมือนกับหมีและเสือให้กับข้าและพี่ชายของข้า เจ้าพร้อมจะสละชีวิตและเจ้าก็มีแผลทั่วร่างกาย แผลเป็นเหล่านี้เหมือนกับว่าถูกสลักเข้าไปในผิวหนังของเจ้า จะไม่ให้ข้าปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนพี่ชาย และไม่ให้มอบหมายงานทางทหารแก่เจ้าได้อย่างไร? เจ้าได้ทำประโยชน์แก่ง่อก๊กอย่างมากมาย และข้าจะยืนเคียงข้างเจ้าไม่ว่าจะเป็นเกียรติหรืออับอาย และข้าจะแบ่งปันความสุขและความเศร้าโศกกับเจ้า อิ้วผิง จงมีความสุขเถิด อย่าหมดกำลังใจจากการที่เจ้ามาจากพื้นหลังต่ำต้อยเลย" ซุนกวนจึงมอบร่มไหมจักรพรรดิที่มีผ้าคลุมสีน้ำเงินแก่จิวท่าย หลังจากงานเลี้ยงเสร็จสิ้น ซุนกวนขอให้จิวท่ายไปส่งนอกหรูฉื้อ โดยมีเสียงกลองและแตรในพื้นหลัง[8]
จูเหียน ชีเซ่ง และคนอื่น ๆ ประทับใจในตัวจิวท่ายและยอมรับคำสั่งแต่โดยดี
บุกจิงโจว
[แก้]ในปี 219 ซุนกวนส่งลิบองไปบุกยึดมณฑลจิงโจวจากกวนอู หลังจากบุกยึดสำเร็จ ซุนกวนวางแผนที่จะบุกเล่าปี่ในฉู่ (ครอบคลุมพื้นที่มณฑลเสฉวนและนครฉงชิ่งในปัจจุบัน) จึงแต่งตั้งจิวท่ายเป็นผู้ปกครองนครฮั่นจง ถึงแม้ว่าฮั่นจงจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเล่าปี่ในขณะนั้น อีกทั้งยังแต่งตั้งเป็น General of Vehement Might (奮威將軍) และมอบยศขุนนาง "Marquis of Lingyang" (陵陽侯) ให้
เสียชีวิต
[แก้]จิวท่ายเสียชีวิตในรัชสมัยหฺวางอู่ (黄武) (222-229) ของพระเจ้าซุนกวน[1] ไม่มีการระบุปีที่เสียชีวิตไว้ แต่ Rafe de Crespigny นักจีนวิทยาชาวออสเตรเลีย ประมาณไว้ว่าเป็น ค.ศ. 223[2]
ทายาท
[แก้]โจวเช่า (周邵) ลูกชายของจิวท่าย ได้รับการแต่งตั้งเป็นนายกองทหารม้า (騎都尉) และบัญชาทหารจำนวนหนึ่ง จิวเช่ารบกับโจหยินในศึกหรูฉื้อในปี 222-223 ในปี 228 จิวเช่าเข้าร่วมศึกเซ็กเต๋งภายใต้การบัญชาของลกซุน ทัพง่อเอาชนะทัพวุยที่นำทัพโดยโจฮิวไปได้ จิวเช่าเสียชีวิตในปี 230 โจวเฉิง (周承) ผู้เป็นน้องชายรับช่วงต่อ โดยโจวเฉิงสืบทอดตำแหน่งทางการทหารต่อจากพี่ชายและตำแหน่งขุนนางต่อจากพ่อ[9]
ในวัฒนธรรมสมัยนิยม
[แก้]จิวท่ายปรากฏตัวเป็นตัวละครที่เล่นได้ในซีรีส์เกมส์ไดนาสตีวอริเออร์และวอริเออร์โอโรจิของค่ายโคเอ
เชิงอรรถ
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 (黃武中卒。) Sanguozhi vol. 55.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 de Crespigny (2007), p. 1148.
- ↑ (周泰字幼平，九江下蔡人也。 ... 與蔣欽隨孫策為左右，服事恭敬，數戰有功。策入會稽，署別部司馬，授兵。) Sanguozhi vol. 55.
- ↑ 4.0 4.1 (權愛其為人，請以自給。策討六縣山賊，權住宣城，使士自衞，不能千人，意尚忽略，不治圍落，而山賊數千人卒至。權始得上馬，而賊鋒刃已交於左右，或斫中馬鞌，衆莫能自定。惟泰奮激，投身衞權，膽氣倍人，左右由泰並能就戰。賊旣解散，身被十二創，良乆乃蘇。是日無泰，權幾危殆。策深德之，補春穀長。) Sanguozhi vol. 55.
- ↑ (後從攻皖，及討江夏，還過豫章，復補宜春長，所在皆食其征賦。) Sanguozhi vol. 55.
- ↑ (從討黃祖有功。後與周瑜、程普拒曹公於赤壁，攻曹仁於南郡。荊州平定，將兵屯岑。) Sanguozhi vol. 55.
- ↑ (曹公出濡須，泰復赴擊，曹公退，留督濡須，拜平虜將軍。時朱然、徐盛等皆在所部，並不伏也，權特為案行至濡須鄔，因會諸將，大為酣樂。權自行酒到泰前，命泰解衣，權手自指其創痕，問以所起。泰輒記昔戰鬬處以對，畢，使復服，歡讌極夜。其明日，遣使者授以御蓋。) Sanguozhi vol. 55.
- ↑ (江表傳曰：權把其臂，因流涕交連，字之曰：「幼平，卿為孤兄弟戰如熊虎，不惜軀命，被創數十，膚如刻畫，孤亦何心不待卿以骨肉之恩，委卿以兵馬之重乎！卿吳之功臣，孤當與卿同榮辱，等休戚。幼平意快為之，勿以寒門自退也。」即勑以己常所用御幘青縑蓋賜之。坐罷，住駕，使泰以兵馬導從出，鳴鼓角作鼓吹。) Jiang Biao Zhuan annotation in Sanguozhi vol. 55.
- ↑ (子邵以騎都尉領兵。曹仁出濡須，戰有功，又從攻破曹休，進位裨將軍，黃龍二年卒。弟承領兵襲侯。) Sanguozhi vol. 55.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
 | บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก |