Fatma Örgel

Alliance of International Doctors (AID), Esenler Maternity and Child Health Hospital (EMCHH) implemented an educational project on pregnancy and maternal health targeting pregnant Syrian women in Esenler District of Istanbul. The Project aims were increasing health literacy, service utilization and social integration among the pregnant Syrian women. The Project carried out with twelve groups for twelve months. Each group had twelve or fifteen women trained for six hours within a month and reached to a hundred seventy women between October 2017 and October 2018. The Motherhood school was practiced in EMCHH. A hundred twenty four women of participants filled in-person satisfaction surveys. Data was obtained from seventy seven women about their delivery experiences through phone surveys. Eighty postnatal home visits were conducted by medical voluntary teams who observed general health of mothers and babies along with the mothers’ knowledge and practices. According to the results, twent...

ABSTRACT
Aim: Urinary incontinence, preventable and treatable condition affecting most women, is a cause of an important biopsychosocial morbidity. Urinary incontinence is expected to become a wider public health problem due to rapid increase in the risk factors such as aging, obesity and diabetes.
Materials and Methods: This is a prospective, single-center questionnaire study designed as descriptive-comperative case series comparing the prevalence and severity of urinary incontinence between diabetic and non-diabetic participants. Of the female patients registered in Ferhatpaşa Family Health Center of Esenler Between October 2018 and October 2019, 304 volunteer women aged 18 years or older, without cognitive dysfunction and with or without diabetes were included in the study. A questionnaire with 32 questions on the sociodemographic characteristics, obstetric & gynecological history, frequency of urinary trract infections and constipation, presence and severity of urinary incontinence, presence and duration of diabetes was conducted. Descriptive statistical methods were utilized for data analysis by conducting Mann Whitney U test, Student t test and Chi-Square tests using the SPSS 15.0 program. Statistical significance was accepted as p <0,05.
Results: The mean age of the participants was 49,4±14,6 (SD:18-80). The number of premenapousal women (aged 18-49) was 154 (%38,8); the number of menapousal women (aged 50-65) was 101 (%41,0); the number of middle aged (6580) women was 49 (%20,2). The mean body mass index of the study group was 28,8±5,7 as in pre-obesity range. The ratio of obesity (BMI >35) was %42,1 (n=128)  making it higher than national prevalence in Turkey (% 22,3). The prevalence of diabetic patients was %22,8 (n=69) which is higher than the global prevalence of 8,3 %  and national prevalence of 14,2%. The prevalence of urinary incontinence was %58,6 (n=178) of the all patients with stres type, urge incontinence and mixed type respectively accounting for 44,6 %, 24,3 % and 31,1 %. The percentage of participants who are practising Kegel exercises was about %8-9.
Conclusion: Because of increased prevalence of diabetes and obesity along with the fast pace of population ageing, the ratio of Urinary incontinence is rapidly
x
increasing. As shown in this study, urinary incontinence among women is underdiagnosed and less-treated. In conclusion, all women must be questioned about their urinary continence and be informed about preventive and treatment methods by family practioners in the primary care.
Keywords: Urinary incontinence, Female, Prevalence, Urinary Incontinence / epidemiology,  Diabetes Mellitus, Obesity

Alliance of International Doctors (AID), Esenler Maternity and Child Health Hospital (EMCHH) implemented an educational project on pregnancy and maternal health targeting pregnant Syrian women in Esenler District of Istanbul. The Project aims were increasing health literacy, service utilization and social integration among the pregnant Syrian women. The Project carried out with twelve groups for twelve months. Each group had twelve or fifteen women trained for six hours within a month and reached to a hundred seventy women between October 2017 and October 2018. The Motherhood school was practiced in EMCHH. 124 women of participants filled in-person satisfaction surveys. Data was obtained from 77 women about their delivery experiences through phone surveys. 80 postnatal home visits were conducted by medical voluntary teams who observed general health of mothers and babies along with the mothers' knowledge and practices. According to the results, 23.4 % of the participants were under eighteen years old and 8.9 % were above thirty-five years old. 18.8 % had four or more pregnancies. Of the 124 survey participants, 118 visited EMCHH for antenatal care, 123 reported high satisfaction and benefits with the trainings and 122 reported satisfaction with its scope. High awareness and practice of breastfeeding, vaccination were observed during postnatal visits.

ABSTRACT
Africa is a continent that received substantial humanitarian aid for a long time in the world. It
is striking that the fertile land that was home to prosperous kingdoms a few centuries ago
have become the center of poverty and famine. This problem cannot be examined simply as a
food insecurity/famine problem disregarding the impacts of the colonial period, the civil wars
erupted during the independence movement, then postcolonial era, and current neo-liberal
politics. Besides the political history, the question of whether the foreign humanitarian and
food aid to the continent creates dependency in receiving countries is an important research
question. This article examines the causes of the food aid dependency and whether the foreign
food aid has negative long term effects on the local agriculture and livestock production;
examines and compares alternative approaches to prevent dependency by Turkish and global
NGOs delivering humanitarian aid in Africa.
Key words: Humanitarian aid, Africa, famine, poverty, food aid, aid dependency

Afrika Kıtası, dünya ölçeğinde oldukça yüksek ve uzun zamanlı yardım alan kıtadır. Birkaç
yüzyıl öncesinde verimli topraklarında yüksek refah seviyelerinde, bolluk içinde krallıklarının
olduğu bir kıtanın günümüzde nasıl kıtlık ve kuraklık merkezi haline geldiği dikkat çekicidir.
Bu sorunu, koloniyal dönemin etkileri, sonrasında bağımsızlık hareketleriyle birlikte artan iç
savaşlar ve post koloniyal dönemdeki yenidünya sistemindeki neo-liberal yaklaşımlardan
bağımsız olarak sadece bir yiyecek kıtlığı üzerinden değerlendirmek hatalı olacaktır. Bu siyasi
tarihin yanında, kıtaya yapılan insani ve gıda yardımları politikasının alıcı ülkelerde yardıma
bağımlılık geliştirip geliştirmediği sorusu önemli bir araştırma konusudur. Bu makalede gıda
yardımına bağımlılık hangi nedensel yollarla gelişmektedir, dışarıdan yapılan gıda
yardımlarının Afrika kıtasındaki yerel üretim, hayvansal ve zirai üretim üzerine uzun vadede
negatif etkisi olmakta mıdır sorularına cevap aranmaktadır. Afrika kıtasına insani yardım
yapmakta olan dünyadan ve Türkiye’den olan STK’ların yardım bağımlılığı oluşmasına karşı
aldığı önlemler ile karşılaştırma yapılarak değerlendirilmeye çalışılmıştır.
Anahtar kavramlar: İnsani yardım, Afrika, kıtlık, yoksulluk, yiyecek yardımı, yardıma bağımlılık

Özet İnsani yardım için yapılan harcamalar, son 20 yılda hızlar artarak 1992’de 2 milyar dolardan 2016’de 27,3 milyar dolara çıktı. Bu artış, devam eden savaş ve çatışma ortamlarında acil ve kurtarma yardımlarına olan ihtiyacın arttığının da göstergesi oldu. Aynı zamanda, insani yardım konusundaki ekonomik, fon toplama, devlet ve sivil toplum kuruluşları, ulusal ve uluslararası kuruluşlardaki bu muazzam artış başka bir soruyu da gündeme getiriyor; insani yardımın afet, ilk yardım konseptinden çıkıp uzun vadeli yatırımları da içine alması ve ulus devletlerle, uluslararası politika ile bu kadar iç içe geçmesi yarardan çok zarar mı getirmiştir? 
Siyaset ve ekonomide hızla artarak bu kadar geniş ve güçlü bir alan kaplayan insani yardımın değişen, büyüyen süreciyle birlikte ortaya çıkan sorunları ve bu büyümenin getirdiği handikaplar ve bu büyümeye rağmen insani kriz ile yardım ihtiyacı durumlarında azalma değil artma olması kuşkusuz bu alanda tartışılması gereken konulardan biri olmuştur.
Anahtar kavramlar: İnsani yardım, uluslararası siyaset, yumuşak güç, insancıllık felsefesi
Abstract Humanitarian Aid has incredibly inreased from $ 2 billions in 1992  to  $ 27,3 billions in 2016 as an expenditure in the last two decades. This rise is showing of growing needs of emergency and recovery aid in areas where war or figthing is ongoing on. At the same time, huge growth of financial, funding, govermental and nongovermental, national, international organisation numbers in humanitarian aid context made it another question whether growing of aid conception and fields resulted in more harm than benefit?
After all increase extent of Humanitarian aid in politics and economy fields and none decrease but opposely increased in humanitarian crises and needs, it made compulsary to review and criticise problems and handicaps arisen during these growing area of humanitarian aid.
Keywords: Humanitarian aid, international politics&history, soft power, humanitarian philosophy

ABSTRACT

Context. Humanitarian Aid and Politics
Humanitarian aid has incredibly inreased from $ 2 billions in 1992  to  $ 27,3 billions in 2016 as an expenditure (Global-humanitarian-assistance, 2017). This rise is showing of growing needs of emergency and recovery aid in areas where war or figthing is ongoing on. At the same time, huge growth of financial, funding, govermental and nongovermental, national, international organisation numbers in humanitarian aid context made it another question whether growing of aid conception and fields resulted in more harm than benefit? Has it caused the lost of efficacy of humanitarian aid?
The subject of the thesis was chosen as a result of growing importance of humanitarian aid in the socio-political area of Turkey that stand out with fastly increased humanitarian aid from Thailand to Haiti (it became a second country globally in 2016 with 6 billion US$ (Global-humanitarian-assistance, 2017). Therefore, debates related humanitarian aid and aid operations besides benefits and gains coming from its politico-economic power have become problems to be studied for Turkey too.
Objectives: To evaluate the subject of humanitarian aid in historical course, philosophical, political development and to question its problems and complications  and to confront with current approaches and  practices on the scale of the world.
Keywords: Humanitarian aid, international politics&history, humanitarian philosophy

ÖZ
  Konu/problem. İnsani yardım ve politika.   
İnsani yardım için yapılan harcamalar, son 20 yılda hızla artarak 1992’de 2 milyar dolardan 2016’de 27,5 milyar dolara çıktı. Bu artış, devam eden savaş ve çatışma ortamlarında acil ve kurtarma yardımlarına olan ihtiyacın da arttığının göstergesi olmuştur. Aynı zamanda, insani yardım konusundaki bütçe, fon toplama, devlet ve sivil toplum kuruluşları, ulusal ve uluslararası kuruluşlardaki bu muazzam artış başka bir soruyu da gündeme getirmektedir; insani yardımın afet ve ilk yardım konseptinden çıkıp uzun vadeli yatırımları da içine alması, ulus devletlerle ve uluslararası politika ile bu kadar iç içe geçmesi yarardan çok zarar mı getirmiştir? Yardımların etkinliğinin kaybına neden olmuş mudur?
Bu tez konusunun seçilmesinde Türkiye’nin son yıllarda, birçok Batı ülkesi gibi, Taylan’dan Haiti’ye kadar insani yardım konusunda öne çıkan ülkelerden biri haline gelmesi ve buna paralel olarak insani yardım konusunun hem politik hem de sosyal alanda ülke gündemine oturmuş olması etkili olmuştur. Son 2016 yılı rakamlarında, Türkiye küresel ölçekte 6 milyar dolar ile insani yardım konusunda dünyada ikinci ülke olarak görülmüştür. Yardımların siyasi, ekonomik, moral getirileri yanında handikapları ve sonuçları da oldukça önemlidir ve çalışılması gereken ciddi konulardan biri haline gelmiştir. 
Tezin amacı insani yardım konusunu dünya ölçeğinde ele alarak, tarihsel sürecini, felsefi ve siyasi gelişimini eleştirel bir metotla analiz ederek, ortaya çıkardığı sorunları ele almak ve sahadaki alternatif yaklaşımlar ile karşılaştırmalar yapmaya çalışmaktır.

Anahtar kavramlar: İnsani yardım, uluslararası siyaset, insancıllık felsefesi

Bu rapor, Filistin’e Özgürlük Platformu bileşeni olarak Sağlık Masası tarafından hazırlanmıştır.
İsrail İşgal Devleti’nin Filistin halkına yönelik 7 Ekim 2023’ten bu yana 32.000’i bulan insan
hayatı kaybına, 75.000’e yakın insanın yaralanmasına ve 1.7 milyon Filistinlinin yerlerinden
edilmesine neden olan saldırıların uluslararası hukuk literatüründe yer alan “SOYKIRIM”
suçu, “Savaş Suçları” ve “İnsanlığa Karşı İşlenmiş Suçlar” kapsamındaki fiilleri kapsadığını ve
bu nedenle yargılanması gerektiğini talep etmek üzere “insanların fiziksel ve ruhsal sağlığına”
olan saldırıları belgelemek amacıyla Vicdan Mahkemesine sunulmuştur.
Raporda 7 Ekim’den bu yana olan saldırıların Filistin halkının can güvenliğine ve fiziksel
sağlığına olan akut, bertaraf edilemez etkileri ve 1947’den itibaren İsrail apartheid rejiminin
işgalci ve sömürgeci politikaların Filistin halkının sağlığına olan kronik etkilerini ortaya
koymayı amaçladık.

Pregnancy and Motherhood School was implemented as an educational project on pregnancy and maternal health targeting pregnant Syrian women in Esenler District of Istanbul. The Project aims were increasing health literacy and service utilization among the pregnant Syrian women. The Project carried out for twelve months with twelve groups. Each group had twelve or fifteen women trained for six hours within a month and reached to a hundred seventy women between October 2017 and October 2018. The Motherhood school was practiced in Esenler Maternity and Child Health Hospital (EMCHH). A hundred twenty four women of participants filled in-person satisfaction surveys. Data was obtained from seventy seven women about their delivery experiences through phone surveys. Eighty postnatal home visits were conducted by medical voluntary teams who observed general health of mothers and babies along with the mothers' knowledge and practices. According to the results, twenty three point four percent of the participants were under eighteen years old and eight point nine percent were above thirty five years old. Eighteen point eight percent had four or more pregnancies. Of the hundred twenty four survey participants, a hundred eighteen visited EMCHH for antenatal care, a hundred twenty three reported high satisfaction and benefits with the trainings and a hundred twenty two reported satisfaction with its scope. High awareness and practice of breastfeeding, vaccination and contraceptive use were observed during postnatal visits.

ATİPİK ANTİPSİKOTİKLERİN NEDEN OLDUĞU ATİPİK NÖROLEPTİK MALİGN SENDROM
Dr. Fatma Örgel₁, Prof. Dr. Nesrin Karamustafalıoğlu₂, Prof. Dr. Seçil Arıca₁
1. Haseki SUAM Aile Hekimliği, 2. Bakırköy Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Hastanesi
Giriş ve Amaç: Nöroleptik Malign Sendrom (NMS), antipsikotik tedavide görülen hayatı tehdit edici bir yan etkidir.
DSM-IV kriterleriyle tanı konamayan Atipik NMS vakalarında geciken tedavi nedeniyle mortalite oranları artınca, DSM-V’de değişiklik yapıldı. Antipsikotik kullanımına ek olarak kas rijiditesi, hipertermi, otonomik instabilite, bilinç değişikliklerinden birinin eşlik etmesi olarak tanımlandı.
Olgu: Şizofreni tanısıyla Klozapine tedavisi almakta olan hasta artan pozitif semptomları, homisid, ajitasyon nedeniyle hastanemiz Psikyatri servisine sevkedilmiştir. Yatış sonrası klozapin doz artışına ek haloperidol, biperiden başlandı. Otonomik disfonksiyon şikayetleri de olan hastada yatışın 6.gününde rijidite, takipne, inkontinens, bilinç değişikliği başladı. Ancak ateş gözlemlenmedi.
Araştırma: Ayırıcı tanıları, yapılan tetkiklerle dışlanan ateşi olmayan hastaya, rijidite, bilinç bulanıklığı ve anormal labarotuar sonuçlarıyla DSM-V kriterlerine göre Atipik NMS teşhisi konuldu. Bütün nöroleptik ilaçlar kesildi. Hidrasyon ve bromokriptin ile hastanın semptomlar ve bulguları düzeldi. Ancak psikotik semptomları tekrar beliren hastaya NMS sonrası antipsikotiklerin denenmesinde önerilen 15. günde Klozapine 12,5 mg doz ile tekrar başlandı, tedricen 25mg/gün doza çıkıldı. Bu dozun ikinci gününde rijidite ve bilinç değişiklikleri yeniden ortaya çıktı ve ilaç hemen kesildi, bromokriptin başlandı.
Tartışma: Klasik antipsikotikler ile NMS gelişme riski fazla olsa da, atipik antipsikotikler de NMS veya atipik NMS’e neden olabilmektedir. NMS patofizyolojisinde, dopamin D-2 reseptörlerinin blokajı yer almaktadır. Atipik antipskotiklerin D-2 reseptörü yanında serotonerjik reseptörler üzerinden olan etkisiyle atipik NMS riskleri daha fazla olabilmektedir.
Sonuç: Bu vakada, dozu arttırılarak kullanılan klozapin tedavisi sonucu rijidite, artan CPK düzeyleri, otonomik semptomlar gelişmiş, ancak ateş olmadığı için DSM-V kriterlerine göre hastaya Atipik NMS tanısı konularak tedavi edilmiştir. Yine bu vakada klozapin düşük dozlarla, tekrar denemesinde daha hızlı biçimde Atipik NMS gelişmiştir.

Psikosoyal Sağlık ve İyilik Hali
Dünya Sağlık Örgütü, mental sağlığı “bireyin kendi potansiyelini fark etmesi, geliştirebilmesi ve bununla kendine ve topluma katkı sağlamasını, hayatın sorunları ile baş edebilmesini sağlayan zihinsel/bilişsel ve psikososyal olarak iyi olma hali” olarak tanımlamıştır. Mental sağlık; duygusal, psikolojik ve sosyal olarak iyi olma halidir. Unicef (Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu), bu iyilik halinin bebeklikten erişkinliğe kadar tüm bireylere ve topluma yaygınlaştırılmasını, mental bozuklukların önlenmesini, insan haklarının korunmasını amaçladığını bildirmektedir. Bu amaçla Mental Sağlık ve Psikososyal Destek (MHPSS: mental health and psychosocial support) tanımını yapmış ve bunun etkin biçimde yaygınlaştırılması ve uygulanması için protokol ve rehberler oluşturmuştur.¹

Giriş Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşu ile birlikte altı yüz yıllık bir İmparatorluk tarihe karışıyor Anadolu toprakları için yeni bir dönem başlıyordu. Modern Cumhuriyet'in kendini tesis edip sağlamlaştırmasının en önemli savunma mekanizmalarından biri olarak ortaya çıktı Osmanlı İmparatorluğu ile var olan bütün bağlarının kesilmesi, reddi miras yaklaşımı. Bu reddi mirastan kadın hakları mücadelesi, serüveni de nasibini aldı ve yeni yazılan resmi tarihte kadınlar için varolan bütün hakların Cumhuriyet ile kadınlara verildiği ve kadın hareketlerinin bu haklarla neşvü nema bulduğu söylendi. Ancak resmi ideoloji, önce 1960'larda Marksist tepkilerle,1980 sonrası da İslamcı yaklaşımlarla çözülmeye başlandı ve İkinci Dalga Feminismin de verdiği cesaretle Kadın Hareketleri tarihi yeniden incelendi. Bunun en göze çarpan sonuçları, ilk, hatta tek kadın aktivistimiz, edebiyatçımız olarak öğrendiğimiz Halide Edip'in yanında, öncesinde bir çok kadın yazar, aktivist ve aydın değerlere sahip olduğumuzu da farkına varmış olduk. Şükufe Nihal, Fatma Aliye,Emine Semiye, Nigâr Hanım, Hatice Nakiye Hanım ve Makbule Leman Hanım'lar gibi. Bu çalışma ile Tanzimat Sonrası başlayan Kadın Hareketlerine, siyasi/fikri anlamda çeşitliliğine ve bu hareketlerin Cumhuriyet'in kurulması ile birlikte nasıl bir evrim geçirdiğine ve bu dönemdeki kadın hakları konusunda yapılan gelişmelere kaynaklık ettiğine tanıklık etmek amacım. Çalışma yöntemi olarak, bahsi geçen dönemlerdeki kadın hareketlerine dair yapılan çeşitli dergilerde yayınlanan akademik makaleler ve zikredilen kadın yazarları anlatan biyografi, deneme türü kitaplardır.

Giriş
Bu rapor, Filistin’e Özgürlük Platformu bileşeni olarak Sağlık Masası tarafından hazırlanmıştır.
İsrail İşgal Devleti’nin Filistin halkına yönelik 7 Ekim 2023’ten bu yana 32.000’i bulan insan
hayatı kaybına, 75.000’e yakın insanın yaralanmasına ve 1.7 milyon Filistinlinin yerlerinden
edilmesine neden olan saldırıların uluslararası hukuk literatüründe yer alan “SOYKIRIM”
suçu, “Savaş Suçları” ve “İnsanlığa Karşı İşlenmiş Suçlar” kapsamındaki fiilleri kapsadığını ve
bu nedenle yargılanması gerektiğini talep etmek üzere “insanların fiziksel ve ruhsal sağlığına”
olan saldırıları belgelemek amacıyla Vicdan Mahkemesine sunulmuştur.
Raporda 7 Ekim’den bu yana olan saldırıların Filistin halkının can güvenliğine ve fiziksel
sağlığına olan akut, bertaraf edilemez etkileri ve 1947’den itibaren İsrail apartheid rejiminin
işgalci ve sömürgeci politikaların Filistin halkının sağlığına olan kronik etkilerini ortaya
koymayı amaçladık.