Valentina Prudskaya

Międzynarodowy dialog regionów niewątpliwie wywiera duży wpływ na rozwój stosunków politycznych, integracji gospodarczej oraz interakcji międzykulturowych. Unia Europejska i Rosja są najbliższymi sąsiadami, a w ich relacjach międzynarodowe powiązania między regionami oraz integracja regionalna odgrywają ważną rolę. Celem artykułu jest analiza rozwoju relacji Unii Europejskiej i Rosji w latach 1994–2019 w ramach dialogu regionalnego jako instrumentu, pozwalającego na stworzenie nowych możliwości rozwoju współpracy dwustronnej. W trakcie badań zostały wykorzystane następujące metody: analiza instytucjonalno-prawna, metoda historyczna, metoda komparatystyczna, desk research. Dialog regionalny został przeanalizowany pod kątem podstaw prawnych oraz kierunków i form rozwoju współpracy w tym zakresie. Podsumowując, można stwierdzić, że do najczęściej spotykanych w badanym okresie należą następujące formy współpracy: przygraniczna (transgraniczna), między regionami bez wspólnej granicy, między jednostkami administracyjnymi na zasadzie partnerstwa, dialog w ramach euroregionów oraz współpraca w ramach międzynarodowych projektów z udziałem regionów.

После распада СССР Россия и Европейский союз пережили немало кризисов во взаимоотношениях. Изменения в российской внешней  политике в отношении ЕС - частое явление. Европейское направление не сразу стало одним из важнейших внешнеполитических приоритетов новой России. Оно развивалось под влиянием сложного набора факторов. В 90-х годах ХХ в. у российских политиков были слишком большие надежды на быстрое вступление в Европейский союз. Однако постепенно эти иллюзии исчезали, а российская политика приобретала все более прагматичный характер. У Б.Н. Ельцина и В.В. Путина были разные подходы к диалогу с Западом. Каж-дый в начале своего срока президентства считался вестником кардинальных изменений в России. Но имиджи президентов и подходы к ведению российской внешней политики сильно отличались. В статье анализируются и сравниваются политические аспекты российской внешней политики в отношении Европейского союза в периоды правления Бориса Ельцина (1991-1999) и Владимира Путина (2000-2008). В рамках исследований была поставлена следующая гипотеза: во времена президентства Бориса Ельцина и Владимира Путина подходы к Евросоюзу во внешней политике России значительно отличались. Одна из основных целей статьи - поиск ответов на следующие вопросы: как Европейский союз воспринимался в России во время правлений Бориса Ельцина и Владимира Путина? Чем отличалась внешняя политика в отношении ЕС, проводимая Владимиром Путиным, от внешней политики Бориса Ельцина? В ходе анализа были использованы исторический метод, анализ типа Desk Research, компаративный метод. Ключевые слова: внешняя политика; отношения России и ЕС; Соглашение о партнерстве и сотрудничестве; СПС; Борис Ельцин; Владимир Путин.

Тема политики памяти в последнее время очень популярна. О ней говорят в публицистике, в СМИ, во время научных конференций и политических дискуссий. Основная цель статьи – проанализировать и сравнить основные положения политики памяти в России и Польше, проводимой по отношению друг к другу.
The topic of politics of memory is very popular nowadays. It is spoken about in journalism, mass media, at scientific conferences and political discussions. The main purpose of the article is to analyze and compare the key provisions of the politics of memory in Russia and Poland pursued in relation to each other.

Publikacja pt. Izbiratelnye sistemy: rossijskij i mirovoj opyt (tłum. Systemy wyborcze: rosyjskie i światowe doświadczenie) jest monografią naukową, stanowiącą kompleksowe ujęcie problematyki systemów wyborczych w Rosji i na świecie. W jej ramach zostały przedstawione w sposób systematyczny prawie wszystkie systemy wyborcze, z których kiedykolwiek korzystano, i nawet te, których nigdy nie stosowano w praktyce, ale są one teoretycznie możliwe. Wszystkie te systemy są nalizowane i porównywane według jednego głównego kryterium: w jakim stopniu ten lub inny system wyborczy odzwierciedla rozkład preferencji politycznych w społeczeństwie.

Российско-польские отношения относятся к числу тех исследовательских проблем, которые обычно называют трудными. На динамику взаимоотношений России и Польши оказывает влияние сложный комплекс факторов, втом числе история и конфликтующие интересы. Многие российские и польские аналитики, политологи и другие ученые занимаются анализом различных вопросов в контактах этих двух стран. В статье подвергаются анализу основные аспекты развития диалога России и Польши в сферах политики и экономики в 1991-1999-х гг. (с точки зрения России). В ходе исследования была выдвинута следующая гипотеза: в 1990-е гг. Россия и Польша начали новый этап сотрудничества, которое, однако, значительно охладилось в связи с накапливанием нерешенных вопросов и конфликтом интересов. Основными методами анализа были институционально-правовой анализ, исторический метод и метод принятия решения. Исследование российского подхода к диалогу между Россией и Польшей позволяет выявить основные тенденции российской внешней политики периода президентства Б. Ельцина, что важно для формирования широкого взгляда на историю России.

W artykule jest analizowany rozwój współpracy kulturalnej miedzy Rosją a Unią Europejską w latach 2000-2014. Kultura w stosunkach międzynarodowych często jest postrzegana jako czynnik drugorzędny. Jednak trzeba pamiętać, że ta sfera wzajemnej współpracy może zarówno stabilizować relacje międzypaństwowe, jak i wywoływać liczne konflikty. W stosunkach między Rosją i Unią Europejską kultura niewątpliwie odgrywa szczególną rolę.

W ostatnich latach Polska kieruje coraz więcej działań w stosunku do Polaków mieszkających poza granicami kraju. W 2015 r. został przyjęty nowy rządowy program współpracy z Polonią i Polakami za granicą. W artykule przedstawiono wyniki badań na temat metod i jakości realizacji polityki polskiego rządu wobec Polaków w Rosji w latach 2015-2016 na przykładzie Kaliningradu i Abakanu. Analizie poddano cele strategiczne rządowego programu oraz zadania i zakładane rezultaty skierowane do Polonii w Rosji.

Rosyjsko-polskie stosunki przeżyły wiele przekształceń. Ich złożoność wywiera duży wpływ na współpracę Rosji i Polski w każdej dziedzinie polityki. Artykuł stanowi przegląd kulturalnych relacji rosyjsko-polskich w latach 90. – obejmuje okres od momentu rozpadu Związku Radzieckiego po koniec urzędowania Borysa Jelcyna. Stosunki kulturalne między Rosją i Polską zostały przeanalizowane na podstawie źródeł rosyjskich.

Mediacja w Rosji ma dość długą historię. W swoim współczesnym znaczeniu jest stosunkowo nowym zjawiskiem w rosyjskiej rzeczywistości prawnej. Jej rozwój przebiegał inaczej, niż na Zachodzie. Artykuł przedstawia etapy ewolucji instytucji mediacji w Rosji. Dokonano porównania sytuacji mediacji w Rosji z innymi państwami. W artykule jest także zawarty przegląd rosyjskiej literatury na temat mediacji.

Kryzys oraz konflikt zbrojny na Ukrainie mają duże znaczenie dla wzajemnych relacji między Rosją i UE. Obywatele Rosji mieszkający za Uralem często mają inne poglądy polityczne, niż mieszkańcy europejskiej części państwa. W polityce wewnętrznej Rosji młodzież jako rodzaj miękkiej siły zajmuje ważne miejsce. W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych latem 2016 r. w Kraju Krasnojarskim i obwodzie irkuckim oraz dokonano próby ustalenia istnienia wpływu mediów na opinię młodych Rosjan.