Fulya Soylu Bağçeci, N. Oya Levendoğlu ve Cenk Güray’ın birlikte yazdıkları bölüm “Metaforik Anlatımlarla Bezenmiş Bir Müziğin Dili Ney’i Anlatır?” adını taşıyor. Yazıda, mistisizm ve müzik arasındaki ilişkiden hareketle Mevlana Celaleddin-i Rumî’nin (ö. 1273) Divân-ı Kebîr adlı eserindeki müzik-evren ilişkisi çok katmanlı bir analizle inceleniyor ve Mevlânâ’nın eserinde metaforik anlatımlarla verdiği müzik algısının genelde sufî, özelde mevlevî geleneğine yansımasının kodları veriliyor.

2017 yılı yaz aylarında Hüseyin Kıyak, Zeynep Yıldız Abbasoğlu, Ömer Faruk Demirkan ve Ahmet Bülbül ile bir araya gelerek temelini attığımız anakronik e-dergimizin ikinci yılını tamamlamış bulunuyoruz. Bu yüzden ziyadesiyle mutlu olduğumuzu en başta belirtmek isterim. Bunun yanında birçok projenin başına geldiği gibi, bizim de başlangıçtaki heyecan ve azmi aynı şekilde devam ettirebilmemiz pek mümkün olamadı, dışarıdan yeterli desteği edinemememiz ve arkadaşlarımızın türlü yoğunluklar ile dergiye katkılarını kısıtlamaları sonucu özellikle geçen yıl istikrarlı bir yayın faaliyeti gerçekleştiremedik. Buna rağmen, sizin de sunduğumuz bu e-kitap vesilesi ile değerlendirebileceğiniz gibi iki yıl süresince gerçekleştirdiğimiz yayınlara şöyle bir bakınca hatırı sayılır bir birikime ulaştığımızı gördük. Bu iki yıl içerisinde yayınlamış olduğumuz yazıları sizlere bu e-kitap aracılığıyla toplu halde sunmanın faydalı olabileceğini düşündük, umarız niyetimiz amacına ulaşır. Yukarıdaki kapak görseline tıklayarak e-kitaba ulaşabilirsiniz. Dijital dünya için artık gayet sıradan, ama Türk müziği için fazlasıyla yeni bu yayın faaliyetine, Türk müziğinin entelektüel bir alan olma hüviyetine bir katkı sunmak amacı ile e-skop gibi başarılı örneklerden cesaret alarak girişmiştik. Geçen süreç bu niyetimizin yer yer karşılık bulduğunu ancak hala yolun çok başında olduğumuzu gösterdi. Elbette ki bir derginin başarısı okunma oranları ile ölçülemez ve bir dijital derginin yayınlarının okunma oranları, yazıların ulaşabildiği kitle, bu kitlenin profili ve yazarın kendi okuyucu kitlesi ile yakından ilişkilidir. Ancak tüm yayın faaliyetlerimiz arasında, görece popüler olan romantik eğilimlerin yanında estetik değerlendirme, akademik eleştiri veya yeni açılımların da dikkat çekmesi bizi fazlasıyla mutlu etti. Daha en başından beri dileğimiz Anakronik’in akademinin yerleşik ve fazlasıyla zorlayıcı kalıplarının dışında, bir magazinel derginin ciddiyetsizliğinden uzak, fikir ve görüşlerin serbestçe paylaşılabildiği açık bir platform haline gelmesidir. Bu doğrultuda Anakronik’in açık çağrı ile yayın faaliyetlerini sürdürdüğünü hatırlatır, ilgililerin çalışmalarını bizlerle paylaşması halinde her zaman yayın için değerlendirileceğini memnuniyetle tekrarlamak isterim. Son olarak Anakronik dijital platformunu işler hale getiren Burak Karaoğlan’a ve derginin duruşunu esprili ve gayet ilgi çekici bir şekilde görselleştiren Hilal Arpacıoğlu’na tekrar teşekkür etmek isterim. Bunun yanında bu süreç içerisinde en başta yazıları ile katkı sağlayan kıymetli yazarlar, Fikret Karakaya, Jacob Olley, Arash Mohafez, Bülent Aksoy, Ayşegül Kostak Toksoy, Ozan Kolbaş, Onur Güneş Ayas’ın yanı sıra Hüseyin Kıyak, Zeynep Yıldız Abbasoğlu, Ömer Faruk Demirkan ve Ahmet Bülbül’e içten teşekkürlerimi sunarım.

I am happy to announce the Fall Issue of the Rast International Musicology Journal (RMJ) 2014. With this issue RMJ aspires to have major contributions particularly to the field of Historical Musicology with its content that has been prepared with meticulous research. Asst. Prof. Nuri Güçtekin, in his article, Ismail Hakki Bey and the First Private Music School in the Ottoman State: The School of Ottoman Music (1910-1920), explains the establishment process of the institution and its contributions to the field of Turkish Music in light of the information obtained from the first-hand sources. Author also presents the biography of İsmail Hakkı Bey, the founder of the school, with the additional data from archive documents that had never been published before. In virtue of these new information, we now have some untold anectodes about the life of İsmail Hakkı Bey. In another significant article, Asst. Prof. Ali Tan and Demet Uruş analyze the differences between the six notated versions of Itrî’s composition of the Mevlevi Ayin in maqam Segâh. Based on this analysis, the authors examine the reasons behind these differences and the placement of notation within the realm of Turkish music performance. The article, Usûl Hymns in Turkish Religious Music, written by Asst. Prof. Mehmet Nuri Uygun of Marmara University Department of Turkish Religious Music, examines in great detail the musical structure and performance style of this particular form of religious music. In the last article of this issue, The Place and Importance of Notacı Hacı Emin Bey's Book "Nota Muallimi" in the History of Turkish Music Education” written by Asst. Prof. Gökhan Yalçın examines the Notacı Hacı Emin Bey’s book, “Nota Muallimi” and exhibits how music texts are used in Turkish music education. The author also addresses the issue of notation of several compositions that are deemed fundamental to the history of Turkish music theory and emphasizes the importance of the book “Nota Muallimi” using the information about these compositions.

Articles/Makaleler Arslan, F. (2016). Muhibban’ın “Nefes”leri. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1396-1423. doi:10.12975/rastmd.2016.04.03.00095 Avşar, M., & Kolukırık, K. (2016). Tokatlı Halk Şairi Ve Mahallî Sanatçı Eşref Tonbuloğlu’nun Halk Müziği Formundaki On Eserinin Müzikal Çözümlemelerinin Yapılması. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1305-1326. doi:10.12975 /rastmd. 2016.04.03.00090 Əliyeva, N. (2016). Taxta Nəfəs Alətləri Üçün Yazılmış Azərbaycan Milli Musiqisi İşləmələrində Rəna Qədimova’nın Dəsti Xətti. Rast Müzikoloji Dergisi , 4 (3), 1424-1429 Doi:10.12975/rastmd.2016.04.03.00096. Gürel, M. (2016). Hakkı Derman’a Ait Bâyati Keman Taksiminin Analizi. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1367-1395. doi:10.12975 /rastmd.2016.04.03.00094 Işık, S. T. (2016). Çalgılarda Kültürel Temsil. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1299-1304. doi:10.12975 /rastmd.2016.04.03.00089 Karaca, T., & Akdağoğlu, T. (2016). Vech-i Arazbar Makamının, Dönemlere Ve Elde Edilen Kaynakçalardan Edinilen Bilgilere Göre İncelenmesi. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1327-1337. doi:10.12975 /rastmd.2016.04.03.00091 Özdemir, E. (2016). Performans Teori, Âşık Fasılları Ve Doğaçlama. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1357-1366. doi:10.12975/rastmd.2016.04.03.00093 Önal, F., & Seçkin, Y. (2016). Gaziantep’te Unutulmuş Bir Meşk Geleneği:İkindi sazı. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1293-1298 . doi:10.12975 /rastmd.2016.04.03.00088 Satır, Ö. C. (2016). Çorum Ve Çevresinde Yaşatılan Zâkirlik Geleneği. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1338-1356. doi:10.12975 /rastmd.2016.04.03.00092 Uslu, R. (2016). Urmevi’nin Müzik Anlatımında Kadim Altı-Parmak-Konum Metodu Ve Perde Transkripsiyon Çözümü. Rast Müzikoloji Dergisi, 4(3), 1281-1292. doi:10.12975/rastmd.2016.04.03.00087

We gladly present to you the first (Spring) issue of Rast Musicology Review of 2014 after arduous and meticulous work. We are, as the academic staff of the Performance and Research Center for Ottoman Era Music (OMAR) of Istanbul University, acting as editors for this issue of Rast Musicology Review that, since its foundation, has been adding new perspectives to the musicology research. We believe that these enterprisesthat bring a breath of fresh air to the musicology research will be of significant service throughout the world of musicology. We would like to briefly mention the contents of this issue publicated in academic cooperation with the Performance and Research Center for Ottoman Era Music(OMAR) of Istanbul University. Prof. Nilgün Doğrusöz and Asst. Prof. Esra Karaol in “Mısırlı Ahmet Technique And Its Performance Analysis On The Clay Darbuka”, methodize this particular technique through the composition analyses with the help of special symbols defining the strokes made on the instrument. Asst. Prof. Fikri Soysal and Mustafa Uğurlu Aslan have studied on the Hâfız Abdülbâkî’s lyrics journal written in 1774, a handwritten manuscript containing lyrics to 328 musical pieces and a makam index on an illuminated zahriyepage and introduce it to the field of musicology. Teaching Asst. Bilen Işıktaş in his study “From (Non)Enlightenment To Commodity”: On the Relationship Between Individual and Music During the Enlightenment, discusses the relationship between individual and music in terms of culture industry. In her study “Approachment of Arthur Schopenhauer and Friedrich Neitzsche to Programme Music”, the young musicology researcher Duygu Tardü focuses on the discussions between the two philosophers regarding programme music in the romantic period. Asst. Prof. Erhan Özden who has a number of studies on the history of Turkish music education focuses in his study “The Musical Training In Ottoman Educational System -I-”, on the status of the musical training in Ottoman educational system established in the second half of 19th centuryin thelight of the official documents of the time. Researcher Hüseyin Aktaş, in his study that could be deservedly considered as the very first in its field, tackles the issue of “Terminological Problems of Harezm Makam Music in the 20th Century”. The musicologist Okan Murat Öztürk, who is also one of the most prominent bağlama players of Türkiye, discusses in his study the structure called Makam, Avaze, Şube ve Terkib: The Representation of Perception of Pythagorean Harmony / Music of the Spheresin Ottoman Musical Doctrines and analyses the concepts of “makam”, “avaze”, “şube” and “terkib” and the said structurewith the help of ancient transcripts. Through these analyses, he points out that these concepts and the principle of “harmony of the spheres” within the Pythagorean tradition are,in fact, connected. One of the most interesting articles in this issue is authored by Asst. Prof. Rohat Cebe in which he informs us about the current Law no. 5846 on Intellectual and Artistic Works and explores its significance from the viewpoint of intellectuals and artists. Research Asst. Sami Dural, in his study, studies the “Uzzal Pishrev” that is notated by Ali Ufkî Bey, Cantemir and Kevserî in their successive periods and performes every notation separately which enables us to make a comparison in terms of transmission, perception and performance of Turkish Music tradition. Hoping that 2014 Spring issuewill be beneficial for the world of musicology, we would like to express our deepest gratitude to all the authors and referees for their contributions and İstanbul University for undertaking the printing of this issue. TABLE OF CONTENT Makam (Maqam, Melody - Type), Âvâze (Voice), Şûbe (Branch) and Terkib (Compound): Representation of the Pythagorean Concept of Harmony / Music of the Spheres in the Ottoman Music Theory Okan Murat Öztürk 1-49 Mısırlı Ahmet: The Clay Darbuka Technique and Its Performance Analysis Esra Karaol & Nilgün Doğrusöz 50-67 An Analysis of the Lyrics Journal (Majmua) by Hâfız Abdülbakî Dated 1774 Fikri Soysal & Mustafa Uğurlu Arslan 68-88 Music in Ottoman Education -I- Erhan Özden 89-107 "From (non)Enlightenment to Commodity" on the Relationship between the Individual and Music Bilen Işıktaş 108-119 Intellectual and Artistic Works Short History of the Law and Its Significance for Work Manifacturers Rohat Cebe & Hayrettin Suçin 120- 127 Terminology Problems of Khwarezm Maqam Music in XX. Century Hüseyin Akbaş 128-146 Investigation on the Music Notation System of Alî Ufkî, Kantemiroğlu and Kevserî in the Context of Tradition of Turkish Music on the Example of Uzzal Peşrevi Sami Dural 147-162 Arthur Schopenhauer and Friedrich Nietzsche's Approaches on Program Music Duygu Tardü 163-173

Anadolu tasavvuf hayatının en büyük siması Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’ye nispet edilen Mevlevî Tarîkatı’na mahsus tasavvuf mûsıkîne “Mevlevî Mûsıkîsi” denmiştir. Bu mûsıkî, Türk dînî mûsıkîsinin Câmi ve Tekke mûsıkîsi şeklindeki iki türünden Tekke Mûsıkîsi’nin en mühim ve geniş dalını oluşturur. Klâsik Türk Mûsıkîmizin gelişmesinde ve Dînî Mûsıkîmizin oluşmasında Hz. Mevlânâ’nın ve Mevlevîliğin önemli bir yeri vardır. Mevlânâ, devrinin bütün sanatkârlarını olduğu gibi mûsıkî ehli olanları da ziyadesiyle taltif etmiş, mûsıkî konusunu eserlerinde sık sık dile getirmiş ve mûsıkîşinaslara daima ayrı bir değer vermiştir. Bu nedenle Mûsıkî, Mevlevîliğin önemli unsurlarından biri olmuş, bestesi ve sanat seviyesi yönünden Mevlevî Âyinleri, zikre yön veren ve idâre eden zâkirbaşlarına ihtiyaç duymaksızın, kendi akışı içerisinde kurallarını icrâya yansıtabilmiş bir dînî mûsiki formu haline gelmiştir. Ayrıca zaman içerisinde kendine has bir san’atsal çehre kazanmış, Mevlevî Âyini bestekârlığı ve icrâcılığı sanat çevresinde mûteber bir hâle gelmiştir. Mûsıkî tarihimize baktığımızda bestekarlarımızın tamamına yakınının mânevî bir terbiye görmüş, aldıkları dînî ve mânevî terbiyeyi eserleri vasıtasıyla insanlara ve toplumlara nakletmiş kimseler olduklarını görüyoruz. Bu edeb ve mânevî alt yapının verildiği eğitim kurumları da Mevlevîhâneler olmuştur. Mevlânâ dergahının bulunduğu Konya’mızda yetişen günümüz Mevlevî Âyini bestekârlarından Hafız Ahmet Çalışır ile bir bestekârın duygu, dü-şünce ve yorumlarını okuyucularımızla paylaşmak, bu çerçevede günü-müzde yaşanan kimi problemlere ışık tutarak tarihe bir kayıt düşmek dü-şüncesiyle bu söyleşiyi gerçekleştirdik. Mystical music which belongs to the Mawlawiyya Order ascribed to Mawlana Jalal al-Din Rumi, the prominent figure of the sufi life in Anatolia, is called “Mevlevi Musikisi”. This music constitutes the most important and the vast branch of the classical Sufi (Tekke) Music which is one of the two types of Turkish religious music: Mosque and Tekke Music. Mawlana and Mawlawiyya played an important role in the rise and de-velopment of the Classical Tuskish Music, as well as of the Religious Mu-sic. Mawlana has kindly treated all artists and the musicians at his time; mentioned the subject of music very often in his works and always appre-ciated the musicians very much. That’s why music has become one of the important elements of the Mawlawiyya and as far as the level of compose and art is concerned, the Mawlawi Rites have become the form of religi-ous music which could perform its rules naturally without needing the he-ads of dhikr managing the dhikr. In addition to this, it has gained a special artistic aspect in the course of time and it became worthy to be the composer and performer of Mawlawi Rite in the environment of arts. When we look at our music history, we realize that almost all of our composers have taken spiritual training and passed religious and spiritual education to people and societies by means of their works. The Mawlawikhanas were the institutions of education in which this good manners and spiritual foundation were taught. We have made this interview with Hafız Ahmet Çalışır, a contemporary composer of Mawlawi Rite who was brought up in Konya where there is Mawlana Dergah in order to share the feelings, thoughts and comments of a composer with the readers.