Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2021, Ortadoğu Sineması: Mekanlar, Renkler, Sesler
Ortadoğu Sineması: Mekanlar, Renkler, Sesler İslami Devrim'den Günümüze İran Sineması: 1979-2020 Ed. Mehmet Öztürk, Barış Saydam Doruk 2021
Öz: Duvar resimleri, insanın görsel hafızasını büyük ölçüde etkilemektedir. İran'ın 1979 devriminde kentlerin duvarlarındaki yazı ve çizimler, yasak olmasına rağmen yayınlanan kasetler, dergiler ve bildiriler kadar halkı eski rejime karşı ayaklandırmakta etkili olmuştur. O kadar ki, devrimin sonucunda krallığın devrilmesinden sonraki süreçte, yeni doğan otoritenin ilk kararlarından biri, kentlerin duvarlarını her tür yazı ve çizimden temizlemek oldu. İslam ideolojisi ile kurulan yeni rejim, kentlerde büyük boyutlu duvar resimlerini, propaganda mekanizmasının önemli bir parçası haline getirmeyi amaçlıyordu. Bu propaganda mekanizması için işbirliği yapmayı kabul eden sanatçılar, Meksika duvar resmini temel alıp, İran tarihinden dini motiflerle yerelleştirmeyi hedeflediler. Ancak, devrimden hemen sonra başlayan İran-Irak savaşı, yeni başlatılan bu "sanatsal" harekete farklı konular sunarak bu hareketin ikinci dönemini başlatmış oldu. İran duvar resminde, 1988'de savaşın bitişiyle başlayan üçüncü dönem ise 2009'un seçim sonrası ayaklanmasına dek devam etti. Arap Baharı'ndan önce başlayan ve bir sonuca ulaşamayan 2009 ayaklanması, İslami rejimin propaganda sisteminde büyük değişikliklere yol açtı ve böylece İran devleti tarafından desteklenen duvar resmini dördüncü dönemine taşıdı. Günümüzde devam eden bu yeni döneme paralel olarak, İslami rejimin siyasi muhalifleri, kent duvarlarını daha sanatsal bir şekilde kullanmaya başlayıp politik içerikli grafitilerle, varlıklarının devam ettiğini İran kentlerinin duvarları üzerinden halka iletmeyi amaçlamışlardır. Abstract: Murals generally are effecting the visual memories of mankind. In the Iran revolution in 1979, slogans which written or sketched in cities walls are as effective as the revolutionary castes and manifestoes. Insofar as, one of the first sentences of revolutionary committee was to clean of cities walls and remove all efficacy of rebellion. New borne regime with radical Islamic ideas wanted to change the artistic murals to a device of his propaganda system. The goals of artists, who accepted the cooperation with regime was to choose the Mexican Murals as a base and mix them with elements of Iranian history. But Iran –Iraq war which began just one year after revolution brought the new borne artistic movement to a new way. By offering new subjects, Iran-Iraq war began second era of Iranian murals. The second era which began in 1988 was lasted until riot of 2009. Although the riot of 2009 before Arab Spring, do not change the political regime of Iran but has led to fundamental changes in propaganda system of regime and started fourth era of Iranian murals. Nowadays the fourth period of Iranian murals are continuing as parallel as the illegal graffiti or street art which announced to the people the voice of cultural-political pluralism in Iran.
İnsan&İnsan
İslamî Devrim Nedir?: 1979 İran Örneği2019 •
İran Devrimi (1979) sosyal bilimler literatüründe “İslamî devrim” adıyla anılmaktadır. Bu çalışmada, İslamî devrim kavramı, İran Devrimi örneğiyle ilişkili olarak ele alınmaktadır. İlk olarak devrim nedir sorusu etrafındaki tartışmalara göz atılmış ve kavramın hem sosyal bilimler literatüründe hem de İslam kaynaklarında nasıl geçtiğine bakılmıştır. Bu tartışmalardan hareketle İslamî devrimin tarifi yapıldıktan sonra, İran Devrimi hem bir süreklilik hem de kopuş olarak anlamlandırılmıştır. İslamî Devrim, Allah’ın el-Adl isminin bir yansıması olarak adaletin er ya da geç tecelli edeceği inancına referans verirken, aynı zamanda modernite tecrübesinin etkisiyle halkın kendi hayatının öznesi olduğu düşüncesiyle iç içe yorumlanmıştır. 20. yüzyılın bu açıdan bakıldığında en özgün ani ve köklü değişim örneği olan İran Devrimi, silinmez bir iz bırakmıştır.
2018 •
Modernization has emerged as a civilizing discourse and as a linear understanding of history with the Enlightenment. In the twentieth century, two major revolutionary movements broke out in Iran, a country with sectarian roots alongside its social and political organizations. The revolutionary movements that took place right at the beginning and at the end of the century were not against Western modernization and revolutions. On the contrary, under the leadership of the religious classes they were directed against the monarchical governments. Paradoxically, both revolutions emerged under religious influences and leadership against dynasties who wanted to modernize the country and to secularize it by destroying the domain of religious authority. The demands of political participation and the institutionalized participation channels developed by the processes of modernization, have mobilized secular power demands. Furthermore, the segments of society exploited by the costs of development projects, have united and overthrown political power. This modern political reaction under religious influence and leadership, shows the specific development indigenous to Iranian society.
Rahşan Beni İtimad Sineması: Modern İran’ın Sosyokültürel Hafızası
Rahşan Beni İtimad Sineması: Modern İran’ın Sosyokültürel Hafızası• Rahşan Beni İtimad, karakterlerinin yıllar sonraki hâllerini yeniden kurguladığı ve pek çok filmine atıf içeren Masallar/Gısseha (2014) filmi ile bir İran panoraması çizer. • Beni İtimad’ın filmografisinin resmigeçidi şeklinde nitelenebilecek Masallar, karakterlerinin geçmişten getirdikleri yüklerle 20. yüzyılda İran’da yaşanan değişimlerin kişisel hikâyelerdeki yansımalarının izini taşır. • Beni İtimad bu filmiyle belgesel ve kurmaca ögeleri iç içe geçirdiği ve yeniden ürettiği gerçeklik zemininde katmanlı bir yapı kurar. • Yedi epizottan oluşan, yer yer trajik ve lirik anlatıyı yer yer de melodram, komedi ve belgesel ögelerini içeren karmaşık formuyla film, seyircisinden zihinsel bir egzersiz bekler. • Yönetmen, İran’a ve çıkmazlarına işaret ederken klişeleşmiş muhalif söylemlere yaslanmadığından modern İran’ın sosyokültürel hafızasına içeriden bir bakış sunar.
Sinema, hemen her sanat dalında olduğu gibi çeşitli ideolojilerin ve iktidarların fikirlerini halka yaymak ve kabul görmesini sağlamak, bir nevi hegemonya kurmak maksatlı kullandığı kültürel yapıtlar olarak kendini var etmektedir. Bunun dışında egemen tahakkümlerin baskısı altında kendi fikirlerini ifade etmenin bir yöntemi olarak da entelektüellerin, muhaliflerin sanatsal araçlarından biridir. Dünya tarihinde de özellikle devrimsel siyasal değişim süreçlerinde önemli bir araç olarak kullanılan sinema, İran’da da ülkeye geldiği tarihlerden itibaren siyasal süreçlerden keskin biçimde etkilenmiştir. Önceleri Şah döneminde uzun yıllar boyunca saray erkanının zengin eğlencesi olarak kabul edilen ve din adamlarının baskısı sebebi ile halka inemeyen sinema, sonraki süreçlerde dönemsel olarak siyasi çatışmalardan etkilense de kendisini var etmeyi başarmıştır. Bu noktada özellikle entelektüel muhaliflerin bir ifade ve propaganda biçimi olarak belli bir kültürel sinema birikimi üzerine, batıya özenmek yerine Farsi yerel öğeleri kullanarak propaganda yaptığı İran Yeni Dalgası oluşmuştur. Günümüzde hala dünya çapındaki prestijli ödülleri toplayan Yeni Dalga sineması kendi ülkesinde maalesef misafirdir. Humeyni’nin İslami Cumhuriyet rejiminin ardından sinema İran’da son derece sansürlenmiş, kimi Yeni Dalga yönetmenleri adeta sürgüne gönderilmiştir. Rejim değişikliğinin ardından önceleri tamamen yasak kabul edilen sinema o vakitten sonra İslami rejimin propagandası için kullanılmıştır. Bu çalışmada, İran’da sinemanın var olmasının ve dönüşümünün, muhalifler ve rejimler açısından önemini ve şeklini anlamak adına İran’daki siyasal süreçlerden bahsedilecek, bu süreçlerin ışığında sinemanın nasıl bir dönüşüme uğradığı ortaya konulmaya çalışılacaktır. Çalışma yayınlanmamış taslak niteliğindeki bir ödevdir.
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Devrim Sonrası İran Sineması-Muhsin Mahmelbaf Örneği2002 •
This dissertation investigates the resurgence of Iranian cinema as a distinctive national cinema since the late 1980s. It explores the birth, history, and contemporary state of Iranian cinema, with a particular focus on the factors that have shaped this national cinema. The study examines the relationship between filmmakers and the state, the regime's perspective on cinema, and its practices in the post-revolutionary era. The dissertation argues that despite the perception of the Islamic Republic of Iran as a totalitarian structure, it is characterized by a multi-layered governance system with various factions that have adopted divergent worldviews. Intellectuals and artists, classified as either liberal or conservative based on their stance in cultural politics, engage in negotiations with the state. These negotiations involve conflicts and collaborations and aim to expand the realm of freedom of expression. Structured into four sections, the dissertation begins by tracing the origins of Iranian cinema and its evolution until the revolution. It provides a historical overview of the country's political landscape in the twentieth century, juxtaposing it with the emergence of cinema in Iran. The subsequent sections delve into the post-revolutionary era, exploring the relationship between cinema and the state. It examines the factional structure of the regime, the determination of cinema policies by different factions, the institutionalization of cinema, government support, censorship, and the relationships established between the regime and filmmakers. The current state and direction of Iranian cinema are also analyzed. The final section highlights the impact of filmmakers' relationship with the state on Iranian cinema. Emphasizing the notion that these interactions shape filmmakers' personal styles, the films of Mohsen Makhmalbaf are studied as a representative example of post-revolutionary Iranian cinema, reflecting the country's societal and political transformations.
Sinema ve Televizyonda Yeni Yaklaşımlar
İran Sineması’nda İmge Hareketi: Sarhoş Atlar Zamanı Filmi Üzerine Deleuzyen Bir Okuma2019 •
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi
1979 İran İslam Devri̇mi̇’Ni̇n Abd’Ni̇n Ortadoğu Poli̇ti̇kasina Etki̇si̇2018 •
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
London Institute of Space Policy and Law (ISPL). · March 29, 2024
Unravelling the EU’s Space Policy and Strategy: Impacts on Security and Defence EvolutionManagement : Journal of Contemporary Management Issues
Does competitive strategy moderate the linkage between HRM practices and company performance2007 •
2020 •
Synthetic Communications
O‐Alkylation of Pyridine Aldo‐ and Ketoximes with Dihalohydrins under Phase‐Transfer Conditions2007 •
Estudos e Pesquisas em Psicologia
O delírio como método: a poética desmedida das singularidades2010 •
2015 •
Cornell University - arXiv
Power Challenges of Large Scale Research Infrastructures: the Square Kilometer Array and Solar Energy Integration; Towards a zero-carbon footprint next generation telescope2012 •
2021 •
Electronics Letters
Highly efficient non-degenerate four-wave mixing process in InAs/InGaAsP quantum dots2006 •
International Journal of Epidemiologic Research
A Review of Epidemic Forecasting Using Artificial Neural Networks2019 •