Agresja

Celem artykułu jest analiza Memorandum w sprawie gwarancji bezpieczeństwa w związku z przystąpieniem Ukrainy do Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej zawartego w 1994 r. między Ukrainą, Rosją, USA i Wielką Brytanią, nazywanego również Memorandum Budapesztańskim. Miało ono zagwarantować bezpieczeństwo Ukrainie w zamian za przekazanie Rosji znajdującej się na jej terytorium broni jądrowej. Po agresji Rosji na Ukrainę w 2014 r. memorandum stało się jednym z najczęściej przywoływanych instrumentów, które swoimi działaniami miała naruszyć Rosja. Celem artykułu jest odpowiedzenie na pytanie, czy memorandum jest wiążącym aktem prawnym czy może tylko porozumieniem o charakterze politycznym, jak również wskazanie na konsekwencje wyniku takiego badania.

W artykule zaprezentowano przegląd wybranych badań nad agresją werbalną i agresywnymi formami humoru obserwowanymi w środowiskach wychowawczych i edukacyjnych. Badania te uwzględniają akty agresji słownej dokonywane w klasie szkolnej i na uniwersytecie, zarówno przez uczniów, jak i nauczycieli. Szczególną uwagę poświęcono rzadko wykorzystywanemu w psychologii interpersonalnemu modelowi agresywności werbalnej (Infante, Wigley, 1986), a także typologii stylów humoru, ze szczególnym uwzględnieniem agresywnego poczucia humoru (Martin, Puhlik-Doris, Larsen, Gray, Weir, 2003). Artykuł ma także na celu wykazanie, że zjawiska humoru dyskredytującego, wrogiego oraz agresywnego stylu poczucia humoru stanowią uzupełnienie szerokiego repertuaru zachowań uznawanych za werbalnie agresywne i powinny być uwzględniane w badaniach nad agresją o charakterze werbalnym, zwłaszcza w kontekście takich zjawisk jak bullying. W zakończeniu podjęto próbę określenia praktycznych implikacji wynikających z zaprezentowanego przeglądu, jak również wskazania możliwych kierunków dalszych badań w tym zakresie.

Artykuł prezentuje problemy związane z głębokim oddziaływaniem wychowania, wykonywanego nieświadomie przez rodziców, na rozwój indywidualnego dziecka, jego problemy zdrowia jak również społeczne problemy wynikające z niezrozumienia wzorców swych zachowań, transmitowanych pokoleniowo. Skłania do głębokiej refleksji nad koniecznością wprowadzenia powszechnej edukacji rodziców, aby potem nie trzeba było terapii dla nich samych jak i kolejnego pokolenia. Autorka poddaje refleksji stan świata, i kondycję człowieka w obecnych czasach i na przestrzeni okresu dwóch wojen światowych. Przywołuje przykłady z życia, książek, prasy, pokazujące jakość człowieka i jego relacji z otoczeniem oraz tego konsekwencje na życie jednostek i grup społecznych. Stawia zasadnicze pytania do zastanowienia nad przyczynami i skutkami dotyczącymi stanu świata.