Edukacja

The aim of this article is an attempt to incorporate the works by Marek Krystian Emanuel Baczewski — a modern writer and poet — into the framework of a lesson, and to present an idea for an interpretation one of his short stories. The author presents the new ways of reading the text by Baczewski through linking up the microscale perspective with zoocentric perspective.
The micrological gesture is the prelude to considerations in the spirit of animal studies. This way of thinking may be conducive to broadening the students’ skills of perception. Teaching young people to pay attention to details can be also a good experiment. They can be taught that literature is not a one-dimensional subject and that the text can be reinterpreted in many different ways.
***
Celem artykułu jest próba włączenia twórczości Marka Krystiana Emanuela Baczewskiego - współczesnego pisarza i poety - w ramy lekcji oraz przedstawienie pomysłu na interpretację jednego z jego opowiadań. Autor przedstawia nowe sposoby odczytywania tekstu przez Baczewskiego, łącząc perspektywę mikroskali z perspektywą zoocentryczną.
Gest mikrologiczny jest wstępem do rozważań w duchu badań nad zwierzętami. Taki sposób myślenia może sprzyjać poszerzaniu umiejętności percepcji uczniów. Uczenie młodych ludzi zwracania uwagi na szczegóły może być również dobrym eksperymentem. Można ich nauczyć, że literatura nie jest tematem jednowymiarowym i że tekst można interpretować na wiele różnych sposobów.

Pierwszym momentem poważnego zderzenia się wyobrażeń o uczeniu z rzeczywistością jest okres praktyk nauczycielskich. To, jak podejmująca praktykę studentka poradzi sobie oraz to, jak zostanie wstępnie ukształtowana jako nauczycielka, zależy w dużej mierze od nabytych w tym czasie doświadczeń, od postaw zaobserwowanych u nauczyciela-opiekuna i innych pedagogów, wreszcie od uczniów, z którymi będzie pracować. Stwierdzenie to jest truizmem, którego znaczenie docenia się dopiero w chwili rozpoczęcia swej pierwszej lekcji.

***

„Aktualność Tischnera”, materiały pokonferencyjne pod redakcją Mirosławy Piaskowskiej-Majzel i Pawła Kołodzińskiego, Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Szczecinie, Szczecin 2008.

Celem artykułu jest omówienie problematyki związanej zjedna z najważniejszych umiejętności pedagogicznych nauczycieli jaką jest feedback. Podstawowe pytanie przyświecające podjętym rozważaniom dotyczy obecnego stanu wiedzy nauczycieli na temat konstruktywnej krytyki, będącej niezbędnym elementem pracy dydaktyczno-wychowawczej nauczyciela z uczniami oraz konieczności przekazywania przyszłym nauczycielom treści odnoszących się do znaczenia feedbacku dla procesu edukacyjnego. W oparciu o zaprezentowane wyniki badań, szczególnej analizie poddana została praktyczna znajomość zasad formułowania i przekazywania feedbacku uczniom w opinii samych nauczycieli. Całość rozważań osadzona została w teoretycznym opisie i charakterystyce podstawowych zasad i narzędzi tworzenia skutecznego feedbacku.

W artykule zostały przedstawione wyniki dwóch studiów empirycznych, których celem było zbadanie stosunku przyszłych nauczycieli do nowych edukacyjnych rozwiązań TIK. Studia ta ukazują, że podejście nauczycieli do TIK kształtowane jest nie – jak zakładało wiele wcześniejszych badań – w placówce w której podejmują oni pracę, ale w jednostkach w których są kształceni pedagogicznie. Ponadto pokazują, że stosunek przyszłych nauczycieli do TIK wynika także z ich edukacyjnych/szkolnych doświadczeń – z potrzeby reprodukowania znanych im (nisko stechnicyzowanych) modeli edukacji. Koniecznym wydaje się więc wprowadzenie do systemu kształcenia nauczycieli nowego modelu wiedzy i kompetencji, uwzględniającego zapotrzebowanie na wiedzę i kompetencje technologiczne. Takim modelem może stać się tytułowy TPACK (Technological, Pedagogical and Content Knowledge model) – jego podstawowe założenia zostały przedstawione w ostatniej części tekstu, jako swego rodzaju rekomendacja wynikająca z przytoczonych badań.

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationTransformations of education in changing Europe are multifaceted. One of the latter is the process of strengthening the cooperation among universities in this part of the world. This cooperation is carried out in many fields – from joint projects and researches – to joint analyses, discourses and publications. This monograph – a collection of reflections, thoughts and polemics deriving from theoretical and empirical researches, carried out as a part of a joint research project simultaneously undertaken at both these universities under the name “Problems and challenges of modern education” – constitutes one of the fruits of the cooperation between Andrzej Frycz Modrzewski Cracow University and the University of Ljubljana

Participation in the ideological and political training of the communist party was one of the fundamental duties for its members and individual organizations. Its primary goal was to maintain the proper ideological level of members, create a scheme for promotion in the party’s hierarchy and indirectly, to gradually increase the party’s influence on society. A training system was permanent, applicable to everyone and perpetual in order to shape and consolidate a uniform communist mentality, along with faithfulness and dedication to the organization. It was not only a way to improve the qualifications necessary for party and bureaucratic work, but above all to maintain party activists in constant ideological readiness. The forms of communist training, which were conducted in voivodeship party structures in Poland in 1975-1990, such as candidates’s training, mass training, activists’ training along with the Evening Univeristy of Marxism-Leninism, circle training, lecturers’ training, prove that the communist party attached great significance to this aspect at that time.
Uczestnictwo w systemie kształcenia ideologiczno-politycznego partii komunistycznej stano-wiło jeden z podstawowych obowiązków członków i poszczególnych organizacji partyjnych. Ich celem było utrzymanie odpowiedniego poziomu ideowego członków, stworzenie schema-tu awansowania w hierarchii partyjnej, a pośrednio stopniowe zwiększanie oddziaływania par-tii na społeczeństwo. System szkoleniowy był permanentny, obowiązywał wszystkich i miał trwać stale, aby ukształtować oraz utrwalać jednolitą mentalność partyjną, a przy tym wier-ność i oddanie organizacji. Stanowił nie tylko sposób na ciągłe podnoszenie kwalifikacji do pracy partyjnej i technicznej, ale nade wszystko utrzymania aktywu partyjnego w ciągłej go-towości ideologicznej. Takie formy kształcenia partyjnego prowadzone w ramach wojewódz-kich organizacji partyjnych w Polsce w latach 1975-1990, jak szkolenia kandydatów, szkole-nia masowe, szkolenia aktywu, wraz z Wieczorowym Uniwersytetem Marksizmu-Leninizmu, szkolenia środowiskowe, wreszcie lektorat, świadczą, że była to sfera, do której partia komu-nistyczna przywiązywała w tym okresie ogromną wagę. Przykładowym obszarem badawczym jest wojewódzka organizacja partyjna funkcjonująca na terenie województwa bialskopodla-skiego.

Publikacja ta to opracowanie dotyczące funkcjonowania rad rodziców – obligatoryjnych organów społecznych działających w publicznych szkołach i przedszkolach w Polsce. Przedstawione w nim zostały podstawy formalne działania rady rodziców, zagadnienia dot. dokumentów i finansów rady rodziców, zaprezentowano też przykłady angażowania się rodziców w działania środowiska lokalnego, w tym w roli wolontariuszy.

Książka zawiera wyczerpujące odpowiedzi na 80 bardzo szczegółowych pytań dotyczących funkcjonowania rad rodziców w publicznych szkołach i przedszkolach. Dostępny pdf zawiera wybrane odpowiedzi (na 15 z 80 pytań), a także bibliografię oraz spis treści.

The article presents academics’ perceptions on research integrity and teaching integrity and ethics. The empirical basis of the article is a qualitative analysis of data based on open questions from two online surveys conducted among scientists, academic teachers and students. We point out two ways of defining scientific integrity: (1) as a common challenge for the academic community arising from the relationship between science and society; (2) as an individual choice and one’s capital in achieving scientific success. We describe the respondents’ views on the process of teaching integrity and ethics, rooted in a values-based approach to integrity. In this approach, teaching is open to the use of dialogical methods and takes into account the relative nature of the subjects being taught – research integrity and ethics. In our analyses, we focus on a positive approach to research integrity and show that it has great potential to raise the awareness of the scientific community about th...

Konieczna wydaje się zmiana paradygmatu edukacji, odejście od postrzegania placówek oświatowych przez pryzmat miejsc wyposażających wyłącznie w określony zasób wiedzy na rzecz myślenia o szkole jako instytucji budującej lokalny kapitał społeczny. Aktywną rolę w tym procesie powinny odgrywać
władze lokalne. Świadoma lokalna polityka oświatowa nie jest jednak możliwa bez redefi nicji koncepcji szkoły.

Pdf książki do pobrania bezpłatnie (otwarty dostęp) ze strony Wydawnictwa Impuls:
http://www.impulsoficyna.com.pl/wyszukaj/ideologia-teoria-edukacja,1836,pdf.html
R. Włodarczyk, Ideologia, teoria, edukacja. Myśl Ericha Fromma jako inspiracja dla pedagogiki współczesnej, Wydawnictwo Impuls, Kraków 2016, s. 329.

Raport z innowacji pedagogicznej zarejestrowanej i zrealizowanej w roku szkolnym 2016/2017 w Samorządowej Szkole Podstawowej nr 6 we Wrześni (woj. wielkopolskie) i w Szkole Podstawowej nr 6 w Redzie (woj. pomorskie). Celem innowacji było sprawdzenie, czy zastosowanie innowacyjnych e-podręczników „321 matma!” w toku nauki w pierwszych klasach szkoły podstawowej (I-III), wpłynie na wzrost umiejętności matematycznych uczniów biorących w niej udział oraz czy takie rozwiązania znajdują zainteresowanie wśród odbiorców, jakimi są nauczyciele, uczniowie i ich rodzice. Innowacja modyfikowała warunki organizacji zajęć matematyki.

Poradnik składa się z dwóch części: w pierwszej przedstawione zostały formalności związane z uzyskaniem orzeczeń dających możliwości dziecku z niepełnosprawnością skorzystania ze szczególnych zasad edukacyjnych w szkole przewidzianych dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, a także z istniejących ulg i udogodnień przewidzianych przepisami prawa. W drugiej części zaprezentowana różnorodne terapie, które mogą mieć zastosowanie w przypadku dzieci z różnymi niepełnosprawnościami.

Na początku konieczne jest wyjaśnienie świadomie użytego dwuznacznego sformułowania „literatura w internecie”. Chcąc bowiem przyjrzeć się promocji czytelnictwa stosowanej przez blogerów, muszę wziąć pod uwagę oba znaczenia tego określenia. „Literaturą w internecie” będzie zatem ta twórczość literacka, którą publikują rozmaite wydawnictwa, ale która ukazuje się drukiem, w świecie „realnym”, czyli pozawirtualnym (a w internecie jest omawiana). Jednocześnie jednak „literaturą w internecie” będzie ta twórczość literacka, która właśnie w internecie powstaje, jest publikowana na blogach, stronach, forach (wyłącznie lub, w Polsce jeszcze dość rzadko, prymarnie).

Studiowanie wiąże się z wejściem w nowe środowisko społeczne, z uczestniczeniem oraz współtworzeniem kultury akademickiej. Studiowanie polega w dużej części na samodzielnej pracy uczącego się i na jego autonomii wyrażającej się w odpowiedzialności za swój rozwój, za swoje wybory, za jakość uczenia się oraz za jego efekty. To również pełnienie pewnej roli społecznej, w której normy postępowania, styl bycia, wartości prezentowane przez studiującego wynikają z identyfikowania się przynależności do społeczności akademickiej. Niestety wraz z umasowieniem studiów elitarność studiowania zanika, a obyczaj akademicki nie stanowi niezawodnego wyróżnika tej grupy społecznej.

People and objectsChildren’s literature as an aesthetic school of sensitivityAbst r ac t: The focus of research in the field of literature for children and youth on objects results from post‑humanistic methodologies and brings about interesting results. Objects play different roles in children’s texts, just as they play different roles in the works of artists, for instance Tadeusz Kantor and Joanna Rajkowska. By interpreting literary texts and works of art, I try to show that the representations of objects from both areas are similar and can serve to the aim of children’s aesthetic education.

[ENG]
Teachers, through analysis and valuation of their own practices, should constantly modify and perfect their methods of teaching. It might be helpful to use non-standard and innovative methods of valuation. In this way, all activities which are prepared by teachers based on their experience and knowledge, especially in situations of a change, help them get satisfaction and success. In this way, these aims are not just a routine activity. The essence of valuation becomes seeking of the best and most effective methods and ways of valuation. For instance, there are multiple types of contests for teachers which in many cases reach further than just local areas. These types of informal methods of evaluation of teacher's work may be a significant market of the progress in teaching, which in the end may lead to add value to formal diagnostics.

[PL]
Nauczyciel przez analizę i ocenę własnej praktyki powinien stale modyfikować i doskonalić metody nauczania, czemu pomocne mogą okazać się różne metody ewaluacyjne lub niestandardowe sposoby i metody oceny oraz podnoszenia jakości kształcenia. W ten sposób podejmowane przez niego działania na podstawie własnej wiedzy i doświadczenia, zwłaszcza w sytuacji zmiany, pomagają mu czerpać satysfakcję i odnosić dydaktyczny sukces, a nie są jedynie rutynową realizacją celów i zadań programowych. Istotą analizy wartości danej ewaluacji staje się więc poszukiwanie najlepszych i najbardziej efektywnych metod i sposobów oceniania, dlatego stałym elementem procesów ewaluacyjnych może okazać się ocena dydaktyczno-wychowawcza nauczycieli dokonywana przez uczniów lub pozaszkolne podmioty oświatowe. Tego typu nieformalne metody prowadzenia ewaluacji pracy nauczyciela mogą stanowić istotny czynnik postępu w nauczaniu i uzupełniać diagnostykę formalną.

The author attempts to interpret Andrzej Stasiuk’s short story Miejsce, which was included in the new core curriculum of Polish language teaching in secondary schools. the aim of the article is to demonstrate that the theme of the place inscribed in Stasiuk’s work can be perfectly described thanks to the adoption of a hermeneutical mode of reading, which will not only emphasize the importance of the phenomenology of space inscribed in the interpreted text, but will also show young readers how Heidegger’s being in the place translates into building one’s own identity.
***
Autor podejmuje próbę zinterpretowania opowiadania Andrzeja Stasiuka Miejsce, które znalazło się w nowej podstawie programowej nauczania języka polskiego w szkołach średnich. celem artykułu jest wykazanie, że temat miejsca wpisanego w dzieło Stasiuka można doskonale opisać dzięki przyjęciu hermeneutycznego sposobu czytania, który nie tylko podkreśli znaczenie fenomenologii przestrzeni wpisanej w interpretowany tekst , ale także pokaże młodym czytelnikom, jak przebywanie Heideggera w miejscu przekłada się na budowanie własnej tożsamości.

Celem poznawczym niniejszej pracy było: Poznanie opinii rodziców edukujących domowo na temat spędzania czasu wolnego ich dzieci. Natomiast celem praktycznym: Stworzenie wskazówek dla rodzin edukujących domowo. Obydwa cele udało się osiągnąć.
Badacz poznał opinię rodziców edukujących domowo na temat spędzania czasu wolnego ich dzieci, a także stworzył listę wskazówek dla rodzin edukujących domowo. Rodzice chętnie
dzielili się swoimi opiniami na temat spędzania czasu przez swoje dzieci. Były to opinie pozytywne, szczegółowo opisujące zagadnienie, choć bez ram ilościowych. Rodzice wykazywali się dużym zaangażowaniem i chęcią przekazania wielu informacji. Ponadto, wyrażali aprobatę, w związku z prowadzonymi badaniami poświęconymi edukacji domowej.
Uważali, że obszar ten wymaga zbadania i opisania przez naukowców, zajmujących się edukacją w celu ukazania rzeczywistego obrazu tej formy edukacji.

Blogosfera czytelnicza, czyli społeczność czytelników-blogerów, co najmniej od kilku lat tworzy w sieci dużą i wyrazistą grupę. Znane mi z połowy ubiegłej dekady głównie blogi recenzenckie – często prowadzone przez uczniów szkół podstawowych lub gimnazjów i charakteryzujące się dosyć niskim poziomem – stanowią obecnie zdecydowaną mniejszość. Dziś spotykam coraz więcej blogów czytelniczych tworzonych przez osoby w wieku powyżej dwudziestu (a także trzydziestu i czterdziestu) lat. Tego rodzaju strony wyraźnie wyłamują się ze schematu „blogów recenzenckich” – recenzje bowiem (rozumiane klasycznie) stanowią zaledwie część działalności autorów.

„Bez wątpienia, pomimo młodego wieku, Mikołaj Wolanin jest znawcą podejmowanej w opracowaniu tematyki. Walorami publikacji są nie tylko rzetelny przekaz informacji, lecz także dojrzałe krytyczne opinie osoby, która z rzeczywistością tworzoną przez mniej lub bardziej funkcjonalne regulacje praw ucznia konfrontuje się na co dzień. Jest to niezwykle cenny głos, który powinien być usłyszany” – z recenzji prof. dr hab. Ewy Jarosz. Uczniowie mają swoje prawa i obowiązki. Te gwarantuje im zresztą Prawo oświatowe. Co jednak ważne, nie ma jednego ustawowego czy określonego w rozporządzeniu ministra ds. edukacji katalogu tychże praw. Dlatego też autor postanowił napisać niniejszą monografię. Ma ona bowiem na celu zebranie w jednej publikacji praw ucznia, które są (lub mają być) powszechnie respektowane w polskich szkołach. Książka opisuje najpierw prawne uregulowania praw ucznia, a następnie opisuje i wyjaśnia każde z nich, tłumacząc, jak uczniowie mogą z nich korzystać. Następnie przedstawiony zostaje stan dotychczasowych badań oraz badań własnych w zakresie wiedzy o prawach ucznia wśród uczniów oraz ich przestrzegania przez osoby, które są do tego zobligowane. Temat staje się coraz bardziej aktualny. Uczniowie coraz częściej chcą tego, by ich prawa były przestrzegane (przykładami są facebookowe grupy dotyczące praw ucznia, których członkami są tysiące osób). Książka jest z tego, co wiem pierwszym w Polsce opracowaniem monograficznym o prawach ucznia i jako pierwsza wymienia katalog 13 praw, które powinny być każdemu uczniowi zagwarantowane. Książka ma na celu uświadomić jeszcze więcej osób w zakresie przysługujących im praw oraz poszerzyć wiedzę osób zainteresowanych tym tematem. Monografia jest adresowana przede wszystkim do uczniów, by uświadamiać ich w przysługujących im prawach. Poza tym stosowne treści znajdą dla siebie również nauczyciele, dyrektorzy szkół, a także wszyscy inni zainteresowani tą kwestią. Z powodzeniem z publikacji korzystać też mogą naukowcy badający instytucję praw dziecka. Dzieci w większości przypadków są bowiem również uczniami. W monografii autor konsekwentnie korzysta z obowiązującego we wrześniu 2019 r. porządku prawnego. Pomimo tego przedstawia niektóre przepisy, które funkcjonowały dla na przykład gimnazjów czy zasadniczych szkół zawodowych formalnie zlikwidowanych z dniem 31 sierpnia 2019 r. Ma to służyć pokazaniu, jakie akty mówiły o prawach ucznia w trzyetapowym systemie edukacji. Należy ponadto pamiętać, iż najprawdopodobniej podobne przepisy zostaną zapisane w aktach wykonawczych dla na przykład 8-letnich szkół podstawowych (nie wszystkie zostały jeszcze ogłoszone).

The constantly changing curricula often neglect the cultural context and solid cultural upbringing. Perhaps the multiplicity of educational ‘turns’ and the late postmodern diagnosis of culture lead to a narrowing of the worldview horizon? The careful reading of cultural texts, data analysis, observations, conclusions, and recording the changes in the education system, logos functions force us, however, to recall an important directive: the ability to choose one idea over another – the one that conditions the sense of a given phenomenon. Therefore, when analysing the educational turn, we refer to views concerning the transformations and conditions of culture, starting with ancient thinkers (such
as Plato, Clement of Alexandria), or the theses and findings of Friedrich Nietzsche, Ruth Benedict, Jerome Bruner, and Zygmunt Bauman, Michael Foucault, Jean Baudrillard, José Ortega y Gasset, Yuri Lotman, etc. We place the contemporary socio-cultural conditions of the interplay of many narratives presented in this publication in the philosophical context.
Culture as a whole, a continuum, is extremely important for the education of tomorrow.

Zmieniające się programy nauczania często pomijają kontekst kulturowy
oraz solidne kulturowe wychowanie. Być może wielość „zwrotów” edukacyjnych oraz późnopostmodernistyczna diagnoza kultury prowadzą do światopoglądowego zawężenia horyzontu? Uważna lektura tekstów kultury, analiza danych, obserwacje, wnioski oraz rejestrowanie
zmian systemu edukacji, funkcji logosu zmuszają jednak do przywołania ważkiej dyrektywy: umiejętności wyboru jednej myśli ponad inną warunkującą sens danego zjawiska. Dlatego też, analizując zwrot edukacyjny, odwołujemy się do poglądów na temat przemian i warunków kultury, począwszy od myślicieli starożytnych (jak Platon, Klemens
Aleksandryjski) czy też tak ważnych dla pedagoga i kulturologa tez i ustaleń Friedricha Nietzschego, Ruth Benedict, Jerome Brunera, Zygmunta Baumana, Michaela Foucaulta, Jeana Baudrillarda, José Ortegi y Gasseta, Jurija Łotmana itp. Przedstawione w niniejszej
publikacji współczesne uwarunkowania społeczno-kulturowe zjawiska współgrania wielu narracji wpisujemy w kontekst filozoficzny. Kultura jako całość, kontinuum jest niezwykle ważna dla edukacji jutra.

The aim of the article is to show whether and to what extent literary fiction in Quo Vadis by Henryk Sienkiewicz contains historical truth. The analysis of historical sources will allow, among others, learning about the historical context or rejecting the stereotypes about Nero as the only person responsible for the fire of rome or the slaughter of Christians. The carried out comparative literary and historical studies may be utilised while working with students, and selected fragments of historical texts may be suggested to them for studying. The student playing the role of a researcher will certainly become an active and empathic reader of Quo Vadis.
***
Celem artykułu jest pokazanie, czy iw jakim stopniu literacka fikcja w Quo vadis Henryka Sienkiewicza zawiera prawdę historyczną. Analiza źródeł historycznych pozwoli m.in.na poznanie kontekstu historycznego czy odrzucenie stereotypów o Neronie jako jedynej osobie odpowiedzialnej za pożar Rzymu czy rzeź chrześcijan. Przeprowadzone komparatystyczne studia literackie i historyczne mogą być wykorzystane w pracy ze studentami, a wybrane fragmenty tekstów historycznych mogą być im zaproponowane do przestudiowania. Student w roli badacza z pewnością stanie się aktywnym i empatycznym czytelnikiem Quo Vadis.

P.P.Grzybowski, S.Iwasiów: Wspólnota śmiechu. [w:] „Refleksje - Zachodniopomorski Dwumiesięcznik Oświatowy” nr 4/2020, Zachodniopomorskie Centrum Doskonalenia Nauczycieli, ISSN 2450-8748, s.31-37.
Wywiad poświęcony zagadnieniu śmiechu jako czynnikowi poprawiania jakości życia i budowania wspólnoty - nie tylko w kontekście szkolnym. Autorzy rozmawiają o korzeniach zainteresowania śmiechem jako kategorią badawczą oraz elementem działalności społecznej, a także o współczesnych okolicznościach śmiechu w życiu indywidualnym i sferze publicznej.

Przedmiotem niniejszej publikacji są zagadnienia związane z szeroko pojętą edukacją. Czytelnik z pewnością odnajdzie w niej odpowiedzi na postawione wcześniej pytania dotyczące podejmowanych działań we współczesnym środowisku edukacyjnym, a także wyzwań i możliwości w zakresie kształcenia w przyszłości.
Praca stanowi zbiór artykułów odzwierciedlających zainteresowania badaczy zagadnieniami związanymi z przyszłością współczesnej edukacji oraz z edukacją w przyszłości. W książce można wyodrębnić cztery rozdziały tematyczne.
Pierwszy, dotyczący globalnych wymiarów edukacji przyszłości, zawiera dywagacje Autorów między innymi na temat współczesnych modeli edukacji do zrównoważonego rozwoju, dostępu do edukacji z perspektywy niwelowania globalnych nierówności społecznych, polityki edukacyjnej Unii Europejskiej oraz zagadnień związanych z pedagogiką narodową. Wśród kwestii globalnych wymiarów edukacji można również znaleźć odpowiedzi na pytania związane z edukacją otwartą czy nauczaniem interprofesjonalnym. Istotnymi zagadnieniami poruszonymi przez Autorów w tej części publikacji są również kwestie zdrowia i bezpieczeństwa zdrowotnego w kontekście edukacji przyszłości, wyzwania etyki środowiskowej, a także globalne ujęcie realizacji zadań szkół na każdym szczeblu edukacji z punktu widzenia współczesnych zjawisk i problemów społecznych. Autorzy omawiają także aktualną cały czas kwestię równości w edukacji, czyli gender w szkole, sytuację dzieci imigrantów w świetle polskiej polityki oświatowej, znaczenie przestrzeni edukacyjnej z punktu widzenia nieracjonalności racjonalności oraz uniwersytety trzeciego wieku jako formę edukacji ustawicznej.
Rozdział drugi poświęcony jest podmiotom edukacji przyszłości. Autorzy w poszczególnych tekstach analizują kwestie związane między innymi z odbiorcą w przestrzeni sztuki i nauki, wyzwaniami edukacyjnymi kobiet 40+, samorealizacją młodzieży akademickiej u progu kariery zawodowej czy potrzebami edukacyjnymi dorosłych uczniów. W tej części publikacji można również odnaleźć artykuły dotyczące znaczenia wczesnej edukacji matek dla optymalnego rozwoju dziecka w okresie prenatalnym czy zróżnicowania aktywności zawodowej kobiet i mężczyzn w fabułach zabaw ruchowych. Nie bez znaczenia jest również kwestia nauczyciela we współczesnej edukacji oraz w edukacji przyszłości. Autorzy zwracają uwagę na potrzeby i perspektywy doskonalenia zawodowego nauczycieli języka angielskiego, wizje rozwoju profesji w warunkach zreformowanej oświaty, znaczenie nauczyciela wspomagającego w obliczu autyzmu i zespołu Aspergera, rolę nauczyciela w dobie edukacji przyszłości oraz istotę motywowania pracowników oświaty.
Trzeci rozdział publikacji zawiera teksty na temat metod i narzędzi edukacji przyszłości. Wśród sposobów działania w ramach kształcenia znajduje się między innymi analiza metody stymulacji rozwoju intelektualnego dzieci poprzez program podmiotowej edukacji kulturowej, korespondencja sztuk w nowoczesnej dydaktyce języka polskiego czy neurodydatyka w edukacji polonistycznej. Autorzy zwracają również uwagę na eurocentryzm w wybranych podręcznikach szkolnych, podejmują także kwestię trudności w uczeniu się z e-podręcznika. W tekstach można także odnaleźć omówienie kwestii szkolnych stron internetowych, możliwości nauczania podstaw prawa w szkole, innowacyjnych metod prowadzenia zajęć muzycznych oraz znaczenie środowiska leśnych przedszkoli w Niemczech. Istotnymi zagadnieniami z punktu widzenia metod i narzędzi edukacji przyszłości są także programowanie jako twórcza kompetencja przyszłości, innowacyjny model nauczania języka polskiego czy gamifikacja w kontekście motywacji w procesie uczenia.
W czwartym rozdziale znajdują się teksty dotyczące szans i wyzwań edukacji przyszłości. Autorzy poruszają kwestie neurodydaktyki i pragmalingwistyki we współczesnej szkole, komunikacji Friedmanna Schulza von Thuna, biblioterapii wychowawczej i kultury popularnej w kontekście edukacji przyszłości oraz coachingu jako odpowiedzi na wyzwania współczesnej edukacji. W artykułach są również ujęte kwestie udostępniania infrastruktury społecznej osobom niepełnosprawnym, znaczenia Cybernetycznych Ośrodków Doradztwa Edukacyjnego czy sposoby przeciwdziałania sytuacjom stresowym w edukacji. W ramach wyzwań edukacji przyszłości można odnaleźć także teksty na temat skutecznej komunikacji w sytuacjach konfliktowych we współczesnej szkole, Internetu jako źródła porad wychowawczych dla rodziców oraz języka jako przedłużenia mechanizmów lustrzanych w kontekście wychowania.
Zawarty w publikacji materiał, stanowiący interdyscyplinarne ujęcie kwestii szeroko pojętej edukacji, może stanowić podstawę interesującej merytorycznie dyskusji o przyszłości edukacji i znaczeniu edukacji w przyszłości.

Każdy rodzaj słowa drukowanego
wywiera na czytelniku pewien
wpływ emocjonalny i wolicjonalny.
Lektura przyczynia się do
wzbogacenia życiowych
doświadczeń, wprowadza w świat
wartości, sprzyja rozwijaniu postaw
twórczych, wyzwalaniu wszelkich
form ekspresji słownej, plastycznej,
muzycznej. Kontakt z literaturą
wszechstronnie rozwija młodego
czytelnika. To niezwykle ważna myśl
dla pedagogiki wczesnej edukacji,
odrębnej subdyscypliny o wyraźnej
naukowej tożsamości, której, jak
sugeruje Dorota Klus-Stańska,
szczególnie dzisiaj potrzebne są
namysł i naukowa refleksja 1 .

More Theory, more Practice? Interdisciplinary and NonDogmatic Education in American Law School CurriculaSummaryWhile American legal education is very often invoked as a modelfor Polish law faculties, the actual role of interdisciplinary and non--dogmatic courses in the curricula of American law schools has not beencoherently analysed yet. The American example shows that the conceptof legal education has a significant impact on the development of thelegal system. Interdisciplinary courses have been present in the curricula of university law schools since the beginning of American history.Currently the American Bar Association requires law schools to includenon-dogmatic contents in their curricula to obtain accreditation. Thewidest range of non-dogmatic courses is offered by the most prestigiouslaw schools. Leading American legal thinkers of all currents emphasisethe importance of interdisciplinary and non-dogmatic subjects in theeducational process. The paper concludes with a compara...

27. tom „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego” adresowany jest do polonistów, studentów polonistyki, dydaktyków języka ojczystego i literatury oraz do pedagogów. Zamieszczano w nim 12 artykułów z zakresu edukacji literackiej i kulturowej oraz językowej. W 27. numerze znalazły się również 2 artykuły z serii varia, a także trzy recenzje.

Z wprowadzenia: Człowiek może prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie dzięki umiejętności nawiązywania i prowadzenia dialogu. Na przestrzeni wieków oraz w czasach najnowszych można obserwować i analizować mnóstwo sytuacji, kiedy to w ramach komunikacji międzyludzkiej dochodziło do sprzeczności interesów czy przekonań. Konflikty są wszechobecne w różnych społeczeństwach, w różnym obszarze działalności ludzkiej, jak również dotyczą osób o różnym wykształceniu i piastujących różne stanowiska, zaś wielu z nas ma problemy z rozwiązaniem sytuacji konfliktowych. Zatem niezwykle przydatna może być wiedza na temat sposobów mediacji oraz negocjacji, które z pewnością mogą ułatwić proces rozwiązywania konfliktu oraz dojścia do porozumienia i uzgodnienia stanowisk w sprawach dla nas istotnych. (…) Interesująco przedstawiono w niniejszym zbiorze rozważania oraz wyniki badań zagadnień leżących na styku różnych dziedzin: andragogiki, psychologii biznesu, zarządzania zasobami ludzkimi, dydaktyki czy szeroko pojętej edukacji. Niniejsza książka stanowi istotny głos w dyskursie na temat konfliktów we współczesnym świecie oraz poszukiwania i stosowania efektywnych metod ich oswajania i pokonywania. Wskazuje pewne działania edukacyjne, umożliwiające funkcjonowanie w wielopłaszczyznowym i wielokulturowym społeczeństwie.