Nowe Media

Prezentacja została wyświetlona podczas międzynarodowej konferencji naukowej "SLAVICA IUVENUM" w Ostrawie (2019). Towarzyszył jej referat o takim samym tytule.

Celem przeprowadzonych badań jest zilustrowanie problemu globalizacji językowej. W wyniku rozwoju nowych mediów, treści anglojęzyczne stają się treściami międzynarodowymi. Widać to szczególnie na przykładzie serwisu YouTube. Modne i popularne filmy zyskują uznanie nie tylko w krajach anglosaskich, ale także na całym świecie, co wyraźnie ilustruje liczba wyświetleń oraz ogólnodostępne statystyki.
To prowadzi do adaptowania anglojęzycznych formatów do polskiej rzeczywistości kulturowo-językowej oraz do próby „niezamierzonego tłumaczenia”. Wraz z przechodzeniem treści, następuje równoległe przechodzenie języka. Schematy lingwistyczne, które narodziły się w przestrzeni anglojęzycznej przeszły niemal naturalnie do języka polskiego za sprawą polskich twórców na YouTube. Przykłady powitań i podziękowań, prośby o subskrybowanie kanału, przeprosiny i inne akty komunikacyjne są tłumaczone w sposób dosłowny, na zasadzie kalki językowej. Może to świadczyć o tym, że mamy do czynienia nie tylko z globalizacją treści, ale także z globalizacją formy. To ważny wniosek, który stanowi kolejny element na ścieżce do udowodnienia tezy o tworzeniu się nowego typu języka polskiego.

Na początku konieczne jest wyjaśnienie świadomie użytego dwuznacznego sformułowania „literatura w internecie”. Chcąc bowiem przyjrzeć się promocji czytelnictwa stosowanej przez blogerów, muszę wziąć pod uwagę oba znaczenia tego określenia. „Literaturą w internecie” będzie zatem ta twórczość literacka, którą publikują rozmaite wydawnictwa, ale która ukazuje się drukiem, w świecie „realnym”, czyli pozawirtualnym (a w internecie jest omawiana). Jednocześnie jednak „literaturą w internecie” będzie ta twórczość literacka, która właśnie w internecie powstaje, jest publikowana na blogach, stronach, forach (wyłącznie lub, w Polsce jeszcze dość rzadko, prymarnie).

Książkę "Retoryka w praktyce medialnej" otwiera tekst autorstwa Anity Kwiatkowskiej z Uniwersytetu Warszawskiego, współredaktorki niniejszej publikacji, w którym opisano zjawisko internetowego vlogu, a także dokonano analizy retorycznej vlogosfery platformy youtube.com. Przeprowadzono także próbę zdefiniowania i charakterystyki
dzisiejszego wideopamiętnika, na autotematycznych kanałach oraz wobec spostrzeżenia przenikania tego formatu w obrębie innych tematycznie twórczości wideo.

VIRTUAL LIFE AFTER DEATH. EXPERIENCE OF DEATH AT FACEBOOK Experiencing death is one of the elements of life that has found its place on the Net. Elements of social life published on the Internet are repeatedly interpreted and read by their users. The world of the Internet exists parallel to the real world. Death has its virtual representations. There are voices saying that the Internet, which is an electronic form of commemorating people, is " better than a material form of commemorating the deceased, because (...) it will survive as long as the Internet survives ". Experiencing, commemorating and celebrating one's own and someone else's death on the Internet in the face of the " virtual presence of others " is no longer just reserved for Blog or virtual cemeteries but has moved to the Facebook platform. The accounts of the deceased on this platform are in the form of virtual tombstones, often run by people closely associated with the account owner. The subject of my analysis was content (moderator posts, guest posts posted in the comments) posted on the Facebook social network, assigned to an active account called " Anna Przybylska ". I have reduced the analysis to the interpretation of images, signs and photographs to show how these contents (representations of death) influence the way Facebook experiences them. This analysis was used to find the answer to the question: How and to what extent Facebook allows Internet users to experience (through the interpretation of someone else's death and accompanying images) mourning. The text takes the form of research investigations combined with multi-faceted considerations about death in contemporary culture, in particular manifested by mass communication.

Basińska, A., Łuczak, M. J. (2014). Konstrukcja sieci społecznych. Komunikacja w nowych mediach na przykładzie forum internetowego. W: J. Bierówka, K. Pokorna-Ignatowicz (red.), Media – kultura popularna – polityka. Wzajemne oddziaływania i nowe zjawiska (ss. 181-198). Kraków: AFM

The main aim of this paper is an analysis of the construction of social networks based on chosen discussion forums on the Internet. The key issues are: social networks' character, participant/users motivation, communication rules and permanence of these networks. Methodology: In this research we used qualitative methodology (qualitative content analysis of users statements). The character of networks was described by statements of users constructing and reconstructing social networks on the Internet. Results: This research strategy enables treating our paper as part of discussion about the changes of form and character of social relations in our times. These changes are a result of slackening of traditional ties according to B. Wellman. Besides these changes are also a result of developing the network society referring to the concept by M. Castells, in which communication forms and also character of interpersonal ties are determined by information technology.

Korzystanie z cyfrowych rozwiązań na przestrzeni ostatnich lat stało się codziennym rytuałem dla wielu osób. Nowe e-usługi przenoszą część aktywności ludzkiej ze świata realnego w wirtualną przestrzeń. Od kilkunastu lat możemy zatem zaobserwować wydłużenie czasu spędzanego w cyfrowej przestrzeni. Fakt ten akcelerowany jest przez coraz szybsze łącza internetowe i wydajniejsze komputery oraz o wiele atrakcyjniejszą paletę e-usług niż chociażby dekadę wstecz. Zjawisko przetransponowania części codziennych aktywności z realnej przestrzeni w wirtualną sferę dotyczy w szczególności pokolenia cyfrowych autochtonów, dla których internet staje się „tradycyjnym” obszarem socjalizacji oraz narzędziem realizacji własnych potrzeb. Niniejszy artykuł jest próbą określenia w jaki sposób definiowane i postrzegane jest zjawisko uzależnienia od nowych mediów w pryzmacie specyfiki użytkowania mediów sieciowych przez adolescentów. W tekście odwołano się do polskich i zagranicznych wyników badań ukazujących charakterystykę niekontrolowanego użytkowania nowych mediów. Całość rozważań zakończona jest propozycją działań terapeutycznych bazujących na modelu behawioralno-kognitywnym, służącym rozwiązywaniu problemu pozbawienia samokontroli nad czasem i częstotliwością użytkowania internetu.

W rewolucyjnie zmieniającej się rzeczywistości medialnej tworzą się nowe gatunki – choć jeszcze niewyczerpująco opisane w literaturze naukowej, to przecież obecne. Szczególnie efemeryczny i rewolucyjny wymiar mają gatunki audiowizualne w serwisie YouTube, na przykład pranki, vlogi i haule (i wiele innych). Dokonałam krótkiej charakterystyki wybranych z nich i stworzyłam wstępną ich typologię, opierając się na schematach treściowo-formalnych, jakie zauważam w filmach polskojęzycznych i anglojęzycznych.

Media researchers have been interested in the problem of media convergence since the 1980s. But the huge wave of publications, conferences and discussions about media convergence began just after the publication of Henry Jenkins’ book Convergence Culture. Where old and new media collide. It brought questions about the realm of the concept, typologies and previous research. The aim of this text is to answer the questions: What is media convergence and what types of convergence could we specify in media studies? Before the presentation of the various contexts and dimensions of media convergence, some sources and the history of the concept will be presented as well as outcomes of recent media convergence research.

Nowe media, portale społecznościowe i inne tego typu komunikatory stały się w naszych czasach nie tylko instrumentami komunikacji, ale także areopagami, środowiskami życia i działania wielu ludzi, zwłaszcza młodych. Celem tekstu jest próba oceny etycznej różnych nowych form komunikacji elektronicznej z punktu widzenia etyki katolickiej, w kontekście wychowania dzieci i młodzieży. W tekście są omówione niektóre problemy etyczne użytkowników mediów społecznościowych oraz ich konsekwencje dla relacji międzyludzkich. Analizowane są najnowsze badania naukowe oraz teksty katolickiej nauki społecznej. Przywołane są poglądy współczesnych myślicieli, na czele z Maurizio Ferraris, który snuje rozważania na temat etyki nowych mediów, stawiając kontrowersyjne pytanie: czy iPad ma duszę?

In our time, new media, social networks, and other such messengers have become not only instruments of communication, but also Areopagus, the environments of life and activities of many people, especially young people. The purpose of the text is an attempt to ethically evaluate various new forms of electronic communication in the light of Catholic ethics and in the context of education of children and youth. The text discusses some ethical problems of social media users and their consequences for interpersonal relationships. The latest scientific research and texts of Catholic social science are analyzed. The views of modern thinkers are cited, including Maurizio Ferraris, who deliberates on the ethics of new media, raising the controversial question: does the iPad have a soul?

Biorąc pod uwagę zwiększone wykorzystanie technologii multimedialnych
w muzeach, istnieje silna potrzeba lepszego zrozumienia, w jaki sposób innowacje
technologiczne wspierają misję muzeum i kształtują doświadczenia
zwiedzających. Jak możemy poszerzyć perspektywę badań sposobów
używania technologii w muzeach oraz wzajemnego wpływu środowiska
technologicznego i sektora dziedzictwa kulturowego? Ram konceptualnych
dostarczyć może postfenomenologia – współczesny nurt filozofii
technologii skoncentrowany przede wszystkim na doświadczeniach technologicznych. W artykule chciałabym przedstawić założenia modelu badaniatechnologicznych doświadczeń zwiedzających oraz wstępne wyniki badań opartych na tym modelu. Materiałem, którym się posłużę, będą badania doświadczenia ekranów multimedialnych w Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie, które przeprowadziłam w 2020 roku.

Autor charakteryzuje w swoim artykule kolejno pojęcie nowych mediów, sztuki nowych mediów, oraz sztuki cybernetycznej, która jest tu postrzegana jako historycznie pierwsza postać sztuki nowych mediów, posiadająca zarazem liczne kontynuacje we współczesności. Pojęcie nowych mediów autor ujmuje nie poprzez ulokowane go na linii czasu lecz jako paradygmatyczny zespół właściwości, z których nowe media korzystają. Najważniejsze z nich, to techniczny charakter, reprezentacja numeryczna, wirtualność, modularność, automatyzacja, wariacyjność, telekomunikacyjność, telematyczność, autonomiczność, cyfrowość, interaktywność, hipertekstualność, wirtualność, informacyjność, sieciowość, nielinearność i orientacja przestrzenna, nawigacyjność, strukturalne otwarcie, hybrydyczność, interfejs, konwergencja. W analogiczny sposób charakteryzowane jest tu pojęcie sztuki nowych mediów. W tym wypadku, z kolei, najważniejszymi paradygmatycznymi właściwościami okazują się techniczny i elektroniczny charakter, cyfrowość, interaktywność i sieciowość. Liczne wyodrębnione przez autora sztuki nowych mediów w zróżnicowany sposób konfigurują wskazane właściwości, łącząc je innymi, niespecyficznymi dla nowych mediów, budując w ten sposób złożony krajobraz sztuk nowomedialnych.

Praca skupia się na polskiej edycji show 'Rolnik szuka żony' (trzy pierwsze edycje) oraz jaki wizerunek wsi i jej mieszkańców prezentuje program. Autorka zastanawia się nad ogromną popularnością programu w kontekście znaczenia wsi dla kultury polskiej.

Prezentowana publikacja jest pierwszą w Polsce książką w całości poświęconą zjawisku humanistyki cyfrowej. Jest ona owocem konferencji naukowej “Zwrot cyfrowy w humanistyce” zorganizowanej przez Instytut Kulturoznawstwa UMCS i UCZNiKO UMCS.

Nurt humanistyki cyfrowej jest obecnie dynamicznie rozwijajacym się polem badawczym. Koncepcja ta zrodziła się z idei połączenia refleksji humanistycznej z nowymi narzędziami cyfrowymi (komputer, Internet, GPS i inne), które wykorzystywane są zarówno do usprawnienia tradycyjnych badań, przetwarzania, wizualizowania, prezentowania i popularyzowania wyników badań naukowych, ale również kreują swoje własne metody i perspektywy badawcze (m.in.: analityka kulturowa, nowa nauka sieci, software studies, analiza big data).

The aim of the conducted research is to illustrate the problem of language globalization on the example of a new medium, which is YouTube. The article investigated the issue of passing linguistic structures and lexemes from English to Polish.
Keywords: linguistic globalization, borrowings, audiovisual genres, new media, YouTube.

Celem artykułu jest prezentacja metod lobbingowych: od klasycznych, bezpośrednich, opartych na kontaktach face-to-face do tych wykorzystująych nowe technologie informacyjne i komunikacyjne, nazywanych w literaturze cyberlobbingiem, e-lobbingiem lub lobbingiem on line.
Przyticzone zostały definicje zjawiska, autorka zastanawia się  nad czynnikami, które wpłynęły na rozwój tej formy wywierania wpływu. Postawiono następujące problemy badawcze: czy cyberlobbing może przyczynić się do redefinicji interesu wspólnego, czy ceberlobbing może wyprzeć metody klasyczne?

""Along with the development and widespread access to mobile technologies - smartphones, tablets, notebooks, GPS, Wi-Fi, RFID technologies as well as the growing number and diversity of media located in the city, such as urban screens and façades, interactive billboards and installations, media users’ relationships with urban spaces has become more sophisticated. Converging media spaces emerge from the complex relations between devices, content, as well as business and users’ daily activities in urban spaces. These spaces conceptualized as processes or rather events based on users’ experiences allow to indicate the emerging multiplied loci. Converging media spaces emerge  in multilaterally mediatized cities and mobile media urbanization – of which the interactive maps are the best example. All of these processes take place in the context of blurring boundaries and the merging of daily activities. The analyzes presented below was based on materials gathered in New York City in November 2010 by the researcher as a foreign observer and were supplemented by materials from different internet sources collected after the visit (articles, films, photos). The analysis includes the characteristics of physical (material), virtual (digital), and augmented spaces. Furthermore, it pays attention to the meaning of emerging in-betweens. The cultural implications of widgets, switching  and overlaying are also introduced.
Keywords
new media, urban media, media convergence, media space""

Konwergujące przestrzenie medialne : wprowadzenie do wyłaniającego się pola badawczego

Wraz z rozwojem i upowszechnieniem dostępu do technologii mobilnych: smartfonów, tabletów, notebooków, GPS, Wi-Fi, RFID, jak i rosnącą rolą wielu zróżnicowanych mediów zlokalizowanych w mieście, jak ekrany miejskie, fasady, interaktywne billboardy, instalacje, relacje użytkowników mediów z przestrzeniami miejskimi stały się bardziej wyszukane. Konwergujące przestrzenie medialne wyłaniają się ze złożonych relacji między mobilnymi urządzeniami, zawartością mediów, jak i instytucjami komercyjnymi oraz codziennymi aktywnościami użytkowników w przestrzeni miejskiej. Przestrzenie te, konceptualizowane jako procesy lub raczej wydarzenia oparte na doświadczeniach użytkowników, pozwalają wskazać wyłaniające się „miejsca zwielokrotnione". Konwergujące przestrzenie miejskie wyłaniają się z wielostronnie mediatyzowanych miast i urbanizacji mediów mobilnych, a ich najlepszym przykładem są interaktywne mapy. Wszystkie procesy zachodzą w kontekście zacierania granic i łączenia codziennych aktywności. Prezentowane w artykule analizy zostały oparte na materiałach pozyskanych przez badacza jako zewnętrznego obserwatora w Nowym Jorku w listopadzie 2010 roku i zostały następnie uzupełnione materiałami pochodzącymi z różnych źródeł internetowych (artykułów, filmów, zdjęć). Analizy zawierają charakterystykę fizycznych (materialnych) i wirtualnych (cyfrowych) przestrzeni. Ponadto zwracają uwagę na znaczenie wyłaniających się „elementów pomiędzy" (in-betweens). Ponadto wprowadzono koncepcje „kultury widżetu", „przełączania" i „nakładania".

Nobel laureate Niko Tinbergen coined the term ‘supernormal stimulus’ after discovering that birds who lay small, pale blue eggs speckled with grey prefer to sit on larger, bright blue eggs with black polka-dots. He found that he could exaggerate the key qualities of any natural stimulus to produce a stronger reaction yet--be it nurturance, courtship, fear or aggression.
    Animals encounter supernormal stimuli mostly when experimenters build them.  Humans can generate their own and media are awash with them: friendly smiling faces more consistently welcoming than ones own friends, animated cartoon characters with wider eyes than any real child’s, seductive bodies exceeding any proportions found in nature, and a huge array of supernatural menaces.
    This chapter examines film, television, spectator sports, video games, and social websites as well as more traditional media such as print and musical performance in terms of the concept of supernormal stimuli.

Niniejsza praca licencjacka została zainspirowana stale rosnącą popularnością Internetu jako środowiska upowszechniania i tworzenia sztuki. Praca składa się z dwóch rozdziałów teoretycznych, rozdziału metodologicznego oraz rozdziału poświęconego badaniom własnym. Do pracy dołączony jest również arkusz ankiety. Pierwszy rozdział poświęcony jest rozważaniom na temat Internetu. W rozdziale opisane zostały cechy Sieci jako nowego, wirtualnego środowiska, które mogą mieć znaczący wpływ na upowszechnianie oraz tworzenie sztuki. Poruszono również kwestie narzędzi internetowych, przeznaczonych stricte do tworzenia sztuki oraz scharakteryzowano konkretne serwisy internetowe jako strony umożliwiające upowszechnianie amatorsko tworzonej sztuki. Drugi rozdział pracy traktuje o rozwoju uzdolnień artystycznych młodzieży. W rozdziale tym opisane zostały różne czynniki wpływające na proces rozwoju artystycznego. Przytoczono również najważniejsze podejścia do kwestii zdolności i uzdolnień, różne definicje tych pojęć oraz stanowiska wybranych badaczy. Trzeci rozdział pracy to rozdział metodologiczny. W rozdziale tym zdefiniowano pojęcia celu i przedmiotu badań, problemów badawczych, metod, technik i narzędzi badawczych oraz zakresu i organizacji badania. Czwarty rozdział to część pracy poświęcona analizie i interpretacji badania własnego. Celem badania realizowanego na potrzeby pracy było ustalenie motywacji młodzieży w wyborze Internetu jako przestrzeni doświadczania i tworzenia sztuki. Badania miały charakter empiryczny i jakościowy i zostały przeprowadzone metodą ankiety. W tym rozdziale pracy przedstawiono wyniki ankiety w postaci wykresów wraz z dokładnymi danymi liczbowymi oraz interpretacją. Na końcu rozdziału przedstawiono wnioski wynikające z przeprowadzonego badania.

Dlaczego na kartach współczesnych opracowań z zakresu historii fotografii tak mało czytamy na temat kobiet-fotografek? Jak wygląda pozycja kobiet w świecie współczesnego polskiego fotoreportażu? Czy potrafimy przywołać przykłady fotograficznych interwencji, które dokonały destabilizacji patriarchalnego uniwersalizmu i obnażały wizualne klisze związane z wizerunkami kobiet w kulturze? O wielu zagadnieniach związanych z tematem "fotografia a kobiety" na łamach redagowanego przeze mnie merytorycznie (gościnnie) czasopisma "gazeta-fotograficzna.org"

Powstające po roku 2000 pierwsze serwisy społecznościowe zmieniły sposób postrzegania komunikacji i niemal natychmiast samą komunikację. Transformacji uległy wszystkie typy komunikowania, od interpersonalnego począwszy, na masowym skończywszy. To, co stało się początkowo udziałem użytkowników rozmawiających za pośrednictwem Sieci, wymieniających poglądy, dostarczających sobie dzięki niej rozrywki, zaczęło rzutować na media instytucje: telewizję, radio, prasę, wreszcie na cały trójelementowy system medialny, w którym w pewnym momencie pojawił się czwarty, zmieniający go komponent – Internet, a potem w wyniku kolejnych transformacji powstało nowe środowisko komunikacyjne – macierz nowych mediów. Współtworzona przez media 2.0 i 3.0, zaczęła ona przejmować funkcje pierwotnie trójelementowego systemu, tak że wkrótce oczywiste stało się, że bez niej jakiekolwiek komunikowanie nie będzie efektywne. W szczególności przyczynili się do tego twórcy mikromediów społecznościowych, natywnych, mobilnych aplikacji, lepiej, gdyż efektywniej angażujących uwagę użytkowników niż dysponenci mediów tradycyjnych. To wydarzenie, a raczej wydarzenia, układające się w ciąg oznaczany datami pojawiających się kolejnych wirtualnych mediów 3.0 zmusiło tradycyjnych nadawców do próby konwergentnej instrumentalizacji „nowinek”. Niniejsze teoretyczne opracowanie dotyczy tego, jak odnoszono się do niej, jakie taktyki dostosowawcze postanowiono zastosować i jakie były (i są) efekty konsumowania potencjału mikromediów społecznościowych.