Anti ÜTopya

Türk Romanında Ütopya adlı çalışmamın giriş kısmında, ütopyanın ne olduğundan, anti-ütopyadan, dünya edebiyatında ve Türk edebiyatındaki ütopik eserlerden bahsettikten sonra, inceleme amacım  olan eserleri ütopik roman kavramı açısından ele aldım.

Distopya kelimesi ilk defa İngiliz John Stuart Mill tarafından 19. yüzyılın başında kullanıldı. Kendisi devlet memuru ve filozoftu. Yalnız kelime kökeni bu yıllarda çıksa da ilk distopik öğeler mitoloji ile baş gösterdi. Uranus yeni doğan çocuklarının hepsini eşi ve annesi Gaia’nın karnına geri iterek yeni gelen potansiyel “baş tanrılar”ın doğmasına izin vermedi. Buna sinirlenen Gaia ise türlü hilelere başvurarak oğlu Kronos’a eşinin hayalarını kestirdi. George Orwell’ın da 1984’teki “… Kimse devrimi korumak için diktatörlük kurmaz; diktatörlük kurmak için devrim yapar.” sözüne paralel olarak Kronos da kendi çocuklarını yedi. Saltanatın yahut kötülüğün isim değiştirdiğini görüyoruz bu gibi örneklerde, ama asla yok olmuyor. Aynı enerjinin korunum yasası gibi, hep vardı. Hep el değiştiriyor. Bu dosyada savaşların, yaşamın içindeki distopyaların sanatçıyı nasıl etkilediğini, sanata yansımalarını çok kısa bir biçimde inceleyeceğiz.

Çoğu zaman hedef kitlesine kusursuz bir dünya tasarımı vadeden reklamlar, her zaman onlara kendilerini özel hissettirerek ulaşmayabilir. Reklamın ütopik dünyasına meydan okuyan distopik (anti-ütopik) söylem ile hazırlanmış reklamlar, korku çekiciliğinden faydalanarak bizleri satın almaya yönlendirebilir. Bu çalışma distopik izlek ile oluşturulmuş 3 adet reklamın göstergebilimsel incelemesini gerçekleştirmiştir ve bu tür reklamlarda ürünün bir tür kurtarıcı olarak konumlandırıldığını ortaya koymaya çalışmıştır.

A General Examination About Utopia

Beş kısımlı bu çalışma, ütopya kavramı ve konusu üzerine genel bir inceleme yapmayı amaçlamaktadır. İlk kısımda ütopya kavramının ortaya çıkışına ve etimolojisine bakılmakta; ikinci kısımda kavramın Thomas More’daki ve günümüzdeki tanımı üzerinde durulmaktadır. Ütopyanın tarihi bir sonraki kısmın konusudur. Ütopyanın türlerine değindikten sonra, ütopyanın ve ütopyacılığın eleştirisi ve değeri ortaya konulmaya çalışılmaktadır. ‘Kakotopya’, ‘distopya’ ve ‘karşı-ütopya’ya kısaca değinmekle birlikte, çalışmamız temel olarak ‘ütopya’ üzerinde yoğunlaşmıştır. Bundan dolayı ‘ütopya’ ile bağlantısı olan ‘heterotopia’ ve diğer kavramlar çalışmanın dışında bırakılmıştır. Ayrıca sadece yazılı ütopyalar incelemeye alınmıştır. Görsel ütopyalar (film, çizgi film, çizgi-roman vd.) bu çalışmaya dâhil edilmemiştir.

"-Abstract-
Organizations are built up with the assumption of existing forever. This foundational premise brings the idea of control and order, particularly with the narrative of management. Hence, management is presented as a panacea of all external and internal chaotic problems as a sort of utopian ideal and narrative in order to provide order and development. This supposedly reality based utopian fiction of orderly organization cause a dream-like state that misses the continuous flux of the reality. Hence, in this study, we use dystopia as a base in order to catch the reality of chaos and the narrative of inherent entropy of organizations. Depending upon discussions on science fiction in popular culture products and their reflections in the organization studies, we argue that, the chaotic depiction of future provides a metaphorical narrative. Particularly, by taking Warhammer Universe as a dystopian case, we demonstrate that the inherent entropy of organizations is a vital part of their existence, not just a mere annoyance that can simply be dealt with."