Elginism

The Elgin Marbles, nowadays known as the Parthenon Sculptures, are arguably the most controversial art collection in the world. It was exactly 200 years ago, in 1816, that the British Museum acquired the Elgin Marbles from lord Elgin, former ambassador to the Sublime Porte in Constantinople. The story behind Elgin's acquisition of the "Elgin Marbles" and the collection's path to England were paved with a series of (un)fortunate events. It vividly depicts the response from the contemporary public and the question of the legality of Elgin's actions. The Greek repatriation request for the Elgin Marbles is discussed within a larger context, as the author puts a spotlight on the so-called universal museums and the patronizing attempts of the large museums to avoid any sincere discussion about the repatriation requests.

Esej opublikowany w tematycznym numerze kwartalnika Bliza (poświęconym "wojnom kulturowym") podejmuje dyskusję o kulturowym wandalizmie w kontekście sporów dotyczących dzieł sztuki wywiezionych (kupionych, wyłudzonych, zrabowanych) do Europy z byłych kolonii, a szczególnie egipskich i greckich roszczeń rewindykacyjnych wobec Muzeum Brytyjskiego. Egipcjanie żądają zwrotu Kamienia z Rosetty (Rosetta Stone), Grecy chcą odzyskać Marmury Partenońskie, wywiezione przez Elgina z ateńskiego Akropolu. Wojna o te ostatnie ciągnie się od lat, ale negocjacje związane z brexitem i decyzje podejmowane przez inne muzea w podobnych sprawach wydają się zwiększać szanse na rozwiązanie korzystne dla Grecji. Autor zastanawia się nad najbardziej możliwymi scenariuszami na przyszłość, waży argumenty zarówno zwolenników, jak przeciwników zwracania dzieł sztuki krajom, z których je wywieziono, oraz stawia pytania, na przykład takie, czy przemianowanie nazwy British Museum na Powszechne Muzeum Wandalizmu Kulturowego mogłoby coś w tej sprawie zmienić.