Antik Çağ

Tarihin en eski dönemlerinden itibaren insanların hayatlarına devam edebilmeleri için bulundukları coğrafya ve etraflarındaki diğer toplumlar hakkında bilgi sahibi olmaları gerekmiştir. Bu durum her dönemde önemini korumuş; zamana, coğrafyaya ve insan ilişkilerine bağlı olarak değişimler göstermiştir. İnsanların avcı-toplayıcı durumdan yerleşik hayata geçmesiyle insan ilişkileri daha karmaşık bir hale gelmiştir. Köylerin kurulması ve Mezopotamya'da şehir beyliklerinin ortaya çıkmasıyla komşu şehirler arasında ilk çatışmalar da vuku bulmuştur. Yerel krallar kendi güvenliklerini sağlamak için hem kendi yönetimleri altındaki insanlar hakkında hem de diğer komşu şehir devletleri hakkında daha fazla bilgiye sahip olmak istemişler, bu isteğin doğal sonucu olarak da düşmanları hakkında bilgi elde etmek için çeşitli yöntemler geliştirmişlerdir. Eski Babil Çağı Kralları, yazılı kaynaklardan öğrendiğimiz kadarıyla; büyükelçiler, haberciler, muhbirler ve casuslar aracılığıyla istihbarat faaliyetlerinde bulunmuşlardır. ABSTRACT From the earliest periods of history, to allow people to continue their lives they had to be people knowledgeable about their geography and other communities around. This situation is important in every period; it has shown changes depending on time, geography and human relations. Human relationships have become more complicated when people have settled after the hunter-gatherer situation. With the establishment of the villagers and the emergence of city principalities in Mesopotamia, the first conflicts occurred in neighboring cities. In order to ensure their own security, the local kings wanted to have more information about people under their rule and about other neighboring city giants, and as a natural result, they developed various methods to obtain information about their enemies. The Old Babylonian Kings were engaged in intelligence activities through ambassadors, journalists, informers and spies.

Bu çalışmanın amacı; belirli spor branşlarını (futbol, hokey, güreş, kayak, okçuluk, atletizm, eskrim ve cirit) yansıtan antik dönem spor figürlerinin farklı alanlardaki lisans öğrencileri (arkeoloji, güzel sanatlar, spor bilimleri) tarafından nasıl algılandığının araştırılmasıdır. Ayrıca araştırma, çevrim içi ve basılı kaynakların incelenmesi ile antik dönem spor figürlerin yorumlanmasına yöneliktir. Araştırmaya arkeoloji, güzel sanatlar ve spor bilimleri alanından olmak üzere 122 erkek, 87 kadın toplamda 209 öğrenci dahil edilmiştir. Araştırmada, bazı antik dönem spor figürleri hakkında öğrenci görüşlerine başvurulmuştur.
Antik döneme ait ve futbol sporunu tasvir eden figür hakkında kadınların (%43,7) spor ve eğlenceye yönelik görüşleri, erkeklerden (%25,4) yüksek iken erkeklerin (%63,1) hem spor hemde savaş amaçlı olarak görüşleri, kadın öğrencilerden (%47,13) daha yüksektir. Yine futbolun popülerliği hakkındaki görüşlerde kadın öğrencilerin, günümüzde popüler bir spor (%71,3) ifadelerinde erkeklerden (%55,7) daha yüksek ortalaması olduğu sonucuna varılmıştır. Cirit’in popüler olmadığını düşünün güzel sanatlarda öğrenim gören öğrencilerin (%84,3) arkeoloji öğrencilerinden (%57,1) daha yüksek ortalamaya sahiptir. Eskrimi tasvir eden Antik dönem spor figürünün, Türk kültür özelliklerini yansıtmasında ki öğrenci görüşlerinde spor bilimlerinde okuyan öğrencilerin (%73,9), güzel sanatlar (%57,1) ve arkeoloji öğrencilerine (%47,1) göre daha yüksek ortalamaya bulunmuştur.
Sonuç olarak; Antik dönem kabartmaları hakkında, öğrenci görüşlerinin birbirine benzer algı taşıdıkları sonucuna varılmıştır.

Romalılar, Antik Çağ'daki en geniş ve en etkileyici imparatorluklardan birini oluşturmuşlardı. En güçlü olduğu dönemde sınırları, kuzeybatıdaki İngiltere'den, Mezopotamya'daki Dicle nehrine kadar uzanmakta ve Kuzey Afrika'nın, Ön Asya'nın ve Avrupa'nın büyük bir bölümünü içinde barındırmaktaydı. En önemlisi de, İmparatorluk ikiye ayrılıp, Doğu'daki büyük İmparatorluğun (Bizans) ömrü sayılmazsa bile, 1000 yıldan fazla bir süre ayakta kalmasıdır. Tüm bu geniş topraklarda, siyasi hâkimiyetlerini sağlamalarının yanında, MÖ. 4. yüzyıldan itibaren Hristiyanlığın, imparatorluğun resmi dini olduğunun kabul edilmesi ile birlikte bu din, imparatorluğun en uzak topraklarına bile yayılmıştır. Ayrıca Romalılar, tüm bu topraklara, sonraki gelecek nesillerin de kullandıkları, kanunlarını ve yaşayış düzenlerini de aşılamışlardır. Konuştukları Latince ise, sonradan göçlerle gelen barbar kavimlerin ve sonraki modern Avrupa halklarının konuştukları Fransızca, İtalyanca ve İspanyolca gibi diller üzerinde çok geniş tesirler bırakmıştır. Romalılar, özellikle Devlet idaresi, yönetim, askeri organizasyon ve mühendislik alanlarında bilgili ve teşkilatlıydılar. Bu özelliklerine destek olarak eğitimli ve sıkı disipline sahip askeri birlikleri ve güçlü bürokrasileri ile bu kadar geniş topraklar üzerinde uzun bir süre hâkimiyet kurabilmişlerdir. Buna rağmen Romalıların, diğer entelektüel olgular konusunda bu kadar öncü ve etkili oldukları görülmez. Romalıların ortaya koydukları sanat eserleri, edebî yapıları, felsefi düşünceleri ve hatta dinleri, çoğunlukla Yunanlardan gelmektedir. Roma Panteonu'ndaki tanrılar düzeni ve mitlerinin çoğu

Since the beginning of settled life, religious buildings have been built as the most magnificent, most aesthetic and impressive structures. On the other hand, they are equipped with decorative elements that include both decorative and iconographic meanings to emphasize the perceptual power of these sacred structures on society. One element that is used to strengthen the attractiveness of temples is color and paint applications.
It is already known from the information given by ancient sources that the temples are very colorful. In addition, archaeological evidence gives an idea about the multicolor of the temples, although they have reached a limited number of days. Due to natural conditions or deliberate damage, these coloration proofs, which cannot reach our day with their original appearances, have been considered in some researches and various suggestions have been made about the colorful appearance of the temples. Within the scope of this thesis, it is tried to analyze these paint applications, color preferences and rankings in the light of both the information in ancient sources and archaeological information.
The method of painting directly on stone, which is the subject of this study, will be examined throughout ancient Greek and Roman temples. İt is known the colors of these ancient temples, painted vertical lines are usually seen in blue, while horizontal lines in red. In addition, the methods and preferences used vary according to the developing and changing technological elements and trends.
The paint applications and color choices used in temple architecture help us to understand not only the relationship between the colors of ancient Greek and Roman civilizations, their technical skills and aesthetics, but also their relation to the religious identity of the temple.
Key Words: Polychromy, colour, painting, temple, stone architecture, antiquity

Perfume was an important material throughout history of human being which was used in ceremonies (marriage, death and religious) and for beauty, sexuality and health. Lots of unguent bottles were found in archaeological excavations. The aim of this paper is to study the perfumes in various cultures in ancient times. At the present day, the word "perfume" comes from the Latin words "per" and "fumus". We have only a few data from the prehistoric times but ancient texts describing the methods of production came from ancient Egypt and Mesopotamia. The perfumes were used mostly from the 7th century BC. onwards... Öz:  Tarih boyunca, kokulu yağlar/parfümler, insanların yaşamında önemli yer tutmuştur. Güzellik ve sağ-lıkla ilgili uygulamaların yanı sıra, evlilik, cenaze ve ibadet törenlerinde de kullanılmıştır. Arkeolojik kazılarda yerleşim alanlarında ve mezarlarda çok sayıda parfüm kabı ele geçmektedir. Bu çalışmadaki amaç, antik dönemde çeşitli kültürlerdeki parfüm üretimi, çeşitleri ve kullanımı konusunu incelemektir. Günümüzde kullanılan "parfüm" kelimesi, Latince "per" (içinden) ve "fumus" (koku) kelimelerinin bileşiminden oluşmaktadır Prehistorik dönemdeki parfüm ya da kokulu kremlerin kullanımıyla ilgili bilgilerimiz azdır. Mısır'da Eski Krallık zamanında ve Mezopotamya'daki eski metinlerde, çeşitli par-fümlerin üretimlerinden söz edilmektedir. MÖ 7. yüzyıldan itibaren artan parfüm üretimi, Hellenistik ve Roma İmparatorluk Dönemleri'nde daha da yaygınlaşmıştır.

Mitosları konu edinen ve ritüel anlatımları ile geleneksel bir öğreti sağlayan tragedyalar, temsilcileri Aiskhylos, Sophokles ve Euripides aracılığıyla, MÖ. 5. yüzyılda en olgun biçimine kavuşmuştur. Antik Yunan toplumu için eğitici ve arındırıcı bir araç olan tragedya, aynı yüzyılın sonunda yok olmuştur. Yunan pantheonuna ait tanrıların unvanlarını, hakimiyet alanlarını, insanlar ve kader ile ilişkilerini betimleyen tragedyalar, ritüellerin uygulanmalarına dair hususları, gerçekleşebileceği durumları ve türlerini belirterek, didaktik bir görev üstlenmişlerdir.

Karadeniz kıyıları eskiçağ halkları için önemli bir yaşam alanı olup çeşitli kültürlere ev sahipliği yapmıştır ve hala yapmaktadır. Bu halklardan Bithynler, Mariandynler, Kaukonlar, Henetler, Paphlagonlar, Amazonlar, Tibarenler, Khalybler, Mossynoikler üzerinde araştırmalar yaptım ve bu bilgileri derleyip bir bütün haline getirdim.

Aristoteles ; Antik Yunan felsefesinin ve dünya düşünce tarihinin en önemli düşünürlerinden biridir. Akılcı yaklaşımı ve bilimsel görüşleriyle felsefede gerçekçiliğin temsilcisi, mantık biliminin öncüsü olmuştur. Aristoteles, Poetika isimli notlarında; antik çağ tiyatrosundan, edebiyatın yansımalarından ve oyunculuğun gelişiminden bahsetmiş sinema tarihinde önemli bir katkısı olan tragedyalar üzerinde durmuştur.

Makedonyalı II. Philippos, MÖ 359’dan MÖ 336 yılına kadar hüküm sürdü. Bu süreçte, Makedonya Devleti’ni ileri bir seviyeye taşıdı. II. Philippos, Makedonya ordusunda devrim yaptı. Ordunun sayısını 10.000’den 24.000’e çıkardı ve süvarinin sayısını 600’den 3.500’e çıkardı. Daha sonra komşu bölgeleri işgal etti ve isyanları bastırdı. MÖ 336 yılında Aigai’de öldürüldü. Çalışmanın amacı, Makedonya Devleti’nin ilerlemesinde II. Philippos’un etkisini saptamaktır.
Bu çalışmada II. Philippos’un hayatı hakkında bilgi verildikten sonra ordusu ve seferleri, evlilikleri, Korinthos Anlaşması konularına değinildi. Makalenin sonunda, çalışma değerlendirilip bir sonuçla özetlendi.  ,

Abstract

Philippos II of Macedon, was the king of the Macedonia from 359 BC until 336 BC. Within this period, State of Macedonia took them to advanced next level. Philippos II who revolutionized the army of Macedonia. He increased the army size from 10.000 to 24.000 and the cavalry from 600 to 3.500. Afterwards, the king conquered neighboring territories and put down revolts. Philippos II, was murdered in 336 BC, at Aegae. The aim of the study is to determine the impacts of Philippos II on advance of Macedonia.
In this study, after it was informed about Philippos’s life, it was also mentioned about his army and his wars, his marriages, Korinthos Agreement. At the end of the article, the study was summerized with the result of assessment.

ÖZET Büyük İskender, antik dünyanın en büyük askeri dehalarından biri olarak düşünülür. O zamanlar keşfedilen dünyanın neredeyse yarısını ele geçirerek, sınırları Makedonya'dan Hindistan'a uzanan büyük bir imparatorluk kurdu. Sınırlarını genişletmek için giriştiği bütün savaşlardan zaferle çıkmıştı. Büyük İskender, bu başarısının büyük kısmını ordusuna borçluydu. Çalışmanın amacı Büyük İskender'in başarısında ordusunun etkisini saptamaktır. Bu çalışmada Büyük İskender'in hayatı hakkında bilgi verildikten sonra ordusu, ordugâhı, savaş taktiği konularına değinildi. Makalenin sonunda, çalışma değerlendirilip bir sonuçla özetlendi. ABSTRACT Alexander the Great, is accepted as one of the biggest military genius in antique world. Those days, by capturing nearly half of the world which is discovered, he established a great empire whose boundaries extended to India from Macedonia. Also, he managed successfully all the wars to expand the boundaries. Alexander the Great owed that achievement to his army. The aim of the study is to determine the impacts of his military on Alexander the Great's achivement. In this study, after it was informed about Alexander the Great's life, it was also mentioned about his army, the war tactic and his encampment. At the end of the article, the study was summarized with the result of assessment.

Tios Antik Kenti Zonguldak’ın Çaycuma İlçesine bağlı bir sahil beldesi olan Filyos’ta bulunmaktadır. M.Ö.7 yy ’da Tios adlı rahibin önderliğinde kurulan bir Miletos kolonisidir. Kent “Teieion” ve “Teion” adlarıyla da anılmaktadır. Kimmerler, Lidyalılar, Persler, Herakleia Pontike, Bithynia, Pontus Kralığı ve M.Ö. 70’te Roma egemenliği altına girer. Billaios Nehri’nin önemi, Tios limanının antik kente katkıları bu makalenin yanıtladığı diğer sorulardır. Kentte görülen yapılar arasında Orta Çağ Kilisesi ve Roma tapınağı, doğu tepesi, antik liman, sahil suru, tiyatro, hamam, su kemeri, tonozlu galeri, çeşitli mezarlar, kale tepesi yapıları yer almaktadır.

Abstract
Humanity, who has defined so many materials from antiquity to present, has appropriated these for their religion, language, and art by adopting symbols. Even though the symbols, which refer to these materials, have formally transformed through history, their leitmotivs remained unchanged. In the society it shaped, in order to be comprehensible, to differentiate itself and to disseminate knowledge humanity, in the its own belief system, have sanctified certain materials. Tree is one of these certain materials. Having been stylized as it gained divine prominence, tree emerged in Mesopotamia in 4000 BCE. and resurfaced again and again in Egypt, Sumer, Hittite and late Hittite, Assyria, Scythia, Urartu, Phrygia, Ancient Greece, in Aegean Civilizations, Seljuks of Rum, Judaism, Christianity, Islam and in current cultures. While having been named in some cultures as sacred tree and in others as tree of life, its divinity has persisted until today. The reason for this is the cultural continuity, which is a symptom of cross-cultural connectedness. This work aims at contributing to the studies in the field by focusing on the cross-cultural continuity of the underlying divinity of sacred tree or tree of life from antiquity to present in the context of cultural continuity.
Keywords: Cultural Continuity, Antiquity, Sacred Tree, Tree of Life.

Bu çalışmada öncelikle Paganizmin ezoterik ve inisiyatik kökenlerini analiz ettim, sonrasında Hristiyan ve Musevilik gibi iki önemli din üzerinde paganizm etkilerini inceledim ve akabinde Hristiyan ikonografisinin alt metinlerini yorumlayarak Paganizm'in Hristiyan teslisini nasıl oluşturduğuna ilişkin görüşlerimi paylaştım. Bunun yanında önemli bazı Yunan teologların ve felsefecilerin Paganizmden etkilenerek Kristolojiyi yani Hristiyanlığı yarattığını ispat etmeye çalıştım

Antik Çağ varlığı, geçmiş ve geleceği, hayat ve ölümü, dünya ve ahireti, ihtiyaç ve aşkı kuşatacak şekilde fıtrat kavramını o kadar güzel anlatmış ki; biz bu hakikati anlatan metinlerini tam anladığımızda; onların ilerici ve bizim gerici olduğumuzu görmüş oluruz. Maalesef, 4-5 bin yıllık o eski dil kaybolduğundan, biz onları ilkel ve geri kabul ederiz; kendimizi de ilerici ve gelişmiş biliriz.

Onların dili; misal, edebî tasvir, arketipal literatür demek olan mitoloji ile anlatım idi. Biz bu dili çoğunlukla bilmediğimizden o bilgilere hurafe gözüyle bakıyoruz. Ve başta Tevrat olmak üzere dinlerin dili de buna yakın olduğundan maalesef bugün için insanların çoğu, dinî bilgileri ya yanlış anlıyor veya hurafe olarak algılıyor. Mutlak manada varlıktan, hayattan, değerlerden kopuyor. Başsız ve dipsiz bir anarşizme düştüğünden normal hayvanlar kadar dahi hayatını, hedefine ve lezzetine vardıramıyor.

İşte size varlığı, hayatı, fıtratı anlatan mitolojik bir metin:

"Psykhe, bir Kralın üç kızının en küçüğü ve en güzeli imiş. Gerçekten o kadar güzel, o kadar alımlıymış ki, herkes Afrodit'i bırakmış, ona tapınmaya başlamış.

Afrodit mabedinin sunakları artık bomboş ve herkes hediyelerini Psykhe'ye götürüyormuş. Binaenaleyh aşk tanrıçası Afrodit küplere binmiş, kıskançlığından çatlıyormuş. İntikam almak için iş başa düşünce oğlu Eros'a gitmiş ve Psykhe'yi dünyanın en çirkin erkeğine âşık ederek Psykhe'ye cezasını vermesini istemiş.

Eros da annesinin isteğini yerine getirmek için hemen yola koyulmuş. Eros kim? Aşk tanrısı, Eros, Ares ve Aphrodit'in oğludur. Eros, annesi Afrodit gibi dünyaya güzellik ve neşe yayan, insanların gönüllerini aşk ateşi ile yakan, mutluluklarını veya bu şekilde sonlarını hazırlayan bir karakter. Sırtındaki bembeyaz kanatlarla uçarak dünyayı dolaşır geçtiği yerlere çiçek kokuları saçar, elindeki oklarla insanları kalplerinden vurur onları birbirlerine âşık edermiş.

Psykhe'yi bulduğunda, çok mağrur ve kimseye âşık olmamakla övünen bu genç kızı, dünyanın en çirkin, en kötü erkeğine âşık etmeye niyetliymiş ancak kalbini nişan alarak oku atmak üzereyken Psykhe'nin güzelliği aklını başından almış. Onu başkasına âşık etmek isterken kendisi âşık olmuş. Oku kullanmaya çalıştığında ise hedefini vuramamış. Bunun sonucunda Psykhe'i annesinin gazabından kurtarmak ve onunla birlikte olabilmek için bir plan hazırlamış ve tanrıların habercisi Hermes'den yardım istemiş. Psykhe'in annesi ise ertesi gece rüyasında tanrı Hermesi görmüş. Tanrı ona bir haber getirmiş, kızının kaderi bağlanmıştır demiş.

Samsatlı Lukianos'un yaşadığı çağlarda günümüzde yapılan yayınların belki de milyonda biri yayın yapılmamış olduğu halde Lukianos, insanoğlunun doğasında bulunan bazı kötü yönleri keşfetmiş olacak ki, tarih yazıcılığının temeli atıldığı o dönemlerde büyük bir öngörü ile duruma müdahale etmek istemiş ve “Tarih Nasıl Yazılmalı” adlı bir eser ortaya koymuştur. Bu yazımızda bu eseri irdeleyerek tarih metodolojisinin günümüze nasıl ulaştığını inceleyeceğiz.

The aim of study is to examine the burial costums in Buldan county of Denizli province laying emphasis on the day-to-day reflections from the ancient periods to present. In order to determine burial customs in Buldan, 40 questionnaires were conducted especially for individuals over 50 years old and the data were compared with the results of the studies done in other regions. Later on, we attempted to determine their daily interactions, which arrived at the present day with these data compared with ancient burial customs. In Buldan, burial customs; three pre-death, post-death post-mortem and post-mortem divisions. Today’s practice, such as the usage of the symbols profession groups, grave gifts, dropping money and the pots at the grave, dead food, among some examples that may be associated with the ancient periods in this study. Besides, it is understood that some of whichgraves in Buldan Cemetery are made by emulating tombs used in antiquity. It has been found that some of the tombs in the Buldan Cemetery closely resemble the tombs of the Hiearapolis Necropolis near Buldan. For example, in cist graves and sarcophagi in Buldan Cemetery, human remain skeletons were laid in dorsal position, and the bones had collected from family graves were put into the chamber tombs. The inevitable ending of death for all and the pain of separation from their love has given universal character to the customs gathered around death all over the world. In respect, there are often remarkable resemblances between the traditions, beliefs and practices of various societies that have great distinctions between them, both geographically and culturally.

Bu çalışmada, Neo-Elam siyasi tarihi ve Neo-Elam uygarlığı ortaya konulmuştur. Neo-Elam Devleti, Babil ile birlikte sürekli ittifak halinde Neo-Assur Devleti’nin faaliyetlerine karşı koymaya çalışarak MÖ 8. yüzyılın ortalarından MÖ 647/646 yılındaki Susa’nın yıkılmasına kadar Yakın Doğu’da önemli bir güç olarak kalmıştır. Susa’nın yıkılmasından sonra askeri ve siyasi etkinliğini önemli ölçüde kaybeden Neo-Elam Devleti, sanat başta olmak üzere, MÖ 539 yılına kadar sürecek olan bir “rönesans” dönemi yaşamıştır. MÖ 646-539 arası tarih, Elam ile Assur, Babil ve özellikle Pers kültürlerinin yoğun bir şekilde etkileşim halinde olduğu bir dönemdir.
Bu çalışmanın amacı, önemli ölçüde Mezopotamya kaynaklarına bağımlı olarak yazılan Neo-Elam siyasi tarihi ile büyük oranda maddi kültür kalıntılarıyla ortaya koyulan Neo-Elam uygarlığının çerçevesini çizmektir. Çalışmayı ele alırken, Mezopotamya yıllıkları (Neo-Assur ve Neo-Babil yıllıkları) ile Neo-Elam yazıtları, bunların yanında arkeolojik kazı raporları ile bölgedeki arkeologların çalışmaları esas alınmış, ek olarak modern literatür incelenmiştir. Ülkemizde Neo-Elam Devleti özelinde yapılmış çalışma olmamasından dolayı, bu tezin bu eksikliği gidermesi hedeflenmektedir. Çalışma, MÖ 1000-520 tarihlerini kapsamaktadır.

Grekçe χορός (khorós), Lat. Chorus kelimeleri “dans” anlamına gelmektedir. Türk Dil Kurumu tanımlamasına göre dans: “Müzik temposuna uyularak yapılan ve estetik değer taşıyan düzenli vücut hareketleri,” dir.  Antropolojik açıdan dans, bedenin ritmik hareketleridir; kişisel ve toplumsal olarak farklılıklar gösterebilir. Duyguları ifade biçimi olan bu hareketler dizisi, binlerce yıldır insanlar tarafında çeşitli amaçlarla uygulanmıştır.
Arkeoloji,  geçmişte yaşayan toplumlara ait kültürel varlıkları inceleyen bir bilim dalı olması nedeniyle her bilim dalıyla birlikte çalışmalar yürütmektedir. Türkiye’de dans ile ilgili olarak genellikle antropolojik ya da etnolojik araştırmaların yapıldığı, antik dönemdeki dans ile ilişkili olanların az sayıda olduğu dikkat çekmektedir. Bu nedenle, antik dönemde Ege toplumlarındaki dans örneklerini incelediğimiz bu çalışmanın, arkeoloji ve dans tarihine katkı yapması amaçlanmıştır.
Anadolu’da farklı yerler ve farklı zamanlarda çok çeşitli halklar yaşamış ve her topluluk birbirinden kültürel olarak etkilenmiştir. Müzik ve dansın tarihi, arkeolojik kanıtlarla desteklenmektedir. Epigrafik kaynakların yanı sıra, çeşitli pişmiş toprak kaplar, heykeltraşlık eserleri, duvar resimleri, mozaikler ve sikkelerde dans ile ilgili betimlemeler görülmektedir. Mitolojiye konu olan danslar, evlilik, cenaze, ibadet törenleri, tiyatro ve çeşitli yemekli şölenlerde uygulanmıştır.

The ancient Greek Word “χορός (khorós)” and Latin Word “chorus” are the meanings of “dance. According to Turkish Language Society dance is systematical and esthetical body movements with musical tempo. According to anthropology, dance is any kind of patterned rhytmical body movements and show varieties among the human and societies.  These body movement sequences have been performing thousands of years.
Arcaheology is the scientific study of human past. Archaeologists reconstruct past human lives, activities, and environments and interdisciplinary field with social and natural sciences. There are anthropological and ethnological studies about dance and a few studies about ancient dance in Turkey. This study is to aim to contribute the ancient dance researches of Aegean cultures. 
Different people lived in ancient Anatolia and the relationship between communities had cultural effects. Archaeological evidences support the history studies of music and dance.  Dancing scenes were depicted on arcaheological materials like pots,  sculptures, wall paintings mosaics and coins.  Dance was the subject of mythology and related with rituals of marriage, worhips, war, symposions, sports in ancient  Aegean cultures.

Lisans Tezi

Bu bitirme ödevinde çalışmamın ana konusu olan Perge tiyatrosunu, dünya ve Anadolu tiyatroları içinde önemli bir yere sahip Pamphylia tiyatrolarının incelenmesi doğrultusunda referans olarak alıp Pamphylia tiyatrolarının Küçük Asya, Yunan ve Roma dünyasındaki yeri irdelenecektir. Kaynakça ve araştırma çokluğu ile bağlantılı olarak Perge, Side ve Aspendos tiyatroları bu çalışmada daha ön planda tutulmuştur.

Abstract
Ancient Romans are known for their devotion to their laws and their formality. As a result of this the
punishments given to the crimes committed were very much valued. The punishments applied throughout the
Roman history, exhibited hardness and diversity. Besides, mostly there were different punishments for the same
crimes for different social strata. Although there were functioning judicial institutions in an orderly manner in
every city, the gap between the rich and the poor could also be seen in the Roman law. After a while, in spite of
improvements in the field of the equality of the judiciary, the death penalty which was given to certain criminals
in Rome, maintained its diversity and the rigidity.
Keywords: Roman Law, Death Penalties, Punishments in the Ancient Rome, Roman Legislation, Crucifixion