Father-Child

Patterns of interactional synchrony were compared in mother-child and father-child dyads during dyadic and triadic interactions. Forty-two dual-earner families from the French province of Québec, Canada, participated in the study with their 32 months-old child. Parent–child interactions were coded using a taxonomy including the social partners’ physical proximity, visual and body orientation, and dyadic involvement. Analyses show similar patterns of interactional synchrony in mother-child and father-child dyads in the dyadic context while father-child dyads presented less interactional synchrony than mother-child dyads when interacting in triad. Discussion focuses on the impact of the context and on the factors that could explain the changes in father-child patterns of interaction from one context to another.

Purpose: In many middle-class families in Turkey, mothers typically occupy a mediator role in father-child communications, meaning that messages between fathers and children (particularly regarding an important subject) are sent through mothers. This phenomenological study investigates Turkish father-child communication dynamics, the roles of mothers in this relationship, and the effects of mothers acting as mediators in communications between father and child.
Research Methods: This study used Interpretative Phenomenological Analyses to reveal the essence of the relationship of participants with their fathers and their shared experiences regarding the reflection of the mother’s role in the father-child relationship and common meanings that have been established. Employing a homogeneous sampling method, we

This study examines how parents' marital relations and the explicit and implicit messages conveyed by mothers to their children about their fathers affect father-child relationships. A homogeneous sampling method was used to select as the participants nine women and seven men, aged 18-20 (x = 18.88), all of whom were students in the Departments of Turkish Language (N=6), Mathematics (N=5), and Psychological Counseling at Marmara University in Istanbul, Turkey. The data were collected using the semi-structured, in-depth interviewing technique and were analyzed using Interpretative Phenomenology Analysis. This study identified three overarching themes as part of the analysis: (i) children's varying interpersonal boundary relationships with their parents, (ii) relationship issues in the parents' marriage which affect the father-child relationship, and (iii) inconsistency in the messages conveyed by mothers regarding the fathers. The findings are explained within the contexts of Turkish culture, family therapies, and the extent literature on fatherhood.

Parental emotion socialization is a dynamic process encompassing
moment‐to‐moment fluctuations in parents’ emotional displays and responsiveness. This study attempted to examine the within‐ and between‐individual variation in fathers’ emotional expressivity during a real‐time father–child interaction in Chinese families. Eighty‐five children
(Mage = 7.58 years, SD = 0.50 years, 47.1% boys) from east China and their biological fathers participated in the study. Fathers’ and children’s emotional expressivity were observed during a problem‐solving interaction task. Fathers’ beliefs about children’s negative emotions and fathers’ perceptions of their children’s emotion regulation ability were
assessed via self‐report questionnaires. Results showed that (1) At the within‐individual level, fathers’ and children’s emotional expressivity covariated with each other in concurrent intervals when controlling for their emotional expressivity in previous intervals; fathers’ emotional
expressivity gradually became less positive over time whereas children’s emotional expressivity did not change significantly over time; (2) At the between‐individual level, fathers’ perceptions of children’s emotion regulation accounted for the between‐individual variance in the dynamics of fathers’ emotional expressivity. These findings chart the dynamics of paternal emotion expressivity during father– child interactions and shed light on the relevant roles of children’s emotional expressivity and fathers’ emotion related beliefs and perceptions.

Wie stellen Väter Beziehungen zu ihren Kindern her und wie gestalten sie diese Beziehungen? Ausgehend von diesen Fragen stehen die Vorstellungen, Selbstbilder und normativen Orientierungen von Vätern im Vordergrund der Untersuchung. Dabei grenzt sich die Autorin ausdrücklich von Ansätzen ab, in denen die Vater-Kind-Beziehung vor allem im Vergleich zur Mutter-Kind-Beziehung thematisiert wird.

Rodzinę można nazwać małą naturalną grupą, składającą się głównie z małżonków oraz ich dzieci. Stanowi ona względnie trwałą całość, która na przestrzeni swego istnienia, podlega dynamicznym przekształceniom, związanym z biegiem życia jednostek ją tworzących. Interakcje między poszczególnymi członkami rodziny, oparte są na specjalnych, głębokich relacjach, których jakość kształtuje specyfikę funkcjonowania rodziny. Odwołując się do zasady cyrkularności, wprowadzonej przez Ludwika von Bertalanffy’ego w ramach ogólnej teorii systemów, należy wspomnieć, iż członkowie rodziny działają na siebie na zasadzie sprzężeń zwrotnych, w których zachowania osób wzajemnie się wzmacniają. Każda z osób ma w tym przypadku wpływ nie tylko na te interakcje, w których bezpośrednio uczestniczy, ale wpływa także w sposób pośredni - na interakcje między innymi osobami w obrębie systemu. Idąc tym tropem, można pokusić się o stwierdzenie, że rys myślenia, działania, odczuwania, czy też mówiąc szerzej - funkcjonowania danej jednostki, uzależniony jest od sygnałów płynących od pozostałych elementów – członków rodziny. Takie rozumienie obecnych w ramach systemu rodzinnego, wzajemnych zależności, stwarza potrzebę analizowania roli i znaczenia poszczególnych jego członków. Dostępna literatura dostarcza wielu doniesień na temat szeroko rozumianego macierzyństwa, ze szczególnym naciskiem na wymiar relacji matka – dziecko. Paradoksalnie, niewiele zaś uwagi poświęcono kwestii ojcostwa. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie i podkreślenie nieocenionej wagi ojca w procesie wychowania dziecka.