Haliç

İmparatorluklara başkent olmuş İstanbul, savunma ve ticaret açısından sahip olduğu doğal avantajlar sayesinde bir cazibe oluşturarak dikkati daima üzerine çekmiştir. Şehir olarak ilk kez yerleşim yeri olmasından bugüne kadar birbirinden çok farklı millet ve kültüre de kucak açmış, onların kendisine yenilikler katmasına imkân tanımıştır. Böylece biçim almış, eserler kuşanmış değişime uğramıştır. Şehre dair tarihi ve kültürel birikim hakkında bilgi sahibi olmak için hala pek çok araştırma yapılmaktadır. Enformasyonun günümüze göre çok daha yavaş dağıldığı geçmiş çağlarda seyyahların tuttuğu notlarla gördükleri yerler hakkında verdiği bilgiler ilgi çekici olmuştur. İstanbul’un geçmişinde farklı dönemlerdeki günlük yaşama, iklim ve mimari hakkındaki bilgilere, kentte yaşayanların kültürel tavırlarına dair detaylara erişmek için bugün de seyahatnameler önemli bir başvuru kaynağı olmuştur. Günümüze ulaşan ve dilimize çevrilen seyahatnameler incelendiğinde sübjektif yorumlara rastlamakla birlikte şehir hakkında genel bilgi edinme şansı da bulunmaktadır. Farklı amaçlarla İstanbul’a yolu düşen seyyahların şahsi ilgi alanları doğrultusunda gözlemlerini aktarmaları birbirinden farklı hususlarda nitelikli bilgi edinilmesi açısından da bir fırsat doğurmaktadır. Bazı gezginlerin notlarını çizimleri ile desteklemesi ise ziyaretin gerçekleştiği döneme ait görsel bir hafıza oluşturmaktadır. Merakın harekete geçirdiği bir serüven, Hac yolunda bir uğrak noktası ya da mesleki bir görevin icra edilmesi gibi farklı sebeplere dayanan seyahatler günümüze ışık tutan bilgilere erişilmesine vesile olmuştur. Bu çalışma İstanbul’a yolu düşen ve şehre dair bilgiler aktaran seyyahların gözünden yeni bir perspektif açmayı, şehri söz konusu notlar üzerinden değerlendirmeyi amaçlamaktadır. İstanbul’un Roma İmparatorluğu egemenliğine girmeden önce henüz Byzantion ismi ile bilindiği yıllardan günümüze ulaşan Strabon’a (d. MÖ 63,64-ö. MS 23) ait notlarla çalışmaya başlanmıştır. 1924 yılında şehirde bulunan ünlü yazar E. Hemingway’e (d.1869-ö.1961) kadar pek çok farklı dönemde ele alınmış seyahatnameye kronolojik olarak yer verilmiştir. Bu doğrultuda şehrin geçmişten bugüne yaşadığı değişimi de zamana bağlı olarak gözlemleme fırsatı sunan bir yelpaze oluşturulması amaçlanmıştır.

Purpose This text intends to discuss the outcome of the graduate design studio titled 'hydrophilic structures'. Studio research is organized on two primary axis; revealing the potentials of floating spaces as an extension of public spaces on one hand, and digital design and fabrication technologies for prototyping on the other. Concepts such as floating structures, water interaction and public space may initially refer to human utilization however, non-human living organisms are critical for their decisive role on the qualities of the water and the urban environment. Design/Methodology/Approach Design of floating structures and water interaction had been a niche inside the traditional culture and practice of architectural design, whereas design and production skills in connection with water had historically developed mostly in the field of engineering and transportation. Floating structures and their potential for unconventional spatial experiences have recently engaged in the focus of contemporary design culture, mainly due to the increasing density and lack of public spaces on the land. Findings The proposal, designed through computational tools and fabricated through robotic technology, concentrates on various ways of interaction with water and acknowledge research on the spatial requirements for the birds, as the users of space. Research Limitations/Implications Fabrication of the floating prototype is assumed as a primary target for its observation potential enabling an original discussion of the design parameters for bird species. Limitations of the existing fabrication tools and sustainability of the practically available materials were assumed to be out of the scope of this study. Social/Practical Implications Design-research presented here covers principal case-studies of floating spaces, the buoyancy principles, material tests and essential variables of ecological dynamics in Haliç as a general framework. Originality/Value The subsequent prototype serves for a specific bird population utilizing Haliç as a part of their life cycle, rather than human utilization.

Activation of Silahtarağa Power Plant (SSP) in 1914 marks a significant point on the course of industrialisation and westernisation of the Ottoman society, bringing late but widespread distribution of the most recent form of energy to the Capital. Electrification of İstanbul triggered transformations on the social and economic life of people as well as urban form.

 History
 Silahtarağa Power Plant – Establishment, Operative life and Shutdown
 Refunctioning of Power Plant into a Cultural Hub
 Evolution of SantralIstanbul Project / Transformation from a cultural hub into a large university
 Conclusion