Özet Aile içi etkileşimler ve çocuğun duygusal-davranışsal gelişimi bir ilişki zincirinden çok, birbirini etkileyen bir ilişki sarmalıdır. Bu çalışmanın amacı bugüne kadar ikili ilişkiler olarak ele alınan söz konusu değişkenleri daha...
moreÖzet Aile içi etkileşimler ve çocuğun duygusal-davranışsal gelişimi bir ilişki zincirinden çok, birbirini etkileyen bir ilişki sarmalıdır. Bu çalışmanın amacı bugüne kadar ikili ilişkiler olarak ele alınan söz konusu değişkenleri daha geniş bir yelpazede ele alarak ulusal yazın için yeni sayılabilecek duygu sosyalleştirme olgusunun çocuklarda gözlenen davra-nış sorunlarına katkısını incelemektir. Bu bağlamda, anne eğitim düzeyi ve anne-baba çatışmasında kendini suçlama algısı ile çocukların davranış sorunları arasındaki ilişkilerde annelerin olumsuz duygu sosyalleştirme tepkilerinin aracı rolünün test edilmesi amaçlanmaktadır. Yaşları 9 ile 13 arasında değişen 267 çocuk ve bu çocukların anne ve öğretmenlerinin katılımı ile gerçekleşen çalışmada veriler, demografik bilgi formu, Çocuğun Evlilik Çatışması Algısı Ölçeği (ÇEÇAÖ), Çocuğun Olumsuz Duygularıyla Başa Çıkma Ölçeği (ÇODBÇÖ), Conners Ebeveyn De-recelendirme Ölçeği Kısa Form (CEDÖ-27) ve Conners Öğretmen Derecelendirme Ölçeği Kısa Form (CÖDÖ-28) kullanılarak toplanmıştır. Analiz sonuçları, annelerin olumsuz duygu sosyalleştirme tepkilerinin, çocuğun davranış sorunları ile anne eğitim düzeyi arasındaki ilişkide tam; çocuğun davranış sorunları ile anne-baba çatışmasında kendini suçlama algısı arasındaki ilişkide ise kısmi aracı rolüne işaret etmektedir. Sonuçlar bağlamında anne eğitim düzeyinin, bu çalışmada duygu sosyalleştirme yaklaşımlarıyla temsil edilen anne-çocuk ilişkisini etkileyerek, ço-cukta davranış sorunları oluşumuna katkıda bulunduğu, öte yandan anne-baba arasında yaşanan yoğun çatışmalardan kendini sorumlu tutan çocuğun, annelerin olumsuz duygu sosyalleştirme tepkileri aracılığı ile davranış sorunları geliştirdiği söylenebilir. Anahtar kelimeler: Çocuklarda davranış sorunları, duygu sosyalleştirme, anne-baba çatışması, kendini suçlama algısı Abstract Intra-familial interactions and child's emotional and behavioral development is a relationship helix that affects each other, rather than a relationship chain. The aim of this study is to assess the contribution of the concept of emotion socialization , which ranks as new for the national literature, to children's observed behavior problems by approaching variables addressed mostly as dual associations before. In this context, it is aimed to test mediating role of negative maternal emotion socialization on the relationships between children's behavior problems, and mothers' education status and self-blame appraisals about parental conflict. Data was collected from 267 children whose ages were between 9-13, as well as their mothers and teachers by using Demographic Form, Children' s Perception of Marital Conflict (CPIC), Coping with Children's Negative Emotions Scale, Conners' Parent Rating Scale-Short Form and Conners' Teacher Raiting Scale-Short Form. Results suggest that while the relationship between children's behavior problems and self-blame appraisals about parental conflict is partially mediated by maternal negative emotion socialization , the relationship between children's behavior problems and mothers' education status is fully mediated by maternal negative emotion socialization. In the context of these results, it can be said that mothers' education status contributes to the development of children's behavior problems by affecting mother-child interactions represented as emotion socialization approaches in this study. In addition to this, the child who blames him/herself about intense parental conflict evolves behavior problems through mother's negative emotion socialization.
