Celem niniejszej pracy jest próba zrekonstruowania układu przestrzennego i kształtu zamku joannitów w Łagowie według stanu, jaki przedstawia zapis inwentaryzacji z 1533 r. Zamek Łagowie powstał w połowie XIV w., w znacznej mierze...
moreCelem niniejszej pracy jest próba zrekonstruowania układu przestrzennego i kształtu zamku joannitów w Łagowie według stanu, jaki przedstawia zapis inwentaryzacji z 1533 r. Zamek Łagowie powstał w połowie XIV w., w znacznej mierze zachowując do dzisiaj swoją pierwotną średniowieczną bryłę. Inwentarz z 1533 r., najstarszy tak szczegółowy opis zamku łagowskiego, zawiera niezwykle istotne informacje o formie warowni i wykorzystaniu poszczególnych pomieszczeń, stanie osobowym konwentu i służby zamkowej oraz o militarnym potencjale komandorii na przełomie późnego średniowiecza i nowożytności. Dotychczas inwentarz, znajdujący się w zbiorach Brandenburgisches Landeshauptarchiv w Poczdamie (Rep. 9B Johanniterorden), był wykorzystywany jedynie w niewielkim stopniu. Porównując zapisy inwentarza z 1533 r. z późniejszymi inwentaryzacjami i zachowaną lub znaną z badań architektonicznych formą zamku, możliwe jest zasygnalizowanie pewnych nieścisłości w dotychczasowych ustaleniach, a także przedstawienie innych możliwych interpretacji, dotyczących użytkowania przestrzeni zamku w Łagowie. W 1533 r. zamek zachował w znacznej mierze układ późnośredniowieczny. Ważne są odnotowane w treści inwentarza nazwy własne pomieszczeń, a także względnie przejrzysty charakter
sporządzonego wówczas spisu. Dzięki temu możliwe jest odtworzenie znacznej części układu wnętrz, z zauważalnym podziałem na różne strefy użytkowe.
Analiza inwentarza wskazuje jednak na konieczność posiłkowania się pełnym zestawem zapisów inwentarzowych, nie tylko tych najbliższych czasowo badanemu okresowi w dziejach zamku. Jego treść może być też podstawą do prób określenia znaczenia i funkcji komandorii łagowskiej w okresie postępującej już sekularyzacji zakonu joannitów baliwatu brandenburskiego.
Ziel dieser Vortrag ist die Raumgestaltung des Johanniterschlosses
Lagow nach dem Zustand vom Jahr 1533 darzustellen. Das Schloss wurde im
14. Jh. gebaut und ist hohem Maße durchgestanden. Das Inventar vom Jahre
1533 – die älteste so ausführliche Beschreibung des Gebäudes – enthaltet wesentliche Angaben sowohl über Gestalt und Verwendung von einzelnen Räume
der Festung, als auch über der Belegschaft des Konvents und militärisches Potenzial der Kommende. Bisher nutzte man das Inventar nur im geringen Maß.
Vergleich von Dokument mit der späteren Quellen und mit der bewahrten bzw.
rekonstruierten Form des Schlosses weist darauf hin, dass die bisherige Ergebnisse ungenau sind. Im Jahre 1533 das Schloss hat noch die spätmittelalterliche
Raumgestaltung. Es ist zu bemerken, dass die ursprüngliche Namen der einzelnen Räume im Inventar registriert wurden. Dank Klarheit des Verzeichnises
kann man das System des Innenraumes und die Erschließungszonen wiedergeben. Inhalt des Inventars könnte auch für Forschung über die Geschichte der
Kommende während der Säkularisierung nutzbar sein.
