Kamu Politikası Analizi

Politika ağları terimi (policy networks) kamu politikalarının oluşumunu tetikleyen ve bu politikaları şekillendiren bütün öğelerin etkileşimini ifade etmek
için kullanılmaktadır. Bir araya gelen bu grup, şahıslardan, kamu kurumlarından, özel şirketlerden ve hatta devletlerden oluşabilir. Ortak gayesi yeni bir
kamu politikası üretmek olan bu grubun elemanları, ortaya çıkması hedeflenen
sonuçların gerçekleşmesini sağlayacak kaynaklara tek başına sahip değildir ve
bu amaç uğrunda diğerleriyle karşılıklı kaynaklarını paylaşmak zorundadır. Bu
grubun yapısı genelde hiyerarşik bir zincir içinde değil, daha katılımcı ve daha
yatay bir yönetimsel anlayış içinde gelişir

Kamu politikası çözümlemesi, hükümetin ne yaptığı, neden yaptığı, ilgili politika sonucunda ne çeşit çıktıların elde edildiğine dair soruların irdelendiği bir süreçtir. Alan yazınında kamu politikası çözümleme modellerine ilişkin çeşitli modeller yer alsa da, süreç modeli akademik çalışmalarda en yaygın kullanılan modellerden birisidir. Resmi, sivil ve uluslararası aktörlerin rol oynadığı ve karmaşık bir yapıya sahip olan kamu politikası süreci, süreç modeli çerçevesinde aşamalara bölünerek çözümlenebilir. Süreç modeline dayalı son dönem çözümlemelerde; gündeme geliş, formüle ediliş, kanunlaştırma, uygulama ve değerlendirme gibi aşamaları içeren bir döngü kullanılmaktadır. 1929 yılında yürürlüğe giren Cumhuriyet tarihinin en köklü kanunlarından biri olan 1416 sayılı " Ecnebi Memleketlere Gönderilecek Talebe Hakkında Kanun " ile binlerce öğrenci yurtdışında burslu öğrenim görmüştür. Öğrenimlerini başarıyla tamamlayan bursiyerler, çeşitli alanlarda ve disiplinlerde Türkiye'nin ilkleri arasında yer almayı başarmıştır. Buna ilaveten, Türkiye'deki üniversitelerin öğretim üyesi ihtiyacının karşılanabilmesi için araştırma görevlileri, 1981'de kanunlaşan 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu çerçevesinde, 1986'da yapılan değişiklikle, lisansüstü öğrenim görmeleri amacıyla yurtdışına gönderilmiştir. 2000'li yıllarla birlikte özellikle uluslararası aktörlerinde etkisiyle başlayan reform süreci Türkiye'nin yükseköğretim eğitim alanında etkisini göstermiştir. Bu bağlamda, onyıllar içersinde etkinliğini ve verimliliğini kaybeden Türkiye'nin yurtdışı lisansüstü burs politikasının yeniden ivme kazanabilmesi için 2006 yılında " 5 Yılda 5 Bin Öğrenci Projesi " uygulamaya konulmuş ve yıllar içerisinde işlevsel düzenlemeler hayata geçirilmiştir. Bu çalışmada, Türkiye'nin yurtdışı lisansüstü burs politikası süreç modeli başta olmak üzere çeşitli kamu politikası çözümleme model ve çerçeveleri kullanılarak çözümlenmektedir. Buna ek olarak, " 5 Yılda 5 Bin Öğrenci Projesi " kapsamında yurtdışına gönderilen 558 eski ve mevcut bursiyere anket uygulanmıştır. Bu araştırma için oluşturulan hipotezler Bağımsız Örneklemler için t-Test ve Varyans Analizi (ANOVA) ile analiz edilmiştir. Eski ve mevcut bursiyerlerin yurtdışı lisansüstü burs politikası uygulamalarına ilişkin tutumları ölçülmüş ve karşılaştırmalı değerlendirmeler yapılmıştır.

Gündem belirleme kamuoyunun ilgisini çeken, taraflarca müzakere edilmesinin gerekliliği hissedilen, toplumun önemsediği ve öncelik verdiği olay ve konularla ilgilenmektedir. Gündem belirleme dâhilinde zamanla kimi konular ön plana çıkarken, diğerleri gündemden düşerek önemini kaybetmektedir. Gündeme alınacak konu ve/veya konularla ilgili problemlerin siyasal karar verme mekanizmaları tarafından nasıl ele alınacağı, probleme dair çözüm yollarının ve çözüm için en iyi seçeneğin ne şekilde belirleneceği gündem belirlemenin ilgilendiği hususlardır. Gündem belirlemeyle ilgili bir diğer özellik, sivil toplum ile siyasal toplum arasındaki ayrımla ilgilidir. Buna göre; gündem belirleme politik karar verme sürecinden ayrı olarak ele alınmalıdır, daha çok medyadaki haber ve olayların önem sırasına göre dizilişiyle ilgilenmelidir. Bu yaklaşım sivil toplumun kamu politikalarını etkileme potansiyeli üzerinde durmaktadır. Medya ve sivil toplumun, önemli bir baskı grubu olarak, gündemdeki konuların kendi istedikleri yönde değiştirilmesinde veya gündemin güncellenmesinde etkili bir role sahip olduğu iddia edilmektedir. Son dönemlerde sistematik gündemden genel gündeme konu ve problemlerin yansıtılmasında siyasal ve teknokratik, yapısal ve yorumlayıcı modelden daha çok sosyal medya etkileri yaklaşımının fonksiyonellik kazandığı görülmektedir. Buna göre; sivil toplum veya medya örgütlü bir güç olarak kamuoyunun belli bir problem tanımı üzerinde odaklanmasını sağlayarak politik aktörlere kolaylıkla etki edebilmektedir. Bu bakımdan gündemin ilk önce medya organlarındaki haberler aracılığıyla saptanması, kamuoyunun yönlendirilmesi ve gündeme dair karar alma ihtiyacının politik kanallarda öncelikli olarak hissedilmesi önemlidir.

2011’de Suriye’de başlayan olayların giderek şiddetlenmesi ve milyonlarca insanın komşu ülkelere sığınmak zorunda kalmasıyla birlikte, göçmenlerin temel sorunlarından biri olan eğitim ve uyum sorunu ortaya çıkmıştır. Özellikle Türkiye’ye gelen Suriyeli sığınmacıların çoğunun kampların dışında yaşaması, çocuklara yönelik eğitim ihtiyacının karşılanması için yeni kamu politikalarının yapılması zorunluluğunu ortaya çıkarmıştır. Geçici eğitim merkezlerindeki sınıf mevcutlarının yüksekliği, Türkçe derslerinin yetersizliği, sonraki örgün eğitimin aşamalarına uyum güçlüğü gibi sorunların varlığı, bu konudaki kamu politikalarının analizini gerektirmektedir. Bu çalışma Türkiye’de geçici koruma statüsü altında bulunan Suriyeli çocukların, ulusal eğitim sistemine uyumlarının sağlanabilmesine yönelik bir kamu politikası analizi oluşturmak amacıyla yapılmıştır. Üretilen seçenekler süreç modeliyle değerlendirilmiştir.
Abstract: With the exacerbation of the incidents started at 2011 in Syria and as millions of people had to take refuge in neighboring countries, education and integration concerns, which are among the most basic problems of the immigrants has emerged. The fact that most of the Syrian asylum seekers especially coming to Turkey live outside the refugee camps triggered the need for developing new public policies to satisfy the training needs of the children. The high numbers of students at the Temporary Education Centers, the insufficiency of the Turkish courses, the existence of the problems as the difficulty of transition to the following formal education step require the analysis of the related public policies. This study was conductved to constitute a public policy analysis related to the integration of the Syrian children, who are under the umbrella of a temporary protection status in Turkey, into the national education system. The alternative models developed were evaluated with the process model of public policy analysis.
Anahtar Kelimeler: Kamu politikası,mülteci krizi, eğitim, Suriyeli çocuklar, sığınmacıların eğitimi
Keywords: Public policy, refugee crisis, education, Syrian children, education of the migrants

Kamu yönetimi kuşkusuz, kendi merkezinde yer alan sorunsal/izlek bağımlılığını aşmak için yeni nişlere, tutamaklara ihtiyaç duyan bir disiplin. Öteden beri “kimlik sorunsalı” olarak takdim edilen bu bağımlılık, kamu yönetiminde multi-disipliner çalışmaları sınırlamakta ve kendi çerçevesine kilitli, otistik bir hale getirmektedir. Bu yüzden, kitapta yer alması öngörülen ana başlıklar, ilk tasarlanmış halinden epey farklılaştı; dönüşümünün son aşaması elinizdeki eser olarak karşımıza çıktı. Ancak bu haliyle bakıldığında bile daha sonra nereye evirileceği belirsiz görünmekte.
Quo Vadis: Kamu Yönetimi adlı kitabımızın yayımlanmasında en baştan bu yana iki temel hedef belirlenmişti: Kamu yönetimi disiplininde yeni çalışmaların ve gelişmelerin ışığında yapılan güncel tartışmaları tanımak, tanıttırmak; bunu özellikle genç bilimcilere, seçtikleri veya bu çalışma vesilesiyle seçecekleri çalışma alanlarına göre yer vererek yapmak.
Modern yönetim-örgüt kuramları, yeni kamu yönetimi, yeni kamu işletmeciliği, yönetişim gibi üzerinde çok durulan konularla ilgili araştırmalar ya aynı sorunsaldan kotarılmaya çalışılmış ya da farklı alanların simbiyozu şeklinde eklektik olma tuzağına düşmüştür. Kamu yönetimi disiplini bu yüzden kaçınılmaz olarak yapı ve işleyişe ilişkin tartışmalarla sınırlı kalmıştır. Öteden beri kamu yönetimi reformları, (kamu) politika uygulamaları ele alınarak, disiplini, yapı, işleyiş ve reformlar açısından irdeleyen önemli çalışmalar bulunmaktadır. Bununla birlikte, tarihsel ve toplumsal boyutlarıyla bir bütün olarak yönetim sorunsalını ele alan eleştirel çalışmalar az sayıdadır.

Özet: Kamu politikalarının oluşumunda problem tanımı ve gündeme gelme aşamaları, hangi problemlerin ele alınacağının belirlenmesi ve politika çıktılarının ne olacağının tahmin edilmesi yönüyle önemlidir. Amerika Birleşik Devletleri'nde 1980'li yıllardan iti-baren ortaya çıkan alkollü araç kullanma karşıtı hareket, bu konuda kamuoyu algısının radikal bir şekilde değişmesini ve sorunun bir kamu problemi olarak hükümet günde-minde yer almasını sağlamıştır. Politika yapımı sürecinde en önemli aktör olarak ortaya çıkan Alkollü Araç Kullanmaya Karşı Anneler Birliği (MADD), alkollü araç kullanma sorununu kamusal bir problem olarak alkol alan sorumsuz kişiler ekseninde tanımlan-masını politika yapıcılara kabul ettirmeyi başarmıştır. Alkollü araç kullanma problemi-nin ceza adalet sistemi içerisinde sert cezalar yoluyla ele alınması gereken bir suç olarak tanımlanması ise politika çıktılarını belirlemiş ve rehabilitasyon esaslı değil de yaptırım esaslı politikalar üretilmesine yol açmıştır. Bu çalışmada kamusal problemlerin hangi çerçevede ve ne şekilde tanımlandığının politika çıktılarını nasıl etkilediği, MADD ve alkollü araç kullanmayı önleyici politikalar üzerinden analiz edilmektedir. Anahtar Kelimeler: Kamu politikası, politika analizi, problem tanımı, gündeme gelme, alkollü araç kullanımı, trafik güvenliği, MADD

Abstract: Problem definition and agenda setting stages are important to determine which issues will rise the institutional agenda and to predict the policy outputs. Emerging in early 1980s, the anti drunk driving movement in the USA radically changed public attitudes toward drinking and driving and managed to place the issue in the governmental agenda. As the most important policy actor in the policymaking process, Mothers Against Drunk Driving (MADD) achieved to define the problem in terms of irresponsible killer drunks putting innocent lives in danger. Framing the issue as a crime to be dealt within the criminal justice system ended with deterrence based punitive policy outcomes rather than rehabilitation. Current study attempts to analyze how framing the issue and problem definition can predict policy outcomes by analyzing drunk driving policymaking and role of MADD as a policy actor.

Çalışmanın birinci bölümünde, çevre ve konuyla ilgili kavramlara kısaca değinildikten sonra çevre korumacılığını etkileyen faktörler genel olarak ele alınmıştır. Bu bölümde çevre koruma politikalarımızı yakından etkilemiş olan uluslararası kuruluşların politikalarına ve Türkiye’nin çevre koruma politikalarına da yer verilmiştir. Özel çevre koruma politikamız içinde çok önemli yeri olan doğal ve kültürel varklıkları korumacılığın Dünyada ve Türkiye’deki gelişimine yer verilen ikinci bölümde, doğal ve kültürel varlıklarını koruma yöntemleri üzerinde durulmuştur. Böylece özel çevre koruma bölgeleri uygulamamızın teorik temelleri ortaya konmaya çalışılmış ve benzer koruma system ve yöntemleri ile karşılaştırma yapılmasına çalışılmıştır. Üçüncü bölümde ise, ülkemizdeki özel çevre koruma bölgelerini ortaya çıkaran nedenler; bu bölgelerin seçimi, kurulması ve yönetilmesi ilkeleri ile bu koruma sisteminin gelişimi ve uygulamadan örnekler yer almaktadır. Dördüncü bölümde ise örnek olayımız ve 1990 yılında özel çevre koruma bölgesi ilan edilen Foça’nın, özel çevre koruma bölgeleri politikası içindeki konurmu incelenerek, Foça yönetsel alanında gerçekleştirilen anket yardımıyla “korumacılık politikası” mekanda değerlendirilmiştir.

Türkiye’nin son 60 yıllık tarihinde, sanayileşme ve kentleşme sürecini oluşturan politikaların somutlaştığı, uygulandığı, görünür olduğu, üretildiği alanlar, kentlere ve kent mekânlarına yöneliktir. Küçük sanayi siteleri de kentsel mekânın sanayileşme ve kentleşme politikalarıyla üretildiği, ilişkili olduğu yapılardır. Bu yapılar, kentlerin planlı gelişmesine katkı sağlaması, kentlere yerleşmiş sanayi işletmelerinin kent dışına çıkarılması amacıyla mekânsal teşvik olarak merkezi hükümet programlarında yer almaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de 1960 sonrası planlama dönemi ile 1980 sonrası neo-liberal dönemdeki uygulanan kentsel politikalar bağlamında kent mekânı olan küçük sanayi sitelerinin kuruluş amaçlarını, oluşum süreçlerini, ekonomik, politik ve sosyal ilişki yapılarını, kentsel politikalar bağlamındaki değişim ve dönüşümleri ele alınacaktır.
Araştırmanın çalışma konusunu oluşturan küçük sanayi siteleri 1960 yılından bu yana her ilde ve ilçede en az bir tane kurulmuştur.  2019 yılı itibariyle Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı finansal desteği alan sanayi site sayısı 476 adete ulaşmış olup, bakanlık finansal desteği olmadan kurulan ve faal olan sanayi site sayısı da yaklaşık 500 tanedir. Bu alanların bir kısmı şehrin dışında yer alırken büyük bir bölümü de kent merkezlerinin içerisinde yer almaktadır. Küçük sanayi sitelerinin işlevleri ve mekânsal özellikleri açısından kentlerin gündemini, yeniden kurulmaları, yenilenmeleri ya da taşınmaları şeklinde meşgul etmektedir. Bu bağlamda küçük sanayi sitelerinin üretimi ve dönüşümüne yönelik uygulanan politikalar, kamu politikası analizi bağlamında ve süreç yaklaşımı, modeli içerisinde değerlendirilecektir.
Aynı zamanda bu çalışmada, kentsel politikaya konu olan sanayi sitelerinin mekânsal üretimi ve dönüşümünün çözümüne girişen farklı ölçeklerde örgütlenmiş kamu ve sivil toplum aktörleri vardır.  Bu aktörleri de göz önüne alarak kent mekanı olan sanayi siteleri yapılı çevre olarak üretilen, kolektif tüketim ihtiyaçlarının karşılandığı, kentsel rejim ve koalisyonlara konu olarak, kent yöneticilerine bağlı, yönetişim tartışmaları içerisinde yatay ve dikey örüntülerde konumlanan sermaye, merkezi ve yerel güç ilişkilerinin soruna yönelik yürüttükleri / yürütemedikleri politika ve uygulamalar analiz edilecektir.
Kamu politikası ve kent politikası analizi kuramlarından hareketle , Mersin ilindeki sanayi sitelerinin ölçek ve yapılış modelleri göz önüne alınarak, üretim ve dönüşümleri ele alınacaktır.

2011’de Suriye’de başlayan olayların giderek şiddetlenmesi ve milyonlarca insanın komşu ülkelere sığınmak zorunda kalmasıyla birlikte, göçmenlerin temel sorunlarından biri olan eğitim ve uyum sorunu ortaya çıkmıştır. Özellikle Türkiye’ye gelen Suriyeli sığınmacıların çoğunun kampların dışında yaşaması, çocuklara yönelik eğitim ihtiyacının karşılanması için yeni kamu politikalarının yapılması zorunluluğunu ortaya çıkarmıştır. Geçici eğitim merkezlerindeki sınıf mevcutlarının yüksekliği, Türkçe derslerinin yetersizliği, sonraki örgün eğitimin aşamalarına uyum güçlüğü gibi sorunların varlığı, bu konudaki kamu politikalarının analizini gerektirmektedir. Bu çalışma Türkiye’de geçici koruma statüsü altında bulunan Suriyeli çocukların, ulusal eğitim sistemine uyumlarının sağlanabilmesine yönelik bir kamu politikası analizi oluşturmak amacıyla yapılmıştır. Üretilen seçenekler süreç modeliyle değerlendirilmiştir. Abstract: With the exacerbation of the incidents started at 2011 in Syria and as millions of people had to take refuge in neighboring countries, education and integration concerns, which are among the most basic problems of the immigrants has emerged. The fact that most of the Syrian asylum seekers especially coming to Turkey live outside the refugee camps triggered the need for developing new public policies to satisfy the training needs of the children. The high numbers of students at the Temporary Education Centers, the insufficiency of the Turkish courses, the existence of the problems as the difficulty of transition to the following formal education step require the analysis of the related public policies. This study was conductved to constitute a public policy analysis related to the integration of the Syrian children, who are under the umbrella of a temporary protection status in Turkey, into the national education system. The alternative models developed were evaluated with the process model of public policy analysis. Anahtar Kelimeler: Kamu politikası,mülteci krizi, eğitim, Suriyeli çocuklar, sığınmacıların eğitimi Keywords: Public policy, refugee crisis, education, Syrian children, education of the migrants

Özet Göç politikası, pek çok alt politika alanını da etkileyen meta bir konudur. Türkiye de son yıllarda bu alanda ciddi değişimler yaşamaktadır. Suriye'deki krizle daha da derinleşen ulusal göç sorunu, yerelde de farklı sorun alanlarına yol açmaktadır. Özellikle göçmenlerin başta uyum olmak üzere farklı başlıklar altında sorunlar yaşadıkları ve bu sorunların yerleşiklere de yansıdığı izlenmektedir. Bu kapsamda Düzce örneğinde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri araştırılmıştır. Gerçekleştirilen saha araştırmasıyla yürütülen faaliyetlerin etkileri değerlendirilmiştir.

Migration policy is a meta-issue that affects many sub-policy areas. Turkey in recent years to have serious changes in this area. The problem of national migration, deepened by the crisis in Syria, leads to different problem areas at the local level. Specifically, immigrants have problems under different headings, especially adaptation, and these problems are reflected on residents. In this context, the problems in Düzce and solution recommendations were searched. The impacts of the activities were evaluated with a field research.

Bu çalışmada, Türk kamu yönetiminde etik ve yolsuzlukla mücadele konusunun, politika transferi zemininde incelenmesi hedeflenmiştir. Çalışmanın ana amacı, özellikle Avrupa Birliği (AB) üyelik müzakereleri sürecinde yayımlanan ilerleme raporları ve OECD tavsiye raporları bağlamında, kamu yönetiminde etik ve yolsuzlukla mücadele konularına ilişkin olarak Türkiye’de yapılan yasal düzenlemelerin politika transferi dereceleri ve yakınsama tipolojileri açısından bir incelemesini yapmaktır. Çalışmanın, Türkiye’de etik kamu yönetimi konusunda yapılan yasal ve kurumsal düzenlemeleri, politika transferi kuramı çerçevesinde inceleyen ilk çalışmalardan birisi olarak literatüre katkı sağlayacağı değerlendirilmektedir.

The Law no. 6638 " The Law about Amending Certain Law with Police Mission and Authority Law, Military Police Organization, Duty and Authorisation Law " was accepted on March 27, 2015 and approved by President with publishing on April 4, 2015 at Official Journal. The Law no. 6638 has come into public agenda as an " Internal Security Package " at Turkish Grand National Assembly. Subjected law which has caused strong difference of opinion in the sight of political parties, lawyers and society, has created a resolution in the form of " provision the public security " and " anxiety of threat the freedom ". The purpose of this study is to express the policy process about this law by means of separate specific phases. In this context, the Law no. 6638 is examined with " process model " which is a kind of public policy analysis method. This study which analysed the law, with phases of arrival, formulation, legalization, implementation and evaluation, includes discussions about subjected phases and presents data to literature and decision makers.

Explaining policy change has been the concern of a number of scholars in the field of policy studies. Policy change can be explained with reference to a number of processes, among which policy learning, policy transfer and lesson drawing can be mentioned along with changes in variables like ideas, discourses and perception of interests. Although policy process has portrayed as a technical process, it has a rather complex nature where a number of actors with competing interests try to influence the whole process. Today, policy process is not limited to the participation of public officials and politicians alone, citizens, professionals and entrepreneurs also bring in their own expertise and resources to the public sphere. Despite the opening up of policy process and the rise of governance with the involvement of new actors, a certain degree of centralization and top-down measures are observed in some cases of policy formation and implementation where already existing methods of legitimization have not been sufficient. Because there are a number of incidences where certain actors are left out of policy process without their ideas and concerns are taken into account despite the rhetoric of democratization. In some of those occasions, crises, disasters and external shocks are used as a mechanism to reverse the argument and legitimize rather unpopular policy changes. This paper aims to discuss the relationship between the extraordinary circumstances and policy change with specific reference to uses of extraordinary circumstances in legitimization of policy change. The fundamental question to be answered in the paper will be “to what extent and through which mechanisms extraordinary circumstances, crises, natural disasters and outer shocks are used as an instrument of imposing a new order and leaving some actors, and their concerns, ideas and interests, out of the policy process” Following a literature review on the connections between the extraordinary circumstances and policy change, policy discourses on extraordinary circumstances will be analysed from around the world. The initial findings of the paper indicates that this trend has been observed in a variety of contexts from developed countries to less-developed countries and in the realm of public policies ranging from education to tourism development and resettlement policies. Furthermore, arguments are blurred in a number of cases and actors cross boundaries and use the language of rival actors to be perceived trustworthy.

Politika değişikliklerini açıklamak kamu politikaları çalışmalarının birincil kaygıları arasındadır. Politika değişimi öğrenme süreci, politika transferi ve ders çıkarma gibi muhtelif süreçlere ve fikirler, söylemler ve çıkar algıları gibi pek çok değişkene gönderme yapılarak açıklanabilir. Gerçekte politika süreci rekabet içinde olan ve farklı çıkarlara sahip pek çok aktörün yarıştığı ve kamu politikalarının belirlenmesi ve uygulanması süreçlerini etkilemeye çalıştıkları bir süreçtir. Kamu politikası süreci sadece kamu görevlilerinin ve siyasetçilerin katılımıyla sınırlı olmayan, vatandaşların, profesyonellerin ve girişimcilerin kendi uzmanlık ve kaynaklarını da kamusal alana getirdikleri bir süreçtir. Yeni aktörlerin sürece dâhil olduğu bu aşamada geleneksel meşrulaştırma mekanizmalarının da yeterli görülmediği ortadadır. Politika sürecinin yeni aktörlerin katılımına açıldığı ve yönetişim uygulamalarının arttığı iddia edilen bir dönemde bazı politika belirleme ve uygulama örneklerinde merkezileşme eğilimleri de gözlemlenmektedir. Yaygın demokratikleşme söylemlerinin vazettiğinin aksine bazı durumlarda paydaşların karar ama ve uygulama süreçlerinden dışlandığı da gözlemlenmektedir. İşte bu noktada kriz, felaket ve dışsal şokların gündemi değiştirme ve kimi zaman da halktan destek görmeyen politikaların meşrulaştırılmasının bir yöntemi olarak kullanıldığı durumlar da mevcuttur. Bu bildiri olağanüstü durumlar ve politika değişikliği arasındaki ilişkiyi olağanüstü durumların meşrulaştırılması sürecindeki kullanımı üzerinden tartışmayı amaçlamaktadır. Bildirinin yanıt vermeyi amaçladığı temel soru ise hangi ölçüde ve hangi mekanizmalar üzerinden olağanüstü durumlar, krizler, doğal felaketler ve diğer dışsal şokların yeni bir düzen dayatma ve bazı aktörleri politika süreci dışında bırakma sürecinin bir aracı olarak kullanıldığıdır. Bildiri olağanüstü durumlar ve politika değişimi hakkındaki yazını tartıştıktan sonra, konu hakkındaki politika söylemlerini çözümlemeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın ilk bulguları bahsedilen eğilimin gelişmiş ülkelerden gelişmekte olan ülkelere ve eğitimden turizme kadar pek çok alanda kendini gösterdiğini ve dahası bu süreçte kimi aktörlerin daha inandırıcı görünmek adına rakiplerinin söylemlerini kullandıkları örnekler olduğunu da ortaya koymaktadır.