istoria Kavkaz

Who is the Caucasus Community of Karapapak/Terekeme Turks? 
Kafkasya Bölgesi, tarihi geçmişi içerisinde birçok kavmin mücadele alanı olmuştur. Bu nedenle de bölgede yaşayan toplulukların sık sık göç ederek yer değiştirmesi de olağandır. Kafkasya’daki mücadelelerden Karapapak/Terekeme Türkleri oldukça fazla etkilenmişlerdir. Bu Türk topluluğunun savaşçı ve mücadeleci özellikleri dolayısıyla büyük devletlerin hepsi kendi safında yer almaları için girişimlerde bulunmuştur. Kıpçak gruplarının Gürcü Krallığı tarafından orduda savaşçı olarak kullanılması tarihte onlara önemli avantajlar kazandırmıştır. Aynı biçimde Osmanlılar, Ruslar ve İranlılar (Safevi ve Kaçar), Karapapak/Terekeme Türklerini kendi ordularında yardımcı kuvvet olarak kullanmışlardır. Taraf oldukları devletlerin yenilmesi nedeniyle Karapapak/Terekeme Türkleri de kendi coğrafyalarından göç etmek zorunda kalmışlardır. İşte bu nedenlere bağlı olarak günümüzde Karapapak/Terekeme Türkleri dağınık bir coğrafyada yaşamaktadırlar. Karapapak/Terekeme Türklerinin ortaya çıkışı ve yerleştikleri sahaları detaylı biçimde açıklamaya geçmeden önce bu kavme isim olan Karapapak ve Terekeme terimlerini açıklamak daha yararlı olacaktır.

Четвертые Всероссийские (с международным участием) историко-этнографические чтения, посвященные памяти профессора Магомедова Расула Магомедовича.Махачкала. 2017 С. 28-31
Древняя хроника и мировая мифология, в том числе и ингушская,  пропитана сказаниями о великанах, которые населяли землю до людей. Практически повсеместно распространены сюжеты борьбы великанов с богами. В скандинавской мифологии, например, великаны  довременного хаоса Турсы (Етуны) противопоставлены богам-асам, в греческой – гиганты сражаются с богами во главе с Зевсом, бросая в них громадные скалы. Подобные сюжеты о великанах, обитающих в стране Ханаан до вселенского потопа, присутствуют в Библии и в священной книге мусульман – Коране. Аналогичные сражения, с помощью «кусков скал» происходили между вампалами – великанами из ингушской мифологии и нартами.

С. 119-128
В статье проводится анализ научной деятельности историка, профессора Х.А. Акиева, выявляется основные направления его исследовательских работ, определяется его научный вклад в историческую науку. Авторы отмечают также преподавательскую и общественно-политическую деятельность Х.А. Акиева.

Suriye ve Irak’ta başlayıp daha sonra tüm İslam ülkelerinde etkisini hissettiren DAEŞ, Rusya açısından önemli bir iç tehdittir. Bunun yanında 1990'lı yıllarda Rusya'ya karşı yürütülen Çeçen hareketinin uzantısı olarak 2007 yılında Çeçen lider Dokka Umarov tarafından kurulan Kafkasya Emirliği de Rusya için ayrı bir tehdittir. Çeçen Savaşlarında radikal dinci örgütlerin Kafkasya’ya gelerek Rusya’ya karşı savaşmaları önemli bir sorun olmuştur. Rusya, Kafkasya’ya DAEŞ tehdidinin yayılması olasılığına karşı Şangay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ) üyeleriyle ortak mücadele kararı bile almıştır. Bu kararı almasında ŞİÖ üyesi tüm ülkelerin aynı tehditle karşı karşıya kalmış olması da etkilidir. Orta Asya’da özellikle Özbekistan ve Tacikistan’da DAEŞ tehdidi üst seviyededir. Çin’de ise Doğu Türkistan’da DAEŞ unsurlarının mücadelesi vardır. Rusya, aşırı dinci terör örgütlerine karşı savunmasını Orta Asya’da oluşturmaktadır. Suriye’de rejime karşı savaşan DAEŞ unsurları ile muhalifler arasında Rusya’dan radikal dinci gönüllülerin olması Moskova’yı tedirgin etmektedir.  Rusya ve Kafkasya’dan Suriye’de gönüllü olarak savaşanlarının sayısının 3000 kişiye ulaşması ve bu sayının hızla da artması Rusya’nın güvenlik sorunlarını da beraberinde getirmektedir.  Rusya, DAEŞ ve Kafkasya Emirliği üyelerinin Suriye’de cihat yaptıklarını bilmektedir. Bu cihatçıların Kafkasya’ya dönmeden Suriye’de yok edilmesi gerekçesiyle de Suriye’ye müdahale etmiş ve Esed ordusuna hava desteği sağlamaktadır. Rusya’nın Suriye müdahalesinde dünya kamuoyuna gerekçe olarak Kafkasya’dan giden cihatçıları göstermesi bir bakıma anlaşılabilir sebeptir. Bu sebebin arkasında sadece Kafkasyalı mücahitler değil Suriye’nin NATO ile Rusya arasında mücadele sahası haline getirilmesi de vardır. Rusya’yı Suriye’de savaşa iten ve Kuzey Kafkasya’da önemli bir desteği olan Kafkasya Emirliği ve DAEŞ unsurlarını ve faaliyetlerini inceleyecek olursak şu başlıklar altında detaylı bilgi edinmek mümkündür.

В статье проводится анализ парадигмы времени, характерной для ингушской традиционной культуры. Автор акцентирует внимание на древнеингушских представлениях о первовремени, определяет семантику и функциональное значение континуальных отрезков времени (суточных, недельных и сезонных) и календарной системы в целом.

Ahıska türkleri, Ahıska türkləri, Axısqa türkləri, mesxet türkləri, Adıgün, Adıgön, Ahıska aşıqları, Ahıska şairleri, şairlər, Usta Mürtəz, Molla Mürtəz, türklər, türk şairləri, sürgün, Saatlı, Ahıska, Axısqa, Ahısqa, Axısxa, turkologoya, turkoloji, turk folkloru, turk halkbilimi, turk edebiyati, seir, dastan, Saatli, Azerbaycan, Qafqaz, Turkustan, turk yazarlari, surgun

Куначество – это институт укрепления межэтнических
связей. Обязанности взаимопомощи, ответственности друг за друга, скрепляли кунаков. Куначество практиковалось во взаимоотношениях черкесских и русских поселений Успенского района Краснодарского края. Взаимоотношения черкесов и русских носили взаимовыгодный и добрососедский характер, являлись примером межэтнического согласия.

This article is devoted to historical information on Kakashura domain of Mekhtuli khanate in the first part of XVIII century. Analyzing political processes the author refers to the unknown local sources. The main ideas of their narrative was a destruction ofKakashura by Kyzylbashes and struggle of princes Gebek and Eldar for the power in reconstructed Kakashura domain. Comparing information from these sources with messages of Russian military officials and folk tall stories and their analysis reveal properly political history of Kakashura domain and Mekhtuli khanate.

Современный мир все чаще обращается к традиционному опыту прошлого. Нынешнее общество, как емко отметил британский социолог Зигмунт Бауман, сугубо индивидуализировано. Одним из важных аспектов нематериальной культуры черкесов является традиция куначества. Укрепление межэтнических связей, межконфессиональный диалог – все это было возможно благодаря традиции некровного братства. Подобный общественный институт положительно влиял на черкесско-казачьи отношения, нормализуя и сглаживая углы между двумя народами.

Poniższy tekst przedstawia główne determinanty zmian w konflikcie czeczeńskim. Analizując aspekty historyczne zauważyć można procesy odpowiedzialne za destabilizację Czeczenii i proces jej całkowitego uzależnienia od Rosji. Na początku lat 90. XX wieku rozpoczął się prawie 15 letni konflikt zbrojny, który pod wieloma względami stworzył obraz rosyjskiej władzy i strategicznej pozycji w regionie. Działania wojenne nie tylko zmieniły strukturę demograficzną kraju, ale także miały ogromny wpływ na sytuację wewnętrzną w Czeczenii. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie działań wojennych wraz z ich zmieniającą się naturą i ich konsekwencje dla Kaukazu Północnego.

ENG
The following text presents the main determinants of changes in the Chechen conflict. Analyzing the historical aspects we can see the processes responsible for the destabilization of Chechnya and its process Russian colonization. In the early 90s began nearly 15–year armed conflict, which in many respects created a picture of Russian power and strategic position in the region. Warfare not only changed the demographic structure of the country, but also had a huge impact on the internal situation in Chechnya. The purpose of this article is to present hostilities with their changing nature and their consequences for the North Caucasus.

Below considerations aim in approximation of one of the episodes of the Wars between Byzantium and Iran waged between 541–556. These events are treated marginally being vastly overshadowed by XusrōI’s capture of Antioch in 540. Nevertheless despite being carried at the outskirts of both states, these operations had an enormous impact for relations between both monarchies in Late Antiquity.