modern turkish painting

Bu çalışmanın amacı, Hofmann ve Belling öğretisinin Türk Plastik sanatlarına yansımalarını irdelemek ve söz konusu öğretinin bu öğretiden geçen Türk sanatçıları üzerindeki etkisini tespit etmektir. Bunun için, konuyla ilgili kitaplara, sergi kataloglarına, makalelere, yayımlanmış bildirilere, internet kaynaklarına ve söyleşi türünde kaynaklara başvurulmuş; elde edilen bilgiler derlenerek analiz-sentez yöntemi ile kaleme alınmıştır. Ulaşılan bilgiler ışığında temel bulgu, Hofmann ve Belling öğretisinin Türk plastik sanatlarının modernleşmesi sürecinde, modernleşme itkisini sağlaması bakımından büyük önem taşıdığı olmuştur. Çalışmanın girişinde Türkiye ile Almanya ve Alman sanatçılarla ilişkilerden, sonraki bölümde ise Cumhuriyet öncesi sanat ortamından kısaca bahsedilmiştir. Çalışmanın ana ekseninde, Cumhuriyet'in ilk yıllarından başlayarak, Münih'te Hofmann'ın okuluna devam eden Türk ressamlarının, yurda döndüklerinde modern resim dilini, Türk resmine hangi koşullar altında ve nasıl getirdikleri tartışılmıştır. Heykel alanında ise Akademi Reformu ile Güzel Sanatlar Akademisi Heykel Şubesi başına getirilen Belling’in Akademi öğrencileri üzerindeki etkisi, Türk heykelinde modernleşme ve sonrasında da soyutlamanın yolunu açan öğretisi, örnekler üzerinden aktarılmıştır.

Genç Türkiye Cumhuriyeti'nin kültür sanat politikaları, kültür ve sanat alanında yeni bir kimlik oluşturmayı amaçlamıştır. Bu dönemde, devletin ve sanatçıların Anadolu'nun kültürel mozaiğine ve kimliğine dayanan bir Türk kimliğini sanata yansıtma çabaları dikkat çekmektedir. Hükümetler, sanatçıların Türk resminde ulusal ve yerel unsurlara yer vermesi için özel politikalar oluşturmuştur. Sanatta kimlik oluşturma tartışmaları ve çabaları uzun ömürlü olmuş, modern batı sanat akımlarının teknik ve biçemleriyle yerel ve geleneksel teknik ve biçemleri sentezleyerek özgün biçemler ortaya koyan sanatçılar ve sanatçı grupları ortaya çıkmıştır. Bu sanatçılar arasında yer alan Fikret Otyam, resimlerinde Anadolu yaşamını, doğasını ve insanını ele alırken Anadolu halkının geleneklerini ve kültürünü de resimlerine aktarmıştır. Sanatçı resimlerine yansıyan halk sanatı örneklerini sanatına aktarırken, öznel bir yorumdan ziyade nesnel ve belgeselci bir bakış açısı ile hareket etmiştir. Bu makalede, Otyam'ın halk hikâyelerini işlediği ve halk sanatı ürünlerini kompozisyonuna dâhil ettiği resimlerinden örnekler üzerinden sanatçının biçemindeki yerel ve evrensel etkiler saptanmakta ve eserler, bu açıdan çözümlenerek tartışılmaktadır. Anahtar Kelimeler: Yerel, Evrensel, Halk Sanatı, Anadolu Halk Sanatı, Modern Türk Resmi. ABSTRACT Cultural policies of Young Republic of Turkey aimed to build a new kind artistical and cultural identity. Both the state and artists of this period are remarkable for the effort to reflect a Turkish identity, which based on cultural range, diversity and identity of Anatolia, into artistic productions. Therefore goverments made specific
policies for artists to involve national and local elements into their arts.
The discussions and efforts on building this new artistic identity have been
continued for decades. In this period artists and groups created their authentic
styles and own artistic languages through synthesizing local and traditional
techniques of Anatolian folk arts and crafts with various techniques and styles
borrowed from modern western art movements and art forms, in their art works. As
being one of those artists, Fikret Otyam had succesfully reflected, Anatolian life,
nature and people in their authenticity, and conveyed their own traditions and
culture to his paintings. His works objectively reflect the examples of folk arts and
crafts through the eyes of a documentarist rather than to present a subjective
interpretation of them.
The present article puts a discussion on the examples of Fikret Otyam's paintings
which depict folk tales and arts and crafts, to detect influences of folk art in his
paintings, through making analyses of the synthesis of the local and universal
elements, styles and techniques.
Keywords: Local, Universal, Folk Art, Anatolian Folkloric Arts And Crafts, Turkish
Modern Painting.

Türkiye’nin Venedik Bienali Uluslararası Sanat Sergisi kapsamındaki ilk ulusal sergisini 1956 yılında Güzel Sanatlar Akademisi öncülüğünde gerçekleştirdiği bilinir. Fakat Türkiye’nin Venedik Bienali’ndeki ilk sergisinin gerçekleşme sürecinin pek de kolay olmadığı yaygın bir bilgi değildir. Bugün Venedik Bienali Tarihi Arşivleri’nde bulunan ve ilk kez gün yüzüne çıkarılan belgeler, bize Türkiye’nin Venedik Bienali’ndeki ilk sergisini gerçekleştirme yolunda uzun bir yol katedildiğini gösteriyor. İlk sergiyi mümkün kılmak adına yazışmalar 1948 yılında başlamış, resmî kurumlar ve kişiler arasında birçok yazışma gerçekleşmiştir...