| dbo:abstract
|
- مملكة علوة، وتعرف أيضًا باسم ألوديا (باليونانية: Aρουα)، هي مملكة نوبية قامت في العصور الوسطى على ما هو الآن جنوب ووسط السودان. كانت عاصمتها مدينة سوبا، وتقع بالقرب من الخرطوم الحديثة عند التقاء النيلين الأزرق والأبيض. تأسست علوة في وقت ما بعد سقوط مملكة كوش القديمة، نحو 350 بعد الميلاد، وقد ورد ذكرها لأول مرة في السجلات التاريخية في عام 569. كانت آخر الممالك النوبية الثلاث التي دخلت المسيحية في عام 580، بعد نوباتيا والمقرة. من المحتمل أن تكون قد وصلت إلى ذروتها خلال القرنين التاسع والثاني عشر عندما أظهرت السجلات أنها تفوقت على جارتها الشمالية، المقرة، من حيث الحجم والقوة العسكرية والازدهار الاقتصادي، ولكنها حافظت معها على روابط سلالات وثيقة. ونظرًا إلى كونها دولة كبيرة ومتعددة الثقافات، كانت مملكة علوة تُدار من قبل ملك قوي وحكام مقاطعات يعينهم. وُصِفت العاصمة سوبا بأنها مدينة ذات «مساكن واسعة وكنائس مليئة بالذهب والحدائق»، وازدهرت كمركز تجاري. ووصلتها البضائع من المقرة والشرق الأوسط وغرب إفريقيا والهند وحتى الصين. ازدهرت معرفة القراءة والكتابة باللغتين النوبية واليونانية. بدأت مملكة علوة تتراجع منذ القرن الثاني عشر، وخاصة القرن الثالث عشر، وربما يعود ذلك إلى الغزوات من الجنوب، والجفاف، وتحول طرق التجارة. في القرن الرابع عشر، يُعتقد أن الطاعون دمر البلاد، أثناء بداية هجرة قبائل العرب إلى أعالي وادي النيل. وبحلول عام 1500 سقطت سوبا في يد العرب أو الفونج. ومن المحتمل أن يكون هذا بمثابة نهاية مملكة علوة، على الرغم من أن بعض التقاليد الشفوية السودانية ادعت أنها نجت وشكلت مملكة فازوغلي داخل الحدود الإثيوبية السودانية. بعد تدمير سوبا، أنشأ الفونج سلطنة سنار، لتبدأ فترة من الأسلمة والتعريب. (ar)
- Aloa o Alwa (grec: Ἄρουα, Àrua; àrab: علوة, ʿAlwa) fou un regne medieval situat en el territori que avui en dia és el centre i el sud del Sudan. La capital era la ciutat de Soba, prop de l'actual Khartum, a la confluència del Nil Blau i el Nil Blanc. Fundat després de l'ensulsiada de l'antic Regne de Cuix, cap al 350, és esmentat per primera vegada el 569. El 580 fou l'últim dels tres regnes nubians a convertir-se al cristianisme, seguint els passos de Nobàtia i Makuria. És possible que assolís el seu apogeu entre el segle ix i el segle xii, quan les fonts mostren que superava la seva veïna del nord, Makuria, amb la qual tenia forts vincles dinàstics, en extensió territorial, puixança militar i prosperitat econòmica. Era un estat multicultural administrat per un rei poderós que delegava la seva autoritat en governadors provincials. La capital, Soba, descrita com una ciutat de «cases grans i esglésies plenes d'or i jardins», era un important centre comercial. S'hi negociaven mercaderies que arribaven des de Makuria, l'Orient Pròxim, l'Àfrica Occidental, l'Índia i fins i tot la Xina. La taxa d'alfabetització era alta, tant en nubià com en grec. (ca)
- Alódie, také známá jako Alwa (řecky Aρουα, Aroua, arabsky علوة, ʿAlwa), bylo středověké núbijské království v dnešním středním a jižním Súdánu. Jeho hlavním městem bylo město , které se nachází poblíž současného Chartúmu na soutoku řek Modrého a Bílého Nilu. (cs)
- Alodia, also known as Alwa (Greek: Aρουα, Aroua; Arabic: علوة, ʿAlwa), was a medieval kingdom in what is now central and southern Sudan. Its capital was the city of Soba, located near modern-day Khartoum at the confluence of the Blue and White Nile rivers. Founded sometime after the ancient kingdom of Kush fell, around 350 AD, Alodia is first mentioned in historical records in 569. It was the last of the three Nubian kingdoms to convert to Christianity in 580, following Nobadia and Makuria. It possibly reached its peak during the 9th–12th centuries when records show that it exceeded its northern neighbor, Makuria, with which it maintained close dynastic ties, in size, military power and economic prosperity. Being a large, multicultural state, Alodia was administered by a powerful king and provincial governors appointed by him. The capital Soba, described as a town of "extensive dwellings and churches full of gold and gardens", prospered as a trading hub. Goods arrived from Makuria, the Middle East, western Africa, India and even China. Literacy in both Nubian and Greek flourished. From the 12th, and especially the 13th century, Alodia was declining, possibly because of invasions from the south, droughts and a shift of trade routes. In the 14th century, the country might have been ravaged by the plague, while Arab tribes began to migrate into the Upper Nile valley. By around 1500 Soba had fallen to either Arabs or the Funj. This likely marked the end of Alodia, although some Sudanese oral traditions claimed that it survived in the form of the kingdom of Fazughli within the Ethiopian–Sudanese borderlands. After the destruction of Soba, the Funj established the Sultanate of Sennar, ushering in a period of Islamization and Arabization. (en)
- Aloa (ankaŭ Alwa, Alodia aŭ Aloda) estas la plej suda el la tri kristanaj nubiaj reĝlandoj, kiuj ekzistis inter la jaroj 500 kaj 1500 en la nuna norda Sudano. La du aliaj reĝlandoj estis Nobatia kaj Makuria). (eo)
- Alwa (auch Alodia, Alodien oder Aloda) war das südlichste der drei christlichen nubischen Königreiche und bestand von etwa 500 bis 1500 in Obernubien um den Zusammenfluss des Weißen und Blauen Nil im heutigen Sudan. Die beiden anderen Reiche Nobatia und Makuria sind deutlich besser bekannt, da Unternubien archäologisch gut erforscht ist und diese Reiche im ständigen Kontakt zu den arabischen Nachbarn standen, aus deren Quellen einiges zu erfahren ist. Das Gebiet von Alwa ist dagegen archäologisch kaum erschlossen, und auch arabische Quellen berichten wenig von diesem Reich. Die Hauptstadt war Soba, einer der wenigen Orte von Alwa, an denen bisher archäologisch gegraben wurde. Die Anfänge des Reiches liegen vollkommen im Dunkeln, doch war es zunächst heidnisch und ein Nachfolgestaat des meroitischen Reiches. Im 6. Jahrhundert trat der König von Alwa, wie byzantinische Quellen berichten, zum christlichen Glauben über. Nach Johannes von Ephesos hatten die Leute von Alwa erfahren, dass das Reich von Nobatia christianisiert worden sei. Der König von Alwa sandte einen Brief an den König von Nobatia und bat darum, sein Volk zu taufen und ihm die christliche Lehre beizubringen. Darauf reiste Longinus, der schon das Reich von Nobatia christianisiert hatte, in die Hauptstadt von Alwa und taufte dort den König und große Teile des Volkes. Aus der Folgezeit sind nur wenig Namen von Königen oder Ereignisse überliefert. Immerhin stand das Reich in engem Kontakt zu Makuria, und die Familien der Könige beider Reiche scheinen zeitweise eng miteinander verwandt gewesen zu sein. Es gibt sogar Anzeichen, dass beide Reiche zumindest zeitweise von nur einem König regiert worden sind. Als Sprache ist eine besondere Form von Altnubisch bezeugt. Die Nordgrenze des Reiches lag wohl etwas südlich vom fünften Nilkatarakt. Die Südausdehnung ist unbekannt. Die südlichste Kirche, die wohl zu Alwa zu rechnen ist, fand sich bei , ungefähr 50 km westlich von Sannar. Im Gegensatz zu Makuria dürfte das Reich sich auch östlich und westlich des Nils erstreckt haben, da hier nicht nur Wüste zu finden ist. Wann und wie Alodia genau unterging ist nicht eindeutig. Die zwei gängigsten Theorien sind, dass das Reich entweder von Arabern unter einem gewissen Abdallah Jammah, wahrscheinlich zum Ende des 15. Jahrhunderts, zerstört wurde, oder dass dies 1504 unter den Funj geschehen sein soll. Bei diesem Angriff soll Soba erobert worden sein, obwohl Ausgrabungen gezeigt haben, dass die Stadt damals schon weitgehend in Ruinen lag. Für das Jahr 1523 wird die Hauptstadt Soba von dem Reisenden David Reubeni als Stadt in Ruinen beschrieben. Für das Jahr 1540 ist eine nubische Delegation an den äthiopischen Hof bezeugt, die um Hilfe in Fragen christlicher Lehre bat. Diese Hilfe wurde jedoch nicht gewährt. Ob diese Delegation allerdings aus Alwa kam, ist unbekannt. Ein Nachfolgerstaat Alwas könnte das Königreich Fazughli gewesen sein. (de)
- Alodia, Alwa edo Aloa Nubiako Erresuma Kristauen artean hegoaldenen kokatzen zena zen, Nobatia eta Makuriaren hegoaldean. Ez da gehiegirik ezagutzen erresuma honen inguruan, nahiz eta ia mila urtez iraun zuen, tamaina handikoa zen eta botere handiko harremanak eduki. Aztarnategiak gutxi ikertu dira, bere iparraldeko mugakideekin alderatuta. Etiopiako Eliza Ortodoxoaren liturgian herrialde honen kontrola egon zela diote. Ezana eta enperadore bikien kanpainen kroniketan ere aipatzen dira. Hala ere jatorria ez da oso ezaguna. Alodiari eginiko lehenengo erreferentzia aurkituriko estela bat da, Alut izeneko leku bat aipatuz. Plinio Zaharrak Alwa sartu zuen Nubiako hirien artean. Baliteke ere Meroëko antzinako erresumarekin lotuta egotea, zentratuta baitago Meroitikoen lurraldean. Axumgo Ezanaren garaietan badirudi Noba herriak kontrolpean zuela, eta ez . VI. mendean Alodia kristautasunera batu zen, Justiniano I.aren eraginez. Kristautasun monofisista ezarri zela dirudi, beste sekta kristauen gaindi. Badirudi ere denbora batez Makuriarekin batera estatu bakarra osatu zutela, bi dinastiek zituzten harremanak direla eta. Hala ere Alodiak geroago bere independentzia berreskuratu zuela argi dago. Bere urruntasuna dela eta azkena izan zen Nubiako herrien artean Islama onartzen. Funj konkistaren ostean Sennarko sultanerrian batu zen, eta bertakoak Abdallab izenarekin ezagunak izatera igaro ziren. garaian sortu zen bertan, autonomia handikoa. (eu)
- Alodia, también conocida como Alwa o Aloa (en griego: Aρογα, Aroua; árabe: علوة , 'Alwa), era un reino medieval nubio en lo que hoy es el centro y el sur de Sudán. Su capital era la ciudad de Soba, ubicada cerca de la actual Jartum en la confluencia de los ríos Nilo Azul y Blanco. Fue fundada poco después de la caída del antiguo reino de Kush, alrededor del año 350 d. C. Alodia se menciona por primera vez en registros históricos en el año 569. Tras el derrumbe Meroe en el siglo IV, los gobernantes nubiohablantes crearon tres reinos en el valle del Nilo: Nobatia al norte, Makuria en el centro y Alodia al sur con capital en Soba. Fue el último de los tres reinos nubios en convertirse al cristianismo en el 580 después de Nobadia y Makuria. (es)
- L'Alodie, également connue sous les noms d'Alodia, Aloua (en grec : Aρουα, Aroua - arabe : علوة, ʿAlwa) est un royaume médiéval de Nubie. Sa capitale était la cité de Soba, à la confluence entre le Nil Bleu et le Nil Blanc, près de l'actuelle ville de Khartoum. L'Alodie était, avec la Makurie et la Nobatie, l'un des trois royaumes nubiens - le plus méridional - qui ont émergé après la chute du royaume de Méroé, lequel a dominé la région de 800 av. J.-C. à l'an 350. Mentionné pour la première fois dans les textes historiques en 569, le royaume d'Alodie fut le dernier des trois royaumes nubiens à adopter le christianisme dans sa forme monophysite copte, vers 580. Au VIIe siècle, la conquête de l'Égypte par les armées musulmanes coupe la Nubie du reste de la chrétienté. En 651, la zone est envahie par une armée arabe, mais celle-ci est repoussée et un traité connu sous le nom de Baqt est signé, qui instaure une paix relative entre les deux parties. Cette paix durera jusqu'au XIIIe siècle, lorsque les Musulmans conquièrent le pays, inaugurant la conversion des habitants à l'islam. L'Alodie n'est cependant pas concernée par le traité du Baqt et cet état multiculturel et commerçant atteint son apogée entre le IXe et le XIIe siècle, avant de décliner. Au XIVe siècle, le pays est probablement ravagé par la peste, tandis que les tribus arabes commencent à migrer dans la haute vallée du Nil. Vers 1500, la capitale, Soba, est conquise militairement ce qui entraîne la fin du royaume. Après la destruction de Soba, les Funj ont établi le sultanat de Sennar, marquant ainsi le début d'une période d'islamisation et d'arabisation. (fr)
- Alodia, juga dikenal dengan nama Alwah (Yunani: Aρογα, Aroua; bahasa Arab: علوة, 'Alwah) adalah sebuah kerajaan Nubia pada abad pertengahan yang terletak di wilayah yang kini merupakan bagian dari Sudan tengah dan selatan. Ibu kotanya adalah Soba yang berada di dekat kota Khartoum modern di tempat bertemunya Sungai Nil Biru dengan Nil Putih. Alodia pertama kali disebutkan dalam catatan sejarah pada tahun 569. Kerajaan ini masuk Kristen pada tahun 580, dan merupakan kerajaan Nubia terakhir yang melakukan hal tersebut setelah dan Makuria. Kerajaan ini mungkin mencapai puncak kejayaannya pada abad ke-9 hingga ke-12. Kerajaan ini berhasil melampaui tetangganya di utara, Makuria, baik secara ekonomi maupun militer. Kota Soba juga berkembang menjadi pusat perdagangan, dan barang-barang berdatangan dari Makuria, Timur Tengah, Afrika Barat, India, dan bahkan Tiongkok. Semenjak abad ke-12 (dan khususnya dari abad ke-13), Alodia mengalami kemunduran, kemungkinan akibat serangan-serangan dari selatan, bencana kekeringan, dan berpindahnya jalur dagang. Pada abad ke-14, negara ini mungkin terserang wabah pes, sementara suku-suku Arab mulai bermigrasi ke lembah Nil Hulu. Pada tahun 1500, Soba sudah jatuh ke tangan puak Arab atau . Peristiwa ini mungkin mengakhiri riwayat Alodia, walaupun beberapa tradisi lisan di Sudan mengklaim bahwa kerajaan ini masih bertahan dalam bentuk di wilayah perbatasan Etiopia-Sudan. Setelah kehancuran Soba, puak Funj mendirikan yang memulai periode Islamisasi dan Arabisasi. (in)
- Alodia o Alwa era, tra il VII ed il XIV secolo, il più meridionale di tre Regni cristiani della Nubia. Gli altri due, situati a Nord erano la Nobatia e la Makuria. A nord confinava nei pressi della quinta e della sesta cateratta del Nilo, mentre a sud lambivano la regione del Bahr al-Ghazal. Nonostante sia durato quasi un millennio, molto di questo regno è ancora sconosciuto, anche se a quei tempi esercitava una considerevole potenza militare. È certo che fosse un Regno tributario del Regno di Axum. Dalle cronache Axumite e dalle più recenti cronache Etiopi si rileva che le due potenze venivano spesso al conflitto armato lungo i loro confini. È probabile che Alodia fosse o un Regno settentrionale federato all'Impero di Axum oppure un regno meridionale situato entro i confini dell'Egitto, visto che è storicamente provato che il Regno di Axum fosse una federazione di più regni, così come lo erano i regni di Gondar, Begemeder, Wello, Kaffa entro i confini dell'Etiopia Imperiale, mentre a quei tempi l'Egitto era conosciuto come una un'unica nazione. Ad Alodia si sono effettuati meno scavi archeologici che nei Regni dI Makuria o della Nobatia, per questo è fra i tre regni cristo-nubiani, quello di cui si conosce meno. La poca conoscenza del regno deriva solo da fonti contemporanee egiziane e dagli scavi archeologichi effettuati nella Bassa Nubia, avvenuti prima dell'inondazione della zona, dovuta alla costruzione della Diga di Assuan. A peggiorare la situazione si è aggiunta solo recentemente, nel 2009, la Diga di Merowe, la più grande d'Africa, la cui costruzione ha condotto all'inondazione di un enorme territorio. Infine, la posizione di Alodia nell'attuale Sudan ha contribuito non poco ad ostacolare i lavori degli scavi archeologici a causa della grande instabilità politica di questo paese. Fonti letterarie affermano comunque dell'egemonia su Alodia, sia in tempi antichi, da parte del Regno di Axum che in tempi più moderni, da parte della dinastia Solomonica dei nuovi imperatori d'Etiopia. Le spedizioni degli Imperatori gemelli di Ezena e Sezana, e del loro discendente Hadefan, sembrano essere, stando ai documenti storici, un gesto di rappresaglia dovuto al mancato versamento dei tributi da parte del Regno di Alodia. Gli abitanti del Regno aiutavano i Begi a preparare nuove incursioni nel Regno di Axum. Documenti storici Axumiti registrano meticolosamente il numero di morti, le unità militari inviate, il numero di prigionieri e le misure difensive prese contro queste frequenti incursioni di Begi nel loro territorio. Anche le origini del Regno di Alodia, sono poco conosciute. Il primo cenno storico potrebbe essere una stele dell'età Meroitica del Regno di Nastasen, che menziona una regione conosciuta con il nome di Alut. Il primo riferimento concreto si ha con Plinio il Vecchio che include Alwa tra la lista delle città situate in Nubia. Come Alodia abbia a che fare con l'antico Regno di Meroe rimane una delle più importanti domande a cui non si ha ancora una risposta. Il Regno di Alodia si trovava al centro dell'Impero Meroitico. Ai tempi di Ezanà di Axum è probabile che il Regno di Alodia sia stato sotto il controllo dei Nobiti, piuttosto che dai Cushiti. (it)
- Alodia, ook bekend als Alwa of Aloa, was een middeleeuws koninkrijk in het huidige centraal- en zuidelijk Soedan. De hoofdstad was , gelegen aan Blauwe Nijl kort voor de samenloop met de Witte Nijl, 19 km van de huidige Soedanese hoofdstad Khartoem. Na het verval van het koninkrijk Koesj in de 4e eeuw v.Chr. ontstonden van noord tot zuid de drie koninkrijken Nobatia, Makuria en Alodia. Voor het eerst vermeld in 569 werd het in 580 bekeerd tot het Koptisch christendom. Haar bloeitijd duurde van de 9e tot 12e eeuw, toen het grote delen van Al-Jazirah, de Noeba-bergen en de beheerste en zelfs tot aan de kust van de Rode Zee reikte. Het had ook dynastieke relaties met Makuria. In de 13e eeuw begint een periode van verval. De 14e eeuw ziet een massale immigratie van Arabische stammen in het boven-Nijl-gebied, waarbij sommigen tribuut betaalden aan de koning van Alodia, terwijl anderen hun eigen territoria stichtten. Omstreeks 1500 werd Soba veroverd en vernietigd door ofwel de Arabieren, de , of een verbond van beiden. Hierna stichtten de Foenj het en begon een proces van Arabisering en islamisering, welke resulteerde in de huidige Soedanees-Arabische identiteit. (nl)
- Alodia, zwana także Alwą – najbardziej wysunięte na południe królestwo chrześcijańskiej Nubii, na które składały się także królestwa Makuria i Nobatia. Jako ostatnia uległa islamskiemu podbojowi, co miało miejsce w 1504 roku. Większość dziejów tego państwa jest wciąż nieznana, mimo iż istniało ono setki lat. Dokładny przedział czasowy jest jak na razie nieokreślony z powodu niemożności ustalenia początków państwa. Podobny problem istnieje w kwestii terytoriów, które obejmowało. Wiadomo, że Alodia rozciągała się od VI katarakty do Błękitnego Nilu. Jednakże dokładny przebieg i zmiany granic w toku wydarzeń są kwestią dyskusyjną, przypuszcza się jednak, że w pewnych okresach królestwo to mogło kontrolować znaczne tereny i przez to być liczącym się graczem politycznym tego rejonu. Wydaje się, że władcy rezydowali w mieście Soba, położonym w pobliżu dzisiejszego Chartumu. (pl)
- Алва, также известная как Алодия (греч. Aρουα, Ароуа; араб. علوة, Алва) — древнеафриканское христианское (монофизитское) государство, располагавшееся на территории современного центрального и южного Судана. Его столицей был город Соба, расположенный недалеко от современного Хартума на слиянии рек Голубой и Белый Нил. Образовавшееся в результате распада Мероитского царства, примерно в 350 году н. э., Алодия впервые упоминается в исторических записях в 569 году. Это было последнее из трех нубийских царств, принявших христианство в 580 году после Нобатии и Мукурры. Возможно, она достигла своего наибольшего величия в IX—XII веках, когда, как показывают записи, она превосходила своего северного соседа, Макурию, с которой поддерживала тесные династические связи, по размерам, военной мощи и экономическому процветанию. Будучи большим, многокультурным государством, Алодия управлялась могущественным царем и назначенными им губернаторами провинций. Столица Соба, описанная как город «обширных жилищ и церквей, полных золота и садов», Соба процветала как торговый центр. Товары прибывали из Макурии, Ближнего Востока, Западной Африки, Индии и даже Китая. Процветала грамотность как на нубийском, так и на греческом языках. Начиная с XII-го и особенно XIII-го века, Алодия приходила в упадок, возможно, из-за вторжений с юга, засухи и изменения торговых путей. В XIV веке страна, возможно, была разорена чумой, в то время как арабские племена начали мигрировать в долину верхнего Нила. Около 1500 Соба пала под натиском либо арабов или племени Фундж. Это, вероятно, означало конец Алодии, хотя некоторые суданские устные традиции утверждали, что она сохранилась в форме царства Фазугли в пределах эфиопско-суданских пограничных земель. После уничтожения Собы племя Фундж учредило султанат Сеннар, положив начало периоду исламизации и арабизации. (ru)
- Alódia, também chamado de Aluá (em árabe: علوة; romaniz.: Alwa) ou Árua (em grego medieval: Aρογα; romaniz.: Aroua), foi um reino núbio situado no centro-sul do Sudão. Sua capital era , localizada perto da moderna Cartum, na confluência do Nilo Azul e Nilo Branco. Fundado em algum momento após o colapso do Reino de Cuxe, em cerca de 350, foi citado pela primeira vez em 569. Foi o último dos três reinos núbios a se converter ao cristianismo em 580 após Nobácia e Macúria. Possivelmente alcançou seu zênite nos séculos IX-XII, quando os registros mostram que controlou muito do centro-sul do Sudão. Superou seu vizinho Macúria, com o qual mantinha íntimos laços dinásticos, em tamanho, poder militar e bonança econômica. Alódia, um grande estado multicultural, era administrado por um rei poderoso e governadores provinciais nomeados por ele. A capital Soba, dita como cidade de "moradias extensas e igrejas cheias de ouro e jardins", prosperou como centro comercial. Os bens chegaram de Macúria, Oriente Médio, África Ocidental, da Índia e China. A alfabetização em núbio e grego floresceu. A partir do século XII e, especialmente, do XIII, Alódia declinou, possivelmente por causa de invasões do sul, secas e mudança de rotas comerciais. No século XIV, pode ter sido devastado pela praga, enquanto tribos árabes começaram sua migração ao vale do Alto Nilo. Por volta de 1500, Soba caiu para os árabes ou para os funjes. Isso provavelmente marcou o fim de Alódia, embora algumas tradições orais sudanesas afirmassem que sobreviveu sob a forma do Reino de Fazogli dentro das fronteiras etíope-sudanesas. Após a destruição de Soba, os funjes estabeleceram o Sultanato de Senar, dando início a um período de islamização e arabização. (pt)
- Алва, також Алоа та Алодія (грец. Aρογα, Aroua; араб. علوة, 'Alwa) - середньовічне нубійське царство на території сучасних Центрального і Південного Суданом. Його столицею було місто Соба, розташоване недалеко від сучасного Хартуму, в місці злиття Блакитного і Білого Нілу. Заснована після того, як стародавнє царство Куш занепало, приблизно в 350 році н.е., Алва вперше згадується в історичних записах у 569 році. Це було останнє з трьох нубійських королівств, які перейшли до християнства в 580 році після Нобатії і Мукурри. Царство, можливо, досягло свого піку протягом ІХ-ХІІ століть, коли записи показують, що вона контролювала більшу частину центрального та південного Судану. Вона перевищила північного сусіда Мукурру, з якою підтримувала тісні династичні зв'язки, за розмірами, військовою потужністю і економічним процвітанням. Алвою, великою багатокультурною державою, керував призначений ним могутній цар і губернатори провінцій. Столиця Соба, яка описується як місто "великих будинків і церков, повних золота і садів", процвітала завдяки тому, що була торгівельним центром держави. Товари прибували з Мукурри, Близького Сходу, Західної Африки, Індії і навіть Китаю. Розвивалася грамотність як в , так і в грецькій мовах. З 12-го, і особливо 13-го століття, Алва занепадала, можливо, через вторгнення з півдня, посухи і зміну торгових шляхів. У XIV столітті країна могла бути спустошена чумою, а араби почали мігрувати в долину Верхнього Нілу. Близько 1500 року Соба відійшла у володіння арабів та народу . Це ознаменувало кінець Алви, хоча, згідно із суданськими переказами, вона збереглася у вигляді королівства Фазуглі в межах ефіопійсько-суданських прикордонних територій. Після знищення Соби, народ фундж встановив султанат Сеннар, увійшовши в період ісламізації та . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Alódie, také známá jako Alwa (řecky Aρουα, Aroua, arabsky علوة, ʿAlwa), bylo středověké núbijské království v dnešním středním a jižním Súdánu. Jeho hlavním městem bylo město , které se nachází poblíž současného Chartúmu na soutoku řek Modrého a Bílého Nilu. (cs)
- Aloa (ankaŭ Alwa, Alodia aŭ Aloda) estas la plej suda el la tri kristanaj nubiaj reĝlandoj, kiuj ekzistis inter la jaroj 500 kaj 1500 en la nuna norda Sudano. La du aliaj reĝlandoj estis Nobatia kaj Makuria). (eo)
- مملكة علوة، وتعرف أيضًا باسم ألوديا (باليونانية: Aρουα)، هي مملكة نوبية قامت في العصور الوسطى على ما هو الآن جنوب ووسط السودان. كانت عاصمتها مدينة سوبا، وتقع بالقرب من الخرطوم الحديثة عند التقاء النيلين الأزرق والأبيض. (ar)
- Aloa o Alwa (grec: Ἄρουα, Àrua; àrab: علوة, ʿAlwa) fou un regne medieval situat en el territori que avui en dia és el centre i el sud del Sudan. La capital era la ciutat de Soba, prop de l'actual Khartum, a la confluència del Nil Blau i el Nil Blanc. (ca)
- Alodia, also known as Alwa (Greek: Aρουα, Aroua; Arabic: علوة, ʿAlwa), was a medieval kingdom in what is now central and southern Sudan. Its capital was the city of Soba, located near modern-day Khartoum at the confluence of the Blue and White Nile rivers. (en)
- Alwa (auch Alodia, Alodien oder Aloda) war das südlichste der drei christlichen nubischen Königreiche und bestand von etwa 500 bis 1500 in Obernubien um den Zusammenfluss des Weißen und Blauen Nil im heutigen Sudan. Die Nordgrenze des Reiches lag wohl etwas südlich vom fünften Nilkatarakt. Die Südausdehnung ist unbekannt. Die südlichste Kirche, die wohl zu Alwa zu rechnen ist, fand sich bei , ungefähr 50 km westlich von Sannar. Im Gegensatz zu Makuria dürfte das Reich sich auch östlich und westlich des Nils erstreckt haben, da hier nicht nur Wüste zu finden ist. (de)
- Alodia, Alwa edo Aloa Nubiako Erresuma Kristauen artean hegoaldenen kokatzen zena zen, Nobatia eta Makuriaren hegoaldean. Ez da gehiegirik ezagutzen erresuma honen inguruan, nahiz eta ia mila urtez iraun zuen, tamaina handikoa zen eta botere handiko harremanak eduki. Aztarnategiak gutxi ikertu dira, bere iparraldeko mugakideekin alderatuta. Bere urruntasuna dela eta azkena izan zen Nubiako herrien artean Islama onartzen. Funj konkistaren ostean Sennarko sultanerrian batu zen, eta bertakoak Abdallab izenarekin ezagunak izatera igaro ziren. garaian sortu zen bertan, autonomia handikoa. (eu)
- Alodia, también conocida como Alwa o Aloa (en griego: Aρογα, Aroua; árabe: علوة , 'Alwa), era un reino medieval nubio en lo que hoy es el centro y el sur de Sudán. Su capital era la ciudad de Soba, ubicada cerca de la actual Jartum en la confluencia de los ríos Nilo Azul y Blanco. (es)
- L'Alodie, également connue sous les noms d'Alodia, Aloua (en grec : Aρουα, Aroua - arabe : علوة, ʿAlwa) est un royaume médiéval de Nubie. Sa capitale était la cité de Soba, à la confluence entre le Nil Bleu et le Nil Blanc, près de l'actuelle ville de Khartoum. L'Alodie était, avec la Makurie et la Nobatie, l'un des trois royaumes nubiens - le plus méridional - qui ont émergé après la chute du royaume de Méroé, lequel a dominé la région de 800 av. J.-C. à l'an 350. (fr)
- Alodia, juga dikenal dengan nama Alwah (Yunani: Aρογα, Aroua; bahasa Arab: علوة, 'Alwah) adalah sebuah kerajaan Nubia pada abad pertengahan yang terletak di wilayah yang kini merupakan bagian dari Sudan tengah dan selatan. Ibu kotanya adalah Soba yang berada di dekat kota Khartoum modern di tempat bertemunya Sungai Nil Biru dengan Nil Putih. (in)
- Alodia o Alwa era, tra il VII ed il XIV secolo, il più meridionale di tre Regni cristiani della Nubia. Gli altri due, situati a Nord erano la Nobatia e la Makuria. A nord confinava nei pressi della quinta e della sesta cateratta del Nilo, mentre a sud lambivano la regione del Bahr al-Ghazal. (it)
- Alodia, ook bekend als Alwa of Aloa, was een middeleeuws koninkrijk in het huidige centraal- en zuidelijk Soedan. De hoofdstad was , gelegen aan Blauwe Nijl kort voor de samenloop met de Witte Nijl, 19 km van de huidige Soedanese hoofdstad Khartoem. Omstreeks 1500 werd Soba veroverd en vernietigd door ofwel de Arabieren, de , of een verbond van beiden. Hierna stichtten de Foenj het en begon een proces van Arabisering en islamisering, welke resulteerde in de huidige Soedanees-Arabische identiteit. (nl)
- Alodia, zwana także Alwą – najbardziej wysunięte na południe królestwo chrześcijańskiej Nubii, na które składały się także królestwa Makuria i Nobatia. Jako ostatnia uległa islamskiemu podbojowi, co miało miejsce w 1504 roku. Większość dziejów tego państwa jest wciąż nieznana, mimo iż istniało ono setki lat. Dokładny przedział czasowy jest jak na razie nieokreślony z powodu niemożności ustalenia początków państwa. Podobny problem istnieje w kwestii terytoriów, które obejmowało. Wiadomo, że Alodia rozciągała się od VI katarakty do Błękitnego Nilu. Jednakże dokładny przebieg i zmiany granic w toku wydarzeń są kwestią dyskusyjną, przypuszcza się jednak, że w pewnych okresach królestwo to mogło kontrolować znaczne tereny i przez to być liczącym się graczem politycznym tego rejonu. Wydaje się, (pl)
- Alódia, também chamado de Aluá (em árabe: علوة; romaniz.: Alwa) ou Árua (em grego medieval: Aρογα; romaniz.: Aroua), foi um reino núbio situado no centro-sul do Sudão. Sua capital era , localizada perto da moderna Cartum, na confluência do Nilo Azul e Nilo Branco. Fundado em algum momento após o colapso do Reino de Cuxe, em cerca de 350, foi citado pela primeira vez em 569. Foi o último dos três reinos núbios a se converter ao cristianismo em 580 após Nobácia e Macúria. Possivelmente alcançou seu zênite nos séculos IX-XII, quando os registros mostram que controlou muito do centro-sul do Sudão. (pt)
- Алва, также известная как Алодия (греч. Aρουα, Ароуа; араб. علوة, Алва) — древнеафриканское христианское (монофизитское) государство, располагавшееся на территории современного центрального и южного Судана. Его столицей был город Соба, расположенный недалеко от современного Хартума на слиянии рек Голубой и Белый Нил. (ru)
- Алва, також Алоа та Алодія (грец. Aρογα, Aroua; араб. علوة, 'Alwa) - середньовічне нубійське царство на території сучасних Центрального і Південного Суданом. Його столицею було місто Соба, розташоване недалеко від сучасного Хартуму, в місці злиття Блакитного і Білого Нілу. (uk)
|
.png=3fwidth=3d300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
Tardieu_Amédée_bpt6k6209333w_621.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
Tardieu_Amédée_bpt6k6209333w_621.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
