| dbo:abstract
|
- La hipoplàsia és el desenvolupament deficient d'un òrgan o teixit per la disminució del nombre de les seves cèl·lules constitutives, no per la disminució de la mida d'aquestes (hipotròfia). (ca)
- نقص التنسج أو نقص النمو (بالإنجليزية: hypoplasis) هو عدم نمو أو عدم اكتمال نمو نسيج أحد الأعضاء. رغم أن المفردة لا تستعمل دوما في سياقها الصحيح فإن نقص التنسج يعني نقصا في عدد الخلايا. نقص التنسج شبيه بعدم التنسج لكنه أقل حدة. في المقابل نقص التنسج ليس مقابلا لفرط التنسج. نقص التنسج عيب خلقي بينما فرط التنسج ينتج عادة عن نمو مفرط في الخلايا لاحقا من مراحل العمر. (الضمور أو تلف خلايا كائنة هو المقابل المضاد لكل من فرط التنسج والعنبلة).يمكن أن يحدث نقص التنسج على مستوى أي نسيج أو عضو. يستعمل مصطلح نقص التنسج لوصف الخلل في النمو في عديد من الحالات الطبية مثل:
* نقص نمو الثديين عند البلوغ والذي يعتقد أنه حالة خلقية لكن السبب يظل مجهولا.
* الثدي المعجر أو الأنبوبي وهو حالة مختلفة عن نقص نمو الثدي ويصيب المرض الرجال كما يصيب النساء.
* الخصيتان في متلازمة كلاينفيلتر.
* المبيضان في ثلاث حالات: حالة متلازمة فانكوني (نقص تنسج عناصر الدم)، خلل تكون الغدد التناسلية وفي حالة المتلازمة الثلاثية إكس.
* الغدة الزعترية في متلازمة دي جورج.
* الشفران الكبيران في متلازمة الظفرة المأبضية.
* الجسم الثفني أو الصوار والذي يربط جانبي الدماغ في حالة عدم تخلق الجسم الثفني.
* المخيخ في حالة طفرة في مورث (جين) الريلين.
* الأسنان في حالة بعض أمراض الفم مثل نقص تنسج تورنر.
* غرف القلب في متلازمة القلب الأيسر الناقص التنسج أو متلازمة القلب الأيمن الناقص التنسج.
* العصب البصري في نقص تنسج العصب البصري.
* العجُز في عدم تخلق العجُز.
* عضلات الوجه في عدم تماثل السحنة الباكية.
* الإبهام نتيجة عيب خلقي منذ الولادة.
* الرئتين، عادة كنتيجة لقلة السائل السلوي (الصاء) خلال الحمل أو وجود فتق خلقي حجابي.
* الأمعاء الدقيقة في حالة الداء البطني.
* الأصابع والأذنين في حالة الجنين المُصفْح.
* الفك السفلي في ضعف الغدة الدرقية الخلقي. (ar)
- Hypoplazie znamená nekompletní nebo opožděný buněčný vývoj.Pojem pochází z řeckého ὑπo- hypo-, „pod“ + πλάσις plasis, „tvar, formace“ a adjektivem je hypoplatický. Tento pojem je široce užíván v mnoha analogických významech, nejde ani o opak hyperplazie, protože není zpravidla vrozená, ani o masivnější poruchu (aplazii), ale správný význam odkazuje na vrozenou nevyvinutost buněk anebo jejich nízký počet (oproti zdravému, fyziologickému stavu). (cs)
- Die Hypoplasie (von altgriechisch ὑποπλασία, neugriechisch υποπλασία, neulateinisch hypoplasia „unzureichende Zellbildung“) bzw. numerische Atrophie bezeichnet eine genetisch bedingte (angeborene oder anlagebedingte) Unterentwicklung eines Organismus, Organsystems, Organs, Organteils oder Gewebes, die durch die Verminderung der Zahl der ‚Elementarteile‘ (Zellen) einer Anlage (Gewebe, Muskeln usw.) verursacht wird. Im weitesten Sinne ist damit auch der daraus resultierende Funktionsausfall gemeint. Das Gegenteil ist die Hyperplasie. (de)
- Hypoplasia (from Ancient Greek ὑπo- hypo- 'under' + πλάσις plasis 'formation'; adjective form hypoplastic) is underdevelopment or incomplete development of a tissue or organ. Although the term is not always used precisely, it properly refers to an inadequate or below-normal number of cells. Hypoplasia is similar to aplasia, but less severe. It is technically not the opposite of hyperplasia (too many cells). Hypoplasia is a congenital condition, while hyperplasia generally refers to excessive cell growth later in life. (Atrophy, the wasting away of already existing cells, is technically the direct opposite of both hyperplasia and hypertrophy.) Hypoplasia can be present in any tissue or organ. It is descriptive of many medical conditions, including underdevelopment of organs such as:
* Breasts during puberty
* Testes in Klinefelter's syndrome
* Ovaries in Fanconi anemia, gonadal dysgenesis, trisomy X
* Thymus in DiGeorge syndrome
* Labia majora in popliteal pterygium syndrome
* Corpus callosum, connecting the two sides of the brain, in Agenesis of the corpus callosum
* Cerebellum caused by mutation in the Reelin gene
* Tooth caused by oral pathology, such as Turner's hypoplasia
* Chambers of the heart in hypoplastic left heart syndrome and hypoplastic right heart syndrome
* Optic nerve in optic nerve hypoplasia
* Sacrum in sacral agenesis
* Facial muscle in asymmetric crying facies
* Thumb from birth
* Lungs, often as a result of oligohydramnios during gestation or the existence of congenital diaphragmatic hernia
* Small bowel in coeliac disease
* Fingers and ears in Harlequin-type ichthyosis
* Mandible in congenital hypothyroidism (en)
- La hipoplasia (del griego ὑπο, por debajo de y plasis, formación o moldeo) es el nombre que recibe el desarrollo incompleto o detenido de un órgano o tejido. Aunque el término no es usado siempre con precisión, se refiere exactamente a un número de células inadecuado o por debajo de lo normal. La hipoplasia puede presentarse en cualquier tejido u órgano. Es descriptiva de muchas condiciones médicas, incluyendo el desarrollo incompleto de órganos tales como:
* Las mamas durante la pubertad
* Los testículos en el síndrome de Klinefelter
* Los ovarios en la anemia de Fanconi, disgenesias gonadales y la trisomía X
* El timo en el síndrome de DiGeorge
* Los labios mayores en el síndrome de pterigium poplíteo
* El cuerpo calloso, que conecta ambos hemisferios cerebrales, en la agenesia del cuerpo calloso
* El cerebelo, como consecuencia de una mutación en el gen de la reelina
* Los dientes, como consecuencia de patología dentaria, como la hipoplasia de Turner
* Las cámaras cardíacas en el síndrome del corazón izquierdo hipoplásico y el síndrome del corazón derecho hipoplásico
* El nervio óptico en la hipoplasia del nervio óptico
* El sacro en la agenesis sacra
* La musculatura facial en la asimetría facial con el llanto
* El pulgar, de nacimiento
* Los pulmones, frecuentemente como consecuencia de oligohidramnios durante la gestación o por la existencia de hernia diafragmática congénita
* Intestino pequeño en la enfermedad celíaca
* Dedos y orejas en la ictiosis arlequín
* La mandíbula en el hipotiroidismo congénito (es)
- Hipoplasia (dari Anciento- hypo- Yunani Kuno, "dibawah" + πλάσις plasis, "pembentukan"; bentuk kata sifat dari hipoplastik) adalah istilah untuk perkembangan jaringan atau organ yang tidak lengkap atau kurang. Meskipun jarang, istilah ini juga merujuk pada jumlah sel yang tidak memadai atau dibawah normal. Hipoplasia mirip dengan , tetapi tidak terlalu parah. Secara teknis, hal ini bukan kebalikan dari hiperplasia (terlalu banyak sel). Hipoplasia adalah kondisi bawaan, sedangkan hiperplasia umumnya merujuk pada pertumbuhan sel yang berlebihan saat hidup. Hipoplasia dapat terjadi pada berbagai jaringan atau organ apa pun, termasuk:
* Payudara
* Testis
* Ovarium
* Timus
* Labia majora
* Corpus callosum
* Cerebellum
* Gigi
* Ruang jantung
* Saraf optik
*
* Otot wajah
* Ibu jari
* Paru-paru
* Usus kecil
* Jari dan telinga
* Mandibula (in)
- Hypoplasie ou hypoplastie — du grec ὑπό (hypo) « en dessous » et πλάσσειν (plassein) « former» — est un terme général créé par Virchow en 1870 pour désigner un arrêt du développement ou un développement insuffisant d'un tissu ou organe. La plupart des causes d'hypoplasie sont des maladies génétiques, mais elles peuvent aussi résulter de phénomènes toxicologiques (ex. : exposition de l'embryon in utero à certains produits chimiques ou médicaments tératogènes, par exemple des antivitamines K, AVK, qui peuvent franchir la barrière placentaire). (fr)
- Hypoplasie (Oudgrieks: hypo = laag, onder, plassein = vormen) is een term die in de geneeskunde wordt gebruikt voor de onvolledige ontwikkeling van een orgaan of weefsel - meestal tijdens de embryonale fase - dat hierdoor te klein uitvalt. In de praktijk komt hypoplasie neer op een te kleine hoeveelheid aanwezige cellen in het betreffende orgaan of weefsel. Een zeer zeldzame vorm van hypoplasie waarbij de kleine hersenen onderontwikkeld blijven staat bekend als pontocerebellaire hypoplasie type 2. Hypoplasie is in feite een milde vorm van aplasie. Anders dan hyperplasie is hypoplasie wel een erfelijke aandoening. (nl)
- Per ipoplasia si intende uno sviluppo anormale (incompleto o ridotto) di un organo o di un tessuto. Il suo opposto si chiama iperplasia. Una forma simile ma più grave è l'aplasia dove invece lo sviluppo viene completamente a mancare. (it)
- Hipoplazja (łac. hypoplasia, z stgr. υπó, hipo – pod, tu: mało + stgr. πλάσις, plasis – kształtować, formować, por. plastyczny), niedorozwój – typ niecałkowitej morfogenezy, polegający na zbyt słabym wykształceniu się narządu przebiegającym ze zmniejszeniem ilości komórek. Hipoplazji narządu często towarzyszy upośledzenie jego czynności. Hipoplazja narządów nierzadko wchodzi w skład obrazu klinicznego zespołów wad wrodzonych, może też stanowić wadę izolowaną. Termin wprowadzony przez Rudolfa Virchowa w 1870 roku. (pl)
- A hipoplasia é a diminuição da atividade formadora dos tecidos orgânicos (pele, músculos, etc.). A diminuição de um tecido em um determinado órgão ou parte do corpo, afeta o local tornando-se menor e mais leve que o normal, mas os padrões básicos de sua arquitetura continuam os mesmos. (pt)
- Гіпоплазі́я (з давньогрецької «ὑπo-» гіпо-, «недо-» + «πλάσις» плазіс, «формування») — вада розвитку, яка проявляється недорозвиненням частини тканини, органа, системи органів. Хоча термін не завжди точно використовується, при правильному використанні він означає недостатню або менше ніж нормальну кількість клітин Гіпоплазія є схожою на аплазію, але при аплазії відбувається повне недорозвинення тканини, органа, системи органів. Технічно гіпоплазія не є протилежністю гіперплазії (забагато клітин). Серед іншого, гіпоплазія є вродженим станом, а гіперплазія як правило стосується надмірного зростання клітин пізніше у житті. Атрофія, руйнування вже наявних клітин, технічно є прямою протилежністю як гіперплазії, так й гіпертрофії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La hipoplàsia és el desenvolupament deficient d'un òrgan o teixit per la disminució del nombre de les seves cèl·lules constitutives, no per la disminució de la mida d'aquestes (hipotròfia). (ca)
- Hypoplazie znamená nekompletní nebo opožděný buněčný vývoj.Pojem pochází z řeckého ὑπo- hypo-, „pod“ + πλάσις plasis, „tvar, formace“ a adjektivem je hypoplatický. Tento pojem je široce užíván v mnoha analogických významech, nejde ani o opak hyperplazie, protože není zpravidla vrozená, ani o masivnější poruchu (aplazii), ale správný význam odkazuje na vrozenou nevyvinutost buněk anebo jejich nízký počet (oproti zdravému, fyziologickému stavu). (cs)
- Die Hypoplasie (von altgriechisch ὑποπλασία, neugriechisch υποπλασία, neulateinisch hypoplasia „unzureichende Zellbildung“) bzw. numerische Atrophie bezeichnet eine genetisch bedingte (angeborene oder anlagebedingte) Unterentwicklung eines Organismus, Organsystems, Organs, Organteils oder Gewebes, die durch die Verminderung der Zahl der ‚Elementarteile‘ (Zellen) einer Anlage (Gewebe, Muskeln usw.) verursacht wird. Im weitesten Sinne ist damit auch der daraus resultierende Funktionsausfall gemeint. Das Gegenteil ist die Hyperplasie. (de)
- Hypoplasie ou hypoplastie — du grec ὑπό (hypo) « en dessous » et πλάσσειν (plassein) « former» — est un terme général créé par Virchow en 1870 pour désigner un arrêt du développement ou un développement insuffisant d'un tissu ou organe. La plupart des causes d'hypoplasie sont des maladies génétiques, mais elles peuvent aussi résulter de phénomènes toxicologiques (ex. : exposition de l'embryon in utero à certains produits chimiques ou médicaments tératogènes, par exemple des antivitamines K, AVK, qui peuvent franchir la barrière placentaire). (fr)
- Per ipoplasia si intende uno sviluppo anormale (incompleto o ridotto) di un organo o di un tessuto. Il suo opposto si chiama iperplasia. Una forma simile ma più grave è l'aplasia dove invece lo sviluppo viene completamente a mancare. (it)
- Hipoplazja (łac. hypoplasia, z stgr. υπó, hipo – pod, tu: mało + stgr. πλάσις, plasis – kształtować, formować, por. plastyczny), niedorozwój – typ niecałkowitej morfogenezy, polegający na zbyt słabym wykształceniu się narządu przebiegającym ze zmniejszeniem ilości komórek. Hipoplazji narządu często towarzyszy upośledzenie jego czynności. Hipoplazja narządów nierzadko wchodzi w skład obrazu klinicznego zespołów wad wrodzonych, może też stanowić wadę izolowaną. Termin wprowadzony przez Rudolfa Virchowa w 1870 roku. (pl)
- A hipoplasia é a diminuição da atividade formadora dos tecidos orgânicos (pele, músculos, etc.). A diminuição de um tecido em um determinado órgão ou parte do corpo, afeta o local tornando-se menor e mais leve que o normal, mas os padrões básicos de sua arquitetura continuam os mesmos. (pt)
- نقص التنسج أو نقص النمو (بالإنجليزية: hypoplasis) هو عدم نمو أو عدم اكتمال نمو نسيج أحد الأعضاء. رغم أن المفردة لا تستعمل دوما في سياقها الصحيح فإن نقص التنسج يعني نقصا في عدد الخلايا. نقص التنسج شبيه بعدم التنسج لكنه أقل حدة. في المقابل نقص التنسج ليس مقابلا لفرط التنسج. نقص التنسج عيب خلقي بينما فرط التنسج ينتج عادة عن نمو مفرط في الخلايا لاحقا من مراحل العمر. (الضمور أو تلف خلايا كائنة هو المقابل المضاد لكل من فرط التنسج والعنبلة).يمكن أن يحدث نقص التنسج على مستوى أي نسيج أو عضو. يستعمل مصطلح نقص التنسج لوصف الخلل في النمو في عديد من الحالات الطبية مثل: (ar)
- Hypoplasia (from Ancient Greek ὑπo- hypo- 'under' + πλάσις plasis 'formation'; adjective form hypoplastic) is underdevelopment or incomplete development of a tissue or organ. Although the term is not always used precisely, it properly refers to an inadequate or below-normal number of cells. Hypoplasia is similar to aplasia, but less severe. It is technically not the opposite of hyperplasia (too many cells). Hypoplasia is a congenital condition, while hyperplasia generally refers to excessive cell growth later in life. (Atrophy, the wasting away of already existing cells, is technically the direct opposite of both hyperplasia and hypertrophy.) (en)
- La hipoplasia (del griego ὑπο, por debajo de y plasis, formación o moldeo) es el nombre que recibe el desarrollo incompleto o detenido de un órgano o tejido. Aunque el término no es usado siempre con precisión, se refiere exactamente a un número de células inadecuado o por debajo de lo normal. La hipoplasia puede presentarse en cualquier tejido u órgano. Es descriptiva de muchas condiciones médicas, incluyendo el desarrollo incompleto de órganos tales como: (es)
- Hipoplasia (dari Anciento- hypo- Yunani Kuno, "dibawah" + πλάσις plasis, "pembentukan"; bentuk kata sifat dari hipoplastik) adalah istilah untuk perkembangan jaringan atau organ yang tidak lengkap atau kurang. Meskipun jarang, istilah ini juga merujuk pada jumlah sel yang tidak memadai atau dibawah normal. Hipoplasia mirip dengan , tetapi tidak terlalu parah. Secara teknis, hal ini bukan kebalikan dari hiperplasia (terlalu banyak sel). Hipoplasia adalah kondisi bawaan, sedangkan hiperplasia umumnya merujuk pada pertumbuhan sel yang berlebihan saat hidup. (in)
- Hypoplasie (Oudgrieks: hypo = laag, onder, plassein = vormen) is een term die in de geneeskunde wordt gebruikt voor de onvolledige ontwikkeling van een orgaan of weefsel - meestal tijdens de embryonale fase - dat hierdoor te klein uitvalt. In de praktijk komt hypoplasie neer op een te kleine hoeveelheid aanwezige cellen in het betreffende orgaan of weefsel. Een zeer zeldzame vorm van hypoplasie waarbij de kleine hersenen onderontwikkeld blijven staat bekend als pontocerebellaire hypoplasie type 2. (nl)
- Гіпоплазі́я (з давньогрецької «ὑπo-» гіпо-, «недо-» + «πλάσις» плазіс, «формування») — вада розвитку, яка проявляється недорозвиненням частини тканини, органа, системи органів. Хоча термін не завжди точно використовується, при правильному використанні він означає недостатню або менше ніж нормальну кількість клітин Гіпоплазія є схожою на аплазію, але при аплазії відбувається повне недорозвинення тканини, органа, системи органів. (uk)
|
