| dbo:abstract
|
- En arqueologia i antropologia, una casa comunal o casa llarga és una edificació gran i estreta sense cambres, que van construir per habitar alguns pobles en diferents parts del món. Són cases comunitàries d'ús arcaic, construïdes generalment amb fusta, amb unes estructures les formes de les quals es continuen emprant hui. Sovint representen la forma més antiga d'estructura permanent en moltes cultures. N'hi ha distints tipus: l'anomenada casa llarga neolítica europea, la medieval casa llarga Dartmoor, en pedra, que també albergava bestiar, i diversos tipus de cases construïdes per diferents cultures eren cases comunals rectangulars amb habitacions, on vivien entre cinc i vint famílies. L'estructura era feta de vares de cedre i tenien dues portes. Les teulades eren d'escorça de bedoll. Feien uns 6 m d'amplària, 60 de longitud i 6 m d'alçada. A Brasil i Veneçuela, els llogarets dels Yanomami (indígenes de l'Amazones, Roraima i Veneçuela) estan formats per una sola casa comunal (yano o xapono), on viuen en una gran agrupació de famílies. Aquesta casa té forma d'anell, amb el centre obert al cel. Sota aquest anell cobert de palla, cada família té una secció d'uns 10 m2. Cada parella en construeix la seua secció. Té una sola entrada i una tanca de 3 m d'alçada al voltant. A l'oest del riu Marauia, la cobertura és més oberta i tapa només els compartiments de cada família, i el diàmetre de la gran casa és més gran (Berwick, 1992). (ca)
- Dlouhý dům je druh dlouhé úzké obytné stavby, která byla v minulosti rozšířena v Evropě, Asii a Severní Americe. Obvykle se stavěly ze dřeva a představovaly nejstarší formu trvalé budovy v mnoha kulturách. (cs)
- Das Langhaus ist eine langgestreckte Hausform, in der eine Familie oder mehrere Familien gemeinschaftlich zusammenleben; je nach Kultur kann es sich auch um ein Wohnstallhaus handeln. Der Begriff bezeichnet in Geschichte und Gegenwart und nach der Bauweise und der Lebensform ihrer Bewohner unterschiedliche Haustypen. Für die Klassifizierung als Langhaus ist eine bestimmte Organisationsform des Zusammenlebens und eine sich daraus ergebende Raumaufteilung entscheidend und nicht die Länge des Gebäudes. (de)
- Longdomo estas tipo de domo, nome longe etendiĝanta loĝeja konstruaĵo, en kiu unu aŭ pliaj familioj povas komune vivi. Oni povas grupigi la longdomojn laŭ konstrutipo, kunviva tipo de la loĝantoj. Ekzistas du ĉefaj tipoj: La unufamilia longdomo servas por unua familio aŭ grandfamilio, kiu formas ekonomian unuon. La longdomo formas unuon kun diversfunkciaj partoj. Ĝi ofte enhavis ejon eĉ por brutoj, kortbirdoj (stal-domo).La plurfamilia longdomo konsistas el unuopaj segmentoj por ĉiu familio. La konstruaĵo havas komunan tegmenton kaj la longdomaj enloĝantoj formas ekonomian, eĉ socian kaj politikan komunumon (klano aŭ vilaĝa komunumo). Tiu tipo estas trovebla ĉe kelkaj nordorient-amerikaj indiĝenaj triboj kaj sur Borneo.Rimarko: Plurfamiliaj loĝejoj ekzistas en aliaj tradiciaj konstruformoj, ekz. la rondformaj vilaĝoj de kelkaj sudamerikaj indiĝenoj de la Amazono- kaj Orinoko-areoj (ŝabono) aŭ konstruaĵoj de Hakka-popolo en suda Ĉinio. Ili estas samprincipe organizitaj, sed post finkonstruo malfacile aŭ ne grandigeblaj. (eo)
- En arqueología y antropología, una casa comunal o casa larga es una edificación grande y estrecha sin habitaciones, que construyeron para habitar diversos pueblos en varias partes del mundo. Son viviendas comunitarias de uso arcaico, construidas generalmente de madera con estructuras cuyas formas se siguen utilizando hoy en día. A menudo representan la forma más antigua de estructura permanente en muchas culturas. Existen diferentes tipos, la llamada de Europa, la medieval , en piedra, que también albergaba ganado, y varios tipos de casas construidas por diferentes culturasganonh’sees eran casas comunales rectangulares con habitaciones, donde vivían entre cinco y veinte familias. La estructura era de varas de cedro y tenían dos puertas. Los tejados eran de corteza de abedul. Median unos seis metros de anchura, sesenta de longitud y seis metros de altura. En España, en el situado en el madrileño barrio de Villaverde Bajo, se han encontrado dos estructuras correspondientes a dos grandes cabañas o casas largas similares a las denominadas longhouses de Europa Central. En Brasíl y Venezuela, las aldeas de los Yanomami (indígenas del Amazonas, Roraima y Venezuela) están formadas por una sola casa comunal (yano o xapono), donde viven en una gran agrupación de familias. Esta casa comunal tiene forma de anillo, con el centro abierto al cielo. Bajo este anillo cubierto de paja, cada familia tiene una sección de unos 10 metros cuadrados. Cada pareja construye su sección. El xabono tiene una sola entrada y una cerca o paliada con tres metros de altura alrededor. Al oeste del río Marauia, la cobertura es más abierta y cubre sólo los compartimentos de cada familia, y el diámetro de la gran casa es mayor (Berwick, 1992). (es)
- Une maison longue est une habitation longue et étroite, souvent composée d'une seule pièce, et que l'on retrouve dans différentes parties du monde et différentes civilisations au cours du temps. (fr)
- A longhouse or long house is a type of long, proportionately narrow, single-room building for communal dwelling. It has been built in various parts of the world including Asia, Europe, and North America. Many were built from timber and often represent the earliest form of permanent structure in many cultures. Types include the Neolithic long house of Europe, the Norman Medieval Longhouses that evolved in Western Briton (Tŷ Hir) and Northern France (Longère) and the various types of longhouse built by different cultures among the indigenous peoples of the Americas. (en)
- Rumah Panjang (rumah Radank) adalah salah satu rumah adat dari daerah Kalimantan Barat. Rumah Panjang adalah ciri khas dari masyarakat Dayak yang tinggal di daerah Kalimantan Barat. Hal ini dikarenakan rumah panjang adalah gambaran sosial kehidupan masyarakat Dayak di Kalimantan Barat. Rumah panjang juga merupakan pusat kehidupan dari masyarakat Dayak. Saat ini, rumah panjang di Kalimantan Barat dapat dikatakan hampir punah karena jumlahnya yang sedikit. Pada tahun 1960, pemerintah menghancurkan beberapa rumah panjang karena dicurigai menganut paham komunis.. Rumah panjang di daerah Kalimantan Barat identik dengan rumah panjang yang ada di Kalimantan Tengah. Hal ini dikarenakan letak geografi Kalimantan Barat dan Kalimantan Tengah yang sangat berdekatan. Keduanya sama-sama dikenal dengan nama Rumah Betang. (in)
- 동구(rhdrhd똥구)는 아시아, 유럽 및 북아메리카를 포함한 세계 여러 지역의 민구들이 지은 길고 비례적으로 좁은 단일 방의 건축 양식이다. 대부분은 목재로 지어졌으며 종종 많은 문화권에서 가장 초기의 영구 구조를 나타낸다. 롱하우스의 유형에는 유럽의 신석기 시대의 롱하우스, 가축도 보관한 돌 중세 다트무르 롱하우스 사이의 다양한 문화에 의해 지어진 롱하우스의 다양한 유형들이 포함된다. (ko)
- Una casa lunga o longhouse è un tipo di edificio lungo, di proporzioni strette, costituito da una sola grande stanza, il quale è stato edificato da svariati popoli in diverse parti del mondo, tra cui l'Asia, l'Europa e l'America del Nord. Il termine è di uso comune in archeologia e antropologia. I tipi più comuni sono la casa lunga neolitica, introdotta dai primi agricoltori neolitici d'Europa, e la , costruita a scopo agricolo e diffusa lungo le coste del mare del Nord. Nel Medioevo era presenti numerose varianti: il Langhus scandinavo; la casa lunga del Dartmoor nel sudovest dell'Inghilterra; quelle del nordovest inglese in Cumbria; le blackhouse scozzesi, note anche come taighean dubha; le frisone Langhuis; ed in Francia le longère o maison longue. In Nord America esistevano due tipologie di casa lunga: la casa lunga dei nativi americani, appartenenti alle tribù legate agli Irochesi nel nord-est; ed un secondo tipo ideato dai popoli indigeni della costa del Pacifico nord-occidentale. Una descrizione dettagliata di quest'ultimo tipo è contenuta nell'opera narrativa dello scrittore inglese , il quale trascorse circa tre anni come prigioniero presso la popolazione dei Nootka tra il 1802 e il 1805. In Sud America gli appartenenti al popolo dei Tucano in Colombia e nel nord-ovest del Brasile erano soliti unire in una sola casa lunga diverse abitazioni appartenenti alla stessa famiglia. Gran parte degli abitanti delle isole asiatiche sud-orientali del Borneo, dell'Indonesia e degli stati di Sarawak e Sabah, in Malaysia, vivono tradizionalmente in edifici simili alle case lunghe, noti con il nome di Rumah panjang in malese, e rumah panjai in . Una caratteristica comune di gran parte di questi edifici è il fatto che essi sono sollevati da terra tramite pali di legno e sono suddivisi in due parti, una pubblica e una riservata alla vita privata. Questo modo di costruire sembra essere stato utilizzato per secoli durante la vita nella giungla, poiché altrimenti sarebbe difficile spiegare da parte di queste popolazioni il loro modo di edificare le loro case lunghe. Ad avvalorare questa ipotesi sarebbe anche l'enorme somiglianza di questo stile con quello di strutture simili utilizzati nei villaggi presenti nella giungla dell'America meridionale. L'uso di costruire su palafitte è spiegato in parte come un metodo per evitare i danni causati dalle inondazioni. (it)
- Een langhuis is een lange woning en boerderijtype, vaak met een aantal bijgebouwen. Er zijn verschillende typen langhuizen. Het langhuis werd en wordt gebouwd door mensen in verschillende werelddelen. (nl)
- Długi dom – rodzaj całorocznego budownictwa mieszkalnego, występującego w wielu kulturach. Domy te były zamieszkiwane przez jedną lub więcej rodzin. Długi dom jest typem budownictwa drewnianego występujący u północnoamerykańskich Indian, a także w innych częściach świata, zwłaszcza w zachodniej Europie (Niemcy, Skandynawia, Anglia, Walia, Szkocja, Dania), Azji (długie domy na palach m.in. na Borneo) i Ameryce Południowej (Amazonia). Uważany jest często za najstarszy, już od neolitu, typ stałego budownictwa ludów osiadłych, utrzymujących się przynajmniej częściowo z rolnictwa. Niektóre typy długich domów wikingów i mieszkańców Wysp Brytyjskich zachowały się do czasów współczesnych: angielski Dartmoor longhouse, szkocki black house. U Irokezów długi dom posiadał prostą, lecz dość trwałą konstrukcję na planie wydłużonego prostokąta opartą na wbitych w ziemię pionowo drewnianych palach lub deskach. Ściany tworzyły poprzeczne deski. Dwuspadowy lub łukowaty dach posiadał otwory dymne. Dach oraz ściany uszczelnione były gałęziami kory, zwykle brzozowej. W przeszłości były to budowle charakterystyczne m.in. dla stałych osiedli Irokezów i innych indiańskich plemion oraz plemion Wybrzeża Północno-Zachodniego w Ameryce Północnej. Długie domy w Ameryce Północnej posiadały jedno lub dwa wejścia w ścianach szczytowych (najdłuższe miewały też wejścia w ścianach bocznych) i miały wydzielone wnęki lub pomieszczenia przeznaczone dla kilku spokrewnionych ze sobą rodzin. Mogły liczyć do 100 m długości i od 5 do 7 m szerokości. U Irokezów długie domy miały dwa wejścia, ich długość wynosiła zwykle ok. 25 m, a szerokość i wysokość ok. 5 m. Nad Pacyfikiem długie domy miały ok. 20 m długości, jedno wejście od strony wybrzeża, były kryte deskami oraz korą i bogato zdobione rysunkami i płaskorzeźbami. Otwory wejściowe w chłodniejsze dni zasłaniano skórami, nad Pacyfikiem część konstrukcji wejściowej stanowił często totem. Długie domy nie miały okien, jedynie niewielkie otwory w dachu, którymi wydobywał się dym z ognisk rozpalanych w wiodącym przez środek domu przejściu i używanych zwykle przez kilka rodzin (u Irokezów) lub pojedyncze rodziny (nad Pacyfikiem). W rodzinnych pomieszczeniach po obu stronach korytarza znajdowały się m.in. drewniane platformy do spania i drewniane podłogi. W Ameryce Północnej długie domy budowane były od czasów poprzedzających kontakty Indian Ameryki Północnej z Europejczykami po czasy współczesne, gdy odtwarzane są w skansenach i służą jako miejsca spotkań, edukacji oraz tradycyjnych uroczystości lokalnych społeczności tubylczych Amerykanów z rezerwatów Indian. (pl)
- Långhuset är den byggnadstyp som framför alla andra förknippas med nordisk forntid. I stora delar av Nordeuropa var den allmän från neolitikum till början av medeltiden. (sv)
- Длинный дом (буквальный перевод англ. longhouse) — в археологии и антропологии тип длинного узкого дома с одиночным помещением. Характерен для разных периодов истории и разных народов от доисторической Европы и доколумбовой Америки до современной Азии. Наиболее присущ скотоводческой культуре и нередко объединял в себе всё хозяйство: жилище, стойло для животных и склад. Как правило, представлял собой раннюю форму капитального деревянного строительства, включая в Европе, средневековый и . (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Dlouhý dům je druh dlouhé úzké obytné stavby, která byla v minulosti rozšířena v Evropě, Asii a Severní Americe. Obvykle se stavěly ze dřeva a představovaly nejstarší formu trvalé budovy v mnoha kulturách. (cs)
- Das Langhaus ist eine langgestreckte Hausform, in der eine Familie oder mehrere Familien gemeinschaftlich zusammenleben; je nach Kultur kann es sich auch um ein Wohnstallhaus handeln. Der Begriff bezeichnet in Geschichte und Gegenwart und nach der Bauweise und der Lebensform ihrer Bewohner unterschiedliche Haustypen. Für die Klassifizierung als Langhaus ist eine bestimmte Organisationsform des Zusammenlebens und eine sich daraus ergebende Raumaufteilung entscheidend und nicht die Länge des Gebäudes. (de)
- Une maison longue est une habitation longue et étroite, souvent composée d'une seule pièce, et que l'on retrouve dans différentes parties du monde et différentes civilisations au cours du temps. (fr)
- A longhouse or long house is a type of long, proportionately narrow, single-room building for communal dwelling. It has been built in various parts of the world including Asia, Europe, and North America. Many were built from timber and often represent the earliest form of permanent structure in many cultures. Types include the Neolithic long house of Europe, the Norman Medieval Longhouses that evolved in Western Briton (Tŷ Hir) and Northern France (Longère) and the various types of longhouse built by different cultures among the indigenous peoples of the Americas. (en)
- 동구(rhdrhd똥구)는 아시아, 유럽 및 북아메리카를 포함한 세계 여러 지역의 민구들이 지은 길고 비례적으로 좁은 단일 방의 건축 양식이다. 대부분은 목재로 지어졌으며 종종 많은 문화권에서 가장 초기의 영구 구조를 나타낸다. 롱하우스의 유형에는 유럽의 신석기 시대의 롱하우스, 가축도 보관한 돌 중세 다트무르 롱하우스 사이의 다양한 문화에 의해 지어진 롱하우스의 다양한 유형들이 포함된다. (ko)
- Een langhuis is een lange woning en boerderijtype, vaak met een aantal bijgebouwen. Er zijn verschillende typen langhuizen. Het langhuis werd en wordt gebouwd door mensen in verschillende werelddelen. (nl)
- Långhuset är den byggnadstyp som framför alla andra förknippas med nordisk forntid. I stora delar av Nordeuropa var den allmän från neolitikum till början av medeltiden. (sv)
- Длинный дом (буквальный перевод англ. longhouse) — в археологии и антропологии тип длинного узкого дома с одиночным помещением. Характерен для разных периодов истории и разных народов от доисторической Европы и доколумбовой Америки до современной Азии. Наиболее присущ скотоводческой культуре и нередко объединял в себе всё хозяйство: жилище, стойло для животных и склад. Как правило, представлял собой раннюю форму капитального деревянного строительства, включая в Европе, средневековый и . (ru)
- En arqueologia i antropologia, una casa comunal o casa llarga és una edificació gran i estreta sense cambres, que van construir per habitar alguns pobles en diferents parts del món. Són cases comunitàries d'ús arcaic, construïdes generalment amb fusta, amb unes estructures les formes de les quals es continuen emprant hui. (ca)
- Longdomo estas tipo de domo, nome longe etendiĝanta loĝeja konstruaĵo, en kiu unu aŭ pliaj familioj povas komune vivi. Oni povas grupigi la longdomojn laŭ konstrutipo, kunviva tipo de la loĝantoj. Ekzistas du ĉefaj tipoj: (eo)
- En arqueología y antropología, una casa comunal o casa larga es una edificación grande y estrecha sin habitaciones, que construyeron para habitar diversos pueblos en varias partes del mundo. Son viviendas comunitarias de uso arcaico, construidas generalmente de madera con estructuras cuyas formas se siguen utilizando hoy en día. En España, en el situado en el madrileño barrio de Villaverde Bajo, se han encontrado dos estructuras correspondientes a dos grandes cabañas o casas largas similares a las denominadas longhouses de Europa Central. (es)
- Rumah Panjang (rumah Radank) adalah salah satu rumah adat dari daerah Kalimantan Barat. Rumah Panjang adalah ciri khas dari masyarakat Dayak yang tinggal di daerah Kalimantan Barat. Hal ini dikarenakan rumah panjang adalah gambaran sosial kehidupan masyarakat Dayak di Kalimantan Barat. Rumah panjang juga merupakan pusat kehidupan dari masyarakat Dayak. Saat ini, rumah panjang di Kalimantan Barat dapat dikatakan hampir punah karena jumlahnya yang sedikit. Pada tahun 1960, pemerintah menghancurkan beberapa rumah panjang karena dicurigai menganut paham komunis.. Rumah panjang di daerah Kalimantan Barat identik dengan rumah panjang yang ada di Kalimantan Tengah. Hal ini dikarenakan letak geografi Kalimantan Barat dan Kalimantan Tengah yang sangat berdekatan. Keduanya sama-sama dikenal dengan n (in)
- Una casa lunga o longhouse è un tipo di edificio lungo, di proporzioni strette, costituito da una sola grande stanza, il quale è stato edificato da svariati popoli in diverse parti del mondo, tra cui l'Asia, l'Europa e l'America del Nord. (it)
- Długi dom – rodzaj całorocznego budownictwa mieszkalnego, występującego w wielu kulturach. Domy te były zamieszkiwane przez jedną lub więcej rodzin. Długi dom jest typem budownictwa drewnianego występujący u północnoamerykańskich Indian, a także w innych częściach świata, zwłaszcza w zachodniej Europie (Niemcy, Skandynawia, Anglia, Walia, Szkocja, Dania), Azji (długie domy na palach m.in. na Borneo) i Ameryce Południowej (Amazonia). Uważany jest często za najstarszy, już od neolitu, typ stałego budownictwa ludów osiadłych, utrzymujących się przynajmniej częściowo z rolnictwa. Niektóre typy długich domów wikingów i mieszkańców Wysp Brytyjskich zachowały się do czasów współczesnych: angielski Dartmoor longhouse, szkocki black house. (pl)
|
