| dbo:abstract
|
- Segons la mitologia grega, Mirra (en grec antic Μύρρα), va ser una heroïna, filla de Cínires, rei de Xipre, i de Cencreis. De vegades també se l'anomena Esmirna. Diu la tradició que Cencreis, la mare de Mirra, havia ofès Afrodita en pretendre que la seva filla era més bella que ella, i com a càstig per la impietat, la deessa va provocar en Mirra un fort desig pel seu pare. Al comprendre la seva passió, es va voler penjar, però la seva nodrissa li aconsellà que satisfés el seu amor. Amb la complicitat de la seva dida es va ajaçar amb el seu pare, fent-se passar per una altra. Però Cínires descobrí l'engany, i llavors hagué de fugir corrents perquè no la matés. En arribar al desert d'Aràbia, gràvida per l'incest, va suplicar la misericòrdia dels déus, i Afrodita la va transformar en l'arbre de mirra. Al mateix temps, per un forat de l'escorça d'aquella planta va néixer el seu fill Adonis. Antoní Liberal diu que la seva fusta produeix llàgrimes cada any. El pare de Mirra es va suïcidar a causa de la vergonya de l'incest. Amb el nom d'Esmirna, se la considera fundadora de la ciutat d'Esmirna, tot i que també aquest nom és el d'una amazona. (ca)
- Myrrha byla v řecké mytologii dcerou kyperského krále Kinyra a jeho manželky . Myrrha se zamilovala do svého otce, kterého svedla k hříšné lásce. Tím si rozhněvala bohyni Afrodítu. Když otec dceřin skutek odhalil, chtěl ji zabít, jí se však podařilo utéci do ciziny, kde se sama proklela. Bohové ji proměnili v myrrhový strom (latinsky Commiphora). Dodnes z něho kapou její slzy – myrha. Ze stromu se po čase narodil její syn a bratr, kterého se ujaly a vychovaly víly. Dostal jméno Adónis. Byl tak krásný a roztomilý, že v něm našla zalíbení sama bohyně Afrodíta. Svěřila ho do podsvětí Persefoně, avšak i ta propadla jeho kouzlu a nechtěla ho vrátit na svět. Afrodíta si stěžovala samotnému Diovi, který šalamounsky rozhodl: Adónis bude trávit třetinu roku v podsvětí u Persefony, třetinu na zemi u Afrodíty a ostatní čas tam, kde bude sám chtít. Obě bohyně sice vyslechly rozsudek s nesouhlasem, nakonec však Afrodíta zvítězila, neboť Adónis trávil i svou volnou třetinu s ní, převážně lovem. Na jednom z nich také v dospělosti nalezl mladík svou smrt. I poté však z rozhodnutí nejvyššího boha trávil Adónis polovinu času vpodsvětí a polovinu na zemi, kde se konaly slavnosti na jeho památku. Mýtus o Myrrze je pravděpodobně mnohem starší, Řekové ho mohli převzít od starých Féničanů. (cs)
- Myrrha (altgriechisch Μύῤῥα Myrrha, deutsch ‚Saft der Myrte‘), auch Smyrna, ist eine Gestalt der griechischen Mythologie. Sie ist die Mutter von Adonis. Es existieren verschiedene Versionen der Geburt von Adonis: In einer Version, die in Fabel 58 des Hyginus Mythographus überliefert ist, rühmte sich , die Frau des Königs Kinyras von Assyrien, dass ihre Tochter schöner als Aphrodite sei. Um die Mutter zu bestrafen, ließ Aphrodite die Tochter sich in ihren Vater verlieben, der, von der Göttin verführt, mit der Tochter Adonis zeugt. Daraufhin will Kinyras sie töten. Aus Mitleid verwandelt Aphrodite Smyrna in einen Myrrhebaum. In der in der Bibliotheke des Apollodor überlieferten Variante verweigerte das Mädchen selbst Aphrodite den Respekt und wurde zur Strafe in blinde Liebe zu ihrem Vater versetzt. Durch Hilfe ihrer Hebamme kam es zum Inzest zwischen Vater und Tochter. Als Theias dies erkannte, wollte er, rasend vor Wut, seine Tochter töten. Die Götter jedoch verwandelten sie in einen Myrrhebaum. Der Baum sprang nach zehn Monaten auf und brachte Adonis hervor, der von Nymphen aufgezogen wurde. In einer anderen Version wurde Myrrha von Aphrodite auf der Flucht vor ihrem Vater in einen Myrrhebaum verwandelt. Adonis wurde geboren, als einen Pfeil in den Baum schoss (oder als ein Wildschwein mit seinen Hauern die Rinde des Baums abwetzte). In Ovids Version der Geschichte ist der Vater von Myrrha Kinyras, der König von Zypern. Bei einem Fest, das den Männern verbot, mit ihren Frauen zu schlafen, schaffte es die Amme der Myrrha, diese zur Bettgefährtin ihres Vaters zu machen. Dem voraus war ein Selbstmordversuch Myrrhas gegangen, die verzweifelt war über die Entdeckung, dass sie ihren Vater liebte. Auf Nachfrage des Vaters, wie das Mädchen sei, das ihm zur Verfügung stünde, antwortete die Amme nur "Der Myrrha gleich". Nach der zweiten Nacht entdeckte der Vater den Schwindel und versuchte, die Tochter zu töten. Myrrha taucht auch in Dantes "göttlicher Komödie" auf, wo sie im achten Kreis der Hölle für alle Ewigkeit unter Tollwut leiden muss. Diese Strafe wurde nicht wegen des Inzests verhängt, sondern wegen ihrer Täuschungen. (de)
- Mirho estis en greka mitologio filino de kipera reĝo Kiniraso kaj lia edzino . Mirho enamiĝis en sian patron, kiun ŝi loginstigis al peka amorado. Per tio ŝi kontraŭ si ekkoleris diinon Afrodíton. Kiam la patro faron de la filino malkovris, intencis mortigi ŝin, sed ŝi fuĝis eksterlanden, kie malbenigis sin mem. Dioj transformis ŝin en mirhan arbon (latine Commiphora). Ĝis nun el ĝi gutadas ŝiaj larmoj – mirho. El la arbo post tempo naskiĝis ŝia filo kaj frato, kiun flegis feinoj. Li ricevis nomon Adoniso kaj estis tiel bela kaj delikateca, ke en li trovis plaĉon diino Afrodito mem. Ŝi konfidis lin en zorgon al Persefono en Submondon, sed ankaŭ Persefono fordonis sin al lia ĉarmo kaj ne volis redoni lin sur teron. Afrodito plendis al Zeŭso mem, kiu decidis salamone: Adoniso pasigos trionon de jaro en Submondo trionon sur tero ĉe Afrodito kaj ceteran tempon tie, kie li mem volos. Ambaŭ diinoj aŭdis decidon kun malkonsento, sed fine Afrodito venkis, ĉar Adoniso pasigis ankaŭ sian liberan trionon ĉe ŝi, plejparte per ĉaso. Dum unu el la ĉasoj en sia matureco la junulo trovis sian morton. Ankaŭ poste pro decido de la plej alta dio pasigis Adoniso duonon de tempo en Submondo kaj duonon sur tero, kie oni okazigis festojn por lia memoro. Mito pri Mirho estas verŝajne multe pli malnova, Grekoj povis ĝin transpreni de maljunaj fenicoj. (eo)
- Mirra (griego antiguo: Μύρρα; Mýrra), también conocida como Esmirna (griego antiguo: Σμύρνα; Smýrna), es la madre de Adonis en la mitología griega. Fue transformada en un árbol de mirra después de haber tenido relaciones sexuales con su padre y dar a luz a su hijo Adonis. A pesar de que la historia de Adonis tiene orígenes , no está claro dónde surgió este mito, aunque al parecer proviene de Chipre. El incesto entre Mirra y su padre, Cíniras, comienza cuando la joven se enamora y lo engaña para gozar con él. Después de descubrir la identidad de la muchacha, Cíniras desenvaina la espada y persigue a Mirra con intención de matarla. Ella huye por Arabia, y después de nueve meses pide ayuda a los dioses, que se apiadan de ella y la transforman en un árbol de mirra. En su forma de planta, Mirra tiene el parto de Adonis. Según la leyenda, la sustancia aromática que sale de esos árboles es la de las lágrimas de Mirra. La forma más popular del mito de Mirra es la de la obra de Ovidio Las metamorfosis, y la historia era el tema principal de la obra más famosa (ahora perdida) del poeta romano Helvio Cina. Algunas variantes hay en la Bibliotheca, en las de Higino, y en Las metamorfosis de Antonino Liberal, con algunos cambios mayores: se representa al padre de Mirra como el rey asirio Theias, o a Afrodita como si ella hubiera orquestado la tragedia. Algunas interpretaciones del mito han considerado que la negativa a las relaciones sexuales de Mirra la llevaron a provocar el incesto, y sufrió el castigo de convertirse en árbol para ser silenciada. Se ha sugerido que el tabú del incesto marca la diferencia entre la cultura y la naturaleza ( y la versión de Ovidio demostró esto. Una traducción de la versión de Ovidio, realizada por el poeta inglés John Dryden en 1700, ha sido interpretada como una crítica a la sociedad de esa época asociando a Mirra con María II y a Cíniras con Jacobo II. En los tiempos del posclásico, el personaje de Mirra ha sido difundido por la cultura Occidental. Mirra fue mentada en la Divina Comedia de Dante, fue inspiración de la tragedia Mirra, de Vittorio Alfieri, y se hizo referencia en Mathilda, de Mary Shelley. En la obra Sardanapalus de lord Byron, un personaje llamado Mirra aparece, a quienes los críticos representan como un símbolo del autor de un sueño romántico. El mito de Mirra es uno de los 24 cuentos narrados en los Cuentos de Ovidio, por el poeta inglés Ted Hughes. En el arte, la seducción de Mirra a su padre ha sido ilustrada por el artista alemán , su metamorfosis a árbol ha sido representada por el francés Bernard Picart, el pintor italiano Marcantonio Franceschini, mientras que el artista francés Gustave Doré decidió representar a Mirra en el infierno como parte de una colección de obras para ilustrar la Divina Comedia, de Dante. En la música, ha aparecido en piezas de John Philip Sousa y Maurice Ravel, además de una ópera de en 1920, basada en la obra de . Fue la inspiración de ciertos nombres de especies científicas y de asteroides.[cita requerida] (es)
- Dans la mythologie grecque, Myrrha (en grec ancien Μύρρα / Múrra) n'apparaît que dans l'une des légendes sur la naissance d'Adonis où elle est sa mère. Plusieurs généalogies sont proposées : fille du roi Cinyras de l'île de Chypre ou, sous le nom de Smyrna, fille de Theias, roi des Assyriens. La version la plus élaborée de sa légende est relatée par l'auteur latin Ovide dans ses Métamorphoses. C'est lui qui fait d'elle la mère d'Adonis. (fr)
- Myrrha (Greek: Μύρρα, Mýrra), also known as Smyrna (Greek: Σμύρνα, Smýrna), is the mother of Adonis in Greek mythology. She was transformed into a myrrh tree after having had intercourse with her father, and gave birth to Adonis in tree form. Although the tale of Adonis has Semitic roots, it is uncertain where the myth of Myrrha emerged from, though it was probably from Cyprus. The myth details the incestuous relationship between Myrrha and her father, Cinyras. Myrrha falls in love with her father and tricks him into sexual intercourse. After discovering her identity, Cinyras draws his sword and pursues Myrrha. She flees across Arabia and, after nine months, turns to the gods for help. They take pity on her and transform her into a myrrh tree. While in plant form, Myrrha gives birth to Adonis. According to legend, the aromatic exudings of the myrrh tree are Myrrha's tears. The most familiar form of the myth was recounted in the Metamorphoses of Ovid, and the story was the subject of the most famous work (now lost) of the poet Helvius Cinna. Several alternate versions appeared in the Bibliotheca, the Fabulae of Hyginus, and the Metamorphoses of Antoninus Liberalis, with major variations depicting Myrrha's father as the Assyrian king Theias or depicting Aphrodite as having engineered the tragic liaison. Critical interpretation of the myth has considered Myrrha's refusal of conventional sexual relations to have provoked her incest, with the ensuing transformation to tree as a silencing punishment. It has been suggested that the taboo of incest marks the difference between culture and nature and that Ovid's version of Myrrha showed this. A translation of Ovid's Myrrha, by English poet John Dryden in 1700, has been interpreted as a metaphor for British politics of the time, linking Myrrha to Mary II and Cinyras to James II. In post-classical times, Myrrha has had widespread influence in Western culture. She was mentioned in the Divine Comedy by Dante, was an inspiration for Mirra by Vittorio Alfieri, and was alluded to in Mathilda by Mary Shelley. In the play Sardanapalus by Byron, a character named Myrrha appeared, whom critics interpreted as a symbol of Byron's dream of romantic love. The myth of Myrrha was one of 24 tales retold in Tales from Ovid by English poet Ted Hughes. In art, Myrrha's seduction of her father has been illustrated by German engraver Virgil Solis, her tree-metamorphosis by French engraver Bernard Picart and Italian painter Marcantonio Franceschini, while French engraver Gustave Doré chose to depict Myrrha in Hell as a part of his series of engravings for Dante's Divine Comedy. In music, she has appeared in pieces by Sousa and Ravel. She was also the inspiration for several species' scientific names and an asteroid. (en)
- Cinira o Teia (Θείας in greco antico) e sua figlia Mirra o Smyrna (Σμύρνα in greco antico che significa mirra) sono due personaggi della mitologia greca. La loro unione incestuosa avrebbe generato Adone. Il mito di Cinira e Mirra è descritto in alcune fonti classiche greco-latine e, pur contemplando degli arricchimenti e delle varianti anche significative, segue sostanzialmente lo schema narrativo descritto nell'opera in lingua greca chiamata Biblioteca, un vasto compendio di mitologia greca attribuito allo Pseudo-Apollodoro scritto probabilmente tra il I secolo e il II secolo d.C. che ha influenzato tutti i mitografi successivi fino all'epoca moderna. (it)
- ミュラー （古希: Μύρρα, ラテン文字表記：Myrrha）は、ギリシア神話に登場するフェニキアの王女。ミルラ、またはミュラとも。 (ja)
- Myrra – według mitologii greckiej i legend przekazywanych na Cyprze Myrra była córką Kinyrasa i Pafos. (Pafos to córka Pigmaliona – króla Cypru i Galatei – wyrzeźbionej przez Pigmaliona z mleczno-białego marmuru kobiety ożywionej przez Afrodytę). Pafos chwaliła się często, że jej córka Myrra jest piękniejsza od samej Afrodyty. Bogini postanowiła pozbyć się rywalki. Sprawiła, że księżniczka zapałała kazirodczą miłością do ojca. Myrra uciekając przed gniewem ojca, wybłagała Afrodytę o pomoc. Ta zamieniła ją w krzew mirtu. Lokalni mieszkańcy często zbierali z niego brązową żywicę. Mówili, że to Myrra płacze nad swoim losem. Afrodytę zawsze coś przyciągało w ten rejon. Kiedy w poszukiwaniu nowych przygód postanowiła raz odpocząć pod tym pięknym krzewem, jego kora pękła. Krzew myrrowy ofiarował Afrodycie niemowlę – ślicznego chłopca, którym był Adonis. Wielka miłość do Adonisa kosztowała potem Afrodytę wiele cierpienia. Była to zemsta Myrry. (pl)
- Myrrha (Oudgrieks: Μυρρα), ook wel Smyrna genoemd, was de dochter van Cinyras (soms ook wel Theias genoemd) en . Ze kreeg een zoon Adonis bij haar vader. Zoals in vele Griekse mythes, speelt ook in dit verhaal overmoed een grote rol. De moeder van Myrrha, hoewel sommigen beweren dat het haar vader was, kon het niet laten om op te scheppen over de schoonheid van haar dochter. Ze vergeleek het onschuldige meisje zelfs met de mooiste van alle godinnen, namelijk Aphrodite. De godin van de liefde voelde zich gekrenkt en liet haar gebluf niet ongestraft. Ze strafte Myrrha met een verboden begeerte voor haar vader. Na lange tijd van pijn en verdriet kon Myrrha het niet laten om er toch voor te zorgen dat ze één avond met haar vader in bed kon doorbrengen. Ze haalde de dienstmeid over om haar vader dronken te voeren en zodra de avond was gevallen, wachtte ze Cinyras op voor de deur van zijn slaapkamer. Daar hij dronken was, herkende hij zijn eigen dochter niet meer, en besloot hij om met haar de liefde te bedrijven. Tijdens deze nacht is de bloedmooie jongen Adonis ontstaan. Maar al gauw kwam de zwangerschap van zijn dochter Cinyras ter ore. Hij was uitzinnig van woede en doordat hij niet met dit schandaal kon leven, probeerde hij haar te vermoorden. Maar de goden waren Myrrha genadig en om haar voor deze moord te hoeden, veranderden ze het meisje in een boom die later naar haar de mirreboom werd genoemd. Negen maanden later barstte de boom open en vanuit het binnenste van de boom kwam er een jongetje tevoorschijn: Adonis. Myrrha was er toch nog in geslaagd haar kind ter wereld te brengen. (nl)
- Esmirna (Σμύρνα) ou Mirra (Μύρρα), na mitologia grega, foi a mãe de Adônis, filho que ela teve com seu próprio pai. (pt)
- Мі́рра (дав.-гр. Μύρρα), також Смі́рна (дав.-гр. Σμύρνα) — дочка й коханка Кініра (варіант: ассирійського царя ), яка пристрасно покохала рідного батька за намовою Афродіти, через те, що мати Мірри необачно заявила, що та є вродливішою за Афродиту. Коли батько довідався про свій злочин, то хотів убити дочку, але боги перетворили її на миррове дерево, з якого через десять місяців народився Адоніс. (uk)
- Мирра, Смирна (др.-греч. Μύρρα, Σμύρνα) — персонаж древнегреческой мифологии, дочь царя Кипра Кинира и Кенхреиды, мать Адониса (его отец и дед одновременно — в древнегреческой мифологии Кинир). Она воспылала любовью к своему отцу и, пользуясь чужим именем и темнотой, утолила свою страсть — возлегла с ним во время праздника Деметры. Отец, раскрыв обман, хотел её убить, но Мирре удалось сбежать. В Сабейской земле она превратилась в мирровое дерево. Илифия из щели в коре вытащила младенца Адониса. В других источниках она носит имя Смирна. Дочь Фоанта. Её мать говорила, что её дочери красивее Афродиты, и богиня внушила Смирне любовь к отцу. Смирна превратилась в одноимённое дерево. Мать Адониса (согласно Паниасиду). Поэму «Смирна» написал римский поэт I в. до н. э. Гельвий Цинна. До наших дней эта поэма, бывшая предметом восхищения Катулла, не дошла — сохранились лишь отдельные строки. Данте в «Божественной комедии» помещает её в 8-й круг ада как фальсификатора, обманщицу. В честь Мирры назван астероид (381) Мирра, открытый в 1894 году. (ru)
- 密耳拉（古希腊语：Μύρρα，字面意思为“没药”）希臘神話中的塞浦路斯公主，著名的美少年阿多尼斯的母亲。 根据神话，密耳拉是塞浦路斯国王的女儿，母亲为肯刻瑞伊斯（或墨塔耳墨）。密耳拉的母亲竟敢夸口说自己女儿的美貌与女神阿芙蘿黛蒂不相上下，令后者勃然大怒。阿芙蘿黛蒂对密耳拉施下诅咒，使她爱上了自己的父亲喀倪剌斯。密耳拉知道无法与父亲结合，于是产生了轻生的念头，企图上吊自杀，但被乳母所救。希波吕塔心疼密耳拉，于是不惜设计帮助她与父亲乱伦。在希波吕塔帮助下，密耳拉与喀倪剌斯同床12夜之久。但在第12天夜里，喀倪剌斯终于发现与他交欢的女人是自己的女儿，暴怒之下拿起刀准备将密耳拉杀死。密耳拉向神呼救，众神于是把她变成了一棵没药树。这时密耳拉已经怀上了喀倪剌斯的孩子。10个月后，没药树的树皮渐渐隆起，在助产女神厄勒梯亚帮助下，树皮破裂，生出一个男婴，就是阿多尼斯。 密耳拉的故事主要出自奥维德的《变形记》。伪阿波罗多洛斯记载了这个故事的另一个版本。在这个版本中，密耳拉的名字叫斯密耳娜，是亚述国王的女儿。 密耳拉的神话反映了取得没药的方法：割开没药树的树皮。没药是没药树形成的树脂。英国诗人罗伯特·格雷夫斯在分析这个神话时指出，没药在古代是一种著名的春药。 小行星381号没女星的名字来自密耳拉。古典时代小亚细亚的重要城市士麦拿（今土耳其伊兹密尔）可能也是用密耳拉的名字命名的（Σμύρνη，士麦拿=斯密耳娜）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Dans la mythologie grecque, Myrrha (en grec ancien Μύρρα / Múrra) n'apparaît que dans l'une des légendes sur la naissance d'Adonis où elle est sa mère. Plusieurs généalogies sont proposées : fille du roi Cinyras de l'île de Chypre ou, sous le nom de Smyrna, fille de Theias, roi des Assyriens. La version la plus élaborée de sa légende est relatée par l'auteur latin Ovide dans ses Métamorphoses. C'est lui qui fait d'elle la mère d'Adonis. (fr)
- ミュラー （古希: Μύρρα, ラテン文字表記：Myrrha）は、ギリシア神話に登場するフェニキアの王女。ミルラ、またはミュラとも。 (ja)
- Esmirna (Σμύρνα) ou Mirra (Μύρρα), na mitologia grega, foi a mãe de Adônis, filho que ela teve com seu próprio pai. (pt)
- Мі́рра (дав.-гр. Μύρρα), також Смі́рна (дав.-гр. Σμύρνα) — дочка й коханка Кініра (варіант: ассирійського царя ), яка пристрасно покохала рідного батька за намовою Афродіти, через те, що мати Мірри необачно заявила, що та є вродливішою за Афродиту. Коли батько довідався про свій злочин, то хотів убити дочку, але боги перетворили її на миррове дерево, з якого через десять місяців народився Адоніс. (uk)
- Segons la mitologia grega, Mirra (en grec antic Μύρρα), va ser una heroïna, filla de Cínires, rei de Xipre, i de Cencreis. De vegades també se l'anomena Esmirna. Diu la tradició que Cencreis, la mare de Mirra, havia ofès Afrodita en pretendre que la seva filla era més bella que ella, i com a càstig per la impietat, la deessa va provocar en Mirra un fort desig pel seu pare. Al comprendre la seva passió, es va voler penjar, però la seva nodrissa li aconsellà que satisfés el seu amor. Amb la complicitat de la seva dida es va ajaçar amb el seu pare, fent-se passar per una altra. Però Cínires descobrí l'engany, i llavors hagué de fugir corrents perquè no la matés. En arribar al desert d'Aràbia, gràvida per l'incest, va suplicar la misericòrdia dels déus, i Afrodita la va transformar en l'arbre (ca)
- Myrrha byla v řecké mytologii dcerou kyperského krále Kinyra a jeho manželky . Myrrha se zamilovala do svého otce, kterého svedla k hříšné lásce. Tím si rozhněvala bohyni Afrodítu. Když otec dceřin skutek odhalil, chtěl ji zabít, jí se však podařilo utéci do ciziny, kde se sama proklela. Bohové ji proměnili v myrrhový strom (latinsky Commiphora). Dodnes z něho kapou její slzy – myrha. Mýtus o Myrrze je pravděpodobně mnohem starší, Řekové ho mohli převzít od starých Féničanů. (cs)
- Mirho estis en greka mitologio filino de kipera reĝo Kiniraso kaj lia edzino . Mirho enamiĝis en sian patron, kiun ŝi loginstigis al peka amorado. Per tio ŝi kontraŭ si ekkoleris diinon Afrodíton. Kiam la patro faron de la filino malkovris, intencis mortigi ŝin, sed ŝi fuĝis eksterlanden, kie malbenigis sin mem. Dioj transformis ŝin en mirhan arbon (latine Commiphora). Ĝis nun el ĝi gutadas ŝiaj larmoj – mirho. Mito pri Mirho estas verŝajne multe pli malnova, Grekoj povis ĝin transpreni de maljunaj fenicoj. (eo)
- Myrrha (altgriechisch Μύῤῥα Myrrha, deutsch ‚Saft der Myrte‘), auch Smyrna, ist eine Gestalt der griechischen Mythologie. Sie ist die Mutter von Adonis. Es existieren verschiedene Versionen der Geburt von Adonis: In einer anderen Version wurde Myrrha von Aphrodite auf der Flucht vor ihrem Vater in einen Myrrhebaum verwandelt. Adonis wurde geboren, als einen Pfeil in den Baum schoss (oder als ein Wildschwein mit seinen Hauern die Rinde des Baums abwetzte). (de)
- Mirra (griego antiguo: Μύρρα; Mýrra), también conocida como Esmirna (griego antiguo: Σμύρνα; Smýrna), es la madre de Adonis en la mitología griega. Fue transformada en un árbol de mirra después de haber tenido relaciones sexuales con su padre y dar a luz a su hijo Adonis. A pesar de que la historia de Adonis tiene orígenes , no está claro dónde surgió este mito, aunque al parecer proviene de Chipre. (es)
- Myrrha (Greek: Μύρρα, Mýrra), also known as Smyrna (Greek: Σμύρνα, Smýrna), is the mother of Adonis in Greek mythology. She was transformed into a myrrh tree after having had intercourse with her father, and gave birth to Adonis in tree form. Although the tale of Adonis has Semitic roots, it is uncertain where the myth of Myrrha emerged from, though it was probably from Cyprus. (en)
- Cinira o Teia (Θείας in greco antico) e sua figlia Mirra o Smyrna (Σμύρνα in greco antico che significa mirra) sono due personaggi della mitologia greca. La loro unione incestuosa avrebbe generato Adone. (it)
- Myrra – według mitologii greckiej i legend przekazywanych na Cyprze Myrra była córką Kinyrasa i Pafos. (Pafos to córka Pigmaliona – króla Cypru i Galatei – wyrzeźbionej przez Pigmaliona z mleczno-białego marmuru kobiety ożywionej przez Afrodytę). (pl)
- Myrrha (Oudgrieks: Μυρρα), ook wel Smyrna genoemd, was de dochter van Cinyras (soms ook wel Theias genoemd) en . Ze kreeg een zoon Adonis bij haar vader. Zoals in vele Griekse mythes, speelt ook in dit verhaal overmoed een grote rol. De moeder van Myrrha, hoewel sommigen beweren dat het haar vader was, kon het niet laten om op te scheppen over de schoonheid van haar dochter. Ze vergeleek het onschuldige meisje zelfs met de mooiste van alle godinnen, namelijk Aphrodite. De godin van de liefde voelde zich gekrenkt en liet haar gebluf niet ongestraft. Ze strafte Myrrha met een verboden begeerte voor haar vader. (nl)
- Мирра, Смирна (др.-греч. Μύρρα, Σμύρνα) — персонаж древнегреческой мифологии, дочь царя Кипра Кинира и Кенхреиды, мать Адониса (его отец и дед одновременно — в древнегреческой мифологии Кинир). Она воспылала любовью к своему отцу и, пользуясь чужим именем и темнотой, утолила свою страсть — возлегла с ним во время праздника Деметры. Отец, раскрыв обман, хотел её убить, но Мирре удалось сбежать. В Сабейской земле она превратилась в мирровое дерево. Илифия из щели в коре вытащила младенца Адониса. Данте в «Божественной комедии» помещает её в 8-й круг ада как фальсификатора, обманщицу. (ru)
- 密耳拉（古希腊语：Μύρρα，字面意思为“没药”）希臘神話中的塞浦路斯公主，著名的美少年阿多尼斯的母亲。 根据神话，密耳拉是塞浦路斯国王的女儿，母亲为肯刻瑞伊斯（或墨塔耳墨）。密耳拉的母亲竟敢夸口说自己女儿的美貌与女神阿芙蘿黛蒂不相上下，令后者勃然大怒。阿芙蘿黛蒂对密耳拉施下诅咒，使她爱上了自己的父亲喀倪剌斯。密耳拉知道无法与父亲结合，于是产生了轻生的念头，企图上吊自杀，但被乳母所救。希波吕塔心疼密耳拉，于是不惜设计帮助她与父亲乱伦。在希波吕塔帮助下，密耳拉与喀倪剌斯同床12夜之久。但在第12天夜里，喀倪剌斯终于发现与他交欢的女人是自己的女儿，暴怒之下拿起刀准备将密耳拉杀死。密耳拉向神呼救，众神于是把她变成了一棵没药树。这时密耳拉已经怀上了喀倪剌斯的孩子。10个月后，没药树的树皮渐渐隆起，在助产女神厄勒梯亚帮助下，树皮破裂，生出一个男婴，就是阿多尼斯。 密耳拉的故事主要出自奥维德的《变形记》。伪阿波罗多洛斯记载了这个故事的另一个版本。在这个版本中，密耳拉的名字叫斯密耳娜，是亚述国王的女儿。 密耳拉的神话反映了取得没药的方法：割开没药树的树皮。没药是没药树形成的树脂。英国诗人罗伯特·格雷夫斯在分析这个神话时指出，没药在古代是一种著名的春药。 (zh)
|
