| dbo:abstract
|
- Els peltastes (grec antic: πελταστής, derivat de πέλτη, 'escut lleuger'; llatí: peltarion) són, del segle iv aC ençà, la infanteria lleugera mercenària característica dels exèrcits grecs i hel·lenístics. (ca)
- Peltast (starořecky πελταστής, peltastés) byl ve starověkém Řecku typ lehkého pěšího ozbrojence. Taktikou peltastů bylo zasypávat nepřítele na dálku oštěpy a s využitím vysoké pohyblivosti se vyhýbat přímému kontaktu. (cs)
- Ο πελταστής ήταν είδος αρχαίου πολεμιστή. Εμφανίστηκε κατά την Κλασική εποχή (περίπου 5ος με 4ος αιώνας π.Χ.). Οι πελταστές ήταν συνήθως εξοπλισμένοι με την πέλτη, ελαφριά θρακική ασπίδα η οποία είχε μία εσοχή σαν μισοφέγγαρο, και τρία ακόντια, τα οποία κρατούσαν το ένα στο ένα χέρι και τα άλλα δύο στο άλλο χέρι μαζί με την ασπίδα. Οι πελταστές χρησιμοποιούσαν διάφορα επιθετικά όπλα, όπως σφεντόνες και μικρά ακόντια. Εκείνη την εποχή ο κάθε στρατιώτης πλήρωνε από μόνος του για τον εξοπλισμό του. Έτσι, οι πελταστές χρησιμοποιούσαν ανίσχυρα όπλα, επειδή δεν ήταν αρκετά πλούσιοι για να αγοράσουν τόξα ή δόρατα. Οι Θράκες και Έλληνες πελταστές ήταν ελαφρά εξοπλισμένοι αλλά πολύ ευκίνητοι στρατιώτες, συνήθως μισθοφόροι. Η επιτυχία των πελταστών σε μάχες του Πελοποννησιακού και του Κορινθιακού πολέμου, οφειλόταν στη μεγάλη τους ευκινησία σε σχέση με τη βαριά οπλιτική φάλαγγα, ιδιαίτερα σε ανώμαλο έδαφος όπου η φάλαγγα δεν μπορούσε να κρατήσει τη συνοχή της. Επίσης οφειλόταν στον υψηλό βαθμό εκπαίδευσης και επαγγελματισμού των στρατιωτών αυτού του τύπου, σε αντίθεση με τους εφέδρους οπλίτες οι οποίοι ασχολούνταν μόνο περιστασιακά με τον πόλεμο. Η πρώτη χρήση πελταστών (από τη Θράκη) έγινε πιθανώς από τον Πεισίστρατο, προκειμένου να καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία στην αρχαία Αθήνα. Αλλά και αργότερα (4ος αι. π.Χ.) οι Θράκες εξακολουθούσαν να θεωρούνται ως οι καλύτεροι πελταστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι Θράκες πελταστές κατατρόπωσαν Αθηναίους οπλίτες στον Δράβησκο (465 π.Χ.). Αθηναίοι πελταστές υπό τον διάσημο στρατηγό Ιφικράτη έκαναν το ίδιο σε μοίρα Σπαρτιατών οπλιτών κατά τη μάχη στο Λέχαιο (390 π.Χ.), γεγονός που προκάλεσε τότε βαθιά εντύπωση. Στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρχαν και πελταστές τους οποίους φρόντιζε να χρησιμοποιεί στις μάχες του. (el)
- Als Peltasten (πελτασταί, peltastaí) bezeichnete man im antiken Griechenland eine bestimmte Art leicht bewaffneter Fußtruppen, die oft als Plänkler kämpften. Erstmals verwendet wurde der Begriff für thrakische Söldnertruppen, die der Söldnerführer Iphikrates in Athen im 4. Jahrhundert v. Chr. vermehrt einzusetzen begann, nachdem sich in den Perserkriegen ihr Wert herausgestellt hatte. Sie trugen im Gegensatz zu den schwer gepanzerten Hopliten ursprünglich keine Rüstungen und statt eines Helmes meist nur eine Fellkappe. Sie waren mit Wurfspeeren bewaffnet und trugen leichte, Pelta genannte Schilde aus Korb und Leder, nach denen sie benannt wurden. Zu Beginn des 4. Jahrhunderts v. Chr. stellte zuerst der athenische Feldherr Iphikrates Peltasten-Einheiten auf, die nicht mehr aus Thrakern bestanden. Diese griechischen Peltasten rekrutierten sich aus den unteren Bevölkerungsschichten und entwickelten sich ebenfalls bald zu begehrten Söldnern. Von nun an wurden Helme häufiger getragen und die Schilde größer, später konnte sogar noch zusätzliche Körperrüstung dazukommen. Da die Peltasten durch keine Rüstung behindert waren, waren sie den Hopliten an Beweglichkeit weit überlegen. Gleichzeitig waren sie den anderen, noch leichter bewaffneten Fußtruppen wie Bogenschützen und Steinschleuderern gegenüber durch ihren Schild besser geschützt und ihnen so auf kurze Distanz oder auch im Nahkampf überlegen. In der linken Hand trugen sie sowohl den Schild als auch ein Bündel leichter Wurfspeere. Diese waren einen bis anderthalb Meter lang. Obwohl auf Darstellungen meist mit weniger zu sehen, konnte ein einzelner Kämpfer in Wirklichkeit wohl leicht etwa fünf Stück davon transportieren. Ihre Taktik bestand darin, sich in kleinen Gruppen und im Laufschritt der gegnerischen Phalanx bis auf Wurfweite zu nähern und ihre Wurfspeere zu werfen, um sich wieder zurückzuziehen, bevor die Hopliten ihre Lanzen gegen sie einsetzen konnten. Die Wurfspeere der Peltasten waren am Ende des Schaftes mit einer Schlaufe, der sogenannten Ankyle, versehen. Zum Werfen steckte der Peltast den Zeige- und Mittelfinger in die Schlaufe und hielt den Schaft mit den anderen Fingern. Die Schlaufe ermöglichte es ihm, den Speer mit großer Präzision und Wucht zu werfen. Peltasten waren nicht dafür geeignet, schweren Nahkampf-Attacken des Gegners standzuhalten. Trotzdem waren sie neben ihren Wurfspeeren teilweise noch mit einem Kurzschwert ausgerüstet, das sie im Notfall benutzen konnten. Ab dem 4. Jahrhundert v. Chr. ging man sogar dazu über, zusätzlich zu den Wurfspeeren noch lange Lanzen für den Nahkampf mitzuführen. (de)
- Peltasto (πελταστής derivita de πέλτη ְ(pelta) kiu estas la nomo de ŝildo en formo de duona luno) estas la nomo de la mez-armita infanteria soldato en la armeoj de antikva Grekio. Ilia nomo venas de la rondoforma ŝildo, el ligno nomata pelta. Origine en la tempo de arkaika Grekio, sed nur dum la Peloponeza milito ĉi tiu korpuso ekfloris. La fama atena generalo sukcesis venki la faman spartan per tiu ĉi militistaro. (eo)
- El peltasta (en griego πελταστής/peltastēs, derivado de πέλτη/péltê «escudo ligero»; en latín, peltarion) fue, desde el siglo IV a. C., la infantería ligera mercenaria característica de los ejércitos griegos y helenísticos. (es)
- Les peltastes (en grec ancien πελτασταί / peltastaí, de πέλτη / péltê, un bouclier léger) sont, à partir du IVe siècle av. J.-C., l'infanterie légère mercenaire caractéristique des armées grecques puis hellénistiques. (fr)
- A peltast (Greek: πελταστής peltastes) was a type of light infantryman, originating in Thrace and Paeonia, and named after the kind of shield he carried. Thucydides mentions the Thracian peltasts, while Xenophon in the Anabasis distinguishes the Thracian and Greek peltast troops.The peltast often served as a skirmisher in Hellenic and Hellenistic armies. In the Medieval period, the same term was used for a type of Byzantine infantryman. (en)
- Peltastes (bahasa Yunani kuno: πελταστής) adalah sejenis infantri ringan di Yunani kuno yang sering berfungsi sebagai penskirmis. Peltastes membawa sebuah perisai kayu berbentuk bulan sabit atau bulat yang disebut pelte, dari sinilah nama peltastes berasal. Menurut Aristoteles, perisai ini tidak memiliki rangka dan dilapisi oleh kulit domba atau kambing. Perisai ini juga kemungkinan dilengkapi dengan tetapi (atau baldrik) karena peltastes Thrakia menggantungkan perisai mereka di punggung ketika melarikan diri dari musuh. Senjata utama peltastes berupa beberapa buah lembing. Peltastes juga akan melempar tombak ini ke pasukan pengejar mereka. (in)
- I peltasti (in greco antico: πελτασταί, peltastái, al singolare πελταστής peltastḕs) erano unità militari di fanteria leggera che affiancavano gli opliti greci durante le battaglie. Prendono il nome dal classico scudo di legno rivestito di cuoio chiamato pelta. I peltasti più esperti e richiesti dell'antica Grecia provenivano dalla Tracia, infatti Atene tentò in molte occasioni di assoggettare l'area dello Strimone, finché ritenne più efficace inglobare nell'esercito i suoi guerrieri. (it)
- 펠타스트(고대 그리스어: Σωτήρης Νίνης, Peltast)는 트라키아와 파이오니아에서 기원을 한 경보병의 일종으로, 고전기 그리스와 헬레니즘 시대의 군대에서 산병 역할을 수행했다. 중세시대에는 같은 단어가 비잔티움 제국의 보병의 일종으로 쓰였다. (ko)
- Een peltast (πελταστής; mv. πελτασταί) was in het oud-Griekse leger een duidelijk onderscheiden vorm van een lichtbewapende infanterist. De term werd voor het eerst gebruikt voor de Thracische - alsook andere Noord-Griekse - troepen, die de Grieken in de 5e eeuw v.Chr. meer en meer begonnen in te zetten, nadat ze in de Perzische oorlogen hun waarde bewezen hadden. Zo vochten Thracische en Noord-Griekse peltasten mee aan de zijde van Cyrus de Jongere en Agesilaüs. Zij droegen in tegenstelling tot de zwaar gewapende hoplieten oorspronkelijk geen uitrusting en in plaats van een helm meestal enkel een vellen muts. Ze waren met werpsperen (ἀκόντιον; mv. ἀκόντια) gewapend en droegen lichte schilden (pelta: πέλτη; mv. πέλται [ook gebruikt door Xenophon voor de lange lansen van de peltasten]) vervaardigd uit vlechtwerk of hout met huid of leder overtrokken. De Atheense veldheer Iphikrates gebruikte bij de slag bij Lechaeum vooral pelasten die niet meer uit enkel Thraciërs bestonden, hoewel over het gebruik van het woord peltast in Griekse verslagen over hem veel gediscussieerd wordt, omdat hij ook enkele hervormingen zou hebben doorgevoerd in 374 v.Chr. waarbij een type "pelasten" ontstond dat gewapend met een klein schild, een zwaard en een lans in plaats van werpspiesen. Daarenboven gaf hij hen linnen wambuizen en, in plaats van scheenplaten, wat naar hem iphikratides werden genoemd, iets tussen laarzen en beenwindselen (Diod., XV 44.). Sommige geleerden stellen dat deze latere "peltasten" geen echte pelasten in de traditionele betekenis waren, maar lichtgewapende hoplieten met een pelte schild in combinatie met langere speren—die gezien wordt als een directe voorganger van de Macedonische falanx. Deze Griekse peltasten konden zich niet de panoplie (scheenplaten) van een hopliet veroorloven omdat zij gerekruteerd werden uit de onderste bevolkingslagen. Ze maakten het grootste deel uit van de strijdmachten van de Aetolische en Achaeïsche Bond. Vaak waren het huurlingen, die zich al snel tot gewaardeerde soldaten zouden ontwikkelen. Van toen af aan werden hoofdzakelijk helmen gedragen en werden de schilden groter; later zou hier soms ook nog een borstpantser bij komen. Daar de peltasten niet door zware uitrusting belemmerd werden, waren ze de hoplieten qua beweeglijkheid verre de baas. Tegelijkertijd waren ze ten opzichte van de andere, nog lichter bewapend voetvolk, zoals de boogschutters en slingeraars beter beschermd door hun schild; ze waren hierdoor op korte afstand en in man-tegen-mangevechten tegen hen opgewassen. Hun reikwijdte was natuurlijk in vergelijking met deze beduidend minder, toch hadden hun spiesen door de ijzeren punten en de grotere massa ervan een hogere doordringingskracht en daarmee betere kansen, althans om zwakke pantsers of schilden te doordringen. In de linkerhand droegen ze zowel het schild als een bundel lichtere werpspiesen. Deze waren ongeveer anderhalve meter lang. Hoewel ze op afbeeldingen meestal met weinig van deze afgebeeld worden, konden ze waarschijnlijk in werkelijkheid ongeveer vijf van deze speren meedragen. Hun tactiek bestond eruit, zich in kleine groepen en in looppas de vijandige falanx tot op werpafstand te benaderen en hun werpspiesen toe te werpen, alvorens de hoplieten hun lansen tegen hen konden gebruiken. De werpspiesen van de peltasten waren aan het einde van de schacht van een ophanglus voorzien. Om te werpen stak de peltast de wijs- en middelvinger in de ophanglus en hield de schacht met de andere vingers vast. De ophanglus maakte het hem mogelijk, de spies met grotere precisie en kracht te werpen. Peltasten waren niet uitgerust om bij zware aanvallen door de vijand stand te houden. Toch waren ze naast hun werpspiesen met een kortzwaard uitgerust, dat ze in geval van nood konden gebruiken. Vanaf de 4e eeuw v.Chr. ging men zelfs over, boven op de werpsperen nog lange lansen voor de achterhoedegevechten mee te nemen. Hun plaats zou in het ingenomen worden door de . (nl)
- ペルタスト（古代ギリシア語: πελταστής、ラテン文字転記：Peltastes）は、古代ギリシア時代の軽装歩兵。木の板に動物の皮を張って作った三日月型の盾「ペルタ」（Pelta） を持った兵士という意味であり、「盾兵」と訳されることもある。これを初めて使用していたのはアマゾン族だと言われている。 (ja)
- Peltasta (stgr. πελταστής peltastēs, lm. πελτασταί peltastáj) – w starożytnej Grecji lekkozbrojny piechur walczący za pomocą krótkiej włóczni i wyposażony w lekką tarczę. Peltastów rekrutowano początkowo z plemion trackich, z czasem jednak nazwa stała się synonimem charakterystycznej formacji zbrojnej, niezależnie od miejsca pochodzenia żołnierzy. Peltasta zazwyczaj był uzbrojony w kilka-kilkanaście oszczepów o długości ok. 1-1,6 m, przeznaczonych do miotania, lekką tarczę, skórzane nagolennice, krótki miecz i niekiedy hełm. Tarcza peltasty wykonana z wikliny obciągniętej skórą, miała kształt owalu (średnica ok. 0,6 m) z jednym lub dwoma półksiężycowatymi wycięciami; od jej nazwy (gr. πέλτη, péltē) powstała nazwa tej piechoty. Peltaści operowali razem z innymi typami lekkozbrojnej greckiej piechoty (łucznikami, procarzami). Osłaniali formującą się na polu bitwy falangę i nękali z dystansu hoplitów przeciwnika. Lżejsze niż u hoplity uzbrojenie pozwalało im na łatwe unikanie ataków ciężkozbrojnych piechurów. Było jednak na tyle skuteczne, że w walce wręcz zapewniało przewagę nad innymi typami lekkozbrojnych. Taktyka peltastów osiągnęła dojrzałość podczas wojen peloponeskich, gdy zdarzało się, że rozstrzygali oni o losach bitwy (np. podczas walk o Sfakterię, pod Lechajon). Po śmierci Aleksandra Wielkiego, w królestwie Macedonii rządzonym przez Antygonidów, mianem tym określano zawodowe oddziały uderzeniowe wyposażone we włócznie i tarcze. Prawdopodobnie były one formacją pochodną od hypaspistów. (pl)
- Peltast var en typ av lätt infanteri under antiken. Peltasterna var utrustade med en sköld (peltarion) och flera . Den atenske befälhavaren Ifikrates var känd för sitt framgångsrika sätt att använda peltaster. (sv)
- Peltasta (em grego: πελταστής, transl.: peltastés; em latim: peltasta) era, entre os gregos, um soldado de infantaria geralmente utilizado em escaramuças. Originalmente, os peltastas eram tropas leves da Trácia e seu nome era derivado do escudo leve que usavam, chamado de pelta (em grego: πέλτη, transl.: pélte). Eles não usavam armadura, o que permitia que se movimentassem com rapidez no campo de batalha. Cada homem carregava várias lanças com, geralmente, um metro de comprimento. Sua função no campo de batalha era avançar sobre formações inimigas pesadas e lentas, arremessar lanças nessas formações e recuar antes que o inimigo os alcançasse. Se os peltastas conseguissem atacar as legiões pelos flancos (lado direito, desprotegido), poderiam causar baixas e romper a formação antes que o batalhão dos hoplitas fosse reunido. O aumento do uso de tropas leves, como os peltastas, acabou por tornar obsoletos os exércitos compostos inteiramente de hoplitas. (pt)
- Пельтасти (дав.-гр. πελταστής) — різновид легкої піхоти в Стародавній Греції, часто використовувалися як , метателі дротиків. Отримали своє найменування завдяки пелті — легкому щиту. У битвах, як правило, грали допоміжну роль, але відомі випадки, коли при чисельній перевазі розбивали фалангу, позбавлену прикриття з кінноти і легкої піхоти. (uk)
- 轻盾兵 (希腊语：πελταστής）是起源于色雷斯和培奥尼亚的一种輕裝步兵，此類步兵交戰時會携带盾牌。武器則是以标枪為主。轻盾兵還會將標槍直接扔向敵軍。前390年，雅典将军伊菲克拉特斯手下的轻盾兵部隊在利開翁之役中擊敗了斯巴达的一支方阵。 (zh)
- Пельтасты (др.-греч. πελταστής) — разновидность лёгкой пехоты в Древней Греции, часто использовались как , метавшие дротики. Получили наименование по названию щита — пелта; в сражениях, как правило, играли вспомогательную роль, но известны случаи (Битва при Лехее), когда при численном превосходстве разбивали фалангу, лишённую прикрытия из конницы и лёгкой пехоты. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Els peltastes (grec antic: πελταστής, derivat de πέλτη, 'escut lleuger'; llatí: peltarion) són, del segle iv aC ençà, la infanteria lleugera mercenària característica dels exèrcits grecs i hel·lenístics. (ca)
- Peltast (starořecky πελταστής, peltastés) byl ve starověkém Řecku typ lehkého pěšího ozbrojence. Taktikou peltastů bylo zasypávat nepřítele na dálku oštěpy a s využitím vysoké pohyblivosti se vyhýbat přímému kontaktu. (cs)
- Peltasto (πελταστής derivita de πέλτη ְ(pelta) kiu estas la nomo de ŝildo en formo de duona luno) estas la nomo de la mez-armita infanteria soldato en la armeoj de antikva Grekio. Ilia nomo venas de la rondoforma ŝildo, el ligno nomata pelta. Origine en la tempo de arkaika Grekio, sed nur dum la Peloponeza milito ĉi tiu korpuso ekfloris. La fama atena generalo sukcesis venki la faman spartan per tiu ĉi militistaro. (eo)
- El peltasta (en griego πελταστής/peltastēs, derivado de πέλτη/péltê «escudo ligero»; en latín, peltarion) fue, desde el siglo IV a. C., la infantería ligera mercenaria característica de los ejércitos griegos y helenísticos. (es)
- Les peltastes (en grec ancien πελτασταί / peltastaí, de πέλτη / péltê, un bouclier léger) sont, à partir du IVe siècle av. J.-C., l'infanterie légère mercenaire caractéristique des armées grecques puis hellénistiques. (fr)
- A peltast (Greek: πελταστής peltastes) was a type of light infantryman, originating in Thrace and Paeonia, and named after the kind of shield he carried. Thucydides mentions the Thracian peltasts, while Xenophon in the Anabasis distinguishes the Thracian and Greek peltast troops.The peltast often served as a skirmisher in Hellenic and Hellenistic armies. In the Medieval period, the same term was used for a type of Byzantine infantryman. (en)
- Peltastes (bahasa Yunani kuno: πελταστής) adalah sejenis infantri ringan di Yunani kuno yang sering berfungsi sebagai penskirmis. Peltastes membawa sebuah perisai kayu berbentuk bulan sabit atau bulat yang disebut pelte, dari sinilah nama peltastes berasal. Menurut Aristoteles, perisai ini tidak memiliki rangka dan dilapisi oleh kulit domba atau kambing. Perisai ini juga kemungkinan dilengkapi dengan tetapi (atau baldrik) karena peltastes Thrakia menggantungkan perisai mereka di punggung ketika melarikan diri dari musuh. Senjata utama peltastes berupa beberapa buah lembing. Peltastes juga akan melempar tombak ini ke pasukan pengejar mereka. (in)
- I peltasti (in greco antico: πελτασταί, peltastái, al singolare πελταστής peltastḕs) erano unità militari di fanteria leggera che affiancavano gli opliti greci durante le battaglie. Prendono il nome dal classico scudo di legno rivestito di cuoio chiamato pelta. I peltasti più esperti e richiesti dell'antica Grecia provenivano dalla Tracia, infatti Atene tentò in molte occasioni di assoggettare l'area dello Strimone, finché ritenne più efficace inglobare nell'esercito i suoi guerrieri. (it)
- 펠타스트(고대 그리스어: Σωτήρης Νίνης, Peltast)는 트라키아와 파이오니아에서 기원을 한 경보병의 일종으로, 고전기 그리스와 헬레니즘 시대의 군대에서 산병 역할을 수행했다. 중세시대에는 같은 단어가 비잔티움 제국의 보병의 일종으로 쓰였다. (ko)
- ペルタスト（古代ギリシア語: πελταστής、ラテン文字転記：Peltastes）は、古代ギリシア時代の軽装歩兵。木の板に動物の皮を張って作った三日月型の盾「ペルタ」（Pelta） を持った兵士という意味であり、「盾兵」と訳されることもある。これを初めて使用していたのはアマゾン族だと言われている。 (ja)
- Peltast var en typ av lätt infanteri under antiken. Peltasterna var utrustade med en sköld (peltarion) och flera . Den atenske befälhavaren Ifikrates var känd för sitt framgångsrika sätt att använda peltaster. (sv)
- Пельтасти (дав.-гр. πελταστής) — різновид легкої піхоти в Стародавній Греції, часто використовувалися як , метателі дротиків. Отримали своє найменування завдяки пелті — легкому щиту. У битвах, як правило, грали допоміжну роль, але відомі випадки, коли при чисельній перевазі розбивали фалангу, позбавлену прикриття з кінноти і легкої піхоти. (uk)
- 轻盾兵 (希腊语：πελταστής）是起源于色雷斯和培奥尼亚的一种輕裝步兵，此類步兵交戰時會携带盾牌。武器則是以标枪為主。轻盾兵還會將標槍直接扔向敵軍。前390年，雅典将军伊菲克拉特斯手下的轻盾兵部隊在利開翁之役中擊敗了斯巴达的一支方阵。 (zh)
- Пельтасты (др.-греч. πελταστής) — разновидность лёгкой пехоты в Древней Греции, часто использовались как , метавшие дротики. Получили наименование по названию щита — пелта; в сражениях, как правило, играли вспомогательную роль, но известны случаи (Битва при Лехее), когда при численном превосходстве разбивали фалангу, лишённую прикрытия из конницы и лёгкой пехоты. (ru)
- Ο πελταστής ήταν είδος αρχαίου πολεμιστή. Εμφανίστηκε κατά την Κλασική εποχή (περίπου 5ος με 4ος αιώνας π.Χ.). Οι πελταστές ήταν συνήθως εξοπλισμένοι με την πέλτη, ελαφριά θρακική ασπίδα η οποία είχε μία εσοχή σαν μισοφέγγαρο, και τρία ακόντια, τα οποία κρατούσαν το ένα στο ένα χέρι και τα άλλα δύο στο άλλο χέρι μαζί με την ασπίδα. Οι πελταστές χρησιμοποιούσαν διάφορα επιθετικά όπλα, όπως σφεντόνες και μικρά ακόντια. Εκείνη την εποχή ο κάθε στρατιώτης πλήρωνε από μόνος του για τον εξοπλισμό του. Έτσι, οι πελταστές χρησιμοποιούσαν ανίσχυρα όπλα, επειδή δεν ήταν αρκετά πλούσιοι για να αγοράσουν τόξα ή δόρατα. (el)
- Als Peltasten (πελτασταί, peltastaí) bezeichnete man im antiken Griechenland eine bestimmte Art leicht bewaffneter Fußtruppen, die oft als Plänkler kämpften. Erstmals verwendet wurde der Begriff für thrakische Söldnertruppen, die der Söldnerführer Iphikrates in Athen im 4. Jahrhundert v. Chr. vermehrt einzusetzen begann, nachdem sich in den Perserkriegen ihr Wert herausgestellt hatte. Sie trugen im Gegensatz zu den schwer gepanzerten Hopliten ursprünglich keine Rüstungen und statt eines Helmes meist nur eine Fellkappe. Sie waren mit Wurfspeeren bewaffnet und trugen leichte, Pelta genannte Schilde aus Korb und Leder, nach denen sie benannt wurden. Zu Beginn des 4. Jahrhunderts v. Chr. stellte zuerst der athenische Feldherr Iphikrates Peltasten-Einheiten auf, die nicht mehr aus Thrakern best (de)
- Een peltast (πελταστής; mv. πελτασταί) was in het oud-Griekse leger een duidelijk onderscheiden vorm van een lichtbewapende infanterist. De term werd voor het eerst gebruikt voor de Thracische - alsook andere Noord-Griekse - troepen, die de Grieken in de 5e eeuw v.Chr. meer en meer begonnen in te zetten, nadat ze in de Perzische oorlogen hun waarde bewezen hadden. Zo vochten Thracische en Noord-Griekse peltasten mee aan de zijde van Cyrus de Jongere en Agesilaüs. Zij droegen in tegenstelling tot de zwaar gewapende hoplieten oorspronkelijk geen uitrusting en in plaats van een helm meestal enkel een vellen muts. Ze waren met werpsperen (ἀκόντιον; mv. ἀκόντια) gewapend en droegen lichte schilden (pelta: πέλτη; mv. πέλται [ook gebruikt door Xenophon voor de lange lansen van de peltasten]) verv (nl)
- Peltasta (stgr. πελταστής peltastēs, lm. πελτασταί peltastáj) – w starożytnej Grecji lekkozbrojny piechur walczący za pomocą krótkiej włóczni i wyposażony w lekką tarczę. Peltastów rekrutowano początkowo z plemion trackich, z czasem jednak nazwa stała się synonimem charakterystycznej formacji zbrojnej, niezależnie od miejsca pochodzenia żołnierzy. Peltasta zazwyczaj był uzbrojony w kilka-kilkanaście oszczepów o długości ok. 1-1,6 m, przeznaczonych do miotania, lekką tarczę, skórzane nagolennice, krótki miecz i niekiedy hełm. Tarcza peltasty wykonana z wikliny obciągniętej skórą, miała kształt owalu (średnica ok. 0,6 m) z jednym lub dwoma półksiężycowatymi wycięciami; od jej nazwy (gr. πέλτη, péltē) powstała nazwa tej piechoty. (pl)
- Peltasta (em grego: πελταστής, transl.: peltastés; em latim: peltasta) era, entre os gregos, um soldado de infantaria geralmente utilizado em escaramuças. Originalmente, os peltastas eram tropas leves da Trácia e seu nome era derivado do escudo leve que usavam, chamado de pelta (em grego: πέλτη, transl.: pélte). Eles não usavam armadura, o que permitia que se movimentassem com rapidez no campo de batalha. Cada homem carregava várias lanças com, geralmente, um metro de comprimento. (pt)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
