Lloyd C.V
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
dwupłat konstrukcji drewnianej kryty sklejką, podwozie klasyczne, stałe |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu | |
Wycofanie ze służby | |
Liczba egz. |
144 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1× silnik rzędowy Austro-Daimler lub Benz Bz-IVa |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,20 m |
Długość |
7,22 m |
Wysokość |
3,00 m |
Powierzchnia nośna |
27,63 m² |
Masa | |
Własna |
800 kg |
Użyteczna |
325 kg |
Startowa |
1125 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
165 km/h |
Prędkość wznoszenia |
3,92 m/s |
Pułap |
4600 m |
Zasięg |
900 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1× karabin maszynowy Schwarzlose wz. 07/12 kal. 8 mm stanowisku obserwatora do 90 kg bomb | |
Użytkownicy | |
Austro-Węgry, Polska, Ukraina, Węgry |
Lloyd C.V – austro-węgierski samolot rozpoznawczy. Wszedł do służby w 1917 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Samolot stanowił rozwinięcie poprzednio opracowanych konstrukcji w zakładach Lloyd. Aby poprawić osiągi zastosowano mocniejszy silnik, zmniejszono wymiary oraz poprawiono aerodynamikę poprzez przekonstruowanie płatów, usterzenia oraz zastosowanie kołpaku śmigła. Cała powierzchnia maszyny, poza sterami i lotkami, była kryta sklejką, dlatego też lotnicy i personel naziemny nadali mu nieoficjalną nazwę Fornir. Macierzyste zakłady Lloyda uruchomiły produkcję samolotów z silnikiem Austro-Daimler o mocy 136 kW (185 KW), które produkowano w ramach serii o numerze 46 liczącej 48 egzemplarzy. Zakłady WKF produkowały maszyny z silnikami Benz Bz-IVa o mocy 164 kW (220 KM) w ramach serii oznaczonej numerem 82, powstało ich 96. sztuk[1].
Do jednostek frontowych na froncie wschodnim i włoskim samoloty trafiły w 1917 r. W trakcie eksploatacji uznano je za nieprzydatne do zastosowań bojowych z uwagi na kruchość konstrukcji. Maszyny wycofano do szkół lotniczych i jednostek zapasowych[2].
Wyprodukowano 144 egzemplarze samolotu. Po I wojnie światowej używane w lotnictwie polskim, z którego zostały wycofane w 1924 roku, a także ukraińskim oraz węgierskim.
Użycie w polskim lotnictwie
[edytuj | edytuj kod]Pięć samolotów zostało przyjęte w listopadzie 1918 roku na lotnisku w Lublinie[3], jeden przejęto w Krakowie[4]. Z racji tego, że były jednymi z nowocześniejszych ze zdobytych maszyn już 9 stycznia 1919 r. dwa samoloty Lloyd C.V z 9. eskadry wywiadowczej skierowano na lotnisko wysunięte, skąd wykonywały loty rozpoznawcze[5]. Zostały użyty bojowo podczas działań wojennych wojny polsko bolszewickiej w 2. eskadrze wywiadowczej. W późniejszym czasie wykorzystywano je również w 8. eskadrze wywiadowczej i I. Niższej Szkoły Pilotów w Krakowie[6]. Były użytkowane w polskim lotnictwie do 1924 roku[7].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Jednosilnikowy rozpoznawczy samolot dwupłatowy o konstrukcji drewnianej z dwuosobową załogą.
Skrzydła o konstrukcji dwudźwigarowej z lotkami na górnym płacie. Kadłub o konstrukcji kratownicowej. Kabina załogi wspólna, w układzie wannowym. Usterzenie o konstrukcji spawanej z rur stalowych. Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Morgała 1997 ↓, s. 87.
- ↑ Chołoniewski, Bączkowski 1987 ↓, s. 24.
- ↑ Romeyko 1933 ↓, s. 61.
- ↑ Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 190.
- ↑ Niestrawski t. II 2017 ↓, s. 58.
- ↑ Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 191.
- ↑ Skrzydlata Polska 1971 ↓, s. 19.
- ↑ Morgała 1997 ↓, s. 88.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Kaczkowski: Lloyd C-V. „Skrzydlata Polska”. 7/1971, 14 lutego 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Krzysztof Chołoniewski, Wiesław Bączkowski: Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918-1939. T. Tomik 1. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1987, seria: Barwa w lotnictwie polskim. ISBN 83-206-0566-0. OCLC 830086221.
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, Lampart, 1997, s. 87-88. ISBN 83-86776-34-X. OCLC 313074530.
- Mariusz Niestrawski: Polskie wojska lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego (1918–1921). T. I: Początki, organizacja, personel i sprzęt. Oświęcim: Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-74-0. OCLC 995372299.
- Mariusz Niestrawski: Polskie wojska lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego (1918–1921). T. II: Walka i demobilizacja. Oświęcim: Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-74-0. OCLC 995372299.
- Marian Romeyko (red.), Ku czci poległych lotników: księga pamiątkowa, Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku czci Poległych Lotników, 1933, OCLC 830230270 .