dwór
dwór (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) siedziba władcy
- (1.2) otoczenie władcy, ludzie przebywający stale lub często na dworze (1.1)
- (1.3) archit. duży dom mieszkalny, siedziba dawnego ziemiaństwa
- (1.4) majątek ziemski z dworem (1.3) i innymi zabudowaniami
- (1.5) właściciele lub administracja dworu (1.4)
- (1.6) zewnętrze, otwarta przestrzeń poza budynkiem[1], świeże powietrze
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwór dwory dopełniacz dworu / daw. dwora[2] dworów celownik dworowi dworom biernik dwór dwory narzędnik dworem dworami miejscownik dworze dworach wołacz dworze dwory
- przykłady:
- (1.2) […] sam siebie nie poznaję, ale zbrzydły mi uczty, zbrzydło wino, śpiewanie, cytry i wieńce, zbrzydł dwór cezara i nagie ciała […][3]
- (1.6) Mamo, mogę wyjść na dwór?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dwór królewski
- (1.6) iść / wychodzić na dwór • wyprowadzać kogoś / coś na dwór • być / przebywać na dworze
- synonimy:
- (1.6) reg. krak. pole, reg. śl. plac
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadworny m, dworek mrz, podworowe n, dworactwo n, podwórze n, dworzanin m, dwórka ż, dworka ż, dworzanka ż
- przym. dworski, nadworny, dworkowy
- związki frazeologiczne:
- fora ze dwora
- etymologia:
- uwagi:
- Niepoprawna jest forma miejscownika „dworzu” („na dworzu”, „po dworzu”)[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) court; (1.3) manor, manor house; (1.6) outdoors
- baskijski: (1.1) gorte
- esperanto: (1.2) kortego
- fiński: (1.4) kartano
- francuski: (1.1) cour ż; (1.2) cour ż; (1.3) manoir m
- hiszpański: (1.1) corte ż
- luksemburski: (1.1) Haff m; (1.4) Haff m
- rosyjski: (1.6) двор m
- rumuński: (1.1) curte ż
- szwedzki: (1.4) herrgård w
- ukraiński: (1.1) двір m
- wilamowski: (1.3) hȫf m
- włoski: (1.1) corte ż; (1.3) maniero m
- źródła:
