Sino-Thai relations

บทความเรื่องนี้วิเคราะห์ละครโทรทัศน์แนวอาชญากรรมที่ดัดแปลงจากชีวประวัติของตี๋ใหญ่ 5 ครั้ง ใน พ.ศ. 2528, 2542, 2559 และ 2561 โดยเสนอว่า เมื่อมองตัวละครตี๋ใหญ่ในฐานะภาพตัวแทนของชายไทยเชื้อสายจีนตามจินตนาการของรัฐและของอุตสาหกรรมโทรทัศน์ เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของภาพตัวแทนดังกล่าวจากยุคอุตสาหกรรมโทรทัศน์แบบอนาล็อกมาเป็นยุคโทรทัศน์ดิจิตอลอย่างชัดเจน กล่าวคือ ละครเรื่อง ตี๋ใหญ่ ในยุคอุตสาหกรรมโทรทัศน์อนาล็อกได้นำเสนอตัวละครตี๋ใหญ่อย่างกำกวม ทั้งในฐานะตัวอย่างความเป็นชายไทยเชื้อสายจีนอันไม่พึงประสงค์ ซึ่งสอดคล้องกับภาพคนจีนในสื่อสิ่งพิมพ์และนโยบายรัฐที่มีต่อชาวไทยเชื้อสายจีนก่อนสหัสวรรษใหม่ และในฐานะชายไทยเชื้อสายจีนผู้ทันสมัยและทรงเสน่ห์ ซึ่งเป็นผลมาจากการนำเสนอของอุตสาหกรรมบันเทิง ในขณะเดียวกัน ภาพตัวแทนของตี๋ใหญ่กลับเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันในยุคของโทรทัศน์ดิจิทัล กลายเป็นภาพตัวแทนที่แปลกใหม่และหลากหลาย ซึ่งเป็นผลมาจากอิทธิพลของจินตนาการต่อความเป็นชายในอุตสาหกรรมสื่อเอเชียข้ามชาติ การแข่งขันทางการตลาดในยุคเริ่มแรกของโทรทัศน์ดิจิตอล และภาพตัวแทนของคนจีนที่เปลี่ยนไปในจินตนาการของสื่อและรัฐชาติไทย
Abstract
This paper presents an analysis of 5 versions of crime TV dramas based on the biography of Tee Yai, aired in 1984, 1999, 2016 and 2018. It posits that, when considering the character of Tee Yai as a representation of Sino-Thai men in the TV industry and the Thai state’s imaginations, the transformation of the representations from analog to digital TV industries is explicit. As seen in my textual analysis, the analog TV represents Tee Yai ambiguously, both as an example of wrongful Sino-Thai masculinity that conforms to the late 20th century image of Sino-Thai in the conception of print media and the Thai state, and as a charming and modernist Sino-Thai man as represented by the entertainment industry. At the same time, the abrupt transformation of Tee Yai’s representation is observed at the beginning of digital TV, when his representation becomes creative and diverse. This is the consequence of masculine imagination of the transnational Asian media industry, the marketing competition in the early period of digital TV and the changing portrayal of Sino-Thai in the imagination of the Thai state and media.

The Romance of the Three Kingdoms (Sanguo Yanyi) migrated throughout the Chinese diaspora in East and Southeast Asia. Translated into Thai as Sam Kok, the romance has been disseminated, commodified and mythified up to the present day. Yet another Thai translation has just appeared in early 2021. This famous literary work  remains popular because readers find its lessons in strategy and tactics applicable to problems in everyday life.
Sojourners and Settlers was first published by Allen and Unwin (1996) to honor Dr Jennifer Cushman, scholar of the Chinese in Southeast Asia..

บทความนี้นำเสนอแนวทางใหม่ในการศึกษาความสัมพันธ์ทางการทูตไทย-จีนผ่านการสำรวจบทบาทของนักวิชาการและการสร้างองค์ความรู้ที่สนับสนุนการกระชับความสัมพันธ์ไทย-จีนในช่วงทศวรรษ 1970-1980 บทความนี้เสนอว่าความรู้ทางวิชาการและนักวิชาการเป็นทั้งเครื่องมือและตัวแสดงสำคัญในการสานความสัมพันธ์ทางการทูตไทย-จีน ผ่าน “การทูตวิชาการ” ที่รัฐบาลไทยและจีนสนับสนุนการไหลเวียนของนักวิชาการและความรู้ทางวิชาการระหว่างไทย-จีน การทูตวิชาการได้นำไปสู่การปรับเปลี่ยนสำนึกประวัติศาสตร์เกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ชาติไทย และคนจีนในประเทศไทยจากการเป็น “คนอื่น” (The Other) สู่การเป็นส่วนที่สำคัญของชาติไทย ทั้งนี้การผลิตความรู้ของนักวิชาการนั้นในด้านหนึ่งก็ถูกผลักดันด้วยกระแส “ชาตินิยมวิชาการ” ของนักวิชาการไทยและจีนที่ต้องการปกป้องผลประโยชน์แห่งชาติของตนผ่านการสร้างองค์ความรู้ชุดหนึ่งขึ้น การสร้างองค์ความรู้ที่ปรับเปลี่ยนสำนึกประวัติศาสตร์เกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ชาติไทย และคนจีนในประเทศไทยเป็นเครื่องมือที่ช่วยในการลืมเลือนการเป็นศัตรูคู่ขัดแย้งในอดีตระหว่างราชอาณาจักรไทยและสาธารณรัฐประชาชนจีนในยามที่ความร่วมมือระหว่างสองฝ่ายเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งในการคานอิทธิพลของโซเวียตและเวียดนามในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

In recent years, China's soft power has become a matter of much discussion as a crucial component of Chinese foreign policy. In Thailand, Chinese influences are increasingly evident. This can be seen from the large number of Confucius Institutes established in Thailand, the growing number of Chinese tourists visiting Thailand, Thai students studying in China, the inauguration of the China Cultural Centre in Bangkok and the introduction of Chinese media into Thailand. This article examines the growing presence of China on a global scale, with a particular focus on the context of Thailand. It argues that the increasing Chinese influence in Thailand is largely driven by the historical background of Sino-Thai relations, by Thailand's economic interests as well as by the role of ethnic Chinese communities in Thailand.

In this article we examine how the phrase " China and Thailand are brothers " became the diplomatic discourse that both countries commonly use to articulate their cordial relations. First, we trace the historical contexts in which the discourse was constructed and how this discourse played a crucial role in encouraging overseas Chinese to integrate into Thai society in the early twentieth century. Second, we explain how the discourse provided insights for Thai and Chinese political elites relevant to the transformation of their nations' foreign policies toward Sino-Thai nor-malization during the Cold War. We further demonstrate how the discourse has reinforced a certain perception of Sino-Thai relations since diplomatic normalization between the two countries. Finally, we suggest a rethinking of the implications of diplomatic discourse with Chinese characteristics to better understand China's relationship with foreign countries in general and with Thailand in particular.

Instead of taking a widely used emic perspective in exploring the identity of the Chinese in Thailand, this article takes a largely neglected etic perspective in exploring
the identity of the Chinese in Thailand. As identification is  a  process  engaged  by  both  self  and  other,  this  article  attempts  to  shed  some  light  on  the  external  construction  of  the  identity  of  the  Chinese  in  Thailand  by  revealing 
the changing conception of the identity of the Chinese in Thailand in the PRC. By analyzing various representations of the Chinese in Thailand appeared in Chinese media and prints, this article argues that from the 1980s to the 2010s the PRC Chinese has conceived the identity of the Chinese in Thailand in different ways ranging from the Chinese in Thailand  as  compatriot  (同胞),  relatives  (亲戚)  to  the  distant relatives (远房亲戚).

This article tries to study problem of neo-nationalism process that was constructed by Chinese creoles who knew in the name of People's Alliance for Democracy. The questions of this article were how Chinese creoles movement and neo-nationalism was constructed? How its work? And what impact after this movement? Document analysis and investigation in political platform was used in the work. The finding demonstrates that the born and growth of Chinese creoles was middle class who considerably had pivotal role in Thai economy and closed state power and the monarchy. The Chinese creoles movement constructed neo-nationalism in RAJPACHASMASAI and economic nationalism to topple government who came from majority

วีระ หวังสัจจะโชค. 2554. “ลูกจีนรักชาติ?: กระบวนการสร้างชาตินิยมใหม่ด้วยพลังทางเศรษฐกิจการเมืองและความรู้” in Proceedings of National Political Science and Public Administration Congress 12th. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

As a highly influential political figure in the Second Phibun era (1948–57), Sang Phatthanothai charted unique paths for the Thai nation-state in the emerging Cold War. In multifarious roles — as labour organizer, newspaper editor and back-channel diplomat — Sang orchestrated Thai connections with both the People’s Republic of China and transnational anti-communist organizations like the spiritual Moral Re-Armament movement in the 1950s. An intellectual and political history of his career reveals a flexible and adaptive vision of Thailand’s relationship with international developments in the post-war world. Governing this vision was Sang’s dynamic assessment of what best protected the Thai nation’s identity and independence.

บทความนี้ชี้ให้เห็นความไม่ราบรื่นในความสัมพันธ์ไทย-จีนหลังการสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตโดยรัฐบาลคึกฤทธิ์เมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1975 ทั้งนี้กระแสขวาจัดในการเมืองไทยช่วงกลางทศวรรษ 1970 ได้นำไปสู่การรัฐประหารเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1976 และการขึ้นสู่อำนาจของรัฐบาลธานินทร์ซึ่งมีนโยบายต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์อย่างสุดโต่งจนส่งผลลบต่อความสัมพันธ์ไทย-จีน ผู้เขียนยังชี้ให้เห็นบทบาทสำคัญของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีในการผ่อนคลายความตึงเครียดระหว่างสองฝ่าย จนทำให้ไฉเจ๋อหมิน เอกอัครราชทูตจีนสามารถผูกมิตรกับบุคคลสำคัญในกองทัพไทย ทำให้เมื่อรัฐบาลธานินทร์หมดอำนาจลงหลังการรัฐประหารเมื่อเดือนตุลาคม ค.ศ. 1977 ความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศก็กลับมาดีขึ้นอย่างรวดเร็ว จนมีการเดินทางเยือนกันและกันของผู้นำระดับสูงในปีถัดมา

This article aims to portray the troubled relationship between Thailand and China after the establishment of diplomatic ties by Kukrit’s government in July 1975. Ultra-rightist currents in Thai politics in the mid-1970s resulted in the 6 October coup and the rise of Thanin’s anti-communist government in 1976, which in turn created negative impacts on Thailand’s relations with China. The article also shows the prominent role of Her Royal Highness the Princess Mother of the Ninth Reign in de-escalating Thailand-China tension and paving the way for Chinese Ambassador Chai Zemin’s connection with leading figures in the Thai army. Therefore, shortly after Thanin had been ousted by another coup in October 1977, tensions between the two countries de-escalated, followed by mutual visits of high-level leaders in the following year.

1973年10月14日事件と1976年の10月6日事件という2つの「10月事件」の間に実現さ れたタイ・中国交正常化はどのような対中認識のもとで実現されたのかを究明することが本論の目的で ある。  10月14日事件以降，タイ政治において学生運動の役割が拡大していった。学生運動は，経済進出を積 極化する日本と，軍事基地を構える米国にターゲットを絞っていた。反日，反米感情や，政府の共産主 義者鎮圧行為への不満が蓄積され，社会の行方に関心を抱く学生たちは，社会主義に強い関心を示すよ うになった。タイ・中国交正常化もこのような政治的気運のなかで実現された。一方，「右派」といわれた軍人，警察は，社会主義国家を受け入れる意思を見せなかった。一般市民 の共産主義に対する認識も依然厳しかった。「右による左の殺害」という左右の間の対立が1976年10月 6日事件に発展したが，中国との関係改善を求める政治的気運はタイ・中国交正常化に不可欠な推進力 であった。

T. Ngekchuan (1889–1970) was the founder of Thailand’s most famous homegrown record brand, Kratai (Rabbit), and is one of the most significant figures in the history of Thai popular music. The son of Chinese immigrants, he succeeded in creating an indigenous record company that was able to compete with international brands such as Odeon, Columbia, His Master’s Voice, and Philips. This article presents a discographical study of Kratai music produced on 78 rpm between 1925 and 1970 and an analysis of T. Ngekchuan’s relationship with international companies. The study of Kratai is organized according to recording sessions and record series, along with statistical analysis of musical styles, thus creating the most detailed view yet of an Asian record brand. Also considered are recent problems with the dating of Thai songs and the issue of T. Ngekchuan’s Thai-Chinese identity.

This article is to set a broad proposition about examining the Sino-Thai relations through cultural-linguistic aspects. In this regard, today it is common to hear leaders from China and Thailand frequently express their close ties by stating that “the Chinese and the Thais are the same family” (中泰一家親). The frequent explanation of this intimacy normally refers to their mutual politico-strategic and economic interests that have existed since the 1980s Cambodia Conflict. The relationship is also reinforced by the belief of their historical contacts, including trade, intermarriage, and similar values, that date back to the thirteen century. However, one interesting observation arises regarding the use of this metaphor of intimacy: Other countries do not describe their relations with China in kin terms. Even Singapore, a country with an ethnic Chinese majority, has been very careful not to adopt the “kinsman country” in its identity with China. In this short article, the author suggests looking deeper at the construction of this metaphor, and proposes that identity/image building between Thailand and China as reflected by the metaphor was rather the Thai state’s strategy to cope with its internal consolidation of power rather than a product of their foreign relations per se. However, the image has become a normative order in which the Thai state later adopted to socialise with China in the foreign policy arena.

บทความนี้ต้องการอธิบายถึงผลกระทบที่มีต่อการค้ายาจีนแผนโบราณในประเทศไทยที่เกิดจากนโยบายการต่างประเทศของรัฐไทยที่มีต่อสาธารณรัฐประชาชนจีนตั้งแต่พ.ศ. 2493-2518 และปฏิสัมพันธ์ระหว่างเอกชนและรัฐที่มีต่อการค้ายาจีนในช่วงเวลาดังกล่าว การบังคับใช้ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 53 ห้ามนำเข้าหรือจำหน่ายสินค้าที่มาจากประเทศจีนคอมมิวนิสต์ในพ.ศ. 2502 เป็นอุปสรรคสำคัญต่อการค้ายาจีนที่อาศัยการนำเข้าจากประเทศจีน อย่างไรก็ตาม การผลิตและบริโภคยาจีนในสังคมไทยยังคงดำเนินต่อไป ยาจีนจากประเทศจีนยังคงเข้าสู่อุตสาหกรรมยาจีนในไทยด้วยการค้าทางอ้อมระหว่างไทย-จีนผ่านประเทศที่สาม เมื่อความสัมพันธ์เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นในปลายทศวรรษ 2510 นำไปสู่การค้าทางตรงระหว่างจีนกับไทยทำให้ผู้ประกอบการธุรกิจการแพทย์แผนจีนสามารถเข้าถึงแหล่งวัตถุดิบในราคาถูกและลดลงบทบาทของประเทศที่สามในการค้ายาจีน

本論文は、1978 年から 1988 年まで、タイ国内外の情勢の転換と政府の政策調整に伴うタイ人の 対中認識の変化に焦点を当てる。1978 年にベトナムがカンボジアを侵攻すると、タイ政府は国内の 共産党反政府勢力への警戒を強めた。また、ベトナムの脅威を強く感じたタイは、戦略的に中国へ の依存度を高めていった。一方、近代化路線に転換した中国は、東南アジア諸国の共産党勢力への コミットを中止し、タイ政府との関係強化にシフトした。その結果、タイの共産主義勢力が弱体化 した。共産党勢力をめぐる両国政策の同調は両国の関係を緊密化させ、タイ人の対中認識を転換さ せた。「誠意」という表現を用いて中国を評価したことも、認識の好転を物語っている。

Instead of following the conventional studies on the Chinese Overseas especially in Thailand which try to shed some light on the various dimensions of the Chinese life either in terms of politics, economics, culture or society, this article takes the Chinese as an object of knowledge by focusing on how the meaning of the Chinese was shaped during the 1980s-the early 1990s, a moment when Thailand-China relations was greatly improved. Using largely neglected academic articles in Thai and Chinese journals, personal memoirs, and archival materials from Thailand and China, I argue that the meaning of the Chinese as a significant part of the Thai nation was systematically constructed during this period as a result of the convergence of intellectual nationalisms from Thailand and the People's Republic of China.
Redefining the meaning of the Chinese in Thailand from being "the Other" to being a significant part of the Thai nation-i.e. the Chinese of Thailand- was necessary for both Thailand and the PRC as a way to forge cordial diplomatic relations, especially in the context that Soviet and Vietnamese attempted to expand its influence in continental Southeast Asia. The redefinition of the meaning of the Chinese in Thailand also served as a tool facilitating the forgetting of former animosities between Thailand and the PRC during the high of Cold War. Furthermore, it serves as a tool in redefining the boundary between "Thainess" and "Chineseness" in Thailand and China to a certain extent.