| dbo:abstract
|
- El corporativisme és la doctrina política i social que propugna la intervenció de l'Estat en la solució dels conflictes d'ordre laboral, mitjançant la creació de corporacions professionals que agrupen a treballadors i empresaris. A diferència del corporativisme gremial clàssic, l'actual corporativisme és una doctrina que defensa un sistema econòmic basat en la unificació, mitjançant corporacions dins de l'Estat, de totes les organitzacions sindicals: empresarials, laborals, professionals, etc. És una forma d'organització socioeconòmica per part de règims nacionalsocialistes, i que feu èmfasi en el sindicat i l'economia planificada. El terme ha de distingir-se del que s'usa amb sentit pejoratiu per a designar qualsevol política d'un govern dissenyada per a afavorir a les corporacions, entenent en aquest cas per «corporació» la seua altra accepció terminològica que refereix a les societats anònimes característiques dels sistemes capitalistes moderns. (ca)
- Korporativismus (it. corporativismo, lat. corporatio – sdružení) je od pluralismu odlišná forma reprezentace zájmů, založená na spolupráci jednotlivých společenských vrstev či skupin; též organizace státu na profesním principu. Vyskytuje se zde omezený počet hierarchicky uspořádaných monopolních organizací (korporací), které při vyjednávání se státem při dodržování základní ideje lidské pracovní sounáležitosti zastupují zájmy svých členů a současně se podílejí i na uskutečňování státní politiky. Korporativismus předpokládá omezený počet nekonkurenčních organizací s povinným nebo polopovinným členstvím v nich, členství je profesně organizováno podobně jako u středověkých cechů. Tyto korporace, působící často paralelně s parlamentem, jsou kontrolovány a usměrňovány státem. Mezi teoretické zdroje korporativismu lze zařadit encykliku papeže Lva XIII. Rerum novarum, encykliku Quadragesimo anno papeže Pia XI., či práce Adama Müllera, Gabriela D'Annunzia a . Korporativismus nereferuje k politickému systému, kterému dominují korporace; správný pojem označující tento systém je korporatokracie. Korporativismus a korporatokracie jsou často zaměňované pojmy, díky jejich podobnosti v názvech a v užívání korporací jakožto orgánů státu. (cs)
- نقابوية أو التشاركية هي أيديولوجية سياسية تنادي لتنظيم المجتمع من قِبل مجموعات جماعية (شركات مختلفة عن مفهوم شركات الأعمال)، مثل الجمعيات الزراعية، العمالية، العسكرية، العلمية أو النقابية على أساس مصالحها المشتركة. المصطلح مُشتق من الكلمة اللاتينية كوربوس، أو «جسم الإنسان». الفرضية القائلة إن المجتمع سيصل إلى ذروة الأداء المتناغم عندما يؤدي كل قسم من أقسامه وظيفته المعينة بكفاءة، مثل أعضاء الجسم التي تساهم بشكل فردي في صحته ووظائفه العامة، يكمن مركز نظرية التشاركية/الشركات. أُعلن عن أفكار الشركات منذ عصر المجتمعات اليونانية والرومانية، مع الاندماج في التعليم الاجتماعي الكاثوليكي والأحزاب السياسية الديمقراطية المسيحية. اقترنت الأفكار مع دعاة مختلفين وأُنجزت في مجتمعات مختلفة مع مجموعة واسعة من النظم السياسية، بما في ذلك السلطوية، والملكية المطلقة، والفاشية، والليبرالية، والاشتراكية. تشير التشاركية إلى الشركات الثلاثية الاقتصادية التي تنطوي على مفاوضات بين مجموعات المصالح العمالية والتجارية والحكومة لوضع السياسة الاقتصادية. يُشار إليها أحياناً باسم الشركات الجديدة وترتبط بالديموقراطية الاشتراكية (الاجتماعية). (ar)
- Der Ständestaat (auch Korporationenstaat) ist ein politisches Konzept des 20. Jahrhunderts, als im ideologischen Rückgriff auf die vormoderne Ständeordnung diverse antiliberale Theoretiker und Regimes die „ständische“, d. h. auf Gruppenzugehörigkeit basierende korporatistische, Neuordnung der zeitgenössischen Staaten und Gesellschaften und die Abschaffung des Parteienpluralismus anstrebten. (de)
- Korporatismus (auch Korporativismus; von lateinisch corporativus ‚einen Körper bildend‘) ist ein politikwissenschaftlicher Fachbegriff zur Bezeichnung verschiedener Formen der Beteiligung bestimmter gesellschaftlicher Gruppen an politischen Entscheidungsprozessen. Unterschieden wird zunächst der autoritäre und der liberale Korporatismus. Der autoritäre Korporatismus bezeichnet eine erzwungene Einbindung von wirtschaftlichen oder gesellschaftlichen Gruppen in autoritäre Entscheidungsverfahren, wie sie vorwiegend im Konzept des Ständestaates (Korporationenstaates) vorkommen. Der liberale Korporatismus bezeichnet die freiwillige Beteiligung gesellschaftlicher Organisationen. (de)
- Ο όρος σωματειακό κράτος, ή συντεχνιασμός κατά μετάφραση του διεθνή όρου κορπορατισμός, ή κορπορατιβισμός είναι ονομασία οικονομικής θεωρίας με προεκτάσεις πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης - συστήματος ενός κράτους. Ετυμολογικά ο όρος προέρχεται από τη λατινική corpus (= σώμα) και εξ αυτής οι όροι corporatism, corporativism. (el)
- Korporaciismo signifas reciprokan sendependecan rilaton inter la akciuloj (dungintoj) kaj laboristoj (dungitoj, sindikato) kaj aliflanke la ŝtato. Ĉiu socia tavolo estas ordigita en korporaciojn, kiuj estas subigitaj al la ŝtato kaj ili reprezentas politike la korporacianojn (dungintojn kaj dungitojn). La korporaciisma sistemo estiĝis inter la du mondmilitoj en Italio, sed ĝi fakte nur respegulis la volon de la diktatoro. Tion oni nomas klasika korporaciismo. La moderna (nova) korporaciismo devas teorie baziĝi sur libervola membriĝo en korporacioj. (eo)
- Corporatism is a collectivist political ideology which advocates the organization of society by corporate groups, such as agricultural, labour, military, business, scientific, or guild associations, on the basis of their common interests. The term is derived from the Latin corpus, or "body". As originally conceived, and as enacted in fascist states in mid-20th century Europe, corporatism was meant to be an alternative to both free market economies and socialist economies. The hypothesis that society will reach a peak of harmonious functioning when each of its divisions efficiently performs its designated function, as a body's organs individually contributing its general health and functionality, lies at the center of corporatist theory. Corporatism does not refer to a political system dominated by large business interests, even though the latter are commonly referred to as "corporations" in modern American vernacular and legal parlance; instead, the correct term for this theoretical system would be corporatocracy. Corporatism is not government corruption in politics or the use of bribery by corporate interest groups. The terms corporatocracy and corporatism are often confused due to their name and the use of corporations as organs of the state. Corporatism developed during the 1850s in response to the rise of classical liberalism and Marxism, as it advocated cooperation between the classes instead of class conflict. Corporatism became one of the main tenets of fascism, and Benito Mussolini's fascist regime in Italy advocated the collective management of the economy by state officials by integrating large interest groups under the state, which is a combination of crony capitalism and state capitalism; however, the more democratic neo-corporatism often embraced Tripartism. Corporatist ideas have been expressed since ancient Greek and Roman societies, with integration into Catholic social teaching and Christian democratic political parties. They have been paired by various advocates and implemented in various societies with a wide variety of political systems, including authoritarianism, absolutism, fascism and liberalism. (en)
- El corporativismo es una doctrina política, económica y social surgida en Europa a mediados del siglo XIX como alternativa al liberalismo y al socialismo (ha sido calificado por ello como el tercer «») que proponía un modo de producción capitalista de tipo corporativo, ya que apostaba por la creación de corporaciones, inspiradas en los gremios de las sociedades preindustriales, en las que se encuadrarían empresarios y trabajadores para alcanzar la «armonía social» (en contraposición a la «lucha de clases» del marxismo). «El corporativismo perseguía la puesta en marcha de nuevos mecanismos de regulación de las relaciones laborales que eliminasen los componentes de incertidumbre y conflicto inherentes al modelo liberal, pero dejaba intactas el núcleo central de las relaciones sociales capitalistas, en particular el derecho de propiedad y la subordinación del factor trabajo al capital». Su formulación inicial fue obra de pensadores antiliberales y tuvo su primer impulsor en la Iglesia católica, lo que dio nacimiento al catolicismo social basado en la llamada doctrina social de la Iglesia. El corporativismo vivió su máximo auge en el periodo de entreguerras en que al corporativismo católico se sumó el «corporativismo autoritario» cuyo modelo fue el corporativismo fascista de la Italia de Mussolini, y que fue aplicado por varios países europeos no democráticos, como Portugal, Austria, Alemania o España (la Organización Corporativa Nacional de la Dictadura de Primo de Rivera y la posterior Organización Sindical de la Dictadura de Franco). Surge entonces el Estado corporativo caracterizado por la «supresión de la libertad sindical, la intervención del Estado en una gran parte de los asuntos económicos y sociales, un régimen autoritario de signo tecnocrático (“social” según su terminología), y todo ello sin afectar a las divisiones sociales existentes». Después de la Segunda Guerra Mundial el corporativismo quedó completamente desprestigiado al asociarse con los fascismos derrotados y el término adquirió un carácter peyorativo, para referirse a la defensa de intereses particulares que no tenían en cuenta si perjudicaban o no al conjunto de la sociedad (en su tercera acepción la RAE define así el corporativismo: «En un grupo o sector profesional, actitud de defensa a ultranza de la solidaridad interna y los intereses de sus miembros»). El uso neutral o positivo del término quedó limitado a las ciencias sociales e incluso en español se prefirió usar a veces en su lugar el término «corporatismo» (más cercano al ‘’corporatism’’ inglés o al ‘’corporatisme’’ francés). (es)
- Korporatibismoa gizarte egitura edo erakunde bateko partaideek euren interes komunei jarraiki talde bateratu moduan duten jokabideari eta jokabide hori aldezten duen dotrina sozialari deritzo. Korporatibismora bultzatu dezaketen interes ekonomikoak nahiz ideologikoak eta izan daitezke. Horrela, erakunde korporatibistak dira sindikatuak, kooperatibak eta alderdi politikoak, besteak beste. Animalietan ere gertatzen da. (eu)
- Le corporatisme est un terme polysémique. Il peut faire référence aux corporations, aux métiers organisés. Il peut désigner une doctrine sociale issue notamment du courant de pensée du catholicisme social au XIXe siècle. Cette doctrine est mise en œuvre sous diverses formes au XXe siècle. Elle se définit par l’organisation d’institutions rassemblant les ouvriers et les patrons dans le but de subordonner leurs intérêts à ceux de l’entreprise dans laquelle ils travaillent. Le corporatisme se présente alors comme une alternative au capitalisme et au socialisme. Il peut aussi désigner une défense d'intérêts catégoriels, ignorant parfois l'intérêt général. (fr)
- Korporatisme, juga disebut korporativisme, adalah sistem organisasi ekonomi, politik, atau sosial yang melibatkan asosiasi masyarakat ke dalam beberapa seperti afiliasi pertanian, bisnis, etika, buruh, militer, patronase, atau ilmiah berlandaskan kepentingan bersama. Korporatisme secara teoretis didasarkan pada penafsiran suatu komunitas sebagai sebuah badan organik. Istilah korporatisme berasal dari kata Latin "corp" yang berart "badan". Pada tahun 1881, Paus Leo XIII memerintahkan para teolog dan pemikir sosial untuk mempelajari korporatisme dan menetapkan definisinya. Pada tahun 1884 di Freiburg, komisi tersebut menyatakan bahwa korporatisme adalah "sistem organisasi sosial yang memiliki dasar pengelompokkan manusia menurut komunitas kepentingan alami dan fungsi sosialnya, dan sebagai organ sejati dan utama negara, mereka memerintahkan dan mengarahkan buruh dan modal demi kepentingan bersama." Salah satu jenis utama korporatisme adalah tripartisme ekonomi yang melibatkan negosiasi antara kelompok kepentingan bisnis, buruh, dan negara untuk menetapkan kebijakan ekonomi. Korporatisme terkait dengan konsep fungsionalisme struktural dalam sosiologi. Interaksi sosial korporat umum terjadi di dalam kelompok kekerabatan seperti keluarga, klan dan etnis. Di samping manusia, sejumlah spesies hewan diketahui memiliki organisasi sosial korporat yang kuat, seperti penguin. Jenis koomunitas dan interaksi sosial yang korporatis sering muncul di berbagai ideologi, termasuk , kapitalisme, konservatisme, fasisme, liberalisme, progresivisme, reaksionisme, demokrasi sosial, dan sindikalisme. (in)
- Negara korporasi (bahasa Inggris: Corporate State) adalah negara dimana sebagian besar ekonomi dikendalikan oleh pemerintah. Rujukan lain menyatakan bahwa negara korporat adalah suatu sistem pemerintahan dimana perusahaan-perusahaan dagang dan profesi merupakan landasan dari masyarakat. Negara korporasi adalah suatu pengelolaan negara secara fungsional, dimana pemberi kerja dan pekerja dalam satu bidang tertentu tergabung dalam korporasi (corporations), sindikat (syndicates), atau serikat (guilds) untuk mengatur berbagai urusan di bidangnya. (in)
- Il corporativismo, noto anche come corporatismo, è una forma di organizzazione sociopolitica della società sotto forma di gruppi di interesse noti come corporazioni distinti per settore. Esso si fonda in teoria sull'interpretazione organicistica della società. (it)
- 협동조합주의(協同組合主義, 프랑스어: cooperatisme) 또는 조합주의(組合主義, 영어: corporatism 코퍼러티즘[*])는 자본과 노동에 대한 국가의 통제 방식을 일컫는 말이다. 조합주의는 긍정적으로 작용하면 대기업의 횡포를 막고 시장 부패와 파업으로 인한 사회 혼란을 막을 수 있다. 조합주의를 채택한 국가로는 파시즘 국가들이 있으며, 노·사·정 위원회를 통한 통제 방식을 선호하는 사회민주주의 이론에도 영향을 줬다 즉, 조합주의는 국가 기구의 적극적 중재가 이루어지는 가운데, 노동자와 사용자의 이해관계를 각각 대변하는 집단이 노.사.정 3자의 정치적 교환에 참여하는 과정이다. 이는 국가가 노동조합과 자본가의 관계를 방관하는 것이 아니라, 대단위 노조와 자본가의 합의가 가능하도록 적극 개입하거나 사법적 제재를 가하는 것이다. 조합주의는 경제적인 뜻으로만 해석하기에는 적합하지 않은 매우 광범위한 이론이다. 위 설명대로 조합주의는 경제적으로 국가의 역할을 강조하기도 하지만, 진보적인 조합주의에서는 국가, 노동자, 자본가의 권위가 동등한 상태에서 경제적, 사회적 순환을 이루는 상태를 주장하는 이론이기도 하다. 그 예로 생디칼리슴은 노사 협조보다도 계급 투쟁과 적극적인 파업을 통해 자본주의 사회를 붕괴하고, 사회주의 사회(생디칼리슴이 의미하는 사회주의 사회는 공산주의자들이 의미하는 사회주의 사회와는 다름)를 건설하려는 골자가 있지만, 여기서 경제력의 원동력이자 사회적 권한이 상대적으로 낮은 노동자들의 결집체인 '노동조합'은 자본가 및 정부와 대등한 위치에서 서로 입장을 도출해 서로의 이익을 챙기는 협동조합적인 성향을 가지고 있다. 생디칼리슴에서 의미하는 조합주의란, 진보적인 조합주의의 사회, 경제적 뜻과 매우 일치하다. 그들은 자본가, 국가보다 노동자의 사회적 권위가 매우 낮다고 판단하여, 직접 행동을 통해 조합주의를 구상하려 한다. 주로 사회주의자들이 응용하는 이러한 조합주의는 종종 '진보적 조합주의' 또는 '사회적 조합주의'로 불린다. 우익 조합주의는 전형적인 파시즘의 형태로 나타난다. 여기에서 조합주의 국가의 역할을 최대한 강조하면서 애국심과 민족주의를 고취하여 곧 자본가와 노동자를 국가가 손쉽게 통제할 수 있는 사상을 가리키기도 하는 것이다. (ko)
- Corporatisme als maatschappijsysteem is een model waar wetgevende macht aan burgervergaderingen wordt toegekend die economische, industriële, agrarische en professionele groepen vertegenwoordigen. In tegenstelling tot pluralisme, waar vele groepen strijden voor de controle van de staat, nemen in het corporatisme verscheidene onverkozen lichamen een beslissende rol aan in het besluitmakingsproces. Het is een politiek-economische leer, die probeert een middenweg te vormen tussen het marxisme en het kapitalisme, en die verwant is aan het solidarisme. (nl)
- コーポラティズム（伊: Corporativismo、英: Corporatism）とは、政治・経済分野における共同体の概念の1つで、国家や社会などの集団の、有機体的な関連性と相互の協調を重視する。 コーポラティズムの概念は19世紀のヨーロッパで、当時の個人主義的自由主義による個人主義的な社会観に反対する形で発生し、共同体を人間の身体のように見做し、個人の間における有機体的で社会連帯的で機能的な特質と役割に基礎を置いた。 20世紀にはベニート・ムッソリーニなどファシストがコーポラティズムを主張し、国家組織に経営者や労働者の代表を組織し、統制経済を行った。これは「国家コーポラティズム」や「権威主義的コーポラティズム」とも呼ばれる。 また第二次世界大戦後は、北欧などの民主主義諸国における政府と利益集団のパートナーシップに基づく政策立案・政策運営・利害調整もコーポラティズムと呼ばれる。これは「ネオ・コーポラティズム」（新コーポラティズム）や「社会コーポラティズム」、「民主的コーポラティズム」、「社会民主主義的コーポラティズム」などとも呼ばれる。 (ja)
- Korporacjonizm (korporatywizm, ang. corporatism, niem. Korporatismus) – doktryna społeczno-gospodarczo-polityczna o charakterze samorządu (stanowego, zawodowego, branżowego), postrzegająca społeczeństwo i państwo jako naturalne i solidarne organizmy (łac. corporatio – zrzeszenie, stowarzyszenie, corpus – ciało). Termin ten nabrał dwojakiego znaczenia; w założeniach pierwotnych (teoretycznych) korporacjonizm integrować ma wszystkie grupy społeczne (warstwy, klasy, branże gospodarcze), godzić ich interesy i tłumić konflikty pomiędzy nimi. Zakłada uspołecznienie procesu decyzyjnego i upaństwowienie interesów branżowych. Doktryna przedstawiana jest jako naturalna alternatywa wobec indywidualistycznego liberalizmu i kolektywistycznego socjalizmu. Dąży do ustanowienia reżimu opartego na korporacjach zorganizowanych pionowo, skupiających tak pracodawców, jak i pracobiorców różnych szczebli oraz inne jednostki działające w tym samym zawodzie, czy też branży, z zachowaniem ich hierarchii (np. wykonawca i podwykonawca). W rolnictwie dopuszcza się także takie o charakterze terytorialnym. Korporacje rozumiane są jako „stany zawodowe”, czyli produkcyjne i nieprodukcyjne instytucje publiczno-prawne, samorządne, lecz uznające zwierzchnią i koordynującą rolę państwa. Istnienie tych stanów może, ale nie musi wykluczać tworzenia zrzeszeń o charakterze klasowym (zorganizowanych poziomo), skupiających tylko przedsiębiorców (organizacje pracodawców) lub tylko robotników (związki zawodowe). Korporacje mają na celu również troskę o sprawy socjalne swych członków, podejmując się w razie potrzeby opieki nad nimi (np. gwarantowane zatrudnienie w czasach kryzysu), ale i będąc uprawnione do nakładania na nich różnych obowiązków i egzekwowania podległości (paternalizm). W zakresie ich kompetencji leży także ogólny rozwój kulturalno-społeczny. Zależnie od koncepcji, przynależność do jakiejkolwiek korporacji może być przymusowa, albo i nie. W znaczeniu wtórnym termin ten używany jest zamiennie z kapitalizmem państwowym. Korporację tworzy tu całe państwo, a różnice interesów dzielące poszczególne grupy (np. pracodawcy i pracownicy) są niwelowane poprzez negocjowanie stanowisk (korporacjonizm liberalny), bądź też arbitraż ze strony władzy państwowej (autorytarny). Celem państwa-korporacji jest współdziałanie polityków i przedsiębiorców, mające w perspektywie umacnianie ich wpływów na arenie polityki międzynarodowej i na międzynarodowym rynku, kosztem innych państw i przedsiębiorców z zewnątrz. Rząd stanowi jednocześnie zwierzchni zarząd przedsiębiorstw, niezależnie od ich statusu własnościowego (państwowe czy prywatne), zaś gospodarka podporządkowana jest centralnemu planowaniu. Rząd–zarząd typuje tu najważniejsze holdingi i wyznacza im do zajęcia miejsce na rynku (jedną lub więcej branż, w których poszczególne koncerny mają skupić swój potencjał inwestycyjny). Chodzi o ograniczenie ich walki konkurencyjnej na rynku krajowym, aby swe siły i środki mogły skierować na konkurencję z podmiotami zagranicznymi. W korporacyjnym ustroju gospodarczym władze państwa stosują różne metody protekcjonizmu, mające wesprzeć własne przedsiębiorstwa w walce na rynkach zagranicznych, a zarazem utrudnić podmiotom zagranicznym działalność na rynku krajowym. Są to m.in.: fiskalne i administracyjne przymuszanie inwestorów krajowych i zagranicznych do kierowania swego kapitału ku wyznaczonym przez rząd celom; utrudnianie działalności podmiotom niespełniającym wymagań władz i ułatwienia dla tych spełniających (np. ulgi podatkowe, preferencje w dostępie do kredytów); proeksportowa polityka pieniężna (celowe osłabianie waluty, co obniża ceny własnych produktów na rynkach światowych, a jednocześnie podnosi ceny towarów importowanych); polityka celna utrudniająca niepożądany import i eksport; bezpośrednie dopłaty z budżetu do produkcji i eksportu dla ułatwienia działalności przez władze pożądanej; dumping. Przedsiębiorstwa z krajów o gospodarce liberalnej, działające bez pomocy własnego rządu (i podatników) są w tej sytuacji wypierane z rynku przez konkurencję „na dopingu”, dysponującą takim wspomaganiem. Poszkodowani są też krajowi przedsiębiorcy, którzy nie podporządkują się władzom (czy to bezpośrednio rządowi, czy też pośrednio, jako np. podwykonawca większego koncernu, zależny od swego kontrahenta) i nie udostępnią swego potencjału dla zwiększenia mocy państwa. Badacz uznał korporacjonizm za system reprezentacji zorganizowany z ograniczonej liczby podmiotów mających przywilej reprezentacyjny w danej dziedzinie lub kategorii. Tym samym korporacjonizm byłby ze swej natury zaprzeczeniem idei pluralizmu, gdzie nikt nie posiada monopolu na reprezentację. traktował korporacjonizm jako usankcjonowaną partycypację podmiotów w procesie decyzyjnym, odpowiedzialną za pewne kwestie ekonomiczne dotyczące funkcjonowania państwa oraz sposobu zarządzania nim. Korporacjonizm może wiązać się z pojęciami takimi jak solidaryzm, terceryzm, dystrybucjonizm, syndykalizm. Pojęcie korporacjonizmu jest związane z socjologicznym funkcjonalizmem strukturalnym. (pl)
- O corporativismo é uma ideologia política que defende a organização da sociedade por grupos corporativos, como associações ou sindicatos agrícolas, trabalhistas, militares, científicas ou associações de guilda, com base em seus interesses comuns. O termo é derivado do latim corpus, ou "corpo humano". A hipótese de que a sociedade atingirá um pico de funcionamento harmonioso quando cada uma de suas divisões desempenhar eficientemente sua função designada, como os órgãos de um corpo que contribuem individualmente com sua saúde e funcionalidade gerais, está no centro da teoria corporativista. As ideias corporativistas foram expressas em várias civilizações antigas, incluindo em sociedades confucionistas, abraâmicas, etc. Elas foram emparelhadas por vários advogados e implementadas em várias sociedades com uma ampla variedade de sistemas políticos, incluindo autoritarismo, absolutismo, fascismo, liberalismo, integralismo e socialismo. O corporativismo também pode se referir ao tripartismo econômico que envolve negociações entre grupos de interesses trabalhistas e comerciais e o governo para estabelecer políticas econômicas. Às vezes, isso também é chamado de neocorporativismo ou corporativismo social-democrata. (pt)
- Korporativism eller korporatism (av senlatinets corporativus, av latinets corporo 'göra till kropp', ytterst av corpus 'kropp') är en politisk, ekonomisk och social åskådning som betonar individens tillhörighet till socialt, ekonomiskt, yrkesmässigt, etniskt, nationellt eller på annat sätt definierade samhällsgrupper, vars gemensamma intressen ska ligga till grund för beslut i olika frågor. Samhället ses som en organisk kropp, en helhet som de olika samhällsgrupperna (korporationer) utgör integrerade delar av. Inom samhällsvetenskapen liknar detta strukturfunktionalismen inom sociologin där normer, sedvanor och institutioner anses ha specifika funktioner som får samhället, den större helheten, att fungera på ett visst sätt. Historiskt har korporativistiskt styre förespråkats av fascistiska rörelser, samt av en rad konservativa tänkare, genom deras ideologiska motstånd mot både individualism och egalitarism och istället betonas olikhet, symbios och samförstånd genom ömsesidigt beroende. Den har även, i mer uttalat ekonomisk bemärkelse, gemensamma uttryck med reformistisk socialism, särskilt som uttryckt i gillesocialism och syndikalism. (sv)
- Корпоративи́зм (от лат. corpus — тело; иногда встречается корпорати́зм — калька с англ. corporatism) — политическая теория, согласно которой элементарными ячейками общества являются определённые социальные группы, а не отдельные лица. В настоящее время теория корпоративизма стала частью идеологии христианской демократии. Изначально внимание корпоративизма фокусировалось преимущественно на общественных организациях, объединяющих представителей работников и собственников частных предприятий из определённого сектора экономики для координации действий в этом секторе и разрешения конфликтов. Таким образом, понятие «корпорация» здесь используется не в значении «акционерное общество», а в более широком смысле как объединение физических лиц по профессиональному признаку. Создатели доктрины корпоративизма рассматривали его как «золотую середину» между изжившим себя сословным обществом и прямой представительной демократией, которая, с их точки зрения, несла опасность вырождения в охлократию и хаос. Одна из трактовок корпоративизма получила поддержку в правительстве Муссолини и стала элементом официальной доктрины фашизма, что после окончания Второй мировой войны привело к дискредитации термина. В послевоенные годы христиано-демократы предпочитали вместо «корпоративизма» использовать более общий термин «солидаризм». В современной политологии и социологии корпоративизм является предметом изучения при описании взаимодействия разных групп интересов и государства наряду с плюрализмом и синдикализмом. Иногда для обозначения процесса переговоров между частным бизнесом, профсоюзными организациями и государством в условиях рыночной экономики используется термин «неокорпоративизм». Государственный корпоративизм обозначает практику государственного регулирования частных и общественных организаций с целью учреждения государства как источника их легитимности и участия чиновников в их управлении. В то же время в ряде языков получило распространение значение слова «корпоративизм» как крайний лоббизм государственных органов власти со стороны крупного бизнеса за счёт народа. Такое толкование созвучно понятиям «корпоратократия» и «плутократия». (ru)
- 社團主義（英語：Corporatism，又译法團主義、統合主義、協調主義、協同主義、協調組合主義及協同組合主義）在歷史上是一種政治体制，在這樣的體制裡，立法的權力交給了由產業、農業和職業團體所派遣的代表。與多元論相較，多元制度裡眾多團體必須經過民主競爭的過程才能取得權力，但在社團主義制度裡，許多未經過選舉的組織實體掌控了決策的過程。這些社團主義的代表團與一般的商業公司或法人組織並不相同，而是构成了社團主義國家的中心思想——精英政治。 「社團主義」一詞來自拉丁语的corpus（軀體）。這一詞的意思原本與特定的商業公司概念無關，而是用作稱呼任何經聚集而成的組織。原本這一詞的用法代表中世紀歐洲對於整個社會的概念，認為社會是由各種不同的部分所組成，就如同人體是由各種不同功能的器官組成一般。依據許多理論家的說法，社團主義是一種封建主義的「現代」版本，結合了「社團」與國家的利益。 政治學家也會用社團主義一詞來描述獨裁主義的國家，藉由管理許可執照，由官方法人控制社會、信仰、經濟或群眾組織等過程，由於國家成為這些組織唯一的合法性來源，國家將能有效地指派這些組織的領導人，或限制其挑戰國家權威的能力。這種用法尤其在东亚和拉丁美洲的研究領域上相當常見，有時候也被稱為「國家社團主義」。 在義大利法西斯主義裡，透過這種未經選舉就由國家將所有利益「官方化」由國家管制的形式，宣稱能比民主投票的決策過程更能避免忽略單方利益的情況。這可以視為是「合併」了每種不同的利益由國家管理的制度，也因此而被他們稱為極權主義，以描述他們並非一種運用強迫力量的制度，如同1932年法西斯學者乔瓦尼·秦梯利所寫的《》所言： …（國家）並非只是一種界定和保護個人自由的簡單機制…法西斯主義對於權力的概念也不是一個警察國家…而是更清楚的表示了…法西斯主義並非壓迫個人，而是擴展了個人的能量，如同軍團裡的士兵一般，他的力量並沒有被削弱，相反的他的力量與其他同僚結合而得以擴展… 義大利法西斯主義的這種理論還宣稱他們是喬治·索列爾的無政府工團主義的正統繼承人。每個利益都各自依據他們的標準形成一個自己的實體—唯一的限制就是必須依附於義大利法西斯主義的社團框架內，而每個利益實體都能經由中央集權架構的組織和援助能力加以結合。這是他們認為達成某些目標的唯一可能方式，例如解決某個國家的無能政府。 當代對於這一詞的用法則較為貶意，尤其是Corporatism（corporativism通常指的只是義大利的架構—公共的而不是私人的組織），突顯商業公司控制了政府決策過程而犧牲公共利益的情況。商業公司對於政府的影響力通常是透過遊說和其他管道來提升他們的利益，而這些行徑通常被視為是對公眾有害的。從這個角度來看，社團主義也常被稱為公司政治。如果社團主義還與軍事企業有所牽連，也常會被稱為軍國主義或軍事工業復合體。 一些當代的政治學家和社會學家會使用新社團主義一詞來描述一些處於勞工、資本和政府之間的協議過程（尤其是在歐洲），以區別他們的研究與一般貶抑用法的差異，並突顯社團主義一詞原先的理論。 (zh)
- Корпорати́зм (від пізньолат. corporatio — об'єднання, співтовариство) — система прийняття рішень та представництва інтересів через обмежену кількість жорстко визначених, ієрархічно ранжованих і функціонально диференційованих груп інтересів, що монополізують представництво відповідних сфер суспільного життя за згоди держави в обмін на її участь у підборі лідерів та призначенні керівного складу цих груп, а також у формуванні їхніх вимог. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Der Ständestaat (auch Korporationenstaat) ist ein politisches Konzept des 20. Jahrhunderts, als im ideologischen Rückgriff auf die vormoderne Ständeordnung diverse antiliberale Theoretiker und Regimes die „ständische“, d. h. auf Gruppenzugehörigkeit basierende korporatistische, Neuordnung der zeitgenössischen Staaten und Gesellschaften und die Abschaffung des Parteienpluralismus anstrebten. (de)
- Korporatismus (auch Korporativismus; von lateinisch corporativus ‚einen Körper bildend‘) ist ein politikwissenschaftlicher Fachbegriff zur Bezeichnung verschiedener Formen der Beteiligung bestimmter gesellschaftlicher Gruppen an politischen Entscheidungsprozessen. Unterschieden wird zunächst der autoritäre und der liberale Korporatismus. Der autoritäre Korporatismus bezeichnet eine erzwungene Einbindung von wirtschaftlichen oder gesellschaftlichen Gruppen in autoritäre Entscheidungsverfahren, wie sie vorwiegend im Konzept des Ständestaates (Korporationenstaates) vorkommen. Der liberale Korporatismus bezeichnet die freiwillige Beteiligung gesellschaftlicher Organisationen. (de)
- Ο όρος σωματειακό κράτος, ή συντεχνιασμός κατά μετάφραση του διεθνή όρου κορπορατισμός, ή κορπορατιβισμός είναι ονομασία οικονομικής θεωρίας με προεκτάσεις πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης - συστήματος ενός κράτους. Ετυμολογικά ο όρος προέρχεται από τη λατινική corpus (= σώμα) και εξ αυτής οι όροι corporatism, corporativism. (el)
- Korporaciismo signifas reciprokan sendependecan rilaton inter la akciuloj (dungintoj) kaj laboristoj (dungitoj, sindikato) kaj aliflanke la ŝtato. Ĉiu socia tavolo estas ordigita en korporaciojn, kiuj estas subigitaj al la ŝtato kaj ili reprezentas politike la korporacianojn (dungintojn kaj dungitojn). La korporaciisma sistemo estiĝis inter la du mondmilitoj en Italio, sed ĝi fakte nur respegulis la volon de la diktatoro. Tion oni nomas klasika korporaciismo. La moderna (nova) korporaciismo devas teorie baziĝi sur libervola membriĝo en korporacioj. (eo)
- Korporatibismoa gizarte egitura edo erakunde bateko partaideek euren interes komunei jarraiki talde bateratu moduan duten jokabideari eta jokabide hori aldezten duen dotrina sozialari deritzo. Korporatibismora bultzatu dezaketen interes ekonomikoak nahiz ideologikoak eta izan daitezke. Horrela, erakunde korporatibistak dira sindikatuak, kooperatibak eta alderdi politikoak, besteak beste. Animalietan ere gertatzen da. (eu)
- Le corporatisme est un terme polysémique. Il peut faire référence aux corporations, aux métiers organisés. Il peut désigner une doctrine sociale issue notamment du courant de pensée du catholicisme social au XIXe siècle. Cette doctrine est mise en œuvre sous diverses formes au XXe siècle. Elle se définit par l’organisation d’institutions rassemblant les ouvriers et les patrons dans le but de subordonner leurs intérêts à ceux de l’entreprise dans laquelle ils travaillent. Le corporatisme se présente alors comme une alternative au capitalisme et au socialisme. Il peut aussi désigner une défense d'intérêts catégoriels, ignorant parfois l'intérêt général. (fr)
- Negara korporasi (bahasa Inggris: Corporate State) adalah negara dimana sebagian besar ekonomi dikendalikan oleh pemerintah. Rujukan lain menyatakan bahwa negara korporat adalah suatu sistem pemerintahan dimana perusahaan-perusahaan dagang dan profesi merupakan landasan dari masyarakat. Negara korporasi adalah suatu pengelolaan negara secara fungsional, dimana pemberi kerja dan pekerja dalam satu bidang tertentu tergabung dalam korporasi (corporations), sindikat (syndicates), atau serikat (guilds) untuk mengatur berbagai urusan di bidangnya. (in)
- Il corporativismo, noto anche come corporatismo, è una forma di organizzazione sociopolitica della società sotto forma di gruppi di interesse noti come corporazioni distinti per settore. Esso si fonda in teoria sull'interpretazione organicistica della società. (it)
- Corporatisme als maatschappijsysteem is een model waar wetgevende macht aan burgervergaderingen wordt toegekend die economische, industriële, agrarische en professionele groepen vertegenwoordigen. In tegenstelling tot pluralisme, waar vele groepen strijden voor de controle van de staat, nemen in het corporatisme verscheidene onverkozen lichamen een beslissende rol aan in het besluitmakingsproces. Het is een politiek-economische leer, die probeert een middenweg te vormen tussen het marxisme en het kapitalisme, en die verwant is aan het solidarisme. (nl)
- コーポラティズム（伊: Corporativismo、英: Corporatism）とは、政治・経済分野における共同体の概念の1つで、国家や社会などの集団の、有機体的な関連性と相互の協調を重視する。 コーポラティズムの概念は19世紀のヨーロッパで、当時の個人主義的自由主義による個人主義的な社会観に反対する形で発生し、共同体を人間の身体のように見做し、個人の間における有機体的で社会連帯的で機能的な特質と役割に基礎を置いた。 20世紀にはベニート・ムッソリーニなどファシストがコーポラティズムを主張し、国家組織に経営者や労働者の代表を組織し、統制経済を行った。これは「国家コーポラティズム」や「権威主義的コーポラティズム」とも呼ばれる。 また第二次世界大戦後は、北欧などの民主主義諸国における政府と利益集団のパートナーシップに基づく政策立案・政策運営・利害調整もコーポラティズムと呼ばれる。これは「ネオ・コーポラティズム」（新コーポラティズム）や「社会コーポラティズム」、「民主的コーポラティズム」、「社会民主主義的コーポラティズム」などとも呼ばれる。 (ja)
- Корпорати́зм (від пізньолат. corporatio — об'єднання, співтовариство) — система прийняття рішень та представництва інтересів через обмежену кількість жорстко визначених, ієрархічно ранжованих і функціонально диференційованих груп інтересів, що монополізують представництво відповідних сфер суспільного життя за згоди держави в обмін на її участь у підборі лідерів та призначенні керівного складу цих груп, а також у формуванні їхніх вимог. (uk)
- نقابوية أو التشاركية هي أيديولوجية سياسية تنادي لتنظيم المجتمع من قِبل مجموعات جماعية (شركات مختلفة عن مفهوم شركات الأعمال)، مثل الجمعيات الزراعية، العمالية، العسكرية، العلمية أو النقابية على أساس مصالحها المشتركة. المصطلح مُشتق من الكلمة اللاتينية كوربوس، أو «جسم الإنسان». الفرضية القائلة إن المجتمع سيصل إلى ذروة الأداء المتناغم عندما يؤدي كل قسم من أقسامه وظيفته المعينة بكفاءة، مثل أعضاء الجسم التي تساهم بشكل فردي في صحته ووظائفه العامة، يكمن مركز نظرية التشاركية/الشركات. (ar)
- El corporativisme és la doctrina política i social que propugna la intervenció de l'Estat en la solució dels conflictes d'ordre laboral, mitjançant la creació de corporacions professionals que agrupen a treballadors i empresaris. El terme ha de distingir-se del que s'usa amb sentit pejoratiu per a designar qualsevol política d'un govern dissenyada per a afavorir a les corporacions, entenent en aquest cas per «corporació» la seua altra accepció terminològica que refereix a les societats anònimes característiques dels sistemes capitalistes moderns. (ca)
- Korporativismus (it. corporativismo, lat. corporatio – sdružení) je od pluralismu odlišná forma reprezentace zájmů, založená na spolupráci jednotlivých společenských vrstev či skupin; též organizace státu na profesním principu. Vyskytuje se zde omezený počet hierarchicky uspořádaných monopolních organizací (korporací), které při vyjednávání se státem při dodržování základní ideje lidské pracovní sounáležitosti zastupují zájmy svých členů a současně se podílejí i na uskutečňování státní politiky. Korporativismus předpokládá omezený počet nekonkurenčních organizací s povinným nebo polopovinným členstvím v nich, členství je profesně organizováno podobně jako u středověkých cechů. Tyto korporace, působící často paralelně s parlamentem, jsou kontrolovány a usměrňovány státem. (cs)
- Corporatism is a collectivist political ideology which advocates the organization of society by corporate groups, such as agricultural, labour, military, business, scientific, or guild associations, on the basis of their common interests. The term is derived from the Latin corpus, or "body". (en)
- El corporativismo es una doctrina política, económica y social surgida en Europa a mediados del siglo XIX como alternativa al liberalismo y al socialismo (ha sido calificado por ello como el tercer «») que proponía un modo de producción capitalista de tipo corporativo, ya que apostaba por la creación de corporaciones, inspiradas en los gremios de las sociedades preindustriales, en las que se encuadrarían empresarios y trabajadores para alcanzar la «armonía social» (en contraposición a la «lucha de clases» del marxismo). «El corporativismo perseguía la puesta en marcha de nuevos mecanismos de regulación de las relaciones laborales que eliminasen los componentes de incertidumbre y conflicto inherentes al modelo liberal, pero dejaba intactas el núcleo central de las relaciones sociales cap (es)
- Korporatisme, juga disebut korporativisme, adalah sistem organisasi ekonomi, politik, atau sosial yang melibatkan asosiasi masyarakat ke dalam beberapa seperti afiliasi pertanian, bisnis, etika, buruh, militer, patronase, atau ilmiah berlandaskan kepentingan bersama. Korporatisme secara teoretis didasarkan pada penafsiran suatu komunitas sebagai sebuah badan organik. Istilah korporatisme berasal dari kata Latin "corp" yang berart "badan". (in)
- 협동조합주의(協同組合主義, 프랑스어: cooperatisme) 또는 조합주의(組合主義, 영어: corporatism 코퍼러티즘[*])는 자본과 노동에 대한 국가의 통제 방식을 일컫는 말이다. 조합주의는 긍정적으로 작용하면 대기업의 횡포를 막고 시장 부패와 파업으로 인한 사회 혼란을 막을 수 있다. 조합주의를 채택한 국가로는 파시즘 국가들이 있으며, 노·사·정 위원회를 통한 통제 방식을 선호하는 사회민주주의 이론에도 영향을 줬다 즉, 조합주의는 국가 기구의 적극적 중재가 이루어지는 가운데, 노동자와 사용자의 이해관계를 각각 대변하는 집단이 노.사.정 3자의 정치적 교환에 참여하는 과정이다. 이는 국가가 노동조합과 자본가의 관계를 방관하는 것이 아니라, 대단위 노조와 자본가의 합의가 가능하도록 적극 개입하거나 사법적 제재를 가하는 것이다. 우익 조합주의는 전형적인 파시즘의 형태로 나타난다. 여기에서 조합주의 국가의 역할을 최대한 강조하면서 애국심과 민족주의를 고취하여 곧 자본가와 노동자를 국가가 손쉽게 통제할 수 있는 사상을 가리키기도 하는 것이다. (ko)
- Korporacjonizm (korporatywizm, ang. corporatism, niem. Korporatismus) – doktryna społeczno-gospodarczo-polityczna o charakterze samorządu (stanowego, zawodowego, branżowego), postrzegająca społeczeństwo i państwo jako naturalne i solidarne organizmy (łac. corporatio – zrzeszenie, stowarzyszenie, corpus – ciało). Termin ten nabrał dwojakiego znaczenia; w założeniach pierwotnych (teoretycznych) korporacjonizm integrować ma wszystkie grupy społeczne (warstwy, klasy, branże gospodarcze), godzić ich interesy i tłumić konflikty pomiędzy nimi. Zakłada uspołecznienie procesu decyzyjnego i upaństwowienie interesów branżowych. Doktryna przedstawiana jest jako naturalna alternatywa wobec indywidualistycznego liberalizmu i kolektywistycznego socjalizmu. Dąży do ustanowienia reżimu opartego na korporac (pl)
- O corporativismo é uma ideologia política que defende a organização da sociedade por grupos corporativos, como associações ou sindicatos agrícolas, trabalhistas, militares, científicas ou associações de guilda, com base em seus interesses comuns. O termo é derivado do latim corpus, ou "corpo humano". A hipótese de que a sociedade atingirá um pico de funcionamento harmonioso quando cada uma de suas divisões desempenhar eficientemente sua função designada, como os órgãos de um corpo que contribuem individualmente com sua saúde e funcionalidade gerais, está no centro da teoria corporativista. (pt)
- Korporativism eller korporatism (av senlatinets corporativus, av latinets corporo 'göra till kropp', ytterst av corpus 'kropp') är en politisk, ekonomisk och social åskådning som betonar individens tillhörighet till socialt, ekonomiskt, yrkesmässigt, etniskt, nationellt eller på annat sätt definierade samhällsgrupper, vars gemensamma intressen ska ligga till grund för beslut i olika frågor. Samhället ses som en organisk kropp, en helhet som de olika samhällsgrupperna (korporationer) utgör integrerade delar av. (sv)
- Корпоративи́зм (от лат. corpus — тело; иногда встречается корпорати́зм — калька с англ. corporatism) — политическая теория, согласно которой элементарными ячейками общества являются определённые социальные группы, а не отдельные лица. В настоящее время теория корпоративизма стала частью идеологии христианской демократии. Создатели доктрины корпоративизма рассматривали его как «золотую середину» между изжившим себя сословным обществом и прямой представительной демократией, которая, с их точки зрения, несла опасность вырождения в охлократию и хаос. (ru)
- 社團主義（英語：Corporatism，又译法團主義、統合主義、協調主義、協同主義、協調組合主義及協同組合主義）在歷史上是一種政治体制，在這樣的體制裡，立法的權力交給了由產業、農業和職業團體所派遣的代表。與多元論相較，多元制度裡眾多團體必須經過民主競爭的過程才能取得權力，但在社團主義制度裡，許多未經過選舉的組織實體掌控了決策的過程。這些社團主義的代表團與一般的商業公司或法人組織並不相同，而是构成了社團主義國家的中心思想——精英政治。 「社團主義」一詞來自拉丁语的corpus（軀體）。這一詞的意思原本與特定的商業公司概念無關，而是用作稱呼任何經聚集而成的組織。原本這一詞的用法代表中世紀歐洲對於整個社會的概念，認為社會是由各種不同的部分所組成，就如同人體是由各種不同功能的器官組成一般。依據許多理論家的說法，社團主義是一種封建主義的「現代」版本，結合了「社團」與國家的利益。 政治學家也會用社團主義一詞來描述獨裁主義的國家，藉由管理許可執照，由官方法人控制社會、信仰、經濟或群眾組織等過程，由於國家成為這些組織唯一的合法性來源，國家將能有效地指派這些組織的領導人，或限制其挑戰國家權威的能力。這種用法尤其在东亚和拉丁美洲的研究領域上相當常見，有時候也被稱為「國家社團主義」。 (zh)
|
