dbo:abstract
|
- La Gran Guerra Turca (en alemany: Der Große Türkenkrieg; en turc: Kutsal İttifak Savaşları) és el nom pel qual es coneixen els conflictes que van enfrontar a l'Imperi Otomà i els seus aliats els tàrtars de Crimea durant gran part del segle xvii contra el Sacre Imperi Romanogermànic, la Confederació de Polònia i Lituània, la República de Venècia i el Tsarat Rus. Aquestes diferents guerres, agrupades sota el nom de Gran Guerra Turca, foren degudes al restabliment del poder otomà i signifiquen l'últim intent dels turcs d'estendre's per Europa. Es poden diferenciar dues fases: en la primera (des 1645-1683) els otomans i els seus aliats atacaren successivament i per separat els diferents estats cristians. A la segona fase (1684-1699) els regnes cristians s'uniren format la Santa Lliga. Finalment les conquestes cristianes obligaren als otomans a signar el Tractat de Karlowitz que marcà l'inici del replegament otomà als Balcans. (ca)
- Velká turecká válka (objevuje se i pod jinými názvy, např. pátá rakousko-turecká válka nebo sedmá benátsko-turecká válka) byla v letech 1683–1699 řada válečných střetnutí mezi Osmanskou říší a jejími protivníky v čele s Habsburskou monarchií. Válka začala v červenci roku 1683 druhým obléháním Vídně stopadesátitisícovou osmanskou armádou. Tu spojená evropská vojska u rakouské metropole porazila při takzvané bitvě u Vídně a posléze je vytlačila hluboko do Panonské nížiny. Rakouské diplomacii se pak roku 1684 podařilo spolu s Polskem a Benátkami ustavit Svatou ligu proti Osmanům, k níž se o dva roky později připojilo i Rusko. Válka pak probíhala na řadě míst východní Evropy a Balkánu. Habsburkům se v první fázi války zdařilo upevnit postavení v Uhrách, kde dosáhli dědičnosti trůnu. „Slovenský král“, kníže Imrich Tököly, který se předtím podrobil Cařihradu, byl nadobro svržen. Polská vojska Jana III. Sobieského třikrát vpadla do Moldavska. Roku 1687 byl sultán Mehmet IV. sesazen janičáry, ale ani jeho nástupce Sulejman II. nebyl zprvu ve válce příliš úspěšný. Nato roku 1688 do rukou Habsburků padl Bělehrad a roku 1689 pak i Skopje. Koncem téhož roku však velkovezír shromáždil silnou armádu a roku 1690 zahájil úspěšnou protiofenzívu. V říjnu 1690 Osmané dobyli Bělehrad nazpět a v následujících letech se válčilo se střídavými úspěchy až do uzavření míru ve Sremských Karlovicích 26. ledna 1699. Habsburkové na jeho základě získali celé Uhry, vyjma Banátu, i se Sedmihradskem. (cs)
- تشير الحرب التركية العظمى أو حرب الحلف المقدس ((بالتركية: Kutsal İttifak Savaşları)) إلى مجموعة من الصراعات بين الدولة العثمانية والقوى الأوروبية المعاصرة لها، والتي انضمت في الحلف المقدس (1684)، في أواخر حقب القرن السابع عشر. (ar)
- Der Große Türkenkrieg zwischen der Heiligen Liga europäischer Mächte und dem Osmanischen Reich, auch als Großer Türkenkrieg Leopolds I. oder 5. Österreichischer Türkenkrieg bezeichnet, dauerte von 1683 bis 1699. Unter seinem neuen Großwesir und Oberbefehlshaber Kara Mustafa versuchte das Osmanische Reich 1683 zum zweiten Mal (nach der Ersten Wiener Türkenbelagerung 1529), die Kaiserstadt Wien zu erobern und das Tor nach Zentraleuropa aufzustoßen. Das Scheitern dieser Belagerung führte zur kaiserlichen Gegenoffensive, in deren Verlauf die Osmanen aus dem Gebiet des Königreichs Ungarn vertrieben wurden und die Dreiteilung Ungarns zu Gunsten der Habsburger ein Ende fand. (de)
- The Great Turkish War (German: Großer Türkenkrieg), also called the Wars of the Holy League (Turkish: Kutsal İttifak Savaşları), was a series of conflicts between the Ottoman Empire and the Holy League consisting of the Holy Roman Empire, Poland-Lithuania, Venice, Russia, and Habsburg Hungary. Intensive fighting began in 1683 and ended with the signing of the Treaty of Karlowitz in 1699. The war was a defeat for the Ottoman Empire, which for the first time lost large amounts of territory, in Hungary and the Polish–Lithuanian Commonwealth, as well as part of the western Balkans. The war was significant also by being the first time that Russia was involved in an alliance with Western Europe. The French did not join the Holy League, as France had agreed to reviving an informal Franco-Ottoman alliance in 1673, in exchange for Louis XIV being recognized as a protector of Catholics in the Ottoman regime. Initially, Louis XIV took advantage of the start of the war to extend France's eastern borders in the War of the Reunions, taking Luxembourg and Strasbourg in the Truce of Ratisbon. However, as the Holy League made gains against the Ottoman Empire, capturing Belgrade by 1688, the French began to worry that their Habsburg rivals would grow too powerful and eventually turn on France. The Glorious Revolution was also a matter of concern for the French, as William III of Orange-Nassau was being invited by English nobles in the Invitation to William letter to take control of England as king. Therefore, the French besieged Philippsburg on 27 September 1688, breaking the truce and triggering the separate Nine Years' War, which relieved the Turks. As a result, the advance made by the Holy League stalled, allowing the Ottomans to retake Belgrade in 1690. The war then fell into a stalemate, and peace was concluded in 1699 which began following the Battle of Zenta in 1697 when an Ottoman attempt to retake their lost possessions in Hungary was crushed by the Holy League. The war largely overlapped with the Nine Years' War (1688–1697), which took up the vast majority of the Habsburgs' attention while it was active. In 1695, for instance, the Holy Roman Empire states had 280,000 troops in the field, with England, the Dutch Republic, and Spain contributing another 156,000 specifically to the conflict against France. Of those 280,000, only 74,000, or about one quarter, were positioned against the Turks; the rest were fighting France. Overall, from 1683 to 1699, the Imperial states had on average 88,100 men fighting the Turks, while from 1689 to 1697, they had on average 127,410 fighting the French. (en)
- La Gran Guerra Turca (en alemán, Der Große Türkenkrieg;en turco, Kutsal İttifak Savaşları) es el nombre por el que se conocen los conflictos que enfrentaron al Imperio otomano y sus aliados los tártaros de Crimea, los cosacos de Zaporozhia y los Estados vasallos de Moldavia, Valaquia y Transilvania durante gran parte del siglo XVII contra el Sacro Imperio Romano Germánico, la República de las Dos Naciones, la República de Venecia, el Imperio español y el Zarato ruso. Estas diferentes guerras, agrupadas bajo el nombre de Gran Guerra Turca, se debieron al restablecimiento del poder otomano y significan el último intento de los turcos de extenderse por Europa. Se pueden diferenciar dos fases: en la primera (desde 1645 hasta 1683) los otomanos y sus aliados atacan sucesivamente y por separado a los Estados cristianos. En la segunda fase (1684-1699) los reinos cristianos se unen formado la Liga Santa. Finalmente las conquistas de la Liga Santa obligaron a los otomanos a firmar el Tratado de Karlowitz que marca el inicio del repliegue. (es)
- Perang Turki Besar merujuk pada berbagai konflik antara Kesultanan Utsmaniyah dan kekuatan-kekuatan besar Eropa yang tergabung dalam Liga Suci selama pertengahan abad ke-17. Perang ini menandai berakhirnya serangan Kesultanan Utsmaniyah ke Eropa.
* l
*
* s (in)
- La grande guerre turque, guerre de la Sainte Ligue ou encore cinquième guerre austro-turque se déroula de 1683 à 1699. Elle opposa l'Empire ottoman au Saint-Empire romain germanique sous le règne des empereurs élus de la maison de Habsbourg. Le Saint-Empire fut soutenu par ses provinces : l'électorat de Bavière, l'électorat de Saxe, les cercles de Souabe et de Franconie, ainsi que par son allié la Pologne. En 1684, cette coalition anti-ottomanne fut rejointe par les États pontificaux, Venise, Gênes, la Toscane, la Savoie, l'Espagne, le Portugal et prit alors le nom de Sainte-Ligue. (fr)
- 大トルコ戦争(だいトルコせんそう、1683年 - 1699年)は、17世紀後半に起こったハンガリー、トランシルヴァニアを巡るオーストリア・ポーランド・ヴェネツィア・ロシアなどの神聖同盟とオスマン帝国の戦争である。 1699年のカルロヴィッツ条約締結でオーストリアは再興のきっかけを作り、オスマン帝国は衰退の一途を辿っていった。 (ja)
- 대튀르크 전쟁(Great Turkish War)은 17세기 중반 기간 신성 동맹으로 뭉친 유럽의 세력과 오스만 제국 사이에서 벌어진 일련의 분쟁을 말한다. (ko)
- La guerra austro-turca del 1683–1699, detta anche grande guerra turca di Leopoldo I o quinta guerra austro-turca, durò sedici anni: dal 1683 al 1699. Il conflitto, già parte della lunga contesa tra gli Asburgo e l'Impero ottomano, s'inquadrò nel più ampio contesto della grande guerra turca mossa dal colosso ottomano contro le potenze occidentali. Il sultano Mehmet IV affidò la guida del suo esercito a Kara Mustafa con l'obiettivo di occupare Vienna e penetrare in Europa. Per la seconda volta (dopo l'assedio di Vienna del 1529) i turchi tentarono di conquistare la capitale austriaca e per la seconda volta vennero sconfitti. Il fallimento dell'assedio condusse alla controffensiva asburgica nel corso della quale i turchi furono cacciati dal regno d'Ungheria e la tripartizione della medesima finì a favore dell'Austria. (it)
- De Grote Turkse Oorlog (Duits: Großer Türkenkrieg, Turks: Kutsal İttifak Savaşları) was een van de Turkenoorlogen die de landen van Zuid- en Oost-Europa tegen de Osmaanse Turken hebben gevoerd. De strijd werd geleverd tussen het Ottomaanse Rijk en de Derde Heilige Liga, een christelijke alliantie van onder andere Oostenrijk, Polen-Litouwen en Venetië. De oorlog duurde van 1683 tot 1699. De oorlog was een gevolg van de energieke en agressieve politiek van de nieuwe Ottomaanse grootvizier Kara Mustafa. Aan het begin van de oorlog sloegen de Turken voor de tweede keer het Beleg voor Wenen. Wenen werd succesvol ontzet door de keizerlijke en Poolse troepen onder leiding van koning Jan Sobieski van Polen. De keizerlijke troepen begonnen een tegenoffensief in Hongarije en wisten het grootste gedeelte van dat land te veroveren. In 1686 sloot ook Rusland zich bij de alliantie aan en opende een tweede front langs de Zwarte Zee. De oorlog leidde tot een overwinning voor de Heilige Liga onder leiding van Karel V van Lotharingen en in 1699 werd de Vrede van Karlowitz getekend. Het Ottomaanse Rijk stond Hongarije af aan de keizer en de Peloponnesos aan Venetië. In 1700 sloot Rusland de Vrede van Constantinopel met de sultan, waarmee de oorlog tot een einde kwam. (nl)
- A Grande Guerra Turca foi uma série de conflitos entre o Império Otomano e as forças da Europa daquele tempo (unidas em uma Liga Santa) durante a segunda metade do século XVII. Ela marcou o fim da incursão otomana na Europa. Em essência, a perda nesta guerra, deliberadamente chamada de Grande, resultou na exclusão do Império Otomano como um fator na política europeia, bem como na morte de Hungria otomana. (pt)
- Wojna Turcji ze Świętą Ligą – wojna toczona w latach 1683–1699 pomiędzy Świętą Ligą (od 1684), złożoną z Austrii, Rzeczypospolitej, Republiki Weneckiej, Rosji (od 1686) i Państwem Kościelnym a imperium osmańskim. (pl)
- Stora turkiska kriget var en serie väpnade konflikter under perioden 1683-1699 mellan å ena sidan osmanska riket och å andra sidan en koalition mellan ett antal europeiska nationer, bland annat Ryssland, Polen, Ungern och Spanien. På det stora hela var krigen en katastrof för osmanerna, som aldrig återhämtade sig som stormakt. (sv)
- 大土耳其战争(德語:Der Große Türkenkrieg),也称神圣联盟战争,是指奥斯曼帝国与多个加入神圣联盟的欧洲国家之间一系列的冲突。时间始于1683年,结束于1699年《卡尔洛夫奇条约》的签订。这场战争以奥斯曼帝国的失败告终,帝国失去大部分中欧地区的领土。主要的战争有
* 摩里亞战争
* 波兰-鄂圖曼战争(1683–1699)
* 第二次俄土战争(1686–1700) (zh)
- Великая Турецкая война (в Турции известна как «война Священной лиги» (тур. Kutsal İttifak Savaşları)) — последовательность военных конфликтов между Османской империей и союзом христианских европейских государств (Священной лигой), куда входили Священная Римская империя (Габсбургская Австрия), Речь Посполитая, Русское царство, Венецианская республика и Мальта в 1683—1699 годах. Война завершилась освобождением большей части Центральной Европы от турок и существенно ослабила их военную мощь. Помимо основной австро-турецкой войны, проходившей на Балканах, частями Великой Турецкой войны также были: польско-турецкая, русско-турецкая (1686—1700) и Морейская войны. (ru)
- Вели́ка туре́цька війна́ (нім. Großer Türkenkrieg) — загальна назва серії збройних конфліктів у 1683—1699 роках між Османською імперією та Священною лігою за контроль над землями Південної і Східної Європи. Велася на території сучасних Угорщини, Австрії, Сербії, Молдавії, Румунії, України та Росії. До складу Ліги, що очолювалася Священною Римською імперією, входили Венеційська республіка, Річ Посполита, Бранденбург-Пруссія, Угорщина, Хорватія, Савоя, Мальтійський орден і Московське царство. На боці Ліги воювали також повстанці з поневолених Османами народів — сербів, албанців, греків і болгар. Османську імперію традиційно підтримували її васали — Кримське ханство і Волоське князівство. По обидва боки сторін воювали Молдавське князівство, Трансильванія і Військо Запорозьке. Війна почалася 1683 року з нападу Османської імперії на землі Габсбургів, імператорів Священної Римської імперії. Османи майже захопили Відень, але союз християнських володарів розбив їх біля міста. 1684 року Папа Римський Іннокентій XI ініціював створення Священної Ліги для боротьби проти нападників. Під час другої битви при Могачі 1687 року Габсбурги знову розбили велике військо противника в Угорщині. Але на східному фронті османи спромоглися розбити війська Речі Посполитої й захопити Поділля. Московія, що вперше приєдналася до союзу європейських країн 1686 року, розпочала серію російсько-турецьких воєн — в ході Кримських й Азовського походів їй вдалося відібрати у Османської імперії Азов. 1697 року Габсбурги розбили османські сили під Зентою, а 1698 року Річ Посполита перемогла османів під Підгайцями. 1699 року Османська імперія була змушена підписати Карловицький мир, за яким передавала Габсбургам більшу частину Угорщини, Трансильванію, Словенію. Річ Посполита повернула собі Поділля, Брацлавщину і південну Київщину. Далмація і Морея перейшли у володіння Венеції, а Азов і Запорожжя — Московії. Поразка Османської імперії поклала край її гегемонії у південно-східній Європі. Новим лідером регіону стала Габсбурзька монархія. (uk)
|
rdfs:comment
|
- تشير الحرب التركية العظمى أو حرب الحلف المقدس ((بالتركية: Kutsal İttifak Savaşları)) إلى مجموعة من الصراعات بين الدولة العثمانية والقوى الأوروبية المعاصرة لها، والتي انضمت في الحلف المقدس (1684)، في أواخر حقب القرن السابع عشر. (ar)
- Der Große Türkenkrieg zwischen der Heiligen Liga europäischer Mächte und dem Osmanischen Reich, auch als Großer Türkenkrieg Leopolds I. oder 5. Österreichischer Türkenkrieg bezeichnet, dauerte von 1683 bis 1699. Unter seinem neuen Großwesir und Oberbefehlshaber Kara Mustafa versuchte das Osmanische Reich 1683 zum zweiten Mal (nach der Ersten Wiener Türkenbelagerung 1529), die Kaiserstadt Wien zu erobern und das Tor nach Zentraleuropa aufzustoßen. Das Scheitern dieser Belagerung führte zur kaiserlichen Gegenoffensive, in deren Verlauf die Osmanen aus dem Gebiet des Königreichs Ungarn vertrieben wurden und die Dreiteilung Ungarns zu Gunsten der Habsburger ein Ende fand. (de)
- Perang Turki Besar merujuk pada berbagai konflik antara Kesultanan Utsmaniyah dan kekuatan-kekuatan besar Eropa yang tergabung dalam Liga Suci selama pertengahan abad ke-17. Perang ini menandai berakhirnya serangan Kesultanan Utsmaniyah ke Eropa.
* l
*
* s (in)
- La grande guerre turque, guerre de la Sainte Ligue ou encore cinquième guerre austro-turque se déroula de 1683 à 1699. Elle opposa l'Empire ottoman au Saint-Empire romain germanique sous le règne des empereurs élus de la maison de Habsbourg. Le Saint-Empire fut soutenu par ses provinces : l'électorat de Bavière, l'électorat de Saxe, les cercles de Souabe et de Franconie, ainsi que par son allié la Pologne. En 1684, cette coalition anti-ottomanne fut rejointe par les États pontificaux, Venise, Gênes, la Toscane, la Savoie, l'Espagne, le Portugal et prit alors le nom de Sainte-Ligue. (fr)
- 大トルコ戦争(だいトルコせんそう、1683年 - 1699年)は、17世紀後半に起こったハンガリー、トランシルヴァニアを巡るオーストリア・ポーランド・ヴェネツィア・ロシアなどの神聖同盟とオスマン帝国の戦争である。 1699年のカルロヴィッツ条約締結でオーストリアは再興のきっかけを作り、オスマン帝国は衰退の一途を辿っていった。 (ja)
- 대튀르크 전쟁(Great Turkish War)은 17세기 중반 기간 신성 동맹으로 뭉친 유럽의 세력과 오스만 제국 사이에서 벌어진 일련의 분쟁을 말한다. (ko)
- A Grande Guerra Turca foi uma série de conflitos entre o Império Otomano e as forças da Europa daquele tempo (unidas em uma Liga Santa) durante a segunda metade do século XVII. Ela marcou o fim da incursão otomana na Europa. Em essência, a perda nesta guerra, deliberadamente chamada de Grande, resultou na exclusão do Império Otomano como um fator na política europeia, bem como na morte de Hungria otomana. (pt)
- Wojna Turcji ze Świętą Ligą – wojna toczona w latach 1683–1699 pomiędzy Świętą Ligą (od 1684), złożoną z Austrii, Rzeczypospolitej, Republiki Weneckiej, Rosji (od 1686) i Państwem Kościelnym a imperium osmańskim. (pl)
- Stora turkiska kriget var en serie väpnade konflikter under perioden 1683-1699 mellan å ena sidan osmanska riket och å andra sidan en koalition mellan ett antal europeiska nationer, bland annat Ryssland, Polen, Ungern och Spanien. På det stora hela var krigen en katastrof för osmanerna, som aldrig återhämtade sig som stormakt. (sv)
- 大土耳其战争(德語:Der Große Türkenkrieg),也称神圣联盟战争,是指奥斯曼帝国与多个加入神圣联盟的欧洲国家之间一系列的冲突。时间始于1683年,结束于1699年《卡尔洛夫奇条约》的签订。这场战争以奥斯曼帝国的失败告终,帝国失去大部分中欧地区的领土。主要的战争有
* 摩里亞战争
* 波兰-鄂圖曼战争(1683–1699)
* 第二次俄土战争(1686–1700) (zh)
- La Gran Guerra Turca (en alemany: Der Große Türkenkrieg; en turc: Kutsal İttifak Savaşları) és el nom pel qual es coneixen els conflictes que van enfrontar a l'Imperi Otomà i els seus aliats els tàrtars de Crimea durant gran part del segle xvii contra el Sacre Imperi Romanogermànic, la Confederació de Polònia i Lituània, la República de Venècia i el Tsarat Rus. Aquestes diferents guerres, agrupades sota el nom de Gran Guerra Turca, foren degudes al restabliment del poder otomà i signifiquen l'últim intent dels turcs d'estendre's per Europa. Es poden diferenciar dues fases: en la primera (des 1645-1683) els otomans i els seus aliats atacaren successivament i per separat els diferents estats cristians. A la segona fase (1684-1699) els regnes cristians s'uniren format la Santa Lliga. Finalmen (ca)
- Velká turecká válka (objevuje se i pod jinými názvy, např. pátá rakousko-turecká válka nebo sedmá benátsko-turecká válka) byla v letech 1683–1699 řada válečných střetnutí mezi Osmanskou říší a jejími protivníky v čele s Habsburskou monarchií. Válka pak probíhala na řadě míst východní Evropy a Balkánu. Habsburkům se v první fázi války zdařilo upevnit postavení v Uhrách, kde dosáhli dědičnosti trůnu. „Slovenský král“, kníže Imrich Tököly, který se předtím podrobil Cařihradu, byl nadobro svržen. Polská vojska Jana III. Sobieského třikrát vpadla do Moldavska. (cs)
- La Gran Guerra Turca (en alemán, Der Große Türkenkrieg;en turco, Kutsal İttifak Savaşları) es el nombre por el que se conocen los conflictos que enfrentaron al Imperio otomano y sus aliados los tártaros de Crimea, los cosacos de Zaporozhia y los Estados vasallos de Moldavia, Valaquia y Transilvania durante gran parte del siglo XVII contra el Sacro Imperio Romano Germánico, la República de las Dos Naciones, la República de Venecia, el Imperio español y el Zarato ruso. Estas diferentes guerras, agrupadas bajo el nombre de Gran Guerra Turca, se debieron al restablecimiento del poder otomano y significan el último intento de los turcos de extenderse por Europa. Se pueden diferenciar dos fases: en la primera (desde 1645 hasta 1683) los otomanos y sus aliados atacan sucesivamente y por separado (es)
- The Great Turkish War (German: Großer Türkenkrieg), also called the Wars of the Holy League (Turkish: Kutsal İttifak Savaşları), was a series of conflicts between the Ottoman Empire and the Holy League consisting of the Holy Roman Empire, Poland-Lithuania, Venice, Russia, and Habsburg Hungary. Intensive fighting began in 1683 and ended with the signing of the Treaty of Karlowitz in 1699. The war was a defeat for the Ottoman Empire, which for the first time lost large amounts of territory, in Hungary and the Polish–Lithuanian Commonwealth, as well as part of the western Balkans. The war was significant also by being the first time that Russia was involved in an alliance with Western Europe. (en)
- La guerra austro-turca del 1683–1699, detta anche grande guerra turca di Leopoldo I o quinta guerra austro-turca, durò sedici anni: dal 1683 al 1699. Il conflitto, già parte della lunga contesa tra gli Asburgo e l'Impero ottomano, s'inquadrò nel più ampio contesto della grande guerra turca mossa dal colosso ottomano contro le potenze occidentali. (it)
- De Grote Turkse Oorlog (Duits: Großer Türkenkrieg, Turks: Kutsal İttifak Savaşları) was een van de Turkenoorlogen die de landen van Zuid- en Oost-Europa tegen de Osmaanse Turken hebben gevoerd. De strijd werd geleverd tussen het Ottomaanse Rijk en de Derde Heilige Liga, een christelijke alliantie van onder andere Oostenrijk, Polen-Litouwen en Venetië. De oorlog duurde van 1683 tot 1699. De oorlog was een gevolg van de energieke en agressieve politiek van de nieuwe Ottomaanse grootvizier Kara Mustafa. Aan het begin van de oorlog sloegen de Turken voor de tweede keer het Beleg voor Wenen. Wenen werd succesvol ontzet door de keizerlijke en Poolse troepen onder leiding van koning Jan Sobieski van Polen. De keizerlijke troepen begonnen een tegenoffensief in Hongarije en wisten het grootste gede (nl)
- Великая Турецкая война (в Турции известна как «война Священной лиги» (тур. Kutsal İttifak Savaşları)) — последовательность военных конфликтов между Османской империей и союзом христианских европейских государств (Священной лигой), куда входили Священная Римская империя (Габсбургская Австрия), Речь Посполитая, Русское царство, Венецианская республика и Мальта в 1683—1699 годах. Война завершилась освобождением большей части Центральной Европы от турок и существенно ослабила их военную мощь. (ru)
- Вели́ка туре́цька війна́ (нім. Großer Türkenkrieg) — загальна назва серії збройних конфліктів у 1683—1699 роках між Османською імперією та Священною лігою за контроль над землями Південної і Східної Європи. Велася на території сучасних Угорщини, Австрії, Сербії, Молдавії, Румунії, України та Росії. До складу Ліги, що очолювалася Священною Римською імперією, входили Венеційська республіка, Річ Посполита, Бранденбург-Пруссія, Угорщина, Хорватія, Савоя, Мальтійський орден і Московське царство. На боці Ліги воювали також повстанці з поневолених Османами народів — сербів, албанців, греків і болгар. Османську імперію традиційно підтримували її васали — Кримське ханство і Волоське князівство. По обидва боки сторін воювали Молдавське князівство, Трансильванія і Військо Запорозьке. Війна почалася 1 (uk)
|