| dbo:abstract
|
- La història d'Hongria contempla les mutacions socials, econòmiques i polítiques que hi ha hagut en territori hongarès des de la prehistòria fins hui. Hongria ha estat dels primers països europeus a acollir homínids. Sabem per restes arqueològiques que el país va habitar Homo Heidelbergensis, Homo Neandertal i Homo Sapiens. Són els sàpiens el qui perduren i inicien la primera revolució coneguda, la neolítica. Passaren de viure en banda a fer-ho en tribus amb assentaments permaments. El neolític deixa evidències de diverses cultures que sobrevivien amb l'ajut de diversos tipus de metalls. Tenien societats altament estructurades amb els seus propis deus. Vers l'Edat del Ferro coexistixen amb societats nòmades, les quals deixen pas a les poblacions il·líries. És amb els il·liris que comença l'antiguitat. Roma envaïx Hongria i la repartix administrativament de manera a evitar revoltes. Cap a l'any 6 els panonis se solleven efectivament contra el règim i Roma ha d'acudir-hi amb més de 150.000 militars. Hongria és aleshores dins un procés d'aculturació que historiogràficament s'ha volgut designar com a romanització. Les fronteres entre Hongria i Eslovàquia són objecte de turbulències recurrents. Roma mira d'envair Eslovàquia però la presència germana més amunt no permet trepitjar-hi terra. La tensió hi serà palpable fins a la caiguda de Roma on Hongria és cedida als huns abans no es trobe capgirada per les invasions germàniques. Després de tornar-se un punt estratègic en la invasió de Roma, dos primers regnes s'instal·len. Primerament els huns, tot seguit els àvars. Sota l'espada de Carlemany s'intenta cristianitzar i invadir territori àvar però la resistència obliga el monarca franc muntar sobre els antics llims una "marca militar". Aquesta és objecte de turbulències cap al segle ix i X. Els magiars hi penetren durablement. Comença aleshores l'Edat mitjana. En aquest període, amb l'amenaçada de ser absorbida pel Sacre Imperi Romà, Hongria envaïx Croàcia, Eslovàquia i Eslovènia, tot i que aquesta última és represa pel Sacre Imperi Romà amb qui Hongria lliura virulents enfrontaments mortífers que marquen l'autoritat dels dos regnes. A la segona meitat de l'Edat mitjana, Hongria és envaïda per l'Imperi mongol que mira de disputar-se l'hegemonia a Europa. S'uneixen els mercats asiàtics i europeus. Tot seguit és objecte de les ambicions txeques i es troba submergida en una llarga guerra contra Bohèmia en què Eslovàquia es troba al vell mig fragant la sang que provoquen les dues bandes. A l'Edat moderna l'Imperi Otomà envaeix els Balcans per acostar-se a Hongria on no acaba de passar la frontera. El regne d'Hongria queda literalment dividit. El nord es troba "lliure de l'islam" però el sud és annexionat. Estira i arronsa, el resultat va donar la fragmentació d'Hongria. El Principat de Transsilvània assumix una part de Romania, d'Hongria i d'altres territoris de l'est. El nord d'Hongria és integrada al Sacre Imperi Romà. La banda cristiana es veu agitada per les guerres de religió que en territori hongarès prenen doble cara. Són guerres de reforma cristiana i de retenció contra els "infidels" musulmans; com a mínim aquest era el punt de vista dels regnes cristians. L'Imperi Otomà constituïx un gran perill per al Sacre Imperi Romà. Les costes del mediterrani són assetjades per vaixells pirates turcs i entre el regne hispànic, el Sacre Imperi Romà i Hongria s'establixen aliances contra l'Imperi Otomà. (ca)
- Dějiny Maďarska se odvíjejí od 10. století, kdy vznikl na území rozpadlé Velkomoravské říše nový státní útvar ze sedmi kočovných kmenů Maďarů, nazvaných dle nejsilnějšího kmene Megyeri v oblasti Panonie, kam přišly z oblasti na severozápad od Černého moře. V 11. století ustanovené Uherské království se během následujících staletí stalo významným státním celkem ovlivňujícím poměry ve střední Evropě a na Balkáně. Ve 12. století bylo k Uhersku personální unií připojeno Chorvatské království. V 16. století však bylo Uhersko rozděleno, a to na území ovládaná Habsburskou monarchií, Osmanskou říší a Sedmihradským knížectvím. Po bitvě u Vídně roku 1683 proti Turkům dobyli Habsburkové do konce 17. století převážnou část Uherského království a nastolili zde svoji vládu. V letech 1848–1849 proběhla rozsáhlá Revoluce a boj za nezávislost. Po prohrané válce s Pruskem a Itálií došlo roku 1867 k Rakousko-uherskému vyrovnání a Rakouské císařství se stalo dvojstátím zvaným Rakousko-Uhersko. Ve své části země (Zalitavsku) vystupňovala uherská vláda postupem času snahu o maďarizaci ovládaných národů, zejména Slováků, Rumunů a Rusínů. Tyto pokusy byly ale z větší části neúspěšné a po první světové válce se Rakousko-Uhersko rozpadlo na řadu menších národních států. Na základě Trianonské smlouvy ztratilo Maďarsko 71,5 % svého původního území. Po pádech První Maďarské republiky a Maďarské republiky rad bylo vyhlášeno Maďarské království, pod autoritativní a později fašistickou vládou regenta Miklóse Horthyho. Země se orientovala na Itálii vedenou Benitem Mussolinim, později směřovala více ke spolupráci s nacistickým Německem. Po druhé světové válce vznikla Druhá Maďarská republika, která již byla v sovětské sféře vlivu. V roce 1949 byla přeměněna na Maďarskou lidovou republiku s komunistickou stranou (MDP, od roku 1956 přejmenovanou na Maďarskou socialistickou dělnickou stranu), ovládající veškeré politické dění ve státě. V roce 1956 vypuklo proti komunistickému režimu povstání, které však bylo potlačeno sovětskou armádou. Od revoluce roku 1989 bylo, v zásadě poprvé v maďarských dějinách, ustaveno demokratické zřízení. Země je členem NATO a Evropské unie. V současné době se Maďarsko potýká s hospodářskými problémy, které se ještě umocnily světovou hospodářskou krizí. (cs)
- تتوافق المجر في حدودها الحديثة (ما بعد عام 1946) تقريبًا مع السهل المجري العظيم (حوض بانونيا). خلال العصر الحديدي، كانت تقع على مفترق طرق بين المجالات الثقافية للقبائل السلتية (مثل سكورديسي وبوي وفينيتي) والقبائل الدلماسية (مثل دالماتي وهيستري وليبورني) والقبائل الجرمانية (مثل لوجي وماركوماني). يأتي اسم بانونيا من بانونيا، وهي مقاطعة تابعة للإمبراطورية الرومانية. فقط الجزء الغربي من الإقليم (ما يسمى ترانسدانوبيا) من المجر الحديثة شكل جزءًا من مقاطعة بانونيا الرومانية القديمة. انهارت السيطرة الرومانية مع غزوات الهونيك من 370-410 وكانت بانونيا جزءًا من مملكة القوط الشرقيين خلال أواخر القرن الخامس إلى منتصف القرن السادس، خلفتها خانية آفار (من القرن السادس إلى القرن التاسع). حدث الغزو المجري خلال القرن التاسع. تحول المجريين إلى المسيحية في نهاية القرن العاشر، وأنشِئت مملكة المجر المسيحية في عام 1000 بعد الميلاد، وحكمتها سلالة أرباد على مدى القرون الثلاثة التالية. في فترة القرون الوسطى العليا، توسعت المملكة خارج بانونيا، إلى ساحل البحر الأدرياتيكي. في عام 1241 في عهد بيلا الرابع، غُزيت المجر من قبل المغول بقيادة باتو خان. هُزم المجريون الذين فاق عددهم بشكل حاسم في معركة موهي من قبل الجيش المغولي. فر الملك بيلا إلى الإمبراطورية الرومانية المقدسة وترك السكان المجريين تحت رحمة المغول. في هذا الغزو ذبح أكثر من 50 ألف مجري وتحولت المملكة بأكملها إلى رماد. بعد انقراض سلالة أرباد عام 1301، استمرت مملكة القرون الوسطى المتأخرة، وإن لم تعد تحت حكم الملوك المجريين، وتراجعت تدريجيًا بسبب الضغط المتزايد من خلال توسع الإمبراطورية العثمانية. تحملت المجر وطأة الحروب العثمانية في أوروبا خلال القرن الخامس عشر. حدثت ذروة هذا الصراع في عهد ماتياس كورفينوس (1458-1490). انتهت الحروب العثمانية المجرية بخسارة كبيرة للأراضي وتقسيم المملكة بعد معركة موهاج عام 1526. تحول الدفاع ضد التوسع العثماني إلى هابسبورغ النمسا، وخضعت بقية المملكة المجرية لحكم أباطرة هابسبورغ. استُردت الأراضي المفقودة مع انتهاء الحرب التركية العظمى، وبالتالي أصبحت المجر بأكملها جزءًا من ملكية هابسبورغ. بعد الانتفاضات القومية عام 1848، رفعت التسوية النمساوية المجرية لعام 1867 مكانة المجر من خلال إنشاء ملكية مشتركة. كانت الأراضي التي جُمِّعت تحت أرشيرنجوم الهنغاري في هابسبورغ أكبر بكثير من المجر الحديثة، بعد التسوية الكرواتية المجرية عام 1868 والتي جعلت الوضع السياسي لمملكة كرواتيا - سلافونيا داخل أراضي تاج سانت ستيفن مستقرًا. بعد الحرب العالمية الأولى، فرضت القوى المركزية حل ملكية هابسبورغ. فصلت معاهدات سان جيرمان أونلي وتريانون حوالي 72% من أراضي مملكة المجر، التي تنازلوا عنها إلى تشيكوسلوفاكيا، ومملكة رومانيا، ومملكة الصرب، والكروات، والسلوفينيين، والجمهورية النمساوية الأولى، الجمهورية البولندية الثانية ومملكة إيطاليا. بعد ذلك أعلِنت جمهورية شعبية لم تدم طويلًا. تبعتها مملكة المجر المستعادة، لكن حكمها الوصي ميكلوس هورثي. كان يمثل رسميًا الملكية المجرية لتشارلز الرابع، الملك الرسولي للمجر، الذي كان محتجزًا خلال الأشهر الأخيرة له في تيهاني دير. بين عامي 1938 و 1941، استعادت المجر جزءًا من أراضيها المفقودة. خلال الحرب العالمية الثانية، تعرضت المجر للاحتلال الألماني في عام 1944، ثم تحت الاحتلال السوفيتي حتى نهاية الحرب. بعد الحرب العالمية الثانية، أسِست الجمهورية المجرية الثانية داخل حدود المجر الحالية كجمهورية اشتراكية شعبية، استمرت من عام 1949 إلى عام 1989. في أكتوبر 1989، أنشِئت جمهورية المجر الثالثة بموجب نسخة معدلة من دستور عام 1949، مع دستور جديد اعتُمد في عام 2011. وانضمت المجر إلى الاتحاد الأوروبي في عام 2004. (ar)
- Die Geschichte Ungarns umfasst die Geschehnisse in der Pannonischen Tiefebene bis zur Landnahme Ende des 9. Jahrhunderts durch die Magyaren und deren Geschichte von der Herkunft über das Königreich Ungarn bis zum heutigen Ungarn innerhalb der Europäischen Union. Nach Beendigung der Bedrohung Mittel- und Westeuropas durch die magyarischen Reiterarmeen nach der Schlacht auf dem Lechfeld kam es im Anschluss an die Christianisierung und Gründung des Königreichs Ungarn zur Konsolidierung und Sesshaftwerdung der nomadisierenden Magyaren in der pannonischen Tiefebene südlich und westlich des Karpatenbogens. Im 12. Jahrhundert begann eine Personalunion mit Kroatien, auch Bosnien und die kleine Walachei waren längere Zeit unter ungarischer Herrschaft. Unter Matthias Corvinus erreichte Ungarn seine größte Ausdehnung, Ostösterreich, Mähren und Schlesien waren kurzzeitig ungarisch. In der Schlacht von Mohács 1526 gegen die Osmanen verlor Ungarn durch den Tod König Ludwigs II. und eines großen Teils des Adels seine Selbständigkeit. Mehr als zwei Drittel des Landes wurden osmanisch, darunter Siebenbürgen als Vasall der Pforte. Das restliche Königliche Ungarn, bestehend aus einem schmalen Streifen im Westen, Oberungarn und dem Westen Kroatiens, fiel als Erbe an die Habsburger. Ungarn blieb lange Zeit Schlachtfeld zwischen dem Osmanischen Reich und der Habsburger Monarchie. Weite Landstriche wurden dadurch entvölkert, einige Gebiete sind später durch deutsche und serbische Siedler neu bevölkert worden. Nach der Zweiten Wiener Belagerung durch die Türken 1683 gelang es der habsburgischen Armee mit deutscher und polnischer Unterstützung das osmanische Ungarn zurückzuerobern. Gegen die habsburgische Herrschaft gab es immer wieder langwierige, letztlich erfolglose Aufstände wie die Kuruzenaufstände oder die Revolution von 1848/49. Durch die äußere Schwäche des Kaisertums Österreich war Kaiser Franz Josef 1867 gezwungen, einen Ausgleich mit Ungarn einzugehen. Als Teil Österreich-Ungarns erhielt das Land weitgehende Selbständigkeit, war jedoch ein Vielvölkerreich, da die Magyaren nur rund die Hälfte der Bevölkerung ausmachten. Nach der Niederlage der Doppelmonarchie im Ersten Weltkrieg verlor Ungarn im Frieden von Trianon etwa zwei Drittel seines Territoriums und seiner Bevölkerung. Darunter waren auch drei Millionen Magyaren in Siebenbürgen, der Südslowakei und der Vojvodina. Die Revision der Grenzen von Trianon wurde das bestimmende Element in der ungarischen Politik. Im Bündnis mit dem nationalsozialistischen Deutschland wurden ungarisch besiedelte und weitere Gebiete in den Jahren 1938 bis 1941 wieder dem Staatsgebiet einverleibt. Als sich die deutsche Niederlage im Zweiten Weltkrieg abzeichnete, versuchte die Regierung auf die Seite der Alliierten zu wechseln, worauf die deutsche Armee die Kontrolle übernahm und rund 500.000 ungarische Juden dem Holocaust zum Opfer fielen. Nach dem Einmarsch der Roten Armee fiel Ungarn der sowjetischen Einflusssphäre zu und es wurde die Ungarische Volksrepublik ausgerufen, wieder in den Grenzen von Trianon. Nach der blutigen Niederschlagung des Volksaufstandes 1956 entstand im Land unter János Kádár das System des so genannten Gulaschkommunismus. 1989 ging unter anderem von Ungarn der Fall des Eisernen Vorhangs und damit das Ende des Warschauer Paktes 1991 aus. Heute ist Ungarn Mitglied der EU und hat mit wirtschaftlichen und politischen Problemen zu kämpfen. (de)
- La historio de Hungario trapasis laŭ la jarcentoj diversajn epokojn. La madjaroj (nomataj kelkfoje la paganaj hungaroj) alvenis en la Karpat-basenon sub la gvido de la tribestro, Árpád Arpado. Tio okazis fine de la 9-a jarcento (896). En la jaro 907 Árpád kun siaj filoj kaj 40 000 soldatoj pereigis la unuiĝintan armeon (120 000 soldatoj) de la "edukita" Okcident-Eŭropo, kiuj volis ekstermi la hungarojn el la baseno Kárpát. Poste la madjaroj disrajdis (komisiitaj kelkfoje de fremdaj reĝoj) repreni el okcidenta Eŭropo la trezorojn, kiujn oni forrabis el inter la Kárpát-oj . Tio daŭris ĝis 955, kiam germanoj venkis la madjarojn en la batalo de Augsburg trompe enkaptinte du madjarajn estrojn. La reĝa Hungario fondiĝis en 1000, kiam la papo donis kronon por la reĝo Stefano la 1-a (Sankta Stefano) (tio estas diskutenda). Hungario iĝis forta sendependa lando (fine de la 11-a jarcento okupis Kroation, kiu iĝis parto de Hungario ĝis la la 20-a jarcento). La lasta viro de la Arpad-dinastio mortis en 1301, poste en Hungario regis diversaj dinastioj. La ora epoko de Hungario finiĝis en la 16-a jarcento, kiam la hungaroj malvenkis en bataloj kontraŭ la turkoj (1526, batalo de Mohács). La lando estis dividita al tri partoj inter Aŭstrio, Otomana Imperio kaj Transilvanio. Aŭstrio okupis la tutan landon fine de la 17-a jarcento. En 1848 komenciĝis liberecbatalo kontraŭ la aŭstroj, kio estis superita per helpo de rusaj trupoj. Sed tio antaŭhelpis la interkonsenton kun la Habsburgoj kaj kondukis al estiĝo de Aŭstra-Hungara Monarĥio en 1867. Hungario partoprenis en la 1-a Mondmilito en la flanko de la aŭstroj kaj pro tio li perdis grandan parton de la landa teritorio. Hungario sendependiĝis de Aŭstrio la 31-an de oktobro 1918 kun burĝa registaro. Tiu registaro ne volis surpreni la pli novajn postulojn de la entento, kaj la jud-devena estro Mihály Károlyi igis demeti la armilojn ĉ unu milionojn da hungaraj soldatoj, transdonis la potencon al la komunistoj. Hungario batalis sola kontraŭ la malamikoj, sed en 1919 Rumanio invadis la landon, ĉar Hungario ne povis defendi sin. Oni antaŭhelpis la potenciĝon de Miklós Horthy (guberniestro de Hungario de 1920 ĝis 1944) kaj la lando konsolidiĝis. (legu Béla Somogyi Béla Bacsó) Hungario partoprenis en la 2-a Mondmilito flanke de la germanoj, eniris la militon per okupo de Jugoslaviaj teritorioj (1941) kaj poste batalis kontraŭ Sovetunio. La malbone ekipitaj hungaraj trupoj perdis gravajn batalojn kontraŭ la rusoj (batalo de Don)kie centmiloj da hungaraj soldatoj donis sian vivon por malrapidigi la sovetan armeon, savante per tio la okcidentajn landojn. Fine de 1943 la nazia Germanio ellaboris planon Margareta pri la okupado de Hungario. Kvankam la hungaroj batalis kun la nazioj, Hitler ne fidis je la hungaroj. Guberniestro Horthy skribis leteron la 12-an de februaro 1944 al Hitler, en kiu li petis la retiron de la hungaraj trupoj ĝis la Karpatoj, por tie defendi Hungarion. Ankaŭ tiu ĉi letero instigis Hitleron por okupi la landon. Dumtempe kelkaj politikistoj (kun apogo de la registaro) interparolis kun la por iu krompakto. Hitler invitis Horthy por interparolado la 18-an de marto 1944. Horthy - kvankam li eksciis pri la kuntiro de naziaj trupoj - akceptis la inviton. La naziaj trupoj invadis la landon la 19-an de marto 1944, dum la hungara gvidanto Horthy estis kvazaŭ ostaĝo de Hitler. Hungario perdis en la milito 1 milionon da homoj kaj valoregojn de la lando. La sovetiaj trupoj atingis Hungarion aŭtune de 1944 kaj tute okupis la landon printempe 1945. La komunistoj en 1948 denove transprenis la tutan regadon kaj regis ĝis 1956, kiam la 23-an de oktobro ekis liberecbatalo kontraŭ la rusoj kaj por la sendependa Hungario, dum gvido de Imre Nagy, ĉefministro. Rusaj trupoj, kiujn envokis János Kádár, superis la batalantojn la 4-an de novembro, sub la ombro de la Sueza-krizo. Post la malvenko de la revolucio iĝis ĝenerala sekretario de la komunista partio János Kádár, kiu eĉ ekzekutigis Imre Nagy en 1958. Kádár solidigis la landon per la eksterlandaj fortoj (sovetiaj trupoj kaj monhelpo). Hungario iĝis post la 1970-aj jaroj dependa de la eksterlandaj monhelpoj, kio devigis por reformoj. Fine de la 1980-aj jaroj fortiĝis la demokrata movado kaj en 1990 oni organizis liberan parlamentan balotadon, en kiu venkis kristandemokratoj, konservativuloj (kiel en 1998). En la jaroj 1994, 2002 kaj 2006 venkis la koalicio de la socialisma kaj liberala partioj en la parlamentaj balotadoj. (eo)
- Hungría en sus fronteras modernas (posteriores a 1946) corresponde aproximadamente a la gran llanura húngara (la cuenca panónica). Durante la Edad del Hierro, estaba ubicada en la encrucijada entre las esferas culturales de las tribus celtas (como escordiscos, boii y vénetos), las tribus dálmatas (como los dálmatas, y liburnios) y las tribus germánicas (como los lugii y marcomanos). El nombre de «panónica» proviene de Panonia, una de las provincias del Imperio romano, si bien solo la parte occidental del territorio (la llamada Transdanubia) de la Hungría moderna formaba parte de la antigua provincia romana de Panonia. El control romano cesó con las invasiones húnicas de 370-410 y Panonia fue parte del Reino ostrogodo desde finales del siglo V hasta mediados del VI; luego del kaganato ávaro (siglos VI al IX) La invasión magiar tuvo lugar durante el siglo IX. Los magiares fueron cristianizados a fines del siglo X. El reino cristiano de Hungría se estableció en el año 1000 d. C.; lo rigió la Casa de Árpád durante los siguientes tres siglos. Hungría se expandió más allá de Panonia, hasta la costa del Adriático en los primeros tres siglos de existencia. En 1241, durante el reinado de Béla IV, la invadieron los mongoles de Batu Kan. Los húngaros, superados en número, fueron derrotados decisivamente en la batalla de Mohi. El rey Béla huyó al Sacro Imperio Romano Germánico y dejó a la población húngara a merced de los mongoles. Más de quinientos mil húngaros perecieron y el reino sufrió graves estragos. Después de la extinción de la dinastía de Árpád en 1301, el persistió, aunque ya no bajo monarcas húngaros, y se redujo gradualmente debido a la creciente presión por la . Hungría sufrió la peor parte de las guerras otomanas en Europa durante el siglo XV. El apogeo del conflicto con el imperio se alcanzó durante el reinado de Matias Corvino (r. 1458-1490). Las guerras otomano-húngaras concluyeron con una pérdida significativa de territorio y la partición del reino después de la batalla de Mohács de 1526. La defensa contra la expansión otomana se trasladó a la Austria de los Habsburgo. El reino húngaro restante quedó bajo el dominio de los emperadores alemanes. El territorio otomano pasó a poder de los Habsburgo con la conclusión de la Gran Guerra Turca, que a partir de entonces reinaron en todo el territorio del antiguo reino medieval. Tras los levantamientos nacionalistas de 1848, el Compromiso austrohúngaro de 1867 elevó la importancia de Hungría mediante la creación de una monarquía dual. El territorio englobado en el Archiregnum Hungaricum de los Habsburgo era mucho mayor que la Hungría moderna. El de 1868 fijó la situación política del Reino de Croacia-Eslavonia en el seno de las Tierras de la Corona de San Esteban. Después de la Primera Guerra Mundial, las potencias centrales obligaron a disolver la monarquía de los Habsburgo. Los tratados de Saint-Germain-en-Laye y de Trianon privaron a la nueva Hungría de alrededor del 72 % del territorio del antiguo reino, que se repartieron Checoslovaquia, Rumanía, el Reino de los serbios, croatas y eslovenos, Austria, Polonia e Italia. Antes, tras la disolución efectiva del imperio, se había proclamado una República Popular de corta duración, a la que siguió, una breve república soviética, eliminada por los rumanos. La retirada rumana del este del país permitió la restauración de la monarquía, si bien el reino fue gobernado por un regente, Miklós Horthy, hasta 1944. Los intentos del exemperador Carlos por recobrar el poder fracasaron. Horthy ostentó el poder hasta 1944. Hungría recuperó parte de los territorios perdidos en la anterior guerra mundial entre 1938 y 1941, merced a la intervención de las potencias del Eje, con las que se alió en noviembre de 1940. Luego, habiendo entrado ya en guerra en abril de 1941, fue ocupada por Alemania en 1944. La Unión Soviética ocupó el territorio durante los últimos meses de la contienda. Después de la Segunda Guerra Mundial, la Segunda República Húngara se estableció dentro de las fronteras actuales de Hungría como República Popular socialista, que duró desde 1949 hasta el fin del comunismo en 1989. En octubre de 1989, se estableció la Tercera República de Hungría en virtud de una versión enmendada de la Constitución de 1949; otra se promulgó en 2011. Hungría se integró en la Unión Europea en 2004. (es)
- Hungariako historian K. o. 896ko datak garrantzia berezia dauka, urte horretan Erdialdeko Asiatik zetozen magyarrak Panoniako ordokian finkatu baitziren. (eu)
- Hungary in its modern (post-1946) borders roughly corresponds to the Great Hungarian Plain (the Pannonian Basin). During the Iron Age, it was located at the crossroads between the cultural spheres of the Celtic tribes (such as the Scordisci, Boii and Veneti), Dalmatian tribes (such as the Dalmatae, Histri and Liburni) and the Germanic tribes (such as the Lugii and Marcomanni). The name "Pannonian" comes from Pannonia, a province of the Roman Empire. Only the western part of the territory (the so-called Transdanubia) of modern Hungary formed part of Pannonia. The Roman control collapsed with the Hunnic invasions of 370–410, and Pannonia was part of the Ostrogothic Kingdom during the late 5th to mid 6th century, succeeded by the Avar Khaganate (6th to 9th centuries). The Magyar invasion took place during the 9th century. The Magyars were Christianized at the end of the 10th century, and the Christian Kingdom of Hungary was established in AD 1000, ruled by the Árpád dynasty for the following three centuries. In the high medieval period, the kingdom expanded beyond Pannonia, to the Adriatic coast. In 1241 during the reign of Béla IV, Hungary was invaded by the Mongols under Batu Khan. The outnumbered Hungarians were decisively defeated at the Battle of Mohi by the Mongol army. King Béla fled to the Holy Roman Empire and left the Hungarian population at the mercy of the Mongols. In this invasion more than 500,000 Hungarian people were massacred and the whole kingdom reduced to ashes. After the extinction of the Árpád dynasty in 1301, the late medieval kingdom persisted, albeit no longer under Hungarian monarchs and gradually reduced by increasing pressure from the expansion of the Ottoman Empire. Hungary bore the brunt of the Ottoman wars in Europe during the 15th century. The peak of this struggle took place during the reign of Matthias Corvinus (r. 1458–1490). The Ottoman–Hungarian wars concluded in significant loss of territory and the partition of the kingdom after the Battle of Mohács of 1526. Defense against Ottoman expansion shifted to Habsburg Austria, and the remainder of the Hungarian kingdom came under the rule of the Habsburg emperors. The lost territory was recovered with the conclusion of the Great Turkish War, thus the whole of Hungary became part of the Habsburg monarchy. Following the nationalist uprisings of 1848, the Austro-Hungarian Compromise of 1867 elevated Hungary's status by the creation of a joint monarchy. The territory grouped under the Habsburg Archiregnum Hungaricum was much larger than modern Hungary, following the Croatian–Hungarian Settlement of 1868 which settled the political status of the Kingdom of Croatia-Slavonia within the Lands of the Crown of Saint Stephen. After the first World War, the Central Powers enforced the dissolution of the Habsburg monarchy. The treaties of Saint-Germain-en-Laye and Trianon detached around 72% of the territory of the Kingdom of Hungary, which was ceded to Czechoslovakia, the Kingdom of Romania, the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes, the First Austrian Republic, the Second Polish Republic and the Kingdom of Italy. Afterwards a short-lived People's Republic was declared. It was followed by a restored Kingdom of Hungary but was governed by a regent, Miklós Horthy. He officially represented the Hungarian monarchy of Charles IV, Apostolic King of Hungary, who was held in captivity during his last months at Tihany Abbey. Between 1938 and 1941, Hungary recovered part of her lost territories. During World War II Hungary came under German occupation in 1944, then under Soviet occupation until the end of the war. After World War II, the Second Hungarian Republic was established within Hungary's current-day borders as a socialist People's Republic, lasting from 1949 to the end of communism in Hungary in 1989. The Third Republic of Hungary was established under an amended version of the constitution of 1949, with a new constitution adopted in 2011. Hungary joined the European Union in 2004. (en)
- Sejarah Hongaria dimulai dari era sampai era Hongaria modern. Sejarah dimulai dengan kedatangan bangsa Magyar yang merupakan bangsa nomaden. Setelah itu, Hongaria memasuki era Hongaria Pertengahan (896 - 1526), lalu memasuki zaman modern awal, revolusi 1848, dibentuknya Austria-Hongaria, Perang Dunia I dan Perang Dunia II, era komunis, revolusi Hongaria dan Hongaria modern saat ini. (in)
- L'histoire de la Hongrie remonte au haut Moyen Âge, lorsque la plaine de Pannonie est colonisée par les Magyars, un peuple nomade venu du centre-nord de la Russie actuelle. Au sortir de la Seconde Guerre mondiale, la République est de nouveau proclamée (1946-1949). Elle devient une République populaire après la prise du pouvoir par les communistes. En 1956, le régime est fortement ébranlé par l'insurrection de Budapest, mais se maintient grâce à l'aide des Soviétiques. En 1989, au moment de la chute des régimes communistes en Europe, la Hongrie met fin au régime de parti unique et adopte la démocratie. Le 1er janvier 2012, est proclamée par l'Assemblée nationale la Loi fondamentale de la Hongrie, comme nouveau texte constitutionnel de la Hongrie. (fr)
- La storia dell'Ungheria può essere fatta risalire all'inizio del Medioevo, quando la regione, precedentemente nota come Pannonia fu colonizzata dal popolo nomade dei Magiari, provenienti dalle aree centrosettentrionali dell'odierna Russia. (it)
- ここでは、ハンガリーの歴史について記述する。ハンガリーはヨーロッパのほぼ中央、東ヨーロッパの山岳地帯の中でドナウ川中流に盆地状に開けた平原を国土とする。この盆地は冷涼で乾燥した草原が広がり、遊牧に適した地理的条件を有するため、中央ユーラシアのステップ地帯から繰り返しヨーロッパに侵入した多くのアジア系遊牧民集団の多くは、ここに根拠地を置いた。彼らはやがてキリスト教世界の一員になり、スラブ人などの周辺民族や、オーストリア・オスマン帝国などの周辺諸国の影響を受けつつ盛衰を経た。冷戦の時代には、共産主義圏にあっていち早く民主化を進め、東欧革命の芽を蒔いた。 (ja)
- 헝가리의 역사에서는 헝가리의 역사에 대하여 다룬다. 헝가리의 국토는 헝가리 평원이라 불리는 광대한 평원을 중심으로 하여, 예부터 다양한 민족이 침입하여 정착하여 왔다. 고대에는 판노니아라 불리고, 판노니아족 등이 거주하였다. 기원전 1세기에는 로마 제국에 점령되어, 속주 일리리쿰에 편입되었다가, 1세기 중엽 속주 판노니아로 분리되었다. 헝가리인이 10세기 말 헝가리 왕국을 수립하여, 14세기부터 15세기경에는 주변의 여러 왕국과 동군 연합을 맺고 오스만 제국의 침입을 받을 때까지는 중앙 유럽의 강국으로 군림하였다. 헝가리는 15세기 후반까지 오스만 제국의 강력한 압력을 받게 되었다. 1526년에 헝가리는 모하치 전투에서 오스만 제국군에 패배하여, 국왕 러요시 2세가 전사하였다. 1541년에 부다가 함락되어, 그 결과 동남부와 중부의 3분의 2를 오스만 제국(오스만 제국령 헝가리), 북서부의 3분의 1을 합스부르크 왕가의 오스트리아에 의하여 분할 지배되어(왕령 헝가리), 양 제국이 충돌하여 만나는 최전선이 되었다. 오스만 제국이 군사적으로 후퇴하자, 1699년의 카를로비츠 조약에서 헝가리 및 헝가리 국왕령의 크로아티아와 트란실바니아는 오스트리아에 할양되었다. 헝가리의 입장에서는 지배자가 합스부르크 왕가로 변한 것 뿐, 꾸준히 독립을 요구하는 운동이 반복되었다. 1848년 3월 혁명에서는 코슈트 러요시가 지도한 독립운동이야말로 러시아제국군의 개입에 의해 실패하였으나, 오스트리아에 민족독립운동을 억제하기 위한 타협을 결단케하여, 1867년에 아우스글라이히(화협)이 맺어졌다. 이렇게 하여, 합스부르크 왕가는 오스트리아 제국과 헝가리왕국에서 이중군주로서 군림하였으나, 양국은 외교 등을 제외하고는 각각의 정부를 가지고 연합하는 오스트리아-헝가리 제국이 되었다. 제1차 세계 대전 종전 직전에 헝가리는 제국으로부터 분리독립(1918년)하면서 공화국이 되었다. 1918년에 헝가리 최초의 공화제국가인 헝가리 민주 공화국이 성립하여, 사회민주당계의 카로이 미하이(Károlyi Mihály)가 초대 대통령 및 수상을 맡았다. 1920년에 체결된 트리아농 조약에 의해, 헝가리는 트란실바니아 등 오스트리아-헝가리 제국 시대의 왕국령 가운데, 면적의 72%, 인구의 64%를 잃고, 헝가리인의 전 인구 중 반수 가량이 헝가리 국외로 남겨지게 되었다. 합스부르크가를 대신하는 왕이 선출되지 않음에 따라, 1920년 3월 1일 호르티 미클로시가 섭정으로서 통치하는 헝가리 왕국의 성립을 선언하였으나, 영토를 상실함에 따른 반작용으로 차츰 우경화되었다. 헝가리는 나치 독일의 후원하에 1930년대 말, 뮌헨 협정과 빈 중재, 슬로바키아-헝가리 전쟁 등으로 일부 영토를 회복하였다. 제2차 세계 대전에서는 잃은 땅을 회복하기 위해, 또한 나치 독일의 압박을 받아, 추축국에 가담하였으나, 전쟁의 국면은 서서히 열세가 되어, 1944년에는 호르티는 추축국으로부터 이탈하려고 하였으나, 나치 독일군과 화살십자당에 의한 쿠데타(판자르파우스트 작전)으로 저지되어, 1945년 5월 8일의 패전까지 추축국으로서 전쟁을 치렀다. 1945년 5월 8일의 패전에 의해 소비에트연방에 점령된 헝가리에서는 공산화가 추진되었다. 1946년 2월 1일에 왕제가 폐지되고, 헝가리왕국은 명실공히 붕괴하였다. 소비에트 연방 점령하의 헝가리에서는, 1949년 사회주의 공화국을 표방한 헝가리 공화국(제2공화국)이 성립하였다. 1989년 10월 공산당 일당 지배 체제를 청산하고 서구식 자유 민주주의로 선회했다. (ko)
- Historia Węgier – całokształt dziejów polityczno-społecznych, gospodarczych i kulturalnych narodu i państwa węgierskiego oraz terytorium, na którym w przyszłości miało się ono rozwinąć. (pl)
- Dit artikel geeft een overzicht van de geschiedenis van Hongarije. Vanwege de rijkdom van het land en het gebrek aan natuurlijke barrières was het gebied van het huidige Hongarije al vóór de komst van de Magyaren een doorgangsgebied en vestigingsplaats voor vele volkeren. (nl)
- История Венгрии — история государства венгров (мадьяр), возникшего в IX—X веках в Восточной Европе в Среднем Подунавье. Предки мадьяр начали своё движение из регионов Южного Урала и Поволжья на запад в IX веке, ненадолго задержавшись в Причерноморских степях, закрепились в Среднем Подунавье (обретение венграми Родины). Племенной союз венгров возглавлял вождь Арпад, который считается основателем династии венгерских правителей (889—907). Долгое время венгры оставались ужасом Европы. В 1000 году венгерский князь Иштван (Стефан) принял католичество и был коронован как король Венгрии. Долгое время происхождение венгров оставалось неизвестным. Во второй половине XIX века венгерские исследователи[какие?] смогли найти свою историческую прародину (Урал) и определить финно-угорские корни венгерского языка. (ru)
- Den här artikeln behandlar Ungerns historia. (sv)
- Segundo a historiografia húngara, a história da Hungria estende-se desde a travessia dos Cárpatos pelas tribos magiares até o tempo presente, com um capítulo prévio que procura explicar as origens tribais nas planícies da Eurásia. (pt)
- 現代的匈牙利共和国是位于欧洲中部的内陆国。 (zh)
- Територія сучасної Угорщини була заселена з часів палеоліту. Перші писемні джерела, які подають відомості про історію цього регіону, походять з 6-5 ст. до н. е. В цей період на території Угорщини проживали іллірійські, фракійські та інші племена. У 4 ст. до н. е. на Дунаї з'явилися кельти, які відтіснили іллірійське та фракійське населення. У наступному ст. кельти, осівши у завойованих ними областях, перейшли до землеробства. З другої пол. 1 ст. до н. е. починається занепад кельтського суспільства. На рубежі нашої ери територія Задунав'я, що була заселена кельтськими та іллірійськими племенами, потрапила під владу Римської імперії. Ці землі увійшли до складу новоствореної провінції Паннонії, яка мала велике військово-стратегічне значення для імперії. Суміжна з Паннонією область на схід від Дунаю (сучасний Альфельд), населена кельтами та фракійцями, починаючи від серед. 1 ст. до н. е., зазнавала впливу з боку даків (дако-гетських племен), що проживали в сучасній Трансильванії. У другій пол. 1 ст. даки підкорили більшу частину Альфельду і чинили напади на пн.-сх. райони Паннонії. У серед. 1 ст. н. е. у межиріччі Дунаю й Тиси з'явилися сармати, які витіснили звідси даків. З кінця III століття у Паннонії почало поширюватись християнство. Тоді ж посилюються варварські (германські, кельтські та сарматські) напади на Паннонію. У III столітті Паннонію розорюють германські племена, а також сармати. У 271 році римляни змушені були відступити з Дакії, а наприкін. 4 ст. фактично залишити і Паннонію, яку почергово займали окремі варварські народи (римляни надають їм права федератів). В останній третині 4 ст. зі сходу на Дунай перекочували гунни. Спустошивши дунайські провінції, основна маса гуннів осіла на Альфельді, а до серед. 5 ст. під їхнім пануванням опинились великі території, включаючи Паннонію і Дакію. Досягнувши найбільшої могутності за Аттіли, гунська держава після його смерті (453) розпалася. Через Середнє Подунав'я пересуваються на південь германські та ін. народи. У 6 ст., витіснивши германців, цей регіон зайняло тюркське плем'я аварів, яке створило сильне державне об'єднання — Аварський каганат. Одночасно у 5-6 ст. сюди починають проникати й слов'яни, які потрапляють під владу аварів. У 623 слов'яни під проводом Само підняли повстання проти аварів, створивши союз племен (держава Само), — одне з найперших політичних об'єднань у слов'ян (розпалося у 658). У 890 роках Аварська держава зникла під ударами франків, які опанували Середнє Подунав'я. Під їхнє верховенство потрапили і слов'янські племена цього регіону, які протягом 9 ст. робили спроби унезалежнитися від германців, створивши свої державні об'єднання — Блатенське (Паннонське) князівство, Великоморавську державу (деякий час входили землі Паннонії). Слов'яни намагалися також добитися своєї самостійної церковної організації, про що свідчить діяльність слов'янського просвітителя Мефодія (у 870-ті роки був архієпископом Моравії та Паннонії), проте ці спроби не мали успіху. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Hungariako historian K. o. 896ko datak garrantzia berezia dauka, urte horretan Erdialdeko Asiatik zetozen magyarrak Panoniako ordokian finkatu baitziren. (eu)
- Sejarah Hongaria dimulai dari era sampai era Hongaria modern. Sejarah dimulai dengan kedatangan bangsa Magyar yang merupakan bangsa nomaden. Setelah itu, Hongaria memasuki era Hongaria Pertengahan (896 - 1526), lalu memasuki zaman modern awal, revolusi 1848, dibentuknya Austria-Hongaria, Perang Dunia I dan Perang Dunia II, era komunis, revolusi Hongaria dan Hongaria modern saat ini. (in)
- La storia dell'Ungheria può essere fatta risalire all'inizio del Medioevo, quando la regione, precedentemente nota come Pannonia fu colonizzata dal popolo nomade dei Magiari, provenienti dalle aree centrosettentrionali dell'odierna Russia. (it)
- ここでは、ハンガリーの歴史について記述する。ハンガリーはヨーロッパのほぼ中央、東ヨーロッパの山岳地帯の中でドナウ川中流に盆地状に開けた平原を国土とする。この盆地は冷涼で乾燥した草原が広がり、遊牧に適した地理的条件を有するため、中央ユーラシアのステップ地帯から繰り返しヨーロッパに侵入した多くのアジア系遊牧民集団の多くは、ここに根拠地を置いた。彼らはやがてキリスト教世界の一員になり、スラブ人などの周辺民族や、オーストリア・オスマン帝国などの周辺諸国の影響を受けつつ盛衰を経た。冷戦の時代には、共産主義圏にあっていち早く民主化を進め、東欧革命の芽を蒔いた。 (ja)
- Historia Węgier – całokształt dziejów polityczno-społecznych, gospodarczych i kulturalnych narodu i państwa węgierskiego oraz terytorium, na którym w przyszłości miało się ono rozwinąć. (pl)
- Dit artikel geeft een overzicht van de geschiedenis van Hongarije. Vanwege de rijkdom van het land en het gebrek aan natuurlijke barrières was het gebied van het huidige Hongarije al vóór de komst van de Magyaren een doorgangsgebied en vestigingsplaats voor vele volkeren. (nl)
- Den här artikeln behandlar Ungerns historia. (sv)
- Segundo a historiografia húngara, a história da Hungria estende-se desde a travessia dos Cárpatos pelas tribos magiares até o tempo presente, com um capítulo prévio que procura explicar as origens tribais nas planícies da Eurásia. (pt)
- 現代的匈牙利共和国是位于欧洲中部的内陆国。 (zh)
- تتوافق المجر في حدودها الحديثة (ما بعد عام 1946) تقريبًا مع السهل المجري العظيم (حوض بانونيا). خلال العصر الحديدي، كانت تقع على مفترق طرق بين المجالات الثقافية للقبائل السلتية (مثل سكورديسي وبوي وفينيتي) والقبائل الدلماسية (مثل دالماتي وهيستري وليبورني) والقبائل الجرمانية (مثل لوجي وماركوماني). (ar)
- La història d'Hongria contempla les mutacions socials, econòmiques i polítiques que hi ha hagut en territori hongarès des de la prehistòria fins hui. Hongria ha estat dels primers països europeus a acollir homínids. Sabem per restes arqueològiques que el país va habitar Homo Heidelbergensis, Homo Neandertal i Homo Sapiens. Són els sàpiens el qui perduren i inicien la primera revolució coneguda, la neolítica. Passaren de viure en banda a fer-ho en tribus amb assentaments permaments. (ca)
- Dějiny Maďarska se odvíjejí od 10. století, kdy vznikl na území rozpadlé Velkomoravské říše nový státní útvar ze sedmi kočovných kmenů Maďarů, nazvaných dle nejsilnějšího kmene Megyeri v oblasti Panonie, kam přišly z oblasti na severozápad od Černého moře. V 11. století ustanovené Uherské království se během následujících staletí stalo významným státním celkem ovlivňujícím poměry ve střední Evropě a na Balkáně. Ve 12. století bylo k Uhersku personální unií připojeno Chorvatské království. V 16. století však bylo Uhersko rozděleno, a to na území ovládaná Habsburskou monarchií, Osmanskou říší a Sedmihradským knížectvím. Po bitvě u Vídně roku 1683 proti Turkům dobyli Habsburkové do konce 17. století převážnou část Uherského království a nastolili zde svoji vládu. (cs)
- Die Geschichte Ungarns umfasst die Geschehnisse in der Pannonischen Tiefebene bis zur Landnahme Ende des 9. Jahrhunderts durch die Magyaren und deren Geschichte von der Herkunft über das Königreich Ungarn bis zum heutigen Ungarn innerhalb der Europäischen Union. (de)
- La historio de Hungario trapasis laŭ la jarcentoj diversajn epokojn. La madjaroj (nomataj kelkfoje la paganaj hungaroj) alvenis en la Karpat-basenon sub la gvido de la tribestro, Árpád Arpado. Tio okazis fine de la 9-a jarcento (896). En la jaro 907 Árpád kun siaj filoj kaj 40 000 soldatoj pereigis la unuiĝintan armeon (120 000 soldatoj) de la "edukita" Okcident-Eŭropo, kiuj volis ekstermi la hungarojn el la baseno Kárpát. Poste la madjaroj disrajdis (komisiitaj kelkfoje de fremdaj reĝoj) repreni el okcidenta Eŭropo la trezorojn, kiujn oni forrabis el inter la Kárpát-oj . Tio daŭris ĝis 955, kiam germanoj venkis la madjarojn en la batalo de Augsburg trompe enkaptinte du madjarajn estrojn. La reĝa Hungario fondiĝis en 1000, kiam la papo donis kronon por la reĝo Stefano la 1-a (Sankta Stefan (eo)
- Hungary in its modern (post-1946) borders roughly corresponds to the Great Hungarian Plain (the Pannonian Basin). During the Iron Age, it was located at the crossroads between the cultural spheres of the Celtic tribes (such as the Scordisci, Boii and Veneti), Dalmatian tribes (such as the Dalmatae, Histri and Liburni) and the Germanic tribes (such as the Lugii and Marcomanni). (en)
- Hungría en sus fronteras modernas (posteriores a 1946) corresponde aproximadamente a la gran llanura húngara (la cuenca panónica). Durante la Edad del Hierro, estaba ubicada en la encrucijada entre las esferas culturales de las tribus celtas (como escordiscos, boii y vénetos), las tribus dálmatas (como los dálmatas, y liburnios) y las tribus germánicas (como los lugii y marcomanos). Los magiares fueron cristianizados a fines del siglo X. El reino cristiano de Hungría se estableció en el año 1000 d. C.; lo rigió la Casa de Árpád durante los siguientes tres siglos. (es)
- L'histoire de la Hongrie remonte au haut Moyen Âge, lorsque la plaine de Pannonie est colonisée par les Magyars, un peuple nomade venu du centre-nord de la Russie actuelle. Au sortir de la Seconde Guerre mondiale, la République est de nouveau proclamée (1946-1949). Elle devient une République populaire après la prise du pouvoir par les communistes. En 1956, le régime est fortement ébranlé par l'insurrection de Budapest, mais se maintient grâce à l'aide des Soviétiques. En 1989, au moment de la chute des régimes communistes en Europe, la Hongrie met fin au régime de parti unique et adopte la démocratie. (fr)
- 헝가리의 역사에서는 헝가리의 역사에 대하여 다룬다. 헝가리의 국토는 헝가리 평원이라 불리는 광대한 평원을 중심으로 하여, 예부터 다양한 민족이 침입하여 정착하여 왔다. 고대에는 판노니아라 불리고, 판노니아족 등이 거주하였다. 기원전 1세기에는 로마 제국에 점령되어, 속주 일리리쿰에 편입되었다가, 1세기 중엽 속주 판노니아로 분리되었다. 헝가리인이 10세기 말 헝가리 왕국을 수립하여, 14세기부터 15세기경에는 주변의 여러 왕국과 동군 연합을 맺고 오스만 제국의 침입을 받을 때까지는 중앙 유럽의 강국으로 군림하였다. 헝가리는 15세기 후반까지 오스만 제국의 강력한 압력을 받게 되었다. 1526년에 헝가리는 모하치 전투에서 오스만 제국군에 패배하여, 국왕 러요시 2세가 전사하였다. 1541년에 부다가 함락되어, 그 결과 동남부와 중부의 3분의 2를 오스만 제국(오스만 제국령 헝가리), 북서부의 3분의 1을 합스부르크 왕가의 오스트리아에 의하여 분할 지배되어(왕령 헝가리), 양 제국이 충돌하여 만나는 최전선이 되었다. 오스만 제국이 군사적으로 후퇴하자, 1699년의 카를로비츠 조약에서 헝가리 및 헝가리 국왕령의 크로아티아와 트란실바니아는 오스트리아에 할양되었다. (ko)
- Територія сучасної Угорщини була заселена з часів палеоліту. Перші писемні джерела, які подають відомості про історію цього регіону, походять з 6-5 ст. до н. е. В цей період на території Угорщини проживали іллірійські, фракійські та інші племена. У 4 ст. до н. е. на Дунаї з'явилися кельти, які відтіснили іллірійське та фракійське населення. У наступному ст. кельти, осівши у завойованих ними областях, перейшли до землеробства. З другої пол. 1 ст. до н. е. починається занепад кельтського суспільства. На рубежі нашої ери територія Задунав'я, що була заселена кельтськими та іллірійськими племенами, потрапила під владу Римської імперії. Ці землі увійшли до складу новоствореної провінції Паннонії, яка мала велике військово-стратегічне значення для імперії. Суміжна з Паннонією область на схід від (uk)
- История Венгрии — история государства венгров (мадьяр), возникшего в IX—X веках в Восточной Европе в Среднем Подунавье. Предки мадьяр начали своё движение из регионов Южного Урала и Поволжья на запад в IX веке, ненадолго задержавшись в Причерноморских степях, закрепились в Среднем Подунавье (обретение венграми Родины). Племенной союз венгров возглавлял вождь Арпад, который считается основателем династии венгерских правителей (889—907). Долгое время венгры оставались ужасом Европы. В 1000 году венгерский князь Иштван (Стефан) принял католичество и был коронован как король Венгрии. Долгое время происхождение венгров оставалось неизвестным. Во второй половине XIX века венгерские исследователи[какие?] смогли найти свою историческую прародину (Урал) и определить финно-угорские корни венгерского (ru)
|
.png){kind=link}
.png){kind=link}
_1b.jpg){kind=link}
_in_Hungary,_census_1890.jpg){kind=link}
