Leon Cooper
(2007) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (en) Leon Neil Cooper 28 de febreiro de 1930 (94 anos) Nova York, Estados Unidos de América |
Educación | Universidade de Columbia The Bronx High School of Science (en) |
Director de tese | Robert Serber |
Actividade | |
Campo de traballo | Física teórica |
Ocupación | físico, profesor universitario |
Empregador | Universidade Brown Universidade de Illinois en Urbana-Champaign |
Membro de | |
Obra | |
Obras destacables | |
Doutorando | Elie Lucien Bienenstock (en) , Alan Bruce Saul (en) , Nathan Intrator (en) , Michael Peter Perrone (en) e Brian S. Blais (en) |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Купер Леон) Obálky knih, enllaç URL, Armenian Soviet Encyclopedia, vol. 6 (en) , (p.16) |
Leon Neil Cooper, nado en Nova York o 28 de febreiro de 1930, é un físico e profesor universitario estadounidense, galardoado co Premio Nobel de Física no ano 1972.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Licenciouse en física na Universidade de Columbia, sendo posteriormente profesor na Universidade de Illinois, Brown, Providence así como profesor invitado en universidades de Noruega, Italia e Francia.
Investigacións científicas
[editar | editar a fonte]Interesado na física do estado sólido, en 1957 desenvolveu xunto a John Bardeen e John Robert Schrieffer a Teoría BCS da supercondutividade, pola cal a moi baixa temperatura maniféstase nos electróns unha grande forza de atracción que os fai fluír emparellados de forma que, ao pasar preto dun núcleo atómico, o primeiro electrón cede enerxía que é despois recuperada polo seu compañeiro. Esta teoría tivo a súa orixe en 1911 no descubrimento do neerlandés Heike Kamerlingh Onnes sobre a carencia de resistencia do mercurio nas correntes eléctricas a temperaturas próximas ao cero absoluto.
Compañeiro de investigacións de Alfred P. Sloan entre 1959 e 1966, posteriormente realizou investigacións no Insitituto de Estudos Adiantados de Princeton e no Consello Europeo para a Investigación Nuclear (CERN).
En 1972 foi galardoado co Premio Nobel de Física, xunto con John Bardeen e John Robert Schrieffer, polos seus traballos conxuntos sobre a teoría da supercondutividade, coñecida como Teoría BCS.