Premio Nobel de Física

Premio Nobel de Física
Tipo	premio de física e premio científico
Data de fundación	1901
Nomeado en referencia a	Alfred Nobel
País	Suecia
Na rede
http://nobelprize.org/
[ editar datos en Wikidata ]

A 1ª Conferencia de Solvay, en 1911, na que participaron 9 laureados co Nobel de Física. Sentados, de esquerda a dereita: W. Nernst, M. Brillouin, E. Solvay, H. Lorentz (presidente da conferencia), E. Warburg, J. Perrin, W. Wien, M. Curie e H. Poincaré. De pé, de esquerda a dereita: R. Goldschmidt, M. Planck, H. Rubens, A. Sommerfeld, F. Lindemann, M. de Broglie, M. Knudsen, F. Hasenöhrl, G. Hostelet, E. Herzen, J.H. Jeans, E. Rutherford, H. Kamerlingh Onnes, A. Einstein e P. Langevin.

O Premio Nobel de Física (en sueco: Nobelpriset i fysik), é un dos cinco Premios Nobel que outorga a Real Academia das Ciencias de Suecia, en Estocolmo, xunto cos Premio Nobel de Química, o Premio Nobel de Literatura, o Premio Nobel da Paz e mailo Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina. Tradicionalmente, o de física é o primeiro en entregarse e o primeiro ano que se entregou foi no 1901. Como os demais premios, é administrado pola Fundación Nobel.

Antecedentes

Alfred Nobel, na súa última vontade e testamento, afirmou que a súa riqueza debería ser utilizada para crear unha serie de premios para aqueles que lle confiran o "maior beneficio á humanidade" nos campos da física, a química, a paz, a fisioloxía ou a medicina e a literatura. Aínda que Nobel escribiu varios testamentos durante a súa vida, o derradeiro foi escrito un ano antes de morrer e asinouse no Club Sueco-Noruegués de París o 27 de novembro de 1895. Nobel legou o 94% dos seus activos totais, 31 millóns de coroas suecas (2,9 millóns de dólares, ou 2,7 millóns de euros en 2023), para establecer e dotar os cinco premios Nobel. Debido ao nivel de escepticismo ao redor do testamento, non foi ata o 26 de abril de 1897 cando foi aprobado polo Storting (Parlamento noruegués).

Os executores do seu testamento foron Ragnar Sohlman e Rudolf Lilljequist, quen formaron a Fundación Nobel para coidar a fortuna de Nobel e organizar os premios. Conforme ás indicacións no testamento, o premio é administrado pola Fundación Nobel e outorgado por un comitê que consiste de cinco membros eleitos pola Academia Real.

Os membros do Comité Nobel noruegués que debían outorgar o Premio da Paz foron nomeados pouco despois de aprobarse o testamento. As outras organizacións que concederon premios seguiron: Karolinska Institutet o 7 de xuño, a Academia Sueca o 9 de xuño e a Real Academia Sueca de Ciencias o 11 de xuño. A Fundación Nobel estableceu entón pautas para a concesión dos premios. En 1900, os estatutos recentemente creados da Fundación Nobel foron promulgados polo rei Óscar II. Segundo o testamento de Nobel, a Real Academia Sueca de Ciencias concede o Premio de Física.

Características

De gran relevancia dende a súa creación, obedecendo a vontade do químico Alfred Nobel, expresa no seu testamento, é un premio atribuído anualmente, en outubro, polos membros da Real Academia das Ciencias de Suecia «(...) á persoa que realizase o descubrimento ou invención máis importante dentro do campo da física». Porén, a cerimonia onde se entregan oficialmente, polo rei de Suecia, a medalla e o diploma da fundación e un certificado para o premio monetario celébrase o 10 de decembro, día do aniversario do creador do premio. Dende 2001, a cantidade que se lle dá ó gañador é de 10 millóns de coroas suecas (pouco máis de 1 millón de euros).

Estatísticas (até 2024)

Desde 1901, outorgáronse en 118 ocasións, quedando sen outorgar, por diferentes razóns, en 1916, 1931, 1934, 1940, 1941 e 1942 polo que os cartos se engadiron aos fondos da Fundación. Os estatutos indican que non se pode entregar a máis de 3 persoas, polo que, entre 1901 e 2024, hai 47 premios de física outorgados a unha soa persoa; en 33 ocasións se compartiron entre 2 galardoados e en 38 ocasións se compartiron entre 3; cun total de 226 persoas galardoadas en total.

Das 226 persoas galardoadas, só 5 foron mulleres: Marie Curie en 1903, Maria Goeppert Mayer en 1963, Donna Strickland en 2018, Andrea Ghez en 2020 e Anne L’Huillier en 2023; e, soamente, unha persoa o recibiu en 2 ocasións, John Bardeen, en 1956 e 1972.

O máis novo en recibilo foi William Lawrence Bragg, que o recibiu en 1905, cando tiña 25 anos, e o máis vello foi Arturo Ashkin, que o recibiu en 2018, cando tiña 96 anos.

Familiares galardoados

O único matrimonio galardoado foi o de Marie Curie e Pierre Curie en 1903. En troques, hai 4 casos de pais e fillos: Sir William Henry Bragg xunto co seu fillo William Lawrence Bragg, o recibiron xuntos en 1915; Niels Henrik David Bohr en 1922 e seu fillo Aage Niels Bohr no 1975; Karl Manne Georg Siegbahn en 1924 e seu fillo Kai M. Siegbahn en 1981 e Joseph John Thomson en 1906 mailo seu fillo George Paget Thomson en 1937.

Premiados

Data	Laureados	Foto	Nacionalidade	Traballos recompensados
1901	Wilhelm Conrad Röntgen		Imperio Alemán	Descuberta dos raios X
1902	Hendrik A. Lorentz		Países Baixos	Polos seus estudos sobre a influencia do magnetismo na radiación, en especial pola descuberta da polarización das liñas espectrais dunha fonte luminosa debida a un campo magnético (Efecto Zeeman).
	Pieter Zeeman
1903	Antoine Henri Becquerel		Francia	Descuberta da radioactividade e isolamento de dous elementos radioactivos: o radio e o polonio.
	Pierre Curie
	Marie Curie
1904	Lord John William Strutt		Inglaterra	Descuberta do argon.
1905	Philipp Lenard		Imperio Alemán	Polo seu traballo sobre os raios catódicos.
1906	Sir Joseph John Thomson		Inglaterra	Pescudas sobre a condución do gas. Primeiro modelo atómico.
1907	Albert Abraham Michelson		Estados Unidos	Desenvolvemento de diversos instrumentos ópticos de precisión e investigacóns desenvolvidas con estes instrumentos nos campos da espectroscopía e meteoroloxía.
1908	Gabriel Lippmann		Francia	Polo seu método de reproducir fotografías en cor baseado nos fenómenos de interferencia luminosa.
1909	Guglielmo Marconi		Italia	Invención da telegrafía sen fíos por ondas hertzianas e do osciloscopio catódico (tubo de Braun)
	Karl Ferdinand Braun		Imperio Alemán
1910	Johannes Diderik van der Waals		Países Baixos	Ecuación de estado para gases e líquidos (lei de Van der Waals)
1911	Wilhelm Wien		Imperio Alemán	Descubrimento sobre as leis da radiación da calor
1912	Gustaf Dalén		Suecia	Invención do regulamento automático para a chama das farolas e dos faros.
1913	Heike Kamerlingh Onnes		Países Baixos	Pola súa investigación das propiedades da materia a baixas temperaturas.
1914	Max von Laue		Imperio Alemán	Polo seu descubrimento da difracción dos raios X polo cristais.
1915	William Henry Bragg		Inglaterra	Fundamentos da radiocristalografía moderna.
	William Lawrence Bragg
1916	Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.
1917	Charles Glover Barkla		Inglaterra	Propagación das ondas de radio e os raios X.
1918	Max Planck		Alemaña	Polo seu descubrimento dos cuantos de enerxía.
1919	Johannes Stark		Alemaña	O efecto Stark: descomposición dos raios espectrais por un campo eléctrico.
1920	Charles Edouard Guillaume		Suíza	Pola mellora da precisión das medidas en Física debido ó descubrimento de anomalías nas aliaxes níquel-aceiro.
1921	Albert Einstein		Alemaña	Polo impulso ó avance da física teórica, en particular pola lei do efecto fotoeléctrico.
1922	Niels Bohr		Dinamarca	Pola investigación da estrutura do átomo e a radiación emanada deles (mellora teórica do modelo de Rutherford).
1923	Robert Andrews Millikan		Estados Unidos	Pola medida da carga eléctrica elemental do electrón.
1924	Karl Manne Georg Siegbahn		Suecia	Polo seu traballo no campo da espectroscopía dos raios X.
1925	James Franck Gustav Ludwig Hertz		Alemaña	Polo descubrimento das leis que regulan o impacto do electrón sobre o átomo.
1926	Jean Baptiste Perrin		Francia	Polo traballo sobre a estrutura descontinua da materia.
1927	Arthur Holly Compton		Estados Unidos	Polo descubrimento do efecto Compton.
	Charles Thomson Rees Wilson		Escocia	Polo seu método de visualización de camiños seguidos polas partículas eléctricas (cámara de Wilson).
1928	Sir Owen Willans Richardson		Inglaterra	"...polo seu traballo sobre o efecto termoiónico e, sobre todo, polo descubrimento da lei que leva o seu nome".
1929	Louis de Broglie		Francia	Polo seu descubrimento da natureza ondulatoria do electrón,
1930	Sir Chandrasekhara Venkata Raman		India	Polo seu traballo sobre a dispersión da luz (efecto Raman).
1931	Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.
1932	Werner Heisenberg		Alemaña	Pola creación da mecánica cuántica.
1933	Paul Adrien Maurice Dirac		Inglaterra	Polo descubrimento de novas formas na teoría atómica.
	Erwin Schrödinger		Austria
1934	1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio
1935	James Chadwick		Inglaterra	Descuberta do neutrón.
1936	Carl David Anderson		Estados Unidos	Polo descubrimento do positrón.
	Victor Franz Hess		Austria	Polo seu descubrimento da radiación cósmica.
1937	Clinton Joseph Davisson		Estados Unidos	Pola descuberta experimental da difracción dos electróns polos cristais.
	Sir George Paget Thomson		Inglaterra
1938	Enrico Fermi		Italia	Pola súa demostración da existencia de novos elementos radioactivos producidos por irradación de neutróns e o descubrimento relacionado das reaccións nucleares por neutróns lentos.
1939	Ernest Lawrence		Estados Unidos	Pola invención, desenvolvemento e resultados do ciclotrón.
1940	1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio
1941	1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio
1942	1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio
1943	Otto Stern		Estados Unidos	Polo descubrimento do momento magnético do protón e o método do raio molecular.
1944	Isidor Isaac Rabi		Estados Unidos	Polo método de resonancia en relación coas propiedades magnéticas do núcleo atómico.
1945	Wolfgang Ernst Pauli		Austria	"polo descubrimento do Principio de Exclusión, tamén chamado Principio de Pauli".
1946	Percy Williams Bridgman		Estados Unidos	Pola invención dun aparello para producir moi altas presións.
1947	Edward Victor Appleton		Inglaterra	Polas súas investigacións sobre a alta atmosfera, en particular, polo descubrimento da capa Appleton.
1948	Patrick Maynard Stuart Blackett		Inglaterra	Polo desenvolvemento do método da cámara de néboa de Wilson, e os descubrimentos subsecuentes na física nuclear e a radiación cósmica.
1949	Hideki Yukawa (湯川 秀樹)		Xapón	Polo descubrimento dos mesóns en base ó traballo teórico sobre as forzas nucleares.
1950	Cecil Frank Powell		Inglaterra	Polo desenvolvemento do método fotográfico para o estudo dos procesos nucleares e a súa aplicación ó estudo dos mesóns.
1951	Sir John Cockcroft		Inglaterra	Polo seu traballo sobre a transmutación de núcleos atómicos producido por partículas atómicas aceleradas artificialmente.
	Ernest Walton		Irlanda
1952	Felix Bloch		Estados Unidos	Polo desenvolvemento de novos métodos de medidas magnéticas de precisión.
	Edward Mills Purcell
1953	Frits Zernike		Países Baixos	Polo método de contraste de fase a a súa aplicacion ó microscopio de contraste de fase.
1954	Max Born		Alemaña Occidental	Pola súa investigación fundamental en mecánica cuántica, e en particular, pola súa interpretación estatística da función de onda.
	Walther Wilhelm Georg Bothe			Polo método de coincidencia.
1955	Willis Eugene Lamb		Estados Unidos	Polos descubrimentos relacionados coa estrutura fina do espectro do hidróxeno.
	Polykarp Kusch			Pola determinación precisa do momento magnético do electrón.
1956	William Bradford Shockley		Estados Unidos	Polas súas investigacións sobre semicondutores e o efecto transistor.
	Walter Houser Brattain
	John Bardeen
1957	Chen Ning Yang (楊振寧)		China	Pola súa profunda investigación das leis de paridade.
	Tsung-Dao Lee (李政道)
1958	Pavel Tcherenkov (Павел Черенков)		URSS	Polo descubrimento e interpretación do efecto Tcherenkov.
	Ilia Frank (Илья Франк)
	Igor Tamm (Игорь Тамм)
1959	Emilio Gino Segrè		Estados Unidos Italia	Descuberta do antiprotón
	Owen Chamberlain		Estados Unidos
1960	Donald Arthur Glaser		Estados Unidos	Pola invención da cámara de burbullas.
1961	Robert Hofstadter		Estados Unidos	Polos seus estudos pioneiros na dispersión do electrón no núcleo atómico e os seus descubrimentos na estrutura dos nucleóns
	Rudolf Ludwig Mössbauer		Alemaña Occidental	Polos seus estudos sobre a absorción resonante da radiación gamma e o efecto Mössbauer.
1962	Lev Davidovich Landau (Лев Давидович Ландау)		URSS	Polas súas teorías para a materia condensada, especialmente, helio líquido.
1963	Eugene Paul Wigner		Estados Unidos	Pola súa contribución á teoría do núcleo atómico e partículas elementais, particularmente polo descubrimento e aplicación de principios de simetría.
	Maria Goeppert-Mayer
	Hans Daniel Jensen			Polos seus descubrimentos sobre a superficie nuclear.
	Charles Townes Nikolai Basov (Николай Геннадиевич Басов) Alexandre Prokhorov (Александр Михайлович Прохоров)		Estados Unidos  URSS  URSS	Polo seu traballo no campo da electrónica cuántica, que levou á construción de osciladores e amplificadores baseados no principio dos máser e láser.
1965	Julian Schwinger		Estados Unidos	Polo seu traballo en electrodinámica cuántica.
	Richard P. Feynman
	Sin-Itiro Tomonaga (朝永 振一郎)		Xapón
1966	Alfred Kastler		Francia	Polo desenvolvemento de métodos ópticos para o estudo das resonancias hertzianas nos átomos.
1967	Hans Bethe		Estados Unidos	Polas súas contribuciónas á teoría das reaccións nucleares, en particular no relacionado coa enerxía das estrelas.
1968	Luis Walter Álvarez		Estados Unidos	Pola súa decisiva contribución á física das partículas elementais, en particula o descubrimento dun gran número de estados de resonancia.
1969	Murray Gell-Mann		Estados Unidos	Pola contribución á clasificación das partículas elementais e as súas interaccións.
1970	Hannes Alfvén		Suecia	Polos seus descubrimentos en magnetohidrodinámica e a aplicación de física do plasma.
	Louis Eugène Félix Néel		Francia
1971	Dennis Gabor		Hungría	Pola invención e desenvolvemento do método holográfico.
1972	John Bardeen		Estados Unidos	Pola teoría da supercondutividade (Teoría BCS)
	Leon Cooper
	John Robert Schrieffer
1973	Leo Esaki (江崎 玲於奈) Ivar Giaever Brian David Josephson		Xapón Estados Unidos Gales	Polo estudo do efecto túnel en semicondutores. Polo estudo do efecto túnel en supercondutores. Pola predición teórica de propiedade dunha supercorrente a traverso dunha barreira túnel, en particular, o efecto Josephson.
1974	Sir Martin Ryle		Inglaterra	Pola súa investigación en radio astrofísica (técnica de apertura de síntese e descubrimento dos púlsares, respectivamente).
	Antony Hewish
1975	James Rainwater Aage N. Bohr Ben Roy Mottelson		Estados Unidos Dinamarca Dinamarca	Polo estudo e descubrimento da relación entre movemento colectivo e movemento particular nos núcleos atómicos, e o desenvolvemento subsecuente da teoría do núcleo atómico.
1976	Burton Richter Samuel Chao Chung Ting (丁肇中)		Estados Unidos	Polos traballos sobre o descubrimento de partículas elementais pesadas dun novo tipo.
1977	Philip Warren Anderson Sir Nevill Francis Mott John Hasbrouck van Vleck		Estados Unidos Inglaterra Estados Unidos	Polo estudo da estrutura electrónica dos sistemas magnéticos desordeados.
1978	Petr Kapitsa (Петр Леонидович Капица) Arno Allan Penzias Robert Woodrow Wilson		URSS Estados Unidos Estados Unidos	Polas súas invencións e descubrimentos na área da física de baixas temperaturas. Polo seu descubrimento da radiación de fondo de microondas.
1979	Sheldon Lee Glashow Abdus Salam Steven Weinberg		Estados Unidos Paquistán Estados Unidos	Pola teoría da campo unificado electrodébil.
1980	James Watson Cronin Val Logsdon Fitch		Estados Unidos	Polo estudo da violación de principios fundamentais de simetría no decaemento dos mesóns K neutros.
1981	Nicolaas Bloembergen Arthur Leonard Schawlow Kai Siegbahn		Estados Unidos Estados Unidos Suecia	Polo desenvolvemento da espectroscopía láser Polo desenvolvemento da espectroscopía electrónica de alta resolución.
1982	Kenneth Geddes Wilson		Estados Unidos	Pola teoría dos fenómenos críticos en relación coas transicións de fase.
1983	Subrahmanyan Chandrasekhar William A. Fowler		Estados Unidos Estados Unidos	Polos estudos teóricos na estrutura e evolución das estrelas. Pola contribución ó estudo da xénese dos elementos químicos.
1984	Carlo Rubbia Simon van der Meer		Italia Países Baixos	Pola contribución á obtención das partículas W e Z, portadoras da forza electrodébil.
1985	Klaus von Klitzing		Alemaña Occidental	Pola descuberta do Efecto Hall cuántico.
1986	Gerd Binnig Heinrich Rohrer Ernst August Friedrich Ruska		Alemaña Occidental Suíza Alemaña Occidental	Polo deseño do primeiro microscopio electrónico.
1987	Johannes Georg Bednorz Karl Alexander Müller		Alemaña Occidental Suíza	Polos avances na supercondutividade en materiais metálicos.
1988	Leon Lederman Melvin Schwartz Jack Steinberger		Estados Unidos	Pola demostración da estrutura dobre dos leptóns.
1989	Hans Georg Dehmelt Wolfgang Paul Norman Foster Ramsey		Alemaña Occidental Alemaña Occidental Estados Unidos	Polo desenvolvemento das bases dos reloxos atómicos. Polo desenvolvemento da trampa de ións.
1990	Jerome Isaac Friedman Henry Way Kendall Richard E. Taylor		Estados Unidos Estados Unidos Canadá	Por establecer as bases para o modelo de quarks.
1991	Pierre-Gilles de Gennes		Francia	Pola xeneralización de métodos de estudo a formas complexas de materia
1992	Georges Charpak		Francia	Pola invención e desenvolvemento de detectores de partículas.
1993	Russell Alan Hulse Joseph Hooton Taylor		Estados Unidos	Descuberta dun púlsar nun sistema de estrelas binarias.
1994	Bertram N. Brockhouse Clifford G. Shull		Canadá Estados Unidos	Estudo da estrutura e das propiedades dos cristais.
1995	Martin Lewis Perl Frederick Reines		Estados Unidos	Descuberta do leptón τ. Pola detección do neutrino.
1996	Douglas Dean Osheroff David Morris Lee Robert Coleman Richardson		Estados Unidos	Polo descubrimento da superfluideza no Helio-3.
1997	Claude Cohen-Tannoudji Steven Chu William Daniel Phillips		Francia Estados Unidos Estados Unidos	Desenvolvemento de métodos para arrefecer e atrapar átomos con luz láser.
1998	Robert B. Laughlin Horst L. Störmer Daniel C. Tsui		Estados Unidos Alemaña Estados Unidos	Polo descubrimento dunha nova forma de fluído cuántico con excitacións cargadas fraccionais (efecto Hall cuántico).
1999	Gerardus 't Hooft Martinus J. G. Veltman		Países Baixos	Por dilucidar a estrutura cuántica da interacción electrofeble na física de partículas.
2000	Zhores Ivanovich Alferov Herbert Kroemer Jack S. Kilby		Belarús Alemaña Estados Unidos	Desenvolvemento de heteroestruturas semi-condutoras para a electrónica rápida e a optoelectrónica.
2001	Eric A. Cornell Wolfgang Ketterle Carl E. Wieman		Estados Unidos Alemaña Estados Unidos	Pola realización doa condensado de Bose-Einstein en gases enrarecidos de átomos alcalinos.
2002	Masatoshi Koshiba (小柴 昌俊) Raymond Davis Riccardo Giacconi		Xapón Estados Unidos Estados Unidos	Polas súas contribucións pioneiras á astrofísica, en particular na detección de neutrinos cósmicos (Koshiba e Davis), e a descuberta das fontes astrofísicas de raios X (Giacconi).
2003	Alekséi Alekséyevich Abrikósov (Алексей Алексеевич Абрикосов) Vitaly L. Ginzburg (Виталий Лазаревич Гинзбур) Anthony J. Leggett		Rusia Rusia Estados Unidos	Polas súas contribucións pioneiras á teoría dos supercondutores e superfluídos.
2004	David Gross, H. David Politzer e Frank Wilczek		Estados Unidos	Polos seus descubrimentos sobre as interaccións dos quarks formulando o concepto de liberdade asintótica en cromodinámica cuántica.
2005	Roy J. Glauber John L. Hall Theodor W. Hänsch		Estados Unidos Estados Unidos Alemaña	Roy J. Glauber pola súa contribución á teoría cuántica de coherdanza óptica. John L. Hall e Theodor W. Hänsch, polas súas contribucións ó desenvolvemento da espectroscopía de precisión baseada en láser, incluíndo a técnica de frecuencia óptica combinada.
2006	George Fitzgerald Smoot John Cromwell Mather		Estados Unidos	Pola descuberta da natureza dos corpos negros, da radiación cósmica de fondo e das súas anisotropías.
2007	Albert Fert		Francia	Polas simultáneas da magnetorresistencia xigante.
	Peter Grünberg		Alemaña
2008	Makoto Kobayashi,e Toshihide Maskawa, e mais Yoichiro Nambu		Xapón Estados Unidos	Polo descubrimento da orixe da disimetría que predí cando menos a existencia de tres familias de quarks. Polo descubrimento dos mecanismos de disimetría espontánea en física subatómica.
2009	Charles K. Kao, Willard S. Boyle George E. Smith.		Hong Kong Estados Unidos	Polos seus traballos na comunicación óptica e de circuítos semicondutores.
2010	Andre Geim		Rusia	Polos seus traballos no desenvolvemento do grafeno.
	Konstantín Novosiólov
2011	Saul Perlmutter, Adam Riess e Brian Schmidt.		Estados Unidos Australia	Polo descubrimento da expansión acelerada do universo a través do estudo e observación das supernovas.
2012	Serge Haroche		Francia	Pola súa metodoloxía revolucionaria que permitiu medir e manipular os sistemas individuais de quanto.
	David Wineland		Estados Unidos
2013	Peter Higgs		Reino Unido	Polos seus traballos e concepción do bosón de Higgs.
	François Englert		Bélxica
2014	Isamu Akasaki		Xapón	Pola invención do LED azul, que permite iluminación branca, brillante e de baixo consumo.
	Hiroshi Amano
	Shuji Nakamura
2015	Takaaki Kajita		Xapón	Pola descuberta das oscilacións dos neutrinos, que permiten demostra que os neutrinos teñen masa.
	Arthur B. McDonald		Canadá
2016	David J. Thouless		Reino Unido	Polos descubrimentos teóricos nas transicións de fase topolóxicas e as fases topolóxicas da materia.
	Duncan Haldane
	Michael Kosterlitz
2017	Rainer Weiss		Estados Unidos	Pola descuberta das ondas gravitacionais.
	Kip Thorne
	Barry Barish
2018	Arthur Ashkin		Estados Unidos	Polos seus traballos no deseño e creación de ferramentas baseadas en luz.
	Gérard Mourou		Francia
	Donna Strickland		Canadá
2019	James Peebles (1/2)		Canadá	Pola contribución á nosa comprensión da evolución do Universo e do lugar da Terra no cosmos.
	Michel Mayor (1/4)		Suíza
	Didier Queloz (1/4)
2020	Roger Penrose (1/2)		Reino Unido	Polo descubrimento de que a formación de buratos negros é unha predición robusta da teoría xeral da relatividade. Polo descubrimento dun obxecto compacto supermasivo no centro da nosa galaxia.
	Reinhard Genzel (1/4)		Alemaña
	Andrea Ghez (1/4)		Estados Unidos
2021	Syukuro Manabe (1/4)		Xapón	Pola modelaxe do clima terrestre, a cuantificación da variabilidade e a predición do cambio climático. Pola descuberta da interacción desordenada e das flutuacións en sistemas físicos.
	Klaus Hasselmann (1/4)		Alemaña
	Giorgio Parisi (1/2)		Italia
2022	Alain Aspect		Francia	"polos seus experimentos con fotóns entrelazados, que establecen a violación das desigualdades de Bell e por ser pioneiros na ciencia da información cuántica"
	John Clauser		Estados Unidos
	Anton Zeilinger		Austria
2023	Pierre Agostini		Francia	Polos seus estudos das dinámicas dos electróns na materia e as súas contribucións á física do attosegundo.
	Ferenc Krausz		Hungría
	Anne L'Huillier		Francia
2024	John Hopfield		Estados Unidos	Polos súas invencións e descubertas fundamentais para o desenvolvemento da aprendizaxe automática con redes neuronais artificiais.
	Geoffrey Hinton		Reino Unido/ Canadá

Véxase tamén

Bibliografía

• Sohlman, Ragnar (1983). The Legacy of Alfred Nobel: The Story behind the Nobel Prizes (en inglés). Londres: Bodley Head. ISBN 0 370 30990 1. 

Ligazóns externas

• Fundación Nobel (en inglés)
• Listaxe de premiados e contribucións da Fundación Nobel (en inglés)