Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Barszczowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barszczowice
Борщовичі
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

pustomycki

Powierzchnia

5,345 km²

Wysokość

224 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


2258

Nr kierunkowy

+380 3230

Kod pocztowy

81124

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Barszczowice”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Barszczowice”
Ziemia49°51′41″N 24°16′40″E/49,861389 24,277778

Barszczowice[1] (ukr. Борщовичі, Borszczowyczi) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie pustomyckim.

W miejscowości jest stacja kolejowa Barszczowice.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy w źródłach pisanych Barszczowice występują w 1848 r. jako własność Lewickich h. Rogala. Prawdopodobnie należały do nich już w XVIII w. W połowie XIX w. dzierżawił je lwowski malarz Jan Maszkowski, który tam zmarł i został pochowany.

Kalendarium

  • 1442 r. – pierwsza wzmianka o wsi w zapiskach sądów lwowskich;
  • 1564 r. – według spisu Barszczowice zamieszkuje 20 kmieci i 3 karczmarzy;
  • 1574 r. – wzmiankowany Jan Borsowski z Borsowic w powiecie lwowskim, syn Mikołaja i Nieradki Kruszelnickiej[2];
  • XVII w. – częste najazdy tatarskie (m.in. 1618 r., 1626 r., 1648 r.);
  • 1665 r. – wieś zamieszkuje 8 kmieci, znajduje się tu młyn i karczma;
  • 1709 r. – Stanisław Leszczyński daje Barszczowice Maciejowi Dobrosławskiemu;
  • 1721 r. – właścicielem wsi zostaje Adam Mikołaj Sieniawski;
  • 1726-7 r. – panuje głód spowodowany nieurodzajem;
  • 1729 r. – właścicielami Barszczowic zostają Potoccy;
  • 1765 r. – we wsi mieszkają 64 rodziny, 10 trudni się tkactwem, działają 2 gorzelnie, Browar i karczma;
  • 1785 r. – wieś zamieszkuje 108 kmieci i 7 chałupników;
  • 1790 r. – Barszczowice, Prusy i Zniesienie kupuje Cielecki;
  • 1820 r. – we wsi jest 127 domów, z czego 15 znajduje się w przysiółku Hołodówka, a 7 w przysiółku Chałupki;
  • 1856 r. i 1860 r. – w Barszczowicach u malarza Jana Maszkowskiego przebywa Artur Grottger;
  • 1869 r. – 12 lipca przez wieś przejeżdża pierwszy raz pociąg relacji Lwów-Brody;
  • 1872 r. – 1 stycznia przychodzi na świat polski malarz Edmund Cieczkiewicz;
  • 1873 r. – rodzi się grafik, malarz, projektant witraży Jan Bukowski;
  • 1910 r. – wieś liczy 2129 mieszkańców, w tym językiem polskim posługuje się 1705 osób (w tym 79 Żydów), językiem ukraińskim 424 osoby;
  • 1911 r. – powstaje katolicka ochronka dla dzieci;
  • 1918 r. – 29 grudnia Barszczowice wracają do Polski, w okresie międzywojennym we wsi powstaje m.in. Dom Polski;
  • 1928 r. – wieś zamieszkuje 2400 osób;
  • 1944 r. – w lutym na przysiółek Chałupki napadają Ukraińcy, zabijają 20 osób (w tym 1 Ukraińca), z 32 gospodarstw po napadzie pozostają 3;
  • 1945 r. – Polacy opuszczają wieś.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • kościół pw. Nawiedzenia NP Marii, ufundowany przez Zofię Siemieńską-Lewicką w 1898 r. i w tym samym roku poświęcony. Zamknięty w 1945 r. i zamieniony na magazyn lwowskiego Muzeum Historycznego, z ekspozycją poświęconą armii Budionnego. W latach 90. przekazany grekokatolikom.
  • dwór z pierwszej połowy XIX w.[3]

Urodzeni w Barszczowicach

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. czasem Borsowice → Zob. Adam Boniecki, Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1900, cz. 1, t. 2, s. 57.
  2. Adam Boniecki, Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, 1900, cz. 1, t. 2, s. 57.
  3. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 243-244, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jarosława Bojcun, Борщовичі - погляд крізь віки, Lwów 2010
  • Kwartalnik Cracovia-Leopolis, nr. 4/2007

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]