Kułaczkowce
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Powierzchnia |
14 km² | ||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
+380 03476 | ||
Kod pocztowy |
78310 | ||
48°33′40″N 25°18′03″E/48,561111 25,300833 | |||
|
Kułaczkowce (ukr. Кулачківці) – wieś w rejonie śniatyńskim obwodu iwanofrankiwskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Kułaczkowce w powiecie kołomyjskim województwa stanisławowskiego. Wieś liczy 1410 mieszkańców.
W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 16 Polaków[1].
Dwór
[edytuj | edytuj kod]- dwór wybudowany w stylu klasycystycznym przed 1850 r. ocalał do 1939 r.[2].
Urodzeni
[edytuj | edytuj kod]- Rafał Władysław Kiernicki - urodził się w 1912 r. w Kułaczkowcach, polski ksiądz rzymskokatolicki, biskup pomocniczy archidiecezji lwowskiej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., EugeniuszE. Różański EugeniuszE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 248, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661 .
- ↑ RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 106-108, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kułaczkowce, mko, pow. kołomyjski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 869 .
- Kułaczkowce, r. 1579 ''Kołaczkowce'', mstko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 193 .
- Kułaczkowce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
- Siedziba powiatu – Kołomyja
Przynależność wojewódzka |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →) |
| ||||
Miasteczka (1920–34) |
| ||||
Gminy miejskie (1920–39 →) | |||||
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–39) | |||||
Gminy (← 1941–44 →) |
|
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Gminy miejskie |
|
---|---|
Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.