Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Zamek w Łokaczach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Łokaczach
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Łokacze

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

XVI w.

Ważniejsze przebudowy

XVII w.

Kolejni właściciele

Czartoryscy, Sanguszkowie, Ostrogscy, Janusza Sanguszko, Franciszek Salezy Potocki, Wilgowie, Ludwik Wilga,

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Łokaczach”
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek w Łokaczach”
Ziemia50°44′N 24°39′E/50,733333 24,650000

Zamek w Łokaczach – zamek zbudowany na bagnach pod miasteczkiem blisko wsi Kozłówka (Козлів)[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

O zamku pierwszy raz wspomina lustracja z 1545 r. Ludwik Wilga, starosta grabowiecki wyjednał w 1778 r. dla miasteczka prawo do czterech jarmarków. Król Polski Stanisław August Poniatowski był tu przez niego przyjmowany dwukrotnie w: 1781 i 1787 r. Zamek już wtedy musiał być zrujnowany, bo Wilga przyjmował króla w swoim domu położonym w miasteczku. Pod koniec XIX w. zostały tylko okopy i resztki murów zamku[1].

Właściciele

[edytuj | edytuj kod]

W 1545 r. Łokacze były własnością książąt Czartoryskich, później Sanguszków, wreszcie należały do ordynacji ks. Ostrogskich. W 1753 r. wraz z sąsiednim Latowiżem i dziewięcioma wioskami darowane zostały przez ks. Janusza Sanguszkę Franciszkowi Salezemu Potockiemu pod warunkiem dostarczania siedmiu zbrojnych i konnych do obrony kraju. Od Potockich Łokacze przeszły do Wilgów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V. Warszawa: 1880–1902, s. 687-88.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, Warszawa, 1880–1902, ss. 687-88.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]