Ewangelizacja

Książka przedstawia wydarzenia nadprzyrodzone, które miały miejsce w 1877 roku w Gietrzwałdzie (warmińska wieś w Polsce), zidentyfikowane jako prywatne objawienia maryjne. W pierwszej części przedstawiono zarys historyczny wydarzeń gietrzwałdzkich. W drugiej teologiczną interpretację  objawień gietrzwałdzkich (należy zwrócić uwagę na dziejowy/historyczny kontekst objawień, historiozbawcze cechy orędzia, opis Gietrzwałdzkiej Ikony Maryjnej, oraz Niepokalanej jako Szekiny). W trzeciej części są przedstawione eklezjalne aspekty orędzia gietrzwałdzkiego. Książka jest także wydana w wersji włoskojęzycznej przez wydawnictwo KION w Terni (Włochy)

W niniejszym artykule przedstawiony jest fenomen arcybiskupa Fultona J. Sheena (1895 - 1979), amerykańskiego hierarchy katolickiego, który cieszył się wyjątkową i do dziś nie doścignioną przez żadnego innego religijnego kaznodzieję popularnością medialną. W roku 1953 zdobył nagrodę Emmy w kategorii „największa osobowość telewizyjna” i wciąż pozostaje jedynym duchownym będącym laureatem tej nagrody. W artykule analizowane zostały czynniki, którym arcybiskup Fulton J. Sheen zawdzięczał swą zawrotną popularność oraz godną podziwu skuteczność jako kaznodzieja, który swoim nauczaniem przywiódł na łono Kościoła niezliczone rzesze ludzi.

In this article there is presented the phenomenon of archbishop Fulton J. Sheen (1895-1979), the American Catholic hierach who enjoyed an exceptional medial popularity which so far has been unequalled by any other religious preacher. In 1953, he won an Emmy award for the most outstanding TV personality and until now he remains the only religious laureate of this award. This article analyses factors to which archbishop Fulton J. Sheen owed his tremendous popularity as well as his remarkable effectiveness as the preacher who, by means of his teaching, brought countless numbers of people into the Catholic Church.

Wśród różnych propozycji dotyczących przewartościowania współczesnej katechezy
pojawiła się także propozycja katechezy ewangelizacyjnej adresowanej do
już ochrzczonych, którzy jednak nie zostali nigdy w pełni wprowadzeni w chrześcijaństwo
albo z różnych powodów od niego odeszli. Zakłada ona połączenie
ewangelizacji i katechezy, polegające na tym, że ewangelizacja poprzedzałaby lub
towarzyszyła katechezie (por. OIK 17–19). W katechezie ewangelizacyjnej chodzi
przede wszystkim o to, aby nie tylko troszczyła się ona o „umocnienie wiary i jej
nauczanie, ale z pomocą łaski także o jej stałe rozbudzanie” (CT 19). Istotą katechezy
ewangelizacyjnej ma być więc nie tyle podtrzymywanie w wierze ludzi już
wierzących i praktykujących, ale najpierw pomoc w jej pobudzaniu, a następnie
systematycznym pogłębianiu i prowadzeniu do dawania świadectwa życia, tak aby Ewangelia przenikała i przemieniała kulturę współczesnego świata.

Głównym celem opracowania jest analiza kondycji Kościoła katolickiego na początku XXI wieku w kontekście laicyzacji i desekularyzacji. W obecnym stuleciu są kraje, w których należy mówić wręcz o upadku Kościoła katolickiego. Ale można także wskazać takie państwa, w których katolicyzm przeżywa dzisiaj prawdziwą wiosnę. Pierwsza grupa to głównie kraje zachodniego kręgu kulturowego. Do spektakularnego rozpadu katolicyzmu dochodzi obecnie m.in. w Belgii, Francji, Hiszpanii, Irlandii. Niezwykle trudny czas przeżywają także katolicy w Kanadzie z powodu skandalu wokół szkół rezydencjalnych, których duża część była prowadzona przez instytucje katolickie. Natomiast w większości krajów Afryki i Azji katolicyzm rośnie w siłę. W państwach afrykańskich i azjatyckich parafie katolickie tętnią życiem, wierni modlą się w świątyniach, zakony żeńskie i męskie przyjmują nowicjuszki i nowicjuszy, seminaria diecezjalne są pełne kleryków.

Nowa ewangelizacja jest odpowiedzią na ponowoczesny niepokój i pluralizm znaczeń nadawanych zjawiskom i wydarzeniom z perspektywy subiektywnej. Oświata, będąc jednym z obszarów poddanych tym zjawiskom stanowi bez wątpienia przedmiot zainteresowania działań nowoewangelizacyjnych. Z punktu widzenia szkoły ewangelizacja zakłada określony profil nauczyciela-katechety, któremu należy zapewnić właściwy system motywacji i wsparcia ze strony struktur kościelnych, chroniący przed wypaleniem i rutyną, a wzbudzający zapał i kreatywność. Model kreatywnej katechezy ewangelizacyjnej wydaje się być najwłaściwszą odpowiedzą na zachodzące procesy relatywizacji i poczucia niepewności. Kreatywne działanie katechetów w atmosferze ożywczego powiewu Bożego Ducha stanowi odpowiedź na lęki i obawy początku XXI wieku.

Kościelne Wspólnoty Podstawy (CEBs) to fenomen eklezjalny, który charakteryzuje Kościół w Ameryce Łacińskiej. Potencjał ewangelizacyjno-misyjny wraz CEBs nabiera nowego znaczenia – jako praxis, która wypływa z rzeczywistości życia i doświadczenia życiowego. Grupy CEBs są usytuowane w tym samym środowisku życia i funkcjonowania,
a członkowie pochodzą z tych samych sektorów populacji. Stąd mogą być przykładem przejścia od biernego otrzymywania do uczynienia z siebie aktywnego podmiotu własnej ewangelizacji, która wypływa z nieustannego kontaktu ze słowem Bożym, medytowanym w konkretnym życiu ludu Bożego. Gdzie konsekwentna wiara domaga się nieustannego
osobistego nawracania się, lecz także stopniowej transformacji struktur społecznych.

„Dobra Nowina” is a monthly published by the parish of Żory since Octo- ber 2001. It contains the following sections: For a good start – introduction written by the editor-in-chief; God Speaks to You – reflections on Gospel readings; Topic of the Month – two articles related to the main topic of the issue; Interviews – with members of the parish community, musicians or other people representing various culture-related environments; From Parish Life – information from the life of the parish and its community; Baptisms, Masses for One-Year-Olds, Weddings, Funerals – information about schedule of ceremonies booked at the parish church; Swim out to the Depth of Youth – section with testimonies of life full of faith; In Short – about various events taking place in the parish; I Am God’s Child – ad- dressed to children. The article presents development of the newspaper, creative critique arising from research based on surveys and editorial work within the editorial board.

Chrześcijanie są zobowiązani do podejmowania dialogu z niewierzącymi i ateistami na mocy posłania misyjnego oraz poczucia obowiązku dawania świadectwa ewangelii i troski o umożliwienie niewierzącym poznania prawdy o Bogu. Ateiści i niewierzący mają prawo do tego, aby ukazać im wartość wiary religijnej w sposób wiarygodny, kompetentny i możliwy dla nich do przyjęcia. Prawo to wynika z uniwersalnego charakteru zbawienia i miłości Boga do każdego człowieka.