Gry Komputerowe

A detailed analysis of computer games which are populated with vampire characters inspired by the hero of Bram Stoker’s Dracula is devoted to the issue of the player’s identification with main characters of such computer games: the positive hero and the vampire. The paper's thesis can be illustrated by relationships between a positive hero character and a vampire figure in a number of computer games. Being parallel to those in contemporary literature and vampire films, such relationships are claimed to form a dynamic process whose ultimate result is the recreated unification of the personality which has been split into elements of good and evil, in conformity with the gothic vision of the world. In the initial opposition of a man and a vampire, the former is assigned a role of a positive hero whose goal amounts to the eradication of all evil in the world, symbolized by the latter. It is the vampire’s distinct traits that show that he is subject to projection of undesirable elements of human psyche, such as those which generate fear and horror: strong, unclear, indeterminate, amorphous, destructible elements connected to power and humiliation. What complicates this binary system is the ‘humanization’ of the vampire, whereby he is ascribed typical manlike features. This move serves to individualize the vampire and, to some extent, explain his hostile actions, which helps understand his ways. In this way the vampire transforms into a human-like being, his dark alter ego. The next stage in the process of reintegrating a split personality is determined by the introduction of a motif, whose origin goes back to Stoker’s Dracula, of a vampire bite (or baptism with vampire blood as in the novel), which spreads vampirism like an infectious disease. In fact, the vicissitudes of the hero bitten by the vampire and his inner fight with an alien element of vampirism illustrate man’s struggle with the dark side of his own self. This motif, present in computer games, is a mirror image of yet another story of the hero’s struggle with alien and evil power inside his personality, well-known from vampire literature and films. Finally, the player-controlled hero and his opponent, the vampire, gradually melt into one vampiric being. However, as shown in the paper, the full identification of the player with a vampire is not possible in the world of a computer game – the vampiric hero is typically destined to encounter a vampire who is older, mightier and inevitably crueller than himself.

The article presents The Witcher, the first Polish entertainment supersystem with regards to interaction of feature structures in literature, film and computer games. The author goes through subsequent stages of creating the supersystem beginning with the initial story by A. Sapkowski The Witcher, through the novel saga, unsuccessful cinema and TV series adaptations, up to the world success of Polish computer games. Observing the convergence, i.e. shifting between different media, of the story about the title character - consecutive to the supersystem - allows the detailed analysis of the changes taking place in various narrations about the common hero, depending on the features characteristic of the particular medium (literature, film, computer game) and the position in the super system. Narratological qualities of the convergence in the entertainment
supersystem were defined in reference to the concept of M. Kinder (supersystem), H. Jenkins (convergence culture) and E. Morin (entertainment industry).

artykuł opublikoway w redakcja naukowa Łeńska-Bąk Katarzyna, Kędzierzawski Wojciech, Sawicka Urszula, Gry w kulturze i życiu codziennym. Metafory, strategie, komunikacja, Opole 2019,

W swoim artykule pragnę poruszyć temat śmierci w grach komputerowych. Śmierć jest zazwyczaj postrzegana jako coś negatywnego, moment końca wszystkich planów i marzeń. Jednakże w przypadku gier wideo, z definicji tworzonych, aby gracz dotarł do ich końca, zgon nie jest definitywnym końcem, a jedynie – mniej lub bardziej – irytującą przeszkodą, zmuszającą do powtórzenia pewnego etapu rozgrywki.  Większość gier nie oferuje możliwości wyboru, domyślnie przyjmując pozbawioną refleksji eksterminację przeciwników jako preferowany sposób rozgrywki. Jednakże istnieją gry, takie jak Wiedźmin czy Dark Souls, które pochylają się nad problematyką zabijania oraz śmierci.

I, THE VAMPIRE (DRACULA C'EST MOI)
Over a century has passed since the publication of Bram Stoker's famous book 'Dracula', and the theme of Wałaszewski's reflections is the figure, the sign and the symbol of vampire in films and multimedia games, changing over the past 100 years. The cinematic contexts and narratives of computer games rather than relationships with the archetype of Stoker's hero seem to be particularly interesting and surprising.

Computer games new culture
In this paper the authors focus on the crucial change of thinking about what really computer is, and then attempt to determine the essential elements of the new games designed for mobile computers. Authors characterise this type of entertainment, which makes possible to outline potential scenarios for the development of this sphere and its impact on contemporary cultural change.

Gry indie, zwane potocznie w Polsce "indykami" odznaczają się na rynku gier elektronicznych niebanalną formą i treścią. Często eksperymentują z z formą narracji (Journey, thatgamecompany, 2012), reinterpretują gatunki (Deponia, Deadalic Entertainment, 2012) czy też wprowadzają gameplayowe innowacje (SuperHot, SUPER HOT Team, 2012). Gry indie często też podejmują się tematów trudnych, nieeksplorowanych w komercyjnych, wysokobudżetowych produkcjach. Patrząc na popularność tych produkcji w sieciach dystrybucji (PSN, Steam, Humble Bundle) oraz na ich popularność w środowisku core'owych graczy, można śmiało stwierdzić, że ich obecność na rynku znacząco wpływa na kulturę gier elektronicznych w szerokim zakresie.
Prezentacja będzie miała na celu ukazanie wybranych gier indie oraz ich wpływu zarówno na głównonurtowy rynek gier, jak i na postrzeganie gier jako tekstów kultury.

This article presents the category of emersion in videogames. The author of this article understands emersion as an experience of such elements of a game that weaken the impression of non-mediated participation in events presented in the game (some researchers call this impression “immersion”). Emersive elements of the game reveal the mediated character of the action the player takes part in. Emersion may have varied status: it may be incidental (e.g. when it is a result of an unforeseen glitch), repeatable (e.g. as a result of a mechanism typical for a specific genre) or designed.
The last case seems to be the most interesting one, because designed emerisve elements may provide meaningful or artistic results. Designed emersive factors bring new possibilities of creation, which are not achievable through the non-digital and non-interactive forms of expression.

Autor skupia się na analizie game farming, czyli zarabiania realnych pieniędzy przez graczy w wyniku handlu wirtualnymi przedmiotami i/lub świadczenia przez nich komercyjnych usług w świecie gier komputerowych za realne pieniądze. Zjawisko to stara się przedstawić w szerszej perspektywie związanej z przeobrażeniami współczesnej gospodarki i charakteru współczesnego kapitalizmu. Szczególną uwagę autor kieruje na zacieranie się tradycyjnych rozróżnień na pracę i zabawę, co wiąże z ponowoczesnym charakterem współczesnej kultury i dialektycznym przezwyciężeniem kulturowych sprzeczności kapitalizmu.

Obraz gry, obrazy w grze – Ernst Bloch w kontekście gier komputerowych to artykuł, który stawia sobie dwa zadania – zabawę motywami ponadczasowymi i poprzez to wstęp do rozważań nad obrazem we współczesnych grach komputerowych. Gry wideo, które są produktami kultury współczesnej i najnowszej często poszukują nowych pojęć i kategorii do określania samych siebie, podczas gdy wyznaczone przez filozofię obrazu kierunki potrafią dookreślić to czym jest, i jakie tworzy obrazy, również kultura współczesna. Umiejętność Blocha do tworzenia intersensualnych, intertekstualnych i w pewnym sensie performatywnych, otwartych na odbiorcę obrazów może być żywa również w kulturze najnowszej. Pewne utarte motywy potrafią wybrzmieć w nowym medium nie tracąc swoich właściwości sprzed lat. W formie intelektualnej zabawy motywami i mediami artykuł stara się poprowadzić pomost między filozofią obrazowości w jej podstawach, reprezentowanych przez Ernsta Blocha a grami komputerowymi, jednym z najnowszych mediów, w którym ów obraz może się skryć.

The RPG game. The textual paragraph game. The gamebook. The very names of these genres suggest their literary origin. No wonder, since many of them, particularly the RPG games, derive from the classics of fantasy (Middle Earth based on Tolkien’s fiction), s-f (Cyberpunk 2020, largely inspired by the novels of William Gibson and Philip K.Dick) or gothic horror (The Call of Cthulhu based on H.P. Lovecraft). That select company has been recently joined by Bałwochwał by Mariusz Pisarski and Marcin Bylak, inspired by the short stories of Bruno Schulz.

Increase in popularity of games like "Second Life" has contributed not only to significant changes in the development of the electronic entertainment industry. Promoting Games 2.0, the new trend of video game production that are assumed to be the virtual worlds that contain user-generated content (eg, graphics, music, animations) makes both measured with a specific technological innovation, as well as a serious change in the organization of socio-cultural heritage. The article presents problems of the existing difficulties of terminology, the implications of the availability of Games 2.0 for social life, the concept of leisure as work in the new economy and creative non-material and the characteristics of "Generation C". Work stresses the need for discussion on trends in the development of video games - defined as a choice between the projects' of "socio-cultural ideology of perpetual motion" and "utopia of universal creativity". These approaches allow to identify the methodological basis for analysis of relations between the operators and users of Games 2.0, taking into account the wider social environment.
**
Wzrost popularności gier typu „Second Life” przyczynił się nie tylko do znacznych przemian w rozwoju branży rozrywki elektronicznej. Upowszechnianie Games 2.0, nowego nurtu produkcji gier wideo które z założenia mają stanowić wirtualne światy zawierające treści tworzone przez użytkowników (np. grafikę, muzykę, animacje) sprawia, że mierzymy się zarówno z określoną innowacją technologiczną, jak też z poważną zmianą organizacji życia społeczno-kulturowego. Artykuł przedstawia problematykę istniejących trudności terminologicznych, konsekwencje dostępności Games 2.0 dla życia społecznego, pojęcie rozrywki jako pracy w nowej gospodarce niematerialnej i twórczej oraz charakterystykę „generacji C”. Praca podkreśla potrzebę dyskusji nad kierunkami rozwoju gier wideo - określanymi jako wybór między projektami „ideologii społeczno-kulturowego perpetuum mobile” i „utopii powszechnej twórczości”. Podejścia te pozwalają na wskazanie podstaw metodologicznych do prowadzenia analiz relacji między operatorami, a użytkownikami Games 2.0 przy uwzględnieniu szerszego otoczenia społecznego.

Trylogia Mass Effect jest nie tylko przygodą w kosmosie, ale również można ją traktować jako szkolenie z przywództwa. Możliwość wyboru pomiędzy drogą idealisty, a renegata w opcjach dialogowych określa charakter naszej postaci i drogę jaką obiera jako komandor. Można to porównać do wyboru pomiędzy systemem dowodzenia – dowodzenie poprzez szacunek, niezłomność decyzji oparte o silną osobowość dowódcy; lub dowodzenia oparte o siłę, zdecydowanie i ogromną pewność siebie zakrawającą często na bezczelność. 

Oficer w wojsku jest nie tylko dowódcą, ale również wychowawcą, swoim zachowaniem daje przykład swoim ludziom, dlatego musi stać się dla nich autorytetem. Również Mass Effect tego wymaga od gracza poprzez zdobywanie lojalności załogi.

W swoim artykule pragnę zaprezentować podobieństwo trylogii Mass Effect do stosowanych systemów szkoleniowych przez wielkie jednostki wojskowe i proces bycia oficerem-wychowawcą w porównaniu do działania Sheparda, forsując tezę iż sama gra jest tak świetnie skonstruowana pod względem wojskowym, iż powinna być brana pod uwagę w szkołach wojskowych dla oficerów jako forma egzaminu z bycia dowódcą. 

Słowa klucze: oficer, dowodzenie, Mass Effect, wielka jednostka wojskowa, system szkoleniowy

The Mass Effect trilogy is not only an adventure in space, but it can also be treated as a leadership training. The possibility of choosing between an idealist’s walk of life and a renegade in dialog options determines the qualities of our character and the path he chooses as a commander. This can be compared to the choice between the command system -                                                                                                                          commanding by respect, steadfastness of decisions based on the strong personality of the commander; or commandments based on strength, decisiveness and enormous self-confidence often impudent.             

An officer in the army is not only a commander, but also an educator, his behavior sets an example to his people, he must become an authority for them. Mass Effect also requires this from the player by gaining crew loyalty.           

In my article I would like to present the similarity of the Mass Effect trilogy to the training systems used by large military units and the process of being an officer-educator compared to Shepard's action, forcing the idea that the game itself is so well constructed in military terms that it should be taken into consideration in military schools for officers as a form of being a commander.

Key words: officer, command, Mass Effect, large military unit, training system

Linden Lab studies massive online game "Second Life" unexpectedly gained worldwide fame after a few years after release. To the surprise of many game has met with great interest, despite the lack of promotional campaigns. It can be assumed that the reason why "second life" reached a wider audience was a special type of offered entertainment.
Network game proved to be no longer a game that was known so far, but an example of a mass media, whose central element is a dynamic virtual world which is an extension of our "first" reality. "Second Life" has the potential, which is challenging the widely shared rules could shake the foundations of the social world. This program is currently the most advanced example of a virtual economy. Unlike many other massive online games and their predecessors, this game is entirely based on the principles of virtual property ownership, as well as rules of conduct virtual business and service, and finally also the consumption of goods. Users of the game, just like the person providing the data in the framework of social networking sites maintained in the mainstream of Web 2.0, user-generated content constituting the virtual world, which can trade content with others linden virtual dolars that can be exchanged to real U.S. dollars.
The increase in popularity of "Second Life" brings to mind the vision of the possibility of creating a better place to live for many people. Closer analysis of this phenomenon does not allow for such statements.
In the following instances will be presented: information about the growth of the global market for online games and its consequences, the distinguishing features of "Second Life" from traditional online games, virtual elements of the impact of economics on social life, the concept of entertainment as a job stream properties Games 2.0 and contentious issues, which produces "second life".
**
Masowa gra on-line "Second Life" studia Linden Lab nieoczekiwanie zdobyła sławę na całym świecie po kilku latach od premiery. Ku zaskoczeniu wielu tytuł spotkał się z ogromnym zainteresowaniem mimo braku akcji promocyjnych. Można przypuszczać, że powodem dla którego "drugie życie" dotarło do szerszego grona odbiorców był szczególny typ zaoferowanej formy rozrywki.
Sieciowa gra okazała się nie być już grą jaką znano do tej pory, lecz przykładem środka masowego przekazu, którego centralnym elementem jest dynamiczny wirtualny świat stanowiący przedłużenie naszej, "pierwszej", rzeczywistości. "Second Life" kryje w sobie potencjał, który podważając podzielane powszechnie reguły może wstrząsnąć posadami świata społecznego. Program ten jest obecnie najbardziej zaawansowanym przykładem wirtualnej gospodarki. W odróżnieniu od wielu innych masowych gier on-line i ich poprzedniczek pozycja ta w całości opiera się na zasadach posiadania wirtualnej własności, jak też regułach prowadzenia wirtualnej działalności gospodarczej i usługowej, i wreszcie takiej też konsumpcji dóbr. Użytkownicy gry, podobnie jak osoby udostępniające dane w ramach internetowych serwisów społecznościowych utrzymanych w nurcie Web 2.0, generują treści tworzące wirtualny świat, treści którymi mogą handlować z innymi pobierając za nie opłaty w wirtualnych dolarach lindeńskich wymiennych na realne dolary amerykańskie.
Wzrost popularności "Second Life" przywodzi na myśl wizję możliwości stworzenia lepszego miejsca do życia dla wielu ludzi. Bliższa analiza tego zjawiska nie pozwala już na takie stwierdzenia.
W dalszej części wystąpienia przedstawione zostaną: informacje o wzroście globalnego rynku gier on-line i jego konsekwencjach, cechy odróżniające "Second Life" od tradycyjnych gier sieciowych, elementy wpływu wirtualnej gospodarki na życie społeczne, pojęcie rozrywki jako pracy, właściwości nurtu Games 2.0 oraz sporne kwestie, jakie wywołuje "drugie życie".

More and more people around the world are using computer (video) games. The development of the gaming industry means increasing of its complexity in all aspects. Not only is the content represented in games continuously differentiating, but we also see the increasing diversity among their creators, users, researchers and the public. This article aims to draw attention to the possibility of using the concept of social capital in ludologists’ research as well as in improving the quality of games and of the cooperation between social environments related with games. Social capital is understood here as a potential of interactions embedded in interpersonal ties and social norms, which can bring advantages for individuals, groups and societies. The author takes a closer look on: the main features of this multi-dimensional category; significant differences between human, social and cultural capital; as well as the positive and negative influences of social capital.
**
Z gier komputerowych (wideo) korzysta coraz więcej ludzi na całym świecie. Rozwój branży gier oznacza wzrastającą jej złożoność we wszystkich płaszczyznach. Nie tylko stale różnicują się treści przedstawiane w grach, ale też rośnie zróżnicowanie ich twórców, użytkowników, badaczy i opinii publicznej. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na możliwość wykorzystania koncepcji kapitału społecznego w badaniach ludologów oraz w podnoszeniu jakości gier i współpracy między środowiskami związanymi z grami. Kapitał społeczny jest tu rozumiany jako potencjał współdziałania osadzony w powiązaniach międzyludzkich i normach społecznych, który może przynosić korzyści osobom, grupom i społeczeństwom. Przybliżone zostały: główne cechy tej wielowymiarowej kategorii; istotne różnice między kapitałem ludzkim, społecznym i kulturowym; oraz pozytywne i negatywne skutki oddziaływania kapitału społecznego.