Milli

Teknoloji insanların günlük yaşamına her alanda daha fazla nüfuz etmektedir. İnternet, kolaylık sağlayan bir araç olmanın ötesine geçmiş ve birçok alanda kullanılması zorunlu bir vasıta halini almıştır. Yaşamımızın İnternet ile bu ölçüde bütünleşik hale gelmesi kişisel bilgilerimizi de aynı ölçüde tehlikeye sokmaktadır. Benzer şekilde kamu kurumlarındaki veri tabanları ve gizli bilgilerden, enerji santrallerine, su dağıtım şebekelerinden, iletişim ağlarına ve seyrüsefer sistemlerine kadar birçok kamu kuruluşu ve hizmeti de tehlike altına girmektedir. İnternet kullanımının ve teknolojik gelişmelerin akıl almaz bir hızla ilerlediği günümüzde her an kişisel bilgisayarlarımızda ve kurumlarda yer alan kişisel bilgilerimize, banka hesaplarımıza ve ülkemiz için hayati öneme sahip olan kritik altyapılarımıza karşı ciddi saldırı ve tehditler gündeme gelmektedir. İnternet ortamında, olayların saniyelerle ifade edebileceğimiz zaman dilimleri içerisinde meydana geldiği de göz önünde bulundurulursa etkin ve güçlü savunma sistemlerinin inşa edilmesi, farkındalık ve bilinç oluşturulmasının önemli ortaya çıkacaktır. Göreceli olarak yeni bir alan olmasına rağmen, konu üzerinde yapılan çalışmalar sayı bakımından fazla ve içerik bakımından geniştir. Çalışmada siber güvenlik kavramı, milli güvenlik açısından önemi ve elde edilen bütün bulgulardan hareketle, kişisel, kurumsal ve ulusal düzeyde alınabilecek önlemlere dair öneriler ortaya konmuştur.
Technology is constantly progressing and it has begun to impact our daily lives to an alarming extent. Internet passed beyond being a facility tool and began an important medium that is actually necessary. Thus, Internet and our daily lives integrated and imperil our personal information, of equal degree. From databases and private information that stored in governmental institutions, to power plants, waterworks, communications networks and navigation systems; many governmental institutions and services are in danger now. Superfluity of threats, dangers and consequences, all became a non-ignorable reality. Adding this reality the data transfer speed, it will come into light that building effective and strong defense systems, creating an awareness and consciousness on the matter are of great importance. Although it is a relatively new field, there are excess studies and wide range of content on the subject. Setting out all evidences, a final assessment that show the significance of cyber security for national security has been made. Suggestions on the precautions have been presented in all individual, institutional and national level.

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Soğuk Savaş yıllarında dış politika üretmek oldukça kolaydı. Dünya, iki kutuplu bir istikrar zeminine oturmuştu. Bağlı olduğunu kutup, size bazı dış politika misyonları ve avantajları verirdi, siz de ona göre davranırdınız. Bu stratejik tablo, dış politikayı sabitleştirmiş, adeta zamanın akışını yavaşlatmıştı. On yıl önceki stratejik tablo ile on yıl sonraki stratejik tablo arasında ciddi bir farklılaşma olmazdı. Bu pozisyonda, Türkiye gibi ülkelerin Dışişleri Bakanlıklarına düşen iş, resmi yazışmaları, diplomatik temasları düzenlemekten, kısacası "kırtasiyecilik"ten öteye gitmezdi.

Oysa Soğuk Savaş'ın bitmesiyle birlikte dünyanın stratejik tablosu çok hızlı bir değişim sürecine girdi. Bu süreç, özellikle Türkiye'yi yakından ilgilendiriyordu. Çünkü Türkiye'nin üç dış politika yönünden ikisinde, yani Balkanlar ve Kafkasya-Orta Asya'da, köklü bir rejim değişikliği yaşandı. Sovyetler Birliği sınırları ya da etki alanı içindeki cumhuriyetler bağımsızlıklarını elde ettiler. Dahası, bu cumhuriyetler, "Türk kimliği" ya da "Osmanlı mirası" nedeniyle Türkiye ile yakın tarihsel ve kültürel bağlara sahiptiler. Bu noktadan hareketle, Türkiye'nin bu iki zıt yönde, Balkanlar ve Kafkasya-Orta Asya yönlerinde stratejik bir açılım, bir etki alanı oluşturması hayalleri yeşerdi. "Adriyatik'ten Çin'e Türk dünyası" sözleri, bu hayalin ifadesiydi.

Ancak sözkonusu "Adriyatik'ten Çin'e" hayalleri, somut politikalarla desteklenemedi. Çünkü Türkiye Soğuk Savaş sonrası dünyaya hazırlıksız yakalanmıştı. Kendisine "hayat sahası" oluşturması için gerekli olan strateji üretim gücüne sahip değildi. Bunun en açık örneği Azerbaycan'da yaşandı (halen de yaşanıyor): Rusya, sahip olduğu güçlü ve atak devlet mekanizmasını, örneğin başarılı gizli servisini kullanarak Azerbaycan'da darbe yaptırdı; Türkiye'ye yakın olan iktidarı değiştirip, kendisine yakın olanı getirdi. Türkiye ise bir karşı-hamle yapacak güç, bilgi ve deneyime sahip değildi. Bir başka ülkede "darbe yaptırmak" ya da o darbeyi engellemek gibi bir kavram, Türk dış politikasına yön veren zihinler için çok yabancıydı.

Balkanlar'da da umulan "etki alanı" yaratılamadı. Türkiye'nin Bosna-Hersek krizindeki rolü Batı'nın çizdiği sınırların dışına çıkamadı. Türkiye, uluslararası topluluğu harekete geçirmek için BM ya da NATO koridorlarında umutsuzca dolaşmaktan başka ciddi bir şey yapamadı. Bosna'nın asıl ihtiyacını, yani silahı ise—bölgeyle hiç bir tarihsel bağı olmayan ve dolayısıyla Türkiye'ye göre çok daha uzak ve dezavantajlı kalması gereken—büyük ölçüde İran karşıladı. Sonunda ABD, Türkiye'nin umutsuz diplomatik girişimlerinin hiç bir payı olmadan, yalnızca kendi hesapları sonucunda krize el koydu. Bu hesapların içinde, Clinton'ın seçim endişelerinden de öte, "Bosna'yı İran etkisine kaptırmama" düşüncesi ağırlıklı olarak yer alıyordu. Sonuçta, bugün Bosna'da bir ABD-İran kutuplaşması yaşanıyor. Türkiye'nin adı ise anılmıyor bile.

Kısacası Türk dış politika mekanizması, dünyadaki yeni stratejik oluşum içinde oldukça "acemi" kaldı. Soğuk Savaş döneminin "kırtasiyecilik" misyonunu aşıp, içinde bulunduğu bölgeyi kendi çıkarları için düzenlemeye çalışan bir "bölgesel güç" haline gelemedi. (Bunda, Türkiye'nin 1990'ların başından bu yana içinde bulunduğu siyasi istikrarsızlığın ve ekonomik krizlerin de kuşkusuz büyük bir rolü vardır).

Ancak Türkiye'nin önündeki fırsat henüz kaçmış değildir.

Bu fırsatı değerlendirebilmek için de, hem devlet hem de toplum olarak Soğuk Savaş sonrası dünyanın şartlarını iyi kavramak ve buna uygun bir "milli strateji" belirlemek şarttır. Türkiye, devlet ve toplum olarak, Osmanlı'nın mirasını taşıdığının bilincine varır ve dış dünyayı bu bilince uygun bir biçimde değerlendirmeye başlarsa, sözkonusu "milli strateji" şekillenir. Bir kez şekillendikten sonra da, gerçeğe dönüşmesi yalnızca bir "konjonktür meselesi" olur.

MİLLİ STRATEJİ, devlet ve toplum düzeyinde gerçekleşmesi gereken sözkonusu zihinsel değişikliği harekete geçirmek için hazırlandı. Kitap içindeki makaleler, Türk dış politikasının bazı temel meselelerine yeni bir vizyon ile yeni bakış açıları getirmektedir.

Hedef, Türkiye'nin daha güçlü, daha etkili ve kendi kimliğine daha çok sahip bir ülke olmasıdır.

Teknoloji insanlarin gunluk yasamina her alanda daha fazla nufuz etmektedir. Internet, kolaylik saglayan bir arac olmanin otesine gecmis ve bircok alanda kullanilmasi zorunlu bir vasita halini almistir. Yasamimizin Internet ile bu olcude butunlesik hale gelmesi kisisel bilgilerimizi de ayni olcude tehlikeye sokmaktadir. Benzer sekilde kamu kurumlarindaki veri tabanlari ve gizli bilgilerden, enerji santrallerine, su dagitim sebekelerinden, iletisim aglarina ve seyrusefer sistemlerine kadar bircok kamu kurulusu ve hizmeti de tehlike altina girmektedir. Internet kullaniminin ve teknolojik gelismelerin akil almaz bir hizla ilerledigi gunumuzde her an kisisel bilgisayarlarda ve kurumlarda yer alan kisisel bilgilere, banka hesaplarina ve yasanilan ulke icin hayati oneme sahip olan kritik altyapilara karsi ciddi saldiri ve tehditler gundeme gelmektedir. Internet ortaminda, olaylarin saniyelerle ifade edebilecek zaman dilimleri icerisinde meydana geldigi de goz onunde bulundurulursa etkin v...

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Bir toplumu, yüzyüze geldiği engeller karşısında dirençli ve muzaffer kılan, o toplumu oluşturan bireyler arasındaki milli dayanışma ve birlik ruhudur. Bu birlik bağı, Büyük Önder Atatürk'ün "Biz milli mevcudiyetimizin temelini, milli birlikte ve milli şuurda görmekteyiz." sözüyle ifade ettiği gibi, bir milletin varlığını koruyan ve fertlerini birarada tutan en güçlü bağdır.