Yunanistan

Bu çalışmada köklü bir düşünce tarihi ve birikimine sahip olan komşu ülke Yunanistan’ın eğitim sistemi, yönetsel yapılanması, okul sistemi yapılanması ve yönetim süreçleri yapısı incelenmiştir. Daha sonra Türkiye Eğitim Sistemi ile Yunanistan Eğitim Sisteminin amaç, yapı ve süreç boyutlarıyla karşılaştırması yapılmıştır. Sonuç olarak Yunanistan ve Türkiye eğitim sisteminin genel amaçlarının bazı farklılılar dışında benzer olduğu söylenebilir. İki ülkenin eğitim sistemlerinin amaçları arasındaki farklılıklardan biri, Yunanistan’da eğitimden sorumlu bakanlığın din işlerinden de sorumlu olması ve amaç bakımından da dini farkındalık ve inancı geliştirme gibi bir hedef gözetmesidir. Oysaki Türkiye, görece daha seküler bir yapılanma arzetmektedir. Her iki ülkenin de merkezi bir yönetim yapısı mevcuttur. Türkiye’de merkezden alınan kararların yerel düzeydeki uygulamaları, merkez teşkilatının uzantıları olan taşra teşkilatı eliyle yürütülmektedir. Yunanistan’da okul öncesi eğitim zorunlu iken, Türkiye’de zorunlu değildir. Türkiye’de lise zorunlu eğitim kapsamındadır fakat Yunansitan’da bu kapsamın dışında tutulmuştur. Türkiye ve Yunanistan’da, bütün okul kademelerinde uygulanan müfredatın merkezi ve milli olduğu söylenebilir.

Mavi Vatan Doktrini, Türkiye’nin uluslararası hukuk çerçevesinde oluşturduğu meşru deniz yetki alanlarındaki haklarını ifade ediyor. Bu hakların korunması için gösterilen çabalar ise gerek uluslararası hukukun uygulanması gerekse bölge ülkelerinin hakça tüm kaynaklardan faydalanması bakımından, küresel ve bölgesel barışa önemli bir katkı sunuyor. Bugün iddiaların aksine, bir “yayılmacılık” politikasından çok uzak olan Mavi Vatan Doktrini sayesinde, yalnızca Türkiye’nin değil tüm bölge ülkelerinin büyük deniz yetki alanları kazanabileceği görülüyor. Özellikle Doğu Akdeniz’de kıyıdaşlarla yaratılacak işbirliği mekanizmaları ile hem küresel ticaretin korunmasına hem de enerji kaynaklarının en verimli şekilde kullanılmasına katkı sağlanacağı değerlendiriliyor. 21. yüzyılda hâlâ korsanlık peşinde olan ülkelerin ise Türkiye’nin haklarını koruyacak üstün bir donanmaya ve kendisini güncelleyebilecek yetkin bir askeri sanayi altyapısına sahip olduğunu unutmaması gerekiyor.

During the history of the Ottoman Empire, minorities who shared the same lands with the Turkish Nation and maintained their lives under the same flag continued their existence on the territory of the newly established Republic of Turkey after the fall of the Empire. Regime change has affected the rights and lives of minorities with the forced of new treaties and laws. As a matter of fact, a climate of distrust has prevailed for a long time due to the conflicts between Turkey and minorities during the period of national struggle. In this context, minority policies in the early years of the Republic of Turkey, the thoughts of Mustafa Kemal Atatürk, the founder of the Republic of Turkey, have changed and developed within the framework of treaties and laws made in the political field. Undoubtedly, this change has brought with it many innovations, and in general, minorities have continued their lives in prosperity on Turkish soil.

Dünya’da 1950’den sonra hızlı bir gelişme gösteren turizm sektörü Yunanistan’da özellikle 2000 yılından itibaren önemli bir ilerleme kaydetmiştir. Öyle ki, ülke ekonomisinin % 25 ile % 30’una doğrudan ya da dolaylı bir şekilde etki eden turizm ülkenin en önemli ekonomik gelir kalemini oluşturmaktadır. 2008 yılında meydana gelen ekonomik krizden en çok etkilenen ülkelerin başında gelen Yunanistan, bugün dahi krizin etkilerinden tam anlamı ile kurtulmuş değildir. Ancak turizm Yunan ekonomisinin krizden önce olduğu gibi krizden sonra da kurtarıcısı olmaya devam etmektedir.
Bu çalışmada Yunanistan’ın coğrafyası, ekonomisi ve turizm potansiyeli üzerinde durulmaktadır. Çalışma iki ana başlık altında ele alınmış olup, birinci bölümde Yunanistan’ın genel fiziki, beşerî ve ekonomik coğrafya özelliklerine değinilmiştir. İkinci bölümde ise; Yunanistan’ın turizm faaliyetleri, Atina ve Antik Yunan, Yunanistan Makedonyası, Ege Adaları ve Girit olmak üzere üç ana başlık altında değerlendirilmiştir.
Atina ve Antik Yunan turizmi, Atina’nın tarihi, coğrafyası, doğal ve beşerî turizm çekicilikleri üzerinde durularak şehirde yer alan tarihi eserler hakkında malumatlar verilerek değerlendirilmiştir. Yunanistan Makedonyası’nın turizmi ise bölgenin önemli beş şehri olan Selanik, Serez, Kavala, İskeçe ve Gümülcine üzerinden aktarılmıştır. Üçüncü olarak ise Ege Adaları ve Girit bölümünde Rodos, İstanköy ve Girit üzerinden Ege Adalarının turizmi açıklanmıştır.
Osmanlı İmparatorluğu’nun Yunanistan coğrafyasında hükmettiği 400 yıllık zaman diliminin sonucunda birçoğu günümüzde tahrip edilmiş, değiştirilmiş ya da tamamen yok edilmiş olsalar dahi geride kalan birçok önemli ve çoğu Yunanistan kültür turizminin bel kemiğini oluşturan Osmanlı eserleri de bu çalışmada yer almaktadır.

The tourism sector, which developed rapidly after 1950 in the world, has made considerable progress in Greece, especially since 2000. Such that, the tourism sector which affects the twenty-five percent to thirty percent of the economy is the most important economic item of the country. Greece, one of the countries most affected by the economic crisis that took place in 2008, is not completely freed from the effects of the crisis even today. However, tourism continues to be a savior for the Greek economy after the crisis, just as it was before.
This study focuses on Greece's geography, economy and tourism potential. The study is addressed under two main headings, and in the first part the physical, human and economic geography of Greece are mentioned. In the second part, Greece's tourism activities are evaluated under three main titles: Athens and Ancient Greek, Greece Macedonia, Aegean Islands and Cretan.
Athens and Ancient Greek tourism have been assessed with a focus on the historical, geographical and natural tourism attractions of Athens and by giving information about the historical monuments in the city. The tourism of Greece Macedonia has been narrated through the five major cities of the region: Thessaloniki, Serres, Kavala, Xanthi and Komotini. Thirdly, in Aegean Islands and Cretan part, tourism of Aegean Islands are explained via Rhodes, Kos and Cretan.
Many important Ottoman monuments of the 400-year timeframe that the Ottoman Empire ruled Greece and most of which constitute the backbone of the cultural tourism in Greece are also included in this study even though many of them have been demolished, modified or completely destroyed today.

Türk-Yunan İlişkileri Kapsamında Kıta Sahanlığı Uyuşmazlığının Çözüm Yeri Birleşmiş Milletler Uluslararası Adalet Divanı Olabilir mi?
Can the United Nations International Court of Justice be the Solution Place for the Continental Shelf Dispute Within the Scope of TurkishGreek Relations?
ÖZ
Ege Denizi üzerindeki kıta sahanlığı sınırlandırması meselesi, Türkiye ve Yunanistan arasında çözüm bekleyen uyuşmazlıklardan biridir. Özellikle 70’li yıllardan itibaren görünürlük kazanan bu sorun, Yunanistan’ın tek taraflı başvurusu ertesinde Uluslararası Adalet Divanı’nın 1978 tarihli yetkisizlik kararıyla birlikte bütünüyle siyaset ve diplomasi sorunu haline gelmiştir. Öte yandan birçok devletin benzer sınırlandırma sorunları yaşadığı ve bunları Divan veya farklı uluslararası yargı organları eliyle çözüme kavuşturma çabası içine girdiği görülmektedir. Bunun sonucunda yargı organlarının deniz alanlarının sınırlandırılması meselesine dair ciddi bir içtihadi birikimi ortaya çıkmıştır. Deniz alanlarının sınırlandırılması hukukunda baskın ilke, sınırlandırmanın hakça bir çözüme kavuşturacak şekilde yapılmasıdır. Bu düşünce, 1982 Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’ne de girmiştir. Bu bakımdan Ege Denizi’nde yapılacak bir sınırlandırmada, en doğudaki Yunan adaları ile Türkiye anakarası arasında çizilecek bir eşit uzaklık çizgisine dayalı bir sınırlandırma yapılmasının hakça olmaması sebebiyle, yargı organlarından bu yönde bir karar çıkmayacağı beklenebilir. Öte yandan bu çalışmanın ortaya koyduğu görüş, her ne kadar Divan’dan çıkacak kararın içtihat ışığında, Türkiye tezleri lehine bir sonuç getirebileceği düşünülse de bu karar bir kez verildikten sonra dönüşün olmayacağı bilinmeli, uyuşmazlığın diplomasi ve 1982 Sözleşmesi’ndeki öncelikli usul olan anlaşma yoluyla çözülmesi yönündeki çabalar sürdürülmelidir. Anahtar Kelimeler: Kıta Sahanlığı Sınırlandırması Uyuşmazlığı, Ege Denizi, Ege Sorunu, Uluslararası Adalet Divanı, Deniz Alanlarının Sınırlandırılması, İçtihat Hukuku
ABSTRACT
The issue of the continental shelf delimitation on the Aegean Sea is one of the disputes pending between Turkey and Greece. This problem, which has gained visibility especially since the 70s, has become a purely political and diplomatic problem with the 1978 decision of the International Court of Justice, following the unilateral application of Greece. On the other hand, it is seen that many states have similar limitation problems and try to resolve them through the Court or different international judicial bodies. As a result, a serious accumulation of jurisprudence (case-law) has emerged on the issue of the delimitation of maritime areas by the judicial bodies. The predominant principle in the law of delimitation of maritime areas is that the delimitation should be done in a way that provides an equitable solution. This idea was also included in the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea. In this respect, since it would not be fair to make a delimitation based on an equidistance line to be drawn between the easternmost Greek islands and the Turkish mainland, it can be expected that a decision in this direction will not be made by the judicial organs. On the other hand, the view put forth by this study is that although it is thought that the decision of the Court may bring a result in favor of the Turkish theses in the light of case law, it should be known that once this decision is made, there will be no turning back and that the efforts to resolve this conflict through diplomacy and agreement which is the primary procedure in the 1982 Convention, should continue. Keywords: Dispute of Continental Shelf Delimitation, Aegean Sea, Aegean Dispute, The International Court of Justice, Maritime Delimitation, Case-Law

Birçok alanda Balkanlara yönelik çalışmaların yanında akademik çevreler de Balkan Yarımadası’nı araştırma ve inceleme konusu etmişlerdir. Bu bağlamda Balkanlara, çeşitli bölgelerine, milletlerine, siyasi ve tarihi olaylarına binaen birçok akademik tez meydana getirilmiştir. Biz de bu çalışmamızda Türkiye’deki üniversitelerde Balkanlar hakkında hazırlanan yüksek lisans ve doktora tezlerinin dökümünü vermeyi amaçladık. Bu bağlamda Balkanlarla ilgili tezlerin künyelerini ihtiva eden bu bibliyografya çalışması alana ilgi duyan herkes için toplu bir kaynak dökümü niteliğindedir.
Tez bibliyografyasındaki tezlerin künyelerine Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi internet adresinden ulaşılmıştır.1 Mümkün olduğunca çok başlık taranmış olup Ağustos 2010 tarihine kadarki tezler tespit edilmiştir. Tez künyelerindeki sıralama şu şekildedir: Yazar soyadı, Yazar adı, tez adı, tez adının İngilizce veya Türkçe karşılığı, üniversite adı, enstitü adı, tezin yapıldığı şehir, tarih, tez türü ve danışmanı.
Bibliyografyamızda toplam 990 yüksek lisans ve doktora tezi bulunmaktadır. Çalışmada öncelikle genel olarak Balkanlar hakkındaki tezler bir araya getirilmiş daha sonra da bölgesel çalışmalara yer verilmiştir. Her bölge hakkındaki yüksek lisans ve doktora tezleri de ayrı başlıklarda zikredilmiştir. Genel bakılacak olursa hakkında en çok çalışma yapılan bölge 225 yüksek lisans ve 35 doktora olmak üzere toplam 260 tezle Yunanistan’dır. Buna mukabil en az çalışılan bölge de tespitimize göre 2 yüksek lisans çalışmasıyla Slovenya’dır.

Abidelerin hafıza mekânları (lieux de mémoire) olarak çoklu ve değişken anlamlarıyla ulusal ideolojiyi tahkim etme, kolektif hafızayı şekillendirme, ihtilaflı hafızaları harekete geçirme kabiliyetleri ve bununla çelişkili gibi görünmekle beraber unutulma potansiyelleri üzerine geniş bir literatür mevcuttur. Bu çalışmada, modern Yunanistan tarihinin oldukça çalkantılı bir epizodu olan İki Savaş Arası Dönem’de inşa edilmek istenen bir abidenin anlatısı üzerinden, hafıza rejimleri ve bu rejimlerde “Küçük Asya Felaketi” ve “muhacir meselesinin” tuttuğu yer takip ediliyor. Bu amaçla, İzmir Metropoliti Hrisostomos’un Yunan milliyetçiliğinin birbirleriyle çelişki içinde görünen dinî ve seküler kanallarını 1922’deki “şehadeti” ile bünyesinde buluşturan çok boyutlu hatırası, bu hatıranın cisimleşmiş hali olarak ortaya çıkan Atina’daki abide ve bu abidenin 1920’lerden günümüze uzanan “macerasına” odaklanılmaktadır.


There is a well-established literature on monuments as sites of memory (lieux de mémoire), their ability to strengthen national ideology, to shape collective memory as well as to mobilize conflicting memories; and although it seems contradictory, their potential to get consigned to oblivion through their multiple and pliable meanings. In this study, via the narrative of a monument erected in the interwar era, particularly turbulent years in modern Greek history, the memory regimes and the role of the “Asia Minor Catastrophe” and the “refugee issue” in those regimes are investigated. For this purpose, this article focuses on the multifaceted memory of Metropolitan Chrysostomos of Smyrna, who unifies the purportedly incompatible religious and secular strands of Greek nationalism through his “martyrdom” in 1922, his monument in Athens as the embodiment of this memory and its “adventures” from the 1920s to contemporary times.

Öz Eski bir Osmanlı taşrası olan Yunanistan, 1821 Mora İsyanı ve 1881 Teselya'nın alınmasına kadar, Hıristiyan nüfusa oranla daha az Müslüman nüfusun olduğu heterojen bir Balkan coğrafyasıydı. Fakat her iki dönemden sonra bu coğrafyada Müslüman nüfus ya öldürüldüklerinden ya da tehcire zorlandıklarından neredeyse yok oldu. Balkan Savaşları'ndan sonra topraklarını genişleten Yunanistan, özellikle kendi sınırları içine dâhil ettiği ve üçte biri Müslümanlardan oluşan Makedonya toprakları ile yeniden etnik ve dini mozaiği farklı bir kimliğe büründü. Ancak XIX. yüzyıl başlarında Balkanlarda ortaya çıkan etnik kimlik uyanışları ve milliyetçi ideoloji bölge azınlıkları için çalkantılı bir dönemi de beraberinde getirdi. Osmanlı'da dinsel ayrıma göre belirlenen Millet Sistemi yerini ulus-devlet modelinde şekillenen ve etnik kimlik ayrımına dayalı yeni bir siyasi anlayışa bırakmıştı. Etnik fanatizm ile hareket eden Yunanlar, bölge Müslümanlarına sadece sosyal baskı kurmuyor aynı zamanda onları göçe zorlayarak mal varlıklarına da el koyuyordu. Balkan Savaşları'ndan sonra Osmanlı ile imzalanan ve Yunanistan'da yaşayan Müslüman nüfusun mülkiyet, dinî mabetler, dil ve eğitim sorunlarına düzenleme getiren Atina Anlaşması bile bölgedeki etnik çatışmaları engelleyemedi. Milliyetçi ideolojinin etkisiyle Yunanistan topraklarında yaşayan Müslüman nüfusu milli bütünün dışında yabancı bir organ gibi algılayan Yunanlar, özellikle I. Dünya Savaşı süresince demokratik bir ülke imajıyla Müslüman azınlığı büyük güçlere karşı birer propaganda aracı olarak kullandı. Bu siyasi hedefin amacı Venizelos'un Megali İdea ile yola çıktığı Anadolu toprakları için tasarlanmış bir ön yatırımdı. 1912-1920 yılları arasında Yunan topraklarında yaşayan Müslüman nüfus,  Bu makale 2-4 Aralık 2015 tarihleri arasında I. Dünya Savaşının 100. Yılında Balkanlar ve Göç başlıklı uluslararası kongrede sunulmuş bildirimin kapsamı genişletilmiş halidir.  Dr. Öğr. Üyesi, İstanbul Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.

1204 tarihinde IV.Haçlı Seferi sonrası Ege’de üstünlük, Bizans’tan Venediklilere geçti. Katolik Venedikliler’in de din konusunda hoşgörüsüz olmaları dolayısıyla zor durumdaki Ortodoks Rumlar âdil Osmanlı yönetimini tercih edeceklerdi.
Fatih Sultan Mehmed’in İstanbul’u Fethi ile Venedik ve Cenevizliler’den boşalan alanlara Ortodoks Rumlar iskan ettirilmişti. Bu iskan izninin yanında Ortodokslara kendi patriklerini de seçme izni verilmişti. Böylece Rum Ortodoks Kilisesi canlandırılmıştı.
Osmanlı’nın bu âdil ve insanî muamelelerine ve imtiyazlı yönetimine karşılık Rumlar 1821’de isyan edecek, 1829’da bağımsızlığını kazanacak, “Düvel-i Muazzama”nın de teşvikleriyle “Şark Meselesi” çerçevesinde Osmanlı Devleti’nden kopan ilk gayr-i Müslimler olarak tarihe geçecektir.

to re-think profoundly on relationship between people and culture thanks to the conjugative link between humans and "place"

after the "barter" period, its effect on change villages (place), to humans (while "transferring" Turkish and greek people) and to culture ( with reciprocal cultural transitions between Turkish and greek in villages in the Aegean coastal )

The Dodecanese Islands participated in the Ottoman territory during the reign of Süleyman the Magnificent. These islands began to get out of hand with the war and agreements following the Constitutional period. At a time when the Battle of Tripoli was beginning to fail, Italy had an opportunity to invade Rhodes and Dodecanese.

Konunun uzmanları tarafından II. Dünya Savaşı sırasında Türk Dünyasının durumu ele alınmıştır.
II. Dünya Savaşı, Türk dünyasını siyasî,
ekonomik, sosyo-kültürel ve demografik vs. yönden
doğrudan etkilemiş, Türk halkları bütün boyutlarla
savaşın içerisinde yer almışlardır.II. Dünya Savaşı konusu yeterince
araştırılmış bir konu olmasına rağmen Türk halklarının savaşa katılımı, kayıpları, cephe gerisindeki çabaları, savaş
sonrasında karşılaştıkları sorunlar yeterince ve bir bütün
olarak incelenmediği gibi Türklerin savaş sırasındaki
kahramanlıkları ile savaştan galip gelinmesindeki katkıları
da görmezlikten gelinmektedir. Bu çalışmanın amacı,
konuyla ilgili bu boşluğu kısmî de olsa doldurmak,
Türklerin savaştaki kahramanlıkları ile katkılarını ortaya
koymak, savaşın neticeleri ile günümüze yansımalarını
Türk dünyası açısından değerlendirmektir.
II. Dünya Savaşı geçmişten günümüze bir projeksiyon
yapıldığında savaşın kavramsal boyutlarını da anlamamızı
sağlayacaktır. Savaşların ve buna benzer gayrimedenî
olguların, barışın olağanca yüceltildiği günümüzde
dahi önlenememiş olması ciddiye alınması gereken
bir problemdir ve bunun bir yandan insan tabiatı ve
diğer yandan modernite ve postmodernite ile yakın bir
bağlantısı vardır. Daha yaşanabilir bir dünya için, tüm
dünya milletlerinin gerçek uygarlık anlayışı temelinde
samimi işbirliği şarttır.
Ancak bütün insanlık tarihi
boyunca olduğu gibi, “modern” toplumların hâkim
olduğu günümüzde de savaş maalesef kaçınılmaz bir olgu
olarak karşımıza çıkacaktır. Bu anlamda savaşların çok
yönlü ele alınması, değerlendirilmesi savaş olgusunun
geçmişte ve bugün taşıdığı ve gelecekte taşıyacağı önemle
ilgili soruları daha anlamlı kılacaktır.

30 Ekim 1918'de imzalanan Mondros Mütarekesi ile Yunanlıların uzun yıllardır bekledikleri fırsat karşılarına çıktı. Mütarekeye göre, Osmanlı Devleti'nin orduları terhis edileceği için Anadolu'da güvenlik zafiyeti ortaya çıkacaktı. Böylece Rumlar, İzmir ve çevresindeki emellerini kolayca gerçekleştirebileceklerdi. Mütarekenin 7. maddesine göre güvenlik zafiyeti yaşanan bölgelere İtilaf Devletleri müdahale edebilirlerdi. İzmir'de yaşayan Rumlar, beşinci kol faaliyetlerinde kullanılmak için uzun süredir kilise, okul ve basın aracılığıyla hazır hale getirilmişti. Durumdan faydalanmak isteyen Rumlar, İzmir'in asayişini bozarak güvenlik zafiyeti çıkartmak için faaliyete başladılar. Rum teşkilatları ve metropolithane bu sürecin en büyük destekçileriydi. Rum çeteleri özellikle kıyı şeridinde köy basma, adam kaçırma, yol kesme gibi faaliyetlerle Türk ahaliyi bölgeden uzaklaştırmaya çalıştılar. Şehir merkezinde ise her fırsatta gösteri ve taşkınlık yapmaktan geri durmadılar. Yunanistan hükümeti ise Salib-i Ahmer/Kızılhaç adı altında bölgeye, silah ve cephane sevk etti. İzmir'deki Türk idaresi ilk günlerden itibaren olayın mahiyetini anlamasına rağmen İstanbul'dan yapılan müdahalelerle sürekli olarak idareciler değiştirildi. Bu durum karşısında Rum teşkilatları ile etkili bir mücadele yapılamadı. Bu çalışmada; Mondros Mütarekesi'ni takip eden süreçte İzmir ve çevresinde Rumlar tarafından İtilaf Devletleri'nin müdahalesini sağlamak için yapılan faaliyetler arşiv belgeleri ışığında ele alındı.

With the Armistice of Mudros that was signed on 30 October 1918, Greeks found an opportunity for which they had been waiting for long years. Since the Ottoman Empire’s armies would be discharged according to the Armistice, a vulnerability of security would occur in Anatolia. Thus, Greeks would be able to accomplish their purposes in and around Izmir. Pursuant to article 7 of the Armistice, the Allied Powers were entitled to intervene in regions where such a vulnerability occurred. For a long time, Greeks living in Izmir had been prepared via churches, schools and journalism to be used in fifth column activities. In order to exploit the situation, they began activities for creating a vulnerability of security by disturbing the public order of Izmir. Greek organisations and the metropolitan bishop’s church were the biggest supporters of this process. Greek gangs tried to drive Turkish community away from the region by village raids, kidnappings, forestalling, etc. especially on the coastline. They also made demonstrations and rampages in downtown at every opportunity.
The Greek government sent Greek gangs, arms and ammunition to the region under the name of the Red Cross. Although the Turkish administration in Izmir understood what was going on from the first days, administrators were replaced continuously by interventions
made from Istanbul. Therefore, it was not possible to make an effective struggle against Greek organisations. Drawing on archival documents, the current study addresses the activities carried out by Greeks in and around Izmir for ensuring an intervention by the Allied Powers in the
process that followed the Armistice of Mudros. Keywords: Greeks, Izmir, Public Order, Gang, Red Cross.

Yunanistan’ın son zamanlardaki işgalci tavırlarını hem Ege’de hem de Akdeniz’de görüyoruz.
Libya’da çıkan iç karışıklıklardan yararlanan Yunanistan, Libya’ya ait 39.000 Km2 deniz alanını işgal etmiştir. Aynı zamanda Yunanistan, Türkiye’yi Doğu Akdeniz’de kışkırtmak ve arama faaliyetlerini durdurmak amacıyla Mısır ve İsrail ile ittifaklar yapmakta ve Türkiye’yi Akdeniz’de enerji mücadelesinde yalnız bırakmaya çalışmaktadır. Buna mukabil Yunanistan, Girit kıyılarından Kuzey Afrika’ya kadar uzanan bir Münhasır Ekonomik Bölge belirleyerek Türkiye’nin yasal hakkı olan Münhasır Ekonomik Bölgesinin bir kısmında hak ihlalinde bulunmaktadır. Yunanistan burada sadece Türkiye’nin değil aynı zamanda Türkiye’nin garantörlüğünü yaptığı Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin de hakkını ihlal etmektedir.

Anahtar Kelimeler; Türkiye, Yunanistan

Even though Vikings and Greeks were not related historically and geographically, Viking history does not far from Mediterranean and Aegean civilizations. In a long period Vikings became not only devoted mercenaries of Byzantine Emperor but also traders, colonizers and seamen of Aegean and Mediterranean Seas. When they reached to these warm waters, they started to engage Greek culture, influenced by them and some of them carried their knowledge, wisdom and wealth to their homelands. Today at least thirty rune-stones seem to be erected in Scandinavia for or about Greeks, Greece and those about related Greeks or Greece. Most of them were dated to the tenth and eleventh century as most commonly called “The Christianization Era”. Thus Greek and Byzantine influence on Christianization of Scandinavia partly related in these rune-stones despite of Vikings came to Byzantine borders before they were hired as Varangian Guards. In Swedish “Greklandsstenarna” world was using for the rune-stones mentioned before by the modern day researchers. On these stones Greeks were mentioned as “Grikk(j)ar” and they called their country as “Grikkland”. This paper aimed to be adducing Viking rune-stones as a historical source for Greek history and try to imply these far-away materials to reproduce Aegean and Mediterranean histories from a distance angle.

Cumhuriyet Dönemi'nde Türkiye'ye doğru yapılan en önemli göçlerden biri 1923 Türk-Yunan Nüfus Mübadelesidir. Bu zorunlu göç ile yüz binlerce kişinin hayatı değişmiş, mübadiller bir yandan yeni vatanlarına uyum sağlamaya çalışırlarken diğer bir yandan da doğdukları toprakların oluşturduğu kimlik ve kültürlerini gelinen vatanda yaşatmaya çalışmışlardır. Bu makalede mübadil kimlik ve kültürlerinin eski ve yeni kuşaklar tarafından yaşatılmaya çalışıldığı farklı ortamlar incelenecektir. Özellikle köy kahvehaneleri, dernek ve vakıflar ile internet ortamlarına değinilecek ve kuşak farklılıklarının kimliklerin yaşatılmasında oynadığı rol ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Bu yazı İstanbul Bilgi Üniversitesi Kültürel Çalışmalar Yüksek Lisans Programı kapsamında “Gündelik Hayatın Sosyolojisi” semineri için 2005’te kaleme alındı. Çalışmanın bir kopyası Lozan Mübadilleri Vakfı Arşivi’nde bulunmaktadır. Yazar, Müfide Pekin özelinde Lozan Mübadilleri Vakfı’na bu çalışmaya olan ilgi ve destekleri için teşekkürlerini sunar.

The reflection of the political and economical revolutions which took place in Europe in the 18
th
century, to the Greek society living under the Ottoman rule wasrealized through the development of channels of commerce at the regions of the Empire (such as the Aegean shores of Anatolia, Balkans, Moldavia) where mainlythe Greek population lived. Young Greeks by going for education to Europe and merchants by going to Europe adopted the ideas of the Enlightenment and theideology of nationalism. Thus they made a contribution to the transfer of these ideasand ideology to the Greek society. While the developments of Europe were adopted with some delay, the movement that began with the Greek Enlightenment and withthe available international circumstances, the Greek upheaval which started in 1821at the Peloponnese peninsula resulted with the creation of an independent monarchical Greek state under the control of the Great Powers of the period. In this way, under the project of creating a nation state and a national identity,in 1833 the Greek Orthodox Church was established. Likewise, in 1837 theUniversity of Athens was founded for the education of the necessary personnel inorder to meet the administrative needs of the state and to convey the Westerncivilization to the East. Also by Hellenizing History, peace with the Byzantine past was made. On the other hand, trough securing historical continuity of Hellenism, Megali Idea gained formality. In plain terms the vision of creating a Great Greece,became a basis of existence of the Greek nation. But despite the fact that Megali Idea was detached formally from the Greek foreign policy with the end of theTurkish War of Independence (1922), it has remained always in the minds as a wishto be realized in order to keep the Greek nation together."

Şemseddin Ahmed Beg was the grandson of Evrenos Beg, the famous Ottoman raider. His father who was the eldest son of Evrenos Beg was Ali Beg who probably was born from a Greek concubine called Kiria Anna (Κύρια Άννα). In Giannitsa (Γιάννιτσα/Yenice-i Vardar), today in Greece was called the center of Evrenos family, there were three generations’ waqfs from Evrenos dynasty. In addition to Evrenos Beg’s waqf in Giannitsa, from second generation of family, Ali, İsa and Barak Begs and also the subject of our paper from third generation Şemseddin Ahmed Beg established his waqf. Most of the development of city of Giannitsa was happened due to the period of Şemseddin Ahmed Beg. His contribution to the structural and cultural life of the city was important. While until the middle of XVth century the military character was dominant at the city life, from this date especially at the period of Şemseddin Ahmed Beg, cultural identity of the city had shown great improvement. The purpose of this article is to display the military activity of Şemseddin Ahmed Beg which reflected to the sources and according to tax registers, foundation records and especially under the light of his waqfiye which is dated 1498 (H. 904) his külliye in Gianntisa will be examined and as a result the historical process and current situation of his külliye will be informed in this paper.

Bu çalışmada Türkiye ve Yunanistan arasındaki ekonomik ilişkiler ve bu ilişkilerin derecesinin devletlerin çatışmasının önüne geçip geçemeyeceği incelenmiştir. Ekonomik ilişkiler analiz edilirken, Keohane ve Nye’ın “karmaşık karşılıklı bağımlılık” teorisinden yararlanılmıştır. Buna göre, çatışmacı devletlerin kuracakları ekonomik ilişkilerde birbirlerine bağımlı olmaları, devletleri çatışmadan uzaklaştıracak ve ticaretin kârını elde etme çabasına girmelerini sağlayacaktır. Çalışmada bu bağlamda birinci bölüm içinde ekonomi ve siyaset ilişkisi incelenmiş, çatışmacı devletlerin analizinde kullanılacak olan “karmaşık karşılıklı bağımlılık” teorisinin anlamı ve teoriyi oluşturan sacayakları analiz edilmiştir. İkinci bölümde, çalışma kapsamında incelenecek olan Türkiye ve Yunanistan arasındaki tarihsel problemlere ve Türkiye’nin 1980 yılı sonrasındaki dönüşümüne göz atılmış ve iki ülkeyi birbirine bağlayan bir parça olarak Türkiye’nin Avrupa Birliği ile ilişkileri incelenmiştir. Üçüncü bölümde ise, Türkiye ve Yunanistan arasındaki ekonomik ilişkiler ve bu ilişkilerin ülkeler arasında karşılıklı bağımlılık yaratıp yaratmadığı analiz edilmiştir. Ekonomik ilişkilerde karşılıklı bağımlılığın olup olmamasının uyuşmazlıkların çözümüne ve iki ülke arasında diyalog ortamının yaratılmasına yapmış olduğu etki ortaya konulmuştur. Ayrıca AKP hükumetleri döneminde tercih edilen komşularla yakınlaşma politikası ve bu politikanın Yunanistan’a yansımaları da incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda ise iki ülke arasında, henüz bir bağımlılık ilişkisinden söz edilemeyeceği, ancak sürece göz atıldığında, ekonomik ve siyasi ilişkilerdeki işbirliğinin geliştirilmesine koşut olarak ilişkilerin her geçen gün iyiye doğru seyrettiği yorumu yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Türkiye, Yunanistan, karmaşık karşılıklı bağımlılık, siyasal ekonomi.

Özet:
2. Dünya Savaşı ardından başlayan Yunan İç Savaşı, 1949 yılına kadar sürmüştür. İç savaşta 158 bin kişi hayatını kaybetmiştir, ki toplam nüfusu 7,5 milyon bile olmayan bir ülke için çok ciddi bir rakamdır bu.
Devletle savaşan andartlar, sosyalist kimlik taşısalar da, savaşa enternasyonel bir katılım söz konusu değildir. Yunan olmayıp da andartların yanında savaşan tek kişi, bir Türktür: Mihri Belli ya da andartlar arasındaki kod adıyla, Kapetan Kemal. Yunanistan'ın dağlık kesimlerine hakim olan andartlar, burada yaşayan Türk ve müslüman gençleri silah altına almaya çalışmıştır. İstanbul'dan gelen bir Türk komünist ile Rodop Dağları'nda yaşayan Türk köylüsünün yolu böylece kesişmiş oldu.
Makale, Eylül 2011'de Atlas Tarih dergisinde yayınlanmıştır.

Abstract:
The Greek Civil War (Greek: ο Eμφύλιος [Πόλεμος], "the Civil War") was fought from 1946–49 between the Greek government army—backed by Great Britain and the United States—and the Democratic Army of Greece (DSE), the military branch of the Greek Communist Party (KKE). A total number of 158,000 people were killed and 1,000,000 people were relocated temporarily during the war.
Although DSE was a socialist organization, international fighter involvement was not observed. The only foreign fighter for  DSE was a Turk socialist: Mihri Belli, known as Kapetan Kemal. Guerillas were dominating the mountainous areas of Greece and they tried to recruit Turkish/Muslim youngsters. This is how a Turkish socialist from İstanbul and a young Turkish peasant from Rhodope mountains encountered in Greeks Civil War.
This article was published in Atlas Tarih magazine, in September 2011.

Arap  coğrafyasında  18  Aralık  2010  tarihinde  Tunuslu  bir  vatan‐
daşın  kendisini  yakmasıyla  başlayan  ve  süreç  içerisinde  bütün  Arap
Dünyası’nı  etkisi  altına  alan  “Arap  Baharı”  hareketi  2011  yılında
Suriye’yi  etkilemiştir  ve  15  Mart  2011’de  Suriye’nin  güneyindeki
Deraa’da komşu  ülkelerdeki  “Arap Baharı”ndan esinlenen  demokrasi
yanlısı  gösteriler  başlamıştır.  Bu  gösterilerin  hedefindeki  isim  Suriye
Devlet Başkanı Beşşar Hafız Esad olmuştur (Topal, 2015). 
k  başlayan  gösterilerden  bu  yana  yıllar  geçmesine  rağmen
Suriye’de  sular  hiç  durulmamıştır.  Aksine  her  geçen  gün  Suriye top‐
raklarında  yaşanan  sorunlar  daha  da  genişlemeye  ve  derinleşmeye
başlamıştır.  İlk  günlerde  sadece  demokratik  gösteriler  varken  yıllar
içerisinde ülke savaş alanına dönmüştür. Bu süreçte hem Suriye içeri‐
sinde hem de Suriye’nin dışında Suriye’yi ve dünyayı etkileyen çeşitli
olaylar, çatışmalar ve anlaşmazlıklar meydana gelmiştir (BBC, 2018). 
Dünya’nın ve özellikle Batı Dünyası olarak tanımlanan Avrupa’nın
bütün  tarih boyunca ve özellikle  2. Dünya Savaşı’ndan bugüne kadar
karşılaştığı  Suriye’den  kaçış  olarak  da  adlandırabileceğimiz  bu  denli
büyük  insan  hareketliliği  beraberinde  bütün  insanlığa  büyük  sorum‐
lulukları  da  beraberinde  getirmiştir.  Bu  kapsamda  çeşitli  çalışmalar
yapılmış ve hala daha yapılmaktadır (EEAS, 2018).

Bahse konu tartışmalı kara parçaları Ege’deki karasuları alan dağılımlarını önemli ölçüde değiştirebilmektedir. Bu nedenlerle, Ege’de kalıcı bir barış için çözümlenmesi gereken ilk ve temel sorunun ‘Egemenlik’ sorunu olduğu değerlendirilmektedir.

Araştırma/İnceleme