Tomasz Dryl*
Zaufanie jako element zarządzania marką
Wstęp
Artykuł przedstawia nowe spojrzenie na kluczową kwestię zaufania konsumenta do marki i przedsiębiorstwa w procesie zarządzania
marką na rynku. Przedstawiono punkt widzenia naukowców zajmujących się zarzadzaniem marką oraz dokonano krytycznej analizy źródeł
literatury. Punktem wyjścia jest pojęcie marki. Zaprezentowano zmianę
w podejściu do istoty marki produktu. Marka będąca zapisem graficznym, fonetycznym czy też układem, współistnieje z marką będącą przesłaniem w świadomości konsumenta. Na współczesnym rynku konsumpcyjnym jednocześnie funkcjonują więc różne koncepcje zarządzania markami. W obliczu coraz większej konkurencji między markami
znaczenia nabiera kwestia zaufania. Konsument poszukuje marki, której
mógłby w pewnym stopniu zaufać. Zaufanie powinno mieć charakter
obustronny. Aby przekazać konsumentom komunikat, który mógłby
być pozytywnie odebrany, firmy mogą wykorzystać innych konsumentów. Pomocne są tu media społecznościowe. Przedsiębiorstwa budując
swoje marki przez wiele lat, jednocześnie tworzą wartość, którą zarządzają. Marka, której ufają konsumenci stanowi olbrzymią wartość. Zarządzanie zaufaniem do marki jest procesem długofalowym i wymagającym wielu wysiłków. Jest to zadanie całej organizacji, a nie tylko działu marketingu. Zaufanie do organizacji jest to także kwestia wizerunku
firmy, jaki funkcjonuje w otoczeniu. Firma z silnym, pozytywnym wizerunkiem generuje także zaufanie konsumentów.
1. Marka w marketingu
1.1. Zmiana pojmowania pojęcia marki
Marka jest to jedno z kluczowych pojęć współczesnego marketingu.
Na koncepcji marki opiera się wiele strategii sukcesu współczesnych
organizacji z różnych branż. Szczególnie istotną rolę odgrywają marki
na rynku dóbr konsumpcyjnych. W tym przypadku konsumenci poprzez marki identyfikują konkretne produkty, usługi, ich ceny, jakość
Dr, Instytut Organizacji i Zarządzania, Wydział Zarządzania, Uniwersytet Gdański,
dryl@wzr.pl
*
44
Tomasz Dryl
a także wiele innych cech. Marka stała się symbolem, komunikatem
identyfikującym nadawcę oraz przekaz.
Marka jest to pojęcie rozmaicie rozumiane przez naukę oraz praktykę, a także różnie interpretowane w procesie zarządzania marketingiem. Klasyczna już definicja marki, zaproponowana przez AMA (ang.
American Marketing Association) w 1960 r. brzmiała następująco: „Marka
to symbol, nazwa, termin lub projekt graficzny (lub ich kombinacja),
których to celem jest identyfikacja towarów, usług określonego sprzedawcy (grupy sprzedawców) oraz ich odróżnienia od produktów konkurencji”.
Według British Chartered Institute of Marketing marka to zbiór fizycznych cech produktu lub usługi wraz z związanymi z nimi przekonaniami i oczekiwaniami – niepowtarzalne skojarzenie wywołane
w świadomości odbiorców przez nazwę bądź logo produktu lub usługi.
Według B. Żurawik i W. Żurawik marka jest to nazwa, termin,
znak, symbol, rysunek lub inne cechy, które wyróżniają wyroby danej
firmy na rynku [B. Żurawik, W. Żurawik, 1996, s. 260].
L. de Chernatony przedstawił ciekawe zestawienie różnych sposobów rozumienia marki. Ujął on markę na trzech poziomach interpretacji,
z perspektywy wkładu, wyniku oraz czasu [de Chernatony, 2003, s. 32
i n.]. Można to określić następująco:
– marka z perspektywy wkładu, czyli sposobu, w jaki menedżer zarządza zasobami w celu wywarcia wpływu na konsumentów:
– logo,
– instrument prawny,
– firma,
– zapis stenograficzny,
– czynnik ograniczający ryzyko,
– pozycjonowanie,
– osobowość,
– wiązka wartości,
– wizja,
– dodawanie wartości,
– tożsamość;
– marka z perspektywy wyniku, czyli interpretacja konsumentów, jak
marka pozwala im osiągać więcej korzyści:
– wizerunek,
– związek;
Zaufanie jako element zarządzania marką
45
– marka z perspektywy czasu, czyli zmiana marki w czasie;
– podmiot podlegający ewolucji.
Z tej perspektywy widać wielorakość możliwości interpretacji pojęcia marki we współczesnym marketingu. Z uwagi na cel artykułu warto
się przyjrzeć marce jako czynnikowi ograniczającemu ryzyko, czyli ujęcie z perspektywy wkładu. Z zakupem produktu jest związany nierozerwalnie pewien poziom ryzyka konsumenta. Ryzyko jest prawdopodobieństwem tego, że produkt nie spełni swojej funkcji lub wywoła inne
niż zakłada konsument, reakcje jego otoczenia. Produkt może być dobrze lub nieprzychylnie przyjęty przez najbliższe otoczenie konsumenta.
W wielu przypadkach zachowania konsumenta są determinowane
wpływem grup odniesienia. Szczególnie można tu zauważyć znaczenie
grup aspirujących i dysocjacyjnych. Bardzo często więc marka jest wyznacznikiem możliwych reakcji otoczenia na zakup produktu. Przykładem może być marka samochodu nabywana przez konsumenta pod
wpływem kręgu znajomych czy przyjaciół, ale też jest ograniczona przez
grupy dysocjacyjne. W polskiej grupie konsumentów średniej klasy
marką powszechnie identyfikowaną z grupą dysocjacyjną było BMW,
a to dzięki licznej grupie młodych użytkowników preferujących sportowy styl ubierania się, ukierunkowanych na amatorską kulturystykę.
Jednocześnie marką aspiracyjną jest z pewnością Lexus.
Bardzo praktyczne, a jednocześnie trafne ujęcie marki przedstawił
jeden z najbardziej znanych ludzi reklamy, David Ogilvy, który stwierdził, iż marka to idea produktu stworzona przez konsumenta. W tym
bardzo zwięzłym, wręcz lakonicznym stwierdzeniu określono to, co
w dzisiejszym marketingu jest najważniejsze, czyli konsumenta jako
interpretatora przekazu marki. Marki powinny być konstruowane dla
klienta a właściwie przez klienta. Współtworzenie marki jest we współczesnym marketingu praktyką coraz bardziej popularną. Warto przytoczyć choćby przykłady działań marketingowych takich firm, jak:
– Volvo – współtworzenie wnętrza samochodu skierowanego do kobiet przez konsumentki, które zwróciły uwagę na takie aspekty
funkcjonalnego wnętrza, jak miejsce na torebkę, kubek czy lusterko
do „spojrzenia na siebie”;
– Redd’s – współtworzenie opakowania piwa poprzez organizację
konkursu na naklejkę na butelkę;
– Coca-cola – współtworzenie opakowania produktu poprzez organizację konkursu na opakowanie.
46
Tomasz Dryl
Z obserwacji poczynań marketingowych organizacji na rynku konsumpcyjnym można wysnuć wniosek, że działania polegające na współtworzeniu przez konsumentów marki będą często ważną częścią ich strategii marketingowych.
Wraz z uświadomieniem sobie, że marka produktu to interaktywny
komunikat skierowany do konsumenta, który powinien owe przesłanie
zrozumieć i zaakceptować, pojawiły się w literaturze marketingowej
odpowiednie definicje marki. Marka to produkt plus wartości i skojarzenia [Edwards, Day, 2006, s. 50]. To podejście zakłada, że konsument
jest odbiorcą przekazu składającego się z trzech elementów. Dwa
zmienne elementy to produkt i skojarzenia, a wartości powinny pozostać niezmienne. Zmienność produktu wynika z ewolucji, zmiany potrzeb konsumenta, zmian gospodarki, technologii. Produkty powinny
się zmieniać wraz ze zmianą otoczenia marketingowego. Skojarzenia
zmieniają się wraz z wykorzystywanymi do przekazu reklamowego:
muzyką, kolorem, symbolami, celebrytami kojarzonymi z marką. Skojarzenia z marką powinny ewoluować, zmieniać się wraz z oczekiwaniami konsumentów, czy też stylem życia i potrzebami. Wartości marki
powinny być niezmienne. Marki opierające się na zdrowym stylu życia
czy ekologii nie powinny nagle odwoływać się do prowokacji, szalonej
zabawy i braku ograniczeń. Od wartości kojarzonych z markami marek
oczekuje się spójności. Mają one tworzyć jedno spójne i konkretne przesłanie. Wartości prezentowane przez markę Audi A8 nie mogą być wykorzystywane w przesłaniach marki Ford Mustang. Inne kategorie produktów, inni odbiorcy komunikatów, to także inne wartości reprezentowane przez markę. Trudno także proponować zmiany wartości, ale
nie można wykluczyć ewolucji wartości. Zależy to od zmian w otoczeniu marki, w tym głównie od zmian w konsumentach.
1.2. Oddziaływanie marki na zmysły konsumentów
Konsument odbiera marki poprzez swoje zmysły. Im więcej zmysłów wykorzystuje konsument do odbioru przekazu marki, tym ten komunikat może być lepiej odebrany i zrozumiany. Marki mogą oddziaływać na konsumenta pięcioelementowym zbiorem bodźców: obrazem,
dźwiękiem, dotykiem, zapachem i smakiem. Poprawnie zorganizowana
kampania reklamowa marki może być ukierunkowana na przekazanie
konsumentowi całego kompletu bodźców. Im więcej zmysłów jest zaangażowanych w odbiór marki, tym efekt przekazu jest lepszy. Można też
wskazać przykłady marek, które, wykorzystując wybrane wymiary
Zaufanie jako element zarządzania marką
47
przekazu, odniosły sukces rynkowy. M. Lindstrom pisze o marce pięciowymiarowej, wskazując jednocześnie na potrzebę tworzenia przekazu marki, oddziałującego we wszystkich wymiarach [Lindstrom, 2010,
s. 31 i n.].
Oddziaływanie przekazu na wzrok jest najsilniejszym bodźcem,
który potrafi przekonać konsumenta do nielogicznych przekazów. Słynne są wyniki badań smaku jedzenia i kolorów prowadzone przez
H. Rotha, a także przez C. Dubosa w latach osiemdziesiątych XX w.,
których wyniki opublikowano w „Journal of Food Science”. Zespoły
wspomnianych naukowców analizowały związki koloru i smaku. Naturalnym odczuciem konsumenta jest występowanie skojarzenia – im
ciemniejsza barwa napoju, tym jest on słodszy. Napój o smaku wiśniowym powinien być ciemnej barwy, cytrynowy – jasnej. Gdy napój wiśniowy jest w kolorze limonki, to tylko 30% badanych było w stanie
prawidłowo ocenić jego smak. Pozostała część bardziej wierzyła zmysłowi wzroku niż smaku. 40% badanych określało, że napój o smaku
wiśniowym smakuje cytrynowo [Lindstrom, 2010, s. 31]. Marki, które
silnie wykorzystują wymiar obrazu to na przykład Coca-Cola, BP.
McDonald’s.
Oddziaływanie na zmysł słuchu konsumenta, wykorzystywane
w reklamie marki, ma duże znaczenie teoretyczne i duży potencjał.
Przykładem doskonałego oddziaływania dźwięku może być marka Intel, dźwięk otwieranego piwa w reklamach czy też McDonald’s. Niewiele firm wykorzystuje dźwięk jako przekaz. Według Lindstroma zaledwie 9% firm z listy 500 magazynu „Fortune” korzysta z dźwięku w celu
wyróżnienia swojej marki.
Kolejnym zmysłem odbierającym bodźce jest węch, który jest uważany za najbardziej podstawowy i bezpośredni zmysł człowieka. Przykładem zapachu kojarzonym z produktem jest zapach nowego samochodu, który stał się produktem. Odpowiednio zaprojektowany zapach
może być magnesem przyciągającym klientów do hotelu, centrum handlowego, kawiarni, restauracji. Zapach może budować skojarzenia
z sytuacją, skłonić do zakupu, a na pewno wpłynąć na ocenę firmy lub
marki. Według badań Lindstroma warto zwrócić uwagę na linie lotnicze
Singapore Airlines, które umiejętnie wykorzystują oddziaływanie zapachu na konsumentów.
Marka produktu może oddziaływać na konsumenta przez dotyk.
Przykładem urządzenia ściśle ukierunkowanego na dotyk jest pilot do
48
Tomasz Dryl
telewizorów. Philips, budując ciężki, ergonomiczny pilot, wpłynął na
ocenę jakości telewizorów. Markę, która wyróżnia się wykorzystując
zmysł dotyku, jest producent luksusowych urządzeń RTV – Bang&Olufsen.
Smak marki może być także jej wyróżnikiem. Przykładem jest smak
pasty Colgate. Firma opatentowała charakterystyczny smak swojego
produktu. Smakiem, na którym opiera swoją strategię marketingową,
jest także Wedel i jego Ptasie Mleczko. Skutecznie opiera się on konkurencyjnemu produktowi firmy Milka. Smak wedlowskiego produktu jest
kojarzony przez pokolenia polskich konsumentów.
1.3. Koncepcja 3i marki
Współczesne i przyszłe zarzadzanie marką powinno opierać się
z dużej mierze na budowaniu osobowości marki, a nie tylko jej budowaniu. Ciekawą koncepcję marketingową ukierunkowaną na przyszłość
zaproponowano w książce Marketing 3.0. Według jej autorów pojęcie
marketingu powinno zostać przedefiniowane jako trzy, pozostające
w interakcji wymiary, a mianowicie: marka, pozycjonowanie i wyróżnianie się na rynku. [Kotler, Kartajaya i Setiawan, 2010, s. 53].
Idea koncepcji 3i uzupełnia te wymiary o:
– identity, czyli tożsamość marki,
– integrity, czyli uczciwość marki,
– image, czyli wizerunek marki.
Wszystkie wspomniane elementy marketingu wzajemnie się uzupełniają, pozostając w wielowymiarowych relacjach. Aby osiągnąć sukces na rynku należy dążyć do osiągnięcia odpowiednich proporcji między nimi. Relacje między tymi elementami są dynamiczne, zależne od
czynników rynkowych, takich jak: konkurencja, konsumenci czy też sytuacja w makrootoczeniu. Składowe koncepcji 3i są to działania konieczne dotarcia do konsumenta. Tożsamość marki powinna być wyjątkowa, uczciwość może ją wzmocnić i mogą one wpływać na wizerunek.
W odpowiednim zarządzaniu marką niezbędne jest zbudowanie
odpowiednich relacji między składowymi koncepcji 3i. Marka produktu
musi być odpowiednio umiejscowiona w umyśle konsumenta. Jest to
zgodne z koncepcją A. Riesa i J. Trouta, według których umiejscowienie
to powinno mieć wyjątkowy charakter. Marka musi być wyraźnie odróżniona przez konsumenta od innych, konkurencyjnych naśladowców
i imitatorów. Wyjątkowość jest związana także z koniecznością odwołania się do emocji konsumenta. Zakupy są częściej czynnością emocjonalną niż racjonalną. Marka musi więc porwać emocje konsumenta
Zaufanie jako element zarządzania marką
49
i skłonić go do działania, czyli zakupów. Marka produktu powinna zapewnić konsumenta o jej wartości.
2. Zaufanie w zarządzaniu marką
2.1. Pojęcie zaufania w zarządzaniu
Zaufanie stało się w ostatnich latach niezwykle ważnym pojęciem w
naukach o zarządzaniu. Według Słownika Języka Polskiego zaufanie to:
1) przekonanie, że jakiejś osobie lub instytucji można ufać,
2) przekonanie, że czyjeś słowa, informacje itp. są prawdziwe,
3) przekonanie, że ktoś posiada jakieś umiejętności i potrafi je odpowiednio wykorzystać.
Mamy tu do czynienia z przekonaniem, subiektywnym stanem,
niekoniecznie popartym konkretnym dowodem, że ktoś zachowa się
w określony sposób.
Pojęcie zaufania jest różnie interpretowane i ujmowane w literaturze przedmiotu. Można ująć interpretację pojęcia jako zaufanie w kategoriach [Grudzewski i in., Wańtuchowicz, 2009, s.17]:
– dyspozycji, czyli mentalnego subiektywnego stosunku wobec drugiej strony (ocena, przewidywanie, oczekiwanie),
– decyzji, czyli intencji (zamiaru) polegania na niej, przez co ufający
uzależnia się od drugiej strony,
– zachowania, które jest wynikiem powierzenia czegoś drugiej stronie.
Zaufanie jest bardzo ważnym zasobem organizacji. Jest to punkt
wyjścia do realizacji wielu koncepcji zarządzania. Zarządzanie zaufaniem jest to zbiór działań służących do kreowania systemów i metod,
które pozwalają uzależnionym podmiotom dokonywać ocen i podejmować decyzje w kwestii niezawodności działań obarczonych ryzykiem, a dotyczących innych jednostek (ocena wiarygodności innych jednostek), jak również umożliwiających tym podmiotom rozwój oraz stosowne reprezentowanie wiarygodności własnej i ich systemów (budowanie własnej wiarygodności) [Grudzewski i inni, 2009, s. 67].
2.2. Zaufanie do marki
Z punktu widzenia zarządzania marketingiem przedsiębiorstwa
zaufanie stanowi punkt wyjścia do zainteresowania konsumenta ofertą.
Musi istnieć minimalny, akceptowalny poziom zaufania konsumenta do
marki produktu. Wybór przez konsumenta marki godnej zaufania często jest związany na przykład z postrzeganiem produktu jako dobra
luksusowego. Kupując samochód luksusowy, który kosztuje kilkaset
50
Tomasz Dryl
tysięcy złotych, konsument z pewnością będzie darzył tą markę zaufaniem.
Zaufanie do marki jest postrzegane przez konsumenta w kategoriach ryzyka. W procesie wyboru produktu duże znaczenie ma więc
optymalizacja istniejącego i odczuwalnego ryzyka. Na przykład konsument wybierze daną markę, pod warunkiem, że ma do niej zaufanie
wynikające z jego wcześniejszych doświadczeń zakupowych lub pozytywnych opinii innych konsumentów.
Można ująć zaufanie do marki w kategorii ryzyka konsumenta. Im
mniejsze spodziewane i odczuwalne ryzyko tym większym zaufaniem
konsument może obdarować markę. Najczęściej spotyka się ryzyko [de
Chernatony, 2002, s. 40]:
– sposobu wykonania (w jakim stopniu dana marka jest zgodna z opisem funkcji, które ma spełniać),
– finansowe (czy marka zapewni odpowiednią wartość za wydatkowaną cenę),
– czasu (czy konsument musi poświęcić więcej czasu na ocenę nieznanych marek, a jeżeli marka okaże się nieodpowiednia, to ile czasu zostało zmarnowane),
– społeczne (czy marka uzyska akceptację rodziny, znajomych oraz czy
zakup wpłynie na zmianę ich opinii o nabywcy),
– psychologiczne (czy konsument dobrze czuje się jako posiadacz marki).
Wspomniane rodzaje ryzyka wpływają znacząco na zaufanie do
marki. W przekazach reklamowych wykorzystują argumentację jakości
produktów markowych, która w zamian za wyższą cenę umożliwi konsumentowi oszczędności czasu i większe bezpieczeństwo. Warto przytoczyć tu choćby serię reklam oryginalnych części zamiennych marki
Volkswagen. Zaufanie do dobrych jakościowo części zamiennych skutkuje
lojalnymi klientami gotowymi kupować produkt marki, której ufają.
Zarządzanie zaufaniem do marki jest procesem długofalowym
i wymagającym wielu wysiłków. Jest to zadanie całej organizacji, nie
tylko działu marketingu. Zarządzanie zaufaniem jest to także kwestia
wizerunku firmy, jaki funkcjonuje w otoczeniu. Firma z silnym, pozytywnym wizerunkiem generuje także zaufanie konsumentów, które
przekłada się na zaufanie do marki produktów.
Współczesne media i sposoby komunikacji międzyludzkiej wpłynęły na zmiany w dostępie konsumentów do informacji. Przedsiębiorstwo
Zaufanie jako element zarządzania marką
51
jako źródło informacji nigdy nie cieszyło się wielkim zaufaniem konsumentów. Jest to bowiem marketingowe źródło informacji, a jak wiadomo wyróżnia się następujące źródła informacji o produkcie lub usłudze:
– marketingowe,
– osobiste,
– personalne,
– publiczne.
Wiarygodność wspomnianych źródeł informacji jest zróżnicowana.
Zdecydowana większość wyników badań określa kolejność, w jakiej
konsumenci ufają źródłom informacji, jako:
– źródła personalne – najbardziej ufa się innym konsumentom, ich opiniom, recenzjom, sugestiom, poradom, rankingom etc.,
– źródła osobiste – w pewnym sensie konsument stara się ufać także
sobie, szczególnie gdy już ma doświadczenia w kontaktach z produktem lub usługą,
– źródła publiczne – konsument chętnie wysłucha też rady ekspertów,
poczyta rankingi według niezależnych instytucji, jednak ich niezależność jest coraz mniej dostrzegana,
– źródła marketingowe – w ostateczności konsument postara się zaufać
informacjom pochodzącym od firm, przeczyta informacje zawarte na
opakowaniu.
Obecnie można zaobserwować zaufanie w relacjach poziomych.
Konsumenci ufają innym konsumentom. Nie ufają natomiast przedsiębiorstwom, a szczególnie ich reklamom. Warto spojrzeć na rozwój mediów społecznościowych i dynamikę zmiany kierunku zaufania konsumentów od przedsiębiorstwa do innych konsumentów. Warto przytoczyć, w ślad za Kotlerem, Kartajayem i Setiawanem, że obecnie ludzie
wierzą marketingowi szeptanemu. Świadczą o tym wyniki badań firmy
Nielsen, według których 90% ankietowanych zawierza rekomendacjom
od znajomych. Niewiele mniej osób ufa opiniom zamieszczanym w Internecie. Obecnie konsumenci bardziej zawierzają obcym ludziom należącym do sieci społecznościowych, niż ekspertom [Nielsen Global, 2009].
Mając taką wiedzę firmy powinny odpowiednio planować swoje
strategie komunikacji marketingowej. Jednym z celem działań marketingu może być ukierunkowanie się na pozytywne relacje zadowolonych klientów, którzy byliby w stanie opowiedzieć o tym innym ludziom.
52
Tomasz Dryl
Zakończenie
Zaufanie do marki produktu lub usługi może być w następnych latach kluczem do sukcesu organizacji, szczególnie w aspekcie konkurencji między markami. Zaufanie do marki jest procesem długofalowym i
wymagającym wielu nakładów. Celem zarządzania zaufaniem jest zbudowanie trwałej relacji miedzy marką, firmą a konsumentem. Jest to zadanie całej organizacji, nie tylko działu marketingu.
Z punktu widzenia zarządzania marketingiem przedsiębiorstwa
zaufanie stanowi punkt wyjścia do zainteresowania konsumenta ofertą
rynkową. Trzeba przyjąć, że musi istnieć minimalny, akceptowalny poziom zaufania konsumenta do marki produktu, czy też do przedsiębiorstwa. Zaufanie jest postrzegane także w kategoriach ryzyka. Konsument
wybierze markę do której ma zaufanie wynikające z jego wcześniejszych
doświadczeń. Zaufanie do marki jest to także kwestia wizerunku firmy,
jaki funkcjonuje w otoczeniu. Firma z silnym, pozytywnym wizerunkiem generuje zaufanie konsumentów. Jednocześnie bardzo łatwo stracić zaufanie konsumentów przez nieodpowiedzialne działania, które nie
znajdą uznania w ich oczach.
Literatura
1. Edwards H., Day D. (2006), Kreowanie marek z pasją, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
2. Grudzewski W.M., Hejduk I.K., Sankowska A., Wańtuchowicz M.
(2009), Zarządzanie zaufaniem w przedsiębiorstwie, Oficyna Wolters
Kluwer Business, Kraków.
3. De Chernatony L., (2003), Marka. Wizja i tworzenie marki, Gdańskie
Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
4. Kotler P., Hartajaya H., Setiawan I., (2010) Marketing 3.0, MT BIznes,
Warszawa.
5. Lindstrom M., (2009), Brand Sense. Marka pięciu zmysłów, One Press
Helion, Gliwice.
6. Żurawik B., Żurawik W. (1996), Zarządzanie marketingiem w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa.
7. Trust, Value and Engagement in Advertising, Nielsen Global, Online
Consumer Survey, July 2009, http://nielsen.com/trends/documents/
NielsenTrustAdvertisingGlobalReportJuly09.pdf, dostęp dnia 15.01.2012.
Zaufanie jako element zarządzania marką
53
Streszczenie
Artykuł przedstawia problematykę zaufania konsumenta do marki produktu lub usługi. Marka produktu stanowi jeden z kluczowych elementów
współczesnego marketingu. Rozpoznawalna marka stanowi atut przedsiębiorstwa. Konsument kupując markę nabywa obietnicę. Produkt powinien spełnić
jego wymagania. Marka produktu skłania konsumenta do zakupu. To właśnie
poprzez markę odbywa się proces komunikacji marketingowej. Konkurencja
między organizacjami przeniosła się na poziom walki na marki.
Słowa kluczowe
marka, zaufanie, konsument, zmysły.
Confidence as an element of brand management (Summary)
The article presents the problem of consumer confidence in the brand of
product or service. The brand is one of the most important elements of modern
marketing. Recognizable brand is an asset the company. Either buying the
brand the consumer is purchasing a promise. The product should meet the demands of the consumer. Product brand leads the consumer to purchase. The
marketing communication process is done by brand. The competition between
companies has become a war between the brands.
Keywords
confidence, consumer, brand, senses.
54
Tomasz Dryl