Kurumsal Yönetim

Kurumsal yönetim; kurumsal yatırımcıların gücü ve işletmelerin toplum üzerindeki etkisi arttıkça, kamuoyunun ilgisini çeken bir konu haline gelmiştir. İşletmelerin sürdürülebilir başarılarında öne çıkan unsurlar arasında, etkin kurumsal yönetim ile risk yönetimi bulunmaktadır. Son dönemlerde kurumsal yönetim, sürdürülebilir değer açısından işletmeleri yakından ilgilendiren bir konu haline gelmiştir. Toplum ile işletmeler arasındaki ilişkiler geliştikçe, kurumsal yönetim kavramı ve ilkeleri de daha fazla tartışılmaya başlanmıştır.

Sürdürülebilir işletmeler ve sürdürülebilir değer için işletmelerin risklerini sistematik bir biçimde izleyerek yönetmeleri gerekmektedir. Risk yönetimi, kurumsal yönetimin kilit unsurlarından biri olduğu gibi, stratejik yönetimin de önemli bir parçasıdır. Bugün kurumsal yönetimin, risk yönetimi üzerinde etkisi olduğu konusunda artan bir farkındalık bulunmaktadır. Dünya çapında pek çok büyük işletmenin artık mevcut olmadığı, bu işletmelerin risk yönetimi ve kontrolün temel kurallarını ihmal ettikleri için başarısız olduğu bir gerçektir. Kurumsal yönetimde etkinliğin sağlanabilmesi ve iyi yönetişim uygulamalarının oluşturulması açısından, etkin ve güvenilir risk yönetimi uygulamalarının işletme içerisine yerleştirilmesi önemlidir. Bu çalışma, kurumsal yönetim ve risk yönetimi süreçlerini hem teorik hem de uygulamalarla birlikte ayrıntılı bir şekilde ele almış ve okuyucular için önemli bir kaynak sunmuştur.

ÖZET: Doğru ve tam bilgi ile güven, sermaye piyasasının temel yapı taşlarıdır. Güvenin olmadığı bir piyasada yatırım olmaz. Bu sebeple bilgi yatırımcının güvenine ulaşmak için açılan bir yoldur. Yatırımcı güveni ile ihraççının sermaye isteği arasındaki uzak mesafeleri kavuşturan yol bilgidir. Bilgi, olmayan güveni ortaya çıkarır; mevcut güveni ise, korur. Netice olarak bilgi, güven içindir. Asimetrik bilgi diğer bir tabirle bilgi eksikliği, piyasadan beklenen verimin alınmasına engel olur. Piyasa verimsiz ve meyvesiz bir ağaca döner. Asimetrik bilgi kuramı, yanlış, hileli veya eksik bilginin piyasayı nasıl etkilediğini ortaya koyan ve bu duruma çözüm yolları sunan modern bir görüştür. 1970 yılında ortaya atılan bu kuram, iktisat alanıyla ilgilenen birçok çevrede geniş yankı uyandırmış, iktisadi ve hukuki çevrelerde üzerinde uzun soluklu düşünüşler mey-dana getirmiştir. Bu düşünüşler asimetrik bilgi savını, bir teoriden öteye taşımış ve asimetrik bilgi iktisadi alanda vazgeçilmez bir temel unsur haline gelmiştir. Ayrıca asimetrik bilgi, sermaye piyasasının temel ilkesi olarak kabul edilen yatırımcının korunması ilkesine de apayrı bir yorum getirmiş; yatırımcının bilgi eksikliğinin giderilmesinin sermaye piyasası için ne kadar önemli olduğunu ortaya koymuştur. Asimetrik bilginin temel bir unsur olarak kabul edilmesi üzerine yatırımcının bilgi eksikliğini gidermek, böylece piyasaya olan mevcut güveni korumak ve olmayan güveni inşa etmek için Türk hukukunda çeşitli çözüm yolları geliştirilmiş-tir.

ABSTRACT: Accurate and complete information and trust are the basic building blocks of the capital market. There is no investment in a market that is not trustworthy. For this reason, information is the way to build the trust of investors. It is the path that links the distances between investor's trust and the issuer's capital demand. Knowledge brings non-trust to light, while preserving existing trust. As a result, information is for trust. Asymmetric information, in other words the lack of information, prevents to get the efficiency of the expected yield from the market. The market turns inefficient and fruitless. In the framework of asymmetric information theory, it is a modern view that reveals how wrong, fraudulent or incomplete information affects the market and offers solutions to this situation. This theory, which was put forward in 1970, has created wide repercussions in many circles interested in the field of economics and has brought long-term thoughts on economical and judicial circles. These thoughts carried the asymmetric information position beyond the theoretically so that asymmetric information become an indispensable element in the economic field. In addition, asymmetric information has brought a new approach to the principle of investor protection, which is regarded as the fundamental principle of the capital market. In this direction, it has been revealed how important it is for the capital market to resolve the investor's lack of information. Asymmetric information has been regarded as a fundamental element and various solutions have been developed in Turkish law to resolve investor's lack of knowledge so as to maintain existing trust in the market and solve the non-trust.

Muhasebenin toplumsal algısının oluşumunda, kültürel normların etkisi
yadsınamaz. Bu çalışmada Kurumsal Yönetim İlkelerinden şeffaflık ilkesinin
yorumlanmasında toplumsal kültürün etkisi Gray’in modelindeki değerler
çerçevesinde incelenmiştir. Çalışmada, yönetim kurullarında yer alan bağımsız
üyelerin, gerçekten “bağımsız” üye olup olmadıkları “gri yöneticiler” kavramı
ekseninde incelenerek, yönetim kurullarının yapısına kültürel değerlerin
yansıması değerlendirilmiştir. Bu bağlamda BİST Kurumsal Yönetim
Endeksinde bulunan 50 şirketin bağımsız yönetim kurulu üyelerinin
özgeçmişleri incelenmiş, şirketle ve şirketin bağlı bulunduğu grupla ilişkileri,
sektör deneyimleri, kadın bağımsız yönetim kurulu üyelerin ve denetim
komitesinde yer alan bağımsız üyelerin sayıları içerik analizi yöntemi ile
araştırılmıştır. Bağımsız yönetim kurulu üyelerinin %65’inin, bağımsız
yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptıkları şirketlerle ilişkili oldukları
belirlenmiştir.

Sosyal medyanın kurumsal kullanımı halkla ilişkiler mesleğinin çeşitli yönlerini etkilemiş, değiştirmiş ve literatürü genişletmiştir. Sosyal medya ortamları kuruluşlara kurumsal itibarlarını arttırabilmeleri için yeni fırsatlar sunmaktadır. Bu kapsamda, sosyal medya ortamlarının kurumsal itibar algısı üzerindeki rolünü araştırmak üzere 356 kişi üzerinde bir araştırma yapılmıştır. Araştırma kapsamında kuruluşların sosyal medyada hedef kitleleri ile kurmuş olduğu iletişimsel sürecin yapısı ve kalitesi (bilgi verme, iletişim kurma, karşılıklı kontrol, sosyal etkileşim ortamları oluşturma) ile kurumsal itibar algılamaları arasındaki korelasyona bakılmıştır. Araştırma bulgularına göre sosyal medya ortamlarında pazarlama ve reklam amaçlı tek yönlü bilgi verme etkisiz bulunurken, iki yönlü simetrik etkileşime fırsat tanıyan uygulamalar etkili bulunmuştur. Sosyal medya etkileşimleri memnuniyet, güven ve bağlılık duygusunu olumlu etkilemektedir. Bu duyguların ise kurumsal itibar algısı üzerinde arabuluculuk etkisinin ortaya çıkmasına yardımcı olabileceği bulgusuna ulaşılmıştır. Diğer yandan, kuruluşların çevrim içi ortamlarda algılanan dijital/sanal itibarları ile çevrim dışı ortamlarda algılanan marka itibarları arasında bir farklılık olabileceği bulgusuna ulaşılmıştır.

Yönetici; herhangi bir firmada, kar ve risk başkalarına ait olmak üzere, mal ve hizmet üretimi yapmak için elemanları bir araya getirme işletmeyi çalıştırma ve yönetme, elemanlara ve işletmeye ait sorunlarla ilgilenme ve çözüm bulma odaklı çalışan kişilerdir. Başarılı ve alanında adından söz ettirebilen bir işletmeye sahip olacağı gibi aynı zamanda en çok tercih edilen firmalar arasına da girebilecektir.
Üst düzey yönetici asistanı;  İş hizmetleri veren kuruşlarda Kuruluşlarında işleri planlayan, organize ederek yöneten, kontrol eden ve kuruluşların yöneticilerinin veya diğer mevcut alt kademelerin koordinasyonunu yapan kişidir. (Bölge Gündem,2017). Çeşitli program ve metotlar geliştirerek, hedeflere daha kolay verimli ve hızlı bir şekilde ulaşarak büyümeyi ön plana çıkmayı hedefler.
Bir şirket, iyi bir üst düzey yöneticiye sahip olduğunda, piyasanın en iyi şirketi haline gelebilir. Üst düzey yöneticiler, şirketin ve yönetimin içinde olup, ekip işbirliği içerisinde çalışan, dinamik ve aktif kişilerdir. Kişiler arası iletişim ve kendini ifade edebilme yeteneği oldukça yüksek kişiler, üst düzey yönetici özelliği taşıyabilir. Bunun dışında liderlik vasfına sahip, yeniliklere her daim açık, çalışanlara daha iyi bir yere gelebilmek adına rehberlik hizmeti verebilme yeteneğine de sahip olması gerekir.

Hızla gelişen ve küreselleşen dünya ticaret hayatı, yanında farklı sorunları ve ihtiyaçları da beraberinde getirmektedir. Son elli yılda gerek ulusal gerekse uluslararası sermayelerin anonim şirket şeklinde “örgütlenmeleri”, Anonim Şirketler Hukuku’nu da ister istemez Ticaret Hukuku içinde başka bir noktaya taşımıştır. 1956 yılında yürürlüğe giren ve günümüz ticaret yaşamına uygulanmakta artık zorluk çekilen eTK bakımından köklü değişiklikler kaçınılmaz olmuştur.

Uzun bir hazırlık ve yasalaşma süreci geçiren TK, bu bakımdan Türk Ticaret Hukuku’nun ve bilhassa Anonim Şirketler Hukuku’nun çağa ayak uydurması hususunda öncü düzenlemeleri de beraberinde getirmiştir.

Anonim şirketin zorunlu iki organından biri olan, şirketi temsil ve yönetim yetkisiyle tabiri caizse şirketin yüzü konumundaki yönetim kurulu da bu alandaki köklü değişimlerle yeniden şekillenmiştir. Bu bağlamda çalışma boyunca yönetim kurulunun yapısı, teşkili, yetki ve sorumlulukları ile yönetim kurulu üyelerinin hak ve sorumlulukları eTK düzenlemeleriyle karşılaştırılarak incelenecektir.

Kurumsal yönetim, literatürde iki farklı yaklaşım ile tartışılan bir konudur. Biri “stakeholder” diye ifade edilen “paydaş” yaklaşımıdır. Bu yaklaşıma göre uzun dönemde değer yaratan tüm paydaşların süreçten fayda sağlaması beklenmektedir. Diğer yaklaşım ise; “shareholder” olarak ifade edilen ve sadece hissedarların menfaatlerini gözetme üzerine olan yaklaşımdır. Başta Almanya, Fransa olmak üzere Kıta Avrupası paydaş yaklaşımına odaklanırken, ABD ve İngiltere ise Anglosakson bakış ile hissedar yaklaşımına odaklanmaktadır. Özellikle 21. yüzyılın başından beri şirketler, tek amaçlarının kar gütmek olduğunu anladıklarında uzun vadeli bir yaşam süremeyeceklerinin farkına vardılar. Şirketin iç ve dış çevresindeki itibarı, kurumsal sosyal sorumluluk ile toplumda yarattığı etki, finansal konuları destekleyici unsurlar oluşturmaya başladı. Bu nedenle, artık paydaş yaklaşımı, hissedar yaklaşımını da içerisine alan daha kapsamlı ve daha uzun soluklu bir yaklaşımdır diyebiliriz.

Bu çalışma ile kurumsal sürdürülebilirlik kavramını kurumsal yönetim kapsamında incelemek ve kurumsal sürdürülebilirlik kavramını ölçmeye yönelik bir ön çalışma gerçekleştirmek amaçlanmış-tır. Bu amaç doğrultusunda ilk olarak kurumsal yönetim ve sürdürülebilirlik değişkenleri incelenmiş, kavramsal ilişkiler kurulmuş ve konuya ilişkin gerçekleştirilen çalışmalar detaylı olarak incelenmiştir. İncelenen çalışmalarda artırılmasının gereği sıkça vurgulanan kurumsal sürdürülebilirlik değişkeninin alt unsurlarına yenilerini eklemek amacıyla 2014-2015 dönemi BİST Sürdürülebilirlik Endeksi işlet-melerinin döneme ilişkin sürdürülebilirlik raporları incelenmiş, içerik analizi ile kurumsal sürdürüle-bilirlik kavramının alt unsurları ortaya konulmuştur. ABSTRACT This study aims to examine corporate sustainability concept in terms of corporate governance and to conduct a preliminary study which intends to measure corporate sustainability. In line with this objective , firstly corporate governance and sustainabilty concepts are reviwed, they have linked conceptually and research papers about the concepts are examined. Due to the emphasising of the studies about enhancing the indicators of corporate sustainability, sustainability report are examined. Sustainability reports of the firms which are in 2014-2015 BIST Sustainability Index are examined and corporate sustainability indicators are defined with the help of content anlysis of reports. * esinbenguceran@istanbul.edu.tr (Ceran E.B.)

ÖZET Günümüzde, sağlıklı mali yapı oluşturulması konusu tüm devletlerin ve uluslararası ekonomik örgütlerin en önemli çabalarından bir tanesidir. Bu sürecin doğmasına neden olan etkenler; sık karşılaşılan hileli işlemler veya hatalardan kaynaklı şirket iflasları ve mali krizlerdir. İşletmeler sadece hâkim ortakların serbest yönetimine bırakılmak istenmemektedir. Çünkü menfaat sahipleri olarak adlandırılan küçük pay sahipleri, devlet, kreditörler, çalışanlar için de işletmelerin sağlıklı yönetilmesi gerekmektedir. İşletmelerin sürekliliği önem kazanmıştır. Uluslararası Denetim ve Güvence Standartları Kurulu (International Auditing and Assurance Standards Board – IAASB) tarafından yayınlanan Uluslararası Denetim Standartları (UDS) işletmelerin nasıl yönetilmesi konusuna vurgu yapmaktadır. Amaç, hesap verebilir, sorumlu, şeffaf, adil yönetilen işletmelerin oluşturulmasıdır. Bu işletmelerin sağlıklı yönetilmesinden başta yönetim kurulu olmak üzere tüm örgüt sorumludur. Kurumsal yönetim, işletmede yürütülen faaliyetlerde tüm paydaşların haklarının korunması bakımından yönetimin sorumluluklarını belirleyen bir çerçeve çizer. Bu çalışmanın amacı, kurumsal yönetim ile bağımsız denetim standartları arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. ABSTRACT Today, the issue of forming a sound financial structure is one of the most important efforts of all governments and international economic organizations. The causes of this process are; financial crises and corporate bankruptcies resulting from frequent fraudulent transactions or errors. The businesses are not only left to the free management of the controlling shareholder. Because small shareholders, which are called beneficiaries, the state, the creditors and the employees, the businesses need to be managed well. Going concern concept has gained importance. The International Auditing Standards issued by the International Auditing and Assurance Standards Board emphasize how to manage businesses. The aim is to create accountable, responsible, transparent, fairly managed businesses. The whole organization, especially the board of directors, is responsible for the good management of these businesses. Corporate governance have form a frame for border defining the responsibilities of management in terms of protecting the rights of all stakeholders in business activities. The purpose of this study is to assess the relationship between corporate governance and independent audit standards.

Sivil toplum kuruluşlarının kurumsallaşma ve profesyonelleşme düzeyleri arttıkça gönüllü yönetimine ilişkin sorunlar içerik değiştirmektedir. Bu sorunların belli başlılarını; katılım, algı, bağlılık, yönetim ve mevzuat şeklinde sıralayabiliriz. Gönüllülerin temini, kalıcılıklarının sağlanması, verimliliği ve motivasyonlarına ilişkin sorunların nitelik, nicelik ve güncelliği, sadece söz konusu kuruluşların etkin yönetimi değil; ilgili tüm paydaşların katkı ve katılımını gerektiren çözümler üretilmesini gerekmektedir. Bu çözümlere kaynaklık teşkil edecek, bir anlamda çözüm üretme kapasitesi oluşturacak en önemli adım ise sivil toplum kuruluşunun bir gönüllü vizyonu ve stratejisi oluşturması, akabinde bunu hayata geçirmesidir. Gönüllü yönetiminin daha profesyonel, sistematik ve bilimsel ölçütlerle ele alınmasını sağlayacak bu adım, gönüllülerle yaşanan sorunlara ilişkin dinamik, güncel ve etkin çözümler geliştirilebilmesinin de önünü açacaktır.

Makalenin temel hedefi , ticari işletmelerin başlıca sorumluluğu olan verimlilik şartının yerine getirilmesinin bir görev ve liyakat ahlakını gerektirdiğine dikkat çekmektir. Makale, bu hususla bağlantılı olarak verimlilik şartının yerine getirilmesinin sektörel beka manasında ifade ettiği öneme vurgu yapmaktadır. Liyakat ve görev ahlakına sahip olmakla görev yetkinliğine sahip olmanın eş anlamlı olduğu ilkesi çerçevesinde makale, işe alma işlemlerinde görev gerekliliklerini sıralayan görev tanımı belgelerinin esas alınmasının kilit önemine değinmektedir. Bu vurgu özelinde makale, görev tanımı belgelerinde listenen yetkinlikleri karşılamayan personel ve yöneticilerin triyaj yöntemi ile ayıklanmasını, hem sağlıklı bir şirket yönetimi hem de etik dokümanlara ‘inandırıcılık’ boyutu kazandırmak için önermektedir.
ABSTRACT:
The main purpose of this article is to highlight that performing the task of productivity as a core responsibility for organizations requires an occupational ethic and competence. In parallel with this point, this article emphasizes the importance of the performing the task of productivity for corporate survival. In line with the principle that having occupational ethics means meeting the professional requirements of the occupation, this article refers to the key role of using job description documents outlining job requirements for recruitment purposes. In the wake of this emphasis, this article suggests to sort out employees and managers by triage who do not meet the job requirements outlined in the job description documents. This practice is considered essential both for an effi cient company management and for granting the codes of ethics an aspect of ‘credibility’.

Doksanlı yıllarda yaşanan ve dünya çapında etkiler doğuran şirket içi skandallar, halka açık anonim şirketlerin yönetiminde yeni anlayışların gelişmesine sebep olmuştur. Zira söz konusu türde şirketlerde meydana gelen olaylardan yalnızca ilgili şirket ve pay sahipleri değil; şirket çalışanları, alacaklılar, toplum ve devlet gibi diğer menfaat grupları da zarar görmektedir. Bu sebeple tüm dünyada şirket üst yönetimine ilişkin kurumsal yönetim başlığı altında birtakım ilkelerin tartışma ve düzenleme konusu olduğu görülmektedir. Konuya ilişkin olarak Türk hukukunda da Türk Ticaret Kanunu ve Sermaye Piyasası Kanunu'nda hukuki çerçeve çizilmiştir. Ayrıca kurumsal yönetim ilkeleri Sermaye Piyasası Kurulu tarafından ayrıntılı şekilde düzenlenmiştir. Bu çalışmada kurumsal yönetim kavramı, kurumsal yönetimin kökenleri ve Türk hukukunda yer alan konuya ilişkin düzenlemeler ele alınacaktır.

Özet
2001 yılındaki kurumsal yönetim krizi ve sonraki yıllardaki krizlerden sonra yönetişime artan bilgi ilgi oluştu.
Bu ilgi de kurumsal yönetime odaklandı. Türkiye’de de 2003 yılından sonra kurumsal yönetimle ilgili
gelişmeler yaşandı. 2003 yılında Sermaye Piyasası Kurumu “Türkiye Kurumsal Yönetim İlkeleri’ni yayınladı.
2007 yılında kurumsal yönetim derecelendirme şirketleri ile ilgili esaslar Resmi Gazete’de yayınlandı.
Amaç: Bu gelişmelere bağlı olarak bu makale Türkiye’deki kurumsal yönetim derecelendirme kuruluşlarını ve bu kuruluşların derecelendirme değerlerini araştırmayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Derecelendirme firmalarını ve onların verdikleri derecelendirmeleri araştırmak için TKYD web sayfasından 2007 yılından 2010 yılına kadar yıllık veriler elde edilmiştir. Bu veriler kullanılarak yapılan ayrıntılı bir araştırma bulunmadığından basit tanımlayıcı istatistikler ve veri görselleştirme teknikleri kullanılmıştır.
Bulgular: İki ana sonuç elde edildi. Bunlardan birincisi Türkiye’de iki baskın derecelendirme firması olduğunu
göstermektedir. İkincisi incelenilen firmaların derecelendirme değerlerinin yıla bağlı olarak arttığını göstermektedir.
Özgünlük: Türkiye’deki kurumsal yönetim derecelendirme kuruluşlarının derecelendirme değerleri ile ilgili kapsamlı bir analiz olmaması nedeniyle, bu makale gelecekteki araştırmacılar için temel bilgiyi oluşturacaktır.

ÖZ
Kurumsal yönetişim yaklaşımında denetim komitesinin
özel bir önemi vardır. Çünkü kuruluşların, faaliyetlerinde tüm paydaşların menfaatlerini koruyarak hareket
etmeleri gerekir. Bu durumu sağlamak için ise etkili bir
denetim komitesinin varlığı aranmaktadır. Tüm paydaşların menfaatlerinin korunabilmesi için denetim komitesinin taşıması gereken bazı özellikler bulunmaktadır.
Bu konuda ülkeler bazında bazı düzenleyici işlemler yapılmıştır. Ancak bütün bu çalışmaların dayandığı temel,
büyük ölçüde Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı’nın (OECD) kurumsal yönetişim ile ilgili çalışmalarıdır. Türkiye’de ise bu konuda özel sektör için Sermaye
Piyasası Kurulu’nun (SPK) düzenlemeleri önem arz etmektedir. Ancak Türk kamu yönetiminde denetim
komitesi ve benzeri bir yapılanma yoktur. Bununla
birlikte iç denetim Türk kamu yönetiminde denetim
komitesinin rolünü karşılayabilir. Fakat bunun için iç
denetim ve İç Denetim Koordinasyon Kurulu’nun Türk
kamu yönetimindeki konumu yeniden düzenlenmelidir.
Bu açıdan iç denetçilerin fonksiyonel bağımsızlığı ve tarafsızlığı çok önemlidir. İç denetçilerin bağımsızlığını ve
tarafsızlığını daha güçlü bir biçimde güvence altına alacak bir yasal düzenleme gerekmektedir.

ABSTRACT
The audit committee has a special importance in the corporate governance approach. Because organizations need
to act by protecting the interests of all stakeholders in their
activities. In order to ensure this situation, the existence of
an effective audit committee is sought. In order to protect
the interests of all stakeholders, there are some characteristics that the audit committee should have. Some regulatory actions have been taken on the basis of countries in
this regard. However, the basis on which all these studies
are based is largely the work of the Organization for Economic Co-operation and Development (OECD) on corporate governance. In Turkey, the regulations of the Capital
Markets Board of Turkey (CMB) are important for the
private sector in this regard. But, there is no audit committee or similar structure in Turkish public administration.
However, the internal audit can meet the role of the audit
committee in Turkish public administration. However, for
this, the position of the internal audit and Internal Audit Coordination Board in Turkish public administration
should be rearranged. In this respect, the functional independence and impartiality of the internal auditors is very
important. There is a need for legislation that will more
strongly ensure the independence and impartiality of the
internal auditors.

Bu çalışmanın amacı kuruluşların kriz öncesinde hedef kitleleriyle pozitif veya negatif ilişki sürdürmesinin farklı kriz iletişim stratejileri üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Araştırma kapsamında kuruluş olarak Türkiye’deki motorlu araç markaları, paydaşlar olarak ise mevcut kullanıcıları seçilmiştir ve Coombs’un durumsal kriz iletişim teorileri yarı deneysel bir yöntemle 500 araç kullanıcısı üzerinde test edilmiştir. Sonuçlar ilişkisel memnuniyet ile kriz iletişim stratejileri arasında herhangi anlamlı bir etkileşim olmadığını ortaya koymuştur. Bu çalışmada, hangi kriz iletişim stratejisi kullanılırsa kullanılsın, kuruluş ile pozitif ilişkileri olan katılımcıların kuruluş ile negatif ilişkileri olan katılımcılara göre krizde kuruluşu daha az suçladığı sonucuna ulaşılmıştır. Ancak kuruluşa yönelik olumlu ve olumsuz ilişkisel memnuniyet duygusuna sahip olan katılımcıların sorumluluk atfı dereceleri arasındaki fark anlamlı değildi. Bu yüzden bu araştırma sonucundaki bulgular kriz iletişim stratejilerinden hiçbirinin paydaşlar açısından kuruluşların krizdeki sorumluluklarını azaltmadığını ortaya çıkarmıştır. Ayrıca araştırma bulguları krizin nedenine yönelik algılamalar sonucu oluşan tutumlar ve krizde sorumluluk alınması veya alınmaması durumunda verilecek tepkiler hakkında destekleyici davranışların kazanılmasına yönelik önemli sonuçlar vermiştir. Kriz iletişim stratejileri içerisinde “inkâr” stratejisi kuruluşun suçlanma derecesini yükseltmiş, “özür ve telafi” stratejisi ise kuruluşun suçlanma derecesini düşürmüştür. Diğer bir bulgu ise krizin kurum içi nedenlerden kaynaklandığını düşünenlerin kuruluşu daha fazla suçladığı bulgusudur.

Öz
Bu çalışmanın amacı Borsa İstanbul (BIST)'da faaliyet gösteren bankaların finansal performansı ile makroekonomik değişkenler ve içsel faktörler arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Bu amaçla BIST'de faaliyet gösteren bankaların 2005-2017 dönemine ilişkin verileri analiz edilmiş ve regresyon yöntemi kullanılmıştır. Bankaların finansal performans göstergeleri olarak aktif karlılık oranı (ROA), öz kaynak karlılık oranı (ROE), Tobin's Q (TOBIN) oranı ve fiyat/kazanç (F/K) oranı araştırmada yer almış olup, çalışmanın bağımlı değişkenleridir. Makroekonomik değişkenler olarak enflasyon ve işsizlik kullanılmıştır. Toplam aktifler, finansal kaldıraç ve yaş değişkenleri araştırmanın içsel faktörleridir ve makroekonomik değişkenler ile birlikte araştırmanın bağımsız değişkenlerini oluşturmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre finansal performans göstergeleri olan aktif karlılık oranı (ROA), öz kaynak karlılık oranı (ROE), Tobin's Q (TOBIN) oranı ve fiyat/kazanç (F/K) oranı toplam aktifler, finansal kaldıraç ve yaş değişkenleri ile istatistiki olarak anlamlı bir ilişkiye sahiptir. Buna karşın söz konusu finansal performans göstergeleri ile makroekonomik değişkenler arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir. Tahmin edilen tüm modellerde finansal performans göstergeleri ile toplam aktifler arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir. Finansal performans göstergeleri ile finansal kaldıraç oranı ve yaş arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmaktadır. Buna göre bankaların toplam aktiflerini istikrarlı bir şekilde büyütmeleri bankaların finansal performansını olumlu yönde etkilemekte ve karlılığı arttırıcı bir faktör olarak öne çıkmaktadır.

Tüm dünyayı etkisi altına alan COVID-19 virüsü, ekonomik açıdan finans ve reel sektör piyasalarına doğrudan etki etmiş ve şirketlerin ekonomik devamlılığı açısından bir tehlike oluşturmaya başlamıştır. Pandemi sürecinin sermaye şirketleri üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmak amacıyla öngörülen ekonomik tedbirlerden birisi de Türk Ticaret Kanunu’na (TTK) eklenen geçici m. 13 hükmü ile sermaye şirketleri bakımından getirilen kâr payı dağıtım kararlarının kısıtlanmasıdır. Bu makale çalışmasındaki amacımız, anonim şirketler açısından pay sahiplerinin en önemli haklarından birisini oluşturan kâr payına getirilen sınırlama ve yasaklara dair görüşlerimizi sunmak, bu sınırlamanın düzenlenme amacını gerçekleştirmeye elverişli olup olmadığını tespit ederek bu müdahalenin gerekliliği üzerinde durmak ve bu düzenlemeyi objektif bir bakış açısıyla incelemektir. Bu amaçla çalışmamızda kâr payı ve kâr payı avansı kavramları hakkında bilgi verilerek, TTK geçici m. 13 hükmü ve bu hükmün uygulanmasına dair usul ve esasları düzenleyen tebliğ hükümleri detaylı bir şekilde incelenmiş ve bu hükümlerin oluşturabileceği muhtemel sorunlara işaret edilmiştir.

Bu çalışmada bankaların sahiplik yapılarının finansal performans üzerindeki etkileri araştırılacaktır. Bu amaçla öncelikle sahiplik yapısı kavramı kurumsal yönetim çerçevesinde incelenecektir. Sahiplik yapısının temel kavramları sahiplik yoğunluğu ve sahiplik kimliği kavramlarıdır. Sahiplik yoğunluğu değişkeni olarak en büyük hissedarın sermaye payı ve en büyük üç hissedarın sermaye payı ele alınırken; sahiplik kimliği değişkenleri olarak aile sahipliği, yönetici sahipliği, yabancısahipliği, kurumsal yatırımcı sahipliği ve halka açıklık oranı araştırmanın bağımsızdeğişkenlerini oluşturmuştur. Finansal performans göstergeleri olarak aktif kârlılık oranı (ROA), özkaynak kârlılık oranı (ROE), Tobin’s Q oranı, hisse başına kâr ve fiyat kazanç oranı araştırmada yer almıştır. Bankaların sahiplik yapıları ile finansal performansları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla Borsa İstanbul’da (BIST) faaliyet gösteren bankaların 2005-2017 dönemine ilişkin üçer aylık verileri kullanılmıştır. Değişkenler arasında ilişkileri incelemek için 5 ayrı model kurulmuş ve regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde sahiplik yapısının banka finansal performansları üzerinde etkili olduğu söylenebilir. Türkiye’deki bankalar açısından sahiplik yoğunlaşması ve aile sahipliğinin finansal performans üzeride pozitif etkisi bulunurken özellikle yönetici sahipliğinin finansal performans üzerindeki negatif etkileri araştırmanın temel teorilerinden vekâlet teorisini destekler niteliktedir. Sahiplik yapısı değişkenlerinden kurumsal yatırımcı sahipliği ve halka açıklık oranının finansal performans göstergelerinden aktif kârlılık oranı (ROA), özkaynak kârlılık oranı (ROE) ve hisse başına kâr üzerinde negatif etkisi bulunmaktadır. Ayrıca sahiplik yoğunluğu değişkenlerinden en büyük üç hissedarın sermaye sahipliği de Tobin’s Q oranı ve hisse başına kâr ile negatif ilişkilidir. Kurumsal yönetim uygulamalarına bağlı olarak menfaat sahipleri, hissedarlar, yöneticiler ve düzenleyici kurumlar arasındaki ilişkiler ülkeden ülkeye göre farklılıklar gösterebilmektedir. Araştırma sonuçlarının Türkiye bağlamında değerlendirilmesi kurumsal yönetim kavramına, bankaların üst yönetimlerine, yatırımcılar ve akademisyenlere katkı sağlamaktadır.

Kriz iletişimi üzerine yapılan çok fazla akademik çalışma vardır ve bu çalışmaların sayısı sürekli artmaktadır. Ancak, Türkiye’de kriz iletişimi üzerine yapılan çalışmaların büyük bir bölümü teoriktir ve klasik vaka çalışmalarını içermektedir. Bu çalışmada ise kriz iletişimi üzerine yarı deneysel bir araştırma yapılarak kurumsal itibar algısının kriz iletişimi stratejileri üzerindeki etkisi ölçülmüştür. Araştırma kapsamında Türkiye’deki motorlu araç markaları üzerine farklı kurumsal itibar algısına sahip olan 500 kullanıcı üzerine yarı deneysel bir araştırma yapılmıştır. Araştırma sonucunda, olumlu kurumsal itibar algısının kuruluşun suçlanma derecesini düşürdüğü bulunmuştur. Ayrıca, kurumsal itibarın verilen mesajlara olan inandırıcılığı ve güveni etkilediği sonucu bulunmuştur. Ancak, kriz öncesi düşünceler her ne olursa olsun, kurumsal itibar algısının kuruluşun krizdeki sorumluluğunu azaltmadığı ve hedef kitlelerin düşüncelerini etkilemediği bulgusuna ulaşılmıştır. Çünkü araştırma sonucuna göre, kurumsal itibar algısı fark etmeksizin, krizde sorumluluk alınmaması durumu suçlanma derecesini arttırmış, krizin zarar olduğu nedenleri azaltmaya yönelik verilen mesajlar ise etkili bulunmuştur.

Kriz yönetiminde, geçerli ve güvenilir kriz iletişim stratejilerinin belirlenmesi için kanıta dayalı araştırma verilerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu ise bir kriz durumundan etkilenen kesimlerin kriz iletişim stratejilerine nasıl tepki verdiğinin anlaşılmasıyla ortaya çıkartılabilir. 301 kişi üzerinde yapılan bu araştırma ile bir kriz durumundan etkilenen kişilerin, krizden dolayı sorumlu tuttukları kuruluşla olan duygusal, düşünsel ve davranışsal ilişkilerinin kriz esnasında ve sonrasında nasıl değiştiği ortaya çıkartılmıştır. Araştırma verilerine göre; kuruluşlara duyulan güven ile krizin nedenine yönelik algılamalar arasında, krizde sorumluluk alınması durumu ile krizden sonra ilişkilerin sürdürülmesi arasında, kurumsal itibar ile kriz durumunun önlenebilirliği arasında ve kriz durumuna yönelik hata ile suçlanma durumu arasında olumlu yönde yüksek korelasyonlar bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre; krizden etkilenenler kriz durumunun nasıl ortaya çıktığıyla değil, krizin çözümüne ve mağduriyetlerin giderilmesine yönelik verilen mesajlara ilgi duymaktadır. Krizde sorumluluk alınmaması ve inkâr durumu; kuruluşlara yönelik güveni, kurumsal itibarı, duygusal ve davranışsal niyetleri olumsuz yönde etkilemektedir.

Özet

Bu araştırmanın amacı; finansal sıkıntı ile sahiplik yapısı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmada 2009-2015 yılları arasında Borsa İstanbul (BİST) Sınai Endeksi'nde hisse senetleri işlem gören 112 firmanın verileri kullanılmıştır. Z Altman skoru firmaların finansal sıkıntı riskini ölçmek için kullanılmıştır. Geliştirilen dirençli tahminci modeli sonucunda; sermaye yoğunlaşması ve halka açıklık oranı ile finansal sıkıntı arasında negatif, buna karşın kurumsal yatırımcı sahipliği ile finansal sıkıntı arasında pozitif bir ilişki tespit edilmiştir. Ayrıca yabancı yatırımcı sahipliği ile finansal sıkıntı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki belirlenememiştir.

Abstract

The aim of this study is to investigate the relationship between financial distress and ownership structure. In this study, 112 firms' data have been used for the time period of 2005-2009 which are operating in the İstanbul Stock Exchange (BIST) Industrial Index. Z Altman Score was used for measuring the probability of financial distress. As a result of the developed robust estimator, ownership concentration and free float ratio has negative relation with financial distress, in contrast there is a

The papers that corporate governance have been examined are widely available in the literature. However, the studies which investigated the relationship between corporate governance and corporate sustainability is limited. Although corporate governance is reputed to some companies' scandals such as Enron and Parmalat, corporate governance came into question with certain reports such as Cadbury and Hampel. But corporate sustainability conception spreads throught the World by Brundtland report more. The aim of this study is to explore whether there is relationship between corporate governance and corporate sustainability or not and to investigate the direction and strength of the relationship if there is a link. In this context, BIST XKURY and XUSRD indexes are used and Granger causality test is employed to study relationship between said variables. Results emphasize that there is a positively strong relationship between said variables and the causality relation is in two-way. Consequently, an overview has been demonstrated.

ÖZET Kurumsal yönetim, şirketlerin yönetimini ve hissedarlar, yönetim kurulu, yöneticiler ve diğer menfaat sahipleri arasındaki ilişkileri düzenleyen ve şirket içinde yer alan tüm unsurları, özellikle de hissedarları korumaya çalışan yönetim kuralları bütünüdür. Kurumsal yönetim hissedarları korumak için ortaya çıkarılmış olmasına rağmen; uygulanmasıyla işletmenin değerini ve şirket performansını artırabileceği düşüncesinden hareketle, yazında, kurumsal yönetim ilkeleri ve bu doğrultuda yapılacak uygulamaların performansa etkisi üzerine yoğunlaşan araştırmalar yer almaktadır. Bu çalışmada söz konusu ilişkiyi konu eden 73 görgül araştırma, yönetim kurulu özellikleri, sahiplik yapısı, yönetim yapısı ve yöneticiler, denetim kurulu, hisse sahibi hakları ve şeffaflık başlıkları altında sınıflandırılarak incelenmiştir. İnceleme sonucunda kurumsal yönetimi genel anlamda uygulayan, ayrıca şeffaflık ve hisse sahibi hakları ilkelerini benimseyen şirketlerin performanslarının görece yüksek olduğu, diğer alt başlıklarda ise sonuçların birbiri ile çelişkili olduğu belirlenmiştir.

ABSTRACT Corporate governance is a complete set of rules that organizes the governance and relationship among board of directors, shareholders, managers and stakeholders of firms and tries to protect all members, especially the shareholders, who are engaged in the firm. Corporate governance was formed to protect the shareholders but since it has been thought to affect firm value and firm performance positively, there has been researches conducted to see whether there is relationship between corporate governance and firm performance. This paper aims to compare 73 empirical studies which can be reached through electronic databases and conducted on relationship between corporate governance and firm performance under the classification of board of directors, ownership style, management style and managers, audit, shareholder rights and transparency. The firms which practice corporate governance as a whole, the codes of transparency and shareholder rights seem to have higher performance; the results of other codes seem to be in contradiction with each other.

Bu çalışmada kurumsal yönetim uygulamalarının denetim kalitesine etkisi araştırılmıştır.
Bunun için Borsa İstanbul (BIST) 100 endeksinde işlem gören şirketlerin 2012 yılı verileri
kullanılmıştır. Bu çalışmada kullanılan değişkenler, seçilen şirketlerin finansal tablolarından,
faaliyet raporlarından ve kurumsal internet adreslerinden elde edilmiştir. Seçilen değişkenler,
literatürde daha önce kullanılmıştır. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki ilişkinin
belirlenmesi için lojistik regresyon yöntemi kullanılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda denetim
kalitesi üzerinde yönetim kurulunun yapısı ile kurumsal yatırımcıların istatistiksel açıdan
anlamı ve pozitif yönde etkisi olduğu tespit edilmiştir. Tespit edilen bulgular literatürle
uyumludur.

Özet Sağlık ve sağlık hizmetleri sunumu, insan yaşamının kaliteli bir şekilde sürdürülmesinde ve devamlılığının korunmasında her zaman kilit önem taşıyan bir konu olmuştur. Sağlık hizmetleri sunum kalitesinde kuşkusuz en önemli unsur hastane yönetimi, kurumsallaşma ve stratejik yönetim süreçlerinin uygulama başarısıdır. Karmaşık bir yapıda hizmet sunan hastanelerin etkin bir şekilde yönetilebilmesi, hastanenin kurumsallaşma düzeyi ile yakından ilişkilidir. Bu çalışma, Sağlıkta Kalite Standartları Hastane Setinde yer alan Kurumsal Hizmetler ve Destek Hizmetleri standartlarının Sağlık Hizmetleri Çok Boyutlu Kalite Modeli ile ağırlıklandırılmış kalite analizini gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla standartların ve standart puanlarının Model ile yapılan analizlerinde; yapı, süreç, çıktı, teknik ve fonksiyonel kalite açısından dağılımları belirlenerek değerlendirilmiştir. Sonuç olarak kurumsallaşma adına SKS-Hastane'nin ÇBKM bakımından güçlü ve zayıf yönleri olduğu görülmüş, hastane yönetiminin etkinliğini artırmak ve kurumsallaşmak için SKS-Hastanenin çıktı odaklı standartlarının güçlendirilmesi önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Stratejik Yönetim, Hastane Yönetimi, Kalite

Abstract Providing health and health services always plays important role in maintenance of human life in a quality way and protection of its continuity. The most important factors to achieve health services quality are the structure of hospital management, institutionalization and the success of the strategic management process. It is closely associated with the hospital's level of institutionalization to achieve effectively managing hospital services in its complex structure. This study aims to achieve the standards of quality analysis of Corporate Services and Support Services Health Services dimensions of the Standards of Quality in Health Hospital Kit with the weighted Multidimensional Quality Model. For this purpose; by determining the distribution in terms of structure, process and outcomes technical and functional quality were evaluated by the analysis of standards and standards' points with the model. As a result, SKS-Hospital was found to have the strengths in terms of institutionalization and weaknesses on behalf ÇBKM and additionally SKS-Hospital has been proposed to strengthen the outcome-oriented standards for institutionalization and to improve the efficiency of hospital management.

ÖZET: Entegre raporlama çerçevesi, kuruluşun performansını kurumsal yönetim ve sürdürülebilirlik ile ilişkilendirmekte, ilkesel olarak önerilen raporlamanın kapsamını belirlemektedir. Bu bağlamda kuruluşun gelecekte yaratacağı değer, tanımlanan ve hedeflenen iş modeli çerçevesinde yürütülecek faaliyetlerin bir sonucu olarak raporlanmalıdır. Bu tür bir raporlama ise hem finansal olmayan hem de finansal bilgilerin bir arada dikkate alınmasını gerektirmektedir. Entegre raporlama henüz genel kabul edilmiş bir uygulama alanına sahip değildir. Bu çalışmada, entegre raporlama çerçevesinde ortaya konulan ilkesel bakış açısının ne ifade ettiği sistematik olarak tanımlanmaya çalışılmıştır. Dolayısıyla, akademisyenler haricinde özellikle potansiyel
uygulayıcılar açısında bu çalışma, entegre raporlamanın ne şekilde yapılabileceğine ilişkin olarak bir yol haritası ortaya koymaktadır.
ABSTRACT: The integrated reporting framework associates the organization’s performance with corporate governance and sustainability and also it determines the scope of the proposed reporting. In this sense, the value created by the organization in the future has to be reported as a result of the activities to be carried out in the frame of the identified and targeted business model. That kind of reporting necessitates considering the combination of both nonfinancial and financial information. Integrated reporting has not yet had a general accepted application area. In this study, we tried to define systematically what is stated by the principle point of view put forward in the frame of integrated reporting. Accordingly this study, especially for potential practitioners, reveals a roadmap related with the implementation of integrated reporting.

WorldCom vakası, ABD tarihinde yaşanmış en büyük şirket skandallarından biridir. 1990’lı yıllarda son derece hızlı bir büyüme yakalayan WorldCom, ülkenin en büyük telekomünikasyon şirketlerinden biri hâline gelmiş, ancak 2000’li yıllarda sorun yaşamaya başlamıştır. Özellikle 1999 yılında WorldComun gelirlerinde başlayan yavaşlama ve giderlerin gelirlere oranındaki artışla beraber, analistlerin kazanç beklentilerinin karşılanabilmesi için şirket çeşitli tartışmalı yöntemler kullanmaya başlamıştır. WorldComda giderlerin sermaye harcaması olarak sınıflandırılarak aktifleştirilmesi, edinilen işletmelere ait varlıkların defter değerlerinin azaltılarak söz konusu tutarların şerefiye olarak raporlanması ve böylece daha uzun sürede itfa edilerek giderlerin azaltılması, gerçek olmayan gelir kayıtlarının yapılması, şüpheli ticari alacak hesaplamalarının ve amortisman hesaplarının manipüle edilmesi, tahakkuk hesaplarının genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine aykırı olarak kullanılması ve vergi tahakkuklarının olması gerekenden daha düşük hesaplanması gibi birçok uygun olmayan muhasebe uygulaması hayata geçirilmiştir. Kurum kültürü ve şirket CEO’su Ebbers’in baskıcı liderlik tarzı, şirketin temel stratejisinin yalnızca satın alma yoluyla büyümeye odaklı olması ve bir stratejik planının bulunmaması, yöneticilerin prim ve ikramiye gibi haklarının şirketin hisse senedi fiyatına bağlı olması sonucunda kişisel çıkarların ön plana çıkması, yaşanan skandalın temel nedenleridir. Ayrıca şirketin etkin bir iç kontrol mekanizmasına sahip olmaması ve işlevsiz iç denetim komitesi nedeniyle üst düzey yöneticiler istedikleri gibi hareket etmiştir. Denetlediği şirketle arasındaki ticari ilişki nedeniyle bağımsızlığı zedelenmiş Arthur Andersen şirketi de skandalın gerçekleşmesinde büyük rol oynamıştır. Önemli yanlışlıkları ve uzun süren hileli finansal raporlamayı tespit edemeyen bağımsız denetim şirketine, konsolidasyon ve finansal raporlama sistemine erişim verilmemiştir. Ayrıca denetim için ihtiyaç duyduğu belgeler, şirketin denetçilerinden gizlenmiş olmasına rağmen talep edilen bilgilerin temin edilme durumu denetim şirketi tarafından yeterli olarak değerlendirilmiş ve WorldCom denetim komitesi bu konuda bilgilendirilmemiştir. Çoğunlukla WorldComun finansal durumunu ve performansını olduğundan daha iyi göstermek üzere yapılmış olan finansal raporlama hileleri, yatırımcıların finansal piyasalara olan güvenini zedelemiştir. Skandal sonrasında diğer telekom şirketlerinin de hisseleri negatif etkilenmiş ve milyarlarca dolarlık hissedar değeri yok olmuştur. WorldComun yaptığı düşük fiyatlandırmayla rekabet edebilmek için uğraşan rakip şirketler anlamsız yatırımlara ve sürdürülemez derecede düşük fiyatlandırma yapmaya mecbur kalmıştır. Ayrıca skandaldan negatif etkilenen telekom sektörünün tedarikçileri, WorldComun işsiz kalan çalışanları, ülke genelindeki emeklilik fonları ve yatırım fonu yatırımcıları da kaybedenler arasında yerlerini almıştır. Skandal sonrasında çıkarılan Sarbanes-Oxley Kanunu ile finansal piyasalarda dürüstlüğün ve kamu güveninin yeniden sağlanması amaçlanmıştır. Bu çalışmada da WorldComun kuruluşu ve gelişimi, şirketin iflası, hileli finansal raporlama için kullanılan teknikler ve hileli raporlamaya neden olan faktörler, skandaldan etkilenen taraflar ve skandal sonrasında yayımlanan Sarbanes-Oxley Kanunu detaylıca ele alınmıştır. Bu vaka çalışması, genel kabul görmüş muhasebe ilkelerinin ihlal edilmesiyle birlikte kısa vadede bazı paydaşlara fayda sağlanırken, uzun vadede bütün paydaşların ve finansal piyasaların nasıl negatif etkilendiğini göstermesi bakımından son derece önemlidir.

Örgütsel değişim kurumsal işleyişin düzenli bir parçası haline gelmiştir. Planlı örgütsel değişim çabalarının popülerliğine karşın, uygulamada yaşanan başarısızlık oranları yüzde 70'leri bulabilmektedir. Bu başarısızlık zaman, moral ve maddi kayıplara yol açmakta ve uzun vadede kurumun yapısına ciddi zararlar verebilmektedir. Başarısızlık birçok farklı nedenden kaynaklanmakla birlikte, değişime olan direnç çok önemli bir rol oynamaktadır. Bu makale, doksanlı yılların ikinci yarısında ABD'de birçok polis teşkilatı tarafından uygulamaya konulan Compstat isimli değişim modelinin Newark Polis Teşkilatı tarafından uygulanması sonrasında, polis memurlarının direnç ve kabullenme yönündeki tepkileri ve nedenleri ortaya koymak amaçlanmaktadır. Bu örnek olay çalışmasının verileri yapılan mülakatlar, toplanan belgeler ve kurum tarafından periyodik aralıklarla yapılan Compstat toplantılarının gözlemlenmesi ile toplanmıştır. Toplanan veriler tümevarım yaklaşımı ile analiz edilmiştir. Çalışma sonuçları, modelin ilk uygulandığı dönemlerde baskın tepkinin direnme şeklinde olduğunu göstermektedir. Bunun temel nedeni ise, yeni süreçler ve işlemlere ilişkin belirsizlik, alışkanlık ve rutinlerden ayrılma korkusu, güç ve statü kaybetme endişesi, artan iş yükü ve talepler, Compstat toplantılarının sert atmosferi ve bu değişim modelinin polis müdürü tarafından personele tanıtım yöntemidir. Bu direncin derecesi zaman içinde azalmış ve devam eden yıllarda Compstat modeli memurlar tarafından önemli ölçüde kabullenilmiştir. Bu kabullenme sürecinin arkasında yatan nedenler ise toplantı formatı ve tonunda yaşanan değişim, aktif direnç gösterenlerin emekli olması veya yerlerinin değiştirilmesi, farklı değerlere sahip yeni memurların işe başlaması, modelin algılanan başarısı ve yıllar içinde üst makamların beklentilerinin öğrenilmesidir. Uygulayıcılara bakan yönleri itibariyle, değişime direnç ve değişimin sonuçlarına direnç kavramları birbirinden ayrılmalı ve her bir duruma uygun politika ve pratikler uygulamaya konmalıdır. Ayrıca, memurlara koçluk yapan bir liderlik tarzı yeni prosedürlerin kabullenilmesi ve diğer çıktıların pozitif olmasını sağlayacaktır. Organizational change has become a regular part of organizational functioning. Despite the popularity of planned change efforts, the failure rates of implementation are as high as 70 percent. Operationally, this failure rate is of great concern due to the substantial loss of time, morale, financial resources, and damage to an organization's ultimate survival. While these efforts are affected by many different factors, resistance to change is thought to play a very critical role. The central purpose of this study is to examine the reaction of police officers in Newark Police Department in terms of resistance and receptivity after the implementation of a popular planned organizational change model known as Compstat. This planned change model has been implemented by numerous police organizations in the United States over the second half of the 90's. Data were collected in this case study through in-depth interviews, documents and observation of the Compstat meetings, and analyzed using grounded theory. The study revealed that resistance was the dominant reaction in the early phases of this model. The reasons for resistance included uncertainty about new processes and procedures, fear of departing from habit and routine, loss of power and status, increased workloads and demands, tough tone of the Compstat meetings, and the way the change was introduced by the police chief. The degree of resistance to the Compstat model decreased overtime and accepted by the officers in the NPD in the following years. The main reasons for the acceptance was the change in the tone and form of the meetings, retirement and/or replacement of active resisters, new officers with different values, perceived success of the model and learning the expectations of the upper echelon over these years. In terms of suggestions, first, the concepts of resistance to change and resistance to the consequences of change need to be differentiated. In this line of thought, different policies and practices should be put into practice based on different considerations of each group. Secondly, involvement to the change process increase the level of understanding and information regarding what was expected and why and thus increases receptivity of the change models. Finally, a leadership style that coaches officers in the adoption of the new procedures and practices increases the level of change acceptance and other positive outcomes.

Günümüzün değişen rekabet şartları şirket faaliyetlerinin kurumun sürdürülebilir kalkınma çabalarıyla paralel bir yapıda yürütülmesi gerektiğini ortaya çıkarmıştır. Peki kurumsal sürdürülebilirlik nedir ve sürdürülebilir kalkınmanın hayata geçirilmesinde işletmelerin rolü ne olmalıdır? Bu konuda kurumları hangi zorluklar beklemektedir? İyi bir kurumsal vatandaş olmak ve kurumsal mutluluk ne ölçüde mümkündür?