Tutum

The purpose of the current study is to determine the relationship between secondary and high school students' ecocentric, anthropocentric and antiphatic attitudes towards the environment and their academic achievement. The study was conducted with the participation of totally 854 students attending secondary and high schools in the city of Aksaray in the spring term of 2013-2014 school year. In the collection of the data, " Ecocentric, Anthropocentric and Antipathic Environmental Attitude Scale " developed by Thompson and Barton (1994) and adapted to Turkish by Erten (2007) was used. In the analysis of the data, one-way variance analysis and Pearson Correlation analysis were conducted. At the end of the study, a significant difference was found in the ecocentric attitude mean scores of the secondary school students in favor of the students having higher academic achievement (F=3.161; p<.05) and a significant difference was found in the antipathic attitude scores of the students in favor of those having lower academic achievement (F=14.700; p<.001). No significant difference based on the students' academic achievement was found in the students' anthropocentric attitude scores

Amaç: Bu çalışma Pamukkale Üniversitesi (PAÜ) öğrencilerinin tuz kullanımı konusundaki bilgi, tutum ve davranışlarını saptamak amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışma PAÜ'de okuyan öğrenciler arasında yapılmıştır. Çalışmaya 384 öğrenci katılmıştır. Anketin ilk 17 soruluk kısmı sosyodemografik bilgiler, öğrencinin kendisi ve ailesi ile ilgili hastalık geçmişini sorgulayan sorular içerirken, öğrencilerin tuz ve iyotlu tuz ile ilgili bilgi, tutum ve davranışlarını sorgulayan 19 soru anketin kalan kısmını oluşturmaktadır. Öğrencilerin tuz açısından riskli olduğu düşünülen davranışlarıyla ilgili (ev dışındaki mekânlarda yemek yeme sıklığı, tuzlu gıda tüketim sıklığı vs.) 14 soruya verdikleri cevaplar puanlanarak riskli tuz tüketimi davranış puanı (RTTDP) hesaplanmıştır.

Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 22,4±3,2 olup %56'sı kız öğrencidir. Öğrencilerin %15,8'i fazla kilolu,%2,9'u obezdir. Öğrencilerin %26'sı sigara,%34,2'si alkol kullanmaktadır. Öğrencilerin %6'sının kronik hastalığı,%3,1'inin hipertansiyonu bulunmakta,%47,9'unun ailesinde hipertansiyon hastası vardır. Öğrencilerin %57,3'ü günlük tüketilmesi gereken tuz miktarını bilmediğini ifade ederken sadece %21,4'ü doğru bilmiştir. Öğrencilerin % 50,3'ü tuzu en fazla sofra tuzundan,%33,6'sı hazır gıdalardan aldığını; %16,1'i tuzun gıdalarda doğal olarak bulunduğunu düşünmektedir. Öğrencilerin %37,6'sı peynir, tereyağı vb. gıda alımında tuz miktarına dikkat ettiğini, %36,5'i günlük tükettiği tuzun fazla olduğunu, %35,4'ü tuz kısıtlaması yaptığını, %60,5'i tuz kısıtlaması yapmak istediğini, %61,4'ü restoranda tuz kısıtlaması getirilmesini desteklediğini ve %66,9'u gıdalarda tuz miktarının derecesini gösteren renge dayalı etiketlerin olması ile gıda seçiminin etkileneceğini belirtmiştir. Öğrencilerin RTTD puan ortalaması 7,2±2,5 olup bağımsız değişkenlere göre karşılaştırıldığında erkeklerin kadınlara göre ve alkol kullananların kullanmayanlara göre daha fazla RTTDP'na sahip olduğu bulunmuştur (p<0,05).

Sonuç: Üniversite öğrencilerinin, tuz tüketimi ve ilgili sağlık sorunları hakkındaki bilgileri yetersiz ve riskli tuz tüketim davranışları yüksektir. Üniversite öğrencilerine yönelik tuz kullanımı ile ilgili bilgilendirme ve öğrencilerin tuz tüketimini kısıtlayıcı müdahalelere gereksinim vardır.

Bu çalışmanın genel amacı üniversite öğrencilerine özel eğitim ve
kaynaştırma konularında verilen bir eğitim programının onların engelli
bireylere yönelik tutumları üzerindeki etkililiğinin belirlenmesidir.
Çalışmaya Namık Kemal Üniversitesi (NKÜ) Sağlık Hizmetleri Meslek
Yüksek Okulu (SHMYO) Çocuk Gelişimi Bölümünde kayıtlı 56 öğrenci
dâhil edilmiştir. Araştırmada, deneme modellerinden tek grup ön test - son
test kontrol grupsuz deneysel desen kullanılmış ve katılımcılara 12 haftalık,
toplamda 60 saat süren, bir eğitim programı uygulanarak program öncesi ve
sonrasında engellilere yönelik tutumları karşılaştırılmıştır. Çalışma sırasında
katılımcıların engelli bireylere yönelik tutumlarına ilişkin program öncesi
ve sonrasında toplanan tüm veriler Özürlülere Yönelik Tutum Ölçeği
(ÖYTÖ, 2009) aracılığıyla toplanmış ve elde edilen veriler SPSS 18.00
istatistikî analiz paket programı yardımı ile analiz edilmiştir. İstatistiki
analizlerde, Bağımlı Örneklemler için T-testi, Bağımsız Örneklemler için Ttesti,
Mann-Whitney U testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır.
Çalışmadan elde edilen sonuçlar incelendiğinde ise katılımcıların engelli
bireylere ilişkin program öncesi ve sonrasındaki tutum puanları arasında
program sonrası lehine anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Bu durumda
katılımcılara uygulanan eğitim programının onların engelli bireylere ilişkin
tutumları üzerinde olumlu etkileri olduğu söylenebilir.

Giriş ve Amaç: Küresel ısınma sonucu değişen çevresel faktörler, ilerleyen dönemde hastalıkların morbidite ve mortalitesinde değişikliklere sebep olabilecektir. Küresel ısınma ve sağlığa etkilerinin gelecekte sağlık hizmet sunumunda görev alacak hekim adaylarınca bilinmesi, oluşacak sağlık sorunlarına karşı toplumun korunabilmesi açısından büyük önem taşımaktadır. Küresel ısınma ile ilgili dersler tıp fakültesi ilk üç sınıfta yer alan çevre sağlığı derslerinde verilmektedir. Bu çalışma, Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi 1. sınıf ve 4. sınıf öğrencilerinin küresel ısınma ve sağlığa etkileri ile ilgili bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipteki bu araştırmanın evrenini, Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde eğitim gören 336’sı dönem 1 ve 105’i dönem 4 olmak üzere toplam 441 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada örneklem seçilmemiş olup tüm evren üzerinde çalışılması planlanmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkeni küresel ısınma ve sağlığa etkileri ile ilgili bilgi düzeyi, tutum ve davranışlardır. Araştırmanın bağımsız değişkenlerini yaş, cinsiyet, anne-baba eğitim durumu, sınıf ve en uzun süre yaşanılan yer oluşturmaktadır. Veri toplama işlemi katılımcıların sözlü onamları alındıktan sonra 11-15 Nisan 2016 tarihlerinde yapılmıştır. Çalışmanın yapıldığı tarihlerde devamsız/izinli olan veya çalışmaya katılmak istemeyen öğrenciler çalışma dışında tutulmuştur. Çalışmaya, dönem 1’den 268 (%79,8) ve dönem 4’ten 87 (%82,9) öğrenci olmak üzere toplam 355 kişi (%80,5) katılmıştır. Katılımcılara sosyodemografik özellikleri ile ilgili 6 soru, küresel ısınmayı duyma ve eğitim alma durumunun sorgulandığı 5 soru, küresel ısınma ile ilgili genel bilgi durumunun sorgulandığı 8 soru, küresel ısınma ile ilgili tutum ve davranışlarının sorgulandığı 7 soru ve küresel ısınmanın sağlığa etkileri ile ilgili bilgi durumunun sorgulandığı 26 soru olmak üzere toplam 52 sorudan oluşan anket formu uygulanmıştır. Küresel ısınmanın sağlığa etkileri ile ilgili 26 önermenin bulunduğu son bölümden katılımcılara her doğru yanıtları için “1 puan” ve yanlış ve fikrim yok yanıtları için “0 puan” verilerek bilgi puanı hesaplanmıştır ve buna göre her öğrenci en az 0 ve en fazla 26 puan alabilmektedir. Çalışma öncesinde gerekli kurumsal izinler ve etik kurul izni alınmıştır. Verilerin karşılaştırılmasında SPSS kullanılmış olup tanımlayıcı istatistikler, ki-kare ve Mann Whitney-U testleri yapılmıştır.

Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 20,29 ± 1,76 olup, %56,9’u kadındır. Öğrencilerin %57,7’inin annesinin eğitim durumu lise ve üzeri, %56,1’inin babasının eğitim durumu üniversite ve üzeridir. Öğrencilerin %66,4’ü en uzun yerleşim yeri olarak il merkezi, %28,8’i ilçe merkezi, %4,8’i köy olarak belirtmiştir. Çalışmaya katılan öğrencilerin %88,5’i küresel ısınma nedeni olarak sanayileşme, %86,2’si fosil yakıt kullanımının artması ve %85,1’i de sera gazı salınımının artması olarak belirtmiştir. Öğrencilerin %20,5’i sera gazlarını bilmediğini belirtmiş, %10,2'si nükleer enerjinin temiz enerji kaynağı olduğunu düşünmektedir. Öğrencilerin %66,5’i uluslararası çevre sözleşmelerinin (IPCC, UNPCC, Kyoto) hiçbirini duymamıştır. Öğrencilerin %4,2’si küresel ısınmanın önlenemez olduğunu düşünmekte ve %27,6’sı küresel ısınmaya karşı bireysel önlem almadığını belirtmiştir. Öğrencilerin küresel ısınmanın sağlığa etkileri ile ilgili bilgi puan ortalaması 20,9±4,6’dır. Bağımsız değişkenlere göre bilgi puanları karşılaştırıldığında kız öğrencilerin, dönem-4 öğrencilerinin, ilçe/köyde yaşayanların, anne eğitim durumu lise ve üzerinde olanların, baba eğitim durumu üniversite ve üzerinde olanların bilgi puanlarının daha yüksek olduğu bulunmuş, ancak istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0.05). Soru bazında değerlendirildiğinde; öğrenciler küresel ısınmanın sağlık üzerine etkisiyle ilgili olarak en az, küresel ısınmanın sarıhumma, sıtma ve ishalli hastalıklarda artışa yol açabileceğini bilmişlerdir (bilme durumları sırasıyla %46,0; %56,6; %60,0). Ayrıca öğrencilerin % 64,6’sı küresel ısınma ve sağlığa etkileri konusunun ayrı bir ders konusu olarak tıp eğitimi ders programına eklenmesinin faydalı olacağını düşünmektedir.

Sonuç ve Öneriler: Öğrencilerin küresel ısınma ile ilgili genel bilgi durumları iyi olmakla birlikte; sera gazları ile temiz enerji kaynaklarını bilme durumlarında ve küresel ışımaya karşı bireysel önlem alma ile küresel ısınmanın önlenebilirliği hakkında az da olsa eksik veya yanlış bilgilenme mevcuttur. Ayrıca öğrencilerin yarısından fazlası uluslararası çevre sözleşmelerini duymamıştır. Buna karşın öğrencilerin büyük çoğunluğu küresel ısınmanın önlenebilir olduğunu belirtip bireysel önlemlerini almaktadır. Öğrencilerin küresel ısınmanın sağlığa etkileri ile ilgili bilgi puanı ise yüksektir. Ancak küresel ısınmanın neden olduğu bazı hastalıklar öğrenciler tarafından yeterli düzeyde bilinmemektedir. Tıp fakültesindeki çevre sağlığı derslerinde küresel ısınma ve sağlığa etkileri ile ilgili konuların içeriklerinin arttırılması ve günümüz koşullarına göre güncellenmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler: Küresel ısınma, tıp öğrencisi, bilgi, tutum, davranış

Öz Engellilik özellikle günümüz toplumlarında toplumun tüm kesimlerini etkileyen bir sorun olarak kabul edilmektedir. Engellilere yönelik toplumsal duyarlılığın artırılması için toplumun ve toplumun çeşitli kategorilerinin engellileri nasıl algıladığının araştırılması önemlidir. Toplumlarda engellilere yönelik tutumlar farklı şekillerde gözükmekle birlikte olumsuz tutumların varlığı genel olarak bilinmektedir. Ülkemizin genç bir nüfusa sahip olduğu düşünüldüğünde gençlerin engellilere yönelik tutumlarının incelenmesi ayrı bir önem taşımaktadır. Sanayileşme ve onun getirdiği yaşam şekli engellileri toplumun dışına itmiş, savaşlar, doğal afetler, terör olayları toplumdaki engelli sayısının artmasına neden olmuştur. Bu çalışma ile üniversite öğrencilerinin cinsiyet, öğrencilerin ailelerinin sosyoekonomik düzeyi, dindarlık, fakülte türü ile engellilere yönelik tutumları incelenmiştir. Ayrıca üniversite gençliğinin engellilere yönelik tutumlar ile bazı değişkenler arasındaki ilişkilerin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi Cumhuriyet Üniversitesinde öğrenim gören 413 öğren-ciden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, kişisel Bilgi Formu ile Baş-bakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı tarafından yürütülmüş ‚Toplum Özürlülüğü Nasıl Anlıyor?‛ başlıklı araştırma için proje ekibi tarafından geliştirilmiş Özürlülere Yönelik Tutum Ölçeği (ÖYTÖ) kullanılmıştır. Üniversite gençliğinin genel olarak engellilere yö-nelik tutumlarının olumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Engellilerin toplumla bütünleşmesini sağlayan yasal düzenlemeler ve fiziksel imkânların iyileştirilmesi onların yaşamlarını kolaylaştırmaktadır. Ancak engellilere yönelik toplumsal duyarlılığın artırılması için gerek bireysel gerekse toplumsal düzeyde engellilikle ilgili farkındalığın artırılması gerekmektedir.
Abstract
Disability is regarded as a problem affecting all segments of society in especial-ly today’s societies. In order to increase the social awareness of the disabled, it is signifi-cant to investigate how society and the various layers of society perceive disability. Along with the attitudes to disability which are observed to be in different forms, on the whole the existence of negative attitudes is also known. Considering the majority of our country’s population is constituted by the young, it becomes also prominent to investi-gate the youth’s attitudes towards disability. Due to industrialization and the way of life it brought, the disabled have been driven into the margins of society; besides, wars, nat-ural disasters and terrorism have caused an increase in the number of people with disa-bilities.
In this study, it has been aimed to investigate the relations between the stu-dents’ sex, the socio-economic levels of the students’ families, their religiosity, their fac-ulty type and their attitudes to the disabled. The investigation of the connections be-tween the university students’ approaches to disabled people and some variables is also in the scope of this study.
The sample of the research consists of 413 students attending Cumhuriyet Uni-versity. In the present research as a means of data collection, along with the Personal In-formation Form, the Questionnaire of Attitudes Towards the Disability Questionnaire (QATD) developed by the project team of the study entitled ‚How the Community Per-ceives Disability‛ and conducted by the Prime Ministry Administration for the Disabled has been used. The study concludes with the idea that university youth has generally positive attitudes towards disability. It has also been observed that the improvements in legal arrangements and the rehabilitations of the physical facilities that enable the disa-bled to integrate with the society facilitate their lives. Nevertheless, in order to create a communal consciousness, an awareness of disability on both the individual level and the social level needs to be raised.
Keywords: Disability, Youth, Attitudes, Attitudes Towards Disability

Bu araştırmada yapılandırmacı yaklaşımın öğrencilerin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisini belirlemek amacıyla bir meta-analiz çalışması yapılmıştır. Bunun için Türkiye'de yapılmış çalışmalarla ilgili literatür taraması yapılmıştır. 2003–2014 yılları arasında yapılmış, araştırma problemine uygun ve meta-analiz çalışmasına dâhil edilebilecek istatistiksel verilere sahip yüksek lisans tezi, doktora tezi ve makaleler ulusal ve uluslararası veri tabanlarından Türkçe ve İngilizce dillerinde taranarak incelenmiştir. Literatür taraması sonucunda yapılandırmacı yaklaşımın öğrencilerin akademik başarılarına etkisine ilişkin toplam 53 ve tutumlarına etkisi-ne ilişkin toplam 20 çalışma meta-analize dâhil edilmiştir. Rastgele etkiler modeli kullanılarak, yapılandırmacı yaklaşımının genel etki büyüklüğü değeri öğrencilerin akademik başarılarında 0,910 ile 1,402 güven aralığında 1,156 (%95 CI, SE=0,125) ve tutumlarında 0,301 ile 1,208 güven aralığında 0,755 (%95 CI, SE=0,231) olarak belirlenmiştir. Cohen, Manion ve Morrison'un (2007) etki büyüklüğü sınıflandırma-sına göre, meta-analiz sonucunda yapılandırmacı yaklaşımının geleneksel öğretim yöntemlerine göre öğrencilerin akademik başarılarında güçlü ve tutumlarında orta düzeyde pozitif etkisi olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın son bölümünde, araştırmada elde edilen sonuçlara göre uygulayıcılara, program geliştiricilere ve araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler: akademik başarı, meta-analiz, tutum, yapılandırmacılık

Bu araştırmanın amacı İstanbul ili Beykoz ilçesinde resmi liselerde çalışan öğretmenlerin iş doyum düzeylerini ve iş doyumlarına etki eden faktörleri belirlemektir. Bu çalışma için araştırmacı ve bu alanda uzman kişiler tarafından bir iş doyum anketi hazırlanmıştır. Ankette branş, cinsiyet, yaş, toplam hizmet süresi, eğitim düzeyi ve okulun adı olarak 6 adet demografik soru bulunmaktadır. Anket toplam 43 soruyu içermektedir. Anket 265 öğretmene uygulanmıştır. Veriler SPSS 11.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bu okullarda çalışan öğretmenlerin iş doyum düzeyi ile faktörler arasında (işin kendisi, yönetici ve çalışma arkadaşları, çalışma koşulları, ulaşım ve çalışma saatleri, mesleğin saygınlığı, ücret, iş güvencesi, yöneticilerin tutumu) anlamlı bir farklılık olup olmadığı analiz edilmiştir.

Okuma, harfleri, simgeleri anlamlandırma ve yorumlama ile gerçekleşen zihinsel ve fiziksel bir süreçtir.
Eğitimde okumanın öğretilmesinin yanında okuma zevki ve alışkanlığı kazandırılması hedeflenmektedir.
Okuma alışkanlığı kazandırmada en önemli faktörlerden bir öğrencinin ilgisini çekmektir. Bunun için okumu
alışkanlığı üzerine yapılan araştırmaların çoğu öğrenciler üzerine yapılmıştır. Okuma alışkanlığının
kazanılmasında aileyle birlikte okul döneminde öğretmenlere özellikle de Türkçe öğretmenlerine büyük
görevler düşmektedir. Türkçe öğretmenleri öğrencilerin okuma alışkanlığının kazanması için etkinlikler,
projeler hazırlamaktadırlar. Bu projeler ile öğrencilerin okumaya olumlu tutum geliştirip alışkanlık
kazanması amaçlanmaktadır. Bu süreç ile ilgili Türkçe öğretmenlerinin düşüncelerinin tespiti önemlidir. Bu
çalışmada İstanbul/Ümraniye ilçesinde uygulanan “Okumak Özgürlüğe Uçmaktır” projesinin okuma becerisi
ve okuma alışkanlığı kazandırmasında etkisini Türkçe öğretmenlerinin görüşlerinden faydalanarak tespit
etmek amaçlanmıştır. Araştırmada konuya ilişkin görüşleri tespit etmek için nitel veri toplama teknikleri
kullanılmıştır. Veri analizinde fenomenografi kullanılmıştır. Çalışma İstanbul / Ümraniye Dudullu İmam
Hatip Ortaokulu’nda görev yapan yedi Türkçe öğretmeni ile yürütülmüştür. Veriler, araştırmacı tarafından
yarı yapılandırılmış görüşme formu ile yüz yüze toplanmıştır. Çalışmanın sonucunda kitap okuma
projelerinin öğrencilerin okumaya karşı tutumlarını olumlu etkilediği, okuma alışkanlık kazanmalarında
faydalı olduğu, öğrencilerin eleştirel okumayı, not alarak okumayı, özetleyerek okumayı ve soru sorarak
okumayı öğrenildiği tespit edilmiştir. Sınıf içi uygulamalarda akran etkileşiminin arttığı birbirlerini teşvik
ettikleri, kitap tartışmaları ile empati ve sosyal iletişim yeteneklerinin geliştiği görülmüştür. Öğrencilere kitap
okuma alışkanlığı kazandırılması için çeşitli etkinlikler yapılması, kitap okuma projelerine destek verilmesi
gerektiği anlaşılmıştır.

Bu çalışmanın amacı TV reklamlarının kişisel kullanımının (bilgi üretimi, sosyal rol ve haz/zevk) tutum ve satın alma kararları üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Bu amaç doğrultusunda Atatürk üniversitesi, Gümüşhane Üniversitesi ve Bayburt üniversitesinden toplam 688 öğrenciye yüzyüze anket uygulanmıştır. Eksik ve hatalı doldurulan 13 anket elendikten
sonra 675 anket değerlendirilmiştir. Verilere uygulanan Yapısal eşitlik modeli analizi sonuçlarına göre bilgi üretimi, sosyal
rol ve haz reklama yönelik genel tutumlar üzerinde olumsuz yönde bir etkiye sahiptir. Reklama karşı olumsuz yönde tutuma
sahip olan tüketicilerin satın alma kararları da olumsuz etkilenmektedir. Elde edilen bu sonuçların aksine önceki çalışmalar da genellikle bilgi üretimi, sosyal rol ve haz faktörlerinin reklama yönelik tutumlar üzerinde; reklama yönelik tutumların da satın alma kararı üzerinde pozitif bir etki oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu açıdan çalışmanın literatüre farklı bir bakış açısı kazandıracağı düşünülmektedir.

ÖZ: Bu araştırmanın amacı, uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik tutum ve epistemolojik inanç düzeylerini bölüm ve cinsiyet değişkenleri açısından incelemek ve tutum ile epistemolojik inanç değişkenleri arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. İlişkisel tarama deseninin kullanıldığı araştırma, Batı Karadeniz'de bulunan bir üniversitenin uzaktan eğitim programlarına kayıtlı 330 öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırma verilerinin toplanmasında " Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği " ve " Epistemolojik İnançlar Ölçeği " kullanılmıştır. Verilerin çözümlemesinde ise Çok Yönlü Varyans Analizi (MANOVA), Korelasyon ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik tutumları ile cinsiyet ve bölüm değişkenleri arasında anlamlı bir farklılığın olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin epistemolojik inanç düzeyleri ile bölüm değişkeni arasında ise anlamlı bir farklılık olmasına karşın, cinsiyet değişkeni açısından anlamlı bir farklılığın olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik tutum düzeyi ile öğrenmenin çabaya ve öğrenmenin yeteneğe bağlı olduğu inanç düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Anahtar sözcükler: uzaktan eğitim, epistemolojik inanç, uzaktan eğitime yönelik tutum ABSTRACT: The aim of this study is to examine attitudes towards distance education of distance education' students and their epistemological beliefs in terms of the variables of gender, department and investigate the relationship between the variables of attitude and epistemological belief. The current study, used the correlational survey model, was conducted with 330 students enrolled in distance education' some departments in a university located west of the Black Sea region in Turkey. " The Scale of Attitude Towards Distance Education " and " Epistemological Beliefs Scale " were used for data collection in this study. Multivariate Variance Analysis (MANOVA), Correlation and Multiple Regression Analysis were also used for data analysis. At the end of the study, significant difference was found between the attitudes towards distance education between students' and both the variables of gender and departments. Although statistically significant was found difference between epistemological beliefs and the variable of departmant, there were no differences between epistemological beliefs and the variable of gender. Moreover, it was determined that statistically significant a relationship was found between the attitudes towards distance education of students'and both their beliefs on that learning was based on efforts and that teaching was based on skills.

Objective: There is no consensus about the effects of personality traits on attitudes toward mental illness. The
purpose of this study was to determine the effect of locus of control on attitudes toward depression and
schizophrenia. Methods: A cross-sectional survey of 196 university students was conducted. Attitudes toward
depression and schizophrenia were assessed by a questionnaire designed by the authors and locus of control
was measured by using Internal-External Locus of Control Scale developed by Rotter.Results: The items of the
attitudes questionnaire were analyzed one by one to find out the effect of locus of control to attitudes toward
mental disorders. There is a statistically significant difference between the participants who answered the item as
‘I agree’ and ‘I don’t agree’ in one out of 15 items of depression part and two out of 15 items of schizophrenia part
of the questionnaire. Discussion: Although many studies have shown that an individual's belief about locus of
control has an important influence on his/her attitudes and behaviors, in this study it was seen that locus of control
had no or minimal effect on attitudes toward depression and schizophrenia. But there is a need to implement new
studies to illuminate the subject.

Amaç: Günümüzde kişilik özelliklerinin ruhsal bozukluklara yönelik tutumlar üzerine etkisi konusunda belli bir
görü birlii bulunmamaktadır. Bu araştırmada, denetim odağının depresyon ve şizofreniye yönelik tutumlara
etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Kesitsel araştırma niteliği taşıyan bu araştırmaya 196 üniversite
öğrencisi alınmıştır. Katılımcıların depresyon ve şizofreniye yönelik tutumlar araştırmacılar tarafından geliştirilen
bir anket ile, denetim oda ise Rotter'in ç-D Kontrol Oda Ölçei ile incelenmiştir. Depresyon ve şizofreniye
yönelik tutumlar değerlendiren anket formundaki maddeler ayrı ayrı değerlendirilerek denetim odağının ruhsal
bozukluklara yönelik tutumlara etkisi araştırılmıştır. Bulgular ve Tartışma: Anketin depresyon bölümündeki 15
maddeden birinde, şizofreni bölümündeki 15 maddeden ikisinde maddelere ‘katılıyorum’ ve ‘katılmıyorum’ diye
yanıt verenler arasında denetim odağı açısından istatistiksel olarak anlaml bir fark olduu belirlenmitir. Birçok
aratırmada bireylerin tutum ve davranışların etkilediği belirlenen denetim odann, üniversite öğrencilerinin
ruhsal bozukluklara yönelik tutumların önemli bir düzeyde etkilemedii görülmüştür. Fakat konunun aydınlığa
kavuşabilmesi için yeni araştırmalar yapılması gerekmektedir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2008; 9:125-131)
Anahtar sözcükler: Denetim oda, t

Çalışmanın amacı, “Kimyagerin Sınıfı” isimli web destekli materyalin 9. Sınıf öğrencilerinin karışımlar konusundaki akademik başarılarına, kimya dersine karşı tutumlarına ve bilgisayara karşı tutumlarına etkisini araştırmaktır. Çalışmaya 54 9. Sınıf öğrencisi katılmıştır. Çalışmada yarı deneysel araştırma deseni kullanılmış, deney ve kontrol grubu oluşturulmuştur. Uygulamadan önce “Bilgisayar Tutum Ölçeği”, “Kimya Tutum Ölçeği” ve “Akademik Başarı Testi” deney ve kontrol grubuna ön test olarak uygulanmıştır. Öğretmen, kontrol grubunda Kimya Ders Kitabını (MEB, 2012) takip ederek ders işlerken, deney grubunda web destekli “Kimyager’in Sınıfı” isimli materyali kullanmıştır. Deneysel araştırma 4 hafta sürmüş ve ardından son testler uygulanmıştır. Çalışmanın bulguları öğrencilerin bilgisayara karşı tutumları arasında anlamlı bir fark olmadığını, akademik başarıları ve kimyaya karşı tutumlarında deney grubu lehine anlamlı fark olduğunu göstermiştir.

Attitudes towards the deaf, like other attitudes, are shaped in a process where many dynamics are effective, and education is an important factor affecting attitudes. Social work is a practice-based profession and an academic discipline. The primary goal of social work is society’s overall well-being. The deaf, like other disadvantaged groups, are among the target groups of social work practices. It is very crucial that social work professionals who will potentially work with the deaf have positive attitudes towards the deaf. However, little is known about the attitudes of students, who are studying social work, towards the deaf.

SOSYAL HİZMET BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİNİN SAĞIRLARA YÖNELİK TUTUMLARI: ANKARA ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ
Sağırlara yönelik tutumlar da diğer tutumlar gibi birçok dinamiğin etkili olduğu bir süreçte şekillenmektedir ve eğitim, tutumlar üzerinde etkili olan önemli bir faktördür. Sosyal hizmet uygulama temelli bir meslek ve akademik bir disiplindir. Birincil amacı toplumun genel refahıdır. Sağırlar, diğer dezavantajlı gruplar gibi sosyal hizmet uygulamalarının hedef grupları arasında yer almaktadır. Potansiyel olarak sağırlarla çalışacak sosyal hizmet uzmanlarının, sağırlara karşı olumlu tutumlara sahip olmaları çok önemlidir. Ancak, sosyal hizmet bölümü öğrencilerinin sağırlara yönelik tutumları hakkında çok az şey bilinmektedir.

This study was carried out in order to develop likert type scale that will be used for
assessing attitudes towards “Individual Instrument” class. Stages of developing the scale can be lined in this way: Firstly, literature review was made which was the beginning stage of the study.Similar studies were analyzed, a basic idea was created and 60 students in Gazi University, Faculty of Fine Arts Education, Department of Music Education, in 2010 academic year’s fall semester attended the study and they were required to write compositions about their views on individual instrument class. In scope of the obtained data, a draft scale made of 36 items including 20 positive and 16 negative propositions was prepared. Draft scale was sent to professionals for content validity, and in line with feedbacks, scale was rearranged and conducted on 373 studentsstudying vocational music in various universities. Structural validity of the scale was determined by making factor analysis. Varimax rotation principle component analysis was used in factor analysis.On the other hand, internal consistency coefficient of the scale and total item correlations werecalculated and it was determined that Cronbach Alpha reliability coefficient was α=0,947, Kaiser-Meyer Olkin (KMO) was 0, 96. When all of these obtained data is analyzed, it can be said that Individual Instrument Class Attitude Scale is a valid and reliable scale.

Bu araştırmada, Planlı Davranışlar Teorisi çerçevesinden beden eğitimi (BE) öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilere yönelik tutum ve görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nicel ve nitel veri toplama tekniklerinin bir arada kullanıldığı karma araştırma yaklaşımında desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, Ankara ilindeki 37 farklı ortaokulda görev yapan 168 BE öğretmeni oluşturmuştur. Veriler; Kişisel Bilgi Formu, Yetersizlikten Etkilenmiş Kişilere Yönelik Tutum Ölçeği ve Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu aracığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Gruplar t-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi ve İçerik Analizi tekniklerine başvurulmuştur. Araştırmanın nicel bulgularına göre, BE öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilere yönelik tutum düzeylerinin olumlu yönde olduğu saptanmıştır. Ayrıca; cinsiyet, yaş, kıdem, özel gereksinimli öğrencilerle öğretim tecrübesi ve öğrencilerin yetersizliğinin türü değişkenlerinin BE öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilere yönelik tutumlarını etkilediği görülmüştür. Araştırmanın nitel bulgularına göre, BE öğretmenlerinin çoğunluğunun özel gereksinimli öğrencilerin BE dersinde kaynaştırılmasına yönelik olumlu yönde bakış açısına sahip olduğu değerlendirilmiştir. Buna karşın az sayıda BE öğretmeninin sınıfların kalabalık olması, yetersiz malzeme, okulun ve sınıfların uygun olmayan fiziki yapıları ile özel gereksinimli öğrenciler ve eğitimleri hakkındaki bilgi eksikliklerinden dolayı özel gereksinimli öğrencilerin BE dersinde kaynaştırılmasına yönelik olumsuz görüş belirttiği tespit edilmiştir.

Giriş ve Amaç: Tuz insan vücudu için oldukça önemli bir mineral olmakla birlikte fazla kullanımı pek çok kronik hastalığa yol açabilmektedir. 2012 yılında yapılan SALTurk2 çalışmasına göre; Türkiye’de günlük tuz tüketimi 14,82 gr/gün olup, DSÖ’nün bir erişkin için önerdiği (en fazla 5 g/gün) günlük tüketilmesi gereken tuz miktarının oldukça üzerindedir. Ayrıca SALTurk2 çalışmasına göre kırsal bölgede yaşayanların tuz tüketimi kentte yaşayanlara göre daha yüksektir. Kronik hastalıkların başta gelen nedenlerinden olan tuz tüketimi konusunda yapılacak durum tespiti, tuz tüketimi konusunda özellikle riskli grupta yer alanlarda (kırsal bölgede yaşayanlar gibi) gerekli müdahale planlarının yapılması için önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, kırsal bölgede yer alan Honaz Eğitim Araştırma Bölgesi’ndeki (EAB) 18 yaş üzeri yetişkinlerin tuz tüketim alışkanlıklarının saptanmasıdır.

Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma için evreni temsil edecek örneklem büyüklüğü (N:23444, α:0.05, p:0,5, d:0.05) kriterlerine göre hesaplanmış ve ulaşılması gereken en az örnek sayısı 378 olarak bulunmuştur. Araştırma, Honaz EAB’de bulunan 3 farklı ASM’ye 2016 yılı Mayıs ayı içinde başvuran, 18 yaş üzeri yetişkinler üzerinde yapılmıştır. Çalışma öncesinde gerekli kurumsal izinler, Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Girişimsel Olmayan Klinik Etik Kurul izni ve çalışmaya katılan kişilerin sözlü onamları alınmıştır.Katılımcılara araştırmacılar tarafından literatür taranarak oluşturulan 38 soruluk anket formu uygulanmıştır. Ankette, sosyo-demografik verileri sorgulayan 9 soru, kişinin alışkanlıkları, kendisi ve ailesi ile ilgili hastalık geçmişini sorgulayan 7 soru ve tuz ile ilgili bilgi, tutum ve davranışları sorgulayan 22 soru bulunmaktadır. Katılımcıların dışarıdaki mekânlarda yemek yeme sıklıkları ve yüksek tuz içeren gıda maddelerini tüketim sıklıkları beşli Likert ölçeği kullanılarak saptanmıştır. Katılımcıların ev dışındaki mekânlarda yemek yeme sıklığı, tuzlu gıda tüketim sıklığı vs. ilgili 16 soruya verdikleri cevaplar puanlanarak riskli tuz tüketimi davranış puanı (RTTDP) hesaplanmıştır. Ev dışındaki mekânlarda yemek yeme sıklıkları şu şekilde puanlanmıştır: Haftada 1 kez ve üzeri 1 puan, ayda 1 kez ve nadiren 0 puan. Yüksek tuz içeren gıda maddelerini tüketim sıklıkları: haftada 2-3 kez ve üzeri 1 puan,haftada 1 kez ve nadiren 0 puan. RTTDP’den her bir katılımcı en az 0, en fazla 16 puan alabilmektedir. RTTDP arttıkça tuz kullanım riski artmaktadır. Veri değerlendirilmesinde SPSS programı kullanılmış olup tanımlayıcı istatistikler, bağımsız değişkenlere göre RTTDP karşılaştırılmasında Mann Whitney U ve Kruskal Wallis testi yapılmıştır.

Bulgular: Çalışmaya 390 kişi katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 41,60±15,12 olup %54’ü kadındır. Katılımcıların %56,3’ü evli, %23,6’ı bekârdır. %22,9’unun eğitim durumu üniversite ve üzeridir. %51,4’ü çalışmakta ve %25,8’inin aylık ortalama geliri asgari ücret altındadır. Katılımcıların %40,5’i fazla kilolu,%17,2’si obezdir. Katılımcıların %30,6’sı sigara,%15,2’si alkol kullanmaktadır. %22,9’u hipertansiyonu olduğunu belirtmiştir. Katılımcıların %39,7’si günlük tüketilmesi gereken tuz miktarını bilmediğini ifade ederken sadece %30,9’u doğru bilmiştir. Katılımcıların % 65,4’ü tuzu en fazla sofra tuzundan,%27,4’ü hazır gıdalardan aldığını düşünmektedir. Yemeğin tadına bakmadan tuz ekleyen katılımcılar %32,3’tür. Katılımcıların %56,8’i peynir, tereyağı vb. gıda alımında tuz miktarına dikkat etmediğini, %39,4’ü günlük tükettiği tuzun fazla olduğunu,%36,7’si tuz kısıtlaması yaptığını,%79,8’i gıdalarda tuz miktarının derecesini gösteren renge dayalı etiketlerin olması ile gıda seçiminin etkileneceğini,%63,7’si tuz kısıtlaması yapmak istediğini,%84,5’i ekmeklerde ve %75,6’sı restoranda tuz kısıtlaması getirilmesini desteklediğini belirtmiştir. Katılımcıların RTTDP ortalaması 7,25±3,03 olup bağımsız değişkenlere göre karşılaştırıldığında erkeklerde, bekarlarda, eğitim durumu üniversite ve üzerinde olanlarda, çalışanlarda, aylık geliri asgari ücret üzeri olanlarda, sigara içenlerde, alkol kullananlarda, günlük tüketilmesi gereken tuz miktarını yanlış bilenlerde, yemeğin tadına bakmadan tuz ekleyenlerde RTTDP istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır (p<0,05).

Sonuç ve Öneriler: Honaz EAB’deki yetişkinlerin riskli tuz tüketim davranışlarının orta-yüksek düzeydedir. Bununla birlikte katılımcıların çoğunluğu tuz kısıtlaması yapmak istemekte ve tuz kısıtlamasına yönelik yürütülen ve yürütülecek programları desteklemektedir. Özellikle riskli gruplar başta olmak üzere topluma yönelik; günlük tüketilmesi gerekilen tuz miktarı, gıdalardaki tuz miktarı, tuz tüketimini azaltmaya yönelik alınması gerekilen bireysel önlemler vb. konularda bilgi düzeyini arttırmaya yönelik eğitim faaliyetleri düzenlenmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: Tuz, tuz kısıtlama, bilgi, tutum, davranış

Öz Öğretim tasarımı, bir süreç olarak değerlendirildiğinde, öğretimin kalitesini arttır-mak için öğrenme ve öğretim kuramlarından yararlanıp sistemi sistematik bir şekilde yürütebilmektir. Alan yazın incelendiğinde, farklı basamak ve içeriklerle yapılandırılan birçok Öğretim Tasarım Modeline rastlamak mümkündür. Bu çalışma Öğretim Tasarımı Modellerinden "ASSURE Model" ile yürütülmüştür. ASSURE model, öğretimin sistematik olarak planlanması ve materyal seçimi ile kullanımında verimliliği arttırmayı hedefleyen bir modeldir. Bu çalışmada, ASSURE modelin kapsam içerisine dâhil edilmesinin nedeni; etkili ve verimli bir şekilde materyal ve teknolojileri kullanmak isteyen ders tasarımcıları için sistemli bir plan yapma noktasında teknoloji desteği veren en uygun modellerden biri olmasıdır. Araştırmanın amacı, ASSURE öğretim tasarım modeli ile tasarlanmış bilgi ve iletişim teknolojileri dersinin öğrencilerin bilgisayar kaygıları, bilgi ve iletişim teknoloji-leri kullanımıma yönelik tutumları ve öğrenci görüşleri üzerindeki etkilerini belirlemek-tir. Araştırmada yöntem olarak yakınsayan paralel yöntem kullanılmıştır. Bu amaç kapsa-mında, 2019-2020 akademik yılı güz döneminde bir devlet üniversitesinin Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu'ndaki bir bölümünde, Bilgi ve İletişim Teknolojileri dersini alan 28 birinci sınıf ön lisans öğrencisi ile çalışılmıştır. Veri toplama aracı olarak; "Bilgisayar Kaygısı Ölçeği" (BKÖ), "BİT kullanımına yönelik tutum ölçeği (BİTKYTÖ)" ve bir gö

Öğrencilerin öğrenmelerine yol göstermede birinci dereceden sorumlu olan öğretmenler, değişen eğitim sistemlerinin de ilk uygulayıcılarıdır. Öğretmen adayları da geleceğin öğretmenleri olarak yeni ortaya çıkan eğitim yaklaşımları ve yöntemlerini yakından takip etmeleri gerekmektedir. Drama yöntemi de yapılandırmacılık ile birlikte önem kazanan yeni çağdaş yöntemlerden biridir. Bu araştırmada 2011-2012 öğretim yılında, Türkiye’nin farklı bölgelerindeki üç üniversitenin eğitim fakültelerinin fen bilgisi öğretmenliği bölümü 3. ve 4. sınıflarında öğrenim görmekte olan 293 öğretmen adayının (189 kız ve 104 erkek) fen bilimleri dersinin drama yöntemi ile işlenmesine yönelik öz yeterlik ve tutumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda katılımcılara Altıntaş ve Kaya (2012) tarafından geliştirilmiş olan “Drama Yöntemi ile Fen ve Teknoloji Dersinin İşlenmesine Yönelik Öz Yeterlik ve Tutum Ölçeği” uygulanmıştır. Dolayısıyla çalışmada nicel araştırma desenlerinden tarama yöntemine başvurulmuştur. Ayrıca öğretmen adaylarının öz yeterlik ve tutum puanlarının sınıf düzeyi, cinsiyet, drama hakkında alınan ders sayısı ve öğrenim görülen üniversite değişkenlerine
farklılık gösterip göstermediği de araştırılmıştır. Elde edilen verilerden, öğretmen adaylarının drama yöntemiyle fen bilimleri dersinin işlenmesine yönelik öz yeterliklerinin kararsızlık düzeyinde, tutumlarının ise yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, öğretmen adaylarının ortalama öz yeterlik puanları arasında hem cinsiyet, hem de sınıf değişkenine göre anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Buna karşın, drama yöntemi ile ilgili daha fazla sayıda ders alan öğretmen adaylarının daha yüksek öz yeterlik ve tutum puanlarına sahip oldukları görülmüştür.

ÖZ: Bu araştırmanın amacı, 6. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersine yönelik tutumlarına ilişkin görünümlerin belirlenmesi ve tutum görünümleri ile eğitime ilişkin motivasyonları arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Tarama yönteminin kullanıldığı araştırmanın desenini açımlayıcı ilişkisel desen oluşturmuştur. Araştırmaya toplam 374 öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Verilerin toplanmasında " Türkçe Dersi Tutum Ölçeği " ve " Eğitimde Motivasyon Ölçeği " kullanılmıştır. Öğrencilerin Türkçe dersine yönelik tutum görünümleri Hiyerarşik Küme Analizi aracılığıyla, söz konusu görünümlerin eğitime ilişkin motivasyonlarla olan ilişkileri ise korelasyon ve lojistik regresyon analizleri aracılığıyla incelenmiştir. Araştırmanın bulguları, öğrencilerin Türkçe dersine yönelik tutumlarının 'olumlu tutum' ve 'olumsuz tutum' olarak adlandırılan iki anlamlı küme örüntüsü aracılığıyla tanımlanabildiğini göstermiştir. Bulgular ayrıca, 'içsel motivasyon' ve 'motivasyon yoksunluğu' değişkenlerinin söz konusu küme örüntüleriyle anlamlı düzeyde ve seçici biçimde ilişkilendiğini de göstermiştir. Araştırmada eğitime yönelik çıkarımlara ve gelecekte yapılacak araştırmalara ilişkin önerilere de yer verilmiştir. ABSTRACT: The aim of this study is to determine the profiles of 6th grade students' attitudes towards Turkish course and examine the relationships between these profiles and motivations for education. A survey method with exploratory correlational design was adopted in the present study. A total of 374 students voluntarily participated in the study. Data were obtained through the application of " Turkish Course Attitude Scale " and " Motivation in Education Scale ". Profiles of students' attitudes towards Turkish course were examined through hierarchical cluster analysis; whereas the relationships between these profiles and motivations for education were examined through correlation and logistic regression analyses. The findings demonstrated that the students' attitudes towards Turkish course could be described through two significant cluster patterns, entitled 'positive attitude' and 'negative attitude'. The findings also demonstrated that intrinsic motivation and amotivation variables were selectively and significantly related to the cluster patterns. Implications for education and directions for future studies were also discussed in the study.

Araştırma Ege Üniversitesi lisans programlarında öğrenim gören öğrencilerin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumları ile aile planlaması tutumları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla Eylül 2017-Haziran 2019 tarihleri arasında yürütülmüş olup Şubat-Haziran 2018 tarihleri arasında araştırma verileri öğrencilerden toplanmıştır. Tanımlayıcı ilişkisel tasarımda yürütülen araştırmanın evrenini, Ege Üniversitesi fakültelerinde öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır (N=28.429). Rastgele yöntemle yapılmış bir seçimin, verilerde ulaşılacak hızlar açısından, küme örneklemeden daha sağlıklı veriler vereceği varsayımına dayanarak; farklılığı gidermek ve oluşan sapmayı karşılayan bir düzeltme olması amacıyla, tasarım etkisi yaklaşımından yararlanılmıştır. Bu kapsamda örneklem büyüklüğü, % 50 görülme sıklığı, % 97 güven düzeyi, % 5 sapma ve kümelerdeki birim sayısı az olduğu için 2.0 desen etkisi ile hesaplanarak örneklemin en az 927 üniversite öğrencisinden oluşması gerektiği belirlenm...

Bu calismanin amaci, ilkogretim 6. sinif Sosyal Bilgiler ogretiminde probleme dayali ogrenmenin ogrencilerin, basarive tutumlarina etkisini incelemektir. Arastirma 2004-2005 ogretim yilinin birinci yariyilinda Meram Sare Ozkasikci Ilkogretim Okulunda toplam 40 ogrenci ve birbirlerine denk iki sinif uzerinde yurutulmustur. Olcekler arastirmadan once on test uygulamadan sonrada son test olarak uygulanmistir. Arastirmadan elde edilen verilerin cozumlenmesinde t test kullanilmistir. Arastirma sonunda deney ve kontrol grubu ogrencilerinin, basarive tutumlariarasinda deney grubu lehine anlamlibir farklilik bulunmustur.

This study, it is aimed to examine the attitudes of students in the department of Sports Sciences towards scientific research according to different variables. In determining the participants, a convenience sampling method, one of the non-random sampling methods were used and the study was conducted with a descriptive scanning model. 341 students (118 female 223 male) educated in the Faculty of Sport Sciences at MSKU the sample of the study. As a data collection tool, the scale of “Attitude towards Scientific Research,” developed by Korkmaz, Şahin, and Yeşil (2011) and “Personal Information Form” was utilized. In the analysis of the obtained data, frequency and percentage analysis were applied to determine the sociodemographic features of participants, t-test and unilateral variance analysis (ANOVA) was applied to find out the difference between the variables and the data obtained from the scale used. In light of the findings obtained from the research, when the gender variable is examined, a statistically significant difference was found in the sub-dimension of “negative attitude towards researches”, there was no difference in age and education type variables. According to the department where the participants study, it has been determined that the students of the department of Recreation are significantly more reluctant to help researchers than the students of the Department of Coaching Education. Also, in the sub-dimension of “positive attitude towards researches”, it has been determined that the students of the department of Recreation had significantly lower average scores compared to all other students. In conclusion, especially for Department of Recreation students, it may be suggested to increase the studies that will provide a positive attitude towards scientific research.

FATİH Projesi olan okullarda akıllı tahta kullanımı yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada yaygınlaşan FATİH Projesi kapsamında akıllı tahtalarının kullanılmasına yönelik formasyon öğrencilerinin tutum, öz-yeterlik ve kaygı düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Pedagojik Formasyon öğrencilerinden İlahiyat Bölümü öğrencisi 90 kişi, Tarih Bölümü öğrencisi 80 kişi ve Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünden 63 kişi olmak üzere toplam 233 kişi katılmıştır. Araştırma kapsamında 3 ölçek geliştirilmiştir. Bunlar akıllı tahtaya yönelik tutum, öz-yeterlik ve kaygı ölçekleridir. Araştırma sonucunda mezun olan öğrencilerin, mezun olmayan öğrencilere göre öz yeterlik algısı daha yüksek bulunmuştur. Tutum ve kaygı düzeyinde mezun olup olmamaya göre fark bulunamamıştır. Cinsiyet değişkenine bakıldığında erkek ve kadınlar arasında tutum değişkeni açısından fark bulunmamaktadır. Öz yeterlilikte ise erkeklerin kızlara göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Kadınların erkeklere göre ise kaygı düzeyi daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.
Araştırmada tutum, öz-yeterlik ve kaygı arasındaki ilişki incelendiğinde tutum arttıkça kaygının
azaldığı, tutum arttıkça öz yeterliliğin ise arttığı bulunmuştur. Kaygı ile öz yeterlilik arasında negatif yönlü yüksek düzeyde anlamlı ilişki ortaya çıkmıştır. Kaygı ile tutum arasında ise negatif yönlü orta düzeyde anlamlı ilişki vardır. Kaygı arttıkça tutum ve öz yeterlik algısı azalmaktadır.

Amaç: Bu araştırmada, bir üniversite hastanesi polikliniğine başvuran depresyon tanılı hastaların depresyona ilişkin bilgi ve tutumları ve bunları etkileyen etmenlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Araştırma Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri polikliniğine başvuran hastalar üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada, Psikiyatrik Araştırmalar ve Eğitim Merkezi (PAREM) araştırmacıları tarafından geliştirilen anket formunun 32 maddelik depresyon alt bölümü kullanılmıştır.Bulgular: Deneklerin % 91.9’u (n=79) depresyonun bir hastalık olduğunu, % 82.6’sı (n=71) depresyonun sosyal sorunlar nedeniyle ortaya çıktığını, % 96.5’i (n=83) depresyonun tedavi edilebilen bir hastalık olduğunu belirtmiştir. Deneklerin % 8.1’i (n=7) depresyonlu hastaların toplumda serbestçe dolaşmamaları gerektiğini, % 32.6’sı (n=28) depresyonlu hastaların saldırgan olacağını belirtmiştir.Sonuç: Psikiyatri polikliniğine başvuran ve bir depresif bozukluk tanısı olan hastalar depresyonu yüksek oranda bir hastalık olarak değerlendirip, depresyon etiyolojisinde sosyal sorunları sorumlu tutulmaktadır vedepresyon sağaltımı konusunda doğru bilgilere sahiptir. Hastaların depresyonlu kişilere yönelik tutumları oldukça olumludur. Depresif epizot içinde olmak daha olumsuz ve reddedici tutumlara neden olmaktadır.Damgalanma ya da dışlanma endişesini daha fazla yaşayan hastalar depresyonlu hastaları, diğer hastalara oranla, daha fazla kabul etmekte ve daha az dışlayıcı yaklaşmaktadır.

Objective: Public attitudes toward depression can affect the patient to recognize his/her illness, help seeking behavior, the way of getting incontact with the psychiatrist, and treatment adherence. For this reason, it is important to determine the knowledge and attitudes of peoplewho are using psychiatric services towards mental disorders, especially theirs. In this study, it is aimed to determine the knowledge andattitudes of depressed patients attending a university hospital psychiatry outpatient clinic towards depression and related factors.Method: This study is carried out on patients with depression who seek help from Celal Bayar University Hospital psychiatry outpatient clinic.In this study, a thirty-two item questionnaire designed for rating the attitudes towards depression by PREC (Psychiatric Research and EducationCentre) was used. Recently, this public survey form was used in a project titled “Searching public’s attitudes towards mental diseases”organised by PREC. Psychiatrists made face-to-face interview with the subjects.Results: Of the whole subjects, % 91.9 (n=79) stated that depression is a disease. Eighty – two percent (n=71) of all subjects suggestedthat depression is due to social problems. Of the subjects 96.5% (n=83) had an opinion that “depression is a treatable disease”. Of thewhole sample, 8.1% (n=7) stated that patients with depression shouldn’t be free in community, and % 32.6 (n=28) stated that patients withdepression may be agressive. Moreover, 53.5 % (n=46) suggested that they wouldn’t get married with such patients. Attitudes of subjectsin depressive episode towards patients with depression are more negatively. Also attitudes of patients who disguise the using psychiatricservices are more positive than others. There is no an important effect of socio-demographic factors on the attitudes towards depression.Conclusion: The patients with depression who using psychiatric services recognize commonly as a disorder. Social problems are resultedfrom aetiology of depression by the subjects. They have got sufficient knowledge about depression treatment. Attitudes of depressedpatients attending a university hospital psychiatry outpatient clinic towards patienst with depression are quitely positive. However attitudes ofpatients in depressive epizode are more negative and more rejected. In addition, attitudes of patients who have more anxiety of stigmatisationor discrimination are more positive. Their levels of social accept of depressive patients are more higher than patients who less anxiety ofstigmatisation or discrimination. Furthermore, they have less discrimination tendency to depressive patients.

Bu calismanin amaci sinif ogretmenligi lisans programinda ogrenim goren og- retmen adaylarinin ogretmenlik meslegine yonelik tutumlarinin belirlenmesi ve degerlendirilmesidir. Arastirmanin calisma grubunu Bartin Universitesi Egitim Fakultesi Sinif Ogretmenligi Anabilim Dali’nda ogrenim gormekte olan toplam 73 ogretmen adayi olusturmaktadir. Ogretmen adaylarinin ogretmenlik meslegine iliskin tutumlarini belirlemek icin Ustuner (2006) tarafindan gelistirilen “Og- retmenlik Meslegine Yonelik Tutum Olcegi” kullanilmistir. Ogretmen adaylarina iliskin kisisel bilgiler Demografik Bilgi Formu ile elde edilmistir. Arastirma sonunda ogretmen adaylarinin ogretmenlik meslegine yonelik tutumlarinin yuksek duzeyde oldugu, tutum duzeylerinin sinif ogretmenligi lisans programinda okumaktan memnuniyet durumlari ve sinif ogretmenligi lisans programini tercih sebeplerine gore farklilastigi; cinsiyet, sinif duzeyi, suan okuduklari lisans programi ve okulun tercih sirasi, ogretmenlik mesleginin tercih s...