Bütünleşme

ÖZET
Günümüzde Türkiye’de olduğu gibi dünyanın birçok ülkesinde önemli sorunlardan biri de
göçtür. Belirli bölgelerde gelişmişlik düzeyinin geri olması, yaşanan ekonomik sorunlar, savaş gibi
nedenlerle binlerce insan ülkelerinden başka ülkelere göç etmek zorunda kalmaktadır. Ulaşım
imkânlarının gelişmiş olması bu süreci hızlandırmaktadır. Tabi bu hareketlilik, son bulduğu ülkelerde
ciddi siyasal, sosyal, kültürel, etnik, dinsel sorunlara da yol açmaktadır. Göç ile gelen insan sayısının
fazla olması konut, istihdam, sağlık, kültür ve gıda meseleleri üzerinde yoğunlaşmayı gerektirmektedir.
Bu da ülkelerin gerek kısa vadede gerekse uzun vadede gerekli tedbirleri alıp bu alanda politika
üretmesine, yasal, kurumsal tedbirler almasına neden olmaktadır. Göç genel itibariyle ülkelerin merkezi
yönetimlerinin çözmesi gereken bir sorun gibi görünmekle beraber özelde göçten en fazla etkilenenlerin
kentler ve kent yönetimleri olduğu söylenebilir. Çünkü göçle gelenlerin öncellikle yerleştikleri yerler
kent merkezleri veya çevresi olmaktadır. Bu durum, altyapısı belli bir nüfusa göre düzenlenmiş olan
kentlerin yapısını bozmakta, kısa, orta ve uzun vadede yerel idarelere de önemli yük ve sorumluluklar
getirmektedir. Bu bağlamda yerel yönetimler, güç yönetimi alanında ve özellikle uyum konusunda
birinci derece aktör olarak karşımıza çıkmaktadır.
Türkiye’ye yapılan bu göçlere karşılık, mülteci kampları kurulsa da bu kamplar dışında yaşayan
binlerce mülteci bulunmaktadır. Bu durumda gerek ulusal gerekse yerel birçok politikanın üretilmesine
ve gerekli tedbirlerin alınmasını zorunlu kılmaktadır.
Bu çalışmada öncelikle Suriye’de gelen göç dalgaları karşısında tedbir olarak alınan politikalar
belirtilip, meselenin hukuki ve idari çerçevesi çizilecektir. Ardından yerel yönetimlerin bu süreçte
üstlendiği roller sayısal veriler ışığında Konya örneğinden yola çıkarak analiz edilecektir.
***
-ABSTRACT-
Migration emerges as a significant issue in Turkey just as in other countries. Today thousands
of people are forced to migrate towards another country due to the issues such as lower welfare,
economic problems and war. The improvements in transportation opportunities accelerate this process.
The movement of people inevitably creates certain political, social cultural, ethnic and religious issues
in migration-receiving country. The excessive numbers of immigrants require to be concentrate upon
sheltering, employment, health, education, and food and culture issues. That is to say, countries need to
take short and long-term measures and to legislate with certain policies. While migration is seen as
problem that needs to be deal with by central governments, cities and city administrations are
specifically affected by migration processes. Cities and their surrounding areas are chosen in the first place by immigrants. This situation mutilates the structure of cities which is designed for certain
population and brings more burden and responsibilities to local governments. Within this context, local
administrations emerge as primary actor in management and adaptation processes.
Since the start of the revolt in Syria in 2011, thousands of displaced people migrate to certain
countries- Turkey in the first place- due to problems of sheltering, food and health. Despite the
establishment of refugee camps, thousands of immigrants are located outside of camps. This situation
necessitates the effective policies both in national and local level.
In this study, initially the national policies against the waves of migration from Syria and legaladministrative
framework for this issue will be addressed. Then, by the help of statistic data; the role of
local governments will be analyzed within Konya example.

Öğretmenlik mesleğinin gelişen teknolojiye ayak uydurmasının fayda ve zararları bulunmaktadır. Teknolojinin eğitime entegre edilmesi sayesinde hem eğitim ortamında karşılaşılan sorunlar en aza indirilmekte hem de eğitimin verimliliği arttırılmaktadır. Aynı zamanda öğrencilerin okul dışında bilgiye hızlı erişim sağlama kapasitelerini arttıran teknoloji destekli eğitim pedagojik bilgiyle etkileşimi sayesinde önemli bir sistem haline gelmektedir. Bahsi geçen gelişmelerin devamlılığı için aktif şekilde çalışmakta olan öğretmenlerin teknolojiyi eğitim alanlarında ve dışarıda verimli bir şekilde kullanmaya hazır oluş düzeyleri önem arz etmektedir. Öğretmenlerin teknolojiyle sınıf ortamını geliştirme, yazılı materyallerde teknolojiden destek alma, yazılı ve sözlü ders etkinliklerinde teknolojiyle pekiştireç sağlama, sağlıklı teknoloji kullanımına özendirme gibi davranışları yerine getirebilme kapasiteleri günümüz teknolojisinde eğitimin kalitesini belirlemektedir. Elde edilen bilgilerden yola çıkarak bu araştırmanın amacı; öğretmenlerin teknolojiyle bütünleşme düzeylerinin birtakım demografik değişkenlerle ilişkisinin incelenmesi olarak kabul edilmiştir. Yaş, cinsiyet ve medeni durum kişinin bireysel özelliklerini içeren değişkenler; kıdem, meslek sevgisi ve yönetici sevgisi ise işle alakalı değişkenler olarak ele alınmıştır. Çalışma grubunu Zonguldak Ereğli ilçesinde farklı okullarda çalışmakta olan öğretmenler oluşturmaktadır. Bu çalışma grubuna 'Kişisel Bilgi Formu' ve Uslu (2013) tarafından geliştirilen 'Teknolojiyle Bütünleşme Ölçeği' Uygulanmıştır. Ölçek sınıf içi teknoloji kullanımı, yazılı materyal hazırlama, iletişim, teknolojinin özendirilmesi ve etik olmak üzere 5 alt boyuttan oluşmaktadır. Toplanan veriler analiz aşamasındadır. Elde edilecek bulgular sonucunda değerlendirmeler ve bazı önerilere yer verilecektir.