Cradle to Cradle

To cite this paper:  Ford, Chris. (2012). “The Found Object in Design,” Forward 112: Process. AIA National Associates Committee, American Institute of Architects, July 2012. p38-51.

---

While artists have an established record of scholarship about the role of found objects in their work, there is a disappointing lack of scholarship that considers the role of found objects in design. Perhaps this can first be attributed to the different motivations by which an artist and a designer choose to incorporate a found object.  This difference in motivations illuminates that primary reasons for selection are rooted in the source disciplines themselves. The found object in art has no responsibility to perform beyond its aesthetic affect, and the found object in design has no further responsibility beyond its pragmatic (i.e. mechanical, structural) affect.  Because the incorporation of found objects is non-essential to all design solutions, then as designers, there is a need to explicitly understand the benefit of incorporating found objects, the criteria for their selection, their impact on design thinking, and their ramifications for use.  This paper will articulate four generative strategies for how found objects are / can be used within the design discipline: Resource Availability, Political Heuristics, Creative Heuristics and Aesthetic Heuristics.  Design solutions from both architectural design and industrial design are used in support of the formation of these categories, which include work by Michael Rotondi, Phoenix Commotion, Baker + Hesseldenz Design, and LOT-EK.  Ultimately, this paper showcases the finished design work of students for an assignment titled “FOCO: The Found-Object Craft-Object,” in which each author must answer the question of how ought a found object be used in design.  Student work featured emerged from a three credit hour graduate-level elective titled “Modern Craft” offered by the author while faculty at the University of Nebraska, College of Architecture.

The book introduces students to the background and key issues of sustainability and suggests ways in which these concepts can be applied in business practice. Though the book takes a business perspective, it is interdisciplinary in its nature and draws on knowledge from socio-economic, political, and environmental studies, thereby providing a practical understanding of sustainability in the changing paradigm of global business.

El presente artículo forma parte de las reflexiones previas a la formulación del Proyecto UBACyT, Programación Científica 2018, aprobado y vigente, titulado "Hacia una Red Textil Sostenible: TIC 3 y mapeos territoriales en un Ambiente de Convivencia Virtual para promover la innovación disruptiva con conciencia pro-ambiental, y desarticular las contracaras informales del sistema complejo Moda". La Moda es uno de los sistemas globales multidimensionales con mayor impacto económico, social y ambiental; crea demanda de políticas de reducción de costos de producción con consecuentes prácticas informales de explotación laboral en economías vulnerables, induce agresivamente en los modos culturales con escasa ética social, utiliza intensivamente recursos no renovables y produce residuos contaminantes a gran escala, entre otros aspectos cuestionables. Las articulaciones de mutua influencia y beneficio del sistema Moda, tanto con el territorio o territorios donde acontece, como con las Tecnologías de la Información y la Comunicación que lo atraviesan, son indudables y reconocidas por la mayoría de las Ciencias que estudian los campos de conocimientos implicados; sin embargo, éstas no han desarrollado su visión crítica con criterios suficientemente integradores.

Closed loop or ‘circular’ production systems known as Circular Economy and Cradle to Cradle represent a unique opportunity to radically revise the currently wasteful system of production. One of the challenges of such systems is that circular products need to be both produced locally with minimum environmental footprint and simultaneously satisfy demand of global consumers. This article presents a literature review that describes the application of circular methodologies to education for sustainability, which has been slow to adopt circular systems to the curriculum. This article discusses how Bachelor and Master-level students apply their understanding of these frameworks to corporate case studies. Two assignment-related case studies are summarized, both of which analyze products that claim to be ‘circular’. The students' research shows that the first case, which describes the impact of a hybrid material soda bottle, does not meet circularity criteria. The second case study, which describes products and applications of a mushroom-based material, is more sustainable. However, the students' research shows that the manufacturers have omitted transport from the environmental impact assessment and therefore the mushroom materials may not be as sustainable as the manufacturers claim. As these particular examples showed students how green advertising can be misleading, applying “ideal” circularity principles as part of experiential learning could strengthen the curriculum. Additionally, this article recommends that sustainable business curriculum should also focus on de-growth and steady-state economy, with these radical alternatives to production becoming a central focus of education of responsible citizens.

This case study provides a thick description and conceptual analysis of the organization of community members for collective impact in a rural cradle-to-career network. This study focused on three intersecting areas: mobilization of network members; the development of shared issue frames, or common understandings of local needs; and the emergent theory of change held by network members.
The literature review encompassed the political science theories of civic capacity and urban regimes, along with the sociological theories of social capital, and social movement issue framing. Based on this review, three research questions guided the study: 1) How do community and organization members mobilize in the development of a rural cradle-to-career network? 2) How do community and organization members frame issues in the development of a rural cradle-to-career network? 3) What are the characteristics of the theory of change?
To answer these questions, a qualitative case study methodology was used. The analysis proceeded deductively from codes derived from the literature review and inductively with codes derived from interpretive field notes and memos, as well as summary reports of site visits. Member checking and peer debriefing safeguarded the findings.
The findings are presented across four chapters. Chapter 4 provides salient details of the network’s social geography. Chapter 5 provides the chronological development of the network, highlighting the development of various groups in the network. Chapter 6 examines the mobilization of individuals at various levels in the network, highlighting the importance of social capital and trust. Chapter 7 provides details on the framing processes and content, as well as the emergent theory of change described by participants. Together, these findings highlight the connection between initial issue framing and the development of action plans.
The final chapter presents five crosscutting conclusions. First, that civic capacity is dynamic in nature, with mobilization and issue framing proceeding iteratively. Second, that trust serves as social glue for mobilization and a lubricant for issue framing. Third, that the legitimacy of a backbone organization, or intermediary organization, supports mobilization and issue framing. Fourth, models for cradle-to-career network must be adapted to local contexts and social geography. Fifth, three types of leaders help to explain the progressive development of the Grand Isle Network
This study gave rise to several important implications for policy, practice, and research.  For example, policymakers should weigh implementation fidelity of cradle-to-career networks with the need to adapt models to local contexts, based on mapping community assets and geography. Implications for practice included the need to identify a legitimate backbone organization with intermediary leaders to serve as a center for mobilization and to drive issue framing. Implications for future research start with the need to critically examine how issues are framed and in particular, who is doing the framing.
 

Upcycling is a process in which used materials are converted into something of higher value and/or quality in their second life. It has been increasingly recognised as one promising means to reduce material and energy use, and to engender sustainable production and consumption. For this reason and other foreseeable benefits, the concept of upcycling has received more attention from numerous researchers and business practitioners in recent years. This has been seen in the growing number of publications on this topic since the 1990s. However, the overall volume of literature dealing with upcycling is still low and no major review has been presented. Therefore, in order to further establish this field, this paper analyses and summarises the current body of literature on upcycling, focusing on different definitions, trends in practices, benefits, drawbacks and barriers in a number of subject areas, and gives suggestions for future research by illuminating knowledge gaps in the area of upcycling.

This article will discuss the concepts of Cradle to Cradle and Circular Economy in relation to sustainable production involving philosophical debates on economic growth, and the risk of subversion of managerial practice to business as usual. The case study is based on the assignments submitted by Masters students as part of a course related to sustainable production and consumption at Leiden University in The Netherlands. Some of the supposedly best practice cases placed on the website of the Ellen MacArthur Foundation or those awarded Cradle to Cradle certificate were evaluated by students as green-washing. Larger implications of circular production for business and ecological management are discussed.

Short concept project exploring the resource flows and cycles of the high-street chain Bench. The project proposes a Closed Cycle system to make the store more sustainable in the modern realm whilst retaining the fundamental principles of Bench. store as it exists now.

The negative environmental impacts of New Zealand’s built environment are immense. Globally, 40 per cent of all energy and material resources are used to build and operate buildings, 40 per cent of greenhouse gas emissions come from building construction and operation, and 40 per cent of total waste results from construction and demolition activities
(UNEP, 2007). Added to this are additional impacts on land, water and air quality, as well as human health. Current sustainability practices as applied to the built environment, which aim to do ‘less harm’, are insufficient to achieve a sustainable environment. This document presents cutting-edge
thinking about how New Zealand’s built environments can be developed to create a built environment with environmental, social, cultural and economic benefits.

The definition of a sustainable built environment is changing rapidly. While aiming for neutral or reduced environmental impacts in terms of energy, carbon, waste or water are worthwhile targets, it is becoming clear that the built environment must go beyond this. It must have net positive environmental benefits for the living world. This implies that the built environment needs to produce more than it consumes, as well as remedy pollution and damage. It is a departure from the idea that the best the built environment
can be is ‘neutral’ in relation to the living world. Concepts such as regenerative, restorative, cradle-to-cradle (eco-effectiveness) and eco-efficient development are likely to contribute to achieving a sustainable built environment. According to
leading professionals in the field, the goal of such concepts is ecological and community restoration or regeneration, where success is measured by improvements in health and wellbeing
for humans, other living beings, and ecosystems as a whole (Reed, 2006; Kellert, 2004; McDonough, 2002). This requires an expanded notion of what the built environment is and
how it should perform, as well as a better understanding of the relationships between it and living environments.
Proponents of the concept of regenerative development suggest that the required shift to regenerative development cannot be a gradual process of improvements – rather, it will require a fundamental rethinking of architectural and urban design.

This chapter will introduce circular economy (CE) and cradle-to-cradle (C2C) models of sustainable production. It will reflect on the key blockages to a meaningful sustainable production and how these could be overcome, particularly in the context of business education. The case study of the course for bachelor’s students within International Business and Management Studies (IBMS) and at the University College in the Netherlands will be discussed. These case studies will illustrate the opportunities as well as potential pitfalls of the closed-loop production models. The results of case studies’ analysis show that there was a mismatch between expectations of the sponsor companies and those of students on the one hand and a mismatch between theory and practice on the other hand. Helpful directions for future research and teaching practice are outlined.

Abstract Some researchers insist that sustainability should be represented as a continuous quest, doubting that there is the ‘right’ way to be sustainable. Acknowledging the
immensity of sustainability challenges, this article takes a different perspective, arguing that without understanding of concrete barriers and seeking solutions, the challenge of
addressing unsustainable practices becomes unsurmountable. This article will summarize research in sustainability literature that indicates that sustainability requires a constant human population, as well as ecologically benign method of production. This article will
survey a number of helpful frameworks that address the key obstacles to sustainability, namely population growth, and unsustainable production and consumption. These frameworks are discussed in the context of business-level solutions and production systems. As illustrated by examples of best practices as well as potential pitfalls associated with each system, these systems have the potential to move the quest for sustainability beyond ‘business as usual.’

หลังจากที่ประเทศไทยมีรายงานผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม (EIA หรือ Environmental Impact Assessment)ฉบับแรกในปี พ.ศ. ๒๕๑๕ จากโครงการก่อสร้างเขื่อนพลังน้ำศรีนครินทร์ ต่อจากนั้นจนถึงปัจจุบันนี้มีรายงานการศึกษาผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมในประเทศไทยเป็นพันเล่มที่ถูกทำออกมาเพื่อหวังว่าโครงการพัฒนาก่อสร้างทุกโครงการน่าจะไม่ทำให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมและเป็นที่พอใจของสังคม อย่างไรก็ตามปัญหาการเกิดมลพิษสิ่งแวดล้อมระหว่างดำเนินโครงการก่อสร้างและภายหลังการก่อสร้างโครงการก็เกิดเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆจนถึงขั้นทำลายสุขภาพอนามัยของประชาชน ในลักษณะเดียวกันการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินโดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงสภาพพื้นที่ทางทะเล ป่าชายเลน หรือป่าไม้เพื่อกิจการอื่นๆแม้เพียงเล็กน้อย ก็ก่อให้เกิดการบุกรุกครอบครองและทำลายพื้นที่เหล่านั้นเพื่อกิจการของชุมชนอย่างต่อเนื่อง จนทำให้พื้นที่ทรัพยากรทางธรรมชาติอันมีค่าเหล่านี้ลดลงไปอย่างมากมายในปัจจุบัน ทำให้เกิดอุบัติภัยทางธรรมชาติกับพื้นที่ชุมชนที่อยู่โดยรอบเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆอยู่ตลอดเวลา ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าการศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อม หรือ EIA นั้น แม้ว่าจะมีมาตรการและแผนแก้ไขผลกระทบอย่างมีประสิทธิภาพก็ตาม แต่ EIA ไม่ได้มุ่งเน้นการแก้ไขผลกระทบแบบสะสม หากเพียงแต่เน้นการศึกษาเพียงระยะสั้นและการคาดคะเนผลกระทบแบบระยะสั้นด้วย ต้องยอมรับว่าประเทศไทยยังขาดผู้เชี่ยวชาญในการเป็นผู้สร้างโครงการพัฒนา ผู้ศึกษาผลกระทบและผู้พิจารณาผลกระทบที่เพียงพอ ทำให้การพัฒนาประเทศตามระบบทุนนิยมที่เน้นความเร่งด่วนในขณะนี้เกิดข้อผิดพลาดขึ้นมากมาย ดังที่เราได้เห็นปัญหาสิ่งแวดล้อมจากโครงการพัฒนาที่เพิ่มมากขึ้นและสะสมจนกลายเป็นบาดแผลให้ชุมชนโดยรอบในปัจจุบัน และมีแนวโน้มที่เกิดเพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าทวีคูณและรุนแรงมากยิ่งขึ้นในอนาคตด้วย ปัญหาสิ่งแวดล้อมจากโครงการพัฒนาที่ประเทศไทยกำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบัน ในต่างประเทศทั่วโลกก็ประสบปัญหาทางสิ่งแวดล้อมในแบบเดียวกันนี้เช่นกัน ดังนั้นจึงมีนักวิชาการสิ่งแวดล้อมทั่วโลกต่างทำการวิจัย สัมมนา และประชุมทางวิชาการร่วมกันจนได้แนวคิดว่า การนำโครงการพัฒนาเข้าสู่ระบบสิ่งแวดล้อมใดๆก็ตาม จะต้องมีการศึกษาผลกระทบทางสุขภาพ (HIA)  ทางสังคม (SIA) การประเมินยุทธศาสตร์ทางสิ่งแวดล้อม(SEA) การประเมินความเสี่ยงทางสิ่งแวดล้อม(ERA) และ การประเมินวัฏจักรชีวิต(LCA)  ประกอบพร้อมไปกับการศึกษา EIA ด้วย  สำหรับประเทศไทยเองนั้นเพียงแค่ถือว่าการศึกษาผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม (EIA) และทางสุขภาพ (HIA) เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องทำตามกรอบของกฎหมายที่บังคับและระบุไว้ในรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน    แต่การที่จะให้ผู้ริเริ่มสร้างโครงการ ณ ที่ใดก็ตาม จะต้องให้ประชาชนในพื้นที่ยอมรับโครงการก่อนโดยนำเสนอโครงการกับประชาชนที่มีการประชุมร่วมกันได้เข้าใจโครงการ และเกิดความรู้ความเข้าใจ สามารถนำไปใช้ในการตัดสินใจได้ ซึ่งการที่จะนำโครงการไปเสนอต่อประชาชนนั้นต้องมีการเตรียมรายงานแนวทางการศึกษาผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมซึ่งเรียกว่า “การประเมินยุทธศาสตร์ทางสิ่งแวดล้อม (หรือ Strategic Environmental Assessment เรียกกันย่อๆว่า SEA) ” ซึ่งต้องจัดเตรียมโดยผู้ศึกษาที่มีความรู้ ความเข้าใจ และมีประสบการณ์การศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อม พร้อมทั้งจัดทำรายงานเป็นรูปเล่มประกอบการนำเสนอแนวทางการศึกษา EIA ด้วย
การประเมินยุทธศาสตร์ทางสิ่งแวดล้อม(SEA) หรืออาจเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “การประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์”คือ กระบวนการกำหนดทางเลือกการศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อมอย่างมีหลักเกณฑ์ แบบแผน และสร้างความเข้าใจในการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมของ นโยบาย(Policy)  แผน(Plans)  แผนงาน(Programs)  โครงการ(Projects) และการปฎิบัติการ(Practice) พร้อมทั้งการจัดทำจัดเตรียมเอกสารที่ได้ค้นหาไว้เพื่อใช้ในการตัดสินใจร่วมกันของประชาชนผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการเลือกวิธีการศึกษาที่เหมาะสม SEA คือ เครื่องมือที่ใช้สนับสนุนในการตัดสินใจในการพัฒนาแบบยั่งยืนให้เกิดขึ้นจากทุกโครงการการพัฒนา เช่น นโยบาย แผน แผนงาน โครงการ และการปฎิบัติการอย่างยั่งยืนสำหรับโครงการที่จะพัฒนาขึ้น  โดยเฉพาะในประเด็นที่ EIAของโครงการนั้นๆมีกระบวนการ ขั้นตอน และผลสุดท้ายเป็นอย่างไร โครงการจะสร้างผลกระทบอะไรบ้างตามที่คาดคะเนไว้ การนำเสนอผลกระทบสะสม พร้อมทั้งแนวทางการแก้ไขผลกระทบที่คาดคะเนไว้ทั้งแบบระยะสั้นและแบบระยะยาว อีกทั้งการทำ SEA เป็นการวิเคราะห์และประเมินศักยภาพและข้อจำกัดของสิ่งแวดล้อมและระบบสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ที่ทำการศึกษาในการรองรับการพัฒนานโยบาย แผน แผนงาน และโครงการ โดยมีการผสมผสานด้านสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจและสังคม เพื่อให้การตัดสินใจการดำเนินการต่อกิจการนั้นๆได้เกิดขึ้นอย่างมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกฝ่ายจริงๆ  ซึ่งต้องมีการระบุไว้ในรายงานนำเสนอต่อประชาชนอย่างชัดเจน
สำหรับคนไทยในปัจจุบันแล้วไม่ค่อยให้ความเชื่อถือผู้เชี่ยวชาญและผลการศึกษา EIA เหตุเป็นเพราะชุมชนโดยรอบโครงการพัฒนาต่างก็ได้รับผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมซ้ำแล้วซ้ำอีก
ดังนั้นการเตรียมเอกสารเพื่อใช้ในการประชุมสัมมนาสาธารณะเพื่อการมีส่วนร่วมของประชาชน ต้องมีความระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง การเตรียมการที่ผิดพลาดย่อมจะทำให้ได้รับการปฏิเสธโครงการให้เข้าไปในพื้นที่ หรือไม่อนุญาตให้ผู้ศึกษาผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมเข้าไปศึกษาในพื้นที่เลยก็อาจเป็นได้  ดังนั้น SEA จึงเป็นเครื่องมือที่จะช่วยให้เข้าใจว่านโยบาย แผน แผนงาน และโครงการพัฒนานั้นๆ เหมาะสมกับพื้นที่และเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนหรือไม่ ก่อนถึงขั้นตอนการพัฒนาจริงๆ 
SEA มีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งที่จะช่วยปิดช่องว่างของเครื่องมือในการศึกษาผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม มันจะเป็นตัวเชื่อมโยงให้เกิดการผสมผสานระหว่างสิ่งแวดล้อมกับเศรษฐกิจและสังคม เพื่อให้เกิดการจัดการจัดสรรทรัพยากรธรรมชาติและการพัฒนาที่สมดุลและยั่งยืน โดยมุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของประชาชนอย่างมีขั้นตอนตั้งแต่การกลั่นกรองและการกำหนดขอบเขตการศึกษาโครงการ นโยบาย แผน และแผนงาน 
SEA เป็นการสร้างขอบเขตการศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อม (EIA Scoping) และตัวสนับสนุนต่างๆ ทั้ง HIA, SIA, BIA, ERA , และ LCA  เป็นการให้รายละเอียดสิ่งแวดล้อมที่จะศึกษา (EIA, HIA, SIA, BIA, ERA, และ LCA) เพื่อให้การศึกษา EIA เกิดประสิทธิภาพในการนำผลการศึกษาไปตัดสินใจโครงการได้ว่าควรจะสร้างหรือไม่ควรสร้าง ถ้าสร้างจะมีกระบวนการพัฒนาแบบยั่งยืนอย่างไรทั้งในเรื่องนโยบาย แผน แผนงานโครงการ และการปฏิบัติการ อาจกล่าวได้ว่า SEA เป็นการสร้างกระบวนการศึกษา EIA เพื่อนำไปสู่การหาตัวคุกคามต่อสุขภาพอนามัยของประชาชน ต่อสังคมและชุมชน ต่อความเสี่ยงทางสิ่งแวดล้อม ต่อระบบชีวภาพทั้งหมด และต่อวัฏจักรชีวิต ควบคู่ไปกับตัวคุกคามทางสิ่งแวดล้อมที่มีการระบุให้ศึกษาใน EIA และที่สำคัญที่สุดคือ SEA เป็นการสร้างกระบวนการศึกษาที่นำประชาชนให้เข้ามามีส่วนร่วมตั้งแต่เริ่มจนถึงการตัดสินโครงการ
ในภาพรวมของยุทธศาสตร์ทางสิ่งแวดล้อมของจังหวัดสระแก้วแต่เดิมนั้น นั้นถือได้ว่ามียุทธศาสตร์ของพื้นที่เหมาะสมเป็นอย่างมากต่อการปลูกพืชไร่ พื้นที่ของจังหวัดสระแก้วมีรวมทั้งสิ้นกว่า ๔.๔๙ ล้านไร่ โดยแบ่งเป็นพื้นที่ทำการเกษตร ๒.๓๔ ล้านไร่ คิดเป็นร้อยละ ๕๒ ของพื้นที่ทั้งหมด อาชีพเกษตรกรรมจึงเป็นมรดกทางอาชีพที่คู่กับประชาชนชาวสระแก้วมาอย่างอย่างยาวนาน โดยมีลุ่มน้ำหลักที่สำคัญของจังหวัดอยุ่ ๒ ลุ่มน้ำคือ ลุ่มน้ำปราจีนบุรี และ ลุ่มน้ำโตนเลสาบ สิ่งที่น่าวิตกกังวลประการหนึ่งในจังหวัดสระแก้ว คือปัญหากากอุตสาหกรรมอันตรายในพื้นที่ของจังหวีดสรแก้วและพื้นที่ข้างเคียงติด เช่นจังหวัดปราจีนบุรี การเกิดขึ้นของนิคมอุตสาหกรรม โรงงานผลิตกระดาษ โรงไฟฟ้าชีวมวลผสมถ่านหิน รวมถึง อุตสาหกรรมแปรรูปอ้อยและมันสำปะหลัง อาจจะทำให้เกิดความเสื่อมโทรมของทรัพยากรสิ่งแวดล้อม สังคมอ่อนแอและชุมชนพึ่งตนเองไม่ได้ และอาจจะเกิดการคัดค้านต่อต้านการพัฒนาที่ไร้ทิศทางจากภาคประชาชนที่ได้รับผลกระทบ ซึ่งปรากฏให้เห็นในหลายพื้นที่ของจังหวัดในขณะนี้  การพัฒนาในรูปแบบใดจึงจะเหมาะสมกับยุทธศาสตร์ทางสิ่งแวดล้อมของจังหวัดสระแก้วนั้น คือคำถามที่สำคัญมากที่สุดต่ออนาคตของประชาชนในพื้นที่ อาทิเช่น การพัฒนาภาคการเกษตรแบบใดที่เหมาะสมกับสิ่งแวดล้อมของจังหวัดสระแก้วทั้งในปัจจุบันและอนาคต อุตสาหกรรมที่เหมาะสมที่ควรจะเข้ามาลงทุนในพื้นที่ของจังหวัดนั้น ควรจะเป็นอุตสาหกรรมแบบใด เป็นต้น ทั้งนี้ควรพัฒนาระบบเกษตรกรรม ระบบอุตสาหกรรมแปรรูปทางการเกษตร และ ระบบการตลาดภายในจังหวัดให้มีดุลยภาพไปพร้อมๆกันด้วย โดยปลายทางของระบบเกษตรกรรมนั้นจะต้องสามารถรองรับผลผลิตทางการเกษตรทั้งในปัจจุบันและอนาคตได้อย่างเพียงพอ เสรีและเป็นธรรมต่อชุมชน และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมไปพร้อมๆกัน เพื่อไม่สร้างปัญหาสารพิษปนเปื้อน ร่วมมือกันกำหนดนโยบายสาธารณะของจังหวัดที่สร้างสมดุลระหว่างภาคเกษตรกรรมและภาคอุตสาหกรรมสีเขียว เพื่อให้เกิดการพัฒนานโยบายสีเขียวของจังหวัดในระยะยาว ดังนั้น SEA เพื่อการพัฒนาพืชพลังงานและระบบอุตสาหกรรมสีเขียวต้นแบบจังหวัดสระแก้ว น่าจะเป็นประตูสู่ทางออกของคำถามเหล่านี้ได้เป็นอย่างดี วิธีการและกระบวนการในการศึกษาวิเคราะห์การประเมินผลยุทธศาสตร์ทางสิ่งแวดล้อม (SEA) ในงานวิจัยนี้ จะเน้นการศึกษาไปที่ การประเมินผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม (EIA), การประเมินผลกระทบทางสุขภาพ (HIA), การประเมินผลกระทบทางสังคม (SIA), การประเมินผลกระทบทางชีวภาพ (BIA), การประเมินความเสี่ยงสิ่งแวดล้อม (ERA), และการประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA) ที่เกี่ยวเนื่องกับการพัฒนาขยายขีดความสามารถของฐานทรัพยากรที่มีอยู่ในจังหวัดสระแก้วนภาพรวม โดยมีวัตถุประสงค์หลักๆคือ
- การค้นหายุทธศาสตร์ในการพัฒนาและคุ้มครองภาคเกษตรกรรม ที่เหมาะสมกับบริบทในแต่ละพื้นที่ของจังหวัดสระแก้ว โดยมีประชาชนในพื้นที่มีส่วนร่วม ทั้งนี้เพื่อให้เกิดศักยภาพของชุมชนในการปกป้องฐานทรัพยากรธรรมชาติและวิถีวัฒนธรรมของชุมชนในจังหวัด โดยเฉพาะการปกป้องพื้นที่ปลูกพืชอาหารและพืชพลังงานอย่างสมดุล
- เพื่อค้นหายุทธศาสตร์การพัฒนาภาคเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมแปรรูปผลผลิตการเกษตรสีเขียว ให้เป็นต้นแบบในการปฏิบัติอย่างแท้จริง ผ่านการมีส่วนร่วมของชุมชนในการคัดเลือกรูปแบบการพัฒนาที่เหมาะสมกับพื้นที่ โดยผลประโยชน์ส่วนใหญ่ตกอยู่แก่ชุมชนโดยรอบ และให้มีกระบวนการเพิ่มประสิทธิภาพด้านการผลิต การลดต้นทุน การตลาด และการบริหารจัดการในมิติต่างๆ เพื่อเป็นต้นแบบที่ดีของการพัฒนาที่ไม่สร้างผลกระทบกับสิ่งแวดล้อมและชุมชนในพื้นที่ของจังหวัดสระแก้ว
โดยกระบวนการวิเคราะห์ทั้งหมดที่ได้กล่าวมาแล้วนี้จะนำมาบูรณาการ เพื่อสร้าง ENVIRONMENTAL IMPACT STATEMENT หรือ EIS ซึ่งถือเป็นบทสรุปที่ใช้ประกอบการตัดสินใจโดยมีภาคประชาชนในจังหวัดมีส่วนร่วมในการพัฒนา เพื่อขยายขีดความสามารถของการปลูกพืชพลังงานและระบบอุตสาหกรรมสีเขียวต้นแบบจังหวัดสระแก้ว และใช้ในการตอบคำถามว่าโครงการพัฒนาเพื่อขยายขีดความสามารถที่กล่าวมานี้ มีโอกาสเกิดขึ้นได้มากน้อยเพียงใด เป็นประโยชน์ต่อภาคประชาชนโดยรวมหรือไม่ และกระบวนการพัฒนาโครงการจะต้องทำในรูปแบบใดบ้าง ทั้งนี้เพื่อให้การพัฒนาโครงการพืชพลังงานและระบบอุตสาหกรรมสีเขียวต้นแบบจังหวัดสระแก้วนี้ มีผลกระทบเชิงลบต่อระบบเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมของชุมชนโดยรอบน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่ในขณะเดียวกัน จะสร้างความมั่นคงระยะยาวในระบบเศรษฐกิจชุมชนภายในจังหวัด เพิ่ม GPP โดยรวมของจังหวัด ลดความเหลื่อมล้ำของประชาชนภายในจังหวัด มีระบบการประกอบการอย่างเสรีและเป็นธรรม ลดปัญหาการผูกขาดในฐานทรัพยากรด้านต่างๆที่มีอยู่ในจังหวัด สามารถลดปัญหามลภาวะและผลกระทบเชิงลบต่างๆในระบบสิ่งแวดล้อมโดยรวมในจังหวัด และสามารถที่จะสร้างผู้ประกอบการทางสังคมตามระบบเศรษฐกิจสร้างสรรค์อย่างยั่งยืนไปพร้อมๆกันกับการพัฒนาชุมชนโดยรอบ

This article discusses closed-loop systems, namely Cradle to Cradle and circular economy, in the context of sustainable education. These circular models, at least ideally, promise absolute decoupling of resource consumption from the economy. This article presents student assignments applying these models to Hennes & Mauritz, a clothing retail company, and insect food producer, Protix. While the discussion of circular economy revolves around the economic benefits of closed-loop systems, it rarely addresses posthumanism. Posthumanism is related to postqualitative theory, inspired by Gilles Deleuze and Felix Guattari. Deleuze and Guattari emphasize that nature has become intertwined with technology and culture. In the cases discussed, combining both techno-and organic materials produces 'monstrous hybrids'. It appears that fully circular solutions are rare as absolute decoupling is limited by thermodynamic (im)possibilities. This realization still has to be developed in environmental education. Within this posthumanist inquiry, the larger lesson from the case studies is the necessity of teaching about degrowth in production, consumption and corporate strategy. In pedagogical terms, this article aims to generate a more critical discussion within the environmental education community about how postqualitative inquiry can provide different and distinct perspectives from qualitative inquiry in the context of the circular economy.

This article describes how Circular Economy (CE) and Cradle to Cradle (C2C) can be used in university teaching to address these frameworks’ strengths and weaknesses in practice. The advantages of these frameworks for radical change are outlined, including their emphasis on upcycling rather than recycling (downcycling). This article discusses how students apply their understanding of transformative production frameworks to three case studies of products or materials. The student projects evaluating existing products in terms of their circularity value outline a number of practical as well as theoretical challenges. The case studies demonstrate that some products still have a long way to go to fully cycle materials within a closed system. Aside from illustrating the dangers of subversion of circular frameworks to the ‘business-as-usual’ scenarios, the assignments are instructive in showing how CE/C2C can be successfully taught. This article recommends pedagogical strategies involving both theory of sustainable production and sustainability and practical research into company’s operations in order to develop the students’ ability to meaningfully engage with CE/C2C models.

The body of literature on ‘responsible’, ‘ethical’, or ‘green’ consumption, as well as barriers to it, has been growing (for a recent reviews and case study of barriers to sustainable consumption, see Kollmuss and Agyeman, 2002 and Isenhour, 2010). Recent research suggested that the contemporary emphasis on green consumerism might also be driving more consumption as they aim to absolve consumers of their guilt by offering ‘responsible’ products (Zizek, 2011). Scholars have also warned of the ‘‘rebound effect’’(Greening et al., 2000), when consumers rationalize buying ‘green’, ‘ecological’ etc. products advertised by companies expert in the art of green washing marketing. As environmental educators struggle to integrate ‘responsible’ consumption into the school curriculum, questions related to what is ‘responsible’ consumption and how it can be best achieved remain. Based on the distinction between private and public sphere environmentalism (Stern, 2000), many environmental educationscholars have argued for the need to distinguish between private actions in regard to consumption....

Sustainability and sustainable development (SD) has become the standard philosophy in commerce, business and politics. Cradle-to-cradle® (C2C) and the Framework for Strategic Sustainable Development (FSSD) are two of the prominent SD approaches that have made significant impact in the manufacturing and building industry in Europe and the United States. It is also influencing spatial planning of urban centres. However, its applicability in agriculture and farm design has not been explored.
If farming systems will adopt sustainability as a guiding principle, it is important to recognise that farm objectives have an influence beyond the farm gate. Prevailing models of farming system (re)design needs to integrate the interaction of elements within and outside the farm itself. Designers need to put a better balance on environmental, ecological and social goals. This can be done by integrating community ethics and biases and considering eco-effectiveness in design. Eco-effectiveness is about supporting the regenerative capacity of systems. This is implemented through continues cycle of material-use resulting in positive outcomes. Positive outcomes pertain to product or services that are inexhaustible (e.g. 100% use solar energy eliminating the necessity to burn oil). Furthermore, eco-effectiveness could be achieved by increasing efficiency by adjusting tactical choices at a small scale so that output is maximised and input minimised. On the other hand, eco-effectiveness is relevant at a larger aggregation since it takes community-wide approach to realise positive outcomes.
Based on the foregoing, an alternative beta-gamma framework was presented based on goal-oriented approach in farm design that integrates farm and landscape interaction. It is composed of (1) goal definition, (2) goal characterisation, (3) integrative modelling and (4) assessment. Goal definition incorporates beta-gamma interaction of objectives. Beta refers to goals at the farm level and gamma pertains to objectives at the landscape level. Gamma objectives are positive externalities of goals at the beta scale. It involves values that reflect equity, economy and ecology. Goal characterisation involves identification of appropriate indicators and system definition at both scales. Integrative modelling refers to multi-objective optimisation of beta-gamma targets and incorporation of social preferences of the agro-landscape under investigation. Doing so will contribute to informed decision-making by reflecting community intentions and biases. The assessment component involves active stakeholder participation through consultation of results, goal definition and characterisation. Continuous coordination with the target group will capture shifting conception of sustainability as it may be affected by knowledge from the external environment.
This study led to the conclusion that some concepts of cradle-to-cradle® and FSSD are useful in goal-oriented approach that lead to a truly holistic and integrated farming system design.

This critical essay based on empirical study draws upon research on the differences in attitudes towards consumption among Dutch upper elementary schoolchildren with different socio-economic backgrounds. This article examines two strands of theory: critical literature on the conceptualization and practice of sustainable consumption, and the theory of post-materialist values. By synthesizing these strands of theory the author outlines a number of paradoxes and challenges in theory and practice of consumption and lays a foundation for teaching sustainable consumption at the upper-elementary school level. The Cradle to Cradle framework is proposed as a form of strategically significant environmental education that can be used for teaching consumption.

This syllabus was used for Leiden University College, Environment and Development course.

The subject of Environment and Development builds bridges between the studies of environmental ethics, sustainability and economic development, and links them across diverse interest groups, including nonhumans. In this course, different theoretical frameworks, ethical dilemmas, as well as practice of environmental and development governance will be discussed. This course focuses on the question of how do considerations of justice, development, and sustainability influence resource use, social equality, and biological conservation. These questions will be raised in this course:  Can poverty reduction be decoupled from economic growth and increase in consumption of natural resources?  If the alternative path to economic development cannot be found, how can raising the standard of the living for developing countries’ people avoid potentially catastrophic impacts on the global ecosystem? What are ecocentric scholars concerned about in regard to natural resources? Since the future generations are not born yet and non-human species cannot speak for themselves, how can intergenerational justice and biospheric egalitarianism be addressed in democratic systems? How can sustainability challenges be overcome?  The course will explore interdisciplinary approaches to biodiversity conservation, sustainability and human development, considering alternatives to conventional sustainability approaches and ecologically benign models of production, including Cradle to Cradle and circular economy.

This article addresses European energy policy through conventional and transformative sustainability approaches. The reader is guided towards an understanding of different renewable energy options that are available on the policy making table and how the policy choices have been shaped. In arguing that so far, European energy policy has been guided by conventional sustainability framework that focuses on eco-efficiency and 'energy mix', this article proposes greater reliance on circular economy (CE) and Cradle to Cradle (C2C) frameworks. Exploring the current European reliance on biofuels as a source of renewable energy, this article will provide recommendations for transition to transformative energy choices.

This paper explores the concept of a living systems approach to the built environment through the adoption of strategies such as regenerative development and eco-effectiveness. The research examines the differences and connections between these new concepts of sustainable architecture and design, compares these to current typical design approaches, and evaluates their effectiveness as a means to contribute to future development over the short, medium and long terms. Benefits and difficulties with each approach are elaborated upon, and a series of recommendations are made for future design, development, planning and policy directions, using New Zealand as an example case. The paper concludes that focusing on a goal of ecological and community regeneration, where success is measured by improvements in health and wellbeing for humans, other living beings and ecosystems, could contribute to a more resilient built environment which is better able to adapt to the pressures of peak oil, climate change and economic change.

The primary purpose of this chapter is to provide insights into the body of scholarly literature on the question of magazines and sustainability—in both production and editorial content. This chapter will also discuss production-side issues for business decision-making and policy, as well as editorial-side, within publishing organizations. Drawing on recent literature on the environmental impact of both information and communication technologies, with the Internet on the one hand and digitalization of media on the other, this chapter will identify a number of important effects of new magazine production and issues of sustainability with a primary focus on reviewing the emerging body of scholarly literature that relates to the question. The sociological and anthropological literature will be examined and Cradle to Cradle (C2C) theory will be introduced, in order to lead to the discussion of research rising from these perspectives as well as methods being used to explore these questions.

This chapter will introduce circular economy and cradle to cradle models of sustainable production. It will reflect on the key blockages to a meaningful sustainable production and how these could be overcome, particularly in the context of business education. The case study of the course for bachelor's students within International Business Management Studies (IBMS) program at three vocational schools, and at University College in The Netherlands will be discussed. Student teams from these schools were given an assignment to make a business plan for a selected sponsor company in order to advise them how to make a transition from a linear to circular economy model. These case studies will illustrate the opportunities as well as potential pitfalls of the closed-loop production models. The results of case studies' analysis show that there was a mismatch between expectations of the sponsor companies and those of students on the one hand and a mismatch between theory and practice on the other hand. Helpful directions for future research and teaching practice are outlined.

1. Structural and social solutions
1.1. Addressing overpopulation
1.2. Addressing consumption
1.2.1. Consumer choice editing
1.2.2. Sharing economy
1.2.3. Understanding sustainable consumption
1.3. Realizing impacts: direct and indirect
1.4. Private and public action
1.4.1. Business and NGO cooperation
1.4.2. Green investment
1.5. Tackling oil dependency and climate skepticism
2. Business and technological solutions
2.1. Business ecology and Industrial ecology
3. Biomimicry
4. Cradle to Cradle
4.1. Key principles of the Cradle to Cradle
4.2. C2C Certification schemes
5. Circular economy
5.1. Ellen MacArthur Foundation
6. The Blue Economy

RESUMEN El presente artículo busca dar a conocer una propuesta metodológica para el diseño, producción, uso y desuso de artefactos con características compatibles con los principios del desarrollo sostenible. En este sentido, la metodología aplicada para su desarrollo se llevó a cabo dentro de los parámetros de investigación evaluativa cualitativa, descriptivo y aplicada, construida a partir de la identificación de criterios de sostenibilidad detectados en las metodologías de Diseño empleadas actualmente en la formación en Diseño Industrial para la configuración de artefactos, con la inclusión de otros criterios planteados a partir de elementos teóricos como la Producción más Limpia, el Eco Diseño, la teoría Cradle to Cradle, el Análisis de Ciclo de Vida, entre otros. Teniendo en cuenta lo anterior, los resultados nos indican que si se actúa en el método esto se evidencia en el resultado, logrando de esta forma, involucrar la gestión necesaria para obtener corrientes de salida principales y secundarias desde la comprensión del problema hasta la fase de uso y desuso que denoten responsabilidad con el medio ambiente y a la vez un vínculo estético con el usuario de manera que su permanencia en él evite ser desechado en corto tiempo.

This booklet is a short reflection on the workshop activities by the research group, Popular culture Sustainability and Innovation (PSI), of the Hanze University in Groningen for the CCC Reloaded: CREALAB project over the last one and half years. Based on a series of explorative workshops this booklet includes reflections on art, design & sustainability. A broad range of different stakeholders share their views on bio based design, the value of waste and the artist as agent of sustainable change. The urgency of the topic and the innovative opportunities it generates are highlighted by contributors like creative entrepreneurs, scientists, teachers and art students that collaborated in the past workshop series. A Sense of Green includes contributions by Han Brezet, Nathalie Beekman, Klaas Pieter Lindeman, Aart van Bezooijen, Anouk Zeeuw van der Laan, Anne Nigten and others.

This study presents a comparison of the life cycle carbon emission (LCCO2) and embodied energy calculation between two kinds of bricks, sun-dried and fired clay, as means of evaluating the energy and climate impact of each brick type and the economics of production. Focus is paid to the differences across the whole production chain between sun-dried clay bricks, which represent the traditional norm, and fired clay bricks, which are the most widely-used walling materials in conventional buildings. A case study was carried out in Dakhla Oasis in the Western Desert of Egypt. The results of this study show that if sun-dried bricks are used instead of fired bricks, a reduction of up to 5907 kg CO2e (in CO2 emissions) and 5305 MJ of embodied energy for every1000 bricks produced could be achieved. The paper concludes by offering alternative scenarios for brick-making and suggestions for improving sun-dried brick pro- duction. The methodology used in this study contributes to the development of an investigative- comparative way to assess choices between building materials. It also intends to help inform local homeowners and building practitioners not only in Egypt, but also globally, about resource depletion, energy consumption, and harmful emissions from fired industrial bricks as a common building con- struction material.

The European energy policy has a significant influence on the way in which environmental and energy policies are framed and implemented, not only in member states but globally. One of the important challenges of the European energy policy is climate change. Presently, the European Commission (EC) seeks to create an Energy Union, aimed at ensuring that Europe has secure, affordable and climate-friendly energy. In order to achieve this, some propose a compromise involving efficiency in use of fossil fuel and inclusion of different types of energy in the energy mix, while others are in favour of more transformative measures engendered by the Circular Economy (CE) and Cradle to Cradle (C2C) approaches to energy. Conventional and C2C/CE approaches to sustainability in general and energy in particular are not always compatible, as C2C/CE requires radical transformation rather than promoting compromise. This chapter will focus on various types of renewable energy in the context of the European sustainability challenges and explore the EU’s energy policy, providing recommendations for the long term sustainability.

This article will explore the Cradle to Cradle (C2C) framework for urban environments, focusing on the perception, utilization and maintenance of parks. The case study explores the perception of urban flora and the value of greenery in everyday life in The Netherlands. The reflection section addresses the difference between conventional and C2C approaches to greenery on the one hand and current green management policies and public opinion on the other hand. The author reflects on how urban planning policies can be better geared towards public awareness of C2C, and towards the implementation of ecologically benign management of urban flora. It is proposed that an implementation of urban green management consistent with C2C is feasible and desirable. It is feasible given the favorable shifts in public opinion in relation to urban sustainability, and it is desirable due to the basic cost-benefit analysis and increased need for urban sustainability.

Environmental impacts of six 3D printers using various materials were compared to determine if material choice drove sustainability, or if other factors such as machine type, machine size, or machine utilization dominate. Cradle-to-grave life-cycle assessments were performed, comparing a commercial-scale FDM machine printing in ABS plastic, a desktop FDM machine printing in ABS, a desktop FDM machine printing in PET and PLA plastics, a polyjet machine printing in its proprietary polymer, an SLA machine printing in its polymer, and an inkjet machine hacked to print in salt and dextrose. All scenarios were scored using ReCiPe Endpoint H methodology to combine multiple impact categories, comparing environmental impacts per part made for several scenarios per machine. Results showed that most printers’ ecological impacts were dominated by electricity use, not materials, and the changes in electricity use due to different plastics was not significant compared to variation from one machin...

How can we design circular business models? How can we organize the transition from a linear to a circular economy? And how can we imagine circular futures that help us transform current realities? This book aims to provide answers to these questions while addressing the challenges and opportunities of the circular economy.

The authors reflect on why conventional sustainability models – such as the ‘triple P’ (People, Profit and Planet) or eco-efficiency – have failed in addressing environmental challenges, including climate change, biodiversity loss and pollution. They then move on to explore innovative circular business models, which propose to eliminate environmental damage by radically reforming the system of industrial production. Organizing the transition is a collaborative effort: entrepreneurs, consumers, policymakers, multinationals and intermediaries need to work together to foster the emergence of the circular economy as an institutional field. Together with younger generations of learners and equipped with beyond-human-centred values towards awareness of the material and natural world, novel circular futures can be imagined.

Offering points of reference for continued critical discourse and examples of practically applicable sustainability solutions, this book will be of great interest to students, teachers, practitioners and scholars of circular economy.

A few thought about Product Design and Sustainability.
Essay written during my exchange at University for the Creative Arts - UCA, Farnham (2019).


“For too many and for too long, design has been first and foremost associated with a styling exercise led by creative tensions between aesthetic and function. Consumerist propagation and exaggerated material cultures have quickly ostracized the teachings of designer-ecologists” such as Victor Papanek, but “with sustainability and social welfare at its core, design has the power to change the world as we know it” (Franklin & Till, 2018:7). This paper first gives a brief overview of the history of sustainability in general and within the field of design; then analyses the different approaches and guidelines industrial designers use nowadays, including Life Cycle Analysis and Functional Unit, and tries to demonstrate their intrinsic inconclusiveness with the help of the insights written in the book ‘Cradle to Cradle’ and confrontation between products. The third part introduces us to a different and more radical way of approaching design and shows its potential in terms of diffusion and philosophy.

El informe es un proyecto elaborado para la Escuela Esdesign Barcelona de Óscar Guayabero, con la colaboración de Jordi Blasi, Mireia González, Esther Rico y Bernat Sanromà, que se gestó durante el confinamiento provocado por el COVID-19.

Cuando comenzó el confinamiento en China el 23 de enero de 2020, poco podíamos llegarnos a imaginar sobre el impacto real que iba a tener el COVID-19 en nuestra vida. Una pandemia mundial que ha removido las bases de todos los sistemas actuales, desde el plano social hasta el puramente económico.

En esta época, en la que se realizan continuas estimaciones, se procuran soluciones en tiempo récord, y se investiga sin descanso, uno de los sectores que más rápido ha sabido reaccionar a la hora de aportar soluciones, es el sector del diseño.

Estas soluciones han surgido de todas las áreas, y se han visto reflejadas de forma inmediata en la sociedad: desde la redistribución de los espacios, hasta la fabricación de productos sanitarios provisionales, pasando por nuevas aplicaciones del diseño de señalética, y cambios radicales en la comunicación gráfica de las marcas.

Mucho es lo que se ha aportado, pero ¿qué le depara al sector del diseño cuando esta situación acabe? ¿Hay cambios que han venido para quedarse?

Fruto de una voluntad por orientarnos en medio de este clima de incertidumbre, surge el informe Diseño: de medio a mediador, en el que el diseñador y docente Óscar Guayabero replantea el papel del diseño en la sociedad. En este estudio, Óscar aborda multitud de cuestiones entre las que encontramos qué le estaba pasando al entorno del diseño y sus funciones antes de la crisis provocada por el COVID-19, qué le estaba pasando al mundo en el que opera y, posteriormente, qué es posible que le pase al diseño, y en qué escenarios operará.

It is questionable whether the objective of balancing social, economic and environmental triad is feasible, and whether human equality and prosperity as well as population growth can be achieved with the present rate of natural degradation, as stated by many critical scholars such as William Rees or Ingolfur Blühdorn. The steady state economy (Herman Daly, Haydn Washington), ‘Cradle to Cradle’ (William McDonough and Michael Braungart), and the circular economy (Ellen MacArthur Foundation) models have been most critical of conventional models of production that seem to sustain the unsustainable.
These hopeful models share their commitment to measures that address unsustainable consumption and resource depletion, and require concrete action. Cradle to Cradle and circular economy frameworks draw on the understanding and appreciation of the natural systems and propose a radical re-evaluation of the methods of production, and the re-orientation toward a goal of a waste-free system. The application of this idea at an economic level has risen to prominence since the World Economic Forum and was propelled forward by the Ellen MacArthur Foundation. As an educational charity, the Ellen MacArthur Foundation promotes debate and discussion around the possibilities inherent in a transition from today’s predominately linear ‘throughput’ economy to one of ‘roundput’ economy.