Kurdish Music

This article traces the ways in which Kurdish claims to national rights and borders have been structured around transnational and virtual spaces to coalesce into music. It focuses on issues such as migration, diaspora, border, ethnicity, transnationalism, and nationbuilding through Kurdish music and Kurdish musicians. The concept of the borderscape provides a theoretical lens through which to understand how music has been politicized and positioned between the nonexistence of a Kurdish nation-state and the enduring existence of Kurdish as an ethnicity, a language, and a homeland in the Middle East. By giving examples from songs, lyrics, and the virtual world of Kurdish music, the study elaborates on how Kurds reinforce the territorial imagination of 'Kurdistan' as the rightful homeland of a Kurdish nation. Focusing on music as a resource for political action, nationalism, and for the identification of national borders, this study thus adds to the border studies and ethnomusicological literatures by linking music to ethnicity, nationalism, and transnationalism.

This chapter focuses on the Iraqi Kurdish response to the rapid and devastating advance of ISIS. Of course, the Iraqi Kurdish response to the ISIS advance has been a multifaceted, complex, and evolving one that includes military strategy, pragmatic politics, and aspirations of independence. Leaving aside the fact that the ISIS advance has granted the Iraqi Kurds unprecedented access to Iraq’s rich oil reserves and the fact that the initial Kurdish reaction was to ramp up their rhetoric toward complete secession from Iraq, this chapter focuses on two further dimensions of the Iraqi Kurdish response. Firstly, it documents the Iraqi Kurdish seizure of the so-called “disputed territories,” especially
Kirkuk, and their stated intent to hold a referendum on the future of these
regions (effectively to force a resolution to Article 140 of the constitution). Secondly, the chapter documents the Iraqi Kurdish use of the ISIS advance as leverage to enhance Kurdish relations dramatically with the US and Europe via direct military support (including airstrikes and weapons supply) and to become the key launchpad
in the fight against ISIS planned for 2015. The chapter concludes by briefly assessing the efficacy and wisdom of the Kurdish strategy of leveraging the ISIS onslaught to advance their own interests.

Özet:
Bu makale, ait olduğu topluluğun kültürel kimliğini inşa etmesinde önemli bir role sahip olan, topluluğun tarihini, inançlarını, geleneklerini barındıran, söze dayalı kültürel mirasın, sonraki nesillere müzik yoluyla aktarım biçimleri üzerinde duracaktır. Birikimlerini yazı yerine söz aracılığıyla gerçekleştiren toplulukların düşünme ve iletişim biçemleri Ong’un sözlü kültür kavramıyla, aidiyet duygusunu pekiştiren unsur olan geleneklerin aktarım şekilleri ise Jan ve Aleida Assmann’ın kültürel bellek kavramıyla analiz edilecektir. Sözle aktarılan kültürel mirasın müzik aracılığıyla canlı tutulmasında ozanların rolü ve anlatıyı kalıcılaştırmak için başvurdukları yöntemler ele alınacak, geleneklerin, sonraki nesillere geçiş aşamasında, zaman ve mekâna bağlı olarak yeniden şekillenme gereksinimleri irdelenecektir. Makalenin devamında, Kürtlere, aynı coğrafyada yaşayan diğer halklar tarafından verilen “Kürt” adının, tarihsel metinlerde kullanılışına değinilecek ve Kürt toplumunun coğrafi ve kültürel yapısı genel hatlarıyla anlatılacaktır. Kültürel belleğin müzik yoluyla temsili bağlamında Kürt müziğindeki dengbêjlik geleneği ve anlamın taşındığı anlatılar olarak kilam formu üzerinde durulacaktır. Kültür birikimini yazı yerine sözle yapmış bir halk olan Kürtlerde, manevi mirasın aktarılmasında önemli bir işleve sahip olan kilam söyleme geleneğinin karakteristik özellikleri belirtilecektir.

Anahtar Kelimeler: Kimlik, Sözlü Kültür, Kültürel Bellek, Kürtler, Dengbêj, Kilam.

The issue of how the relationship between music and resistance-based nationalist politics come into being has been systematically covered by ethnomusicologists lately. Music, as the current study attempts to discover a small part of it, is one of the main channels through which Kurdish resistance and nationalism in Turkey have been nurtured for nearly four decades. Many researchers imply the musical transformation of Kurdish resistance and nationalism when they employ the word “politicization” for the change of the characteristics of Kurdish music especially after the mid-1970s. However, this thesis contends that this term could hardly clarify the prevalent position of politicized music in Kurdish culture and society in Turkey. A number of cultural, ideological, and artistic sources, on the face of it, have had a lot to carry presumably because of Kurds’ lack of a nation-state institutionalization. Discursively speaking, because of the lack of institutionalization, in addition, there has not been a well-defined distinction between refined and popular culture in Kurdish society. Music, which could somehow be produced, distributed, and listened to, has featured many intertwined and multifaceted characters together such as entertaining, instructive, and source of sophisticated culture and taste. With this claim, resistance politics in Kurdish music overflow within the broad scope of nationalism. In addition to the investigation of a number of music-centered political events in relation to their musical-related contents, chapters of this thesis have also focused on raison d’être of these events. It attempts to discuss, therefore, the functionality of proclaimed themes of these events in Kurdish culture and political movement. Seeking to offer an ethnographic snapshot that ascertains the effects of the transformative power of warfare, violence, and contentious politics on Kurdish culture, music, and musicians in Turkey, this thesis explains the authoritative role that music and music-centered practices have played in the process of Kurdish cultural and political movement in Turkey. The study not only describes the impact of music on Kurdish national identity and culture; it also ethnographically analyses the impact of music on the transformation of Kurdish expressive culture. Ultimately this thesis concludes that while music has established itself as a cultural force that affects Kurdish people in Turkey from many directions, it has, at the same time, had a particular role in the expansion of political and armed movement. I conclude that further research on the role of dance practices and popular culture in Kurdish political movement as well as in Kurdish culture and society should be undertaken

Bu yazıda Hakkı Bulut incelemesi ile Kürt arabesk sanatçılarının diğer arabesk sanatçılardan farklı olan süreçlerini ortaya koyacağım. Bunun için bazı ön bulgulardan hareket ediyorum. Birincisi, Kürt arabesk sanatçıları kendi kimliklerinden kaynaklı birikimlerini asimilasyon ve politik yasakların sert olduğu yıllarda kendi yaptıkları müziğe taşıyamadılar. İkincisi, asimilasyon politikasının dönüşmesi, Kürtçe serbestisi ve Alevi kimliğinin yeniden kamusal alanda tartışılması gibi etkenler Türkiye’deki müzik ve kültürel alanı dönüştürdü. Kürt arabesk sanatçıları “Sünni-Türk yurttaş” tanımının çizdiği kimlik sınırlarının dışına çıkabildi.
Kimliklerin giderek çoğullaşmaya başladığı 1990 sonrası yapılan arabesk şarkıları giderek “Kürtleşmeye” başladı. Bir taraftan zorunlu göç ile bütün metropollere akan Kürt yoksul gençleri arabeske yakınlaşırken diğer taraftan arabesk de onlara yakınlaştı ve Kürtleşmeye başladı. Kürt arabesk sanatçıları bildikleri, ulaştıkları Kürtçe şarkıları arabesk formunda okumaya başladılar. Fakat Hakkı Bulut bu süreçlerin dışında, 1970 ve 1980’lerin iklimi ve stilinde yoluna devam etti. 1970’lerde “Ben Buyum”  derken ileri bir adım atarak Türk toplumu ve kamusallığına beni kabul edin diyordu. Bugün ise “ben buyum” cevabının muhatabına Kürtler de eklendi. Ama onlar 1970’lerde kalmış “ben buyum” cevabını yeterli bulmuyor.

Bu makale, Kürt kültürüne has bir müzik formu olan dengbêjlik pratiğinin Nusaybin ve Midyat ilçe merkezlerindeki konumlanışını ve bu pratiğin içindeki kadın müzisyenlerin rolünü inceler. Midyat ilçesinde dini olmayan müzik pratiklerine yönelik pejoratif yaklaşımların sebeplerine yönelik veriler, Kürt milliyetçi hareketinin baskın olduğu Nusaybin ilçesindeki sosyo-müzikal yapı ile karşılaştırılır, farklılıkların açıklanmasına yönelik sonuçlar elde edilir. Makale Midyat, Kızıltepe, Nusaybin ilçe merkezlerini kapsayan bir alan araştırmasına dayanmakta; toplanan veriler kavramsal araçlarla analiz edilmektedir. Araştırma boyunca Sünni ve Kurmanc olduklarını ifade eden toplulukların söylemleri etrafında yoğunlaşılmış, kendilerini Mıhalmi olarak tanımlayan kişi ve grupların görüşleri de araştırmaya şekil vermiştir. Metnin giriş bölümünde, elde edilen verilerin, problem sorusunu nasıl ve neden değiştirdiğine yönelik açıklamalar yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Milliyetçilik, Kürtler, Dengbêjlik, Toplumsal Cinsiyet

The purpose of this paper is threefold. It begins with a brief mapping of significant contours of applied ethnomusicology. It then moves to look at song and dance in the contexts of Kurdish refugeedom / migration, and considers the role of song and dance in the Syrian uprising. It argues for song, music and dance as a fundamental human right. Finally, it explores the possibilities of radical ethnomusicological action, based on framing concepts of " radical ethnomusicology " and " insurgent musical citizenship ". The piece is in the form of field notes, and like Caesar's Gaul it divides into three parts: (1) the general concept; (2) some practical examples and concrete situations; and (3) definitions and future projects.

Ev gotar berê xwe dide nirxandina du bîrên kolektîf ên li dor kilama Reben im û dixwaze hinek minaqaşeyan li ser dîrokvebêjîya dengbêjan bike. Kilamên ku ji aliyê dengbêjên navdar ên wekî Reso an Şakiro hatine gotin, dema li ser mijareke dîrokî disekinin û li her aliyê Kurdistanê rastiya vê mijarê bi awayê ku dengbêj dibêjin belav dikin, aktorên ku di kilamê de tên tawanbarkirin pozîsyoneke çawa digirin? Dema rastiya bûyerê ji aliyê otorîteya dengbêjekî navdar ê wekî Reso an jî Şakiro tê morkirin, kesên tên tawanbarkirin xwe çawa diparêzin an jî qelsî û zehmetiya cewabdanê trawmayeke çawa çêdike di nav bîra wan a kolektîf de?  Wekî hewlek bo nirxandina van pirsan, ez ê di vê gotarê de li dor kilama Reben im bîra kolektîf a eşîra Xiyan û trawmaya wan tehlîl bikim û nîşan bidim ka vê trawmayê di nav bîra eşîrê de bi çi rengî êşeke patetîk çêkiriye.

Herweha armanca vê gotarê ew e ku derbarê mijara kilama Reben im de riyekê li ber sê nîqaşan veke: (1) Rola dengbêjan li ser dîrokvebêjiya bûyerên herêmî û bandorên sûbjektîf derbarên angajmanên wan ên şexsî, malbatî û polîtîk de; (2) anakronîzm û « self-oryantalîzm » a ku li derdora şiroveyên şerên nav kurdan de pêk hatine de ava bûye û bandora van şiroveyan li ser xurtbûna fragmantasyonên ku ji ber hinek deximandinên berdewam di nav kurdan de çêbûne; (3) jinûve-xwendineke dîroknûsiya kurdan ji bo têkbirina dîkotomiyên « xayîntî » û « qehremaniyê» ku ji aliyê dîskura dîroknivîsiya neteweyatî ava bûne.

“KENT DÜĞÜNLERİ ve KÜRT MÜZİĞİNİN GELECEĞİ”
Derdim Kürt düğünlerini analiz eden antropolojik veya sosyolojik bir yazı yazmak değil. Ama sosyolojik değişimleri takip ederek, Kürt müziğinin günümüz düğünlerindeki temsiline dair kısa bir analiz yapmaya çalışacağım. 1990 sonrası itibariyle “düğün sanatçılığı” adeta “patlama” yaşadı. Bunun politik ve toplumsal bazı temelleri vardı. Buradan başlayarak düğün üzerine ilginç olan birkaç temel konuya dikkat çekmek istiyorum.
Bugün dünyanın herhangi bir yerinde yapılan Kürt düğünün müzik sound’u şaşırtıcı biçimde benzerlik gösterir. Ama farklı olan şeyler de vardır.
http://www.basnews.com/index.php/tr/opinion/356255

Ses kayıt teknolojisinin 19. yüzyılda ortaya çıkışı, etnomüzikolojinin bir bilim dalı olarak gelişimine önemli etki yapmıştır. Özellikle alan çalışmalarında ses kayıt cihazlarının kullanılması, günümüze kadar kültürel bir miras olarak gelen ses kayıt arşivlerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Günümüzde tarihsel etnomüzikoloji yaklaşımıyla ele alınan tarihsel müzik kayıtları, kayıtların yapıldığı dönemin müzik icrası ve müzikle ilişkili diğer konuların çalışılması açısından önemli kaynaklardır. Bu makalede, Türkiye’de Cumhuriyet’in erken dönem resmî derleme çalışmalarında eserleri kaydedilmiş olan Koçgirili Alişer Efendi’nin müzik eserleri incelenmektedir. Taki mahlaslı bir “saz şairi” olan Alişer Efendi, aynı zamanda resmî belgelerde “eşkıya Alişir” olarak nitelenen, Koçgiri İsyanı’nın (1920-21) önderlerinden birisidir. Yazdığı müzik eserleri günümüzde de popüler olarak icra edilen Koçgirili Alişer Efendi, Türkiye’de farklı müzikal kimliklerin inşasında önemli rol oynamış tarihi bir figürdür. Tarihsel perspektiften ele alınan bu konuyla ilgili olarak dönemin etnografik çalışmaları, arşiv belgeleri ve Alişer’le bizzat görüşmüş kişilerin anlatımları incelenmektedir. Makalede, Koçgirili Alişer Efendi’nin eşkıyalık ile saz şairliği arasındaki hayatı ve eserleri, tarihsel etnomüzikoloji bağlamında değerlendirilmiştir.
______________________________________________________
The emergence of sound recording technology in the 19th century has had a major impact on the development of ethnomusicology as a discipline of science. The use of sound recorders, especially in field studies, has led to the emergence of sound recording archives, which have become as cultural heritage till today. Historical music recordings, which are considered by the approach of historical ethnomusicology in the present day, are important sources for studying music during the period of recording as well as other issues related to music. This article examines the musical works of Koçgirili Alişer Efendi, whose works were collected in the early official fieldworks of the Turkish Republic. Alişer Efendi was a “bard” with pseudonym Taki, as well as he was described as “the bandit Alisir” in the official documents as the leader of the Koçgiri Rebellion (1920-21). Koçgirili Alişer Efendi, whose music works are still popular, is a historical figure who played an important role in the construction of different musical identities in Turkey. The ethnographic studies of the period, archival documents and narratives of the people who personally met Aliser are examined in relation to this issue which is taken from historical perspective. In this article, Koçgirili Alişer Efendi’s life and musical works between being bandit and bard, have been evaluated in the context of historical ethnomusicology.

Türk uluslaşma girişimlerinin, Osmanlı'dan kalan “çok uluslu, çok dinli, çok dilli” toprakları üzerinde gerçekleşmesi elbette oldukça kanlı bir tarihe mal oldu. “Homojen bir ulus”un asimilasyon ile yaratılması fikrine olan inanç bir zamanlar çok yüksekti. Bunun çok çarpıcı resmi kayıtları var. Fikir vermesi açısından bunların bazılarını hatırlatmak yararlı olacaktır.
Abidin Özmen'in (Umum Müfettişi) 1936 yılı raporu:
“Türk camiası içinde kaynatmak istediğimiz kimseleri Kürtçe yerine Türkçe dili ile konuşur hale getirmek icap eder...Kürtçe konuşanlara karşı maddi ve manevi cezalar uygulanmalıdır...Bölgede bulunan Kürtlerin ya asimile edilip eritilmesi...Hatta bu iş, Kürtlük için çalışanların ortada Kürt bulamaz duruma düşmelerine kadar devam edilmeli...”
http://www.basnews.com/index.php/tr/opinion/356786

• In societies where oral culture is dominant, there are wordsmiths who interpret the feelings and thoughts of the society. The narratives of these wordsmiths have various functionalities according to their periods and places where they have been said. The people who provide the transmission of oral tradition in Kurdish society are the folk poets, dengbêjs, who are the subject of our study.
• In our study, after examining the definition of dengbêj, the tradition of dengbêj and its periodic functions, the social status of dengbêjs and the technical structure of dengbêj music, some types and forms of dengbêj music will be examined under separate titles. In this study qualitative research method was used.

This article investigates how middle-aged to elderly Kurdish women in Turkey engage with large collections of Kurdish music recordings in their possession. Framing them as archives, women mobilize these collections as central elements in a larger, ongoing Kurdish project of historical critique, which seeks to resist hegemonic state narratives that have long denied and marginalized Kurdish voices. While recognizing the critical intervention such archives make, the article contends that, to be heard as “history” with a legitimate claim to authority, subaltern voices often have to rely on the very hegemonic forms, genres, and discourses they set out to challenge. This means that subaltern projects of histor- ical critique walk a fine line between critique and complicity, an insight that nuances narratives that would approach subaltern voices predominantly from a perspective of resistance. At the same time, this article argues that a more complete picture of subaltern archives requires us to attend to the voices they contain not just as metaphors for resistance or political representation but also as acoustic objects that have social effects because of the way they sound. By outlining the affective qualities that voice recordings held for the Kurdish women who archived them, the article shows how their collections participated in carving out specific, gendered subject positions as well as forging a broader Kurdish sociality. Paying attention to history’s “acoustic register” (Hunt 2008), this suggests, promises to open up perspectives on subaltern historiography that go beyond binary frameworks of resistance and domination, critique and complicity.

In this chapter we focus on the development of Kurdish music production and
circulation in Turkey, and on how the musical scene shaped and was shaped by the Kurdish Left. After an alignment with the Turkish Left in the 1960s and 1970s, Kurdish issues were increasingly excluded from the leftist Turkish scene, which led to the Kurds organising as a separate Kurdish movement. In a political climate that was characterised by legal and normative restrictions on the production, performance and circulation of Kurdish music – or any cultural production in Kurdish language in general – the music scene, in response, developed almost entirely around political themes. Starting in the 1980s, Kurdish cultural production became increasingly aligned and also dominated by the PKK-line Kurdish movement. Initially, genres featuring syntheses of traditional and Western elements were favoured; traditional music forms were relegated as ‘backwards’ and cast aside. Starting with the 2000s, however, traditional forms – particularly the dengbêjs – received renewed interest and have been framed as an integral part of
Kurdish cultural heritage.

A global trend of popular talent shows that had already captured much of the globe from the US to Turkey, the UK to the Arab world, recently spread over to Kurdistan, a geographical region shared among four nation-states in the Middle East, Turkey, Iraq, Iran and Syria. As well as its severely fragmented geography, art and popular culture in Kurdistan reflect an equally fragmented portrait (which is evident in almost all fields of life). Accordingly, we cannot separate this state of fragmentation from Kurdistan’s existing political realities and their political/social psychological impositions on the people living within its borders.

Based on the comparison of the Kurds from different parts of Kurdistan taking part in a single singing contest called Xoshtrin Dang (Kurdish version of “the Voice”), this article sheds light on the Turkish Kurds’ inadequacy and alienation experiences in the Kurdistani cultural and political space. Then l touch upon the possible causes and effects of these experiences based on their reflections on the popular cultural level as a potentially conflict-prone zone.

I argue that the Kurds from Turkey show stronger sings of alienation due to the bigger ‘success’ of the assimilationist policies of Turkey as a major NATO ally, EU candidate, geographically, economically and politically more modern liberal nation state compared to other countries sharing the region of Kurdistan. The higher the integration to the global economy and culture the stronger the countries are in assimilating local populations as evident in several examples including the UK vis-a-vis its Irish, Scottish and Welsh populations. Although Turkey has never been as politically modern and economically well corporate as the UK or France, still it has been introduced to the Middle Eastern countries as a "model" of liberal democratic country with a Muslim majority population. However when it comes to the issue of autochthonous peoples’ linguistic, cultural, political rights, Turkey has been reluctant to grant rights onto them claiming recognition of ethnic groups would be a betrayal to the liberal democratic system, returning back to pre-modern "feudal structures" embedded in the locale and eventually lead to their secession. Therefore it has tried to reduce the rights of the Kurds to minority rights framework rather than local people’s right to self rule. According to this view, Turks and Kurds are all equal abstract ‘citizens’ given the Kurdish language bans have been lifted recently. However the norm is still to speak and use Turkish language in public and in most socio-cultural spaces. This approach inevitably leads-at least- to linguistic assimilation.

In the article I am presenting concrete observations from the singing contest (TV show) taking place in Iraqi Kurdistan and attended by Kurds from Turkey and Iran, as well. I am pointing out to the sharp divergences/differentiation between the Turkish Kurds on one side and the Iraqi and Iranian Kurds on the other. The knowledge and comfort to speak the Kurdish language, the obvious differentiation of the ‘modern’ Western style dressed Kurdish contestants from Turkey singing  Western music oriented songs with the operatic singing techniques as opposed to Iraqi and Iranian Kurds in traditional costumes singing mostly classical/traditional Kurdish songs with a particular throaty style. The title of my article implies an interesting pattern which repeats several times in all episodes of the auditions. Turkish Kurds prefer saying ‘Spas!’ (Thanks!) to the judges and other TV staff for any comment they receive from them. The Turkish Kurds sound like English learning foreigners who keep saying words such as: “Yes””No” “OK!” and “Thanks!” as they feel inadequate in and alienated from their mother tongue which is under the risk of dropping down to a second language.
I conclude the article by briefly emphasizing the risks of the abovementioned experiences of the Turkish Kurds for a stable political/social psychology both among the Kurds and the Turkish society, at large.

Bu makalede, Kürt yurdu, sınırlar ve devletin dengbêj sanatında nasıl tasvir edildiği araştırılmaktadır. Dengbêj eserleri, Kürtlerin (ulus-)devletin sınırlarında hayatı nasıl yaşadıklarını araştırmak için büyüleyici bir kaynak oluşturmaktadır. Denbêj eserlerinin başlıcası olan kilamların, birçok Kürt’ün resmi olarak içinde yaşadıkları devlet sınırları ve bu sınırların belirlediği siyasi coğrafyayı Kürt sosyo-politik gerçekliğinin meşru bir parçası olarak değil, yabancısı olarak algıladıklarını gösterdiklerini savunuyoruz. Sınırlar, Kürt coğrafyasına dış müdahale olarak algılanır ve öyle sunulur. Ancak, kilamlarda yaratılan Kürt siyasi coğrafyası, küçük ölçekli yerel yapılarda ve ittifaklarda varlığını sürdürür ve çoğunlukla ortak bir Kürt davasına atıfta bulunulmaz. Ne var ki, hâkim milliyetçi görüşlerin aksine, kanımızca Kürtlerin merkezi bir siyasi yapı kurmaya veya merkezi siyasi yapılara dahil olmaya yönelmemeleri bir eksiklik veya başarısızlık olarak değildir. Tersine, biz bu 'devletten ve devletleşmekten kaçınma' yönelimlerinin bilinçli tercihler ve farklı bir siyasi anlayışın tezahürleri olarak anlaşılmaları gerektiğini öneriyoruz. Böylece, Kürt tarihini yorumlarken, Kürt ‘birliğinin’ sağlanmamış olmasını ‘ilkellik’ olarak addeden Şarkiyatçı ve öz-Şarkiyatçı tarihsel bakış açısına alternatif bir bakış açısı sunuyoruz.

Dodan’ın O Ses Türkiye programının jürisi önünde, onların yarattığı kaygan zemindeki patinajını konuşalım. Bu patinaj, çoğu politik Kürt’ü oldukça kızdırdı. Dodan çokça suçlandı. Kaba hakaretlerin hedefi de oldu. Ama bu sahne Dodan açısından da jüri açısından da biraz dramatikti. Her iki taraf da iktidarın mantığı içinde hareket ediyordu.
http://www.basnews.com/index.php/tr/culture-arts/music/340802?highlight=WyJkb2RhbiIsImRvZGFuJ2EiLCJkb2RhbidkYSIsImRvZGFuJ1x1MDEzMW4iXQ==

From Van to Yerevan: Dengbêj Gazin - Ashugh Leyli.
CD produced by Kalan Music (2017), in collaboration with Anadolu Kültür.
Part of the "Women Ashughs and Dengbêjs Project" that took place in 2014-15 within the framework of the Support to the Armenia-Turkey Normalisation Programme, funded by the European Union.

Kürt diyarının Bilinmeyen Saklı Tarihi Bilâd-ı Ekrâd: Kürdistan
Bilad-ı Ekrad: Kürt diyarı demektir.
Osmanlı padişahlarının tabiriyle Kürdistan.
18 Ekim 1525 tarihli, Kanuni Sultan Süleyman'ın fermanında egemenlik alanı dile getirilirken Kürdistan ifadesi kullanılıyordu.Oysa ki günümüzde çok korkulan bir kelime haline getirilen Kürdistan, aslında tarihi bir realite ve gerçeklik miydi?

• Kürdistan’ın ve Kürtlerin Kökeni
• Antik Çağda Kürt Aşiretleri
• Tarihte Bilinmeyen Kürt Beylikleri
• Orta Anadolu’da İlk Kürt Yerleşim Bölgeleri
• Kanuni Sultan Süleyman'ın fermanındaki Kürdistan
• Evliya Çelebi’nin Seyahatname’sinde 16 ve 17. Yüzyıllarda Kürdistan
• Canbolat Kürtleri neden Osmanlı’ya Başkaldırdı?
• Şeyh Ubeydullah İsyanının Nedeni ve Belgeleri
• Marogulov’un Kürtçe alfabesi
• Hürriyet Âşığı Bir Osmanlı Kürt Aydını
• 150'likler kimdiler, Ne yaptılar, Ne oldular?,
• Kürt Alevilerin Kürdistan hayali
• Bugünkü Kürt meselesi 90 yıllık İngiliz planı mı?
• Yahudi Kürtlükten Nakşibendi - Halidi Şeyhliğine
• Barzan Aşireti ve Barzaniler
• İdrisi Bitlisî ve Said Nursi’nin Faaliyetleri
• M. Fethullah Gülen’in Kürt sorununa çözümleri
• Son Kürt İsyanı: PKK

Kısacası bu kitap, Kürtlerin saklı kalmış tarihini ele alarak, kısılmış sesine ve asırlardır kardeş olan iki halkın ortak aklına kulak veriyor. Bu kitapla bir yandan neredeyse yok sayılan Kürtlerin medeniyetini Kürt kaynaklarıyla ortaya çıkartılırken bir yandan da Kürtlerin kimlik sorunu masaya yatırılıyor. Kürtlerin kurduğu beylikleri, Kürt edebiyatını, Kürt dilini, Kürt aşiretlerini ve Kürt isyanlarını derinlemesine ele alan bu kitap bir kaynak eser özelliği taşıyor.

2nd International Kurdish Migration Conference 2017
Globalisation, Diaspora and Transnational Belonging
June 15-16, 2017, Middlesex University, London, UK
Call for abstracts – Deadline: March 1st, 2017

Conference Aims and Objectives
Following the success of the first international Kurdish migration conference (KMC) held in 2016 at Middlesex University (London) and the strong interest and participation by the international scholarly community, the 2nd KMC will be held at Middlesex University on 15 and 16 June 2017.
Displacement and forced migration have a distinct meaning and significance in the history of the Middle East. In recent years, the political and economic instability of the area, together with the repressive and coercive policies of most regional states and their international allies, the marginalisation of minority groups and the rise of fundamentalist movements, continue causing permanent crises, fuelling displacements and forced migrations. Millions of people have lost their homes and livelihood and were forced to seek a safe haven either in the neighbouring countries or taking a long and dangerous journey to Europe. The images of drowned three-year-old Kurdish boy Alan Kurdi in the Aegean Sea, mass killing of Yazidis and Syrian nationals, and displacements of religious and ethnic minorities made global headlines without any effect.
Similarly to its neighbouring countries, today the Kurdistan Region in Iraq hosts some 1.8 million refugees from Syria and internally displaced persons. A considerable number of refugees and displaced people are also hosted by the Kurdish Cantons in Rojava (Kurdish region in Syria) and by municipalities in the Kurdish Region of Turkey.
Far away from the homeland, the over 2 million Kurds living in Europe, the USA, Canada, Former Soviet republics and other countries are following with great concern the events in the Middle East. Since the 1980s, the Kurdish diaspora in the Western has played an important role, recreating new Kurdish diasporic spaces in settlement countries while simultaneously reconnecting to their home country and making the question of Kurdistan a transnational political issue through their political engagement, media and cultural production and activism. However, what is the relationship of the Kurdish diaspora with the contemporary challenges and conflicts in and around Kurdistan? What kind of exchanges and interactions are taking place? How do Kurds relate with new refugees and displaced people living in Kurdistan, the Middle East and Europe? Moreover, what are the experiences of the Kurdish diaspora in countries where hostility and discrimination towards immigrants are alarmingly on the rise?
The Kurdish Migration Conference 2017 aims to bring together researchers from a range of disciplines working on Kurdish migration to discuss these and other relevant questions and to exchange their views and findings about all aspects of migration from, through and into Kurdistan, as well as about the experiences of diasporic communities and second generations abroad.

Keynote speakers
Professor Joshua Castellino (Middlesex University, London)
Dr Osten Wahlbeck (University of Helsinki, Finland)
More speakers will be confirmed in the coming weeks.

Call for abstracts
Researchers are encouraged to contribute to and help shape the conference through submissions of their abstracts. The conference themes cover issues relating to migration from, through and into Kurdistan.

Topics of interest for submission include, but are not limited to:
Migration, ethnicity, citizenship, belonging and identity politics
Migration, labour market, entrepreneurship and economic integration
Migration, gendered experiences, and sexuality
Family dynamics and intergenerational relationships
Migrants, media and translocal cultural politics and representations
Political participation, (digital) networks and organizations
Transnational ties and/or remittances
Migration, law, legal status, rights, and undocumented migration
Internal and international migration, borders and borderlands
Discrimination and xenophobia and diasporic narratives of Kurdish resistance
Refugee and internal displacement issues
Migration theories and frameworks
Research methodology and Kurdish migration

We also welcome submissions of proposals for panels.

Special panel: Kurdish Studies at British Universities
Due to a strong demand of scholars working in all subjects of Kurds and Kurdistan at British universities, we have decided to organise a special panel(s) on “Kurdish Studies at British Universities”. The papers for this panel are not limited to migration but are open for all subjects of Kurds and Kurdistan studies. If you would like to be considered for the special panel please note this in your submission.
How to submit
Click here to submit your abstract (or panel) proposal online
N.B. All speakers will be required to register and pay the registration fee ahead of the conference. You will be sent information on how to register upon acceptance of your paper.
Registration fee:  £ 50
Discount fee for students (undergraduate, postgraduate or doctoral): £ 25
For more information, please contact the conference organisers:
– Dr Janroj Yilmaz Keles: J.Keles@mdx.ac.uk
– ‎Dr Alessio D’Angelo: A.Dangelo@mdx.a.uk
Important Dates
– Deadline for abstract submissions: March 1st, 2017
– Notification of acceptance: March 15, 2017
– Conference date: June 15-16, 2017
This conference is organised by the Business School and the Social Policy Research Centre at Middlesex University