Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

About: Tonic (music)

An Entity of Type: Degree105093890, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

In music, the tonic is the first scale degree of the diatonic scale (the first note of a scale) and the tonal center or final resolution tone that is commonly used in the final cadence in tonal (musical key-based) classical music, popular music, and traditional music. In the movable do solfège system, the tonic note is sung as do. More generally, the tonic is the note upon which all other notes of a piece are hierarchically referenced. Scales are named after their tonics: for instance, the tonic of the C major scale is the note C. — Berry (1976)

Property Value
dbo:abstract
  • القَرار أو نغمة قرار، اسم يطلق على أول درجة أو كورد في سلم موسيقى أو مقام؛ فنغمة قرار في سلم أو مقام دو الكبير هي دو قرار، وفي صول الكبير هي صول قرار، وهكذا دواليك. (ar)
  • La tònica és, en el context de la música tonal, la nota principal i jeràrquicament més important de totes les que integren l'escala d'una determinada tonalitat. Al mateix temps, és la primera nota d'aquesta escala, és a dir, el primer grau de l'escala, i la nota que dona nom a la tonalitat en qüestió. Així, per exemple, la tònica de la tonalitat de do -tant si es tracta de do major com si es tracta de do menor- és la nota do. (ca)
  • Tónika je hudební pojem, označující základní tón stupnice resp. tóniny. Jinými slovy: Tónika je 1. stupeň ve stupnici nebo akord na prvním stupni (tónika jako harmonická funkce) v tónině. Tónika jako základní tón stupnice má v melodii skladby tu vlastnost, že pokud se na něm tok melodie zastaví, zní obvykle závěr melodie velmi přirozeně. Proto tímto tónem melodie hudební skladby také často končí. K tónice se vztahuje základní akord příslušné tóniny i se svými obraty (kvintakord, sextakord, kvartsextakord). Tomuto akordu, který má v harmonii konkrétní harmonickou funkci, se říká rovněž tónika. Stejně přesvědčivě jako tónika ve smyslu základního tónu stupnice v závěru melodie, zní také v harmonii tónický kvintakord. (cs)
  • En muziko, la toniko estas la unua grado de tonalo. Rilate al la harmonio, tonika trisono estas la trisono sur la centra tono de gamo. Ekz. en la C-maĵora gamo la tonika trisono formiĝas C - E - G. Tonsilabe oni esprimas la saman aferon ol [domiso], en ĉiu maĵora gamo. La toniko estas la ĉefa el la tri sonoj, kun la dominanto kaj la subdominanto. (eo)
  • Tonika oder Tonica (französisch tonique, tonisch zu griechisch τόνος tonos ‚Spannung‘).„Tonika heißt in der dur-moll-tonalen Musik der Grundton der Tonart, die nach ihm benannt wird, z. B. C-Dur nach c, a-Moll nach a. Die funktionale Harmonielehre versteht unter Tonika den darauf errichteten Dreiklang, den Hauptklang der Tonart (in C-Dur c-e-g, in a-Moll a-c-e).“ Sie ist die Bezeichnung für die erste Stufe einer Tonart. (de)
  • La tónica o nota tónica en el sistema tonal hace referencia al primer grado de la escala musical, que es la nota que define la tonalidad.Según el contexto puede hacer referencia a la primera nota de la escala, o bien al acorde que se forma sobre dicha nota y/o a la función tonal y sonoridad correspondientes (siendo más frecuente esto último). Por ejemplo, en la escala o tonalidad de do mayor que corresponde a las teclas blancas del teclado moderno, comenzando desde do, la tónica es la nota do. El acorde de tónica tiene función de reposo en el sistema tonal y en el sistema modal. Por ejemplo, la escala de re mayor es una escala en modo mayor, cuya tónica es la nota re, y el acorde de mi menor séptima es un acorde de esta tonalidad cuya fundamental es la nota mi (la tónica sigue siendo re).También debemos entender que el acorde que se forma desde su fundamental no implica que esta tenga que ser la nota más grave del mismo, ya que existen, por ejemplo, tres formas diferentes de formar una tríada con las mismas notas y en la misma tonalidad. Ejemplo: do mayor (tríadas do, mi, sol; mi, sol, do; y sol, do, mi, en las cuales la fundamental sería do en todos los casos, sin importar el orden en el que se dispongan las notas que forman el acorde). La existencia de una tónica, o de uno o más centros tonales como los utilizados por Alban Berg en obras como su ópera Lulú, es esencial en la gran mayoría de las obras musicales, cualquiera que sea el estilo. * Datos: Q210411 * Multimedia: Tonic (music) / Q210411 (es)
  • Tonika, musikaren teorian, eskalako lehen notari zein lehen nota horretatik abiatuta eratzen den akordeari deritzo. Tonalitatea adierazten duena eta honi izena ematen diona da. Adibidez, Re nagusiko eskala, modu nagusiko eskala bat da, nota toniko bezala Re duena. Toniko baten existentzia, edo, Alban Bergek izeneko bere operan erabilitako zentro tonal bat edo gehiagorena, funtsezkoa da musika lan gehienetan, estiloa edozein dela ere. (eu)
  • Nada dasar adalah nada pertama yang dijadikan sebagai dasar dalam menentukan susunan nada dalam sebuah tangga nada. Dalam teknik vokal nada dasar ini penting sekali artinya untuk mengukur kemampuan atau jangkauan penyanyi dalam membawakan sebuah lagu. Untuk menuliskan nada dasar dalam balok not adalah dengan mencantumkan tanda kromatik yang dituliskan disebelah kanan atau sebelah tanda kunci. Letak tanda kunci dalam paranada tergantung dari letak nada-nada yang akan diberikan tanda ini. Tanda kromatik yang berfungsi sebagai petunjuk nada dasar seperti ini disebut kromatik diatonis. Pemakaian tanda kromatik yang berfungsi sebagai petunjuk nada dasar berlaku untuk semua tingkatan not senama pada seluruh bagian paranada, kecuali ada perubahan nada dasar. Berdasarkan jenisnya tangga nada dasar dibagi menjadi tiga, yaitu: Natural, Kres dan Mol. (in)
  • Dans la musique tonale, la tonique est le premier degré d'une tonalité, et par conséquent des gammes majeures et mineures. Un accord construit sur ce Ier degré est appelé « accord de tonique » ; sa note fondamentale est une tonique. En harmonie tonale, la tonique est la principale des trois fonctions tonales, avec la dominante et la sous-dominante. Dans la musique modale médiévale, l'ancêtre de la tonique est appelé « finale ». (fr)
  • In music, the tonic is the first scale degree of the diatonic scale (the first note of a scale) and the tonal center or final resolution tone that is commonly used in the final cadence in tonal (musical key-based) classical music, popular music, and traditional music. In the movable do solfège system, the tonic note is sung as do. More generally, the tonic is the note upon which all other notes of a piece are hierarchically referenced. Scales are named after their tonics: for instance, the tonic of the C major scale is the note C. The triad formed on the tonic note, the tonic chord, is thus the most significant chord in these styles of music. In Roman numeral analysis, the tonic chord is typically symbolized by the Roman numeral "I" if it is major and by "i" if it is minor. In very much conventionally tonal music, harmonic analysis will reveal a broad prevalence of the primary (often triadic) harmonies: tonic, dominant, and subdominant (i.e., I and its chief auxiliaries a 5th removed), and especially the first two of these. — Berry (1976) These chords may also appear as seventh chords: in major, as IM7, or in minor as i7 or rarely iM7: 1_\markup { \concat { "i" aise #1 \small "7" } } ^\markup { "rare" }_\markup { \concat { "i" aise #1 \small "M7" } } \bar "||"} }" />Audio playback is not supported in your browser. You can . The tonic is distinguished from the root, which is the reference note of a chord, rather than that of the scale. (en)
  • La tonica è il primo grado di una scala diatonica. La tonica dà il nome alla scala corrispondente e anche all'accordo derivatone.È una nota statica, perché è il suono verso cui la creazione musicale tende naturalmente.Si noti che in un accordo la nota che dà il nome all'accordo stesso non si chiama tonica ma fondamentale. (it)
  • 으뜸음(영어: tonic)은 음계의 첫 소리이다. 장음계에서는 "도", 단음계에서는 "라", 장음계에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것에서는 "미" 음에 해당한다. (ko)
  • 主音(しゅおん)は、音階の最初の音(第1音)。移動ドにおいて長調ではドの音。短調ではラまたはドの音。調性のある音楽では、この音に帰着しようとする力が働く。一般に曲の最後には主音が置かれる。しかし主音で終わらない曲も数多い。日本の民謡などは属音で終わることも多い。主音を根音とする和音を「主和音」と呼ぶ。 (ja)
  • In de muziek is de tonica de melodische functie van een melodie, de finalis of tonica (grondtoon) van een toonaard. De tonica kan ook de harmonische functie zijn van het akkoord op de grondtoon van een toonladder, toonaard. In tonale muziek is qua harmonie de tonica meestal het eerste en het laatste akkoord van een compositie (zie cadens). Vaak is de tonica een beginnoot, maar nauwkeuriger om te zeggen is dat het de belangrijkste (gewichtigste) toon is in een stuk, het hoeft niet de beginnoot te zijn. De eerste toon van een toonladder heet wel altijd de tonica. Tonica is ook een benaming voor een akkoord dat "rust" uitstraalt (zie ook subdominant en dominant; deze akkoorden bevatten respectievelijk een beetje en veel spanning). Het tonica-akkoord heeft een tonicafunctie, maar ook de derde trap (III) heeft deze, wanneer een ander akkoord met tonica-functie deze derde trap voorafgaat. Het derde grondakkoord met tonicafunctie is de zesde trap (VI). Het is een uitbreiding van de eerste trap, maar het wordt ook vaak zelfstandig gebruikt, of als einde van de bedrieglijke cadens. De term tonica is ontleend aan het Griekse tonikós, wat betekent 'met betrekking tot de spanning, de toon'. (nl)
  • Tonika, akord toniczny, centrum tonalne, ośrodek/punkt ciążenia tonalnego (fr. tonique; często oznaczana symbolem T) – z punktu widzenia harmonii jedna z trzech funkcji głównych systemu dur-moll (obok dominanty oraz subdominanty). Toniką bywa nazywany także pierwszy stopień skali durowej lub mollowej, będący prymą toniki w rozumieniu funkcyjnym. (pl)
  • A tônica(pt-BR) ou tónica(pt-PT?), grau tonal, base, ou fundamental na teoria musical é um dos graus da escala musical, na música tonal e no modo maior da escala diatônica representa o primeiro grau, isto é, a primeira nota da escala ou do modo, localizado antes do grau supertônica. Cada grau da escala recebe um nome de acordo com a sua função exercida na escala. A tônica é o grau que determina o tom da música e na escalas modais também estabelece a nota principal, sobre a qual é formada a sucessão intervalar do modo. Na harmonia, a tônica é uma das funções harmônicas, a função de repouso (junto com a função de aproximação baseada na dominante e, função de afastamento baseada na subdominante), ou seja, é a nota de menor tensão, sendo geralmente apresentada no final de uma composição, dando a ideia de finalização à sequencia de graus que a antecede. O acorde principal é formado sobre o primeiro grau de uma escala, que possui função forte, simbolizado com o número romano I se é maior, ou i se é menor. Este pode ser substituído pela mediante grau III ou pela superdominante grau VI. Por exemplo, na harmonia triádica (que forma os acordes com intervalos de terça iniciando na nota tônica) usando a escala fundamental dó maior o acorde de três notas (tríade) que cumpre a função de Tônica, é composto pelas notas dó-mi-sol (que correspondem respectivamente à: fundamental, terça e a quinta do acorde C). (pt)
  • То́ніка — основний тон та акорд тональності від якої він отримує свою назву, центр до якого спрямоване тяжіння усіх гармоній. Тоніка є основою, вихідним пунктом та завершенням гармонічного процесу, логічним центром гармонічного мислення. Тяжіння до тоніки обумовлюється кількома чинниками — відбором звукоряду, що не містить тритонів; організація ладу за допомогою потрійної пропорції (S - T - D), що сприяє максимальному укріпленню тоніки, а також метрикою, що підкреслює вагомість заключних кадансових моментів. Поняття тоніки застосовується головним чином для класичної західно-європейської тональної системи, проте може бути розповсюджене і на центральні елементи різних гармонічних систем, в тому числі середньовічних ладів, складних тональних систем музики XX століття тощо. (uk)
  • То́ника (от нем. Tonika, восходит к др.-греч. τόνος — звук, тон) в теории музыки — первая ступень мажорного и минорного ладовых звукорядов. Тоникой также называют трезвучие, построенное на первой ступени. Тоника — главная из трёх фундаментальных тональных функций (другие две функции — субдоминанта и доминанта). В аналитической разметке тоника обозначается римской цифрой I или латинской буквой T. (ru)
  • 自然音阶的第一个音,为主音(Tonic)。主音即为调性中心,即为最稳定的音。例如在C大调音阶中,C、E、G三个音起着中心的稳定作用,而B、D、F、A四个音,则起着不稳定的作用。不稳定的音围绕着稳定的音在进行。在三个稳定音中,其稳定程度也是不同的,其中最稳定的音,就叫做“主音”。 在大小调中,主音的音名即为调名,例如升F大调的主音就是F♯。 大部分音乐作品皆为以主音开始并以主音结束,但是在少部分情况下还是会使用主音以外的音作为结尾。 (zh)
dbo:soundRecording
dbo:wikiPageID
  • 43191 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 7214 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123114631 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:filename
  • Claude debussy faune.mid (en)
dbp:title
  • Opening of Prélude à l'après-midi d'un faune (en)
dbp:type
  • music (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • القَرار أو نغمة قرار، اسم يطلق على أول درجة أو كورد في سلم موسيقى أو مقام؛ فنغمة قرار في سلم أو مقام دو الكبير هي دو قرار، وفي صول الكبير هي صول قرار، وهكذا دواليك. (ar)
  • La tònica és, en el context de la música tonal, la nota principal i jeràrquicament més important de totes les que integren l'escala d'una determinada tonalitat. Al mateix temps, és la primera nota d'aquesta escala, és a dir, el primer grau de l'escala, i la nota que dona nom a la tonalitat en qüestió. Així, per exemple, la tònica de la tonalitat de do -tant si es tracta de do major com si es tracta de do menor- és la nota do. (ca)
  • Tónika je hudební pojem, označující základní tón stupnice resp. tóniny. Jinými slovy: Tónika je 1. stupeň ve stupnici nebo akord na prvním stupni (tónika jako harmonická funkce) v tónině. Tónika jako základní tón stupnice má v melodii skladby tu vlastnost, že pokud se na něm tok melodie zastaví, zní obvykle závěr melodie velmi přirozeně. Proto tímto tónem melodie hudební skladby také často končí. K tónice se vztahuje základní akord příslušné tóniny i se svými obraty (kvintakord, sextakord, kvartsextakord). Tomuto akordu, který má v harmonii konkrétní harmonickou funkci, se říká rovněž tónika. Stejně přesvědčivě jako tónika ve smyslu základního tónu stupnice v závěru melodie, zní také v harmonii tónický kvintakord. (cs)
  • En muziko, la toniko estas la unua grado de tonalo. Rilate al la harmonio, tonika trisono estas la trisono sur la centra tono de gamo. Ekz. en la C-maĵora gamo la tonika trisono formiĝas C - E - G. Tonsilabe oni esprimas la saman aferon ol [domiso], en ĉiu maĵora gamo. La toniko estas la ĉefa el la tri sonoj, kun la dominanto kaj la subdominanto. (eo)
  • Tonika oder Tonica (französisch tonique, tonisch zu griechisch τόνος tonos ‚Spannung‘).„Tonika heißt in der dur-moll-tonalen Musik der Grundton der Tonart, die nach ihm benannt wird, z. B. C-Dur nach c, a-Moll nach a. Die funktionale Harmonielehre versteht unter Tonika den darauf errichteten Dreiklang, den Hauptklang der Tonart (in C-Dur c-e-g, in a-Moll a-c-e).“ Sie ist die Bezeichnung für die erste Stufe einer Tonart. (de)
  • Tonika, musikaren teorian, eskalako lehen notari zein lehen nota horretatik abiatuta eratzen den akordeari deritzo. Tonalitatea adierazten duena eta honi izena ematen diona da. Adibidez, Re nagusiko eskala, modu nagusiko eskala bat da, nota toniko bezala Re duena. Toniko baten existentzia, edo, Alban Bergek izeneko bere operan erabilitako zentro tonal bat edo gehiagorena, funtsezkoa da musika lan gehienetan, estiloa edozein dela ere. (eu)
  • Dans la musique tonale, la tonique est le premier degré d'une tonalité, et par conséquent des gammes majeures et mineures. Un accord construit sur ce Ier degré est appelé « accord de tonique » ; sa note fondamentale est une tonique. En harmonie tonale, la tonique est la principale des trois fonctions tonales, avec la dominante et la sous-dominante. Dans la musique modale médiévale, l'ancêtre de la tonique est appelé « finale ». (fr)
  • La tonica è il primo grado di una scala diatonica. La tonica dà il nome alla scala corrispondente e anche all'accordo derivatone.È una nota statica, perché è il suono verso cui la creazione musicale tende naturalmente.Si noti che in un accordo la nota che dà il nome all'accordo stesso non si chiama tonica ma fondamentale. (it)
  • 으뜸음(영어: tonic)은 음계의 첫 소리이다. 장음계에서는 "도", 단음계에서는 "라", 장음계에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것에서는 "미" 음에 해당한다. (ko)
  • 主音(しゅおん)は、音階の最初の音(第1音)。移動ドにおいて長調ではドの音。短調ではラまたはドの音。調性のある音楽では、この音に帰着しようとする力が働く。一般に曲の最後には主音が置かれる。しかし主音で終わらない曲も数多い。日本の民謡などは属音で終わることも多い。主音を根音とする和音を「主和音」と呼ぶ。 (ja)
  • Tonika, akord toniczny, centrum tonalne, ośrodek/punkt ciążenia tonalnego (fr. tonique; często oznaczana symbolem T) – z punktu widzenia harmonii jedna z trzech funkcji głównych systemu dur-moll (obok dominanty oraz subdominanty). Toniką bywa nazywany także pierwszy stopień skali durowej lub mollowej, będący prymą toniki w rozumieniu funkcyjnym. (pl)
  • То́ника (от нем. Tonika, восходит к др.-греч. τόνος — звук, тон) в теории музыки — первая ступень мажорного и минорного ладовых звукорядов. Тоникой также называют трезвучие, построенное на первой ступени. Тоника — главная из трёх фундаментальных тональных функций (другие две функции — субдоминанта и доминанта). В аналитической разметке тоника обозначается римской цифрой I или латинской буквой T. (ru)
  • 自然音阶的第一个音,为主音(Tonic)。主音即为调性中心,即为最稳定的音。例如在C大调音阶中,C、E、G三个音起着中心的稳定作用,而B、D、F、A四个音,则起着不稳定的作用。不稳定的音围绕着稳定的音在进行。在三个稳定音中,其稳定程度也是不同的,其中最稳定的音,就叫做“主音”。 在大小调中,主音的音名即为调名,例如升F大调的主音就是F♯。 大部分音乐作品皆为以主音开始并以主音结束,但是在少部分情况下还是会使用主音以外的音作为结尾。 (zh)
  • La tónica o nota tónica en el sistema tonal hace referencia al primer grado de la escala musical, que es la nota que define la tonalidad.Según el contexto puede hacer referencia a la primera nota de la escala, o bien al acorde que se forma sobre dicha nota y/o a la función tonal y sonoridad correspondientes (siendo más frecuente esto último). Por ejemplo, en la escala o tonalidad de do mayor que corresponde a las teclas blancas del teclado moderno, comenzando desde do, la tónica es la nota do. * Datos: Q210411 * Multimedia: Tonic (music) / Q210411 (es)
  • Nada dasar adalah nada pertama yang dijadikan sebagai dasar dalam menentukan susunan nada dalam sebuah tangga nada. Dalam teknik vokal nada dasar ini penting sekali artinya untuk mengukur kemampuan atau jangkauan penyanyi dalam membawakan sebuah lagu. Berdasarkan jenisnya tangga nada dasar dibagi menjadi tiga, yaitu: Natural, Kres dan Mol. (in)
  • In music, the tonic is the first scale degree of the diatonic scale (the first note of a scale) and the tonal center or final resolution tone that is commonly used in the final cadence in tonal (musical key-based) classical music, popular music, and traditional music. In the movable do solfège system, the tonic note is sung as do. More generally, the tonic is the note upon which all other notes of a piece are hierarchically referenced. Scales are named after their tonics: for instance, the tonic of the C major scale is the note C. — Berry (1976) (en)
  • In de muziek is de tonica de melodische functie van een melodie, de finalis of tonica (grondtoon) van een toonaard. De tonica kan ook de harmonische functie zijn van het akkoord op de grondtoon van een toonladder, toonaard. In tonale muziek is qua harmonie de tonica meestal het eerste en het laatste akkoord van een compositie (zie cadens). Vaak is de tonica een beginnoot, maar nauwkeuriger om te zeggen is dat het de belangrijkste (gewichtigste) toon is in een stuk, het hoeft niet de beginnoot te zijn. De eerste toon van een toonladder heet wel altijd de tonica. (nl)
  • A tônica(pt-BR) ou tónica(pt-PT?), grau tonal, base, ou fundamental na teoria musical é um dos graus da escala musical, na música tonal e no modo maior da escala diatônica representa o primeiro grau, isto é, a primeira nota da escala ou do modo, localizado antes do grau supertônica. Cada grau da escala recebe um nome de acordo com a sua função exercida na escala. A tônica é o grau que determina o tom da música e na escalas modais também estabelece a nota principal, sobre a qual é formada a sucessão intervalar do modo. (pt)
  • То́ніка — основний тон та акорд тональності від якої він отримує свою назву, центр до якого спрямоване тяжіння усіх гармоній. Тоніка є основою, вихідним пунктом та завершенням гармонічного процесу, логічним центром гармонічного мислення. Тяжіння до тоніки обумовлюється кількома чинниками — відбором звукоряду, що не містить тритонів; організація ладу за допомогою потрійної пропорції (S - T - D), що сприяє максимальному укріпленню тоніки, а також метрикою, що підкреслює вагомість заключних кадансових моментів. (uk)
rdfs:label
  • قرار (موسيقى) (ar)
  • Tònica (música) (ca)
  • Tónika (cs)
  • Tonika (de)
  • Toniko (muziko) (eo)
  • Tónica (música) (es)
  • Tonika (musika) (eu)
  • Nada dasar (in)
  • Tonique (musique) (fr)
  • Tonica (musica) (it)
  • 으뜸음 (ko)
  • 主音 (ja)
  • Tonica (muziek) (nl)
  • Tonika (pl)
  • Tônica (pt)
  • Тоника (ru)
  • Tonic (music) (en)
  • 主音 (zh)
  • Тоніка (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License